7.3.2009 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 55/40 |
Προσφυγή της 22ας Δεκεμβρίου 2008 — Visonic κατά ΓΕΕΑ — Sedea Electronique (VISIONIC)
(Υπόθεση T-569/08)
(2009/C 55/72)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Visonic Ltd (Τελ Αβίβ, Ισραήλ) (εκπρόσωποι: A. Beschorner και C. Thomas, δικηγόροι)
Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)
Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Sedea Electronique SA (Seclin, Γαλλία)
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:
— |
να ακυρώσει την απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 14ης Οκτωβρίου 2008 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις R 946/2007-2 και R 1151/2007-2· |
— |
να κρίνει ότι το κοινοτικό σήμα υπ' αριθ. 1 562 982 «VISIONIC» είναι άκυρο για όλα τα οικεία προϊόντα· |
— |
να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα ενώπιον του Πρωτοδικείου και να καταδικάσει την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών στα δικαστικά έξοδα της ενώπιον του τμήματος προσφυγών διοικητικής διαδικασίας· |
— |
να ορίσει ημερομηνία για επ' ακροατηρίου συζήτηση της υποθέσεως αυτής. |
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα του οποίου ζητείται να κηρυχθεί η ακυρότητα: Το λεκτικό σήμα «VISIONIC» για προϊόντα της κλάσεως 9
Δικαιούχος του κοινοτικού σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών
Αιτούσα την κήρυξη της ακυρότητας του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα
Απόφαση του τμήματος ακυρώσεως: Μερική αποδοχή του αιτήματος κηρύξεως της ακυρότητας
Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Αποδοχή της προσφυγής στην υπόθεση R 946/2007-2· ακύρωση της προσβαλλομένης αποφάσεως περί απορρίψεως του αιτήματος κηρύξεως της ακυρότητας· απόρριψη της προσφυγής στην υπόθεση R 1151/2007-2
Λόγοι ακυρώσεως: Παράβαση των άρθρων 52, παράγραφος 3, 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 40/94 του Συμβουλίου, και προσβολή των γενικών αρχών του δικαίου των σημάτων καθόσον το τμήμα προσφυγών εσφαλμένως έκρινε ότι η προσφεύγουσα είχε συμφωνήσει για την καταχώριση του κοινοτικού σήματος του οποίου ζητείται να κηρυχθεί η ακυρότητα, και, κατά συνέπεια, παρέβη την υποχρέωσή του να εκτιμήσει την ύπαρξη κινδύνου συγχύσεως μεταξύ των αντιπαρατιθέμενων σημάτων.