|
25.10.2008 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 272/49 |
Προσφυγή της 18ης Σεπτεμβρίου 2008 — Bank Melli Iran κατά Συμβουλίου
(Υπόθεση T-390/08)
(2008/C 272/94)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Bank Melli Iran (Τεχεράνη, Ιράν) (εκπρόσωπος: L. Defalque, δικηγόρος)
Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:
|
— |
να ακυρώσει την παράγραφο 4 της ενότητας B του παραρτήματος της απόφασης του Συμβουλίου 2008/475/ΕΚ, της 23ης Ιουνίου 2008, σχετικά με τη λήψη περιοριστικών μέτρων κατά του Ιράν, καθόσον αυτά εφαρμόζονται κατά της Bank Melli Iran, των θυγατρικών και των παραρτημάτων της· |
|
— |
επικουρικώς, να αναγνωρίσει ότι, στην υπό κρίση διαφορά, δεν εφαρμόζονται, δυνάμει του άρθρου 241 ΕΚ, τα άρθρα 15, παράγραφος 2 και 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 423/2007 του Συμβουλίου, της 19ης Απριλίου 2007· |
|
— |
εν πάση περιπτώσει, να καταδικάσει το Συμβούλιο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων σύμφωνα με το άρθρο 87, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Πρωτοδικείου. |
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Στην υπόθεση αυτή, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της απόφασης 2008/475/ΕΚ του Συμβουλίου, της 23ης Ιουνίου 2008, περί εφαρμογής του άρθρου 7, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 423/2007 σχετικά με ορισμένα περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (1), καθόσον η προσφεύγουσα περιλαμβάνεται στον κατάλογο των φυσικών και νομικών προσώπων, οντοτήτων και οργανισμών των οποίων τα κεφάλαια και οι οικονομικοί πόροι έχουν δεσμευθεί κατ' εφαρμογήν της διάταξης αυτής.
Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα επικαλείται επτά λόγους ακυρώσεως, οι οποίοι αντλούνται από:
|
— |
παράβαση των ουσιαστικών διατάξεων της Συνθήκης ΕΚ και των σχετικών με την εφαρμογή της κανόνων δικαίου, κατάχρηση εξουσίας, καθώς και μη τήρηση του άρθρου 7, παράγραφος 2, της κοινής θέσης 2007/140/ΚΕΠΠΑ (2), καθόσον η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε κατά παράβαση του κανόνα της ομοφωνίας που προβλέπει το άρθρο 7, παράγραφος 2, της κοινής θέσης 2007/140/ΚΕΠΠΑ· |
|
— |
επικουρικώς, ένσταση ελλείψεως νομιμότητας του άρθρου 15, παράγραφος 2, του κανονισμού 423/2007 (3), το οποίο προβλέπει τη λήψη αποφάσεων με ειδική πλειοψηφία· |
|
— |
προσβολή της αρχής της ίσης μεταχείρισης, στο μέτρο που το Συμβούλιο επέβαλε τη δέσμευση των κεφαλαίων και οικονομικών πόρων της προσφεύγουσας χωρίς να εφαρμόσει το μέτρο αυτό σε άλλες ιρανικές τράπεζες που τελούσαν υπό τις ίδιες συνθήκες· |
|
— |
προσβολή της αρχής της αναλογικότητας, καθόσον το Συμβούλιο επέβαλε τη δέσμευση των κεφαλαίων και οικονομικών πόρων της προσφεύγουσας ενώ η απόφαση 1803 (2008) του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών καλούσε απλώς τα κράτη να επιδεικνύουν ιδιαίτερη προσοχή όσον αφορά δραστηριότητες χρηματοοικονομικών οργανισμών που βρίσκονται στο έδαφός τους με τράπεζες που εδρεύουν στο Ιράν, συμπεριλαμβανομένης της προσφεύγουσας· |
|
— |
προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας, του δικαιώματος ακροάσεως και του δικαιώματος αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας, στο μέτρο που i) με την απόφαση 1803 (2008), τα κράτη καλούνταν απλώς να επιδεικνύουν ιδιαίτερη προσοχή και ii) οι προηγούμενες αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών [αποφάσεις 1737 (2006) και 1747 (2007)] δεν αφορούσαν την προσφεύγουσα· επιπλέον, τα στοιχεία που κατέχονται σε βάρος της προσφεύγουσας δεν της έχουν κοινοποιηθεί· |
|
— |
προσβολή του θεμελιώδους δικαιώματος σεβασμού της ιδιοκτησίας· |
|
— |
παράβαση του άρθρου 15, παράγραφος 3, του κανονισμού 423/2007, στο μέτρο που το Συμβούλιο όφειλε να αιτιολογήσει ατομικά και ειδικά την απόφασή του σε σχέση με την απλή υποχρέωση επαγρύπνησης που προβλέπει η απόφαση 1803 (2008) και σε σχέση με τη μεταχείριση που επιφύλαξε στις άλλες ιρανικές τράπεζες· |
|
— |
παράβαση των αρμοδιοτήτων της Κοινότητας, καθόσον η δέσμευση κεφαλαίων και οικονομικών πόρων της προσφεύγουσας συνιστά οιονεί ποινική κύρωση και μάλιστα χωρίς, εν προκειμένω, να πρόκειται για μεταφορά αποφάσεως του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, καθόσον η απόφαση 1803 (2008) δεν προβλέπει το εν λόγω μέτρο της δέσμευσης. |
(1) ΕΕ L 163, σ. 29.
(2) Κοινή θέση 2007/140/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 27ης Φεβρουαρίου 2007, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ L 61, σ. 49).
(3) Κανονισμός (ΕΚ) 423/2007 του Συμβουλίου, της 19ης Απριλίου 2007, σχετικά με ορισμένα περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ L 103, σ. 1).