61992J0093

++++

Ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων * Ποσοτικοί περιορισμοί * Μέτρα ισοδυνάμου αποτελέσματος * Κανόνας που έχει διαμορφωθεί νομολογιακώς και ο οποίος επιβάλλει στον παράλληλο εισαγωγέα προϊόντος συγκεκριμένης μάρκας την υποχρέωση να ενημερώνει τους αγοραστές σχετικά με τη συμπεριφορά ορισμένων αντιπροσώπων όσον αφορά τις καλυπτόμενες από την εγγύηση παροχές * Επιτρέπεται

(Συνθήκη ΕΟΚ, άρθρο 30)

Δεν αντιβαίνει προς το άρθρο 30 της Συνθήκης ένας κανόνας που έχει διαμορφωθεί νομολογιακώς σε κράτος μέλος και ο οποίος επιβάλλει, στο πλαίσιο των προ της συνάψεως της συμβάσεως σχέσεων, υποχρέωση ενημερώσεως δυνάμει της οποίας ο παράλληλος εισαγωγέας υποχρεούται να ενημερώνει τους αγοραστές προϊόντος ορισμένης μάρκας ότι ορισμένοι αντιπρόσωποι της μάρκας αυτής αρνούνται να προβούν στις καλυπτόμενες από την εγγύηση παροχές για τα προϊόντα που έχουν αποτελέσει αντικείμενο παράλληλης εισαγωγής.

Αφενός, η υποχρέωση αυτή ισχύει αδιακρίτως για όλες τις συμβατικές σχέσεις και δεν έχει ως αντικείμενο τη ρύθμιση των εμπορικών συναλλαγών και, αφετέρου, η τυχόν παρακώλυση της ελεύθερης κυκλοφορίας των εμπορευμάτων δεν μπορεί να προέλθει από την υποχρέωση αυτή αλλά από την πρακτική που εφαρμόζουν οι αντιπρόσωποι και, ως εκ τούτου, τα περιοριστικά αποτελέσματα τα οποία θα μπορούσε να παραγάγει η υποχρέωση έχουν υπερβολικά υποθετικό και έμμεσο χαρακτήρα ώστε να μπορεί η υποχρέωση αυτή να θεωρηθεί ικανή να εμποδίσει το εμπόριο μεταξύ των κρατών μελών.

Στην υπόθεση C-93/92,

που έχει ως αντικείμενο αίτηση του Landgericht Augsburg προς το Δικαστήριο, κατ' εφαρμογήν του άρθρου 177 της Συνθήκης ΕΟΚ, με την οποία ζητείται, στο πλαίσιο της διαφοράς που εκκρεμεί ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου μεταξύ

CMC Motorradcenter GmbH

και

Pelin Baskiciogullari,

η έκδοση προδικαστικής αποφάσεως ως προς την ερμηνεία του άρθρου 30 της Συνθήκης ΕΟΚ,

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (έκτο τμήμα),

συγκείμενο από τους Μ. Diez de Velasco, πρόεδρο του τετάρτου τμήματος, προεδρεύοντα του έκτου τμήματος, Κ. Ν. Κακούρη, F. A. Schockweiler, P. J. G. Kapteyn και J. L. Murray, δικαστές,

γενικός εισαγγελέας: W. Van Gerven

γραμματέας: D. Louterman-Hubeau, κύρια υπάλληλος διοικήσεως,

λαμβάνοντας υπόψη τις γραπτές παρατηρήσεις που κατέθεσαν:

* η CMC Motorradcenter GmbH, εκπροσωπούμενη από τον Bodo Klebau, δικηγόρο στο Landgericht Augsburg και στο Oberlandesgericht Muenchen,

* η Γερμανική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τον Alfred Dittrich, Regierungsdirektor στο Ομοσπονδιακό Υπουργείο Δικαιοσύνης, και τον Claus-Dieter Quassowski, Regierungsdirektor στο Ομοσπονδιακό Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας,

* η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, εκπροσωπούμενη από τον Richard Wainwright, νομικό σύμβουλο, και την Angela Bardenhewer, μέλος της Νομικής Υπηρεσίας,

έχοντας υπόψη την έκθεση ακροατηρίου,

αφού άκουσε τις προφορικές παρατηρήσεις της Επιτροπής, κατά τη συνεδρίαση της 13ης Μαΐου 1993,

αφού άκουσε τον γενικό εισαγγελέα που ανέπτυξε τις προτάσεις του κατά τη συνεδρίαση της 8ης Ιουνίου 1993,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

1 Με διάταξη της 10ης Μαρτίου 1992, η οποία περιήλθε στο Δικαστήριο στις 23 Μαρτίου 1992, το Landgericht Augsburg υπέβαλε, δυνάμει του άρθρου 177 της Συνθήκης ΕΟΚ, προδικαστικό ερώτημα ως προς την ερμηνεία του άρθρου 30 της Συνθήκης.

2 Το ερώτημα αυτό ανέκυψε στο πλαίσιο διαφοράς μεταξύ της εταιρίας CMC Motorradcenter (στο εξής: Motorradcenter), εγκατεστημένης στη Γερμανία, και της Pelin Baskiciogullari.

3 H Motorradcenter, η οποία εμπορεύεται μοτοσικλέτες χωρίς, ωστόσο, να είναι αντιπρόσωπος καμίας μάρκας, αγόρασε μια μοτοσικλέτα μάρκας Yamaha από Γερμανό εισαγωγέα, ο οποίος την είχε αγοράσει από Γάλλο αντιπρόσωπο. Κατά την εν λόγω αγορά, ο Γερμανός εισαγωγέας έλαβε τη διαβεβαίωση ότι οι τελικοί αγοραστές θα μπορούσαν να κάνουν χρήση της εγγυήσεως απευθυνόμενοι σε οποιονδήποτε αντιπρόσωπο της Yamaha.

4 Η Motorradcenter πώλησε μία από τις μοτοσικλέτες αυτές στην P. Baskiciogullari. Στους γενικούς όρους της συμβάσεως αναφερόταν ότι ο αγοραστής μπορούσε να επικαλεστεί τα εκ της εγγυήσεως δικαιώματά του είτε έναντι του πωλητή είτε έναντι των εξουσιοδοτημένων από τον κατασκευαστή ή τον εισαγωγέα επιχειρήσεων. Η Motorradcenter, μολονότι ήταν εν γνώσει της καταστάσεως, δεν ενημέρωσε την ενδιαφερομένη ότι, παρά τους όρους αυτούς, οι Γερμανοί αντιπρόσωποι αρνούνται κατά κανόνα να προβούν σε επισκευές καλυπτόμενες από την εγγύηση για μοτοσικλέτες οι οποίες έχουν εισαχθεί με παράλληλες εισαγωγές. Συγκεκριμένα, οι εν λόγω αντιπρόσωποι θεωρούν ότι αυτό το είδος εισαγωγής δημιουργεί ένα αδικαιολόγητο πλεονέκτημα από πλευράς ανταγωνισμού, δεδομένου ότι οι καθαρές τιμές στη Γαλλία είναι χαμηλότερες από εκείνες που εφαρμόζονται στη Γερμανία.

5 Η P. Baskiciogullari, όταν πληροφορήθηκε σχετικά με τη συμπεριφορά αυτή, αρνήθηκε να παραλάβει την εν λόγω μοτοσικλέτα. H Motorradcenter άσκησε ενώπιον του Amtsgericht Noerdlingen αγωγή η οποία απορρίφθηκε. Η εταιρία άσκησε τότε έφεση ενώπιον του Landgericht Augsburg. Το Landgericht, θεωρώντας μεν ότι η ενάγουσα όφειλε να επιστήσει την προσοχή του αγοραστή στη συμπεριφορά των Γερμανών αντιπροσώπων, διερωτώμενο όμως μήπως η υποχρέωση αυτή συνιστούσε μέτρο αποτελέσματος ισοδυνάμου προς ποσοτικό περιορισμό, ανέστειλε τη διαδικασία και υπέβαλε στο Δικαστήριο το ακόλουθο προδικαστικό ερώτημα:

"Συμβιβάζεται με το άρθρο 30 της Συνθήκης ΕΟΚ η επιβολή στους Γερμανούς εισαγωγείς της υποχρεώσεως να ενημερώνουν τους αγοραστές μοτοσικλετών μάρκας Yamaha ότι οι Γερμανοί αντιπρόσωποι της εν λόγω εταιρίας αρνούνται συχνά να προβούν σε επισκευές καλυπτόμενες από την εγγύηση όταν τα οχήματα προέρχονται από παράλληλες εισαγωγές;"

6 Στην έκθεση ακροατηρίου εκτίθενται διεξοδικώς τα πραγματικά περιστατικά της υποθέσεως της κύριας δίκης, η εξέλιξη της διαδικασίας, καθώς και οι παρατηρήσεις που υποβλήθηκαν στο Δικαστήριο. Τα στοιχεία αυτά της δικογραφίας δεν επαναλαμβάνονται κατωτέρω παρά μόνον καθόσον απαιτείται για τη συλλογιστική του Δικαστηρίου.

7 Προκαταρκτικώς, πρέπει να παρατηρηθεί ότι, όπως προκύπτει από τη δικογραφία, κατά το γερμανικό δίκαιο, ήδη από την έναρξη των διαπραγματεύσεων, τεκμαίρεται ότι υφίσταται σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο συμβαλλομένων. Κατά πάγια νομολογία, η σχέση αυτή γεννά υποχρέωση ενημερώσεως, υπό την έννοια ότι κάθε συμβαλλόμενος υποχρεούται να γνωστοποιεί στον αντισυμβαλλόμενο τα περιστατικά των οποίων λαμβάνει γνώση και τα οποία, καίτοι δεν έχουν καμία σχέση προς το αντικείμενο της πωλήσεως ή τις ιδιότητές του, είναι ικανά να ασκήσουν επιρροή στην απόφαση του αντισυμβαλλομένου. Κατά τη γερμανική νομολογία, το πταίσμα κατά το στάδιο των διαπραγματεύσεων της συμβάσεως (culpa in contrahendo), το οποίο προξενεί ζημία στον αντισυμβαλλόμενο, γεννά υποχρέωση ανορθώσεως της ζημίας.

8 Με το προδικαστικό ερώτημά του, το εθνικό δικαστήριο ερωτά, κατ' ουσίαν, αν μια τέτοια υποχρέωση ενημερώσεως συνιστά μέτρο ισοδυνάμου αποτελέσματος υπό την έννοια του άρθρου 30 της Συνθήκης ΕΟΚ.

9 Συναφώς, πρέπει να υπενθυμιστεί ότι, κατά πάγια νομολογία (βλ. απόφαση της 11ης Ιουλίου 1974, 8/74, Dassonville, Συλλογή τόμος 1974, σ. 411), συνιστά μέτρο ισοδυνάμου αποτελέσματος κάθε κανόνας ο οποίος είναι ικανός να επηρεάσει άμεσα ή έμμεσα, πραγματικά ή δυνητικά το ενδοκοινοτικό εμπόριο.

10 Στην υπό κρίση περίπτωση, πρέπει, καταρχάς, να παρατηρηθεί ότι η προσυμβατική υποχρέωση ενημερώσεως που επιβάλλει το γερμανικό ενοχικό δίκαιο ισχύει, τουλάχιστον όσον αφορά τα προερχόμενα από την Κοινότητα προϊόντα, αδιακρίτως για όλες τις συμβατικές σχέσεις που υπάγονται στο δίκαιο αυτό και δεν έχει ως αντικείμενο τη ρύθμιση των εμπορικών συναλλαγών.

11 Ως προς το κατά πόσον υπάρχει κίνδυνος παρακωλύσεως της ελεύθερης κυκλοφορίας των εμπορευμάτων, πρέπει να παρατηρηθεί ότι, εν πάση περιπτώσει, ο κίνδυνος αυτός δεν προέρχεται από την υποχρέωση ενημερώσεως αλλά από το γεγονός ότι ορισμένοι αντιπρόσωποι της συγκεκριμένης μάρκας αρνούνται να προβαίνουν στις παροχές που περιλαμβάνονται στην εγγύηση για τις μοτοσικλέτες που έχουν αποτελέσει αντικείμενο παράλληλης εισαγωγής.

12 Ως εκ τούτου, τα περιοριστικά αποτελέσματα τα οποία θα μπορούσε να έχει η επίδικη υποχρέωση ενημερώσεως στην ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων έχουν υπερβολικά υποθετικό και έμμεσο χαρακτήρα ώστε να μπορεί η υποχρέωση αυτή να θεωρηθεί ικανή να εμποδίσει το εμπόριο μεταξύ των κρατών μελών (βλ. απόφαση της 7ης Μαρτίου 1990, C-69/88, Krantz, Συλλογή 1990, σ. Ι-583).

13 Συνεπώς, στο υποβληθέν προδικαστικό ερώτημα προσήκει η απάντηση ότι το άρθρο 30 της Συνθήκης ΕΟΚ έχει την έννοια ότι δεν αντιβαίνει προς αυτό ένας κανόνας που έχει διαμορφωθεί νομολογιακώς σε κράτος μέλος και ο οποίος επιβάλλει υποχρέωση ενημερώσεως στο πλαίσιο των προ της συνάψεως της συμβάσεως σχέσεων.

Επί των δικαστικών εξόδων

14 Τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν η Γερμανική Κυβέρνηση και η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, οι οποίες κατέθεσαν παρατηρήσεις στο Δικαστήριο, δεν αποδίδονται. Δεδομένου ότι η παρούσα διαδικασία έχει ως προς τους διαδίκους της κύριας δίκης τον χαρακτήρα παρεμπίπτοντος που ανέκυψε ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου, σ' αυτό εναπόκειται να αποφανθεί επί των δικαστικών εξόδων.

Για τους λόγους αυτούς,

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (έκτο τμήμα),

κρίνοντας επί του ερωτήματος που του υπέβαλε με διάταξη της 10ης Μαρτίου 1992 το Langericht Augsburg, αποφαίνεται:

Tο άρθρο 30 της Συνθήκης ΕΟΚ έχει την έννοια ότι δεν αντιβαίνει προς αυτό ένας κανόνας που έχει διαμορφωθεί νομολογιακώς σε κράτος μέλος και ο οποίος επιβάλλει υποχρέωση ενημερώσεως στο πλαίσιο των προ της συνάψεως της συμβάσεως σχέσεων.