Υπόθεση T–145/08 DEP

(δημοσίευση αποσπασμάτων)

Atlas Transport GmbH

κατά

Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

«Διαδικασία — Καθορισμός των δικαστικών εξόδων»

Περίληψη – Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 21ης Μαΐου 2014

  1. Ένδικη διαδικασία – Δικαστικά έξοδα – Καθορισμός των εξόδων – Αρμόδιο δικαστήριο σε περίπτωση ασκήσεως αιτήσεως αναιρέσεως

    (Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου, άρθρα 137 και 184· Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, άρθρο 87 § 1)

  2. Ένδικη διαδικασία – Δικαστικά έξοδα – Διαφορές περί τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας – Αποδοτέα έξοδα – Αναγκαία έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν οι διάδικοι στο πλαίσιο της ενώπιον του τμήματος προσφυγών διαδικασίας – Μη λήψη αποφάσεως του τμήματος προσφυγών όσον αφορά τα δικαστικά έξοδα της ενώπιόν του διαδικασίας

    (Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, άρθρο 136 § 2· κανονισμός 207/2009 του Συμβουλίου, άρθρο 85 §§ 1 και 6)

  1.  Kατά τα άρθρα 137 και 184 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου, καθώς και το άρθρο 87, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, απόφαση για τα έξοδα λαμβάνεται με την απόφαση ή τη διάταξη που περατώνει τη δίκη. Έτσι, όταν το Δικαστήριο απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως και καταδικάζει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα, η καταδίκη αυτή στα δικαστικά έξοδα πρέπει να ερμηνευθεί ως αφορώσα μόνο τα δικαστικά έξοδα της αιτήσεως αναιρέσεως Συγκεκριμένα, η απόρριψη της αιτήσεως αναιρέσεως συνεπάγεται ότι το Δικαστήριο δεν ακύρωσε την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου επί των δικαστικών εξόδων.

    Επομένως, εναπόκειται στο Γενικό Δικαστήριο να εκτιμήσει τα αποδοτέα έξοδα κατόπιν της ενώπιόν του διαδικασίας στην υπόθεση επί της οποίας εκδόθηκε η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση. Το Γενικό Δικαστήριο είναι επομένως αρμόδιο να αποφανθεί επί της αιτήσεως καθορισμού των δικαστικών εξόδων της ενώπιόν του διαδικασίας επί της οποίας εκδόθηκε η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση.

    (βλ. σκέψεις 11–13)

  2.  Όπως προκύπτει από το άρθρο 136, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας, το Γενικό Δικαστήριο δεν είναι αρμόδιο να αποφανθεί επί των εξόδων της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος ακυρώσεων του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της εσωτερικής αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα). Επομένως, η αίτηση περί καθορισμού των εξόδων αυτών πρέπει να κηρυχθεί απαράδεκτη.

    Ως προς τα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, όταν το τμήμα προσφυγών απορρίπτει την προσφυγή της προσφεύγουσας χωρίς να αποφανθεί επί των δικαστικών εξόδων στην ενώπιόν του διαδικασία, εναπόκειται στην παρεμβαίνουσα να υποβάλει αίτηση στον γραμματέα του τμήματος προσφυγών, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 85, παράγραφοι 1 και 6, του κανονισμού 207/2009 για το κοινοτικό σήμα, για τον καθορισμό του ποσού των αποδοτέων εξόδων της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών. Η προσφυγή ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου και η αίτηση αναιρέσεως ενώπιον του Δικαστηρίου δεν επηρεάζουν την εκτίμηση αυτή, εφόσον ούτε με την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου ούτε με τη διάταξη του Δικαστηρίου αμφισβητήθηκε η νομιμότητα της αποφάσεως του τμήματος προσφυγών. Οι δικαστικές αυτές διαδικασίες καθυστερούν απλώς την ημερομηνία κατά την οποία καθίσταται απρόσβλητη η απόφαση του τμήματος προσφυγών που αποτελεί το αντικείμενο της αιτήσεως καθορισμού των εξόδων.

    Επομένως, κατ’ αναλογία με την περίπτωση στην οποία το Γενικό Δικαστήριο δεν αποφαίνεται επί των δικαστικών εξόδων της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών όταν το τμήμα προσφυγών έχει αποφανθεί επί των δικαστικών εξόδων και η απόφασή του παρέμεινε ισχυρή κατόπιν της απορρίψεως της προσφυγής της προσφεύγουσας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, δεν συντρέχει λόγος, υπό τις συνθήκες αυτές, να αποφανθεί το Γενικό Δικαστήριο επί των δικαστικών εξόδων ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

    (βλ. σκέψεις 17, 20–22)