Αναίρεση της 5ης Φεβρουαρίου 2008 που άσκησε η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά της αποφάσεως που εξέδωσε στις 22 Νοεμβρίου 2007 το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στην υπόθεση F-109/06, Dittert κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-51/08 P)

(2008/C 92/75)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: G. Berscheid και K. Herrmann)

Έτερος διάδικος στη διαδικασία: Daniel Dittert (Λουξεμβούργο, Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου)

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Με την παρούσα αίτηση αναιρέσεως, η Επιτροπή ζητεί την ακύρωση της από 22 Νοεμβρίου 2007 απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης στην υπόθεση F-109/06, Dittert κατά Επιτροπής, με την οποία το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης (ΔΔΔ) ακύρωσε την απόφαση της Επιτροπής περί απονομής στον προσφεύγοντα πρωτοδίκως αριθμού μορίων προτεραιότητας ανεπαρκούς για την προαγωγή του κατά την περίοδο προαγωγών 2005 και την απόφασή της περί καταρτίσεως του πίνακα των προαγομένων υπαλλήλων για την εν λόγω περίοδο προαγωγών, καθόσον στον πίνακα αυτόν δεν περιλαμβάνεται το όνομα του προσφεύγοντος πρωτοδίκως.

Προς στήριξη της αιτήσεώς της αναιρέσεως, η Επιτροπή προβάλλει τρεις λόγους αναιρέσεως.

Πρώτον, η Επιτροπή ισχυρίζεται ότι το ΔΔΔ δεν έλαβε υπόψη το άρθρο 45 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων (ΚΥΚ) καθόσον προσέδωσε υπερβολική σημασία στην παρέμβαση του γενικού διευθυντή στη διαδικασία απονομής μορίων προτεραιότητας, περιορίζοντας αδικαιολογήτως την εξουσία εκτιμήσεως της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής (ΑΔΑ) κατόπιν της διαπιστώσεως ότι η μη παρέμβαση του γενικού διευθυντή αποτελεί παράβαση ουσιώδους τύπου.

Δεύτερον, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι το ΔΔΔ σφετερίστηκε τις εξουσίες της ΑΔΑ, κατά παράβαση του άρθρου 45 του ΚΥΚ και της επέβαλε υποχρέωση υπερβαίνουσα τις αρμοδιότητές του στον τομέα του δικαστικού ελέγχου.

Τρίτον, η Επιτροπή προσάπτει στο ΔΔΔ ότι δεν αιτιολόγησε επαρκώς κατά νόμο τη διαπίστωση ότι η απονομή στον προσφεύγοντα πρωτοδίκως ορισμένου αριθμού μορίων προτεραιότητας από την Επιτροπή προαγωγών δεν αποτελεί πρόσφορη διευθέτηση της διαδικαστικής πλημμέλειας την οποία το ΔΔΔ χαρακτηρίζει «ουσιώδη» και έγκειται στη μη παρέμβαση του γενικού διευθυντή. Περαιτέρω, η Επιτροπή ισχυρίζεται ότι το ΔΔΔ στήριξε την αναιρεσιβαλλομένη απόφαση στη διαστρέβλωση του περιεχομένου των πρακτικών της συνεδριάσεως της Επιτροπής προαγωγών.