20.12.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 327/16


Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Conseil d'état (Γαλλία) στις 9 Οκτωβρίου 2008 — Εταιρίες Solgar Vitamin's France, Valorimer SARL, Christian Fenioux, L'Arbre de Vie SARL, Société Source Claire, Nord Plantes EURL, Société RCS Distribution, Société Ponroy Santé — Παρεμβαίνον: Syndicat de la Diététique et des Compléments Alimentairesκατά Υπουργού Οικονομίας, Οικονομικών και Απασχολήσεως, Υπουργού Υγείας, Νεότητας και Αθλητισμού, Υπουργού Γεωργίας και Αλιείας

(Υπόθεση C-446/08)

(2008/C 327/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d'état

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσες: Εταιρίες Solgar Vitamin's France, Valorimer SARL, Christian Fenioux, L'Arbre de Vie SARL, Société Source Claire, Nord Plantes EURL, Société RCS Distribution, Société Ponroy Santé

Καθών: Υπουργός Οικονομίας, Οικονομικών και Απασχολήσεως, Υπουργός Υγείας, Νεότητας και Αθλητισμού, Υπουργός Γεωργίας και Αλιείας

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει η οδηγία 2002/46/ΕΚ ης 10ης Ιουνίου 2002 (1), ειδικότερα δε τα άρθρα 5, παράγραφος 4, και 11, παράγραφος 2, αυτής, την έννοια ότι, καίτοι εναπόκειται κατ' αρχήν στην Επιτροπή να προσδιορίσει τις μέγιστες ποσότητες βιταμινών και ανόργανων στοιχείων που απαντούν στα συμπληρώματα διατροφής, τα κράτη μέλη παραμένουν αρμόδια να εκδώσουν κανονιστική ρύθμιση επί του θέματος εφόσον η Επιτροπή δεν έχει εκδώσει την απαιτούμενη κοινοτική πράξη;

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως επί του ερωτήματος αυτού:

α)

αν τα κράτη μέλη οφείλουν, προκειμένου να καθορίσουν τις ανωτέρω μέγιστες ποσότητες, να τηρούν τις διατάξεις των άρθρων 28 και 30 της Συνθήκης ΕΚ, οφείλουν επίσης να εμπνέονται από τα προσδιοριζόμενα στο άρθρο 5 της οδηγίας κριτήρια, συμπεριλαμβανομένης της απαιτήσεως αξιολογήσεως των κινδύνων στηριζόμενης σε επιστημονικά δεδομένα γενικής αποδοχής σε τομέα που εξακολουθεί να χαρακτηρίζεται από σχετική αβεβαιότητα;

β)

Έχουν τα κράτη μέλη τη δυνατότητα να καθορίζουν τα maxima οσάκις είναι ανέφικτο, όπως στην περίπτωση του φθορίου, να αποδοθούν επακριβώς με αριθμούς οι προσλήψεις σε βιταμίνες και ανόργανα στοιχεία που προέρχονται από άλλες διατροφικές πηγές, ιδίως από το ύδωρ του δικτύου, για κάθε ομάδα καταναλωτών και ανά έδαφος; Δύνανται στην περίπτωση αυτή να καθορίσουν μηδενικό συντελεστή ενόψει επιβεβαιωμένων κινδύνων, χωρίς προσφυγή στην προβλεπόμενη στο άρθρο 12 της οδηγίας της 10ης Ιουνίου 2002 διαδικασία διασφαλίσεως;

γ)

Κατά τον καθορισμό των μέγιστων περιεκτικοτήτων, είναι δυνατόν να λαμβάνονται υπόψη οι διαφορές των επιπέδων ευαισθησίας των διαφόρων ομάδων καταναλωτών, σύμφωνα με την ίδια τη διατύπωση του άρθρου 5, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας, αν το εν λόγω κράτος μπορεί επίσης να στηριχθεί στο ότι συγκεκριμένο μέτρο αφορόν αποκλειστικά το ιδιαίτερα εκτεθειμένο στον κίνδυνο κοινό, επί παραδείγματι μέσω προσαρμοσμένης επισημάνσεως, θα μπορούσε να αποτρέψει την ως άνω ομάδα από τη χρήση θρεπτικής ουσίας ωφέλιμης για την ίδια σε χαμηλές δόσεις; Ο συνυπολογισμός της εν λόγω διαφοράς ευαισθησίας μπορεί να οδηγήσει στην εφαρμογή για το σύνολο του πληθυσμού της μέγιστης περιεκτικότητας που έχει προσαρμοστεί σε ευάλωτο κοινό, ιδίως στα παιδιά;

δ)

Σε ποιο βαθμό τα maxima μπορούν επίσης να καθοριστούν ελλείψει ορίων ασφαλείας, λόγω του ότι δεν έχει αποδειχθεί κίνδυνος για την υγεία; Γενικότερα, σε ποιο βαθμό και υπό ποιους όρους η στάθμιση των ληπτέων υπόψη κριτηρίων θα μπορούσε να οδηγήσει στον καθορισμό μέγιστων ορίων αισθητά χαμηλότερων των ορίων ασφαλείας που γίνονται δεκτά για τις εν λόγω θρεπτικές ουσίες;


(1)  Οδηγία 2002/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 10ης Ιουνίου 2002, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί των συμπληρωμάτων διατροφής (ΕΕ L 183, σ. 51).