|
13.3.2010 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 63/2 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 14ης Ιανουαρίου 2010 [αίτηση του Conseil d’État (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Association générale de l’industrie du médicament (AGIM) ASBL (C-471/07 και C-472/07), Bayer SA (C-471/07 και C-472/07), Pfizer SA (C-471/07 και C-472/07), Servier Benelux SA (C-471/07 και C-472/07), Janssen Cilag SA (C-471/07), Sanofi-Aventis Belgium SA, πρώην Sanofi-Synthelabo SA (C-472/07) κατά État belge
(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-471/07 και C-472/07) (1)
(Οδηγία 89/105/ΕΟΚ - Διαφάνεια των μέτρων που διέπουν τον καθορισμό των τιμών των φαρμάκων για ανθρώπινη χρήση - Άρθρο 4, παράγραφος 1 - Άμεσο αποτέλεσμα - Καθήλωση των τιμών)
2010/C 63/03
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Αιτούν δικαστήριο
Conseil d’État
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Association générale de l’industrie du médicament (AGIM) ASBL (C-471/07 και C-472/07), Bayer SA (C-471/07 και C-472/07), Pfizer SA (C-471/07 και C-472/07), Servier Benelux SA (C-471/07 και C-472/07), Janssen Cilag SA (C-471/07), Sanofi-Aventis Belgium SA, πρώην Sanofi-Synthelabo SA (C-472/07)
κατά
Βελγικού Δημοσίου
παρισταμένης της:
Sanofi-Aventis Belgium SA (C-471/07)
Αντικείμενο
Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Conseil d'État (Βέλγιο) — Ερμηνεία του άρθρου 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 89/105/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1988, σχετικά με τη διαφάνεια των μέτρων που ρυθμίζουν τον καθορισμό των τιμών των φαρμάκων για ανθρώπινη χρήση και τη κάλυψη του κόστους των στο πλαίσιο των εθνικών ασφαλιστικών συστημάτων υγείας (ΕΕ L 40, σ. 8) — Καθήλωση των τιμών των φαρμάκων επιβληθείσα από τις αρμόδιες αρχές κράτους μέλους — Περιεχόμενο της υποχρεώσεως του τελευταίου να εξετάζει, τουλάχιστον μία φορά τον χρόνο, αν οι «μακροοικονομικές» συνθήκες δικαιολογούν τη διατήρηση της καθηλώσεως αυτής — Εξέταση περιοριζόμενη μόνο στο αν τελούν υπό έλεγχο οι δαπάνες δημόσιας υγείας ή ανάγκη συνυπολογισμού των μακροοικονομικών συνεπειών της καθηλώσεως των τιμών για τη φαρμακοβιομηχανία;
Διατακτικό
|
1) |
Το άρθρο 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 89/105 του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1988, σχετικά με τη διαφάνεια των μέτρων που ρυθμίζουν τον καθορισμό των τιμών των φαρμάκων για ανθρώπινη χρήση και τη κάλυψη του κόστους των στα πλαίσια των εθνικών ασφαλιστικών συστημάτων υγείας, έχει την έννοια ότι στα κράτη μέλη εναπόκειται να καθορίζουν, σύμφωνα με τον σκοπό διαφάνειας που επιδιώκει η οδηγία αυτή και τις επιταγές της εν λόγω διατάξεως, τα κριτήρια στα οποία μπορεί να βασιστεί η εξέταση των μακροοικονομικών συνθηκών που προβλέπει η εν λόγω διάταξη, υπό τον όρο ότι τα κριτήρια αυτά στηρίζονται σε αντικειμενικά και επαληθεύσιμα στοιχεία. |
|
2) |
Το άρθρο 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 89/105 δεν είναι από απόψεως περιεχομένου, αρκούντως σαφές ώστε ένας ιδιώτης να μπορεί να το επικαλεσθεί ενώπιον εθνικού δικαστηρίου κατά κράτους μέλους. |
|
3) |
Το άρθρο 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 89/105 έχει την έννοια ότι κράτος μέλος δύναται, 18 μήνες μετά την αναστολή μέτρου γενικευμένης καθηλώσεως των τιμών των καλυπτομένων από τα ταμεία υγείας φαρμάκων, η οποία είχε διαρκέσει 8 έτη, να λάβει νέο μέτρο καθηλώσεως των τιμών χωρίς να εξετάσει τις μακροοικονομικές συνθήκες που προβλέπει η εν λόγω διάταξη. |