Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 9ης Δεκεμβρίου 2009 –
Prana Haus κατά ΓΕΕΑ
(Υπόθεση C‑494/08 P)
«Αίτηση αναιρέσεως – Άρθρο 119 του Κανονισμού Διαδικασίας – Κοινοτικό σήμα – Λεκτικό σήμα PRANAHAUS – Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 – Απόλυτος λόγος απαραδέκτου – Περιγραφικός χαρακτήρας – Αίτηση αναιρέσεως εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως αβάσιμη»
1. Κοινοτικό σήμα – Ορισμός και κτήση του κοινοτικού σήματος – Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου – Σήματα αποτελούμενα αποκλειστικά από σημεία ή ενδείξεις που μπορούν να χρησιμεύουν προς προσδιορισμό των χαρακτηριστικών προϊόντος ή υπηρεσίας (Κανονισμός 40/94 του Συμβουλίου, άρθρο 7 § 1, στοιχείο γ΄) (βλ. σκέψεις 29-31)
2. Αναίρεση – Λόγοι – Εσφαλμένη εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών και των αποδεικτικών στοιχείων – Απαράδεκτο – Έλεγχος από το Δικαστήριο της εκτιμήσεως των πραγματικών περιστατικών και των αποδεικτικών στοιχείων – Αποκλείεται πλην της περιπτώσεως παραμορφώσεως του περιεχομένου των εν λόγω στοιχείων (άρθρο 225 § 1 ΕΚ· Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 58, εδ. 1) (βλ. σκέψη 36)
Αντικείμενο
Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου (όγδοο τμήμα), της 17ης Σεπτεμβρίου 2008, T-226/07, Prana Haus GmbH κατά ΓΕΕΑ, με την οποία το Πρωτοδικείο [νυν Γενικό Δικαστήριο] απέρριψε την προσφυγή περί ακυρώσεως της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, της 18ης Απριλίου 2007, με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή κατά της αποφάσεως του εξεταστή να μην καταχωρίσει το λεκτικό σήμα «PRANAHAUS» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 9, 16 και 35 – Περιγραφικός χαρακτήρας του σήματος |
Διατακτικό
Το Δικαστήριο διατάσσει:
1) |
Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως. |
2) |
Καταδικάζει την Prana Haus GmbH στα δικαστικά έξοδα. |