Ασφαλιστικά μέτρα - Αναστολή εκτελέσεως - Προϋποθέσεις χορηγήσεως - Επείγον - Σοβαρή και ανεπανόρθωτη ζημία - Εκτίμηση στο πλαίσιο διακριτικής ευχέρειας του κοινοτικού οργάνου - Ξρηματική ζημία
(Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 185· Κανονισμός Διαδικασίας του Πρωτοδικείου, άρθρο 104 § 2)
Ο επείγων χαρακτήρας μιας αιτήσεως για τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων πρέπει να εκτιμάται σε σχέση προς την ανάγκη που υφίσταται για τη λήψη προσωρινής αποφάσεως, προκειμένου να αποφευχθεί η πρόκληση σοβαρής και ανεπανόρθωτης ζημίας στον διάδικο ο οποίος ζητεί το προσωρινό μέτρο. Στον διάδικο ο οποίος ζητεί την αναστολή εκτελέσεως της προσβαλλομένης αποφάσεως εναπόκειται να αποδείξει ότι δεν μπορεί να αναμείνει την έκβαση της κύριας δίκης χωρίς να υποστεί ζημία που θα έχει σοβαρές και ανεπανόρθωτες συνέπειες.
Όσον αφορά την καθιέρωση, στο πλαίσιο του καθεστώτος συνδέσεως των υπερποντίων χωρών και εδαφών, δασμολογικών ποσοστώσεων για τη χωρίς δασμούς εισαγωγή ορισμένων γεωργικών προϋόντων, εκτός της περιπτώσεως υπάρξεως προδήλως επείγοντος, ο αρμόδιος για τα ασφαλιστικά μέτρα δικαστής δεν μπορεί, χωρίς να υπάρξει κίνδυνος να σφετεριστεί τη διακριτική εξουσία του Συμβουλίου, να υποκαταστήσει το θεσμικό αυτό όργανο στην εκτίμησή του, όσον αφορά την επιλογή του πλέον κατάλληλου μέτρου για να προληφθούν διαταραχές στην κοινοτική αγορά των σχετικών προϋόντων. Επομένως, η αίτηση μπορεί να γίνει δεκτή μόνον αν το επείγον των αιτουμένων μέτρων είναι αναμφισβήτητο.
Η καθαρώς χρηματική ζημία δεν μπορεί, εκτός από εξαιρετικές περιστάσεις, να θεωρηθεί ανεπανόρθωτη δεδομένου ότι μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο μεταγενέστερου χρηματικού αντισταθμίσματος, η δε ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων μπορεί να διαπιστωθεί οσάκις προκύπτει ότι, ελλείψει του αιτουμένου προσωρινού μέτρου, ο ενδιαφερόμενος κινδυνεύει να εκτεθεί σε κατάσταση δυναμένη να θέσει σε κίνδυνο αυτή ταύτη την ύπαρξή του ή να μεταβάλει ανεπανόρθωτα τα μερίδιά του στην αγορά.