Προσφυγή της 4ης Οκτωβρίου 2007 — FIFA κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-385/07)

(2007/C 315/77)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Διεθνής Συνομοσπονδία Ποδοσφαιρικών Ενώσεων (στο εξής: FIFA) (εκπρόσωποι: R. Denton, E. Batchelor and F. Young, Solicitors)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Βάσει του άρθρου 3α, της οδηγίας 89/552/ΕΟΚ του Συμβουλίου (1), κάθε κράτος μέλος μπορεί να καταρτίσει κατάλογο αθλητικών ή άλλων εκδηλώσεων που θεωρούνται ως «μείζονος σημασίας για την κοινωνία». Οι εκδηλώσεις που περιέχονται στον εν λόγω κατάλογο δεν θα υπόκεινται σε αποκλειστικά δικαιώματα ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης, τα οποία αποκλείουν την παρακολούθηση των εκδηλώσεων από σημαντική μερίδα του κοινού στο εν λόγω κράτος μέλος μέσω ζωντανής ή αναμεταδιδόμενης κάλυψης σε δωρεάν τηλεοπτικό πρόγραμμα.

Η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής 2007/479/ΕΚ, της 25ης Ιουνίου 2007 (2), με την οποία η Επιτροπή έκρινε ότι ο κατάλογος που κατάρτισε το Βέλγιο δυνάμει του άρθρου 3α, παράγραφος 1, της οδηγίας 89/552/ΕΟΚ του Συμβουλίου ήταν συμβατός με το κοινοτικό δίκαιο.

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι ο βελγικός κατάλογος περιορίζει την ελευθερία παροχής υπηρεσιών, καθόσον δεν επιτρέπει στην προσφεύγουσα να χορηγεί σε αλλοδαπούς ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς άδειες αποκλειστικής ζωντανής ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου της FIFA στη βελγική αγορά και ότι η αναγραφή στον εν λόγω κατάλογο όλων των αγώνων του Παγκοσμίου Κυπέλλου της FIFA, ανεξαρτήτως δημοτικότητας, δεν είναι αιτιολογημένη, ούτε πρόσφορη ή αναγκαία.

Επιπλέον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι ο βελγικός κατάλογος περιορίζει την ελευθερία εγκατάστασης, καθόσον δεν επιτρέπει στην προσφεύγουσα να χορηγεί άδειες σε νεοεισερχόμενους που επιθυμούν να χρησιμοποιήσουν την πρώτη αποκλειστική μετάδοση αθλητικών εκδηλώσεων για την καθιέρωσή τους στη βελγική αγορά.

Επίσης, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι ο βελγικός κατάλογος προσβάλλει τα περιουσιακά δικαιώματά της, καθόσον της στερεί την αποκλειστικότητα των εν λόγω δικαιωμάτων ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης, τα οποία, κατά την άποψη της προσφεύγουσας, αναγνωρίζονται από το κοινοτικό δίκαιο ως η ουσία της προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας.

Τέλος, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι, σε αντίθεση προς το άρθρο 3α, παράγραφος 1, της οδηγίας 89/552/ΕΟΚ του Συμβουλίου, ο βελγικός κατάλογος δεν καταρτίστηκε με σαφήνεια και διαφάνεια.

(1)  Οδηγία 89/552/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 3ης Οκτωβρίου 1989, για το συντονισμό ορισμένων νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών σχετικά με την άσκηση τηλεοπτικών δραστηριοτήτων (ΕΕ 1989, L 298, σ. 23).

(2)  Απόφαση της Επιτροπής 2007/479/ΕΚ, της 25ης Ιουνίου 2007, σχετικά με τη συμβατότητα με το κοινοτικό δίκαιο των μέτρων που έλαβε το Βέλγιο δυνάμει του άρθρου 3α, παράγραφος 1, της Οδηγίας 89/552/ΕΟΚ του Συμβουλίου, για το συντονισμό ορισμένων νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών σχετικά με την άσκηση τηλεοπτικών δραστηριοτήτων (ΕΕ 2007, L 180, σ. 24).