|
9.5.2008 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 116/27 |
Προσφυγή-αγωγή της 10ης Μαρτίου 2008 — PC-Ware Information Technologies κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-121/08)
(2008/C 116/49)
Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα-ενάγουσα: PC-Ware Information Technologies BV (Άμστερνταμ, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωπος: L. Devillé, δικηγόρος)
Καθής-εναγομένη: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
Αιτήματα της προσφεύγουσας-ενάγουσας
Η προσφεύγουσα-ενάγουσα (στο εξής: προσφεύγουσα) ζητεί από το Πρωτοδικείο:
|
— |
να κηρύξει παραδεκτή την προσφυγή ακυρώσεως· |
|
— |
να ακυρώσει την κοινοποιηθείσα στην προσφεύγουσα με έγγραφο της 11ης Ιανουαρίου 2008 απόφαση της Γενικής Διευθύνσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να απορρίψει την προσφορά που η προσφεύγουσα υπέβαλε στο πλαίσιο της ανοικτής προσκλήσεως για υποβολή προσφορών DIGIT/R2/PO/2007/022 — LAR 2007 και να αναθέσει τη σύμβαση στην ανάδοχο επιχείρηση· |
|
— |
να διαπιστώσει ότι ο μη σύννομος τρόπος ενέργειας της Επιτροπής συνιστά παράνομη πράξη η οποία στοιχειοθετεί ευθύνη της Επιτροπής· |
|
— |
επικουρικώς, αν η σύμβαση θα έχει εκτελεστεί όταν αποφανθεί το Πρωτοδικείο ή αν η απόφαση της Επιτροπής δεν θα δύναται πλέον να ακυρωθεί, να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλει αποζημίωση ποσού 654.962,38 ευρώ για την αποκατάσταση της ζημίας που η προσφεύγουσα θα έχει υποστεί σχετικά με τη διαδικασία αυτή· |
|
— |
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά και λοιπά έξοδα όσον αφορά την παρούσα προσφυγή-αγωγή (στο εξής: προσφυγή), ακόμη και αν απορριφθεί η προσφυγή. |
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Η προσφεύγουσα έλαβε μέρος στην ανοικτή διαδικασία υποβολής προσφορών DIGIT/R2/PO/2007/022 — Large account reseller Microsoft (LAR 2007) (ΕΕ 2007 S 183-223062) με σκοπό τη σύναψη συμφωνίας-πλαίσιο σχετικά με έναν δίαυλο αγοράς προϊόντων λογισμικού και αδειών εκμεταλλεύσεως Microsoft προσφερομένων μόνον από έναν έμπορο. Η προσφεύγουσα βάλλει κατά της αποφάσεως της Επιτροπής να αναθέσει τη σύμβαση αυτή σε άλλη επιχείρηση.
Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει, πρώτον, ότι η απόφαση της Επιτροπής έχει ελλιπή αιτιολογία. Η προσφεύγουσα σημειώνει ότι όταν υπέβαλε την προσφορά της ρητώς ανέφερε ότι χορηγεί την υψηλότερη δυνατή μείωση, λαμβανομένου υπόψη του άρθρου 40 του βελγικού νόμου της 14ης Ιουλίου 1991 περί των εμπορικών πρακτικών και περί πληροφορήσεως και προστασίας του καταναλωτή το οποίο απαγορεύει μια πώληση με ζημιά. Η Επιτροπή παρέλειψε να αιτιολογήσει επαρκώς την απόφαση με γνώμονα την εφαρμογή της απαγορεύσεως αυτής αλλά και το ότι έλαβε υπόψη την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως.
Δεύτερον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η νικητήρια προσφορά συνιστά παράβαση του άρθρου 40 του βελγικού νόμου της 14ης Ιουλίου 1991 περί των εμπορικών πρακτικών και περί πληροφορήσεως και προστασίας του καταναλωτή. Κατά την προσφεύγουσα, η Επιτροπή έπρεπε να αρνηθεί την νικητήρια προσφορά κατ' εφαρμογήν του άρθρου 55 της οδηγίας 2004/18/ΕΚ (1), των άρθρων 139, παράγραφος 1, και 146, παράγραφος 4, του κανονισμού 2342/2002 (2) και της αρχής της χρηστής διοικήσεως.
(1) Οδηγία 2004/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών συνάψεως δημοσίων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών (ΕΕ L 134, σ. 114).
(2) Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 2342/2002 της Επιτροπής, της 23ης Δεκεμβρίου 2002, για τη θέσπιση των κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (EK, Ευρατόμ) 1605/2002 του Συμβουλίου, για τη θέσπιση του Δημοσιονομικού Κανονισμού που εφαρμόζεται στον γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΕ L 357, σ. 1).