++++
1. Ανταγωνισμός * Διοικητική διαδικασία * Εξέταση των καταγγελιών * Υποχρέωση της Επιτροπής να αποφανθεί, διά της εκδόσεως αποφάσεως κατά την έννοια του άρθρου 189 της Συνθήκης, ως προς το υποστατό παραβάσεως * Δεν υφίσταται * Δικαίωμα του καταγγέλλοντος να επιτύχει, σχετικά με την καταγγελία του, απόφαση δυναμένη να αποτελέσει αντικείμενο δικαστικού ελέγχου
(Κανονισμός 17 του Συμβουλίου, άρθρο 3 PAR 2)
2. Ανταγωνισμός * Διοικητική διαδικασία * Εξέταση των καταγγελιών * Διαδοχικές φάσεις της διαδικασίας * Αποπεράτωση της διαδικασίας με οριστική απόφαση απορρίψεως δυναμένη να αποτελέσει αντικείμενο προσφυγής ακυρώσεως
(Κανονισμός 17 του Συμβουλίου, άρθρο 3 PAR 2 κανονισμός 99/63 της Επιτροπής, άρθρο 6)
3. Προσφυγή κατά παραλείψεως * Όχληση του θεσμικού οργάνου * Λήψη θέσεως κατά την έννοια του άρθρου 175, δεύτερο εδάφιο, της Συνθήκης * Έννοια * Έγγραφο δυνάμει του άρθρου 6 του κανονισμού 99/63 απευθυνόμενο προς τον υποβάλλοντα καταγγελία για παράβαση των κανόνων ανταγωνισμού
(Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 175, εδ. 2)
4. Προσφυγή ακυρώσεως * Πράξεις δυνάμενες να αποτελέσουν αντικείμενο προσφυγής * Έννοια * Πράξεις παράγουσες δεσμευτικά έννομα αποτελέσματα * Επιστολές εν αναμονή εξελίξεων απευθυνόμενες προς τον υποβάλλοντα καταγγελία για παράβαση των κοινοτικών κανόνων ανταγωνισμού * Προπαρασκευαστικές πράξεις
(Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 173 κανονισμός 17 του Συμβουλίου, άρθρο 3 PAR 2 κανονισμός 99/63 της Επιτροπής, άρθρο 6)
1. Με εξαίρεση την περίπτωση όπου το αντικείμενο της καταγγελίας υπάγεται στις αποκλειστικές αρμοδιότητες της Επιτροπής, το άρθρο 3 του κανονισμού 17 δεν απονέμει στον υποβάλλοντα καταγγελία δυνάμει του εν λόγω άρθρου το δικαίωμα να απαιτεί την έκδοση αποφάσεως της Επιτροπής, κατά την έννοια του άρθρου 189 της Συνθήκης, ως προς το υποστατό ή μη παραβάσεως του άρθρου 85 και/ή του άρθρου 86 της Συνθήκης.
Η λύση αυτή δεν έχει ως συνέπεια να μην μπορεί η προσφεύγουσα να επιτύχει, βάσει της καταγγελίας της, την έκδοση αποφάσεως της Επιτροπής δυναμένης να προσβληθεί με προσφυγή ακυρώσεως, σύμφωνα με τη γενική αρχή του δικαίου για αποτελεσματική δικαστική προστασία.
2. Η εξέλιξη της διεπομένης από τα άρθρα 3, παράγραφος 2, του κανονισμού 17 και 6 του κανονισμού 99/63 διαδικασίας περιλαμβάνει τρεις διαδοχικές φάσεις. Κατά την πρώτη, που ακολουθεί την κατάθεση της καταγγελίας, η Επιτροπή εξετάζει την καταγγελία, προκειμένου να καθορίσει ποια συνέχεια θα της δώσει. Η φάση αυτή μπορεί να περιλαμβάνει άτυπη ανταλλαγή απόψεων μεταξύ της Επιτροπής και του καταγγέλλοντος, με σκοπό να διευκρινιστούν τα πραγματικά και νομικά στοιχεία που αποτελούν αντικείμενο της καταγγελίας και να δοθεί στον καταγγέλλοντα η ευκαιρία να αναπτύξει τους ισχυρισμούς του, ενδεχομένως ενόψει μιας πρώτης αντιδράσεως των υπηρεσιών της Επιτροπής. Ακολουθεί μια δεύτερη φάση, η οποία υλοποιείται με την προβλεπόμενη στο άρθρο 6 του κανονισμού 99/63 γνωστοποίηση στον καταγγέλλοντα, με την οποία η Επιτροπή τού εκθέτει τους λόγους για τους οποίους κρίνει, ενδεχομένως, ότι δεν δικαιολογείται να δοθεί ευνοϊκή συνέχεια στην καταγγελία του και του παρέχει τη δυνατότητα να υποβάλει, εντός προθεσμίας που καθορίζει συναφώς, τις ενδεχόμενες παρατηρήσεις του. Η οριστική απόρριψη της καταγγελίας αποτελεί την τρίτη φάση της εξελίξεως της διαδικασίας. Η τελευταία αυτή πράξη αποτελεί απόφαση, κατά την έννοια του άρθρου 189 της Συνθήκης, και μπορεί, συνεπώς, να αποτελέσει αντικείμενο προσφυγής ακυρώσεως.
3. Μια πράξη που δεν μπορεί να προσβληθεί με προσφυγή ακυρώσεως μπορεί, παρ' όλ' αυτά, να αποτελεί λήψη θέσεως που τερματίζει την παράλειψη αν συνιστά προπαρασκευαστική πράξη της διαδικασίας που θα καταλήξει σε νομική πράξη η οποία μπορεί υπό τις προϋποθέσεις του άρθρου 173 της Συνθήκης να αποτελέσει αντικείμενο προσφυγής ακυρώσεως.
Συναφώς, έγγραφο που απευθύνει, δυνάμει του άρθρου 6 του κανονισμού 99/63, η Επιτροπή στον καταγγέλλοντα, βάσει του άρθρου 3, παράγραφος 2, του κανονισμού 17, για να του γνωστοποιήσει ότι από τα στοιχεία που έχει στην κατοχή της η εν λόγω καταγγελία δεν μπορεί να τύχει χωριστής εξετάσεως προς το παρόν, συνιστά λήψη θέσεως υπό την έννοια του άρθρου 175 της Συνθήκης, παρ' όλον ότι δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο προσφυγής ακυρώσεως.
4. Συνιστά πράξη ή απόφαση που μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο προσφυγής ακυρώσεως, κατά την έννοια του άρθρου 173 της Συνθήκης, κάθε μέτρο που παράγει δεσμευτικά έννομα αποτελέσματα, ικανά να επηρεάσουν τα συμφέροντα του προσφεύγοντος, μεταβάλλοντας κατά τρόπο σαφή τη νομική του κατάσταση. Ειδικότερα, όταν πρόκειται για πράξεις ή αποφάσεις η εκπόνηση των οποίων πραγματοποιείται σε πολλές φάσεις, ιδίως όταν αποτελούν την κατάληξη εσωτερικής διαδικασίας, συνιστούν κατ' αρχήν πράξεις που μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο προσφυγής ακυρώσεως μόνον τα μέτρα τα οποία καθορίζουν οριστικώς τη θέση του οργάνου κατά το πέρας της εν λόγω διαδικασίας και όχι τα ενδιάμεσα μέτρα, σκοπός των οποίων είναι η προετοιμασία της τελικής αποφάσεως.
Απλές επιστολές εν αναμονή εξελίξεων τις οποίες απευθύνει η Επιτροπή, κατά την πρώτη φάση της διαδικασίας των άρθρων 3, παράγραφος 2, του κανονισμού 17 και 6 του κανονισμού 99/63, προς τον υποβάλλοντα καταγγελία για παραβίαση κοινοτικών κανόνων ανταγωνισμού δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο προσφυγής ακυρώσεως.