Υπόθεση C-40/08

Asturcom Telecomunicaciones SL

κατά

Cristina Rodríguez Nogueira

(αίτηση του Juzgado de Primera Instancia no 4 de Bilbao για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Οδηγία 93/13/ΕΟΚ — Συμβάσεις συναπτόμενες με τους καταναλωτές — Καταχρηστική ρήτρα διαιτησίας — Ακυρότητα — Διαιτητική απόφαση που έχει αποκτήσει ισχύ δεδικασμένου — Αναγκαστική εκτέλεση — Αρμοδιότητα του εθνικού δικαστηρίου της εκτελέσεως να εξετάσει αυτεπαγγέλτως την ακυρότητα της καταχρηστικής ρήτρας διαιτησίας — Αρχές της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας»

Προτάσεις της γενικής εισαγγελέα V. Trstenjak της 14ης Μαΐου 2009   I ‐ 9581

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 6ης Οκτωβρίου 2009   I ‐ 9602

Περίληψη της αποφάσεως

Προσέγγιση των νομοθεσιών – Καταχρηστικές ρήτρες στις συμβάσεις που συνάπτονται με καταναλωτές – Οδηγία 93/13

(Οδηγία 93/13 του Συμβουλίου, άρθρο 6 § 1)

Η οδηγία 93/13, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, έχει την έννοια ότι το εθνικό δικαστήριο που επιλαμβάνεται εκδόσεως απογράφου διαιτητικής αποφάσεως, η οποία απέκτησε ισχύ δεδικασμένου και είχε εκδοθεί ερημοδικούντος του καταναλωτή, υποχρεούται να εξετάζει αυτεπαγγέλτως τον καταχρηστικό χαρακτήρα ρήτρας διαιτησίας περιλαμβανομένης σε σύμβαση συναφθείσα μεταξύ επαγγελματία και καταναλωτή όταν έχει στη διάθεσή του τα αναγκαία προς τούτο νομικά και πραγματικά στοιχεία, εφόσον, σύμφωνα με τους εθνικούς δικονομικούς κανόνες, μπορεί να προβαίνει σε μια τέτοια εξέταση στο πλαίσιο παρόμοιας φύσεως αγωγής του εσωτερικού δικαίου. Σε μια τέτοια περίπτωση, εναπόκειται στο εν λόγω δικαστήριο να συναγάγει όλες τις συνέπειες που απορρέουν εξ αυτού σύμφωνα με το εθνικό του δίκαιο, ώστε να εξασφαλίζεται ότι η εν λόγω ρήτρα δεν θα δεσμεύει τον καταναλωτή.

Στο πλαίσιο της σχετικής εκτιμήσεως, δεδομένης της φύσεως και της σημασίας του δημοσίου συμφέροντος επί του οποίου στηρίζεται η προστασία την οποία παρέχει η οδηγία 93/13 στους καταναλωτές, επιβάλλεται η διευκρίνιση ότι το άρθρο 6 της εν λόγω οδηγίας πρέπει να θεωρηθεί ως ισοδύναμο προς τους εθνικούς κανόνες δημοσίας τάξεως της ίδιας βαθμίδας στο πλαίσιο της εσωτερικής εννόμου τάξεως.

(βλ. σκέψεις 52, 59 και διατακτ.)