1 Ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων - Κοινοτική διαμετακόμιση - Μεταφορά πραγματοποποιηθείσα υπό την κάλυψη δελτίου TIR - Παραβάσεις ή παρατυπίες - Τόπος της παραβάσεως ή της παρατυπίας - Αποδεικτικά μέσα - Εφαρμογή της εθνικής νομοθεσίας
(Κανονισμός 2454/93 της Επιτροπής, άρθρα 454 § 3, εδ. 1, και 455 § 3)
2 Ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων - Κοινοτική διαμετακόμιση - Μεταφορά πραγματοποιηθείσα υπό την κάλυψη δελτίου TIR - Παραβάσεις ή παρατυπίες - Αρμόδιο κράτος μέλος για την είσπραξη των δασμών και λοιπών επιβαρύνσεων - Κράτος όπου διαπράχθηκε η παράβαση ή η παρατυπία - Είσπραξη εκ μέρους του κράτους μέλους του τόπου διαπιστώσεως της παραβάσεως, το οποίο κακώς θεώρησε ως ανεπαρκή τα αποδεικτικά στοιχεία τα οποία προσκομίστηκαν προς απόδειξη του τόπου της παραβάσεως - Εφαρμογή του μηχανισμού συμψηφισμού
(Κανονισμός 2454/93 της Επιτροπής, άρθρο 454 §§ 2 και 3, εδ. 3 και 4)
3 Ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων - Κοινοτική διαμετακόμιση - Μεταφορά πραγματοποιηθείσα υπό την κάλυψη δελτίου TIR - Παραβάσεις ή παρατυπίες - Τόπος της παραβάσεως ή της παρατυπίας - Προσκόμιση της αποδείξεως - Προθεσμία
(Κανονισμός 2112/78 του Συμβουλίου· κανονισμός 2454/93 της Επιτροπής, άρθρα 454 § 3, εδ. 1, και 455 § 1)
1 Το άρθρο 454, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του κανονισμού 2454/93, για τον καθορισμό ορισμένων διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού 2913/92, περί θεσπίσεως του τελωνειακού κώδικα, που εφαρμόζεται όταν οι διεθνείς μεταφορές εμπορευμάτων πραγματοποιούνται υπό την κάλυψη δελτίων TIR, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η απόδειξη του τόπου διαπράξεως της παραβάσεως ή της παρατυπίας, όσον αφορά τις τελωνειακές διατάξεις, απόδειξη την οποία απαιτούν οι τελωνειακές αρχές του κράτους μέλους όπου διαπιστώθηκε η εν λόγω παράβαση ή παρατυπία, δεν πρέπει να γίνεται αποκλειστικά με την προσκόμιση εγγράφων από τα οποία να αποδεικνύεται ότι οι αρμόδιες αρχές άλλου κράτους μέλους διαπίστωσαν ότι η παράβαση ή η παρατυπία διαπράχθηκε στο έδαφός τους.
Ελλείψει κοινοτικής κανονιστικής ρυθμίσεως ως προς την έννοια της αποδείξεως, όλα τα μέσα αποδείξεως που επιτρέπουν τα δικονομικά δίκαια των κρατών μελών σε παρόμοιες διαδικασίες είναι, κατ' αρχήν, παραδεκτά. Δεν μπορεί να συναχθεί διαφορετική εκτίμηση από τη διατύπωση του άρθρου 455, παράγραφος 3, του κανονισμού 2454/93, ως έχει μετά τον κανονισμό 12/97. Συγκεκριμένα, η διάταξη αυτή αφορά διαφορετική κατάσταση, ήτοι την απόδειξη της παραβάσεως ή της παρατυπίας καθεαυτής. Καίτοι ο κοινοτικός νομοθέτης περιόρισε, από το 1997, τα παραδεκτά μέσα αποδείξεως όσον αφορά την απόδειξη του συννόμου της πράξεως διαμετακομίσεως, δεν μπορεί από αυτό να συναχθεί επίσης ότι θέλησε να πράξει τούτο, σιωπηρά, και για την απόδειξη του τόπου της παραβάσεως ή της παρατυπίας.
(βλ. σκέψεις 29, 31, 33, διατακτ. 1)
2 Το άρθρο 454, παράγραφος 3, τρίτο και τέταρτο εδάφιο, του κανονισμού 2454/93, για τον καθορισμό ορισμένων διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού 2913/92, περί θεσπίσεως του τελωνειακού κώδικα, που εφαρμόζεται όταν οι διεθνείς μεταφορές εμπορευμάτων πραγματοποιούνται υπό την κάλυψη δελτίων TIR, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι ο μηχανισμός συμψηφισμού που προβλέπει εφαρμόζεται επίσης στην περίπτωση κατά την οποία οι δασμοί και οι άλλες επιβαρύνσεις έχουν εισπραχθεί από το κράτος μέλος όπου διαπιστώθηκε η παράβαση, ενώ είχε αποδειχθεί κατά τρόπο ικανοποιητικό ότι ο τόπος της παραβάσεως βρισκόταν σε άλλο κράτος μέλος.
Πράγματι, αν ο μηχανισμός συμψηφισμού λειτουργεί οσάκις ένα κράτος μέλος προέβη στην είσπραξη ενώ δεν ήταν αρμόδιο ενόψει του κανόνα αρχής που θεσπίζει το άρθρο 454, παράγραφος 2, του κανονισμού 2454/93, εφόσον δεν είναι το κράτος όπου βρίσκεται ο τόπος - που προσδιορίστηκε μεταγενέστερα - της παραβάσεως, πρέπει, επομένως, να λειτουργεί επίσης στην περίπτωση, όχι θεμελιωδώς διαφορετική, κατά την οποία το κράτος μέλος το οποίο προέβη στην είσπραξη δεν ήταν αρμόδιο βάσει του ίδιου κανόνα αρχής, αλλά κακώς θεώρησε αρχικά ως μη επαρκή τα προσκομισθέντα αποδεικτικά στοιχεία προς απόδειξη του τόπου της παραβάσεως.
(βλ. σκέψεις 39 και 40, διατακτ. 2)
3 Τα άρθρα 454, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, και 455, παράγραφος 1, του κανονισμού 2454/93, για τον καθορισμό ορισμένων διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού 2913/92, περί θεσπίσεως του τελωνειακού κώδικα, που εφαρμόζεται όταν οι διεθνείς μεταφορές εμπορευμάτων πραγματοποιούνται υπό την κάλυψη δελτίων TIR, πρέπει να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι οι τελωνειακές αρχές του κράτους μέλους όπου διαπιστώθηκε η παράβαση ή η παρατυπία δεν μπορούν να επιβάλουν στον κάτοχο του δελτίου TIR αποκλειστική προθεσμία τριών μηνών για να αποδείξει επαρκώς τον τόπο της παραβάσεως ή της παρατυπίας.
Το άρθρο 454, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του κανονισμού 2454/93 παραπέμπει χωρίς αμφιλογία, ως προς τη διάρκεια της εν λόγω προθεσμίας, στο άρθρο 455, παράγραφος 1, του ίδιου κανονισμού. Η τελευταία αυτή διάταξη παραπέμπει με τη σειρά της, ως προς τη διάρκεια της προθεσμίας που θεσπίζει, στο άρθρο 11, παράγραφος 1, της συμβάσεως TIR. Δεδομένου ότι η προθεσμία που αναφέρει το τελευταίο αυτό άρθρο είναι ενός έτους, η προθεσμία που τάσσει το άρθρο 454, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του κανονισμού 2454/93 προς απόδειξη του τόπου διαπράξεως της παραβάσεως ή της παρατυπίας είναι, κατά συνέπεια, ενός έτους.
(βλ. σκέψεις 44, 49, διατακτ. 3)