1

Η προσφεύγουσα, Shenzhen Taiden Industrial Co. Ltd, είναι δικαιούχος κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος που καταχωρίσθηκε με αριθμό 214/903-0001 και κατατέθηκε στις 11 Αυγούστου 2004, για το οποίο διεκδικεί, ως ημερομηνία προτεραιότητας, τις 22 Απριλίου 2004 (στο εξής: επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα). Το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα, που πρόκειται να εφαρμοσθεί σε «συσκευές επικοινωνίας», απεικονίζεται ως εξής:

2

Στις 2 Σεπτεμβρίου 2005, η παρεμβαίνουσα, Bosch Security Systems BV, κατέθεσε στο Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) αίτηση για την κήρυξη της ακυρότητας του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος, βάσει του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2001, για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα (ΕΕ 2002, L 3, σ. 1). Με την αίτηση για την κήρυξη ακυρότητας, η παρεμβαίνουσα ισχυριζόταν ότι το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα δεν ήταν νέο και δεν είχε ατομικό χαρακτήρα, κατά την έννοια του άρθρου 4 του κανονισμού 6/2002, σε συνδυασμό με τα άρθρα 5 και 6 του ίδιου κανονισμού.

3

Προς στήριξη της αιτήσεώς της για την κήρυξη ακυρότητας, η παρεμβαίνουσα επικαλέσθηκε το διεθνές σχέδιο ή υπόδειγμα που καταχωρίσθηκε στις 17 Μαΐου 2000, με τον αριθμό DM/055655, και διατέθηκε στο κοινό με τη δημοσίευσή του στο Bulletin de l’Organisation mondiale de la propriété intellectuelle (OMPI) στις 31 Μαΐου 2001 προοριζόμενο για εφαρμογή σε «μονάδες για συστήματα συνεδρίων» (στο εξής: διεθνές σχέδιο ή υπόδειγμα). Το διεθνές σχέδιο ή υπόδειγμα απεικονίζεται ως εξής:

4

Η παρεμβαίνουσα κατέθεσε επίσης ένα φυλλάδιο, αποκόμματα τύπου καθώς και διαφημίσεις των ετών 2000 και 2001, που απεικόνιζαν ένα σχέδιο ή υπόδειγμα μονάδας συνεδρίων (στο εξής: αναφερόμενο στη σκέψη 4 σχέδιο ή υπόδειγμα), το οποίο, κατ’ αυτήν, ήταν πανομοιότυπο με το διεθνές σχέδιο ή υπόδειγμα. Μεταξύ των απεικονίσεων που κοινοποίησε η παρεμβαίνουσα περιλαμβάνονταν και οι εξής:

5

Με απόφαση της 15ης Σεπτεμβρίου 2006, το τμήμα ακυρώσεων του ΓΕΕΑ απέρριψε την αίτηση κήρυξης ακυρότητας.

6

Στις 6 Νοεμβρίου 2006, η παρεμβαίνουσα άσκησε προσφυγή ενώπιον του ΓΕΕΑ, βάσει των άρθρων 55 έως 60 του κανονισμού 6/2002, κατά της αποφάσεως του τμήματος ακυρώσεων.

7

Με απόφαση της 11ης Φεβρουαρίου 2008 (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση), το τρίτο τμήμα προσφυγών του ΓΕΕΑ δέχθηκε την προσφυγή. Στο πλαίσιο της σύγκρισης μεταξύ, αφενός, του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος και, αφετέρου, του διεθνούς σχεδίου ή υποδείγματος σε συνδυασμό με τις δύο απεικονίσεις του αναφερόμενου στη σκέψη 4 σχεδίου ή υποδείγματος, το τμήμα προσφυγών έκρινε αρχικώς ότι το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα ήταν νέο, εφόσον τα επίδικα σχέδια ή υποδείγματα δεν ταυτίζονταν και οι διαφορές μεταξύ τους ήσαν σημαντικές. Στη συνέχεια, ωστόσο, κατέληξε, αναφερόμενο στον σχετικά υψηλό βαθμό ελευθερίας κατά την εκπόνηση του σχεδίου ή υποδείγματος που προορίζεται να ενσωματωθεί στη μονάδα συνεδρίων, ότι οι διαφορές μεταξύ των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων δεν ήσαν αρκούντως σημαντικές για να δημιουργηθεί διαφορετική συνολική εντύπωση στον ενημερωμένο χρήστη. Επομένως, το τμήμα προσφυγών κατέληξε ότι το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα δεν είχε ατομικό χαρακτήρα.

8

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

9

Το ΓΕΕΑ ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

10

Η παρεμβαίνουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

11

Κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, η παρεμβαίνουσα παραιτήθηκε από το δεύτερο αίτημά της, καθώς και από το τρίτο ως προς το σημείο που αφορούσε τα έξοδα ενώπιον του τμήματος ακυρώσεων.

12

Η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους ακυρώσεως, αντλούμενους, ο πρώτος, από παράβαση του άρθρου 63, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002 και, ο δεύτερος, από παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 1, και του άρθρου 6 του ίδιου κανονισμού.

13

Κατά την προσφεύγουσα, το τμήμα προσφυγών παρέβη το άρθρο 63, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002 στο μέτρο που έλαβε υπόψη πραγματικά περιστατικά που δεν αποδείχθηκαν από την παρεμβαίνουσα. Αφενός, η παρεμβαίνουσα δεν απέδειξε ότι το φυλλάδιο και τα λοιπά έγγραφα στα οποία απεικονιζόταν το αναφερόμενο στη σκέψη 4 σχέδιο ή υπόδειγμα διατέθηκαν στο κοινό, εφόσον δεν προσκόμισε στοιχεία που να αποδεικνύουν την ημερομηνία δημοσίευσης και τους αποδέκτες τους. Αφετέρου, η παρεμβαίνουσα δεν απέδειξε ότι το αναφερόμενο στη σκέψη 4 σχέδιο ή υπόδειγμα ήταν πανομοιότυπο με το διεθνές σχέδιο ή υπόδειγμα και, ως εκ τούτου, δεν απέδειξε την ύπαρξη ενός αποκλειστικού προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος. Πάντως, ενώ σε ορισμένες απεικονίσεις του αναφερόμενου στη σκέψη 4 σχεδίου ή υποδείγματος φαινόταν η μονάδα συνεδρίων με το μεγάφωνο, το διεθνές σχέδιο ή υπόδειγμα δεν περιελάμβανε καμία παρόμοια απεικόνιση.

14

Το ΓΕΕΑ και η παρεμβαίνουσα αμφισβητούν τα επιχειρήματα της προσφεύγουσας.

15

Κατά το δικόγραφο της προσφυγής, ο πρώτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από παράβαση του άρθρου 63, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002, δυνάμει του οποίου, σε αγωγή ακυρότητας, η εξέταση του ΓΕΕΑ περιορίζεται στα επιχειρήματα που προβάλλουν οι διάδικοι καθώς και στα υποβληθέντα από αυτούς αιτήματα.

16

Ωστόσο, η προσφεύγουσα προβάλλει, κατ’ ουσίαν, τη μη επαρκή απόδειξη αυτού που η παρεμβαίνουσα παρουσιάζει ως αποκλειστικό προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα. Έτσι, πρέπει να γίνει δεκτό ότι ο πρώτος λόγος ακυρώσεως αποτελείται από δύο αιτιάσεις αντλούμενες στην πραγματικότητα, αφενός, από παράβαση του άρθρου 6, παράγραφος 1, και του άρθρου 7, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002 όσον αφορά τη διάθεση στο κοινό του αναφερόμενου στη σκέψη 4 σχεδίου ή υποδείγματος και, αφετέρου, από παράβαση του άρθρου 6, παράγραφος 1, του ίδιου κανονισμού όσον αφορά το γεγονός ότι το τμήμα προσφυγών έκρινε ως όμοια το αναφερόμενο στη σκέψη 4 σχέδιο ή υπόδειγμα με το διεθνές σχέδιο ή υπόδειγμα.

17

Κατά το άρθρο 6, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 6/2002, ένα καταχωρισθέν κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα θεωρείται ότι παρουσιάζει ατομικό χαρακτήρα εάν η συνολική εντύπωση που προκαλεί στον ενημερωμένο χρήστη διαφέρει από τη συνολική εντύπωση που προκαλεί στον εν λόγω χρήστη κάθε σχέδιο ή υπόδειγμα που έχει διατεθεί στο κοινό πριν από την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης για την καταχώριση ή, εάν προβάλλεται προτεραιότητα, πριν από την ημερομηνία προτεραιότητας.

18

Το άρθρο 7, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002 διευκρινίζει ότι σχέδιο ή υπόδειγμα θεωρείται ότι έχει διατεθεί στο κοινό αν έχει δημοσιευθεί κατόπιν καταχωρίσεώς του ή με άλλον τρόπο, ή έχει εκτεθεί, έχει χρησιμοποιηθεί στο εμπόριο ή κατέστη γνωστό με άλλο τρόπο, πριν από την ημερομηνία που αναφέρεται στο άρθρο 6, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 6/2002, εκτός εάν τα γεγονότα αυτά λογικά δεν θα ήταν δυνατόν να γίνουν γνωστά κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων στους ειδικευμένους κύκλους του συγκεκριμένου κλάδου οι οποίοι δραστηριοποιούνται εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

19

Εν προκειμένω, πρέπει να εξεταστεί αν από τα στοιχεία που προσκομίσθηκαν ενώπιον του ΓΕΕΑ προκύπτει ότι το αναφερόμενο στη σκέψη 4 σχέδιο ή υπόδειγμα είχε διατεθεί στο κοινό πριν από τις 22 Απριλίου 2004, ημερομηνία την οποία προβάλλει η προσφεύγουσα ως ημερομηνία προτεραιότητας του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος.

20

Συναφώς, όπως προκύπτει από το απόσπασμα του ειδικού περιοδικού της Ισπανίας El Instalador de Telecomunicación, το οποίο προσκόμισε η παρεμβαίνουσα ενώπιον του τμήματος ακυρώσεων, η μονάδα συνεδρίων με την ονομασία «Concentus», η εξωτερική απεικόνιση της οποίας αντιστοιχεί με εκείνη του αναφερόμενου στη σκέψη 4 σχεδίου ή υποδείγματος, παρουσιάστηκε στο κοινό στην έκθεση Matelec που πραγματοποιήθηκε στη Μαδρίτη το 2000. Τα λοιπά διαφημιστικά αποκόμματα και τα αποσπάσματα Τύπου που προσκόμισε η παρεμβαίνουσα στο τμήμα ακυρώσεων αναφέρονται σε μονάδα συνεδρίων που έχει την ίδια ονομασία και περιέχουν φωτογραφίες οι οποίες, αν και ελήφθησαν υπό διαφορετικές γωνίες και έχουν διαφορετικά επίπεδα λεπτομέρειας, αντιστοιχούν στη μονάδα συνεδρίων που απεικονίζεται στο απόσπασμα του περιοδικού El Instalador de Telecomunicación.

21

Υπό τις συνθήκες αυτές, πρέπει να γίνει δεκτό ότι η παρεμβαίνουσα απέδειξε ενώπιον του ΓΕΕΑ ότι το αναφερόμενο στη σκέψη 4 σχέδιο ή υπόδειγμα είχε διατεθεί στο κοινό από το 2000, σε μία εμπορική έκθεση καθώς και στον ειδικό τύπο. Πάντως, οι ειδικευμένοι κύκλοι του τομέα μονάδων συνεδρίων που δραστηριοποιούνται στην Ένωση παρακολουθούν, κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων, τις εκθέσεις και τον ειδικό τύπο του τομέα αυτού.

22

Συνεπώς, διαπιστώνεται ότι η παρεμβαίνουσα απέδειξε ενώπιον του ΓΕΕΑ ότι το αναφερόμενο στη σκέψη 4 σχέδιο ή υπόδειγμα είχε διατεθεί στο κοινό πριν από τις 22 Απριλίου 2004, που είναι η προβαλλόμενη ημερομηνία προτεραιότητας του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος. Επομένως, το αναφερόμενο στη σκέψη 4 σχέδιο ή υπόδειγμα μπορούσε να ληφθεί υπόψη από το τμήμα προσφυγών και, επομένως, η παρούσα αιτίαση πρέπει να απορριφθεί.

23

Στο μέτρο που το άρθρο 6, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002 αναφέρεται σε διαφορά μεταξύ της συνολικής εντύπωσης που δημιουργούν τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα, η εξέταση του ατομικού χαρακτήρα ενός κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί σε σχέση με ειδικά στοιχεία που αντλούνται από προγενέστερα διαφορετικά σχέδια ή υποδείγματα.

24

Επομένως, πρέπει να γίνει σύγκριση μεταξύ, αφενός, της συνολικής εντύπωσης που δημιουργεί το επίμαχο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα και, αφετέρου, της συνολικής εντύπωσης που δημιουργεί καθένα από τα προγενέστερα σχέδια ή υποδείγματα που νομίμως προβάλλει ο αιτών την κήρυξη ακυρότητας.

25

Η υποχρέωση σύγκρισης μεταξύ της συνολικής εντύπωσης που δημιουργούν τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα δεν αποκλείει το να ληφθούν υπόψη, ως απεικονίσεις ενός και του αυτού προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος, στοιχεία που διατέθηκαν στο κοινό με διαφορετικούς τρόπους, ειδικότερα, αφενός, με τη δημοσίευση μιας καταχώρισης και, αφετέρου, με την παρουσίαση στο κοινό ενός προϊόντος που ενσωματώνει καταχωρισθέν σχέδιο ή υπόδειγμα. Συγκεκριμένα, σκοπός της καταχώρισης ενός σχεδίου ή υποδείγματος είναι η κτήση αποκλειστικού δικαιώματος στην παραγωγή και εμπορία του προϊόντος που το ενσωματώνει, γεγονός που συνεπάγεται ότι οι απεικονίσεις που περιλαμβάνονται στην αίτηση καταχώρισης συνδέονται, κατά κανόνα, στενά με την εμφάνιση του προϊόντος που διατίθεται στην αγορά.

26

Υπό τις συνθήκες αυτές, πρέπει να εξακριβωθεί αν, εν προκειμένω, το διεθνές σχέδιο ή υπόδειγμα και το αναφερόμενο στη σκέψη 4 σχέδιο ή υπόδειγμα, όπως τα επικαλέσθηκε η παρεμβαίνουσα ενώπιον του ΓΕΕΑ, συνιστούν πράγματι απεικονίσεις ενός και του αυτού προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος.

27

Συναφώς, από την εξέταση των διαφόρων εικόνων που προσκομίσθηκαν ενώπιον του ΓΕΕΑ, αφενός, του διεθνούς σχεδίου ή υποδείγματος και, αφετέρου, του αναφερόμενου στη σκέψη 4 σχεδίου ή υποδείγματος, δεν προκύπτει κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει ότι τα δύο σχέδια ή υποδείγματα διαφέρουν ως προς την εμφάνιση του αναπαριστάμενου προϊόντος. Μολονότι είναι αληθές, στο πλαίσιο αυτό, ότι οι απεικονίσεις του διεθνούς σχεδίου ή υποδείγματος δεν περιλαμβάνουν εικόνα της συσκευής με το κάλυμμα σηκωμένο και ότι οι διάφορες εικόνες του αναφερόμενου στη σκέψη 4 σχεδίου ή υποδείγματος παρουσιάζουν γενικώς τη συσκευή στην κατάσταση αυτή, εντούτοις, δεν αμφισβητείται ότι η παρουσία ενός αρθρωτού καλύμματος —το οποίο επομένως μπορεί να σηκωθεί— συνάγεται από τις εικόνες 1.1 και 1.6 του διεθνούς σχεδίου ή υποδείγματος.

28

Επομένως, μολονότι το αναφερόμενο στη σκέψη 4 σχέδιο ή υπόδειγμα περιέχει πρόσθετα στοιχεία σε σχέση με το διεθνές σχέδιο ή υπόδειγμα όσον αφορά το εσωτερικό του καλύμματος και την ανώτερη επιφάνεια του σώματος της συσκευής που καλύπτεται από αυτό, ενσωματώνει όλες τις όψεις της εμφάνισης του διεθνούς σχεδίου η υποδείγματος.

29

Περαιτέρω, η προσφεύγουσα περιορίζεται στο να αμφισβητεί, αορίστως, ότι αποδείχθηκε η ομοιότητα του διεθνούς σχεδίου ή υποδείγματος με το αναφερόμενο στη σκέψη 4 σχέδιο ή υπόδειγμα, χωρίς να προβάλλει επιχειρήματα όσον αφορά τα ειδικά χαρακτηριστικά που τα διαφοροποιούν ή άλλα πραγματικά στοιχεία από τα οποία προκύπτει ότι δεν πρόκειται πράγματι για δύο απεικονίσεις ενός και του αυτού σχεδίου ή υποδείγματος.

30

Υπό τις συνθήκες αυτές, συνάγεται ότι το τμήμα προσφυγών ορθώς έκρινε ότι το διεθνές σχέδιο ή υπόδειγμα και το αναφερόμενο στη σκέψη 4 σχέδιο ή υπόδειγμα αποτελούσαν διαφορετικές απεικονίσεις ενός και του αυτού προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος (στο εξής: προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα).

31

Επομένως, πρέπει να απορριφθεί η υπό κρίση αιτίαση και, συνεπακόλουθα, ο πρώτος λόγος ακυρώσεως στο σύνολό του.

32

Η προσφεύγουσα προβάλλει ότι το τμήμα προσφυγών έκρινε, κατά παράβαση των άρθρων 4, παράγραφος 1, και 6 του κανονισμού 6/2002, ότι το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα δεν είχε ατομικό χαρακτήρα λαμβανομένης υπόψη της συνολικής εντυπώσεως που δημιουργούσε στον ενημερωμένο χρήστη.

33

Συγκεκριμένα, πρώτον, όσον αφορά τις συσκευές που εμπίπτουν στον τομέα της τεχνολογίας της πληροφορίας, η ελευθερία του δημιουργού περιορίζεται από τη λειτουργικότητα των συσκευών αυτών καθώς και από μία γενική τάση προς τις επίπεδες, ορθογώνιες και μικρού μεγέθους συσκευές, οι οποίες φέρουν συχνά αρθρωτά στοιχεία.

34

Πάντως, ο ενημερωμένος χρήστης, που είναι εξοικειωμένος με τα σχετικά προϊόντα, γνωρίζει αυτούς τους περιορισμούς. Ως εκ τούτου, στη συνολική εντύπωση που δημιουργεί ένα σχέδιο ή υπόδειγμα, ο ενημερωμένος χρήστης θα δώσει μεγαλύτερη σημασία στα αυθαίρετα ή μη τυποποιημένα αισθητικά του στοιχεία και όχι στα λειτουργικά στοιχεία.

35

Δεύτερον, δεδομένων των περιορισμών και των τάσεων στις οποίες υπόκειται η διαμόρφωση μιας μονάδας συνεδρίων, η συνολική εντύπωση που δημιουργεί το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα δεν καθορίζεται από τη βασική διαμόρφωσή του ή από τις λεπτομέρειες των λειτουργικών του στοιχείων. Έτσι, κατά την εκτίμηση του ενημερωμένου χρήστη, το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα χαρακτηρίζεται από την αισθητική του πλευρά, ειδικότερα, πρώτον, από την ασυμμετρία που δημιουργεί ο συνδυασμός ενός μεγαφώνου στη δεξιά πλευρά και ενός μικρού πίνακα στη δεξιά πλευρά, στη συνέχεια, από ένα διακοσμητικό στοιχείο σε μορφή αετού εντυπωμένο στο κάλυμμα του αρθρωτού μεγαφώνου στην άνω πλευρά της συσκευής και, τέλος, από τον σχεδιασμό της κεφαλής του μικροφώνου και της βάσης του στελέχους του.

36

Τρίτον, όσον αφορά τη σύγκριση μεταξύ του επίμαχου και του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος, το τμήμα προσφυγών στηρίχθηκε στις ομοιότητες που προκύπτουν από λειτουργικούς ή τεχνικούς λόγους και όχι στη συνολική εντύπωση, στην οποία βαρύνουσα σημασία έχουν τα αισθητικά στοιχεία. Πάντως, τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα παρουσιάζουν διαφορές ακριβώς ως προς τα στοιχεία αυτά, εφόσον το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα χαρακτηρίζεται από τη συμμετρική διάταξη των διαφόρων στοιχείων του και δεν φέρει το διακοσμητικό στοιχείο με τον αετό στην άνω πλευρά του.

37

Ομοίως, τα επίμαχα σχέδια ή υποδείγματα διαφέρουν ως προς πολλές λεπτομέρειες που είναι σημαντικές στη συνολική εντύπωση. Οι διαφορές αυτές αφορούν τις οπές εξαερισμού του μεγαφώνου, το μικρόφωνο, το στέλεχός του, τις πλευρές του σώματος της μονάδας συνεδρίων και το πίσω μέρος του.

38

Η προσφεύγουσα προσθέτει ότι η ύπαρξη, στις δύο συσκευές συνεδρίων, αρθρωτού μεγαφώνου που ανασηκώνεται αποτελεί χαρακτηριστικό καθαρά λειτουργικό, το οποίο συναντάται σε πολλές συσκευές του τομέα των τεχνολογιών της πληροφορίας, όπως οι υπολογιστές ή τα κινητά τηλέφωνα. Ομοίως, το μικρόφωνο έπρεπε να τοποθετηθεί στην αριστερή πλευρά για να μην εμποδίζει το άνοιγμα του μεγαφώνου και λόγω του ότι οι περισσότεροι χρήστες είναι δεξιόχειρες. Για τον ίδιο λόγο, ο αναγνώστης καρτών έπρεπε να τοποθετηθεί στο άνω δεξιό τμήμα.

39

Εξάλλου, το επιχείρημα ότι οι διαφορές στο επίπεδο του καλύμματος δεν είναι ορατές όταν το κάλυμμα είναι ανοιχτό δεν ασκεί επιρροή, εφόσον αφορά αποκλειστικά τη μία από τις επτά όψεις του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος και δεν βασίζεται επομένως στη συνολική εντύπωση που δημιουργεί. Επιπλέον, το επίμαχο διακοσμητικό στοιχείο είναι ορατό ακόμη και όταν το κάλυμμα είναι ανοιχτό, εφόσον δεν καλύπτεται από κανένα άλλο στοιχείο στην πίσω πλευρά της συσκευής.

40

Το ΓΕΕΑ και η παρεμβαίνουσα αμφισβητούν τα επιχειρήματα της προσφεύγουσας.

41

Κατά το άρθρο 4, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002, το σχέδιο ή υπόδειγμα προστατεύεται ως κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα εάν είναι νέο και έχει ατομικό χαρακτήρα..

42

Όπως έχει υπομνησθεί, από το άρθρο 6, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 6/2002 προκύπτει ότι καταχωρισθέν κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα θεωρείται ότι παρουσιάζει ατομικό χαρακτήρα εάν η συνολική εντύπωση που δημιουργεί στον ενημερωμένο καταναλωτή διαφέρει από τη συνολική εντύπωση που προκαλεί στον εν λόγω καταναλωτή κάθε σχέδιο ή υπόδειγμα που έχει διατεθεί στο κοινό πριν από την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης για την καταχώριση ή, εάν προβάλλεται προτεραιότητα, πριν από την ημερομηνία προτεραιότητας. Το άρθρο 6, παράγραφος 2, του κανονισμού 6/2002 διευκρινίζει εξάλλου ότι, προκειμένου να εκτιμηθεί ο ατομικός χαρακτήρας, λαμβάνεται υπόψη ο βαθμός της ελευθερίας του δημιουργού κατά την εκπόνηση του σχεδίου ή υποδείγματος.

43

Τέλος, από την αιτιολογική σκέψη 14 του κανονισμού 6/2002 προκύπτει ότι, κατά την εκτίμηση του κατά πόσον ένα σχέδιο ή υπόδειγμα έχει ατομικό χαρακτήρα, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η φύση του προϊόντος στο οποίο έχει εφαρμοσθεί ή ενσωματωθεί το σχέδιο ή το υπόδειγμα και, ιδίως, ο βιομηχανικός κλάδος στον οποίο εντάσσεται.

44

Εν προκειμένω, όπως προκύπτει από την εξέταση του πρώτου λόγου ακυρώσεως, το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα είχε διατεθεί στο κοινό πριν από τις 22 Απριλίου 2004, που είναι η προβαλλόμενη ημερομηνία προτεραιότητας του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος.

45

Υπό τις συνθήκες αυτές, πρέπει να εξεταστεί αν, από την πλευρά του ενημερωμένου χρήστη και λαμβανομένου υπόψη του βαθμού ελευθερίας του δημιουργού μιας μονάδας συνεδρίων, η συνολική εντύπωση που δημιουργεί το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα είναι διαφορετική από εκείνη που δημιουργεί το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα.

46

Όσον αφορά την ερμηνεία της έννοιας του ενημερωμένου χρήστη, πρέπει να θεωρηθεί ότι η ιδιότητα του «χρήστη» συνεπάγεται ότι το οικείο πρόσωπο χρησιμοποιεί το προϊόν στο οποίο είναι ενσωματωμένο το σχέδιο ή υπόδειγμα σύμφωνα με τον σκοπό για τον οποίο προορίζεται το προϊόν αυτό.

47

Ο προσδιορισμός «ενημερωμένος» προϋποθέτει εξάλλου ότι, χωρίς να είναι σχεδιαστής ή ειδικός τεχνικός, ο χρήστης γνωρίζει τα διάφορα σχέδια ή υποδείγματα που υπάρχουν στον οικείο τομέα, διαθέτει ορισμένες γνώσεις ως προς τα στοιχεία που συνήθως περιλαμβάνουν τα εν λόγω σχέδια ή υποδείγματα, και, λόγω του ενδιαφέροντός του για τα εν λόγω προϊόντα, επιδεικνύει ένα σχετικά υψηλότερο βαθμό προσοχής όταν τα χρησιμοποιεί.

48

Ωστόσο, αντίθετα προς όσα ισχυρίζεται η προσφεύγουσα, το γεγονός αυτό δεν συνεπάγεται ότι ο ενημερωμένος χρήστης είναι σε θέση να διακρίνει, πέραν της εμπειρίας που έχει συσσωρεύσει λόγω της χρήσης του οικείου προϊόντος, μεταξύ των στοιχείων της εμφάνισης του προϊόντος που υπαγορεύονται από την τεχνική λειτουργία του και εκείνων που είναι αυθαίρετες.

49

Εν προκειμένω, το τμήμα προσφυγών διαπίστωσε, στη σκέψη 18 της προσβαλλόμενης αποφάσεως, ότι ενημερωμένος χρήστης μπορούσε να είναι «οποιοσδήποτε παρευρίσκεται τακτικά σε συνέδρια ή σε επίσημες συνεδριάσεις κατά τη διάρκεια των οποίων διάφοροι συμμετέχοντες που διαθέτουν μονάδα συνεδρίων, εξοπλισμένη με μικρόφωνο, τοποθετημένη στο τραπέζι που βρίσκεται μπροστά τους».

50

Ο ορισμός αυτός αντιστοιχεί στην ερμηνεία της έννοιας του ενημερωμένου χρήστη που παρατίθεται ανωτέρω. Συγκεκριμένα, ο συμμετέχων σε συνέδριο ή σε συνεδρίαση χρησιμοποιεί μια μονάδα συνεδρίων σύμφωνα με τον σκοπό της, που είναι να διευκολύνει, με τη μετάδοση των ανακοινώσεων και με τις συναφείς λειτουργίες, όπως η ψήφιση ή η δήλωση της ταυτότητας των προσώπων, την ανταλλαγή απόψεων και πληροφοριών μεταξύ των συμμετεχόντων. Ομοίως, λόγω της τακτικής συμμετοχής του σε συνέδρια ή συνεδριάσεις, ο ενημερωμένος χρήστης γνωρίζει τους διάφορους τύπους συσκευών συνεδρίων καθώς και τα στοιχεία που συνήθως αυτά περιλαμβάνουν. Εξάλλου, στον βαθμό που ο χρήστης πρέπει να εξοικειωθεί με τις διάφορες λειτουργίες και με την επιφάνεια διάδρασης της μονάδας συνεδρίων για να μπορέσει αυτή να επιτελέσει τη λειτουργία της, θα επιδείξει κατά τη χρησιμοποίηση των οικείων προϊόντων ένα σχετικά υψηλό βαθμό προσοχής.

51

Στη σκέψη 21 της προσβαλλόμενης αποφάσεως, το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι, μολονότι μια μονάδα συνεδρίων πρέπει να συγκεντρώνει ορισμένα χαρακτηριστικά για να επιτελεί τη λειτουργία της, ωστόσο ο βαθμός ελευθερίας του δημιουργού μιας τέτοιας συσκευής είναι σχετικά υψηλός.

52

Για να αμφισβητήσει το βάσιμο του συμπεράσματος αυτού, η προσφεύγουσα προβάλλει, αφενός, το γεγονός ότι πολλά στοιχεία μιας μονάδας συνεδρίων, καθώς και η διαμόρφωσή τους, υπαγορεύονται από την τεχνική λειτουργία της συσκευής και, αφετέρου, τη γενική τάση που υπάρχει προς τις επίπεδες, ορθογώνιες και μικρού μεγέθους συσκευές, οι οποίες φέρουν συχνά αρθρωτά στοιχεία.

53

Όσον αφορά την πρώτη περίπτωση, είναι βεβαίως αληθές ότι η μονάδα συνεδρίων, για να επιτελέσει τη βασική λειτουργία της, πρέπει να διαθέτει, τουλάχιστον, ένα μεγάφωνο και ένα μικρόφωνο, σε τέτοια διάταξη ώστε ο χρήστης να μπορεί να ακούει τον ήχο που αναπαράγει το μεγάφωνο και το μικρόφωνο να μπορεί να συλλαμβάνει την ομιλία του. Ομοίως, απαιτούνται πλήκτρα στα οποία να έχει πρόσβαση ο χρήστης, μεταξύ άλλων, για να θέτει σε λειτουργία το μικρόφωνο και για να ρυθμίζει την ένταση του μεγαφώνου. Εξάλλου, στον βαθμό που οι συσκευές συνεδρίων περιλαμβάνουν επίσης συναφείς λειτουργίες, στοιχεία όπως τα πλήκτρα ψήφου, η οθόνη και ο αναγνώστης καρτών, ενδέχεται να είναι απαραίτητα από λειτουργική άποψη.

54

Ωστόσο, όπως προέβαλαν το ΓΕΕΑ και η παρεμβαίνουσα, οι εν λόγω περιορισμοί αφορούν την ύπαρξη ορισμένων στοιχείων στη μονάδα συνεδρίων, αλλά δεν επηρεάζουν, σε σημαντικό βαθμό, τη διαμόρφωσή τους και, επομένως, το σχήμα και τη γενική εικόνα της μονάδας συνεδρίων. Ειδικότερα, ένα αρθρωτό στοιχείο δεν φαίνεται να είναι απαραίτητο για την εξασφάλιση της λειτουργικότητας της συσκευής.

55

Το συμπέρασμα αυτό ενισχύεται από τον κατάλογο των υφιστάμενων σχεδίων ή υποδειγμάτων, που προσκόμισε η παρεμβαίνουσα ενώπιον του ΓΕΕΑ, στον οποίο παρουσιάζονται μονάδες συνεδρίων σε ποικίλα σχήματα και με ποικίλες διαμορφώσεις οι οποίες διαφέρουν σημαντικά από αυτές που χρησιμοποιούνται στο επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα. Έτσι, ανάλογα με το μοντέλο, το μικρόφωνο άλλες φορές είναι τοποθετημένο σε στέλεχος και άλλες όχι, βρίσκεται αριστερά, δεξιά ή στο κέντρο του σώματος της συσκευής. Ομοίως, αν και ο αναγνώστης καρτών βρίσκεται συνήθως δεξιά, δεν είναι ενσωματωμένος κατά κανόνα στο μεγάφωνο της μονάδας, αλλά στο σώμα της. Εξάλλου, η ύπαρξη αρθρωτού στοιχείου αποτελεί μάλλον την εξαίρεση και όχι τον κανόνα.

56

Αντιθέτως, η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε στοιχεία που να αποδεικνύουν τον ισχυρισμό της ότι οι τεχνικές ή λειτουργικές απαιτήσεις περιορίζουν σημαντικά τον βαθμό ελευθερίας του σχεδιαστή της μονάδας συνεδρίων.

57

Υπό τις συνθήκες αυτές, ο εν λόγω ισχυρισμός δεν μπορεί να γίνει δεκτός.

58

Όσον αφορά τη γενική τάση που υπάρχει προς τις επίπεδες, ορθογώνιες και μικρού μεγέθους συσκευές, οι οποίες φέρουν συχνά αρθρωτά στοιχεία, επιβάλλεται η παρατήρηση ότι το κατά πόσον ένα σχέδιο ή υπόδειγμα ακολουθεί ή όχι μια γενική τάση σε επίπεδο σχεδιασμού είναι λυσιτελές, στην καλύτερη περίπτωση, σε σχέση με την αισθητική του οικείου σχεδίου ή υποδείγματος και μπορεί επομένως να ασκεί επιρροή στην εμπορική επιτυχία του προϊόντος στο οποίο είναι ενσωματωμένο. Αντιθέτως, το ανωτέρω ζήτημα είναι αλυσιτελές στο πλαίσιο της εξέτασης του ατομικού χαρακτήρα του οικείου σχεδίου ή υποδείγματος με την οποία επιχειρείται να εξακριβωθεί αν η συνολική εντύπωση που δημιουργεί το εν λόγω σχέδιο διαφέρει από τη συνολική γενική εντύπωση που δημιουργούν τα σχέδια ή υποδείγματα που έχουν διατεθεί στο κοινό προγενέστερα, ανεξαρτήτως αισθητικών ή εμπορικών θεωρήσεων.

59

Κατά τα λοιπά, η προσφεύγουσα δεν απέδειξε την ύπαρξη της τάσης που επικαλείται, εφόσον δεν προσκόμισε παραδείγματα μονάδων συνεδρίων που να έχουν τα χαρακτηριστικά που προβάλλει. Επιπλέον, το αληθές του ισχυρισμού της διαψεύδεται από τον κατάλογο των υφιστάμενων σχεδίων ή υποδειγμάτων που προσκόμισε η παρεμβαίνουσα ενώπιον του ΓΕΕΑ. Συγκεκριμένα, από τα προσκομισθέντα στοιχεία προκύπτει ότι υπάρχουν συσκευές συνεδρίων διαφόρων σχεδίων, ορθογώνιες, τρίγωνες ή στρογγυλές, διαφόρων μεγεθών, οι περισσότερες από τις οποίες δεν διαθέτουν μεγάφωνο ή άλλο αρθρωτό στοιχείο.

60

Η προσφεύγουσα αναφέρει ακόμη, στο πλαίσιο αυτό, τους υπολογιστές και τα κινητά τηλέφωνα που διαθέτουν αρθρωτές οθόνες, καθώς και τις τηλεοράσεις με επίπεδες οθόνες. Ωστόσο, δεδομένου ότι η εξέταση του ατομικού χαρακτήρα ενός σχεδίου ή υποδείγματος πρέπει να λαμβάνει υπόψη τη φύση του προϊόντος στο οποίο έχει αυτό ενσωματωθεί, τα παραδείγματα αυτά είναι αλυσιτελή.

61

Συγκεκριμένα, μία αρθρωτή οθόνη επιτρέπει να μειωθεί το μέγεθος της συσκευής, το οποίο αποτελεί ουσιώδες χαρακτηριστικό στην περίπτωση των υπολογιστών και των κινητών τηλεφώνων. Ομοίως, μία επίπεδη οθόνη επιτρέπει να μειωθεί σημαντικά το βάθος της τηλεόρασης και, ως εκ τούτου, να καταστεί ευκολότερη η τοποθέτησή της. Αντιθέτως, μία μονάδα συνεδρίων δεν νοείται συνήθως ως φορητή και η επιλογή του επίπεδου σχήματος δεν έχει σημαντικές επιπτώσεις όσον αφορά τον απαραίτητο χώρο για την τοποθέτησή της. Επομένως, μία μονάδα συνεδρίων δεν υπόκειται στους ίδιους περιορισμούς με αυτούς στους οποίους υπόκεινται οι συσκευές που αναφέρει η προσφεύγουσα.

62

Κατόπιν των ανωτέρω, συνάγεται το συμπέρασμα ότι το τμήμα προσφυγών δεν έσφαλε κρίνοντας ότι ο βαθμός ελευθερίας του δημιουργού μιας μονάδας συνεδρίων είναι σχετικά υψηλός.

63

Κατόπιν των ανωτέρω σκέψεων όσον αφορά τον βαθμό ελευθερίας του δημιουργού μιας μονάδας συνεδρίων, πρέπει να θεωρηθεί ότι η συνολική εντύπωση που δημιουργεί το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα καθορίζεται από τα εξής στοιχεία:

64

Εξάλλου, επάνω στο κάλυμμα του μεγαφώνου υπάρχει ένα σχηματοποιημένη διακοσμητικό στοιχείο. Ωστόσο, μολονότι το στοιχείο αυτό συμβάλλει στη συνολική εντύπωση που δημιουργεί το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα, ο ρόλος του είναι λιγότερο σημαντικός από τον ρόλο των στοιχείων που απαριθμούνται στη σκέψη 63 ανωτέρω.

65

Συγκεκριμένα, όπως επισήμανε το τμήμα προσφυγών στη σκέψη 20 της προσβαλλόμενης αποφάσεως, κατά τη χρήση της μονάδας συνεδρίων, το μεγάφωνο σηκώνεται για να μπορέσει να επιτελέσει τη λειτουργία του. Επομένως, το οικείο διακοσμητικό στοιχείο βρίσκεται στην πλάτη της συσκευής, και ως εκ τούτου δεν είναι άμεσα ορατό από τον χρήστη, οπότε δεν επηρεάζει σημαντικά τη σχηματιζόμενη εικόνα. Ο χρήστης μπορεί, στην καλύτερη περίπτωση, να διακρίνει το ίδιο διακοσμητικό στοιχείο στις πλάτες των συσκευών των άλλων συμμετεχόντων που είναι απέναντί του. Ωστόσο, ο χρήστης θα βρίσκεται, συνήθως, σε απόσταση από το εν λόγω διακοσμητικό στοιχείο, οπότε η λεπτομέρεια του σχήματος στο κάλυμμα του μεγαφώνου θα είναι δυσδιάκριτη.

66

Επιβάλλεται ακόμη η παρατήρηση ότι, αντίθετα προς όσα ισχυρίζεται η προσφεύγουσα, το γεγονός ότι λαμβάνεται υπόψη η μειωμένη ορατότητα του καλύμματος του μεγαφώνου δεν έρχεται σε αντίθεση με τον κανόνα κατά τον οποίο πρέπει να εκτιμάται η συνολική εντύπωση που δημιουργεί στον ενημερωμένο χρήστη το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα. Συγκεκριμένα, η εντύπωση αυτή πρέπει απαραίτητα να προσδιορίζεται με γνώμονα τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιείται το επίμαχο προϊόν, ειδικότερα σε σχέση με τους χειρισμούς που ενεργούνται συνήθως κατά τη χρήση του.

67

Τα λοιπά στοιχεία που προέβαλε η προσφεύγουσα είναι αλυσιτελή. Συγκεκριμένα, αφενός, η ελαφρώς ασύμμετρη εμφάνιση της θέσης του αρθρωτού μεγαφώνου είναι πολύ λιγότερο εντυπωσιακή από την παρουσία ενός τέτοιου μεγαφώνου. Επιπλέον, ακόμη κι αν υποτεθεί ότι ο ενημερωμένος χρήστης αντιλαμβάνεται την ασυμμετρία της μονάδας συνεδρίων ως σημαντικό χαρακτηριστικό, τούτο θα συμβεί κυρίως λόγω της πλάγιας, και ως εκ τούτου ασύμμετρης, θέσης του στελέχους του μικροφώνου.

68

Αφετέρου, το σχήμα της κεφαλής του μικροφώνου και της βάσης του στελέχους του αντιπροσωπεύουν δευτερεύοντα στοιχεία της εμφάνισης της μονάδας συνεδρίων τα οποία δεν θα προσελκύσουν την προσοχή του ενημερωμένου χρήστη, όπως διαπίστωσε το τμήμα προσφυγών στη σκέψη 19 της προσβαλλόμενης αποφάσεως.

69

Όσον αφορά τη συνολική εντύπωση που δημιουργεί το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα, αυτή καθορίζεται κατ’ ουσίαν από τα χαρακτηριστικά που απαριθμούνται στη σκέψη 63 ανωτέρω. Συγκεκριμένα, το σώμα της μονάδας είναι γενικώς ορθογώνιο, η δε ανώτερη επιφάνειά της είναι κεκλιμένη προς τον χρήστη και διαθέτει αρθρωτό μεγάφωνο. Το μεγάφωνο έχει το ίδιο ορθογώνιο σχήμα και ενσωματώνει αναγνώστη καρτών διατηρώντας την ίδια εξωτερική εμφάνιση. Ο πίνακας πίσω από το μεγάφωνο αντιστοιχεί, όσον αφορά τόσο το σχήμα των διαφόρων στοιχείων του όσο και τη διαμόρφωσή τους, στον πίνακα του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος που είναι στην ίδια θέση. Το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα, όπως και το επίμαχο διαθέτει μικρόφωνο με στέλεχος, στην αριστερή πλευρά.

70

Όπως εξέθεσε το τμήμα προσφυγών στη σκέψη 20 της προσβαλλόμενης αποφάσεως, η μόνη διαφορά μεταξύ των δύο επίδικων σχεδίων ή υποδειγμάτων, που θα μπορούσε να είναι λυσιτελής, αφορά το κάλυμμα του αρθρωτού μεγαφώνου, εφόσον στο προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα δεν υπάρχει σχηματοποιημένο διακοσμητικό στοιχείο όπως αυτό που υπάρχει στο επίμαχο.

71

Ωστόσο, αφενός, η διαφορά αυτή δεν είναι ιδιαίτερα έντονη, δεδομένου ότι τα καλύμματα των δύο σχεδίων είναι ανάγλυφα και το διακοσμητικό στοιχείο είναι εξαιρετικά σχηματοποιημένο.

72

Αφετέρου, όπως διαπιστώθηκε στις σκέψεις 64 και 65 ανωτέρω, το στοιχείο αυτό διαφοροποίησης δεν είναι τόσο σημαντικό λόγω της μειωμένης ορατότητας του καλύμματος της μονάδας συνεδρίων όταν η συσκευή χρησιμοποιείται.

73

Συνεπώς, πρέπει να γίνει δεκτό ότι το σχηματοποιημένο διακοσμητικό στοιχείο του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος δεν μπορεί να αντισταθμίσει τις ομοιότητες που διαπιστώθηκαν και, επομένως, δεν αρκεί για να προσδώσει ατομικό χαρακτήρα στο εν λόγω σχέδιο ή υπόδειγμα.

74

Οι λοιπές διαφορές που προβάλλει η προσφεύγουσα, όσον αφορά το σχήμα των οπών εξαερισμού του μεγαφώνου, τις διαφορές στην κεφαλή του μικροφώνου και στη βάση του στελέχους του, καθώς και τις διαφορές στις πλευρές και στο πίσω μέρος του σώματος της μονάδας συνεδρίων, είναι ασήμαντες στη συνολική εντύπωση που δημιουργούν τα δύο επίδικα σχέδια ή υποδείγματα. Συγκεκριμένα, οι διαφορές αυτές δεν είναι αρκετά έντονες για να διαφοροποιήσουν τις δύο συσκευές στην αντίληψη του ενημερωμένου χρήστη, κατά μείζονα λόγο διότι αφορούν, κυρίως, τα στοιχεία της μονάδας συνεδρίων που δεν προσελκύουν την προσοχή του.

75

Κατόπιν των ανωτέρω, συνάγεται το συμπέρασμα ότι το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα και το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα δημιουργούν την ίδια εντύπωση στον ενημερωμένο χρήστη. Επομένως, ορθώς το τμήμα προσφυγών κατέληξε στην ίδια διαπίστωση στη σκέψη 20 της προσβαλλόμενης αποφάσεως και ορθώς συμπέρανε ότι το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα δεν είχε ατομικό χαρακτήρα κατά την έννοια του άρθρου 6 του κανονισμού 6/2002.

76

Επομένως, πρέπει να απορριφθεί ο δεύτερος λόγος ακυρώσεως και, ως εκ τούτου, η προσφυγή στο σύνολό της.

77

Κατά το άρθρο 87, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα εφόσον υπάρχει σχετικό αίτημα. Δεδομένου ότι η προσφεύγουσα ηττήθηκε, πρέπει να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα, σύμφωνα με το σχετικό αίτημα του ΓΕΕΑ και της παρεμβαίνουσας.

78

Εξάλλου, σύμφωνα με το άρθρο 136, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας, θεωρούνται ως έξοδα τα οποία μπορούν να αναζητηθούν τα αναγκαία έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν οι διάδικοι λόγω της δίκης ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ. Επομένως, η προσφεύγουσα πρέπει να φέρει τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η παρεμβαίνουσα, σύμφωνα με το σχετικό αίτημα της τελευταίας.

Για τους λόγους αυτούς,

ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (δεύτερο τμήμα)

αποφασίζει: