61993O0280

++++

1. Ασφαλιστικά μέτρα * Αναστολή εκτελέσεως * Προσωρινά μέτρα * Προϋποθέσεις λήψεως * Σοβαρή και ανεπανόρθωτη ζημία * Ζημίες τις οποίες μπορεί να επικαλείται ένα κράτος μέλος

(Συνθήκη ΕΟΚ, άρθρα 185 και 186 Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου, άρθρο 83 PAR 2)

2. Ασφαλιστικά μέτρα * Αναστολή εκτελέσεως * Προσωρινά μέτρα * Προϋποθέσεις λήψεως * Σοβαρή και ανεπανόρθωτη ζημία * Στάθμιση του συνόλου των εμπλεκομένων συμφερόντων * Αίτημα κράτους μέλους να του επιτραπεί να αναστείλει, καθόσον το αφορά, την εφαρμογή ορισμένων μηχανισμών μιας νέας κοινής οργανώσεως γεωργικών αγορών

(Συνθήκη ΕΟΚ, άρθρα 185 και 186 Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου, άρθρο 83 PAR 2 κανονισμός 404/93 του Συμβουλίου)

1. Η ανάγκη να ληφθούν επειγόντως μέτρα στο πλαίσιο της διαδικασίας των ασφαλιστικών μέτρων πρέπει να εκτιμάται σε συνάρτηση με την ανάγκη εκδόσεως προσωρινής αποφάσεως προς αποφυγή της προκλήσεως σοβαρής και ανεπανόρθωτης ζημίας λόγω της άμεσης εφαρμογής του μέτρου κατά του οποίου στρέφεται η κύρια προσφυγή. Όσον αφορά τη φύση των ζημιών τις οποίες μπορεί να επικαλείται κάποιο κράτος μέλος, πρέπει να σημειωθεί ότι τα κράτη μέλη έχουν την ευθύνη της διαφυλάξεως των συμφερόντων, ιδίως οικονομικών και κοινωνικών, τα οποία θεωρούνται ως γενικά σε εθνικό επίπεδο, και νομιμοποιούνται, για τον λόγο αυτό, να ασκούν προσφυγή προς εξασφάλιση των συμφερόντων αυτών. Κατά συνέπεια, μπορούν να επικαλούνται ζημία σε βάρος ολοκλήρου τομέα της οικονομίας τους, ιδίως όταν το βαλλόμενο κοινοτικό μέτρο μπορεί να έχει δυσμενείς συνέπειες για το επίπεδο της απασχολήσεως και το κόστος ζωής.

2. Πρέπει να απορρίπτεται αίτηση λήψεως ασφαλιστικών μέτρων υποβαλλομένη από κράτος μέλος, με την οποία το κράτος αυτό επιζητεί στην πραγματικότητα να αναστείλει, αποκλειστικά όσον το αφορά, την εφαρμογή σημαντικού μέρους μιας νέας κοινής οργανώσεως γεωργικών αγορών, εφόσον, αφενός, η επέλευση του προβαλλόμενου κινδύνου όσον αφορά έναν ολόκληρο τομέα της εθνικής οικονομίας εξαρτάται από τη συρροή συνόλου παραγόντων η οποία δεν μπορεί να πιθανολογηθεί επαρκώς και, εφόσον, αφετέρου, η εν λόγω κοινή οργάνωση περιλαμβάνει μηχανισμούς που παρέχουν τη δυνατότητα στις κοινοτικές αρχές να αντιδρούν σε περίπτωση επελεύσεως του κινδύνου αυτού, καθόσον μάλιστα υφίσταται σοβαρός κίνδυνος ζημίας σε βάρος άλλων κρατών μελών αν το σύνολο των θεσπιζόμενων από την κοινή οργάνωση μηχανισμών δεν υλοποιείται υπό τις προβλεπόμενες προϋποθέσεις.

Στην υπόθεση C-280/93 R,

Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, εκπροσωπουμένη από τον Ernst Roeder, Minesterialrat στο Ομοσπονδιακό Υπουργείο Οικονομίας, Villemombler Str. 76, D-W-5300 Bonn 1, και τον Jochim Sedemund, δικηγόρο Κολωνίας, Heumarkt 14, D-W-5300 Koeln 1,

προσφεύγουσα-αιτούσα,

κατά

Συμβουλίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, εκπροσωπουμένου από τους Jean-Paul Jaque, διευθυντή στη Νομική Υπηρεσία, Bernhard Schloh, Arthur Brautigam και Juergen Huber, νομικούς συμβούλους, με αντίκλητο στο Λουξεμβούργο τον Xavier Herlin, διευθυντή της διευθύνσεως νομικών υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, 100, boulevard Konrad Adenauer,

καθού,

υποστηριζόμενου από

την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, εκπροσωπουμένη από τους Peter Gilsdorf, κύριο νομικό σύμβουλο, Eugenio de March, νομικό σύμβουλο, και Ulrich Woelker, μέλος της Νομικής Υπηρεσίας, με αντίκλητο στο Λουξεμβούργο τον Nicola Annecchino, μέλος της Νομικής Υπηρεσίας, Centre Wagner, Kirchberg,

την Ελληνική Δημοκρατία, εκπροσωπουμένη από τον Βασίλειο Κοντόλαιμο, πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, και την Βασιλεία Πελέκου, δικαστικό αντιπρόσωπο, με τόπο επιδόσεων στο Λουξεμβούργο την Πρεσβεία της Ελλάδας, 117, Val Sainte-Croix,

το Βασίλειο της Ισπανίας, εκπροσωπούμενο από τον Αlberto Navarro Gonzalez, γενικό διευθυντή νομικού και θεσμικού συντονισμού επί κοινοτικών υποθέσεων, και τη Rosario Silva de Lapuerta, abogado del Estado, της αρμόδιας για την εκπροσώπηση της Ισπανικής Κυβερνήσεως ενώπιον του Δικαστηρίου νομικής υπηρεσίας, με τόπο επιδόσεων στο Λουξεμβούργο την Πρεσβεία της Ισπανίας, 4-6, boulevard E. Servais,

τη Γαλλική Δημοκρατία, εκπροσωπουμένη από τον Jean-Pierre Puissochet, διευθυντή νομικών υποθέσεων στο Υπουργείο Εξωτερικών, τον Philippe Pouzoulet, υποδιευθυντή στη διεύθυνση νομικών υποθέσεων, και την Catherine de Salins, σύμβουλο εξωτερικών υποθέσεων στο ίδιο υπουργείο, με τόπο επιδόσεων στο Λουξεμβούργο την Πρεσβεία της Γαλλίας, 9, boulevard du Prince Henri,

την Ιταλική Δημοκρατία, εκπροσωπουμένη από τον καθηγητή Luigi Ferrari Bravo, προϊστάμενο της υπηρεσίας διπλωματικών διαφορών του Υπουργείου Εξωτερικών, επικουρούμενο από τον Maurizio Greco, avvocato dello Stato, με τόπο επιδόσεων στο Λουξεμβούργο την Πρεσβεία της Ιταλίας, 5, rue Marie-Adelaide,

την Πορτογαλική Δημοκρατία, εκπροσωπουμένη από τον Luis Fernandes, διευθυντή της νομικής υπηρεσίας της γενικής διευθύνσεως Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, την Maria Luisa Duarte, νομικό σύμβουλο, και τον Jose Santos Cardoso, κύριο πάρεδρο, μέλη της νομικής υπηρεσίας της γενικής διευθύνσεως Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, με τόπο επιδόσεων στο Λουξεμβούργο την πρεσβεία της Πορτογαλίας, 33, allee Scheffer,

το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, εκπροσωπούμενο από τη S. Lucinda Hudson, του Treasury Solicitor' s Department, επικουρούμενη από τον David Anderson, barrister, με τόπο επιδόσεων στο Λουξεμβούργο την Πρεσβεία του Ηνωμένου Βασιλείου, 14, boulevard Roosevelt,

παρεμβαίνοντες,

που έχει ως αντικείμενο αίτηση λήψεως πρσωρινών μέτρων με την οποία ζητείται να επιτραπεί στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, μέχρις ότου το Δικαστήριο αποφανθεί επί της κύριας δίκης, να εισάγει χωρίς δασμούς μπανάνες από τρίτες χώρες, κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΟΚ) 404/93 του Συμβουλίου, της 13ης Φεβρουαρίου 1993, για την κοινή οργάνωση της αγοράς στον τομέα της μπανάνας (ΕΕ L 47, σ. 1), στις ίδιες ετήσιες ποσότητες όπως και το 1992,

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ,

συγκείμενο από τους O. Due, Πρόεδρο, Κ. Ν. Κακούρη, G. C. Rodriguez Iglesias, M. Zuleeg και J. L. Murray, προέδρους τμήματος, R. Joliet, F. A. Schockweiler, J. C. Moitinho de Almeida, F. Grevisse, Μ. Diez de Velasco και P. J. G. Kapteyn, δικαστές,

γενικός εισαγγελέας: C. Gulmann

γραμματέας: J.-G. Giraud

αφού άκουσε τον γενικό εισαγγελέα,

εκδίδει την ακόλουθη

Διάταξη

1 Με δικόγραφο που κατέθεσε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου στις 14 Μαΐου 1993, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας ζήτησε, δυνάμει του άρθρου 173, πρώτο εδάφιο, της Συνθήκης ΕΟΚ, την ακύρωση του τίτλου IV και του άρθρου 21, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΟΚ) 404/93 του Συμβουλίου, της 13ης Φεβρουαρίου 1993, για την κοινή οργάνωση της αγοράς στον τομέα της μπανάνας (ΕΕ L 47, σ. 1, στο εξής: κανονισμός).

2 Με χωριστό δικόγραφο, το οποίο κατέθεσε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου στις 19 Μαΐου 1993, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας ζήτησε από το Δικαστήριο, δυνάμει των άρθρων 185 και 186 της Συνθήκης και του άρθρου 83 του Κανονισμού Διαδικασίας, να της επιτραπεί να εισάγει χωρίς δασμούς μπανάνες από τρίτες χώρες, κατά την έννοια του άρθρου 15, σημείο 3, του κανονισμού, στις ίδιες ετήσιες ποσότητες όπως και το 1992.

3 Με απόφαση της 9ης Ιουνίου 1993, ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου έφερε ενώπιον του Δικαστηρίου την αίτηση λήψεως ασφαλιστικών μέτρων, κατ' εφαρμογή του άρθρου 85, πρώτο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας.

4 Με διατάξεις της 10ης Ιουνίου 1993, επετράπη στην Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, την Ελληνική Δημοκρατία, το Βασίλειο της Ισπανίας, τη Γαλλική Δημοκρατία, την Ιταλική Δημοκρατία, την Πορτογαλική Δημοκρατία και το Ηνωμένο Βασίλειο να παρέμβουν στη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων υπέρ του Συμβουλίου.

5 Ο κανονισμός καθορίζει, στον τίτλο IV, το καθεστώς των συναλλαγών με τις τρίτες χώρες. Συναφώς προβλέπει ότι οι παραδοσιακές εισαγωγές μπανάνας από τα κράτη ΑΚΕ, οι ποσότητες των οποίων καθορίζονται σε παράρτημα, μπορούν να συνεχίσουν να εισάγονται αδασμολόγητες στην Κοινότητα.

6 Κατά το άρθρο 18, παράγραφος 1, του κανονισμού,

"Ανοίγεται κάθε έτος δασμολογική ποσόστωση δύο εκατομμυρίων τόνων ανά καθαρό βάρος για τις εισαγωγές μπανάνας από τρίτες χώρες και μη παραδοσιακής μπανάνας ΑΚΕ.

Στα πλαίσια αυτής της δασμολογικής ποσόστωσης, οι εισαγωγές μπανάνας από τρίτες χώρες υπόκεινται σε δασμό 100 ECU ανά τόνο, ενώ οι εισαγωγές μη παραδοσιακών μπανανών ΑΚΕ υπόκεινται σε μηδενικό δασμό(...)."

Δυνάμει της παραγράφου 2 του ίδιου άρθρου,

"Εκτός από την ποσόστωση που αναφέρεται στην παράγραφο 1:

* οι μη παραδοσιακές εισαγωγές μπανανών ΑΚΕ υπόκεινται σε δασμό 750 ECU ανά τόνο,

* οι εισαγωγές μπανανών από τρίτες χώρες υπόκεινται σε δασμό 850 ECU ανά τόνο."

Το άρθρο 19 προβλέπει, στην παράγραφο 1, ότι

"Η δασμολογική ποσόστωση ανοίγεται, από 1ης Ιουλίου 1993, μέχρι ύψους:

α) 66,5 % για τους επιχειρηματίες που ασχολήθηκαν με την εμπορία μπανάνας τρίτων χωρών ή/και μη παραδοσιακής μπανάνας ΑΚΕ

β) 30 % για τους επιχειρηματίες που ασχολήθηκαν με την εμπορία κοινοτικής μπανάνας ή/και παραδοσιακής μπανάνας ΑΚΕ

γ) 3,5 % για τους εγκατεστημένους στην Κοινότητα επιχειρηματίες οι οποίοι άρχισαν να ασχολούνται με την εμπορία μπανάνας πλην της κοινοτικής ή/και της παραδοσιακής μπανάνας ΑΚΕ από το 1992 (...)."

7 Βάσει του άρθρου 21, παράγραφος 2, του κανονισμού καταργείται η δασμολογική ποσόστωση που προβλεπόταν από το Πρωτόκολλο το οποίο αφορά τη δασμολογική ποσόστωση για τις εισαγωγές μπανανών (στο εξής: Πρωτόκολλο), το οποίο επισυνάπτεται ως παράρτημα στη σύμβαση εφαρμογής σχετικά με τη σύνδεση των υπερποντίων χωρών και εδαφών με την Κοινότητα, όπως προβλέπεται στο άρθρο 136 της Συνθήκης.

8 Σύμφωνα με το Πρωτόκολλο, που επισυνάπτεται ως παράρτημα στην προαναφερθείσα σύμβαση εφαρμογής, η οποία έπαψε να ισχύει στις 31 Δεκεμβρίου 1962, προβλεπόταν για την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας ετήσια ποσόστωση για την αδασμολόγητη εισαγωγή μπανάνας. Δυνάμει της παραγράφου 5 του Πρωτοκόλλου, ως βάση υπολογισμού της εν λόγω ποσοστώσεως λαμβανόταν η εισαχθείσα το 1956 ποσότητα, ήτοι 290 000 τόνοι. Αυτή η ποσότητα έπρεπε να αυξάνεται στη συνέχεια για κάθε έτος εφαρμογής σύμφωνα με τους κανόνες υπολογισμού που προβλέπονται στις παραγράφους 3 και 4 του Πρωτοκόλλου. Αν κατά τη διάρκεια κάποιου έτους η κατ' αυτόν τον τρόπο υπολογιζόμενη ποσότητα δεν επαρκούσε προς κάλυψη των αναγκών της κατανάλωσης στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, η παράγραφος 6 του Πρωτοκόλλου όριζε ότι τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη δήλωσαν ότι προτίθενται να παράσχουν τη συναίνεσή τους για αντίστοιχη αύξηση της ποσοστώσεως, εφόσον οι υπερπόντιες χώρες και τα υπερπόντια εδάφη αδυνατούν να παραδώσουν στο σύνολό τους τις συμπληρωματικές ποσότητες για τις οποίες υπάρχει σχετική ζήτηση. Κατά την παράγραφο 4, τρίτο εδάφιο, του Πρωτοκόλλου, το Συμβούλιο, αποφασίζοντας με ειδική πλειοψηφία, προτάσει της Επιτροπής, μπορούσε να αποφασίσει την αύξηση ή την τροποποίηση αυτής της ποσοστώσεως.

9 Κατ' εφαρμογή του Πρωτοκόλλου η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας εισήγαγε χωρίς δασμούς, το 1992, 1 371 000 τόνους μπανάνας, από τους οποίους ποσότητα 721 000 τόνων υπολογίστηκε σύμφωνα με το Πρωτόκολλο, ενώ συμπληρωματική ποσότητα 650 000 τόνων υπολογίστηκε κατ' εφαρμογή της παραγράφου 6 του Πρωτοκόλλου.

10 Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, προσφεύγουσα-αιτούσα, το Συμβούλιο, καθού, και οι παρεμβαίνοντες ανέπτυξαν τις προφορικές τους παρατηρήσεις κατά την ενώπιον του Δικαστηρίου επ' ακροατηρίου συζήτηση της 18ης Ιουνίου 1993.

11 Κατά τη διάρκεια της επ' ακροατηρίου συζητήσεως η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας τροποποίησε την αίτηση της, δεχόμενη, επικουρικά, να επιβάλει δασμό 100 ECU ανά τόνο στις ποσότητες μπανάνας που ενδεχομένως της επιτραπεί να εισαγάγει στο πλαίσιο των προσωρινών μέτρων.

12 Το Συμβούλιο, χωρίς να εκφράσει αντίρρηση επ' αυτής της τροποποιήσεως της αιτήσεώς, δήλωσε ότι η τροποποίηση δεν επηρεάζει τη στάση του.

13 Στο τέλος της επ' ακροατηρίου συζητήσεως, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας τροποποίησε και το αντικείμενο της αιτήσεώς της, ζητώντας, ακόμη επικουρικότερα, πρώτον, αύξηση της δασμολογικής ποσοστώσεως κατά 900 000 τόνους κατ' έτος και, δεύτερον, κατανομή της ποσοστώσεως σε ποσοστό 90 % υπέρ των παλαιών εισαγωγέων, σε συνάρτηση με τις ποσότητες μπανάνας που εισήγαγαν τα προηγούμενα έτη, και κατά 10 % υπέρ των νέων εισαγωγέων.

14 Το Συμβούλιο θεώρησε την τελευταία αυτή τροποποίηση ως νέο αίτημα, επί της οποίας δεν είχε τη δυνατότητα να λάβει θέση χωρίς προηγούμενη εξέταση των επιπτώσεων τις οποίες θα μπορούσε να έχει το αίτημα αυτό.

15 Όσον αφορά το τροποποιηθέν αίτημα, το οποίο προβλήθηκε επικουρικά κατά την επ' ακροατηρίου συζήτηση, πρέπει να γίνει δεκτό ότι το εν λόγω αίτημα βρίσκεται εντός των ορίων των προσωρινών μέτρων τα οποία ζητούνται με την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων. Πρόκειται στην πραγματικότητα για περιορισμό του σχετικού αιτήματος, καθόσον με αυτό περιορίζονται τα αποτελέσματά του, τουλάχιστον όσον αφορά τους πόρους της Κοινότητας. Γι' αυτό, δεν υπάρχει λόγος που να εμποδίζει το Δικαστήριο να λάβει υπόψη την τροποποίηση αυτή.

16 Όμως, η κατάσταση είναι διαφορετική όσον αφορά το μετά τη σχετική τροποποίηση αίτημα που υποβλήθηκε ακόμα επικουρικότερα στο τέλος της επ' ακροατηρίου διαδικασίας. Πράγματι, διαφέρει ουσιαστικά από την υποβληθείσα από την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας αίτηση, τροποποιώντας κατ' ουσία το αντικείμενό της. Δεδομένου ότι οι υπόλοιποι διάδικοι δεν είχαν τη δυνατότητα να εκφράσουν την άποψή τους επί του αιτήματος αυτού, το οποίο πρέπει να θεωρηθεί ως νέο, το Δικαστήριο θεωρεί απαράδεκτη την υποβολή του κατά την επ' ακροατηρίου διαδικασία.

17 Κατά το άρθρο 185 της Συνθήκης, οι προσφυγές ενώπιον του Δικαστηρίου δεν έχουν ανασταλτικό αποτέλεσμα. Βάσει όμως των άρθρων 185 και 186 της Συνθήκης, το Δικαστήριο δύναται να διατάξει την αναστολή εκτελέσεως της προσβαλλομένης πράξεως ή τη λήψη των αναγκαίων προσωρινών μέτρων αν κρίνει ότι αυτό επιβάλλεται από τις περιστάσεις.

18 Δυνάμει του άρθρου 83, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας, η έκδοση αποφάσεως διατάσσουσας την αναστολή εκτελέσεως πράξεως ή τη λήψη προσωρινού μέτρου εξαρτάται από την ύπαρξη περιστατικών από τα οποία προκύπτει το επείγον της υποθέσεως, καθώς και από τους πραγματικούς και νομικούς ισχυρισμούς που δικαιολογούν, εκ πρώτης όψεως, τη λήψη του προσωρινού μέτρου το οποίο ζητείται.

19 Όσον αφορά τους πραγματικούς και νομικούς ισχυρισμούς που δικαιολογούν, εκ πρώτης όψεως, τη λήψη του προσωρινού μέτρου, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας διατείνεται ότι οι διατάξεις του τίτλου IV και του άρθρου 21, παράγραφος 2, του κανονισμού είναι παράνομες.

20 Συναφώς, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας προβάλλει ορισμένους λόγους βασιζόμενους, κατ' ουσίαν, στην έλλειψη νέας διαβουλεύσεως με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με την οριστική μορφή του κανονισμού, στην παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, στην παράβαση των διατάξεων της Συνθήκης σχετικά με την κοινή γεωργική πολιτική, τους κανόνες του ανταγωνισμού και την κοινή εμπορική πολιτική, στην παραβίαση των αρχών της απαγορεύσεως των διακρίσεων και της αναλογικότητας, αλλά και ορισμένων θεμελιωδών δικαιωμάτων, καθώς και στην παράβαση των διατάξεων της τέταρτης συμβάσεως του Λομέ και των κανόνων της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου.

21 Επ' αυτού αρκεί να λεχθεί ότι η προσφυγή εγείρει περίπλοκα νομικά ζητήματα, τα οποία επιβάλλεται να εξεταστούν ενδελεχώς, κατόπιν προβολής των εκατέρωθεν απόψεων, καθώς και ότι η αίτηση δεν φαίνεται, εκ πρώτης όψεως, ότι είναι εντελώς αδικαιολόγητη. Επομένως, η αίτηση αυτή δεν μπορεί να απορριφθεί γι' αυτόν τον λόγο.

22 Όσον αφορά την προϋπόθεση σχετικά με την ύπαρξη επείγοντος, πρέπει να υπομνησθεί ότι, κατά πάγια νομολογία του Δικαστηρίου, η ανάγκη να ληφθεί επειγόντως προσωρινό μέτρο στο πλαίσιο της διαδικασίας των ασφαλιστικών μέτρων, περί της οποίας γίνεται λόγος στο άρθρο 82, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας, πρέπει να εκτιμάται σε συνάρτηση με την ανάγκη εκδόσεως προσωρινής αποφάσεως προς αποφυγή της προκλήσεως σοβαρής και ανεπανόρθωτης ζημίας λόγω της άμεσης εφαρμογής του μέτρου κατά του οποίου στρέφεται η κύρια προσφυγή.

23 Επ' αυτού, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας ισχυρίζεται ότι υπάρχει κίνδυνος να προκληθεί σε βάρος της ανεπανόρθωτη ζημία από την εφαρμογή των διατάξεων του κανονισμού κατά των οποίων στρέφεται η κύρια προσφυγή. Διατείνεται, συναφώς, ότι η θέσπιση της δασμολογικής ποσοστώσεως και οι σχετικοί με την κατανομή των σχετικών ποσοστώσεων κανόνες θα οδηγήσουν σε μείωση των ποσοτήτων μπανάνας τρίτων χωρών τις οποίες μπορούν να εισάγουν οι γερμανοί επιχειρηματίες. Εντεύθεν θα σημειωθεί ουσιαστική αύξηση της τιμής της μπανάνας στη γερμανική αγορά, σε βάρος ιδίως των νοικοκυριών με χαμηλά εισοδήματα, σημαντικός περιορισμός των θέσεων εργασίας στους λιμένες εισαγωγής μπανάνας, αισθητή μείωση του όγκου των σιδηροδρομικώς διακινουμένων προϊόντων, καθώς και συρρίκνωση κατά ένα τρίτο τουλάχιστον του μεριδίου της αγοράς των ενδιαφερόμενων Γερμανών επιχειρηματιών, πράγμα το οποίο ενδέχεται να οδηγήσει σε πτωχεύσεις.

24 Η προσφεύγουσα προσθέτει ότι, και αν γίνει δεκτή η κύρια προσφυγή της, δεν θα είναι πλέον δυνατό να αλλάξουν οι συνθήκες της αγοράς που θα δημιουργήσει η τεχνητή μείωση της προσφοράς και η μεταβολή των μεριδίων της αγοράς.

25 Το Συμβούλιο, καθού, ισχυρίζεται καταρχάς ότι η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας δεν μπορεί να επικαλείται βασίμως προσβολή καθαρά ιδιωτικών δικαιωμάτων, διαφορετικών από το γενικό συμφέρον, για την προστασία του οποίου μεριμνά η κυβέρνηση.

26 Εξάλλου, το Συμβούλιο, υποστηριζόμενο από τους παρεμβαίνοντες, αμφισβητεί τον ισχυρισμό ότι απειλείται η πρόκληση άμεσης, βεβαίας και ανεπανόρθωτης ζημίας σε βάρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Το μόνο γενικό συμφέρον, του οποίου γίνεται επίκληση, ήτοι η αύξηση της τιμής της μπανάνας σε βάρος των γερμανών καταναλωτών, δεν αποδεικνύεται, καθόσον οι επιπτώσεις των νέων μέτρων επί του εισοδήματος του μέσου καταναλωτή είναι αμελητέες. Η θέσπιση δασμολογικής ποσοστώσεως και οι κανόνες περί κατανομής της είναι απαραίτητα στοιχεία για την προστασία της διαθέσεως της κοινοτικής παραγωγής μπανάνας και για την πραγματοποίηση των προϋποθέσεων δημιουργίας μιας πραγματικής ενιαίας αγοράς, η οποία θα υποκαταστήσει τις διάφορες εθνικές αγορές για τις οποίες προβλέπονται διαφορετικά μεταξύ τους συστήματα.

27 Όσον αφορά τη φύση των ζημιών τις οποίες μπορεί να επικαλείται η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, πρέπει να σημειωθεί ότι τα κράτη μέλη έχουν την ευθύνη της διαφυλάξεως των συμφερόντων, ιδίως οικονομικών και κοινωνικών, τα οποία θεωρούνται ως γενικά σε εθνικού επίπεδο, και νομιμοποιούνται, για τον λόγο αυτό, να ασκούν προσφυγή προς εξασφάλιση των συμφερόντων αυτών. Κατά συνέπεια, μπορούν να επικαλούνται ζημία σε βάρος ολοκλήρου τομέα της οικονομίας τους, ιδίως όταν το βαλλόμενο κοινοτικό μέτρο μπορεί να έχει δυσμενείς συνέπειες για το επίπεδο της απασχολήσεως και το κόστος ζωής.

28 Δεδομένου ότι η ζημία την οποία επικαλείται η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας εμπίπτει στην κατηγορία αυτή, αυτό σημαίνει ότι νομιμοποιείται να ασκήσει προσφυγή για τον λόγο αυτό.

29 Προς εκτίμηση του αν η προσφεύγουσα απέδειξε ότι υπάρχει ανάγκη να ληφθεί το ζητούμενο προσωρινό μέτρο πρέπει να εξεταστεί η προβαλλόμενη ζημία ενόψει του συνόλου των εμπλεκόμενων συμφερόντων.

30 Συναφώς, διαπιστώνεται ότι, με την αίτησή της, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας επιδιώκει να επιτραπεί, με το πρόσχημα του προσωρινού μέτρου, σε ένα κράτος μέλος η αναστολή της εκτελέσεως ενός σημαντικού μέρους μιας νέας κοινής οργανώσεως αγορών.

31 Πράγματι, με τον κανονισμό για την κοινή οργάνωση της αγοράς στον τομέα της μπανάνας επιδιώκεται η εξασφάλιση ικανοποιητικού εισοδήματος για τους παραγωγούς της Κοινότητας, η διευκόλυνση της διαθέσεως της κοινοτικής παραγωγής, η διασφάλιση της ελεύθερης κυκλοφορίας της μπανάνας στην κοινή αγορά και η διατήρηση ενός συστήματος προτιμήσεως υπέρ των παραδοσιακών εισαγωγών μπανάνας από τα κράτη ΑΚΕ. Η πραγματοποίηση των σκοπών αυτών επιδιώκεται, αφενός, με ένα σύστημα ενισχύσεων προς αντιστάθμιση των ελλείψεων της κοινοτικής παραγωγής και, αφετέρου, με τη θέσπιση ενός κοινοτικού συστήματος συναλλαγών με τις τρίτες χώρες. Αυτή η νέα οργάνωση πρέπει να υποκαταστήσει τις διάφορες εθνικές αγορές, οι οποίες είναι σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό στεγανοποιημένες, και να σταματήσει με τον τρόπο αυτό μια κατάσταση ασυμβίβαστη προς τους σκοπούς της Συνθήκης.

32 Όσον αφορά τον κίνδυνο τον οποίο επικαλείται η προσφεύγουσα σχετικά με αύξηση των τιμών καταναλωτή και την επίπτωσή της στο βιοτικό επίπεδο του γερμανικού πληθυσμού, η επέλευσή του εξαρτάται από τη συνδρομή ενός συνόλου παραγόντων, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται ιδίως η θεωρούμενη ως δεδομένη από την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας ανεπάρκεια των εισαγωγών μπανάνας σε σχέση με τη ζήτηση των καταναλωτών.

33 Το ίδιο ισχύει για τους ισχυρισμούς της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας ότι θα προκληθούν ζημίες όσον αφορά τη χρησιμοποίηση των εγκαταστάσεων υποδομής και το επίπεδο της απασχολήσεως.

34 Κατά συνέπεια, πρέπει να εξεταστεί αν, στο στάδιο αυτό, θεωρείται αρκετά πιθανή η συρρίκνωση της προσφοράς στη γερμανική αγορά.

35 Συναφώς, διαπιστώνεται ότι υφίστανται αντιφατικά αριθμητικά στοιχεία σχετικά με την κατανάλωση μπανάνας το 1992. Αφενός, καθώς φαίνεται τα στοιχεία τα οποία προσκομίζουν ορισμένα κράτη μέλη έχουν υπερεκτιμηθεί και ότι, επομένως, τα στοιχεία του Eurostat πρέπει να μειωθούν. Αφετέρου, δεν αποδείχθηκε ότι το σύνολο των ποσοτήτων μπανάνας που εισήχθησαν καταναλώθηκε πράγματι εντός της Κοινότητας, καθόσον κάποιο σημαντικό μέρος μπορεί να επανεξήχθη σε τρίτα κράτη. Επιπλέον, το Συμβούλιο προέβαλε τον ισχυρισμό ότι οι εισαγωγείς μπανάνας από τρίτες χώρες αύξησαν τεχνητά τον όγκο των εισαγωγών τους για να μπορέσουν να λάβουν υψηλότερες ποσοστώσεις κατά τη σύσταση της κοινής οργανώσεως αγοράς, η οποία προβλεπόταν το 1992 ότι επρόκειτο να πραγματοποιηθεί σύντομα.

36 Όσον αφορά το επίπεδο των εισαγωγών για το δεύτερο εξάμηνο του 1993, το Συμβούλιο παρατηρεί, επιπλέον, ότι επιβάλλεται η εξασφάλιση επαρκούς εφοδιασμού της αγοράς ακόμα και στην περίπτωση που η δασμολογική ποσόστωση βασίζεται σε εκτίμηση της προβλεπόμενης καταναλώσεως η οποία υπολείπεται του πραγματικού επιπέδου καταναλώσεως. Συναφώς παρατηρεί ότι, αφενός, τα υπάρχοντα την 1η Ιουλίου αποθέματα μπορούν να καλύψουν το σύνολο των αναγκών του Ιουλίου, οπότε για το 1993 η ποσόστωση εφαρμόζεται στην πραγματικότητα μόνο για πέντε μήνες, και, αφετέρου, ότι οι μπανάνες τρίτων χωρών που φορτώθηκαν σε πλοία πριν τις 23 Ιουνίου δεν θα υπολογιστούν για τη δασμολογική ποσόστωση και θα επιβαρυνθούν μόνο με τον προνομιακό δασμό των 100 ECU ανά τόνο.

37 Δεδομένου ότι οι πραγματικές ανάγκες της αγοράς για τους ερχόμενους μήνες δεν μπορούν να εκτιμηθούν από τώρα με αρκετή ακρίβεια, δεν μπορεί να συναχθεί εκ των προτέρων ότι ο εφοδιασμός της αγοράς θα είναι τότε ανεπαρκής.

38 Αν το μέλλον δείξει ότι οι προβλέψεις στις οποίες στηρίχθηκε το Συμβούλιο είναι εσφαλμένες, η διαδικασία του άρθρου 16, παράγραφος 3, του κανονισμού παρέχει τη δυνατότητα, όπως εξηγείται κατωτέρω, να καλυφθεί η ενδεχόμενη ανεπάρκεια της προσφοράς.

39 Κατά της κατανομής της δασμολογικής ποσοστώσεως η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας προβάλλει τον ισχυρισμό ότι εξαιτίας αυτής της κατανομής οι Γερμανοί επιχειρηματίες στερούνται από ουσιώδη μερίδια της αγοράς τα οποία είχαν κατακτήσει ως τώρα στο πλαίσιο της εισαγωγής μπανάνας από τρίτες χώρες.

40 Το Συμβούλιο, υποστηριζόμενο από την Επιτροπή, διατείνεται ότι αυτή η κατανομή είναι απαραίτητη για τη δημιουργία μιας πραγματικά ενιαίας αγοράς, καθώς και μιας κοινής οργανώσεως αγορών που να εξασφαλίζει ίσους όρους προσβάσεως στην αγορά και ουσιαστικό ανταγωνισμό, οπότε δεν μπορούν να υπερισχύουν του σκοπού της πραγματοποιήσεως της ενιαίας αγοράς δικαιώματα τα οποία οι επιχειρηματίες απέκτησαν από ένα ιδιαίτερο νομικό σύστημα που ίσχυε σε μια εθνική αγορά.

41 Χωρίς να είναι αναγκαίο να αποφανθεί το Δικαστήριο επί του ζητήματος αυτού, πρέπει να γίνει δεκτό ότι, όπως έχουν τώρα τα πράγματα, δεν είναι αρκετά βέβαιο ότι το βαλλόμενο σύστημα κατανομής των ποσοστώσεων θα στερήσει τους Γερμανούς παραγωγούς από ουσιώδες μερίδιο της αγοράς, καθόσον μάλιστα δεν προκύπτουν οι λόγοι για τους οποίους οι εν λόγω επιχειρηματίες βρίσκονται σε αδυναμία να προμηθευθούν μπανάνες από την παραγωγή της Κοινότητας ή των χωρών ΑΚΕ, τη διάθεση της οποίας έχει ως σκοπό να διευκολύνει η κοινή οργάνωση αγοράς. Σε περίπτωση που προκύψει στη συνέχεια μια τέτοια αδυναμία, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας έχει πάντα τη δυνατότητα να κινήσει τη διαδικασία του άρθρου 16, παράγραφος 3, ή εκείνη του άρθρου 30 του κανονισμού.

42 Όσον αφορά την πρώτη από τις διατάξεις αυτές, η Επιτροπή ισχυρίζεται ότι, αν η πείρα δείξει ότι οι προβλέψεις του Συμβουλίου όσον αφορά, ιδίως, τις ανάγκες εφοδιασμού της αγοράς και την κατανομή της ποσοστώσεως είναι εσφαλμένες, το άρθρο 16, παράγραφος 3, παρέχει τη δυνατότητα καλύψεως της ενδεχόμενης ανεπάρκειας του εν λόγω εφοδιασμού.

43 Το Συμβούλιο δέχεται ότι οι προβλέψεις στις οποίες στηρίχθηκε μπορούν να αποδειχθούν εσφαλμένες, δεδομένου ότι δεν διαθέτει εν προκειμένω επαρκή πείρα. Είναι αλήθεια ότι, όπως ισχυρίζεται η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, το Συμβούλιο προτίθεται να τροποποιήσει τις καθοριζόμενες με το άρθρο 18 ποσοστώσεις μόνο σε περίπτωση σημαντικής μεταβολής της οικονομικής συγκυρίας. Δέχεται, εντούτοις, ότι, εάν εμφανιστεί έλλειψη τόσο μεγάλης κλίμακας όπως η προβαλλόμενη από την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, τα κοινοτικά όργανα θα υποχρεωθούν να αντιδράσουν.

44 Συναφώς, πρέπει να σημειωθεί ότι, αν διαπιστωθεί μια τέτοια ανάγκη κατά τη διάρκεια της περιόδου εμπορίας, το άρθρο 16, παράγραφος 3, του κανονισμού προβλέπει την υποχρέωση των κοινοτικών οργάνων να προσαρμόσουν ανάλογα τη δασμολογική ποσόστωση, λαμβάνοντας υπόψη τις εξαιρετικές περιστάσεις που επηρεάζουν ιδίως τους όρους των εισαγωγών. Στην περίπτωση αυτή, η προσαρμογή πρέπει να πραγματοποιηθεί κατά τη διαδικασία του άρθρου 27, εναπόκειται δηλαδή στη Επιτροπή να λάβει μέτρα, κατόπιν γνωμοδοτήσεως της επιτροπής διαχειρίσεως μπανάνας. Αν τα ληφθέντα μέτρα δεν είναι σύμφωνα προς τη γνώμη της επιτροπής διαχειρίσεως, το Συμβούλιο μπορεί να λάβει διαφορετική απόφαση σε προθεσμία ενός μηνός.

45 Από αυτό προκύπτει ότι, αν η Επιτροπή συμπεράνει ότι βάσει αξιοπίστων αντικειμενικών στοιχείων η ποσόστωση είναι ανεπαρκής για να καλύψει επαρκώς τη ζήτηση και αν οι προβλέψεις του Συμβουλίου αποδειχθούν εσφαλμένες, ο κανονισμός υποχρεώνει στην πραγματικότητα την Επιτροπή και, ενδεχομένως, το Συμβούλιο να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα, τα δε κράτη μέλη έχουν τη δυνατότητα να ασκήσουν προσφυγή ενώπιον του Δικαστηρίου σε περίπτωση που τα εν λόγω κοινοτικά όργανα παραβούν τις υποχρεώσεις τους.

46 Πρέπει να προστεθεί ότι, όπως προκύπτει από την εικοστή δεύτερη αιτιολογική σκέψη του κανονισμού, το άρθρο 30 αποσκοπεί επίσης στην αντιμετώπιση της διαταράξεως της εσωτερικής αγοράς την οποία ενδέχεται να προκαλέσει η υποκατάσταση των διαφόρων εθνικών συστημάτων από την κοινή οργάνωση αγορών.

47 Προς τούτο, το άρθρο 30 επιβάλλει στην Επιτροπή την υποχρέωση να λάβει όλα τα αναγκαία μεταβατικά μέτρα εάν, από τον Ιούλιο 1993, χρειαστεί να ληφθούν ειδικά μέτρα για να γίνει ευκολότερα η μετάβαση από τα καθεστώτα που ίσχυαν πριν τεθεί σε ισχύ ο παρών κανονισμός στο καθεστώς που θεσπίζεται με τον παρόντα κανονισμό, ιδιαιτέρως δε για να ξεπεραστούν σημαντικές δυσκολίες .

48 Υπό τις συνθήκες αυτές, πρέπει να γίνει δεκτό ότι η προσφυγή στη διαδικασία είτε του άρθρου 16, παράγραφος 3, είτε του άρθρου 30 αποτελεί λυσιτελή τρόπο αντιδράσεως σε περίπτωση που εμφανιστεί η κατάσταση την οποία επιθυμεί να αποφύγει η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας.

49 Όσον αφορά τέλος τη στάθμιση των εμπλεκόμενων συμφερόντων, το Συμβούλιο και ιδίως το Βασίλειο της Ισπανίας, η Γαλλική Δημοκρατία, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Πορτογαλική Δημοκρατία προέβαλαν τον ισχυρισμό ότι η εξαίρεση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας από το σύστημα των συναλλαγών με τις τρίτες χώρες και της κοινοτικής προτιμήσεως θα παρεμποδίσει ανεπανόρθωτα στο άμεσο μέλλον τη διάθεση στην κατανάλωση της κοινοτικής μπανάνας και θα έχει απαράδεκτες συνέπειες για την οικονομία, των περιοχών παραγωγής, πράγμα το οποίο ενδέχεται να προκαλέσει κοινωνικη αναταραχή.

50 Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας δεν αμφισβητεί μεν τη φύση και τη σημασία των ζημιών τις οποίες επικαλούνται τα άλλα κράτη μέλη, υποστηρίζει όμως ότι το ζητούμενο προσωρινό μέτρο δεν θα έχει τέτοιες συνεπειες, δεδομένου ότι οι κοινοτικοί παραγωγοί προστατεύονται επαρκώς από το σύστημα των ενισχύσεων, βάσει του οποίου μπορούν να αποζημιωθούν για κάθε απώλεια εσόδων στο πλαίσιο της διαθέσεως στο εμπόριο των προϊόντων τους. Κατά την προσφεύγουσα, το σύστημα αυτό μπορεί να λειτουργήσει κανονικά, ακόμα και χωρίς τη θέσπιση δασμολογικής ποσοστώσεως.

51 Επί του σημείου αυτού το Συμβούλιο διατείνεται ότι το εσωτερικό σύστημα ενισχύσεων και το εξωτερικό σύστημα της δασμολογικής ποσοστώσεως συνδέονται αρρήκτως, καθόσον το δεύτερο αποσκοπεί αποκλειστικά στη χρηματοδότηση του πρώτου, κυρίως όμως στη δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών για τη διάθεση στο εμπόριο της κοινοτικής παραγωγής.

52 Το Συμβούλιο υποστηρίζει επιπλέον ότι χρήση του συστήματος ενισχύσεων δεν μπορεί να υπάρξει παρά μόνο στην περίπτωση που οι παραχθείσες εντός της Κοινότητας μπανάνες πωλούνται πράγματι, δεδομένου ότι η λειτουργία του είναι η εξασφάλιση της καλύψεως της διαφοράς μεταξύ της τιμής στην οποία τα προϊόντα αυτά διατίθενται στην κατανάλωση και μιας τιμής αναφοράς που γινόταν δεκτή για τον προ της θεσπίσεως της κοινής οργανώσεως αγορών χρόνο. Όμως, η εξαίρεση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας από το σύστημα της δασμολογικής ποσοστώσεως θα οδηγήσει σε διακύβευση της δυνατότητας διαθέσεως της κοινοτικής μπανάνας.

53 Επομένως, ενόψει των επιχειρημάτων αυτών, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι υφίσταται σοβαρός κίνδυνος να μην μπορέσει να λειτουργήσει εύρυθμα το σύστημα ενισχύσεων όταν δεν υπάρχει παράλληλα ένα σύστημα συναλλαγών με τις τρίτες χώρες ισχύον για όλη την Κοινότητα, με το ενδεχόμενο, επομένως, να μην καταστεί δυνατή η αποφυγή της επελεύσεως των προβαλλόμενων από τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη κινδύνων.

54 Λαμβανομένης υπόψη της σοβαρότητας αυτού του κινδύνου, του ότι δεν προσκομίστηκαν επαρκή στοιχεία ώστε να πιθανολογείται η προβαλλόμενη από την προσφεύγουσα ζημία και ενόψει της υποχρεώσεως των κοινοτικών οργάνων να λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα προς αντιμετώπιση των δυσχερειών που ενδεχομένως δημιουργούνται λόγω της θεσπίσεως της κοινής οργανώσεως αγοράς, δεν συντρέχει λόγος να διαταχθεί το προσωρινό μέτρο που ζητεί η προσφεύγουσα, έστω και όπως τροποποιήθηκε κατά την επ' ακροατηρίου διαδικασία.

55 Επομένως, η αίτηση πρέπει να απορριφθεί.

Για τους λόγους αυτούς,

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

διατάσσει:

1) Απορρίπτει την αίτηση.

2) Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων των παρεμβάντων.

Λουξεμβούργο, 29 Ιουνίου 1993.