21.5.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 152/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 24ης Μαρτίου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου της Ισπανίας

(Υπόθεση C-400/08) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Ελευθερία εγκαταστάσεως - Άρθρο 43 ΕΚ - Εθνική ρύθμιση περί ιδρύσεως εμπορικών καταστημάτων στην Καταλωνία - Περιορισμοί - Δικαιολογητικοί λόγοι - Αναλογικότητα)

2011/C 152/02

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: E. Traversa και R. Vidal Puig, C. Fernández Vicién και A. Pereda Miquel, abogados)

Καθού: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωπος: N. Díaz Abad)

Παρεμβαίνον υπέρ του καθού: Βασίλειο της Δανίας (εκπρόσωποι: J. Bering Liisberg και R. Holdgaard)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράβαση του άρθρου 43 ΕΚ — Περιορισμοί στην εγκατάσταση εμπορικών κέντρων — Άδειες

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Το Βασίλειο της Ισπανίας παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει του άρθρου 43 ΕΚ, θεσπίζοντας και/ή διατηρώντας σε ισχύ τις ακόλουθες διατάξεις:

—	το άρθρο 4, παράγραφος 1, του νόμου 18/2005, περί εγκαταστάσεων λιανικού εμπορίου (Ley 18/2005 de equipamientos comerciales), της 27ης Δεκεμβρίου 2005, καθόσον απαγορεύει την εγκατάσταση μεγάλων καταστημάτων λιανικής πωλήσεως εκτός των συμπαγών αστικών περιοχών περιορισμένου αριθμού δήμων·

—

τα άρθρα 7 και 10, παράγραφος 2, του παραρτήματος του διατάγματος 379/2006, περί εγκρίσεως του κλαδικού περιφερειακού σχεδίου για τα καταστήματα λιανικού εμπορίου (Decreto 379/2006 por el que se aprueba el Plan territorial sectorial de equipamientos comerciales), της 10ης Οκτωβρίου 2006, καθώς και το παράρτημα 1 αυτού, καθόσον οι εν λόγω διατάξεις περιορίζουν την εγκατάσταση νέων υπεραγορών σε μικρό αριθμό διαμερισμάτων και επιβάλλουν να μην αντιπροσωπεύουν οι ως άνω νέες υπεραγορές ποσοστό άνω του 9 % του εμπορικού εφοδιασμού σε είδη ευρείας καταναλώσεως και άνω του 7 % σε είδη μη ευρείας καταναλώσεως·

—

το άρθρο 6, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο, του νόμου 7/1996, περί ρυθμίσεως του λιανικού εμπορίου (Ley 7/1996, de ordenación del comercio minorista), της 15ης Ιανουαρίου 1996, το άρθρο 8 του νόμου 18/2005, περί εγκαταστάσεων λιανικού εμπορίου της 27ης Δεκεμβρίου 2005, και τα άρθρα 31, παράγραφος 4, και 33, παράγραφος 2, του εκτελεστικού του νόμου 18/2005 διατάγματος 378/2006 (Decreto 378/2006 por el que se desarolla la Ley 18/2005), της 10ης Οκτωβρίου 2006, καθόσον οι εν λόγω διατάξεις απαιτούν την εφαρμογή ανώτατων ορίων όσον αφορά το ποσοστό διεισδύσεως στην οικεία αγορά και τις επιπτώσεις επί του προϋπάρχοντος λιανικού εμπορίου πέραν των οποίων είναι αδύνατη η ίδρυση μεγάλων εμπορικών καταστημάτων και/ή νέων εμπορικών καταστημάτων μεσαίου μεγέθους, και

—

το άρθρο 26 του, εκτελεστικού του νόμου 18/2005, διατάγματος 378/2006, της 10ης Οκτωβρίου 2006, στον βαθμό που προβλέπει τη σύνθεση της Comisión de Equipamientos Comerciales (επιτροπής εγκαταστάσεων λιανικού εμπορίου), διασφαλίζοντας την εκπροσώπηση των συμφερόντων του προϋπάρχοντος λιανικού εμπορίου και μη προβλέποντας την εκπροσώπηση ενώσεων δραστηριοποιούμενων στον τομέα προστασίας του περιβάλλοντος και ομάδων συμφερόντων δραστηριοποιούμενων στον τομέα της προστασίας των καταναλωτών.

2)	Παρέλκει η έκδοση αποφάσεως επί της προσφυγής καθόσον αυτή αφορά τη συμβατότητα του άρθρου 33, παράγραφοι 5 και 7, του εκτελεστικού του νόμου 18/2005 διατάγματος 378/2006 με το άρθρο 43 ΕΚ.

3)	Απορρίπτει κατά τα λοιπά την προσφυγή.

4)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Βασίλειο της Ισπανίας και το Βασίλειο της Δανίας φέρουν έκαστος τα δικαστικά έξοδά του.

(1) ΕΕ C 285 της 8.11.2008.