61997C0214

Προτάσεις του γενικού εισαγγελέα Ruiz-Jarabo Colomer της 10ης Μαρτίου 1998. - Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Πορτογαλικής Δημοκρατίας. - Παράβαση κράτους - Οδηγία 75/440/ΕΟΚ - Μη συμμόρφωση εντός της τασσομένης προθεσμίας. - Υπόθεση C-214/97.

Συλλογή της Νομολογίας του Δικαστηρίου 1998 σελίδα I-03839


Προτάσεις του γενικού εισαγγελέα


1 Με την υπό κρίση προσφυγή, η Επιτροπή ζητεί από το Δικαστήριο να διαπιστώσει ότι η Πορτογαλική Δημοκρατία παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το κοινοτικό δίκαιο και ειδικότερα από την οδηγία 75/440/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 16ης Ιουνίου 1975, περί της απαιτουμένης ποιότητας των υδάτων που προορίζονται για την παραγωγή ποσίμου ύδατος στα κράτη μέλη (ΕΕ ειδ. έκδ. 15/001, σ. 80, στο εξής: οδηγία). Ουσιαστικά η Επιτροπή προσάπτει στην Πορτογαλική Δημοκρατία ότι δεν κατήρτισε πρόγραμμα δράσεως για τη βελτίωση των υδάτων επιφανείας και το χρονοδιάγραμμα για την υλοποίησή του που προβλέπει το άρθρο 4, παράγραφος 2, της οδηγίας, το αργότερο μέχρι την 1η Ιανουαρίου 1989, σύμφωνα με το άρθρο 395 σε συνδυασμό προς το παράρτημα XXXVI της Πράξεως Προσχωρήσεως του Βασιλείου της Ισπανίας και της Πορτογαλικής Δημοκρατίας στις Ευρωπαϋκές Κοινότητες (ΕΕ 1985, L 302). Επικουρικώς, η Επιτροπή ζητεί να διαπιστωθεί ότι η Πορτογαλική Δημοκρατία παρέβη την υποχρέωση να την ενημερώσει για τα σχετικά μέτρα, κατά παράβαση του άρθρου 10 της οδηγίας. Τέλος, ζητεί να καταδικαστεί η καθής στα δικαστικά έξοδα.

2 Με έγγραφο της 12ης Αυγούστου 1991 η Επιτροπή ζήτησε από την Πορτογαλική Κυβέρνηση να της διαβιβάσει αντίγραφο του σχεδίου δράσεως για τη βελτίωση των υδάτων και του σχετικού χρονοδιαγράμματος. Η πορτογαλική διοίκηση δεν απάντησε και η Επιτροπή επανέλαβε την όχλησή της στις 13 Νοεμβρίου 1992 και στις 22 Ιανουαρίου 1993.

Στις 19 Μαου 1993 η Πορτογαλική Κυβέρνηση διαβίβασε στην Επιτροπή έγγραφο τιτλοφορούμενο «Προγράμματα μειώσεως της ρυπάνσεως».

3 Με προειδοποιητική επιστολή της 13ης Ιανουαρίου 1994, η Επιτροπή επισήμανε στην Πορτογαλική Κυβέρνηση ότι το εν λόγω έγγραφο δεν πληρούσε τις απαιτήσεις του άρθρου 4, παράγραφος 2, της οδηγίας και την κάλεσε να υποβάλει τις παρατηρήσεις της εντός δύο μηνών.

4 Στις 10 Ιουνίου 1994 η Πορτογαλική Κυβέρνηση, μέσω της Μόνιμης Αντιπροσωπείας της στην Ευρωπαϋκή Ένωση, πληροφόρησε την Επιτροπή ότι τα αναγκαία μέτρα για τη μεταφορά της οδηγίας στο εσωτερικό δίκαιο - και ειδικότερα για την κατάρτιση του απαιτουμένου σχεδίου δράσεως - βρίσκονται υπό εκπόνηση. Ζήτησε παράταση της προθεσμίας κατά δύο μήνες για να είναι σε θέση να παράσχει πληρέστερα στοιχεία, δεδομένου ότι είναι περίπλοκη η σχετική διαδικασία.

5 Όταν πλέον η Επιτροπή δεν έλαβε τα στοιχεία που υποσχέθηκε η Πορτογαλική Κυβέρνηση, απηύθυνε αιτιολογημένη γνώμη στην Πορτογαλική Δημοκρατία, στις 10 Ιουλίου 1995, και την κάλεσε να θεσπίσει εντός δύο μηνών τα αναγκαία μέτρα για να συμμορφωθεί προς την οδηγία.

6 Την 1η Μαρτίου 1996, η Πορτογαλική Κυβέρνηση διαβίβασε στην Επιτροπή νέο έγγραφο με τον τίτλο «Σχέδιο οργανικής δράσης» συνοδευόμενο από διάφορα παραρτήματα. Αφού εξέτασε τα έγγραφα αυτά, η Επιτροπή θεώρησε ότι η Πορτογαλική Δημοκρατία εξακολουθεί να μην ανταποκρίνεται στις εκ του άρθρου 4, παράγραφος 2, της οδηγίας υποχρεώσεις και αποφάσισε να ασκήσει την υπό κρίση προσφυγή.

7 Με τις παρατηρήσεις που κατέθεσε στο Δικαστήριο η Πορτογαλική Δημοκρατία δεν αμφισβητεί την παράβαση, αλλά υπογραμμίζει ότι το «Σχέδιο οργανικής δράσης» που διαβίβασε στην Επιτροπή την 1η Μαρτίου 1996 πληροί τις περισσότερες από τις προϋποθέσεις της οδηγίας. Εν πάση περιπτώσει το οριστικό σχέδιο, στην εκπόνηση του οποίου, καθόσον περίπλοκο, σημειώθηκαν διάφορες καθυστερήσεις, θα ήταν έτοιμο πριν από τις 30 Οκτωβρίου 1997· κατά συνέπεια η Πορτογαλική Κυβέρνηση ζήτησε από το Δικαστήριο να αναστείλει τη διαδικασία μέχρι εκείνη την ημερομηνία.

8 Από τα προεκτεθέντα προκύπτει ότι η Πορτογαλική Δημοκρατία διέπραξε την παράβαση που της προσάπτεται.

Δεδομένου ότι το πρώτο σχετικό έγγραφο της Επιτροπής χρονολογείται από εξαετίας και πλέον, η δε Πορτογαλική Κυβέρνηση παρέβη επανειλημμένα την υποχρέωση να συμμορφωθεί προς την οδηγία, νομίζω ότι δεν πρέπει να γίνει δεκτό το αίτημά της περί αναστολής της διαδικασίας. Εν πάση περιπτώσει, η καθής θα πρέπει να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα κατ' εφαρμογήν του άρθρου 69, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας.

Πρόταση

9 Προτείνω στο Δικαστήριο να δεχθεί την προσφυγή και να διαπιστώσει ότι:

«1) Η Πορτογαλική Δημοκρατία, παραλείποντας να καταρτίσει, εντός της ταχθείσας προθεσμίας, συστηματικό πρόγραμμα δράσεως για τη βελτίωση των υδάτων επιφανείας καθώς και το σχετικό χρονοδιάγραμμα, όπως προβλέπει το άρθρο 4, παράγραφος 2, της οδηγίας 75/440/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 16ης Ιουνίου 1975, περί της απαιτουμένης ποιότητας των υδάτων επιφάνειας που προορίζονται για την παραγωγή ποσίμου ύδατος στα κράτη μέλη, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 189 της Συνθήκης ΕΚ.

2) Καταδικάζει την Πορτογαλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.»