Διάταξη του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 8ης Νοεμβρίου 2007 — Fratelli Martini και Cargill

(Υπόθεση C‑421/06)

«Άρθρο 104, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας — Απόφαση του Δικαστηρίου που διαπιστώνει το ανίσχυρο κοινοτικής διατάξεως — Υποχρεώσεις των κοινοτικών οργάνων — Υγειονομικός έλεγχος — Σύνθετες ζωοτροφές — Αναγραφή, στην ετικέτα, των ποσοστών βάρους των πρώτων υλών που περιέχονται στη ζωοτροφή, με επιτρεπόμενη απόκλιση ± 15 % από τη δηλούμενη τιμή — Απαγόρευση παραπλανήσεως του καταναλωτή»

1.                     Προδικαστικά ερωτήματα — Απάντηση που μπορεί να συναχθεί σαφώς από τη νομολογία — Εφαρμογή του άρθρου 104, παράγραφος 3, του Κανονισμού Διαδικασίας (Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου, άρθρο 104 § 3) (βλ. σκέψη 20)

2.                     Προστασία της δημόσιας υγείας — Σύνθετες ζωοτροφές — Οδηγία 2002/2 (Κανονισμός 178/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρα 8 και 16· οδηγία 2002/2 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρο 1, σημείο 4) (βλ. σκέψη 45, διατακτ. 1)

3.                     Προστασία της δημόσιας υγείας — Σύνθετες ζωοτροφές — Οδηγία 2002/2 (Άρθρα 233 ΕΚ και 234 ΕΚ· οδηγία 2002/2 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρο 1, σημείο 1, στοιχ. β΄) (βλ. σκέψη 63, διατακτ. 2)

Αντικείμενο

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Consiglio di Stato — Συνέπειες της αποφάσεως του Δικαστηρίου στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C‑453/03, C‑11/04, C‑12/04 και C‑194/04 (ΑΒΝΑ κ.λπ.), με την οποία διαπιστώθηκε ότι η οδηγία 2002/2/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2002, για την τροποποίηση της οδηγίας 79/373/ΕΟΚ του Συμβουλίου περί κυκλοφορίας των σύνθετων ζωοτροφών και για την κατάργηση της οδηγίας 91/357/ΕΟΚ της Επιτροπής (ΕΕ L 63, σ. 23), είναι εν μέρει ανίσχυρη — Υποχρέωση των κοινοτικών οργάνων να εκδώσουν νέα πράξη

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφαίνεται:

Το άρθρο 1, σημείο 4, της οδηγίας 2002/2/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2002, για την τροποποίηση της οδηγίας 79/373/ΕΟΚ του Συμβουλίου περί κυκλοφορίας των σύνθετων ζωοτροφών και για την κατάργηση της οδηγίας 91/357/ΕΟΚ της Επιτροπής, το οποίο προβλέπει την υποχρέωση αναγραφής, στην ετικέτα των σύνθετων ζωοτροφών, των ποσοστών βάρους των πρώτων υλών που περιέχονται στη σύσταση της ζωοτροφής, με επιτρεπόμενη απόκλιση ± 15 % από τη δηλούμενη τιμή όσον αφορά τα ποσοστά αυτά, έχει την έννοια ότι δεν αντιφάσκει προς τα άρθρα 8 και 16 του κανονισμού (ΕΚ) 178/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2002, για τον καθορισμό των γενικών αρχών και απαιτήσεων της νομοθεσίας για τα τρόφιμα, για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων και τον καθορισμό διαδικασιών σε θέματα ασφαλείας των τροφίμων, σκοπός των οποίων είναι, μεταξύ άλλων, η πρόληψη της παραπλανητικής επισημάνσεως και παρουσιάσεως των ζωοτροφών στον καταναλωτή.

Εφόσον το άρθρο 1, σημείο 1, στοιχείο β΄, της οδηγίας 2002/2 προέβλεπε αυτοτελή υποχρέωση, άσχετη προς τις υποχρεώσεις που προβλέπονται από τις λοιπές διατάξεις της οδηγίας αυτής, η διαπίστωση του ανισχύρου της εν λόγω διατάξεως, στην οποία προέβη το Δικαστήριο με την απόφαση της 6ης Δεκεμβρίου 2005 στις υποθέσεις C‑453/03, C‑11/04, C‑12/04 και C‑194/04, ΑΒΝΑ κ.λπ., δεν δημιούργησε κενό δικαίου ή ασυνέπεια που να επιβάλλει στα κοινοτικά όργανα να θεσπίσουν ουσιαστικές τροποποιήσεις της οδηγίας 2002/2.

Εν πάση περιπτώσει, το ανίσχυρο κοινοτικής διατάξεως προκύπτει άμεσα από την απόφαση του Δικαστηρίου που το διαπιστώνει και εναπόκειται τόσο στις διοικητικές αρχές όσο και στα δικαστήρια των κρατών μελών να αντλήσουν τις συνέπειες αυτού του ανισχύρου στην εθνική έννομη τάξη τους.