61998B0182

Διάταξη του Πρωτοδικείου (τέταρτο πενταμελές τμήμα) της 30ης Σεπτεμßρίου 1999. - UPS Europe SA κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. - Κρατικές ενισχύσεις - Επιστολή της Επιτροπής προς καταγγέλλοντα - Προσßλητή πράξη - Απαράδεκτο. - Υπόθεση T-182/98.

Συλλογή της Νομολογίας του Δικαστηρίου 1999 σελίδα II-02857


Περίληψη

Λέξεις κλειδιά


1 Προσφυγή ακυρώσεως - Πράξεις δεκτικές προσφυγής - Πράξη που μπορεί να προσβληθεί από τον υποβαλόντα καταγγελία για κρατική ενίσχυση - Έγγραφο της Επιτροπής με το οποίο ανακοινώνεται στον καταγγέλλοντα η άρνηση της Επιτροπής να κινήσει τη διαδικασία του άρθρου 93, παράγραφος 2, της Συνθήκης (νυν άρθρου 88, παράγραφος 2, ΕΚ) - Δεν αποτελεί - Απαράδεκτο

[Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 93 § 2 (νυν άρθρο 88 § 2 ΕΚ) και άρθρο 173 (νυν, κατόπιν τροποποιήσεως, άρθρο 230 ΕΚ)]

2 Προσφυγή ακυρώσεως - Πράξεις δεκτικές προσφυγής - Έννοια - Πράξεις παράγουσες δεσμευτικά έννομα αποτελέσματα - Ενδιάμεση επιστολή απευθυνόμενη στον υποβαλόντα καταγγελία για κρατική ενίσχυση - Δεν αποτελεί - Απαράδεκτο

[Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 93 (νυν άρθρο 88 ΕΚ) και άρθρο 173 (νυν, κατόπιν τροποποιήσεως, άρθρο 230 ΕΚ)]

Περίληψη


1 Οι αποφάσεις που εκδίδει η Επιτροπή στον τομέα των κρατικών ενισχύσεων έχουν ως αποδέκτες τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη. Τούτο ισχύει ωσαύτως οσάκις οι αποφάσεις αυτές αφορούν κρατικά μέτρα που αποτελούν αντικείμενο καταγγελιών ως κρατικές ενισχύσεις που αντιβαίνουν στη Συνθήκη, και από τις αποφάσεις αυτές συνάγεται ότι η Επιτροπή αρνείται να κινήσει τη διαδικασία του άρθρου 93, παράγραφος 2, της Συνθήκης (νυν άρθρο 88, παράγραφος 2, ΕΚ), διότι φρονεί είτε ότι τα καταγγελλόμενα μέτρα δεν συνιστούν κρατικές ενισχύσεις υπό την έννοια του άρθρου 92 της Συνθήκης (νυν, κατόπιν τροποποιήσεως, άρθρου 87 ΕΚ), είτε ότι συμβιβάζονται με την κοινή αγορά. Αν η Επιτροπή εκδώσει τέτοιες αποφάσεις και ενημερώσει, σύμφωνα με το καθήκον χρηστής διοικήσεως που υπέχει, τους καταγγέλλοντες για την απόφασή της, αντικείμενο της ενδεχόμενης προσφυγής ακυρώσεως εκ μέρους του καταγγέλλοντος πρέπει να είναι η απόφαση που απευθύνεται στο κράτος μέλος και όχι το απευθυνόμενο στον καταγγέλλοντα έγγραφο που τον πληροφορεί για την απόφαση.

Ακόμα και αν μια απόφαση που τερματίζει τον έλεγχο του συμβατού ενός μέτρου ενισχύσεως προς τη Συνθήκη έχει πάντοτε ως αποδέκτη το οικείο κράτος μέλος, μια απευθυνόμενη στον καταγγέλλοντα ανακοίνωση μπορεί να αντικατροπτρίζει το περιεχόμενο μιας τέτοιας αποφάσεως, έστω και αν αυτή δεν διαβιβάστηκε στο οικείο κράτος μέλος.

2 Πράξη ή απόφαση δεκτική προσφυγής ακυρώσεως, κατά την έννοια του άρθρου 173 της Συνθήκης (νυν, κατόπιν τροποποιήσεως, άρθρου 230 ΕΚ), συνιστούν μόνον τα μέτρα που παράγουν δεσμευτικά έννομα αποτελέσματα ικανά να επηρεάσουν τα συμφέροντα του προσφεύγοντος, μεταβάλλοντας κατά τρόπο σαφή τη νομική κατάστασή του.

Επιπλέον, όταν πρόκειται για πράξεις ή αποφάσεις η κατάρτιση των οποίων πραγματοποιείται σε πλείονα στάδια, ιδίως με την ολοκλήρωση μιας εσωτερικής διαδικασίας, δεκτικές προσφυγής πράξεις αποτελούν καταρχήν μόνον τα μέτρα που καθορίζουν οριστικώς τη θέση του οργάνου κατά το πέρας της εν λόγω διαδικασίας, αποκλειομένων των ενδιαμέσων μέτρων, σκοπός των οποίων είναι η προετοιμασία της τελικής αποφάσεως.

Το έγγραφο με το οποίο η Επιτροπή, χωρίς να προβαίνει σε χαρακτηρισμό πραγματικών περιστατικών σε σχέση με το άρθρο 92 της Συνθήκης (νυν, κατόπιν τροποποιήσεως, άρθρο 87 ΕΚ), αφενός γνωστοποιεί στον υποβαλόντα καταγγελία για κρατική ενίσχυση την πρόθεσή της να μην κινήσει προς το παρόν τη διαδικασία εξετάσεως των ενισχύσεων στο πλαίσιο του άρθρου 93 της Συνθήκης (νυν άρθρου 88 ΕΚ) και, αφετέρου, δηλώνει ότι «δεν αποκλείει τη δυνατότητα να συνδέονται με την υπόθεση ζητήματα κρατικών ενισχύσεων», δεν παράγει έννομα αποτελέσματα.