ΑΠΌΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΊΟΥ (δεύτερο τμήμα)
της 28ης Ιανουαρίου 1999
Υπόθεση Τ-264/97
D
κατά
Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως
«Υπάλληλοι — Άρνηση χορηγήσεως στον προσφεύγοντα του επιδόματος στέγης λόγω της συμβιώσεως του με σύντροφο του ιδίου φύλου»
Πλήρες κείμενο στη γαλλική γλώσσα II-1
Αντικείμενο:
Προσφυγή έχουσα ως αντικείμενο αίτηση ακυρώσεως της αποφάσεως του Συμβουλίου περί αρνήσεως χορηγήσεως στον προσφεύγοντα του επιδόματος στέγης λόγω της συμβιώσεως του με σύντροφο του ιδίου φύλου.
Απόφαση:
Απορρίπτει την προσφυγή. Κάθε διάδικος, κύριος και παρεμβαίνων, φέρει τα δικαστικά του έξοδα.
Περίληψη
Υπάλληλοι – Προσφυγή – Προηγούμενη διοικητική ένσταση – Απορριπτική απόφαση – Εκτίμηση της νομιμότητας – Κριτήρια
(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 91)
Κοινοτικό δίκαιο – Ερμηνεία – Αρχές – Αυτόνομη ερμηνεία
Υπάλληλοι – Αποδοχές – Οικογενειακά επιδόματα – Επίδομα στέγης – Προϋποθέσεις χορηγήσεως – Γάμος – Σύζυγος – Εννοια – Ζεύγος του ιδίου φύλου – Αποκλείεται
(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, παράρτημα VΙΙ, άρθρο 1)
Κοινοτικό δίκαιο – Αρχές – Θεμελιώδη δικαιώματα – Σεβασμός της οικογενειακής ζωής – Περιεχόμενο – Διαρκείς σχέσεις μεταξύ ομοφύλων – Δεν εμπίπτουν – Απόρριψη αιτήσεως χορηγήσεως επιδόματος στέγης βάσει του ΚΥΚ – Ζεύγος του ιδίου φύλου
(Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την προάσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου, άρθρο 8· Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, παράρτημα VII, άρθρο 1)
Υπάλληλοι – Αποδοχές – Οικογενειακά επιδόματα – Επίδομα στέγης – Προϋποθέσεις χορηγήσεως – Αρχή της ισότητας των αμοιβών – Ζεύγος του ιδίου φύλου – Δυσμενής διάκριση λόγω φύλου – Δεν συντρέχει
(Άρθρο 119 της Συνθήκης ΕΚ Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, παράρτημα VΙΙ, άρθρο 1)
Η νομιμότητα της αποφάσεως περί απορρίψεως ενστάσεως πρέπει να εκτιμάται βάσει των πραγματικών και νομικών στοιχείων που υπάρχουν κατά τη λήψη της αποφάσεως.
(βλ. σκέψη 23)
Παραπομπή: ΠΕΚ, 22 Οκτωβρίου 1996, Τ-79/95 και Τ-80/95, SNCF και British Railways κατά Επιτροπής, Συλλογή 1996, α ΙΙ-1491, σκέψη 48
Εφόσον ένα κοινοτικό όργανο είναι σε θέση να διακρίνει, αποκλειστικά και μόνο στις σχετικές διατάξεις του κοινοτικού δικαίου, τα στοιχεία που του επιτρέπουν να καθορίσει, μέσω αυτόνομης ερμηνείας, το περιεχόμενο των επίμαχων εννοιών, το όργανο αυτό δεν είναι υποχρεωμένο να αναφερθεί προς τον σκοπό αυτό στα δίκαια των κρατών μελών.
(βλ. σκέψη 27)
Παραπομπή: ΠΕΚ, 18 Δεκεμβρίου 1992, Τ-43/90, Díaz García κατά Κοινοβουλίου, Συλλογή 1992, α. ΙΙ-2619, σκέψη 36
Οι κοινοτικές έννοιες του γάμου και του συζύγου που περιλαμβάνονται στον ΚΥΚ, ιδίως στο άρθρο 1 του παραρτήματος VII σχετικά με το επίδομα στέγης, αφορούν αποκλειστικά τη στηριζόμενη στον πολιτικό γάμο σχέση κατά την παραδοσιακή έννοια του όρου. Υπό τις συνθήκες αυτές, ένα κοινοτικό όργανο, υπό την ιδιότητά του ως εργοδότη, δεν είναι υποχρεωμένο να αναγνωρίσει στην κατάσταση ενός προσώπου που διατηρεί, όπως ο προσφεύγων, διαρκή σχέση με σύντροφο του ιδίου φύλου, έστω και αν αυτή αποτέλεσε αντικείμενο επίσημης καταχωρίσεως από εθνική διοίκηση, τα προβλεπόμενα από την ανωτέρω διάταξη αποτελέσματα τα οποία απορρέουν από την κατάσταση προσώπου συνδεόμενου με την παραδοσιακή σχέση του γάμου.
(βλ. σκέψεις 26, 29 και 30)
Παραπομπή: ΠΕΚ, 17 Ιουνίου 1993, Τ-65/92, Arauxo-Dumay κατά Επιτροπής, Συλλογή 1993, σ. ΙΙ-597, σκέψη 28· ΔΕΚ, 17 Φεβρουαρίου 1998, C-249/96, Grant, Συλλογή 1998, σ. Ι-621, σκέψη 35
Δεν συνιστά προσβολή του δικαιώματος σεβασμού της οικογενειακής ζωής, που προστατεύεται από το άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την προάσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου, η απόφαση περί απορρίψεως αιτήσεως υπαλλήλου ο οποίος διατηρεί σταθερή σχέση με σύντροφο του ιδίου φύλου και αποσκοπεί στη χορήγηση του επιδόματος στέγης το οποίο προβλέπεται στο άρθρο 1 του παραρτήματος VII του ΚΥΚ, εφόσον οι διαρκείς σχέσεις μεταξύ ομοφύλων δεν εμπίπτουν στο δικαίωμα αυτό, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
(βλ. σκέψεις 39 έως 41)
Οι διατάξεις του ΚΥΚ σχετικά με το επίδομα στέγης εφαρμόζονται κατά τον ίδιο τρόπο στους υπαλλήλους θήλεως φύλου και στους υπαλλήλους άρρενος φύλου. Δεν μπορούν επομένως να θεωρηθούν ως εισάγουσες δυσμενή διάκριση άμεσα στηριζόμενη στο φύλο κατά την έννοια του άρθρου 119 της Συνθήκης ΕΚ. Πρέπει συνεπώς να απορριφθεί ο λόγος ακυρώσεως που αντλείται από την παραβίαση της αρχής της ισότητας των αμοιβών μεταξύ ανδρών και γυναικών εργαζομένων την οποία καθιερώνει το άρθρο 119 της Συνθήκης ΕΚ, τον οποίο προβάλλει υπάλληλος που διατηρεί σταθερή σχέση με σύντροφο του ιδίου φύλου έναντι της αποφάσεως περί απορρίψεως αιτήσεως για τη χορήγηση του προβλεπομένου στο άρθρο 1 του παραρτήματος VΙΙ του ΚΥΚ επιδόματος στέγης.
(βλ. σκέψεις 42 έως 44)
Παραπομπή: Προμνημονευθείσα απόφαση Grant, σκέψη 28