Προσφυγή ακυρώσεως – Φυσικά ή νομικά πρόσωπα – Πράξεις που τα αφορούν άμεσα και ατομικά – Πότε η πράξη επηρεάζει άμεσα κάποιο πρόσωπο – Κριτήρια – Απόφαση του Κοινοβουλίου περί διαλύσεως πολιτικής ομάδας αποτελούμενης από βουλευτές που ανήκουν σε εθνικό πολιτικό κόμμα – Άμεσος επηρεασμός του εν λόγω κόμματος – Δεν υφίσταται
(Άρθρο 230, εδ. 4, ΕΚ· εσωτερικός κανονισμός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, άρθρα 29 §§ 1 και 2 και 30)
Για να επηρεάζεται ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο «άμεσα» από την απόφαση που αποτελεί το αντικείμενο προσφυγής ακυρώσεως, όπως προβλέπει το άρθρο 230, τέταρτο εδάφιο, ΕΚ, απαιτείται το επίμαχο κοινοτικό μέτρο να παράγει άμεσα αποτελέσματα έναντι της νομικής καταστάσεως του ενδιαφερομένου και να μην αφήνει καμία εξουσία εκτιμήσεως στους αποδέκτες του, οι οποίοι είναι επιφορτισμένοι με την εφαρμογή του, όταν αυτή έχει καθαρά αυτόματο χαρακτήρα και απορρέει αποκλειστικά από την κοινοτική ρύθμιση χωρίς εφαρμογή άλλων παρεμβαλλόμενων κανόνων.
Απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σχετικά με την ερμηνεία του άρθρου 29, παράγραφος 1, του κανονισμού του, για τη με αναδρομική ισχύ διάλυση της «Ομάδας Τεχνικού Συντονισμού Ανεξάρτητων Βουλευτών (ΤΣΑΒ) - Μικτή ομάδα» –καθόσον στερεί τους βουλευτές που δήλωσαν τον σχηματισμό της ομάδας ΤΣΑΒ και, ιδίως, τους περιλαμβανόμενους στον πίνακα των υποψηφίων του Front national βουλευτές, από τη δυνατότητα να οργανωθούν, μέσω της ΤΣΑΒ, σε πολιτική ομάδα υπό την έννοια του άρθρου 29 του κανονισμού– θίγει άμεσα τους βουλευτές αυτούς. Απλώς και μόνο με την έκδοση της πράξεως αυτής οι εν λόγω βουλευτές εμποδίστηκαν να συγκροτήσουν πολιτική ομάδα και θεωρήθηκαν από τη στιγμή εκείνη ως μη εγγεγραμμένοι βουλευτές, υπό την έννοια του άρθρου 30 του ίδιου κανονισμού, έχοντας, ως εκ τούτου, πιο περιορισμένα κοινοβουλευτικά προνόμια, αλλά και λιγότερα ουσιαστικά και οικονομικά πλεονεκτήματα έναντι εκείνων που θα είχαν αν ήταν μέλη μιας πολιτικής ομάδας υπό την έννοια του άρθρου 29.
Αντιθέτως, όσον αφορά ένα εθνικό πολιτικό κόμμα όπως είναι το Front national το συμπέρασμα αυτό δεν ισχύει. Ναι μεν είναι φυσικό ένα εθνικό πολιτικό κόμμα που μετέχει στην εκλογή μελών του Κοινοβουλίου με υποψηφίους του να επιθυμεί οι υποψήφιοι αυτοί να μπορούν να ασκούν τα καθήκοντά τους όταν εκλεγούν υπό όρους ισοδύναμους με εκείνους που ισχύουν για τους λοιπούς βουλευτές, το συμφέρον αυτό όμως δεν του παρέχει κανένα δικαίωμα ώστε να μπορέσουν οι εν λόγω βουλευτές του να συστήσουν δική τους ομάδα ούτε να γίνουν μέλη κάποιας από τις υφιστάμενες ομάδες στο πλαίσιο του Κοινοβουλίου.
Πράγματι, αφενός, κατά το άρθρο 29, παράγραφος 2, του κανονισμού, για τον σχηματισμό μιας πολιτικής ομάδας απαιτείται ελάχιστος αριθμός βουλευτών προερχομένων από διάφορα κράτη μέλη και, αφετέρου, εν πάση περιπτώσει, η παράγραφος 1 του άρθρου αυτού κάνει λόγο μόνο για συγκρότηση ομάδων ανάλογα με την πολιτική τους τοποθέτηση. Οι διατάξεις αυτές δεν αναγνωρίζουν κανένα ειδικό ρόλο υπέρ των εθνικών πολιτικών κομμάτων στα οποία ανήκουν οι βουλευτές αυτοί κατά τη διαδικασία συγκροτήσεως πολιτικής ομάδας.
(πρβλ. σκέψεις 34-37)