1. Γεωργία — Κοινή οργάνωση των αγορών — Επιστροφές λόγω εξαγωγής — Προϋποθέσεις χορηγήσεως
(Κανονισμοί της Επιτροπής 3665/87, άρθρο 13, και 1538/91, άρθρα 6 και 7)
2. Γεωργία — Κοινή οργάνωση των αγορών — Επιστροφές λόγω εξαγωγής — Προϋποθέσεις χορηγήσεως
(Κανονισμοί του Συμβουλίου 386/90 και 2913/92, άρθρα 1 και 70· κανονισμοί της Επιτροπής 1538/91 και 2221/95)
3. Γεωργία — Κοινή οργάνωση των αγορών — Επιστροφές λόγω εξαγωγής — Προϋποθέσεις χορηγήσεως
(Κανονισμός 2913/92 του Συμβουλίου, άρθρο 70 § 1, εδ. 1· κανονισμός 1538/91 της Επιτροπής, άρθρο 7 §§ 3 έως 5)
4. Γεωργία — Κοινή οργάνωση των αγορών — Επιστροφές λόγω εξαγωγής — Προϋποθέσεις χορηγήσεως
(Κανονισμός 2913/92 του Συμβουλίου, άρθρο 70)
1. Προς καθορισμό της «υγιούς, ανόθευτης και σύμφωνης με τα συναλλακτικά ήθη ποιότητας» ενός εμπορεύματος για το οποίο ζητείται επιστροφή λόγω εξαγωγής, έχουν εφαρμογή οι διατάξεις του κανονισμού 1538/91, για τον καθορισμό λεπτομερών κανόνων ενόψει της εφαρμογής του κανονισμού 1906/90, οι οποίες θεσπίζουν ελάχιστα ποιοτικά πρότυπα και περιθώρια ανοχής, ιδίως δε τα άρθρα 6 και 7 του εν λόγω κανονισμού.
(βλ. σκέψη 39, διατακτ. 1)
2. Το άρθρο 70 του κανονισμού 2913/92, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 82/97, το οποίο αφορά τον μερικό έλεγχο των εμπορευμάτων που αποτελούν αντικείμενο της αυτής διασάφησης, έχει εφαρμογή, υπό την επιφύλαξη της κανονικότητας του ελέγχου τον οποίο προβλέπει, προκειμένου να καθοριστεί κατά πόσον ένα εμπόρευμα για το οποίο ζητείται επιστροφή λόγω εξαγωγής είναι «υγιούς, ανόθευτης και σύμφωνης με τα συναλλακτικά ήθη ποιότητας».
Πράγματι, το άρθρο 70 είναι μία από τις γενικές τελωνειακές διατάξεις που εφαρμόζονται σε όλες τις διασαφήσεις εξαγωγής που αφορούν εμπορεύματα που αποτελούν αντικείμενο επιστροφής, υπό την επιφύλαξη των ειδικών διατάξεων. Καμία ιδιαίτερη διάταξη της εφαρμοστέας ειδικής κανονιστικής ρυθμίσεως όσον αφορά τον έλεγχο κατά την εξαγωγή γεωργικών εμπορευμάτων για την οποία μπορεί να ζητηθεί επιστροφή δεν αποκλείει την εφαρμογή του εν λόγω άρθρου 70 του τελωνειακού κώδικα.
(βλ. σκέψεις 47-53, διατακτ. 2, στοιχείο α΄)
3. Το πλάσμα δικαίου περί ομοιόμορφης ποιότητας που προβλέπει το άρθρο 70, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, του κανονισμού 2913/92, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, όπως έχει τροποποιηθεί με τον κανονισμό 82/97, δεν έχει εφαρμογή όταν το μέγεθος του ληφθέντος δείγματος είναι ανεπαρκές κατά το άρθρο 7 του κανονισμού 1538/91, για τον καθορισμό λεπτομερών κανόνων ενόψει της εφαρμογής του κανονισμού 1906/90 σχετικά με ορισμένους κανόνες εμπορίας για το κρέας πουλερικών.
Πράγματι, το άρθρο 70, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, του τελωνειακού κώδικα αποτελεί γενική διάταξη η οποία προβλέπει ότι, όταν η εξέταση πραγματοποιείται σε μέρος μόνον των εμπορευμάτων που αποτελούν αντικείμενο της μιας και της αυτής διασαφήσεως, τα αποτελέσματα της εξετάσεως αυτής ισχύουν για όλα τα εμπορεύματα της διασαφήσεως αυτής. Αυτό το πλάσμα δικαίου περί ομοιόμορφης ποιότητας δεν εφαρμόζεται μόνο στους ελέγχους που διενεργούνται βάσει της τελωνειακής νομοθεσίας, αλλά ισχύει και για τους ελέγχους που πραγματοποιούνται σύμφωνα με την κανονιστική ρύθμιση που αφορά το καθεστώς των επιστροφών λόγω εξαγωγής για τα γεωργικά προϊόντα και με εκείνη που αφορά τα πρότυπα εμπορίας για τα πουλερικά. Το άρθρο 7, παράγραφοι 3 έως 5, του κανονισμού 1538/91 καθορίζει τον ανεκτό αριθμό ελαττωματικών μονάδων σε σχέση προς το μέγεθος της παρτίδας και το μέγεθος του δείγματος. Αν δεν ληφθεί ο ελάχιστος αριθμός δειγμάτων, είναι αδύνατο να εξακριβωθεί κατά πόσον τηρήθηκαν αυτά τα περιθώρια ανοχής.
(βλ. σκέψεις 55-57, 59, διατακτ. 2, στοιχείο β΄)
4. Σε περίπτωση που ελήφθησαν πλείονα δείγματα από την ενιαίως διασαφηθείσα εξαγωγή και κατά τον έλεγχο ενός τμήματος των δειγμάτων διαπιστώθηκε ότι το εμπόρευμα έχει ανόθευτη και σύμφωνη με τα συναλλακτικά ήθη ποιότητα, ενώ σε άλλο τμήμα των δειγμάτων διαπιστώθηκε ότι το εμπόρευμα δεν έχει αυτήν την ποιότητα, στις εθνικές διοικητικές και δικαστικές αρχές εναπόκειται να εξακριβώσουν τα πραγματικά περιστατικά λαμβάνοντας υπόψη όλα τα αποδεικτικά στοιχεία. Οι αποδείξεις αυτές μπορούν να περιλαμβάνουν τα διαθέσιμα δείγματα, αλλά επίσης και άλλα στοιχεία, ιδίως πρακτικά καταρτισθέντα σύμφωνα με την κοινοτική νομοθεσία από τον αρμόδιο υπάλληλο που διενέργησε τον φυσικό έλεγχο. Στην περίπτωση που τα περιστατικά δεν μπορούν να αποδειχθούν κατά τρόπον ώστε να μπορούν να καθορίσουν το δικαίωμα επί επιστροφής, στο εθνικό δικαστήριο εναπόκειται να εκτιμήσει τη συμπεριφορά του εξαγωγέα και τη συμπεριφορά της τελωνειακής αρχής, καθορίζοντας σε ποιο βαθμό καθένας τους άσκησε ή δεν άσκησε τα δικαιώματά του και εκπλήρωσε ή δεν εκπλήρωσε τις υποχρεώσεις του, και να αντλήσει τις προσήκουσες συνέπειες ως προς το δικαίωμα επί επιστροφής λόγω εξαγωγής.
(βλ. σκέψεις 24, 68, διατακτ. 3)