Κοινοτικό δίκαιο — Αρχές — Ίση μεταχείριση — Διάκριση λόγω ιθαγενείας
(Άρθρα 43 EΚ και 49 EΚ)
Οι δημόσιες αρχές που συνάπτουν συμβάσεις παραχωρήσεως δημοσίων υπηρεσιών υποχρεούνται να τηρούν τους θεμελιώδεις κανόνες της Συνθήκης ΕΚ εν γένει και ιδίως τα άρθρα 43 ΕΚ και 49 ΕΚ και την αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων λόγω ιθαγένειας. Οι αρχές της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των δυσμενών διακρίσεων λόγω ιθαγένειας συνεπάγονται, μεταξύ άλλων, υποχρέωση διαφάνειας η οποία συνίσταται στη διασφάλιση, υπέρ όλων των πιθανών αναδόχων, προσήκοντος βαθμού δημοσιότητας που να καθιστά δυνατό το άνοιγμα της αγοράς υπηρεσιών στον ανταγωνισμό, καθώς και τον έλεγχο του αμερόληπτου χαρακτήρα των διαδικασιών διαγωνισμού.
Συνεπώς, το κράτος μέλος που ανανεώνει συμβάσεις παραχωρήσεως για τη διαχείριση και τη συλλογή στοιχημάτων για ιπποδρομίες χωρίς προσφυγή σε διαδικασία προκηρύξεως διαγωνισμού παραβιάζει τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 43 ΕΚ και 49 ΕΚ και, ειδικότερα, τη γενική αρχή διαφάνειας και την υποχρέωση εξασφαλίσεως προσήκοντος βαθμού δημοσιότητας.
Η ανανέωση των εν λόγω συμβάσεων παραχωρήσεως χωρίς προσφυγή σε διαδικασία διαγωνισμού δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από την ανάγκη αποθαρρύνσεως της ασκήσεως παράνομων δραστηριοτήτων συλλογής και διαχειρίσεως στοιχημάτων, καθόσον δεν είναι ικανή να εξασφαλίσει την εκπλήρωση του σκοπού αυτού και βαίνει πέραν του μέτρου που είναι αναγκαίο για την αποτροπή της εμπλοκής των επιχειρηματιών που δραστηριοποιούνται στον τομέα των στοιχημάτων ιπποδρομιών σε παράνομες ή παραβατικές δραστηριότητες.
Επιπλέον, οικονομικής φύσεως λόγοι, όπως π.χ. η εξασφάλιση στους δικαιούχους παραχωρήσεως συνεχούς οικονομικής σταθερότητας και αποδοτικότητας των επενδύσεων που πραγματοποίησαν στο παρελθόν, δεν μπορούν να γίνουν δεκτοί ως επιτακτικοί λόγοι γενικού συμφέροντος ικανοί να δικαιολογήσουν περιορισμό θεμελιώδους ελευθερίας που καθιερώνει η Συνθήκη.
(βλ. σκέψεις 22-24, 31, 34-35, 38 και διατακτ.)