1. Κοινωνική πολιτική — Προσέγγιση των νομοθεσιών — Προστασία των εργαζομένων σε περίπτωση αφερεγγυότητας του εργοδότη — Οδηγία 80/987, τροποποιηθείσα με την οδηγία 2002/74
(Οδηγία 2002/74 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου· οδηγία 80/987 του Συμβουλίου)
2. Κοινωνική πολιτική — Προσέγγιση των νομοθεσιών — Προστασία των εργαζομένων σε περίπτωση αφερεγγυότητας του εργοδότη — Οδηγία 80/987
(Οδηγία 2002/74 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου· οδηγία 80/987 του Συμβουλίου)
3. Κοινωνική πολιτική — Προσέγγιση των νομοθεσιών — Προστασία των εργαζομένων σε περίπτωση αφερεγγυότητας του εργοδότη — Οδηγίες 80/987 και 2002/74
(Οδηγία 2002/74 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου· οδηγία 80/987 του Συμβουλίου)
1. Εφόσον κράτος μέλος αναγνώριζε στο εσωτερικό του δίκαιο, πριν από την έναρξη ισχύος της οδηγίας 2002/74, για την τροποποίηση της οδηγίας 80/987 περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την προστασία των μισθωτών σε περίπτωση αφερεγγυότητας του εργοδότη, το δικαίωμα του εργαζομένου να τύχει προστασίας από τον οργανισμό εγγυήσεως σε περίπτωση αφερεγγυότητας του εργοδότη, προκειμένου περί αποζημιώσεως λόγω λύσεως της συμβάσεως εργασίας, η εφαρμογή της νομοθεσίας αυτής στις περιπτώσεις που η αφερεγγυότητα του εργοδότη επήλθε μετά την έναρξη ισχύος της εν λόγω οδηγίας εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 80/987, όπως έχει τροποποιηθεί με την οδηγία 2002/74.
Πράγματι, δεδομένου ότι το άρθρο 2, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 2002/74 ορίζει ότι τα κράτη μέλη εφαρμόζουν τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν προς την οδηγία αυτή σε κάθε περίπτωση αφερεγγυότητας ενός εργοδότη που επήλθε μετά την ημερομηνία ενάρξεως ισχύος των διατάξεων αυτών, η κατάσταση αφερεγγυότητας ενός εργοδότη και οι συνέπειές της εμπίπτουν στο διαχρονικό πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 80/987, όπως έχει τροποποιηθεί, από την ημερομηνία ενάρξεως ισχύος της οδηγίας αυτής, πριν ακόμη εκπνεύσει η προθεσμία μεταφοράς στο εσωτερικό δίκαιο την οποία προβλέπει το πρώτο εδάφιο της εν λόγω παραγράφου 1. Πρέπει να θεωρηθεί ότι εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2002/74 όχι μόνον οι εθνικές διατάξεις των οποίων ρητός σκοπός είναι η μεταφορά της εν λόγω οδηγίας στο εσωτερικό δίκαιο, αλλά και, από της ημερομηνίας ενάρξεως ισχύος της οδηγίας αυτής, οι προϋφιστάμενες εθνικές διατάξεις, οι οποίες μπορούν να διασφαλίσουν τη συμφωνία του εθνικού δικαίου προς την οδηγία αυτήν.
Μολονότι το άρθρο 3, πρώτο εδάφιο, της οδηγίας 80/987, όπως έχει τροποποιηθεί, δεν εμποδίζει τα κράτη μέλη να προβλέπουν στην εθνική τους νομοθεσία για τη μεταφορά της οδηγίας 2002/74 στο εσωτερικό δίκαιο ότι η καταβολή της αποζημιώσεως λόγω λύσεως της σχέσεως εργασίας διασφαλίζεται, κατά το μέτρο που η οικεία εθνική νομοθεσία περιέχει διάταξη κατά την οποία η αποζημίωση αυτή εμπίπτει στην προστασία την οποία παρέχει ο αρμόδιος οργανισμός εγγυήσεως, η εθνική αυτή διάταξη περιλαμβάνεται, από την ημερομηνία ενάρξεως ισχύος της οδηγίας 2002/74, στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 80/987, όπως έχει τροποποιηθεί. Επομένως, η εθνική διάταξη που προβλέπει υπό ορισμένες προϋποθέσεις την καταβολή αποζημιώσεως στους εργαζομένους από τον οργανισμό εγγυήσεως σε περίπτωση καταγγελίας ή λύσεως της συμβάσεως εργασίας, εμπίπτει στο προπαρατεθέν άρθρο 2, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, και, συνεπώς, στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2002/74, όσον αφορά την εφαρμογή του σε πραγματικά περιστατικά μεταγενέστερα της ημερομηνίας ενάρξεως ισχύος της οδηγίας αυτής.
(βλ. σκέψεις 28-29, 31-32, 34, διατακτ. 1)
2. Εντός του πεδίου εφαρμογής της οδηγίας 80/987, περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την προστασία των μισθωτών σε περίπτωση αφερεγγυότητος του εργοδότη, όπως έχει τροποποιηθεί με την οδηγία 2002/74, η γενική αρχή της ισότητας, όπως έχει αναγνωρισθεί στην κοινοτική έννομη τάξη, επιβάλλει, οσάκις, σύμφωνα με εθνική κανονιστική ρύθμιση, η αναγνωρισθείσα με δικαστική απόφαση αποζημίωση εκ του νόμου λόγω λύσεως της συμβάσεως εργασίας βαρύνει τον οργανισμό εγγυήσεως σε περίπτωση αφερεγγυότητας του εργοδότη, να αντιμετωπίζεται κατά τον ίδιο τρόπο η ίδιας φύσεως αποζημίωση η οποία έχει αναγνωρισθεί με συμφωνία μεταξύ εργαζομένου και εργοδότη συναφθείσα παρουσία του δικαστή και επικυρωθείσα από το δικαιοδοτικό όργανο.
(βλ. σκέψη 42, διατακτ. 2)
3. Στο πλαίσιο της εφαρμογής των οδηγιών 80/987, περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την προστασία των μισθωτών σε περίπτωση αφερεγγυότητος του εργοδότη, και 2002/74, για την τροποποίηση της οδηγίας αυτής, το εθνικό δικαστήριο πρέπει να αφήσει ανεφάρμοστη εσωτερική κανονιστική ρύθμιση η οποία, κατά παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως όπως έχει αναγνωρισθεί στην κοινοτική έννομη τάξη, αποκλείει την εκ μέρους του αρμοδίου οργανισμού εγγυήσεως ανάληψη της υποχρεώσεως να καταβάλει αποζημίωση λόγω λύσεως της συμβάσεως εργασίας η οποία έχει αναγνωρισθεί με συμφωνία μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών συναφθείσα παρουσία του δικαστή και επικυρωθείσα από το δικαιοδοτικό όργανο.
(βλ. σκέψη 47, διατακτ. 3)