Διάταξη του Προέδρου του Πρωτοδικείου της 30ης Ιουνίου 1999. - Pfizer Animal Health SA/NV κατά Συμßουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. - Διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων - Αναστολή εκτελέσεως του κανονισμού (ΕΚ) 2821/98 - Διαγραφή της ßιργινιαμυκίνης από τον πίνακα των επιτρεπομένων προσθέτων υλών - Οδηγία 70/524/ΕΟΚ - Επείγον - Στάθμιση των συμφερόντων. - Υπόθεση T-13/99 R.
Συλλογή της Νομολογίας του Δικαστηρίου 1999 σελίδα II-01961
1 Ασφαλιστικά μέτρα - Προϋποθέσεις παραδεκτού - Παραδεκτό της κύριας προσφυγής - Δεν ασκεί επιρροή - Όρια
[Συνθήκη ΕΚ, άρθρα 185 και 186 (νυν άρθρα 242 ΕΚ και 243 ΕΚ)· Κανονισμός Διαδικασίας του Πρωτοδικείου, άρθρο 104 § 1)]
2 Ασφαλιστικά μέτρα - Αναστολή εκτελέσεως - Προσωρινά μέτρα - Προϋποθέσεις χορηγήσεως - Επείγον - Σοβαρή και ανεπανόρθωτη ζημία - Ξρηματική ζημία - Ουσιαστική κατάσταση της αιτούσας εταιρίας - Λήψη υπόψη της καταστάσεως του ομίλου με τον οποίο συνδέεται η επιχείρηση
[Συνθήκη ΕΚ, άρθρα 185 και 186 (νυν άρθρα 242 ΕΚ και 243 ΕΚ)· Κανονισμός Διαδικασίας του Πρωτοδικείου, άρθρο 104 § 2)]
3 Ασφαλιστικά μέτρα - Αναστολή εκτελέσεως - Προϋποθέσεις χορηγήσεως - Στάθμιση όλων των οικείων συμφερόντων - Υπεροχή της προστασίας της δημοσίας υγείας σε σχέση με οικονομικές θεωρήσεις
[Συνθήκη ΕΚ, άρθρα 185 και 186 (νυν άρθρα 242 ΕΚ και 243 ΕΚ)· Κανονισμός Διαδικασίας του Πρωτοδικείου, άρθρο 104 § 2)]
1 Καίτοι αληθεύει ότι το πρόβλημα του παραδεκτού της προσφυγής στην κύρια δίκη δεν πρέπει, κατ' αρχήν, να εξετάζεται στο πλαίσιο της διαδικασίας των ασφαλιστικών μέτρων, διότι άλλως προδικάζεται η κρίση της ουσίας της υποθέσεως, μπορεί, εντούτοις, να καταστεί αναγκαία, όταν προβάλλεται το προδήλως απαράδεκτο της προσφυγής στην κύρια δίκη επί της οποίας στηρίζεται η αίτηση λήψεως ασφαλιστικών μέτρων, η απόδειξη περί υπάρξεως ορισμένων στοιχείων που επιτρέπουν να συναχθεί, εκ πρώτης όψεως, το παραδεκτό μιας τέτοιας προσφυγής.
2 Το επείγον μιας αιτήσεως για τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων πρέπει να εκτιμάται σε σχέση προς την ανάγκη που υφίσταται για την έκδοση προσωρινής αποφάσεως προκειμένου να αποφευχθεί η πρόκληση σοβαρής και ανεπανόρθωτης ζημίας στον διάδικο ο οποίος ζητεί το προσωρινό μέτρο. Σ' αυτόν τον διάδικο εναπόκειται να αποδείξει ότι δεν μπορεί να αναμείνει την έκβαση της κύριας δίκης, χωρίς να υποστεί ζημία που θα έχει σοβαρές και ανεπανόρθωτες συνέπειες. Μια τέτοια ζημία μπορεί να ληφθεί υπόψη από τον δικαστή των ασφαλιστικών μέτρων, στο πλαίσιο της εξετάσεως αυτής, μόνο καθόσον μπορεί να προκληθεί σε βάρος των συμφερόντων αυτού που ζητεί το προσωρινό μέτρο ενώ η ζημία που μπορεί να προκληθεί σε τρίτον δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη παρά μόνο στο πλαίσιο της σταθμίσεως των υφισταμένων συμφερόντων.
Ξρηματική ζημία δεν μπορεί, εκτός από εξαιρετικές περιστάσεις, να θεωρηθεί ανεπανόρθωτη ή έστω δυσχερώς επανορθώσιμη, εφόσον μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο μεταγενέστερης χρηματικής αντισταθμίσεως.
Όταν προβάλλεται ότι θίγεται η οικονομική βιωσιμότητα της αιτούσας επιχειρήσεως που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την υπόστασή της, η εκτίμηση της ουσιαστικής της καταστάσεως που μπορεί να πραγματοποιηθεί λαμβανομένων υπόψη των χαρακτηριστικών του ομίλου με τον οποίο συνδέεται μέσω του συνόλου των μετόχων της.
3 Όταν, στο πλαίσιο αιτήσεως αναστολής εκτελέσεως μιας πράξεως, ο δικαστής των ασφαλιστικών μέτρων σταθμίζει τα διάφορα συμφέροντα για τα οποία πρόκειται, οφείλει να εξετάσει αν, σε περίπτωση ακυρώσεως της επίδικης αποφάσεως από τον δικαστή της ουσίας, θα είναι δυνατή η ανατροπή της καταστάσεως που θα έχει δημιουργηθεί από την άμεση εκτέλεση της αποφάσεως αυτής και, αντιστρόφως, αν η αναστολή εκτελέσεως της εν λόγω αποφάσεως μπορεί να παρεμποδίσει την παραγωγή όλων των αποτελεσμάτων της σε περίπτωση που απορριφθεί η κύρια προσφυγή.
Υπό το πρίσμα αυτό, στις επιταγές που συνδέονται με την προστασία της δημόσιας υγείας πρέπει να αναγνωριστεί υπέρτερη σπουδαιότητα έναντι οικονομικών θεωρήσεων. Επιπλέον, οσάκις υφίστανται αμφιβολίες ως προς την ύπαρξη ή τη σημασία κινδύνων για την υγεία των ανθρώπων, τα κοινοτικά όργανα μπορούν να λαμβάνουν μέτρα προστασίας, χωρίς να οφείλουν να αναμένουν να αποδειχθεί πλήρως το υποστατό και η σοβαρότητα των εν λόγω κινδύνων.
Επομένως, πρέπει να απορριφθεί η αίτηση αναστολής εκτελέσεως του κανονισμού 2821/98 που έχει ως αντικείμενο τη διαγραφή ενός αντιβιοτικού όπως της βιργινιαμυκίνης από τον κατάλογο των προσθέτων υλών των οποίων η ενσωμάτωση στις ζωοτροφές επιτρέπεται σε κοινοτική κλίμακα, εφόσον υφίσταται κίνδυνος μια τέτοια χρησιμοποίηση να αυξήσει την αντιμικροβιακή αντοχή στην ιατρική με πολύ σοβαρές συνέπειες για την υγεία των ανθρώπων.