Ενισχύσεις χορηγούμενες από τα κράτη - Έννοια - Μη υπαγωγή μιας επιχειρήσεως στη γενικής εφαρμογής κανονιστική ρύθμιση που διέπει τις συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου - Πλεονέκτημα χορηγούμενο χωρίς μεταβίβαση δημοσίων πόρων - Δεν εμπίπτει
(Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 92 § 1)
Εθνική διάταξη απαλλάσσουσα μία και μόνον επιχείρηση από την τήρηση της γενικής κανονιστικής ρυθμίσεως που διέπει τις συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου δεν αποτελεί κρατική ενίσχυση, υπό την έννοια του άρθρου 92, παράγραφος 1, της Συνθήκης, εφόσον η διάταξη αυτή δεν συνεπάγεται άμεση ή έμμεση μεταβίβαση κρατικών πόρων στην εν λόγω επιχείρηση.
Πράγματι, ενισχύσεις υπό την έννοια του άρθρου 92, παράγραφος 1, πρέπει να θεωρούνται μόνον τα πλεονεκτήματα που χορηγούνται αμέσως ή εμμέσως με κρατικούς πόρους. Συναφώς, η διάκριση που γίνεται στη διάταξη αυτή μεταξύ των «ενισχύσεων που χορηγούνται από τα κράτη» και των «ενισχύσεων που χορηγούνται με κρατικούς πόρους» δεν σημαίνει ότι όλα τα πλεονεκτήματα που χορηγούνται από τα κράτη συνιστούν ενισχύσεις, ανεξαρτήτως του αν χρηματοδοτούνται από κρατικούς πόρους, αλλά σκοπό έχει να περιλάβει απλώς στην έννοια αυτή τα πλεονεκτήματα που χορηγούνται απευθείας από το κράτος, καθώς και τα πλεονεκτήματα που χορηγούνται από δημόσιους ή ιδιωτικούς φορείς τους οποίους έχει ορίσει ή ιδρύσει το κράτος αυτό.