|
27.1.2007 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 20/22 |
Προσφυγή της 5ης Δεκεμβρίου 2006 — Vermeer Infrastructuur κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-353/06)
(2007/C 20/32)
Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Vermeer Infrastructuur BV (εκπρόσωπος: M.M. Slotboom, advocaat)
Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:
|
— |
κυρίως, να ακυρώσει την απόφαση C(2006) 4090 τελικό της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, της 13ης Σεπτεμβρίου 2006, σχετικά με διαδικασία του άρθρου 81 ΕΚ (υπόθεση COMP/38.456 — Άσφαλτος — Κάτω Χώρες) ή |
|
— |
επικουρικώς, να ακυρώσει τα άρθρα 1 και 2, στοιχείο δ', και 3 της αποφάσεως κατά το μέρος που οι διατάξεις αυτές i) ορίζουν ότι η Vermeer έλαβε μέρος στον καθορισμό της ακαθάριστης τιμής αγοράς και πωλήσεως ασφάλτου για έργα οδοποιίας στις Κάτω Χώρες και ii) επιβάλλουν εν προκειμένω ένα πρόστιμο και μια απαγόρευση· |
|
— |
επικουρικότερα, να ακυρώσει το άρθρο 2, στοιχείο δ', της αποφάσεως αυτής κατά το μέρος που η διάταξη αυτή επιβάλλει πρόστιμο στη Vermeer· |
|
— |
ακόμη επικουρικότερα, να μετριάσει το πρόστιμο που το άρθρο 2, στοιχείο δ', επιβάλλει στη Vermeer και |
|
— |
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Η προσφεύγουσα προσβάλλει την απόφαση της Επιτροπής της 13ης Σεπτεμβρίου 2006 σχετικά με διαδικασία του άρθρου 81 ΕΚ (υπόθεση CΟΜΡ/38.456 — Άσφαλτος — Κάτω Χώρες), με την οποία επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα πρόστιμο για παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ.
Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ, καθόσον η Επιτροπή δεν απέδειξε ότι η προσφεύγουσα έλαβε μέρος στον καθορισμό των ακαθάριστων τιμών της ασφάλτου για έργα οδοποιίας ή έστω ότι είχε συμφέρον να λάβει μέρος. Έτσι, η Επιτροπή κακώς κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι προμηθευτές ασφάλτου και οι επιχειρήσεις κατασκευής έργων οδοποιίας έλαβαν μέρος σε μία και την αυτή παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ.
Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται και ότι η Επιτροπή δεν απέδειξε ότι η προσφεύγουσα έλαβε μέρος σε συνεννοήσεις μεταξύ ενός ομίλου προμηθευτών ασφάλτου και ενός ομίλου μεγάλων επιχειρήσεων κατασκευής έργων οδοποιίας για τον συστηματικό καθορισμό μικρότερης εκπτώσεως στην ακαθάριστη τιμή της ασφάλτου για τους άλλους κατασκευαστές έργων οδοποιίας.
Στη συνέχεια, η προσφεύγουσα θεωρεί ότι η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 81 ΕΚ και τις κατευθυντήριες γραμμές για τον υπολογισμό των προστίμων, καθόσον δεν απέδειξε i) ότι η προσφεύγουσα έλαβε μέρος σε σοβαρότατη παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ και ii) ότι η συμμετοχή της προσφεύγουσας στη φερόμενη παράβαση διήρκεσε από την 1η Απριλίου 1994 μέχρι τις 15 Απριλίου 2002. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι ως εκ τούτου η Επιτροπή έλαβε υπόψη υπερβολικά μεγάλο χρονικό διάστημα για τον υπολογισμό του προστίμου που επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα.
Τέλος, η προσφεύγουσα προβάλλει παράβαση του άρθρου 253 ΕΚ και ουσιωδών τύπων.