++++
1. Προδικαστικά ερωτήματα * Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου * Όρια * Ερώτημα το οποίο προφανώς δεν ασκεί επιρροή
(Συνθήκη ΕΟΚ, άρθρο 177)
2. Ανταγωνισμός * Κοινοτικοί κανόνες * Εφαρμογή από τις εθνικές αρχές * Μη εφαρμογή του κανονισμού 17
(Κανονισμός 17 του Συμβουλίου)
3. Ανταγωνισμός * Διοικητική διαδικασία * Πληροφορίες τις οποίες συνέλεξε η Επιτροπή κατ' εφαρμογή του κανονισμού 17 * Χρησιμοποίηση από τις εθνικές αρχές ως αποδεικτικά μέσα * Ανεπίτρεπτη * Δικαιολόγηση * Προστασία των δικαιωμάτων υπερασπίσεως των επιχειρήσεων * Τήρηση του επαγγελματικού απορρήτου * Λήψη υπόψη για την κίνηση διαδικασίας που διέπεται από το εθνικό δίκαιο * Επιτρέπεται
(Συνθήκη ΕΟΚ, άρθρο 214 κανονισμός 17 του Συμβουλίου, άρθρα 2, 4, 5 και 20)
1. Το άρθρο 177 της Συνθήκης καθορίζει το πλαίσιο μιας στενής συνεργασίας μεταξύ των εθνικών δικαστηρίων και του Δικαστηρίου, η οποία βασίζεται στην κατανομή των καθηκόντων μεταξύ τους. Στο πλαίσιο αυτό, αποκλειστικώς αρμόδια να εκτιμούν * ενόψει των ιδιαιτέρων χαρακτηριστικών κάθε υποθέσεως *, πρώτον, αν η έκδοση προδικαστικής αποφάσεώς τους είναι αναγκαία για να μπορέσουν να εκδώσουν τη δική τους απόφαση και, δεύτερον, αν τα ερωτήματα που υποβάλλουν στο Δικαστήριο ασκούν επιρροή στην έκβαση της εκκρεμούς ενώπιόν τους διαφοράς είναι τα εθνικά δικαστήρια, τα οποία έχουν επιληφθεί της διαφοράς και φέρουν την ευθύνη της δικαστικής αποφάσεως που θα εκδώσουν.
Δεν είναι δυνατή η απόρριψη αιτήσεως που υπέβαλε εθνικό δικαστήριο, παρά μόνον αν είναι πρόδηλον ότι η ερμηνεία του κοινοτικού δικαίου ή η εξέταση του κύρους κοινοτικού κανονισμού, την οποία ζητεί το εν λόγω δικαστήριο, δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα ή το αντικείμενο της κύριας δίκης.
2. Ακόμη και στις περιπτώσεις στις οποίες εφαρμόζουν τις ουσιαστικές διατάξεις των άρθρων 85, παράγραφος 1, και 86 της Συνθήκης, οι εθνικές αρχές καλούνται να τις εφαρμόσουν σύμφωνα με τους εθνικούς κανόνες. Πράγματι, ο κανονισμός 17 διέπει τις διαδικασίες εφαρμογής των κοινοτικών κανόνων ανταγωνισμού που κινεί η Επιτροπή.
3. Το άρθρο 214 της Συνθήκης και οι διατάξεις του κανονισμού 17 έχουν την έννοια ότι τα κράτη μέλη, στο πλαίσιο της αρμοδιότητας που τους αναγνωρίζεται για την εφαρμογή των εθνικών και κοινοτικών κανόνων ανταγωνισμού, δεν μπορούν να χρησιμοποιούν ως αποδεικτικά μέσα τις μη δημοσιευθείσες πληροφορίες που περιέχονται στις απαντήσεις σε αιτήσεις πληροφοριών που απευθύνονται στις επιχειρήσεις κατ' εφαρμογή του άρθρου 11 του κανονισμού 17 ούτε τις πληροφορίες που περιέχονται στις αιτήσεις και κοινοποιήσεις οι οποίες προβλέπονται στα άρθρα 2, 4 και 5 του κανονισμού 17.
Πράγματι, το γεγονός ότι κατ' εφαρμογή του άρθρου 10, παράγραφος 1, του εν λόγω κανονισμού οι πληροφορίες αυτές διαβιβάζονται στις αρμόδιες εθνικές αρχές ουδόλως συνεπάγεται ότι αυτές οι τελευταίες μπορούν να τις χρησιμοποιήσουν κατά το δοκούν.
Όσον αφορά τις συλλεγείσες πληροφορίες κατ' εφαρμογή του άρθρου 11, το άρθρο 20 του κανονισμού, για να προστατεύσει τα δικαιώματα υπερασπίσεως των επιχειρήσεων, απαγορεύει τη χρησιμοποίησή τους για σκοπούς άλλους πλην εκείνουν για τον οποίο έχουν ζητηθεί, δηλαδή την άσκηση από την Επιτροπή των αρμοδιοτήτων της, και επιβάλλει ως προς τις πληροφορίες αυτές, τόσο στην Επιτροπή, όσο και στις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών και στους μονίμους και λοιπούς υπαλλήλους τους, την τήρηση του επαγγελματικού απορρήτου, το οποίο συνεπάγεται όχι μόνο τη θέσπιση κανόνων οι οποίοι απαγορεύουν την κοινοποίηση εμπιστευστικών πληροφοριών, αλλά και την αδυναμία για τις αρχές οι οποίες νομίμως κατέχουν τις πληροφορίες αυτές να τις χρησιμοποιούν, ελλείψει ρητής προς τούτο διατάξεως, για σκοπό άσχετο προς εκείνον για τον οποίο συνελέγησαν.
Όσον αφορά τις πληροφορίες που περιέχονται στις αιτήσεις και κοινοποιήσεις που προβλέπονται στα άρθρα 2, 4 και 5 του κανονισμού, η έλλειψη ανάλογης διατάξεως προς το άρθρο 20 δεν εξαφανίζει τις επιταγές ως προς το σεβασμό των δικαιωμάτων υπερασπίσεως και του επαγγελματικού απορρήτου. Εξάλλου, η χρησιμοποίηση των πληροφοριών που κοινοποιούνται από τις επιχειρήσεις στην Επιτροπή πρέπει πάντοτε να γίνεται με σεβασμό του νομικού πλαισίου της διαδικασίας κατά την οποία οι πληροφορίες αυτές έχουν συλλεγεί και η διαδικασία κοινοποιήσεως αποβλέπει ακριβώς στη δημιουργία ισορροπίας μεταξύ της εκουσίας αποκαλύψεως μη συμπράξεως ή μιας εναρμονισμένης πρακτικής, γενεσιουργού κάποιου κινδύνου για τις επιχειρήσεις, και της μη επιβολής κυρώσεως για πράξεις μεταγενέστερες της κοινοποιήσεως, που προβλέπει το άρθρο 15, παράγραφος 2, στοιχείο γ', του κανονισμού και που εξασφαλίζει ένα πλεονέκτημα στις επιχειρήσεις, ισορροπία την οποία θα διατάρασσε η χρησιμοποίηση των κοινοποιηθεισών πληροφοριών προς επιβολή κυρώσεων στο πλαίσιο διαδικασίας που διέπεται από το εθνικό δίκαιο.
Το γεγονός ότι οι πληροφορίες που κοινοποιήθηκαν στις αρμόδιες εθνικές αρχές πρέπει να παραμένουν στην εσωτερική σφαίρα των αρχών αυτών, πράγμα που αποκλείει την κοινοποίησή τους σε άλλες εθνικές αρχές ή σε τρίτους, και οι αρχές δεν μπορούν να επικαλεστούν τις πληροφορίες κατά την προκαταρκτική διαδικασία έρευνας ούτε για να δικαιολογήσουν απόφαση που λαμβάνεται βάσει των διατάξεων του δικαίου του ανταγωνισμού, ανεξαρτήτως του αν πρόκειται για το εθνικό ή το κοινοτικό δίκαιο, δεν εμποδίζει όπως οι πληροφορίες αυτές συνιστούν πάντως ενδείξεις οι οποίες, ενδεχομένως, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να κριθεί η σκοπιμότητα κινήσεως ή όχι της εθνικής διαδικασίας, διαδικασίας κατά την οποία τα πραγματικά περιστατικά πρέπει να αποδειχθούν με αποδεικτικά μέσα που καθορίζει το εθνικό δίκαιο και με σεβασμό των εγγυήσεων που προβλέπει το δίκαιο αυτό.