1. Κοινωνική πολιτική - Άνδρες και γυναίκες εργαζόμενοι - Ισότητα αμοιβών - Αμοιβή - Έννοια - Σύστημα συντάξεων των υπαλλήλων χορηγουμένων σε συνάρτηση με τη σχέση εργασίας - Εμπίπτει
[Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 119 (τα άρθρα 117 έως 120 της Συνθήκης αντικαταστάθηκαν από τα άρθρα 136 ΕΚ έως 143 ΕΚ)]
2. Κοινωνική πολιτική - Άνδρες και γυναίκες εργαζόμενοι - Ισότητα αμοιβών - Άρθρο 119 της Συνθήκης (τα άρθρα 117 έως 120 της Συνθήκης αντικαταστάθηκαν από τα άρθρα 136 ΕΚ έως 143 ΕΚ) - Επίδομα αρχαιότητας για τον υπολογισμό της συντάξεως μόνον υπέρ των γυναικών υπαλλήλων με τέκνα - Αποκλείονται από το ευεργέτημα του επιδόματος αυτού οι άνδρες υπάλληλοι που μπορούν μάλιστα να αποδείξουν ότι έχουν ασχοληθεί με την ανατροφή των τέκνων τους - Δεν επιτρέπεται
[Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 119 (τα άρθρα 117 έως 120 της Συνθήκης αντικαταστάθηκαν από τα άρθρα 136 ΕΚ έως 143 ΕΚ)· συμφωνία για την κοινωνική πολιτική, άρθρο 6 § 3]
1. Οι συντάξεις που χορηγούνται βάσει συστήματος όπως το γαλλικό σύστημα συνταξιοδοτήσεως των υπαλλήλων εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 119 της Συνθήκης (τα άρθρα 117 έως 120 της Συνθήκης ΕΚ αντικαταστάθηκαν από τα άρθρα 136 ΕΚ έως 143 ΕΚ).
ράγματι, η χορηγούμενη βάσει του συστήματος αυτού σύνταξη, η οποία είναι άμεση συνάρτηση του χρόνου υπηρεσίας και το ποσόν της υπολογίζεται βάσει της αμοιβής που ελάμβανε ο ενδιαφερόμενος κατά τους τελευταίους έξι μήνες της ενεργού υπηρεσίας του, ανταποκρίνεται στο κριτήριο που αντλείται από τη διαπίστωση ότι η σύνταξη που καταβάλλεται στον εργαζόμενο σε συνάρτηση της σχέσεως εργασίας μεταξύ του εργαζομένου και του πρώην εργοδότη του, δηλαδή στο κριτήριο της απασχολήσεως, που το Δικαστήριο, στην απόφαση της 28ης Σεπτεμβρίου 1994, C-7/93, Beune, έκρινε ως αποφασιστικής σημασίας για τον χαρακτηρισμό, ενόψει του άρθρου 119 της Συνθήκης, των συντάξεων που χορηγούνται βάσει του συστήματος συνταξιοδοτήσεως των υπαλλήλων.
( βλ. σκέψεις 28, 34-35, 38 και διατακτ. )
2. αρά τις διατάξεις του άρθρου 6, παράγραφος 3, της Συμφωνίας για την κοινωνική πολιτική, το οποίο επιτρέπει στα κράτη μέλη να διατηρούν ή να λαμβάνουν μέτρα τα οποία προβλέπουν συγκεκριμένα πλεονεκτήματα που προορίζονται να διευκολύνουν την άσκηση της επαγγελματικής δραστηριότητας των γυναικών ή να προλαμβάνουν ή να αντισταθμίζουν τα μειονεκτήματα στην επαγγελματική τους σταδιοδρομία, η αρχή της ισότητας των αμοιβών παραβιάζεται από εθνική διάταξη, που επιφυλάσσει μόνον στις γυναίκες υπαλλήλους με τέκνα το επίδομα αρχαιότητας για τον υπολογισμό της συντάξεως, καθόσον αποκλείει από το ευεργέτημα του επιδόματος αυτού τους άνδρες υπαλλήλους, οι οποίοι μπορούν μάλιστα να αποδείξουν ότι έχουν ασχοληθεί με την ανατροφή των τέκνων τους.
Συναφώς, πρώτον, μολονότι το επίδικο επίδομα χορηγείται ιδίως στις γυναίκες υπαλλήλους για τα βιολογικά τους τέκνα, η χορηγήσή του δεν συνδέεται με την άδεια μητρότητας ή με τα μειονεκτήματα που θα υποστεί η γυναίκα υπάλληλος στη σταδιοδρομία της λόγω της απομακρύνσεώς της από την υπηρεσία κατά τη χρονική περίοδο που έπεται του τοκετού. Αντιθέτως, το επίδομα αυτό συνδέεται με άλλη χρονική περίοδο, δηλαδή τη χρονική περίοδο που αφιερούται στην ανατροφή των τέκνων. Δεύτερον, μη επιτρέποντας σε άνδρα υπάλληλο, που ασχολήθηκε με την ανατροφή των τέκνων του, να αξιώνει το επίδικο επίδομα, ακόμη και αν μπορεί να αποδείξει ότι πράγματι ασχολήθηκε με την ανατροφή αυτή, η εθνική διάταξη εισάγει διαφορετική μεταχείριση λόγω φύλου ως προς τους άνδρες υπαλλήλους που πράγματι ασχολήθηκαν με την ανατροφή των τέκνων τους.
Εξάλλου, το θεσπισθέν με την εθνική διάταξη επίδομα δεν συνιστά μέτρο, το οποίο αφορά το άρθρο 6, παράγραφος 3, της συμφωνίας για την κοινωνική πολιτική, εφόσον τα εθνικά μέτρα που καλύπτονται από τη διάταξη αυτή πρέπει, εν πάση περιπτώσει, να βελτιώνουν την ικανότητα των γυναικών να ανταγωνίζονται τους άνδρες στην αγορά εργασίας και να ακολουθούν σταδιοδρομία υπό συνθήκες ισότητας με αυτούς. Το επίδικο όμως μέτρο απλώς χορηγεί στις γυναίκες υπαλλήλους, που είναι μητέρες, επίδομα αρχαιότητας κατά τη χρονική στιγμή συνταξιοδοτήσεώς τους, χωρίς να αποκαθιστά τα προβλήματα που μπορεί να συναντήσουν κατά την επαγγελματική τους σταδιοδρομία.
( βλ. σκέψεις 52-53, 57-58, 62-65 και διατακτ. )