1. Κοινωνική ασφάλιση των διακινούμενων εργαζομένων - Ανεργία - Άνεργος που μεταβαίνει σε άλλο κράτος μέλος - Διατήρηση του δικαιώματος επί των παροχών - Ερμηνεία βάσει των κανόνων του εθνικού δικαίου του πρώτου κράτους μέλους
(Κανονισμός 1408/71 του Συμβουλίου, άρθρο 69 § 1, στοιχ. α_)
2. Κοινωνική ασφάλιση των διακινούμενων εργαζομένων - Ανεργία - Άνεργος που μεταβαίνει σε άλλο κράτος μέλος - Διατήρηση του δικαιώματος επί των παροχών - ροϋποθέσεις - αραμονή στη διάθεση των υπηρεσιών απασχολήσεως του αρμοδίου κράτους μέλους
(Κανονισμός 1408/71 του Συμβουλίου, άρθρο 69 § 1, στοιχ. α_)
1. Το άρθρο 69 του κανονισμού 1408/71, όπως τροποποιήθηκε και ενημερώθηκε με τον κανονισμό 118/97, παρέχει στον εργαζόμενο που τελεί σε ανεργία τη δυνατότητα να αποφύγει για ορισμένη περίοδο, έτσι ώστε να μπορέσει να ζητήσει εργασία σε άλλο κράτος μέλος, την υποχρέωση που του επιβάλλουν οι διάφορες εθνικές νομοθεσίες να τίθεται στη διάθεση των υπηρεσιών απασχολήσεως του αρμοδίου κράτους, χωρίς εντούτοις να χάνει το δικαίωμα επιδόματος ανεργίας έναντι του κράτους αυτού. Η διάταξη αυτή δεν αποτελεί απλό μέτρο εναρμονίσεως των εθνικών νομοθεσιών σε ζητήματα κοινωνικής ασφαλίσεως. Καθιερώνει υπέρ των εργαζομένων που την επικαλούνται ένα αυτόνομο σύστημα που αποκλίνει από τους κανόνες του εσωτερικού δικαίου και πρέπει να ερμηνεύεται ομοιόμορφα σε όλα τα κράτη μέλη, όποιο και αν είναι το καθεστώς που προβλέπει η εθνική νομοθεσία για τη διατήρηση και την απώλεια του δικαιώματος παροχών. Επομένως, οι προϋποθέσεις του άρθρου 69, παράγραφος 1, του κανονισμού 1408/71 έχουν την έννοια ότι είναι εξαντλητικές και ότι οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών δεν έχουν την ευχέρεια να επιβάλλουν επιπλέον προϋποθέσεις. Ωστόσο, είναι αναγκαία η αναφορά στο εθνικό δίκαιο είτε του κράτους μέλους από το οποίο αναχωρεί ο άνεργος είτε αυτού στο οποίο μεταβαίνει, προκειμένου να εξακριβωθεί αν πληρούνται ορισμένες από τις προϋποθέσεις που επιβάλλει η διάταξη αυτή. ράγματι, η ομοιόμορφη εφαρμογή της διατάξεως αυτής σε όλα τα κράτη μέλη, η οποία καθιστά δυνατή την επίτευξη του σκοπού της, που συνίσταται στη συμβολή στη διασφάλιση της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων σύμφωνα με το άρθρο 42 ΕΚ, δεν επιβάλλει να ρυθμίζονται κατά ομοιόμορφο τρόπο σε όλα τα κράτη μέλη η διαδικασία εγγραφής ενός εργαζομένου ως αιτούντος εργασία και το ζήτημα υπό ποιες προϋποθέσεις πρέπει να θεωρείται ότι αυτός παρέμεινε στη διάθεση των υπηρεσιών απασχολήσεως του αρμοδίου κράτους. Η εκτίμηση του ζητήματος υπό ποιες προϋποθέσεις πρέπει να θεωρείται ότι ένα άτομο παρέμεινε στη διάθεση των υπηρεσιών απασχολήσεως του αρμοδίου κράτους, υπό την έννοια του άρθρου 69, παράγραφος 1, στοιχείο α_, πρέπει να πραγματοποιείται βάσει των κανόνων του εθνικού δικαίου του κράτους αυτού.
( βλ. σκέψεις 17-19, 25, 27, διατακτ. 1 )
2. Το άρθρο 69, παράγραφος 1, στοιχείο α_, του κανονισμού 1408/71, όπως τροποποιήθηκε και ενημερώθηκε με τον κανονισμό 118/97, έχει την έννοια ότι ένας αιτών εργασία, προκειμένου να διατηρήσει το δικαίωμα εισπράξεως των παροχών ανεργίας που προβλέπει η διάταξη αυτή, πρέπει να έχει παραμείνει στη διάθεση των υπηρεσιών απασχολήσεως του αρμοδίου κράτους επί συνολικό διάστημα τεσσάρων τουλάχιστον εβδομάδων μετά την έναρξη της ανεργίας, ανεξαρτήτως του ότι οι εβδομάδες αυτές δεν ήσαν συναπτές.
( βλ. σκέψη 32, διατακτ. 2 )