Περίληψη
1. Διαδικασία – Δικαστικά έξοδα – Καθορισμός – Έξοδα δυνάμενα να αναζητηθούν – Έννοια – Έξοδα που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο διαδικασίας συμβιβασμού – Δεν εμπίπτουν
(Κανονισμός Διαδικασίας του Πρωτοδικείου, άρθρο 91, στοιχ. β΄)
2. Διαδικασία – Δικαστικά έξοδα – Καθορισμός – Στοιχεία που πρέπει να ληφθούν υπόψη
(Κανονισμός Διαδικασίας του Πρωτοδικείου, άρθρο 91, στοιχ. β΄)
3. Διαδικασία – Δικαστικά έξοδα – Καθορισμός – Έξοδα δυνάμενα να αναζητηθούν – Έννοια – Φόρος προστιθέμενης αξίας – Περιλαμβάνεται στην περίπτωση μη υποκειμένου στον φόρο
(Κανονισμός Διαδικασίας του Πρωτοδικείου, άρθρο 91, στοιχ. β΄)
4. Διαδικασία – Δικαστικά έξοδα – Καθορισμός – Έξοδα δυνάμενα να αναζητηθούν – Αναγκαία έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν οι διάδικοι – Έξοδα μετακινήσεως και διαμονής προσώπων πλην των δικηγόρων των διαδίκων – Προϋποθέσεις αποδόσεως – Έξοδα μετακινήσεως και διαμονής και αμοιβές των δικηγόρων των διαδίκων σε σχέση με την κατάθεση διαδικαστικών εγγράφων – Δεν εμπίπτουν
(Κανονισμός Διαδικασίας του Πρωτοδικείου, άρθρο 91, στοιχ. β΄)
5. Διαδικασία – Δικαστικά έξοδα – Καθορισμός – Έξοδα δυνάμενα να αναζητηθούν – Αναγκαία έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν οι διάδικοι – Έξοδα για μεταφραστικές εργασίες – Ερμηνεία του άρθρου 90, στοιχείο β΄, του Κανονισμού Διαδικασίας του Πρωτοδικείου
(Κανονισμός Διαδικασίας του Πρωτοδικείου, άρθρα 90, στοιχ. β΄, και 91, στοιχ. β΄)
1. Κατά το άρθρο 91, στοιχείο β΄, του Κανονισμού Διαδικασίας του Πρωτοδικείου, ως έξοδα που μπορούν να αναζητηθούν θεωρούνται «τα αναγκαία έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν οι διάδικοι λόγω της δίκης και ιδίως τα έξοδα μετακινήσεως και διαμονής και η αμοιβή των εκπροσώπων, συμβούλων ή δικηγόρων». Όπως προκύπτει από την ανωτέρω διάταξη, τα αποδοτέα έξοδα περιορίζονται, αφενός, στα ποσά που δαπανήθηκαν για τους σκοπούς της ενώπιον του Πρωτοδικείου δίκης και, αφετέρου, σε όσα ήταν απαραίτητα για τους ανωτέρω σκοπούς. Mε τον όρο «δίκη» του άρθρου 91 του Κανονισμού Διαδικασίας νοείται μόνον η διαδικασία ενώπιον του Πρωτοδικείου, αποκλειομένης της προηγηθείσας αυτής φάσεως. Τούτο προκύπτει, μεταξύ άλλων, από το άρθρο 90 του ίδιου κανονισμού το οποίο κάνει λόγο για τη «διαδικασία ενώπιον του Πρωτοδικείου». Κατά συνέπεια, πρέπει να θεωρηθούν ως μη αποδοτέα έξοδα οι δαπάνες στις οποίες υποβλήθηκε ο αιτών στο πλαίσιο της διαδικασίας συμβιβασμού του άρθρου 41 του κανονισμού προσωπικού της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων.
(βλ. σκέψεις 29 και 30)
Παραπομπή: ΔΕΚ, 21 Οκτωβρίου 1970, 75/69, Hake κατά Επιτροπής, Συλλογή τόμος 1969-1971, σ. 377· ΠΕΚ, 15 Ιουλίου 1998, T-115/94 DEP, Opel Austria κατά Συμβουλίου, Συλλογή 1998, σ. II‑2739, σκέψη 26· ΠΕΚ, 19 Σεπτεμβρίου 2001, T-64/99 DEP, UK Coal κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2001, σ. II-2547, σκέψη 25
2. Ο κοινοτικός δικαστής δεν είναι αρμόδιος να καθορίζει τις αμοιβές που οφείλουν οι διάδικοι στους δικηγόρους τους, αλλά το ποσό μέχρι του οποίου μπορούν να αναζητηθούν οι αμοιβές αυτές από τον καταδικασθέντα στα δικαστικά έξοδα διάδικο. Αποφαινόμενος επί της αιτήσεως καθορισμού των δικαστικών εξόδων, ο κοινοτικός δικαστής δεν υποχρεούται να λάβει υπόψη του ούτε τον εθνικό πίνακα δικηγορικών αμοιβών ούτε ενδεχόμενη σχετική συμφωνία μεταξύ του διαδίκου και των εκπροσώπων ή συμβούλων του.
Ελλείψει κοινοτικών διατάξεων περί τιμολογήσεως, ο δικαστής οφείλει να εκτιμήσει ελεύθερα τα στοιχεία της υποθέσεως, λαμβάνοντας υπόψη το αντικείμενο και τη φύση της διαφοράς, τη σημασία της από πλευράς κοινοτικού δικαίου καθώς και τις δυσχέρειες της υποθέσεως, την έκταση της εργασίας που κλήθηκαν να εκτελέσουν οι εκπρόσωποι ή σύμβουλοι στο πλαίσιο της ένδικης διαδικασίας και τα οικονομικά συμφέροντα που αντιπροσώπευσε η διαφορά για τους διαδίκους.
(βλ. σκέψεις 31 και 32)
Παραπομπή: ΔΕΚ, 26 Νοεμβρίου 1985, 318/82 DEP, Leeuwarder Papierwarenfabriek κατά Επιτροπής, Συλλογή 1985, σ. 3727, σκέψεις 2 και 3· ΠΕΚ, 8 Μαρτίου 1995, T-2/93 DEP, Air France κατά Επιτροπής, Συλλογή 1995, σ. II-533, σκέψη 16· ΠΕΚ, 8 Νοεμβρίου 1996, T-120/89 DEP, Stahlwerke Peine-Salzgitter κατά Επιτροπής, Συλλογή 1996, σ. II-1547, σκέψη 27· Opel Austria κατά Συμβουλίου, προπαρατεθείσα, σκέψεις 27 και 28· UK Coal κατά Επιτροπής, προπαρατεθείσα, σκέψεις 26 και 27
3. Ο αιτών που, ως μη υποκείμενος στον φόρο, δεν έχει τη δυνατότητα να αναζητήσει τον φόρο προστιθέμενης αξίας επί των αγαθών που αγοράζει και των υπηρεσιών που χρησιμοποιεί, έχει δικαίωμα να του επιστραφεί ο φόρος προστιθέμενης αξίας που κατέβαλε επί των αποδοτέων εξόδων κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 91, στοιχείο β΄, του Κανονισμού Διαδικασίας.
(βλ. σκέψεις 45 και 46)
Παραπομπή: ΠΕΚ, 5 Ιουλίου 1993, T-84/91 DEP, Meskens κατά Κοινοβουλίου, Συλλογή 1993, σ. II-757, σκέψη 16· ΠΕΚ, 6 Φεβρουαρίου 1995, T-460/93 DEP, Tête κ.λπ. κατά ΕΤΕπ, Συλλογή 1995, σ. II-229, σκέψη 13
4. Σύμφωνα με το άρθρο 91, στοιχείο β΄, του Κανονισμού Διαδικασίας, τα έξοδα μετακινήσεως και διαμονής ενός δικηγόρου περιλαμβάνονται στα αναγκαία έξοδα στα οποία υποβάλλονται οι διάδικοι στο πλαίσιο της δίκης. Τα έξοδα μετακινήσεως και διαμονής στα οποία υποβάλλονται πρόσωπα πλην του δικηγόρου του προσφεύγοντος δεν μπορούν να αναζητηθούν εκτός αν η παρουσία τους ήταν αναγκαία στη δίκη. Αντιθέτως, όσον αφορά τα έξοδα ταξιδίου και διαμονής, καθώς και τις αμοιβές δικηγόρου που συνδέονται με την κατάθεση διαδικαστικών εγγράφων, αυτά δεν μπορούν να θεωρηθούν αναγκαία. Συγκεκριμένα, αφενός, ο κοινοτικός νομοθέτης, με το άρθρο 102, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας, προβλέπει προς τούτο παρέκταση της προθεσμίας και, αφετέρου, υπάρχουν άλλα ασφαλέστερα και προφανώς λιγότερο δαπανηρά μέσα διαβιβάσεως των εγγράφων στο Πρωτοδικείο.
(βλ. σκέψη 40)
Παραπομπή: ΠΕΚ, 8 Ιουλίου 1998, T-85/94 DEP και T-85/94 OP DEP, Branco κατά Επιτροπής, Συλλογή 1998, σ. II-2667, σκέψη 24
5. Δεν μπορεί να συναχθεί από το άρθρο 90, στοιχείο β΄, του Κανονισμού Διαδικασίας ότι πρέπει να αναζητούνται τα έξοδα που αφορούν τις μεταφραστικές εργασίες. Η διάταξη αυτή αφορά αποκλειστικά την επιστροφή των σχετικών με μεταφραστικές εργασίες εξόδων στα οποία υποβάλλεται το Πρωτοδικείο κατόπιν αιτήσεως ενός διαδίκου, εφόσον ο Γραμματέας τα θεωρεί υπερβολικά.
(βλ. σκέψη 41)