1

Στις 12 Ιανουαρίου 1998 η προσφεύγουσα ζήτησε από το Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) την καταχώρηση ενός κοινοτικού σήματος βάσει του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ 1994, L 11, σ. 1), όπως έχει τροποποιηθεί.

2

Το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώρηση είναι το λεκτικό σήμα GAS STATION.

3

Τα προϊόντα για τα οποία ζητήθηκε η καταχώρηση ανήκουν στην κατηγορία 25 του Διακανονισμού της Νίκαιας, της 15ης Ιουνίου 1957, σχετικά με τη διεθνή κατάταξη των προϊόντων και των υπηρεσιών για την καταχώρηση σημάτων, όπως αναθεωρήθηκε και τροποποιήθηκε, και περιγράψηκαν ως εξής: «ενδύματα, υποδήματα, είδη πιλοποιίας».

4

Στις 22 Μαρτίου 1999 η αίτηση αυτή δημοσιεύθηκε στο Δελτίο κοινοτικών σημάτων αριθ. 22/99.

5

Στις 21 Ιουνίου 1999 η παρεμβαίνουσα άσκησε βάσει του άρθρου 42 του κανονισμού 40/94 ανακοπή, για όλα τα προϊόντα που αφορά η πιο πάνω αίτηση, στηριζόμενη, μεταξύ άλλων, στο προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα της αριθ. 677288, το οποίο^είχε καταχωρηθεί, μεταξύ άλλων, για προϊόντα της κατηγορίας 25, δηλαδή για «παντελόνια, σακάκια, μπλου τζην, πουκάμισα, φούστες, ημίπαλτα, πουλόβερ, παλτά, κάλτσες, παπούτσια, μπότες, παντόφλες», και αναπαρίσταται πιο κάτω:

6

Με απόφαση της 28ης Φεβρουαρίου 2002, το τμήμα ανακοπών του ΓΕΕΑ δέχθηκε την ανακοπή λαμβανομένων υπόψη τόσο της έντονης ομοιότητας των σημείων όσο και της σχέσεως που τα σημεία έχουν με τα προϊόντα όσον αφορά την εκτίμηση του κινδύνου συγχύσεως.

7

Στις 16 Απριλίου 2002 η προσφεύγουσα άσκησε βάσει του άρθρου 59 του κανονισμού 40/94 προσφυγή ενώπιον του ΓΕΕΑ κατά της αποφάσεως του τμήματος ανακοπών.

8

Με απόφαση της 30ής Ιανουαρίου 2003 (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση), η οποία κοινοποιήθηκε στην προσφεύγουσα στις 10 Φεβρουαρίου 2003, το τμήμα προσφυγών απέρριψε την προσφυγή με την αιτιολογία ότι υφίσταται κίνδυνος συγχύσεως λαμβανομένων υπόψη της εγγενούς φύσεως του σήματος της παρεμβαίνουσας, της έντονης ομοιότητας των σημάτων, του γεγονότος ότι είναι πανομοιότυπα ή όμοια τα σχετικά προϊόντα και του χρονικού σημείου στο οποίο το ενδιαφερόμενο κοινό αντιλαμβάνεται το σήμα.

9

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

10

Το ΓΕΕΑ και η παρεμβαίνουσα ζητούν από το Πρωτοδικείο:

11

Η προσφεύγουσα διατυπώνει δύο λόγους ακυρώσεως, με τον πρώτο από τους οποίους προβάλλει έλλειψη αιτιολογίας της προσβαλλομένης αποφάσεως και με τον δεύτερο σφάλμα εκτιμήσεως κατά την ανάλυση του κινδύνου συγχύσεως. Κατά την επ' ακροατηρίου συζήτηση, η προσφεύγουσα διευκρίνισε ότι η περιεχόμενη στο πρώτο αίτημα της έκφραση «να διαπιστώσει την έλλειψη κινδύνου συγχύσεως» και η γενομένη στο δικόγραφο της προσφυγής της παραπομπή σε όλα τα επιχειρήματα που είχε ήδη προβάλει ενώπιον του ΓΕΕΑ είναι απλώς και μόνον στοιχεία του ύφους της στον γραπτό λόγο, πράγμα που το Πρωτοδικείο έλαβε υπόψη.

12

Η προσφεύγουσα, επικαλούμενη το άρθρο 48 του Κανονισμού Διαδικασίας του Πρωτοδικείου και επιμένοντας στο γεγονός ότι, κατόπιν της αρνήσεως του Πρωτοδικείου να δεχθεί την κατάθεση δεύτερης σειράς υπομνημάτων, της δόθηκε η διαβεβαίωση ότι θα μπορέσει να προβάλει τα επιχειρήματα της κατά την επ' ακροατηρίου συζήτηση, προσκόμισε κατά τη συζήτηση αυτή ένα έγγραφο για να αποδείξει την ύπαρξη πολλών ιταλικών σημάτων στον τομέα της ενδύσεως τα οποία περιέχουν τη λέξη «gas». Το Πρωτοδικείο, επιφυλασσόμενο να αποφανθεί επί του παραδεκτού του εγγράφου αυτού, αποφάσισε, ως συντηρητικό μέτρο, να δεχθεί το πιο πάνω έγγραφο.

13

Κατά πάγια νομολογία, η προσφυγή που ασκείται ενώπιον του Πρωτοδικείου σκοπό έχει να ελεγχθεί η νομιμότητα των αποφάσεων των τμημάτων προσφυγών κατά το άρθρο 63 του κανονισμού 40/94. Πάντως, πραγματικά περιστατικά των οποίων έγινε επίκληση ενώπιον του Πρωτοδικείου χωρίς προηγουμένως να έχει γίνει επίκληση τους ενώπιον των οργάνων του ΓΕΕΑ δύνανται να θίξουν τη νομιμότητα μιας τέτοιας αποφάσεως μόνον αν το ΓΕΕΑ όφειλε να τα λάβει αυτεπαγγέλτως υπόψη. Εν προκειμένω, από το άρθρο 74, παράγραφος 1 προς το τέλος, του κανονισμού 40/94, κατά το οποίο, στη διαδικασία που αφορά τους σχετικούς λόγους απαραδέκτου της καταχωρήσεως, η εξέταση από το ΓΕΕΑ περιορίζεται στα επιχειρήματα και στα αιτήματα των μερών, προκύπτει ότι το ΓΕΕΑ δεν οφείλει να λάβει αυτεπαγγέλτως υπόψη πραγματικά περιστατικά που δεν προβλήθηκαν από τα μέρη. Κατά συνέπεια, τέτοια πραγματικά περιστατικά δεν μπορούν να θέσουν υπό αμφισβήτηση τη νομιμότητα αποφάσεως του τμήματος προσφυγών.

14

Δεν αμφισβητείται ότι το έγγραφο που προσκομίστηκε κατά την επ' ακροατηρίου συζήτηση, με το οποίο επιδιώκεται να αποδειχθεί η ύπαρξη πολλών ιταλικών σημάτων στον τομέα της ενδύσεως που περιέχουν τη λέξη «gas», δεν κατατέθηκε στο ΓΕΕΑ. Επομένως, το έγγραφο αυτό δεν δύναται να ληφθεί υπόψη από το Πρωτοδικείο.

15

Επί πλέον, η προσφεύγουσα δεν δύναται να επικαλεσθεί το άρθρο 48, παράγραφοι 1 και 2, του Κανονισμού Διαδικασίας για να δικαιολογήσει την εκπρόθεσμη κατάθεση του εγγράφου αυτού. Αφενός, η προσφεύγουσα δεν παρέθεσε καμία αιτιολογία που θα νομιμοποιούσε την προσκόμιση νέων αποδεικτικών στοιχείων κατά το στάδιο του υπομνήματος απαντήσεως. Αφετέρου, η αρχή της εκατέρωθεν ακροάσεως δεν δύναται να δικαιολογήσει την εκπρόθεσμη αυτή κατάθεση όταν το έγγραφο αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί απλώς και μόνον απάντηση στα υπομνήματα του ΓΕΕΑ και της παρεμβαίνουσας. Συγκεκριμένα, οι τελευταίοι προσπάθησαν μόνο να αποδείξουν τον εγγενώς διακριτικό χαρακτήρα της λέξεως «gas», χωρίς ποτέ να αναφερθούν στον τυχόν διακριτικό χαρακτήρα τού προγενέστερου σήματος στην ιταλική αγορά ειδών ενδύσεως.

16

Κατά συνέπεια, το έγγραψο που η προσφεύγουσα προσκόμισε κατά την επ' ακροατηρίου συζήτηση δεν πρέπει να γίνει δεκτό, χωρίς να χρειάζεται να εξεταστεί η αποδεικτική του ισχύς ή να ακουστούν σε μεγαλύτερη έκταση επί του ζητήματος αυτού οι άλλοι διάδικοι.

17

Η προσφεύγουσα προβάλλει ότι το τμήμα προσφυγών, ισχυριζόμενο χωρίς εξήγηση, στο σημείο 20 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι τα σχετικά σημεία έχουν κάποια εννοιολογική σχέση, παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως. Κατά συνέπεια, η προσφεύγουσα υπογραμμίζει ότι δεν είναι σε θέση να αμφισβητήσει τον ισχυρισμό αυτόν.

18

Το Πρωτοδικείο εκτιμά ότι η κριτική της προσφεύγουσας οφείλεται σε μερική ανάγνωση της προσβαλλομένης αποφάσεως. Συγκεκριμένα, το τμήμα προσφυγών, στο σημείο 20 της προσβαλλομένης αποφάσεως, δέχεται ρητώς την εκτίμηση του τμήματος ανακοπών κατά την οποία ως προς τα σχετικά σημεία «υπάρχει κάποια δυνατότητα εννοιολογικής συσχετίσεως». Κατά συνέπεια, η προσφεύγουσα μπορούσε να παραπεμφθεί για την εκτίμηση αυτή στην απόφαση του τμήματος ανακοπών, απόφαση που της είχε κοινοποιηθεί, και ενδεχομένως να επικρίνει τη συλλογιστική της ενώπιον του Πρωτοδικείου.

19

Ως εκ περισσού, κατά το μέτρο που η υπομνησθείσα από το τμήμα προσφυγών εννοιολογική σχέση στηρίζεται στο στοιχείο «gas», όπως αφήνει να υποτεθεί η συνέχεια του σημείου 20 όπου το στοιχείο αυτό χαρακτηρίζεται κυρίαρχο, το Πρωτοδικείο διαπιστώνει, πρώτον, ότι η κριτική της προσφεύγουσας σχετικά με την απόφαση του τμήματος ανακοπών —δηλαδή ότι είναι αντιφατικό να γίνει δεκτό ότι η λέξη «gas» σημαίνει καύσιμο για κινητήρα εσωτερικής καύσεως αλλά να λεχθεί ότι δεν σημαίνει βενζίνη— εκτίθεται στο σημείο 6, πρώτη περίπτωση, της προσβαλλομένης αποφάσεως. Δεύτερον, το τμήμα προσφυγών θεώρησε, στο σημείο 24 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι η λέξη «gas» έχει δικό της νόημα και ότι, «το ζήτημα ποια είναι η πραγματική σημασία που αντιλαμβάνεται ο ιταλόφωνος καταναλωτής (“ga[z]”, ‘carburant’), τελικά δεν έχει καμία επιρροή». Κατά συνέπεια, η προσφεύγουσα εύκολα μπορούσε να συσχετίσει τις εκτιμήσεις που παρατίθενται στο σημείο 20 της προσβαλλομένης αποφάσεως με εκείνες που εκτίθενται στο σημείο 24 της ίδιας αποφάσεως και ενδεχομένως να επικρίνει ενώπιον του Πρωτοδικείου την άποψη του τμήματος προσφυγών ότι υφίσταται εννοιολογική ομοιότητα μεταξύ των σχετικών σημείων, όποια έννοια και αν δοθεί στη λέξη «gas».

20

Κατά συνέπεια, ο παρών λόγος ακυρώσεως πρέπει να απορριφθεί.

21

Η προσφεύγουσα θεωρεί ότι είναι λάθος να συγκριθούν χωριστά, από τη μια πλευρά, τα σχετικά σημεία και, από την άλλη πλευρά, τα προϊόντα που προσδιορίζονται από τα σημεία αυτά. Εν προκειμένω, εκθέτει ότι το τμήμα προσφυγών θεώρησε ότι οι λέξεις «blue-jeans» είναι περιγραφικές και εξ αυτού συνήγαγε ότι η λέξη «gas» είναι το κυρίαρχο στοιχείο στο σήμα της παρεμβαίνουσας. Ωστόσο, κατά την προσφεύγουσα, η διαπίστωση αυτή είναι σωστή μόνο για τα μπλου τζην, δηλ. τα ενδύματα που κατασκευάζονται από ντένιμ, και δεν είναι σωστή για άλλα προϊόντα όπως τα χοντρά πουλόβερ, οι παντόφλες ή οι μπότες. Επί πλέον, το τμήμα προσφυγών αδικαιολόγητα παρέλειψε στην ανάλυση του τη λέξη «station» που περιέχεται στο σήμα του οποίου είχε ζητηθεί η καταχώρηση.

22

Όσον αφορά την οπτική σύγκριση των σχετικών σημάτων, για όλα τα προϊόντα εκτός από τα μπλου τζην η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το κυρίαρχο στοιχείο στο σήμα της παρεμβαίνουσας είναι το στοιχείο «blue jeans», το οποίο έχει ισχυρό διακριτικό χαρακτήρα. Η κυρίαρχη πτυχή του σήματος που ζητήθηκε να καταχωρηθεί αποτελείται από τις δύο λέξεις «gas» και «station». Κατά συνέπεια, δεν υφίσταται ομοιότητα μεταξύ των σημάτων. Όταν τα σχετικά σήματα αφορούν τα μπλου τζην, οι λέξεις «blue-jeans» είναι περιγραφικές, οπότε το κυρίαρχο στοιχείο στο σήμα της παρεμβαίνουσας είναι το στοιχείο «gas». Η κυρίαρχη πτυχή του σήματος του οποίου ζητήθηκε η καταχώρηση εξακολουθεί να είναι το στοιχείο«gas station». Εφόσον το σήμα της παρεμβαίνουσας έχει ένα έντονα διακριτικό στοιχείο στη γραφική του παράσταση, η κοινή λέξη των δύο σχετικών σημάτων, δηλαδή η λέξη «gas», δεν είναι αρκετή για να αποδειχθεί κίνδυνος συγχύσεως. Κατά την προσφεύγουσα, η ανάλυση αυτή επιβεβαιώνεται από τη συλλογιστική του Πρωτοδικείου στην απόφαση του της 12ης Δεκεμβρίου 2002, Τ-110/01, Vedial κατά ΓΕΕΑ — France Distribution (HUBERT) (Συλλογή 2002, σ. ΙΙ-5275, σκέψη 54).

23

Όσον αφορά τη φωνητική σύγκριση, κατά την προσφεύγουσα τα δύο σχετικά σήματα είναι εντελώς διαφορετικά, ιδίως για τα προϊόντα εκτός από τα μπλου τζην. Τούτο ισχύει ακόμη περισσότερο αν δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στα αρχικά μέρη των σημάτων, όπως δείχνει η νομολογία.

24

Όσον αφορά την εννοιολογική σύγκριση, τα σχετικά σήματα είναι εντελώς διαφορετικά για τα προϊόντα εκτός από τα μπλου τζην, καθόσον κυρίαρχο στοιχείο τού ενός είναι οι λέξεις «blue-jean » ενώ του άλλου οι λέξεις «gas station» που σημαίνουν πρατήριο καυσίμων. Ακόμη και αν γίνει δεκτό ότι οι λέξεις «blue-jeans» είναι περιγραφικές, το σήμα της παρεμβαίνουσας φέρνει στον νου καύσιμα ενώ το σήμα της προσφεύγουσας φέρνει στον νου ένα πρατήριο καυσίμων.

25

Κατά την προσφεύγουσα, το τμήμα προσφυγών δεν συνήγαγε τις συνέπειες του από το ίδιο τμήμα ορισμού του ενδιαφερόμενου κοινού, δηλαδή γενικά του κοινού που έχει τη συνηθισμένη πληροφόρηση και είναι σε λογικό βαθμό προσεκτικό. Ωστόσο, κατά την επ' ακροατηρίου συζήτηση διευκρίνισε ότι δεν θέτει υπό αμφισβήτηση τον ορισμό αυτόν.

26

Η προσφεύγουσα συνάγει εξ αυτών ότι οι διαφορές μεταξύ των σημάτων αποκλείουν την ύπαρξη κινδύνου συγχύσεως.

27

Το ΓΕΕΑ και η παρεμβαίνουσα διαπιστώνουν ευθύς εξ αρχής ότι η προσφεύγουσα δεν αμφισβητεί ότι τα σχετικά προϊόντα είναι πανομοιότυπα ή όμοια. Στη συνέχεια, θεωρούν ότι το κυρίαρχο στοιχείο σε κάθε ένα από τα συγκρουόμενα σήματα είναι χωρίς αμφιβολία η λέξη «gas». Φρονούν ότι τόσο η συλλογιστική την οποία ακολούθησε όσο και το αποτέλεσμα στο οποίο κατέληξε το τμήμα προσφύγων είναι ορθά.

28

Κατά το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 40/94, επί ανακοπής από τον δικαιούχο προγενεστέρου σήματος ένα σήμα δεν γίνεται δεκτό προς καταχώρηση όταν, λόγω του ότι είναι πανομοιότυπο ή όμοιο με προγενέστερο σήμα και λόγω του ότι είναι πανομοιότυπα ή όμοια τα προϊόντα ή οι υπηρεσίες που προσδιορίζονται από τα δύο σήματα, υφίσταται κίνδυνος να περιέλθει σε σύγχυση το κοινό στην περιοχή όπου προστατεύεται το προγενέστερο σήμα.

29

Κατά πάγια νομολογία, ο κίνδυνος συγχύσεως ως προς την εμπορική καταγωγή προϊόντων ή υπηρεσιών πρέπει να εκτιμάται συνολικά αναλόγως του τρόπου που το ενδιαφερόμενο κοινό εκλαμβάνει τα περί ων πρόκειται σημεία και τα σχετικά προϊόντα ή τις σχετικές υπηρεσίες και λαμβανομένων υπόψη όλων των παραγόντων που χαρακτηρίζουν τη συγκεκριμένη περίπτωση, και ιδίως της αλληλεξαρτήσεως της ομοιότητας των σημείων και της ομοιότητας των προϊόντων ή υπηρεσιών που προσδιορίζονται από τα σημεία αυτά [βλ. την απόφαση του Πρωτοδικείου της 9ης Ιουλίου 2003, Τ-162/01, Labóratenos RTB κατά ΓΕΕΑ — Giorgio Beverly Hills (GIORGIO BEVERLY HILLS), Συλλογή 2003, σ. II-2821, σκέψεις 29 έως 33 και νομολογία που παρατίθεται εκεί].

30

Επιβάλλεται ευθύς εξ αρχής η διαπίστωση ότι το τμήμα προσφυγών ορθώς θεώρησε, αφενός, ότι το ενδιαφερόμενο εν προκειμένω κοινό είναι ο Ιταλός καταναλωτής, λόγω του γεγονότος ότι το προγενέστερο σήμα που ελήφθη υπόψη είναι ιταλικό εθνικό σήμα (σημείο 13 της προσβαλλομένης αποφάσεως), και, αφετέρου, ότι το κοινό αυτό αποτελείται από μέσους καταναλωτές που έχουν τη συνηθισμένη πληροφόρηση και είναι σε λογικό βαθμό προσεκτικοί (σημείο 30 της προσβαλλομένης αποφάσεως), καθόσον τα προϊόντα που προσδιορίζονται από τα σχετικά σήματα είναι προϊόντα ευρείας καταναλώσεως.

31

Στη συνέχεια, πρέπει να παρατηρηθεί ότι το τμήμα προσφυγών ορθώς υπενθύμισε ότι τα προϊόντα που προσδιορίζονται από τα σχετικά σήματα είναι πανομοιότυπα ή όμοια (σημείο 12 της προσβαλλομένης αποφάσεως).

32

Όσον αφορά τη σύγκριση των συγκρουόμενων σημείων, κατά πάγια νομολογία η συνολική εκτίμηση του κινδύνου συγχύσεως πρέπει, όσον αφορά την οπτική, φωνητική ή εννοιολογική ομοιότητα των συγκρουομένων σημείων, να στηρίζεται στη συνολική εντύπωση που προκαλείται από αυτά, λαμβανομένων υπόψη, μεταξύ άλλων, των διακριτικών και κυρίαρχων στοιχείων τους [βλ. την απόφαση του Πρωτοδικείου της 14ης Οκτωβρίου 2003, Τ-292/01, Philips-Van Heusen κατά ΓΕΕΑ — PashTextilvertrieb und Einzelhandel (BASS), Συλλογή 2003, σ. ΙΙ-4335, σκέψη 47 και νομολογία που παρατίθεται εκεί].

33

Η προσέγγιση της προσφεύγουσας, κατά την οποία το τμήμα προσφυγών έπρεπε να συγκρίνει αφηρημένα τα συγκρουόμενα σημεία, χωρίς να λάβει υπόψη τα προϊόντα που προσδιορίζονται από τα σχετικά σήματα, είναι αβάσιμη. Συγκεκριμένα, το τμήμα προσφυγών ρητώς θεώρησε, στηριζόμενο στην απόφαση του Δικαστηρίου της 29ης Σεπτεμβρίου 1998, C-39/97, Canon (Συλλογή 1998, σ. Ι-5507), ότι «το συμπέρασμα σχετικά με τον κίνδυνο συγχύσεως στηρίζεται στην έντονη ομοιότητα των σημείων και στη σχέση των σημείων και των προϊόντων όσον αφορά την εκτίμηση του κινδύνου συγχύσεως» (σημείο 12 της προσβαλλομένης αποφάσεως). Ομοίως, το τμήμα προσφυγών εξέθεσε ότι «η εκτίμηση της ικανότητας του σημείου να επιτελέσει τη λειτουργία σήματος πρέπει να γίνει σε σχέση με τα προϊόντα που αναφέρει η αίτηση καταχωρήσεως» (σημείο 21 της προσβαλλομένης αποφάσεως).

34

Στο πλαίσιο της εξετάσεως του, το τμήμα προσφυγών ορθώς θεώρησε ότι το κυρίαρχο στοιχείο στο προγενέστερο σήμα είναι η λέξη «gas» (σημεία 20 και 28 της προσβαλλομένης αποφάσεως). Συγκεκριμένα, αφενός, οι λέξεις «blue-jean » είναι αμιγώς περιγραφικές των ειδών ενδύσεως που κατασκευάζονται από ντένιμ ή που τα απομιμούνται. Για τα άλλα είδη ενδύσεως, οι λέξεις αυτές δεν έχουν έντονο διακριτικό χαρακτήρα όπως η λέξη «gas», η οποία δεν έχει καμία σχέση με την ένδυση (σημείο 24 της προσβαλλομένης αποφάσεως). Αφετέρου, το στοιχείο «blue jeans» που περιέχεται στη γραφική παράσταση του σχετικού εικονιστικού σήματος είναι ήσσονος σημασίας, καθόσον είναι γραμμένο με σαφώς μικρότερους χαρακτήρες και εμφανίζεται απλώς και μόνον ως προσθήκη στη λέξη «gas».

35

Ομοίως, το τμήμα προσφυγών ορθώς θεώρησε ότι η λέξη «gas» αποτελεί το κυρίαρχο στοιχείο στο σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώρηση, καθόσον η λέξη «station», ναι μεν από μόνη της έχει κάποιο νόημα, πλην όμως δεν αλλάζει το νόημα της λέξεως «gas» (σημείο 27 της προσβαλλομένης αποφάσεως). Συγκεκριμένα, η λέξη «station» παραπέμπει σε πλείστους διαφορετικούς τόπους, είτε στο σημείο σταθμεύσεως ενός μέσου χερσαίων μεταφορών είτε στο σημείο όπου βρίσκεται ένα πρατήριο καυσίμων, και λαμβάνει την οριστική της σημασία μόνον από το πρόθημά της. Επομένως, η λέξη «station» ενισχύει την έννοια της λέξεως «gas» χωρίς να της δίνει διαφορετική σαμασία.

36

Κατά συνέπεια, όσον αφορά το κυρίαρχο στοιχείο τους, τα σχετικά σημεία είναι πανομοιότυπα από οπτικής, φωνητικής και εννοιολογικής απόψεως.

37

Όσον αφορά τα συγκρουόμενα σημεία λαμβανόμενα στο σύνολο τους, το τμήμα προσφυγών ορθώς θεώρησε, χωρίς να υποπέσει σε σφάλμα εκτιμήσεως, ότι οι διαφορές μεταξύ των σημείων αυτών οι οποίες συνίστανται, από τη μια πλευρά, στο στοιχείο «blue jeans» που είναι δευτερεύον στοιχείο της γραφικής παραστάσεως και, από την άλλη πλευρά, στο δευτερεύον λεκτικό στοιχείο «station» δεν θα απομνημονευθούν από το ενδιαφερόμενο κοινό το οποίο θα συγκρατήσει το στοιχείο «gas» (σημεία 27 έως 29 της προσβαλλομένης αποφάσεως). Εν προκειμένω, πρέπει να υπομνησθεί ότι ο μέσος καταναλωτής σπανίως έχει τη δυνατότητα να συγκρίνει αμέσως τα διάφορα σήματα, αλλά είναι αναγκασμένος να εμπιστεύεται την ατελή εικόνα τους που συγκρατεί στη μνήμη (απόφαση του Δικαστηρίου της 22ας Ιουνίου 1999, C-342/97, Lloyd Schuhfabrik Meyer, Συλλογή 1999, σ. I-3819, σκέψη 26).

38

Το συμπέρασμα αυτό δεν τίθεται υπό αμφισβήτηση από τη συλλογιστική του Πρωτοδικείου στην προαναφερθείσα απόφαση HUBERT, σκέψη 22, την οποία επικαλέστηκε η προσφεύγουσα. Στην απόφαση εκείνη, το Πρωτοδικείο έδωσε βαρύνουσα σημασία σε ένα στοιχείο της γραφικής παραστάσεως και στα λεκτικά στοιχεία που διαφοροποιούσαν το κοινό λεκτικό στοιχείο των συγκρουόμενων σημάτων, δηλαδή τη λέξη «Hubert». Ωστόσο, αντιθέτως προς το επίμαχο στοιχείο της γραφικής παραστάσεως στην παρούσα υπόθεση, το επίμαχο στοιχείο της γραφικής παραστάσεως στην υπόθεση εκείνη ήταν ιδιαιτέρως σημαντικό. Εν προκειμένω, όπως διαπιστώθηκε πιο πάνω, το στοιχείο «blue jeans» είναι δευτερεύουσας φύσεως, καθόσον εμφανίζεται απλώς και μόνον ως προσθήκη στο στοιχείο «gas».

39

Κατά συνέπεια, λαμβανομένων υπόψη του πανομοιότυπου ή της ομοιότητας των προϊόντων που προσδιορίζονται από τα σχετικά σήματα και της ομοιότητας των συγκρουόμενων σημείων, πρέπει να επικυρωθεί το συμπέρασμα του τμήματος προσφυγών ότι υφίσταται κίνδυνος το ενδιαφερόμενο κοινό να περιέλθει σε σύγχυση όσον αφορά τα σχετικά σήματα.

40

Εφόσον ένας τέτοιος κίνδυνος υφίσταται για όλα τα σχετικά προϊόντα, ακόμη και αν είναι πιο μεγάλος για τα μπλου τζην, δεν συντρέχει λόγος να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση κατά το μέρος που αφορά άλλα είδη ενδύσεως εκτός των μπλου τζην ή άλλες υποκατηγορίες προϊόντων της κατηγορίας 25.

41

Κατόπιν των ανωτέρω, η παρούσα προσφυγή πρέπει να απορριφθεί.

42

Κατά το άρθρο 87, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα εφόσον υπήρχε σχετικό αίτημα του νικήσαντος διαδίκου. Δεδομένου ότι η προσφεύγουσα ηττήθηκε, πρέπει να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα, σύμφωνα με σχετικά αιτήματα του ΓΕΕΑ και της παρεμβαίνουσας.

Για τους λόγους αυτούς,

ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ (δεύτερο τμήμα)

αποφασίζει: