9.2.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/20

Προσφυγή της 13ης Δεκεμβρίου 2007 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Γαλλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-556/07)

(2008/C 37/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: M. Nolin και M. van Heezik)

Καθής: Γαλλική Δημοκρατία

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι η Γαλλική Δημοκρατία, παραλείποντας να ελέγξει, να επιθεωρήσει και να επιτηρήσει προσηκόντως την άσκηση της αλιείας, ιδίως σε σχέση με την απαγόρευση της χρησιμοποιήσεως παρασυρόμενων διχτύων για την αλίευση ορισμένων ειδών, και παραλείποντας να λάβει κατάλληλα μέτρα κατά των υπευθύνων για παραβάσεις των κοινοτικών κανονιστικών ρυθμίσεων περί της χρησιμοποιήσεως παρασυρόμενων διχτύων, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 2 και 31, παράγραφοι 1 και 2, του κανονισμού 2847/1993 (1) και από τα άρθρα 23, παράγραφοι 1 και 2, 24 και 25, παράγραφοι 1 και 2, του κανονισμού 2371/2002 (2) και

—	να καταδικάσει τη Γαλλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Με την προσφυγή της, η Επιτροπή προσάπτει στην καθής ότι εφάρμοσε πλημμελώς τις κοινοτικές κανονιστικές ρυθμίσεις περί αλιείας. Η πλημμελής αυτή εφαρμογή συνίσταται, αφενός, στο ότι, κατά τις γαλλικές αρχές, τα απλάδια για τον τόνο δεν αποτελούν παρασυρόμενα δίχτυα, καίτοι είναι πρόδηλον ότι, λόγω των τεχνικών τους χαρακτηριστικών, εμπίπτουν στην κατηγορία αυτή, η οποία απαγορεύεται από την κοινοτική νομοθεσία. Συναφώς, το γεγονός ότι τα απλάδια για τον τόνο μπορούν να σταθεροποιηθούν με τη χρησιμοποίηση άγκυρας με πλωτήρα είναι άνευ σημασίας, στο μέτρο που η σταθεροποίηση αυτή δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να παρασύρονται τα απλάδια για τον τόνο από τα θαλάσσια ρεύματα ή από τον άνεμο, αλλά έχει, απλώς, ως αποτέλεσμα το να συγκρατούνται κατακόρυφα με πλωτήρες ή βαρίδια για να αυξάνεται στο μέγιστο η αποτελεσματικότητά τους και να μην οριζοντιώνονται ακριβώς κάτω από την επιφάνεια του νερού.

Η παράβαση έγκειται, αφετέρου, στην απουσία συστήματος αποτελεσματικού ελέγχου που να διασφαλίζει την τήρηση της απαγόρευσης χρησιμοποιήσεως παρασυρόμενων διχτύων για την αλίευση ορισμένων ειδών και στην έλλειψη συνέπειας κατά τη δίωξη των παραβάσεων που διαπιστώνονται. Οι έλεγχοι που διενεργούνται αφορούν μόνον την τήρηση της εθνικής νομοθεσίας, η οποία είναι λιγότερο αυστηρή από την κοινοτική, και οι κυρώσεις που επιβάλλονται στις περιπτώσεις παραβιάσεως αυτής της νομοθεσίας είναι ελαφρές και δεν έχουν το απαιτούμενο αποτρεπτικό αποτέλεσμα.

(1) Κανονισμός (ΕΟΚ) 2847/93 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1993, για τη θέσπιση συστήματος ελέγχου της κοινής αλιευτικής πολιτικής (ΕΕ L 261, σ. 1).

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 2371/2002 του Συμβουλίου, της 20ης Δεκεμβρίου 2002, για τη διατήρηση και βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής (ΕE L 358, σ. 59).