1. Διεθνείς συμφωνίες - Συμφωνίες της Κοινότητας - Άμεσο αποτέλεσμα - Προϋποθέσεις - Άρθρο 10, παράγραφος 1, της αποφάσεως 1/80 του συσταθέντος με τη Συμφωνία Συνδέσεως ΕΟΚ-Τουρκίας Συμβουλίου Συνδέσεως - Αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων όσον αφορά τους όρους εργασίας
(Απόφαση 1/80 του Συμβουλίου Συνδέσεως ΕΟΚ-Τουρκίας, άρθρο 10 § 1)
2. Διεθνείς συμφωνίες - Συμφωνία Συνδέσεως ΕΟΚ-Τουρκίας - Ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων - Εργαζόμενοι - Ίση μεταχείριση - Άσκηση συνδικαλιστικών δικαιωμάτων - Εθνική νομοθεσία αποκλείουσα τους Τούρκους εργαζομένους από το δικαίωμα του εκλέγεσθαι στο εμπορικό τους επιμελητήριο - Δεν επιτρέπεται - Εφαρμογή των αρχών που έχουν καθιερωθεί στο πλαίσιο του άρθρου 48 της Συνθήκης (νυν, κατόπιν τροποποιήσεως, άρθρου 39 ΕΚ)
[Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 48 § 2 (νυν, κατόπιν τροποποιήσεως, άρθρο 39 § 2 ΕΚ)· απόφαση 1/80 του Συμβουλίου Συνδέσεως ΕΟΚ-Τουρκίας, άρθρο 10 § 1]
1. Διάταξη περιεχόμενη σε συμφωνία συναφθείσα μεταξύ της Κοινότητας και τρίτων χωρών πρέπει να θεωρείται ότι εφαρμόζεται απευθείας όταν, ενόψει του γράμματός της, του αντικειμένου και της φύσεως της συμφωνίας, συνεπάγεται σαφή και συγκεκριμένη υποχρέωση που δεν εξαρτάται, ως προς την εφαρμογή ή τα αποτελέσματά της, από τη θέσπιση οποιασδήποτε μεταγενέστερης πράξεως. Οι ίδιες προϋποθέσεις ισχύουν και όταν πρόκειται να προσδιοριστεί αν οι διατάξεις μιας αποφάσεως του Συμβουλίου Συνδέσεως που έχει συσταθεί με Συμφωνία Συνδέσεως μπορούν να έχουν άμεσο αποτέλεσμα.
Συναφώς, το άρθρο 10, παράγραφος 1, της αποφάσεως 1/80, την οποία εξέδωσε το Συμβούλιο Συνδέσεως που συστάθηκε με τη Συμφωνία Συνδέσεως ΕΟΚ-Τουρκίας, το οποίο καθιερώνει, με όρους σαφείς, ακριβείς και ανεπιφύλακτους, την απαγόρευση προς τα κράτη μέλη να προβαίνουν σε διακρίσεις λόγω της ιθαγένειας, εις βάρος Τούρκων διακινούμενων εργαζομένων, ενταγμένων στη νόμιμη αγορά εργασίας των κρατών αυτών, όσον αφορά την αμοιβή και τους λοιπούς όρους εργασίας, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η διάταξη αυτή έχει άμεσο αποτέλεσμα στα κράτη μέλη και ότι οι Τούρκοι υπήκοοι στους οποίους τυγχάνει εφαρμογής έχουν δικαίωμα να την επικαλούνται ενώπιον των δικαστηρίων του κράτους μέλους υποδοχής.
( βλ. σκέψεις 54-54, 57, 67 και διατακτ. )
2. Στο πλαίσιο του κοινοτικού δικαίου και, συγκεκριμένα, του άρθρου 48, παράγραφος 2, της Συνθήκης (νυν, κατόπιν τροποποιήσεως, άρθρου 39, παράγραφος 2, ΕΚ), μια εθνική κανονιστική ρύθμιση που στερεί από τους αλλοδαπούς εργαζομένους το δικαίωμα του εκλέγειν και/ή του εκλέγεσθαι στις εκλογές οργανισμών, όπως τα επαγγελματικά επιμελητήρια, στους οποίους οι ενδιαφερόμενοι υπάγονται υποχρεωτικά και για τους οποίους υποχρεούνται να καταβάλλουν εισφορές, αποστολή δε των οποίων είναι η προάσπιση καθώς και η εκπροσώπηση των συμφερόντων των εργαζομένων, ενώ παράλληλα ασκούν συμβουλευτική αρμοδιότητα στον νομοθετικό τομέα, είναι αντίθετη προς τη θεμελιώδη αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων λόγω ιθαγένειας.
Δεδομένων των αρχών αυτών οι οποίες ισχύουν κατ' αναλογία στους Τούρκους εργαζομένους που απολαύουν των δικαιωμάτων που τους αναγνωρίζει η απόφαση 1/80 του Συμβουλίου Συνδέσεως ΕΟΚ-Τουρκίας, το άρθρο 10, παράγραφος 1, της εν λόγω αποφάσεως πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι απαγορεύει εθνική ρύθμιση που αποκλείει τους εργαζομένους τουρκικής ιθαγένειας που είναι ενταγμένοι στην νόμιμη αγορά εργασίας του κράτους μέλους υποδοχής από τη δυνατότητα εκλογής τους στη γενική συνέλευση οργανισμού εκπροσωπήσεως και προασπίσεως των συμφερόντων των εργαζομένων.
( βλ. σκέψεις 75, 78, 94 και διατακτ. )