Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-329/06 και C-343/06

Arthur Wiedemann

κατά

Land Baden-Württemberg

και

Peter Funk

κατά

Stadt Chemnitz

(αιτήσεις των Verwaltungsgericht Sigmaringen και Verwaltungsgericht Chemnitz για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Οδηγία 91/439/ΕΟΚ — Αμοιβαία αναγνώριση των αδειών οδηγήσεως — Αφαίρεση άδειας σε κράτος μέλος λόγω χρήσεως ναρκωτικών ή οινοπνεύματος — Νέα άδεια χορηγηθείσα από άλλο κράτος μέλος — Άρνηση αναγνωρίσεως του δικαιώματος οδηγήσεως στο πρώτο κράτος μέλος — Διαμονή μη σύμφωνη προς την οδηγία 91/439/ΕΟΚ»

Προτάσεις του γενικού εισαγγελέα Y. Bot της 14ης Φεβρουαρίου 2008   I - 4637

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 26ης Ιουνίου 2008   I - 4656

Περίληψη της αποφάσεως

1. Μεταφορές – Οδικές μεταφορές – Άδεια οδήγησης – Οδηγία 91/439

   (Οδηγία 91/439 του Συμβουλίου, όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό 1882/2003, άρθρα 1 § 2, 7 § 1, και 8 §§ 2 και 4)

2. Μεταφορές – Οδικές μεταφορές – Άδεια οδήγησης – Οδηγία 91/439

   (Οδηγία 91/439 του Συμβουλίου, όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό 1882/2003, άρθρα 1 § 2, 7 § 1 και 8 §§ 2 και 4)

1.  Τα άρθρα 1, παράγραφος 2, 7, παράγραφος 1, και 8 της οδηγίας 91/439/ΕΟΚ, για την άδεια οδήγησης, όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΚ) 1882/2003, έχουν την έννοια ότι δεν επιτρέπουν σε κράτος μέλος να αρνείται να αναγνωρίσει στο έδαφός του το δικαίωμα οδηγήσεως το οποίο απορρέει από άδεια οδηγήσεως που εκδόθηκε μεταγενέστερα από άλλο κράτος μέλος, σε χρόνο κατά τον οποίον δεν απαγορευόταν στον ενδιαφερόμενο να ζητήσει νέα άδεια, και, ως εκ τούτου, την ισχύ της άδειας αυτής, ενόσω ο κάτοχός της δεν έχει υποβληθεί στις προϋποθέσεις που απαιτούνται στο πρώτο αυτό κράτος μέλος για τη χορήγηση νέας άδειας μετά την αφαίρεση προηγούμενης, συμπεριλαμβανομένου του ελέγχου της ικανότητας οδηγήσεως, προκειμένου να πιστοποιηθεί ότι εξέλιπαν οι λόγοι που δικαιολόγησαν την εν λόγω αφαίρεση.

   Υπό τις ίδιες περιστάσεις, οι εν λόγω διατάξεις δεν απαγορεύουν σε κράτος μέλος να αρνηθεί να αναγνωρίσει στο έδαφός του το δικαίωμα οδηγήσεως το οποίο απορρέει από άδεια οδηγήσεως που εκδόθηκε μεταγενέστερα από άλλο κράτος μέλος, αν αποδεικνύεται βάσει στοιχείων που αναγράφονται στην ίδια την άδεια οδηγήσεως ή άλλων αδιαμφισβήτητων στοιχείων προερχόμενων από το κράτος μέλος εκδόσεως ότι, όταν εκδόθηκε η άδεια αυτή, ο κάτοχός της, στον οποίον είχε επιβληθεί μέτρο αφαιρέσεως προηγούμενης άδειας, δεν είχε την κανονική διαμονή του στο έδαφος του κράτους μέλους εκδόσεως.

   (βλ. σκέψη 73, διατακτ. 1)

2.  Τα άρθρα 1, παράγραφος 2, και 8, παράγραφοι 2 και 4, της οδηγίας 91/439, όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό 1882/2003, απαγορεύουν σε κράτος μέλος το οποίο, σύμφωνα με την οδηγία αυτή, υποχρεούται να αναγνωρίζει το δικαίωμα οδηγήσεως το οποίο απορρέει από άδεια οδηγήσεως που έχει εκδοθεί σε άλλο κράτος μέλος, να αναστέλλει προσωρινώς το δικαίωμα αυτό ενόσω το τελευταίο αυτό κράτος μέλος ελέγχει τις διατυπώσεις εκδόσεως της άδειας αυτής. Αντιθέτως, στο ίδιο πλαίσιο, οι εν λόγω διατάξεις δεν απαγορεύουν σε ένα κράτος μέλος να αποφασίσει την αναστολή του δικαιώματος αυτού αν προκύπτει από τις ενδείξεις που αναγράφονται στην άδεια ή από άλλα αδιαμφισβήτητα στοιχεία προερχόμενα από αυτό το άλλο κράτος μέλος ότι η προϋπόθεση της διαμονής που επιβάλλει το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β’, της εν λόγω οδηγίας δεν πληρούνταν κατά τον χρόνο εκδόσεως της άδειας αυτής.

   (βλ. σκέψη 86, διατακτ. 2)