9.2.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 37/13

1)

Πρέπει το άρθρο 51, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα (1), να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι ο καταθέτης αιτήσεως κοινοτικού σήματος πρέπει να θεωρείται κακόπιστος στην περίπτωση που κατά τον χρόνο καταθέσεως της αιτήσεως γνωρίζει ότι κάποιος ανταγωνιστής του χρησιμοποιεί σε ένα (τουλάχιστον) κράτος μέλος το ίδιο ή παρεμφερές σε βαθμό συγχύσεως σημείο για τα ίδια ή παρεμφερή προϊόντα ή υπηρεσίες, και καταθέτει την αίτηση κοινοτικού σήματος προκειμένου να εμποδίσει τον ανταγωνιστή του να εξακολουθεί να χρησιμοποιεί το εν λόγω σημείο;

2)

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα:

Πρέπει να θεωρείται κακόπιστος ο καταθέτης αιτήσεως κοινοτικού σήματος στην περίπτωση που καταθέτει την αίτηση προκειμένου να εμποδίσει ανταγωνιστή να εξακολουθεί να χρησιμοποιεί το σημείο, μολονότι κατά τον χρόνο καταθέσεως της αιτήσεως γνωρίζει ή πρέπει να γνωρίζει ότι ο ανταγωνιστής έχει ήδη αποκτήσει «σημαντικά δικαιώματα βιομηχανικής ιδιοκτησίας» δια της χρήσεως του ιδίου ή παρεμφερούς σημείου για τα ίδια ή παρεμφερή σε βαθμό συγχύσεως προϊόντα ή υπηρεσίες;

3)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ερώτημα 1 ή στο ερώτημα 2:

Πρέπει να γίνει δεκτό ότι δεν υπάρχει κακή πίστη στην περίπτωση που το σημείο του καταθέτη αιτήσεως κοινοτικού σήματος έχει ήδη επικρατήσει στις συναλλαγές και, ως εκ τούτου, προστατεύεται βάσει των διατάξεων περί αθέμιτου ανταγωνισμού;