1. ροσφυγή ακυρώσεως - ράξεις δεκτικές προσφυγής - ράξεις που προορίζονται να παραγάγουν δεσμευτικά έννομα αποτελέσματα - Έγγραφο της Επιτροπής το οποίο απλώς πληροφορεί έναν επιχειρηματία για την κατάσταση του φακέλου που αφορά την αίτησή του με αντικείμενο να περιληφθεί μια συγκεκριμένη ουσία σε ένα από τα παραρτήματα του κανονισμού 2377/90 - Δεν περιλαμβάνεται
(Άρθρο 230 ΕΚ· κανονισμός 2377/90 του Συμβουλίου)
2. ροσφυγή κατά παραλείψεως - Όχληση του κοινοτικού οργάνου - Λήψη θέσεως υπό την έννοια του άρθρου 175, δεύτερο εδάφιο, της Συνθήκης (νυν άρθρου 232, δεύτερο εδάφιο, ΕΚ) - Έννοια - Το κοινοτικό όργανο λαμβάνει θέση μετά την άσκηση της προσφυγής - Εξαφάνιση του αντικειμένου της προσφυγής - Κατάργηση της δίκης
(Άρθρο 232, εδ. 2, ΕΚ)
1. Συνιστούν πράξεις ή αποφάσεις δυνάμενες να αποτελέσουν αντικείμενο προσφυγής ακυρώσεως, υπό την έννοια του άρθρου 230 ΕΚ, τα μέτρα που παράγουν δεσμευτικά έννομα αποτελέσματα ικανά να επηρεάσουν τα συμφέροντα του προσφεύγοντος, μεταβάλλοντας σαφώς τη νομική κατάστασή του. Δεν αποτελεί απόφαση δεκτική προσφυγής ακυρώσεως έγγραφο της Επιτροπής το οποίο εκθέτει απλώς τους λόγους που προκάλεσαν τις καθυστερήσεις στην κατάταξη μιας ουσίας σε ένα από τα παραρτήματα του κανονισμού 2377/90, για τη θέσπιση κοινοτικής διαδικασίας για τον καθορισμό ανώτατων ορίων καταλοίπων κτηνιατρικών φαρμάκων στα τρόφιμα ζωϊκής προέλευσης, και το οποίο διευκρινίζει ότι η Επιτροπή θα ολοκληρώσει τις διατυπώσεις που προβλέπει ο κανονισμός αυτός μόλις καταστεί γνωστή μια νέα γνωμοδότηση της επιτροπής κτηνιατρικών φαρμάκων. Το έγγραφο αυτό, το οποίο απλώς πληροφορεί τον ενδιαφερόμενο επιχειρηματία για την κατάσταση του φακέλου, δεν μεταβάλλει τη νομική του κατάσταση.
( βλ. σκέψεις 43-45 )
2. Με το έγγραφο κοινοτικού οργάνου, στο οποίο εκτίθεται ότι συνεχίζεται η εξέταση των εγερθέντων με την όχληση ζητημάτων, δεν λαμβάνεται θέση θέτουσα τέλος σε παράλειψη, υπό την έννοια του άρθρου 232, δεύτερο εδάφιο, ΕΚ. Ωστόσο, οσάκις ένα κοινοτικό όργανο λαμβάνει θέση μετά την άσκηση προσφυγής κατά παραλείψεως, θέτει τέρμα στην απραξία του και καθιστά άνευ αντικειμένου την προσφυγή αυτή, οπότε παρέλκει πλέον η έκδοση αποφάσεως.
( βλ. σκέψεις 61, 67-68 )