|
28.8.2010 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 234/10 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 8ης Ιουλίου 2010 [αίτηση του Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Portakabin Ltd και Portakabin BV κατά Primakabin BV
(Υπόθεση C-558/08) (1)
(Σήματα - Διαφήμιση στο Διαδίκτυο με βάση λέξεις-κλειδιά («keyword advertising») - Οδηγία 89/104/ΕΟΚ - Άρθρα 5 έως 7 - Εμφάνιση διαφημιστικών αναγγελιών με βάση λέξη-κλειδί πανομοιότυπη με σήμα - Εμφάνιση διαφημιστικών αναγγελιών με βάση λέξεις-κλειδιά που αναπαράγουν ένα σήμα με «μικρά λάθη» - Διαφήμιση για μεταχειρισμένα προϊόντα - Προϊόντα που κατασκευάστηκαν και τέθηκαν στο εμπόριο από τον κάτοχο του σήματος - Ανάλωση του δικαιώματος που παρέχεται από το σήμα - Τοποθέτηση ετικετών που φέρουν το όνομα του μεταπωλητή και αφαίρεση ετικετών που φέρουν το σήμα - Διαφήμιση, με βάση σήμα άλλου, για μεταχειρισμένα προϊόντα στα οποία περιλαμβάνονται, πέρα από προϊόντα που κατασκευάστηκαν από τον κάτοχο του σήματος, προϊόντα άλλης προελεύσεως)
2010/C 234/15
Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική
Αιτούν δικαστήριο
Hoge Raad der Nederlanden
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Portakabin Ltd,
Portakabin BV
κατά
Primakabin BV
Αντικείμενο
Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Hoge Raad der Nederlanden Den Haag — Ερμηνεία των άρθρων 5, παράγραφος 1, στοιχείο α', και 5, 6, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', και 7 της πρώτης οδηγίας 89/104/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1988, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων (ΕΕ 1989, L 40, σ. 1) — Δικαίωμα του δικαιούχου σήματος να αντιταχθεί στην παράνομη χρήση του σήματός του — Χρήση — Έννοια — Χρήση του σήματος ως λέξεως-κλειδιού για την αναζήτηση, στο Διαδίκτυο, των προϊόντων υπό το σήμα αυτό με τη βοήθεια μηχανής αναζητήσεως — Σύνδεσμος με τον ιστότοπο ενός μεταπωλητή προϊόντων που φέρουν το σήμα αυτό
Διατακτικό
|
1) |
Το άρθρο 5, παράγραφος 1, της πρώτης οδηγίας 89/104/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1988, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων, όπως τροποποιήθηκε με τη Συμφωνία για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο (ΕΟΧ), της 2ας Μαΐου 1992, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι ο κάτοχος σήματος έχει την εξουσία να απαγορεύσει σε διαφημιζόμενο να προβεί, με βάση λέξη-κλειδί πανομοιότυπη ή παρόμοια με το εν λόγω σήμα την οποία ο πιο πάνω διαφημιζόμενος επέλεξε χωρίς τη συγκατάθεση του εν λόγω κατόχου στο πλαίσιο υπηρεσίας αντιστοιχίσεως στο Διαδίκτυο, σε διαφήμιση για προϊόντα ή υπηρεσίες πανομοιότυπα με εκείνα για τα οποία έχει καταχωριστεί το εν λόγω σήμα, όταν η εν λόγω διαφήμιση δεν παρέχει, ή μόνο δύσκολα παρέχει, στον μέσο χρήστη του Διαδικτύου τη δυνατότητα να μάθει αν τα προϊόντα ή οι υπηρεσίες που αφορά η διαφημιστική αναγγελία προέρχονται από τον κάτοχο του σήματος ή από επιχείρηση που συνδέεται οικονομικώς με αυτόν ή, αντιθέτως, από τρίτον. |
|
2) |
Το άρθρο 6 της οδηγίας 89/104 πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι, όταν η χρήση από διαφημιζόμενους σημείων πανομοιότυπων ή παρόμοιων με σήματα ως λέξεων-κλειδιών στο πλαίσιο υπηρεσίας αντιστοιχίσεως στο Διαδίκτυο δύναται να απαγορευθεί κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 5 της εν λόγω οδηγίας, οι διαφημιζόμενοι αυτοί κατά κανόνα δεν δύνανται να επικαλεστούν την εξαίρεση του εν λόγω άρθρου 6, παράγραφος 1, για να αποφύγουν την απαγόρευση αυτή. Ωστόσο, το εθνικό δικαστήριο οφείλει να εξακριβώσει, λαμβανομένων υπόψη των περιστάσεων της συγκεκριμένης υποθέσεως, αν όντως δεν υπήρξε χρήση υπό την έννοια του εν λόγω άρθρου 6, παράγραφος 1, που να μπορεί να θεωρηθεί ότι έγινε σύμφωνα με τα χρηστά ήθη που ισχύουν στη βιομηχανία ή στο εμπόριο. |
|
3) |
Το άρθρο 7 της οδηγίας 89/104 πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι ο κάτοχος σήματος δεν έχει την εξουσία να απαγορεύσει σε διαφημιζόμενο να προβεί, με βάση λέξη-κλειδί πανομοιότυπη ή παρόμοια με το εν λόγω σήμα την οποία ο πιο πάνω διαφημιζόμενος επέλεξε χωρίς τη συγκατάθεση του εν λόγω κατόχου στο πλαίσιο υπηρεσίας αντιστοιχίσεως στο Διαδίκτυο, σε διαφήμιση για τη μεταπώληση προϊόντων που κατασκευάστηκαν από τον κάτοχο αυτόν και τέθηκαν στο εμπόριο από αυτόν ή με τη συγκατάθεσή του, εκτός αν υπάρχει νόμιμος λόγος, υπό την έννοια της παραγράφου 2 του εν λόγω άρθρου, που να δικαιολογεί το να εναντιωθεί εν προκειμένω ο κάτοχος αυτός, όπως μια χρήση του εν λόγω σημείου που να αφήνει να νοηθεί ότι υπάρχει οικονομικός σύνδεσμος μεταξύ του μεταπωλητή και του κατόχου του σήματος ή μια χρήση που να θίγει σοβαρά τη φήμη του σήματος. Το εθνικό δικαστήριο, στο οποίο απόκειται να εκτιμήσει αν στην υπόθεση της οποίας έχει επιληφθεί υπάρχει τέτοιος νόμιμος λόγος:
|