Υπόθεση C-115/08

Land Oberösterreich

κατά

ČEZ as

(αίτηση του Landesgericht Linz για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Αγωγή σκοπούσα στην παύση προκλήσεως σε ακίνητο οχλήσεων ή κινδύνων προκλήσεως οχλήσεων προερχομένων από πυρηνικό σταθμό κείμενο στο έδαφος άλλου κράτους μέλους — Υποχρέωση ανοχής των οχλήσεων και κινδύνων οχλήσεων προερχομένων από εγκαταστάσεις που αποτέλεσαν αντικείμενο διοικητικής αδείας εντός του κράτους του forum — Μη συνεκτίμηση των αδειών που εκδόθηκαν εντός άλλων κρατών μελών — Ίση μεταχείριση — Αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων λόγω ιθαγενείας στο πεδίο εφαρμογής της Συνθήκης ΕΚΑΕ»

Προτάσεις του γενικού εισαγγελέα M. Poiares Maduro της 22ας Απριλίου 2009   I ‐ 10268

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 27ης Οκτωβρίου 2009   I ‐ 10279

Περίληψη της αποφάσεως

1. Κοινοτικό δίκαιο – Αρχές – Ίση μεταχείριση – Διάκριση λόγω ιθαγενείας – Απαγορεύεται – Έκταση – Εφαρμογή στο πλαίσιο της Συνθήκης ΕΚΑΕ

   (Άρθρο 12 ΕΚ)

2. Κοινοτικό δίκαιο – Άμεσο αποτέλεσμα – Υπεροχή – Υποχρέωση του εθνικού δικαστηρίου να ερμηνεύει το εσωτερικό δίκαιο κατά τρόπο σύμφωνο προς το κοινοτικό δίκαιο

   (Άρθρο 10 ΕΚ και 192 EA)

1.  Θα αντέκειτο τόσο προς τον σκοπό όσο και προς τη συνοχή των Συνθηκών οι δυσμενείς διακρίσεις λόγω ιθαγενείας, οι οποίες απαγορεύονται στο πεδίο εφαρμογής της Συνθήκης ΕΚ δυνάμει του άρθρου 12 ΕΚ, να εξακολουθούν, αντιθέτως, να είναι ανεκτές στο πεδίο εφαρμογής της Συνθήκης ΕΚΑΕ. Μολονότι εξαγγέλλεται ρητώς μόνο στο άρθρο 12 ΕΚ, η εν λόγω αρχή συνιστά γενική αρχή δυνάμενη να τύχει εφαρμογής και στο πλαίσιο της Συνθήκης ΕΚΑΕ.

   Πάντως, η εφαρμογή κανονιστικής ρυθμίσεως κράτους μέλους δυνάμει της οποίας επιχείρηση διαθέτουσα τις απαιτούμενες διοικητικές άδειες προκειμένου να εκμεταλλευθεί πυρηνικό σταθμό κείμενο επί τους εδάφους άλλου κράτους μέλους δύναται να αποτελέσει αντικείμενο ένδικης αγωγής με σκοπό την παύση προερχομένων από την εν λόγω εγκατάσταση οχλήσεων ή κινδύνων οχλήσεων σε γειτονικές εκτάσεις, τη στιγμή κατά την οποία οι διαθέτουσες βιομηχανική εγκατάσταση κείμενη εντός του κράτους μέλους του forum όπου και έχουν λάβει διοικητική άδεια επιχειρήσεις δεν δύνανται να αποτελέσουν αντικείμενο παρόμοιας αγωγής και κατά των οποίων δύναται απλώς να ασκηθεί αγωγή για την καταβολή αποζημιώσεως λόγω των επελθουσών από γειτονικό ακίνητο ζημιών, προσκρούει στην αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων λόγω ιθαγενείας στο πεδίο εφαρμογής της Συνθήκης ΕΚΑΕ.

   (βλ. σκέψεις 90-91, 139, διατακτ. 1)

2.  Το δυνάμει των άρθρων 10 ΕΚ και 192 ΕΑ καθήκον των κρατών μελών να λαμβάνουν κάθε γενικό ή ειδικό μέτρο κατάλληλο να εξασφαλίζει την εκπλήρωση των υποχρεώσεων που απορρέουν από το κοινοτικό δίκαιο φέρουν όλες οι αρχές των κρατών μελών, συμπεριλαμβανομένων των δικαστηρίων στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους.

   Έτσι, εναπόκειται στο εθνικό δικαστήριο να ερμηνεύσει, στο μέτρο του δυνατού, το εσωτερικό δίκαιο, που οφείλει να εφαρμόσει, κατά τρόπο σύμφωνο προς τις επιταγές του κοινοτικού δικαίου. Αν παρόμοια σύννομη εφαρμογή είναι ανέφικτη, ο εθνικός δικαστής οφείλει να εφαρμόσει στο ακέραιο το κοινοτικό δίκαιο και να προστατεύσει τα δικαιώματα που αυτό απονέμει στους ιδιώτες, αφήνοντας εν ανάγκη ανεφάρμοστη οποιαδήποτε διάταξη καθ’ ο μέτρο η εφαρμογή της, υπό τις περιστάσεις της συγκεκριμένης περιπτώσεως, θα κατέληγε σε αποτέλεσμα αντίθετο προς το κοινοτικό δίκαιο.

   (βλ. σκέψεις 138, 140, διατακτ. 2)