1. Ενισχύσεις χορηγούμενες από τα κράτη - Απαγόρευση - Εξαιρέσεις - Εξουσία εκτιμήσεως της Επιτροπής - Δυνατότητα θεσπίσεως κατευθυντηρίων γραμμών - Δικαστικός έλεγχος - Όρια
[Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 92 § 3 (νυν, κατόπιν τροποποιήσεως, άρθρο 87 § 3 ΕΚ)]
2. Ενισχύσεις χορηγούμενες από τα κράτη - Επίπτωση επί του ανταγωνισμού - Evισχύσεις για την αναδιάρθρωση προβληματικής επιχειρήσεως - Σχέδιο αναδιαρθρώσεως μη διασφαλίζον τη βιωσιμότητα της επιχειρήσεως
[Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 92 § 1 (νυν, κατόπιν τροποποιήσεως, άρθρο 87 §1 ΕΚ)]
3. Ενισχύσεις χορηγούμενες από τα κράτη - Ανάκληση παράνομης ενισχύσεως - Χρονικό σημείο ενάρξεως του υπολογισμού των τόκων - Καθορισμός της ημερομηνίας καταβολής της ενισχύσεως ως χρονικού σημείου ενάρξεως του υπολογισμού των τόκων
[Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 93 § 2 (νυν άρθρο 88 § 2 ΕΚ)]
1. Το άρθρο 92, παράγραφος 3, της Συνθήκης (νυν, κατόπιν τροποποιήσεως, άρθρο 87, παράγραφος 3, ΕΚ) απονέμει στην Επιτροπή ευρεία εξουσία εκτιμήσεως προκειμένου να επιτρέπει τη χορήγηση ενισχύσεων κατ' εξαίρεση της γενικής απαγορεύσεως της παραγράφου 1 του εν λόγω άρθρου, στο μέτρο που κατά την εκτίμηση, στις περιπτώσεις αυτές, του αν μια κρατική ενίσχυση συμβιβάζεται ή όχι προς την κοινή αγορά ανακύπτουν προβλήματα για την επίλυση των οποίων απαιτείται να λαμβάνονται υπόψη και να εκτιμώνται σύνθετα γεγονός και περιστάσεις οικονομικού χαρακτήρα. Επομένως, ο ασκούμενος από τον κοινοτικό δικαστή έλεγχος πρέπει να περιορίζεται συναφώς στην εξακρίβωση της τηρήσεως των κανόνων διαδικασίας και αιτιολογήσεως, καθώς και του υποστατού των πραγματικών περιστατικών, της ελλείψεως προδήλου σφάλματος εκτιμήσεως και καταχρήσεως εξουσίας. Κατά συνέπεια, δεν εναπόκειται στον κοινοτικό δικαστή να υποκαταστήσει την Επιτροπή στην οικονομική της εκτίμηση.
Η Επιτροπή μπορεί να προσδιορίσει την κατεύθυνση που θα ακολουθήσει κατά την άσκηση των εξουσιών εκτιμήσεως που διαθέτει με πράξεις, όπως οι κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις για τη διάσωση και την αναδιάρθρωση των προβληματικών επιχειρήσεων, στον βαθμό που οι πράξεις αυτές περιλαμβάνουν ενδεικτικούς κανόνες ως προς την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσει το όργανο αυτό και στον βαθμό που δεν αφίστανται των κανόνων της Συνθήκης. Στο πλαίσιο αυτό, εναπόκειται στον κοινοτικό δικαστή να εξετάσει αν τηρήθηκαν οι απαιτήσεις τις οποίες προσδιόρισε η ίδια η Επιτροπή.
( βλ. σκέψη 77 )
2. Η Επιτροπή δεν είναι υποχρεωμένη να αποδείξει τις πραγματικές επιπτώσεις που οι παράνομες ενισχύσεις είχαν στον ανταγωνισμό και στο εμπόριο μεταξύ κρατών μελών. Συγκεκριμένα, το άρθρο 92, παράγραφος 1, της Συνθήκης (νυν, κατόπιν τροποποιήσεως, άρθρο 87, παράγραφος 1, ΕΚ) προβλέπει ότι είναι ασύμβατες με την κοινή αγορά όχι μόνον οι ενισχύσεις που «νοθεύουν» τον ανταγωνισμό, αλλά και εκείνες που «απειλούν» να τον νοθεύσουν.
Η διαπίστωση ότι το πρόγραμμα εξυγιάνσεως μιας προβληματικής επιχειρήσεως, η οποία έχει λάβει κρατικές ενισχύσεις, δεν διασφαλίζει, επαρκώς κατά νόμο, την αποκατάσταση της βιωσιμότητας της οικείας επιχειρήσεως παρέχει, και μόνον αυτή, τη δυνατότητα να δικαιολογηθεί η ύπαρξη, δυνητικών τουλάχιστον, στρεβλώσεων του ανταγωνισμού, προκληθεισών από τις επίδικες ενισχύσεις.
( βλ. σκέψεις 85-86 )
3. Σε περίπτωση ανακτήσεως παρανόμων ενισχύσεων, οι τόκοι επί των επιστρεπτέων ποσών μπορούν να αρχίσουν να τρέχουν μόνον από την ημερομηνία κατά την οποία ο δικαιούχος της ενισχύσεως μπορούσε πράγματι να έχει στη διάθεσή του το σχετικό κεφάλαιο. Ο κανόνας αυτός πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι οι τόκοι τρέχουν από την ημερομηνία όχι της πραγματικής χρησιμοποιήσεων των ενισχύσεων, αλλά από την ημερομηνία χορηγήσεως των ενισχύσεων αυτών.
( βλ. σκέψεις 107-108 )