61987J0247

++++

Προσφυγή κατά παραλείψεως - Φυσικά ή νομικά πρόσωπα - Παραλείψεις υποκείμενες σε προσφυγή - Παράλειψη κινήσεως διαδικασίας λόγω παραβάσεως - Απαράδεκτη

(Συνθήκη ΕΟΚ, άρθρο 169, δεύτερο εδάφιο, και 175, τρίτο εδάφιο)

Είναι απαράδεκτη προσφυγή κατά παραλείψεως, την οποία ασκεί φυσικό ή νομικό πρόσωπο και με την οποία ζητεί να αναγνωριστεί ότι η Επιτροπή παραλείποντας να κινήσει κατά κράτους μέλους διαδικασία για τη διαπίστωση παραβάσεως, παρέλειψε να αποφασίσει, κατά παράβαση της Συνθήκης.

Πράγματι, αφενός, από την οικονομία του άρθρου 169 της Συνθήκης προκύπτει ότι η Επιτροπή δεν είναι υποχρεωμένη να κινήσει διαδικασία κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, αλλά ότι αντίθετα διαθέτει σχετικά διακριτική ευχέρεια που αποκλείει το δικαίωμα των ιδιωτών να απαιτήσουν από το όργανο αυτό να λάβει συγκεκριμένη θέση.

Αφετέρου, το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που ζητεί από την Επιτροπή να κινήσει διαδικασία κατ' εφαρμογή του άρθρου 169 ζητεί, στην πραγματικότητα, τη θέσπιση πράξεων που δεν θα την αφορούσαν άμεσα και ατομικά κατά την έννοια του άρθρου 173, δεύτερο εδάφιο, και τις οποίες, εν πάση περιπτώσει, δεν θα μπορούσε να προσβάλει με προσφυγή ακυρώσεως.

Στην υπόθεση 247/87,

Star Fruit Company SA, με έδρα τις Βρυξέλλες, εκπροσωπούμενη από το δικηγόρο Βρυξελλών Cloetens, με αντίκλητο στο Λουξεμβούργο το δικηγόρο Schleimer, 26, rue Philippe-II,

προσφεύγουσα,

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, εκπροσωπούμενης από την M.-J. Jonczy, νομικό σύμβουλο της Επιτροπής, με αντίκλητο στο Λουξεμβούργο τον Γεώργιο Κρεμλή, μέλος της νομικής υπηρεσίας της Επιτροπής, Centre Wagner C 254, Λουξεμβούργο,

καθής,

υποστηριζόμενης από τη

Γαλλική Δημοκρατία, εκπροσωπούμενη από την Belliard και τον Geraud de Bergues, με τόπο επιδόσεων στο Λουξεμβούργο τη γαλλική πρεσβεία,

παρεμβαίνουσα,

που έχει ως αντικείμενο προσφυγή βάσει των άρθρων 173 και 175 της Συνθήκης ΕΟΚ με την οποία ζητείται να διαπιστωθεί ότι η Επιτροπή παρέλειψε να κινήσει κατά της Γαλλικής Δημοκρατίας τη διαδικασία διαπιστώσεως παραβάσεως του άρθρου 169 της Συνθήκης ΕΟΚ,

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (δεύτερο τμήμα)

συγκείμενο από τους T. F. O' Higgins, πρόεδρο τμήματος, G. F. Mancini και F. A. Schockweiler, δικαστές,

γενικός εισαγγελέας: C. O. Lenz

γραμματέας: D. Louterman, υπάλληλος διοικήσεως

έχοντας υπόψη την έκθεση για την επ' ακροατηρίου συζήτηση και κατόπιν της προφορικής διαδικασίας της 30ής Νοεμβρίου 1988,

αφού άκουσε το γενικό εισαγγελέα που ανέπτυξε τις προτάσεις του κατά τη συνεδρίαση της 14ης Δεκεμβρίου 1988,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

1 Με δικόγραφο που κατέθεσε στη γραμματεία του Δικαστηρίου στις 14 Αυγούστου 1987, η βελγική εταιρία Star Fruit Company, ασχολούμενη με την εισαγωγή και εξαγωγή νωπών μπανανών, άσκησε προσφυγή με την οποία ζητεί να διαπιστωθεί, κατ' εφαρμογή των άρθρων 173, δεύτερο εδάφιο και 175, τρίτο εδάφιο, της Συνθήκης ΕΟΚ, ότι η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων παρέλειψε να κινήσει κατά της Γαλλικής Δημοκρατίας τη διαδικασία του άρθρου 169 της Συνθήκης.

2 Η προσφεύγουσα θεωρεί ότι το σύστημα εφοδιασμού της γαλλικής αγοράς με μπανάνες δεν συμβιβάζεται με τα άρθρα 30 και επόμενα της Συνθήκης ΕΟΚ και με το άρθρο 2 της Σύμβασης ΑΚΕ της Λομέ της 28ης Φεβρουαρίου 1975 (JΟ 1976, L 25, σ. 1). 'Ετσι, η προσφεύγουσα, με έγγραφο της 17ης Απριλίου 1987 ζήτησε από την Επιτροπή να κινήσει κατά της Γαλλικής Δημοκρατίας τη διαδικασία του άρθρου 169 της Συνθήκης, με σκοπό να διαπιστωθεί το εν λόγω ασυμβίβαστο, να καλέσει αυτό το κράτος μέλος να καταργήσει τις ποσοστώσεις στην εισαγωγή μπανανών καταγωγής τρίτων χωρών που τελούν σε ελεύθερη κυκλοφορία στα άλλα κράτη μέλη της Κοινότητας και να αποζημιώσει την προσφεύγουσα για τη ζημία που υπέστη λόγω της αδυναμίας της να ανταποκριθεί στις παραγγελίες των γάλλων πελατών της και λόγω των απωλειών εμπορευμάτων που οφείλονται στις απαγορεύσεις των εισαγωγών που εφαρμόζει το εν λόγω κράτος μέλος.

3 Με έγγραφο της 4ης Μαΐου 1987, η Επιτροπή γνωστοποίησε στην προσφεύγουσα ότι έλαβε το έγγραφό της και την πληροφόρησε ότι θα λάβει τα μέτρα που επιβάλλονται στην υπόθεση αυτή.

4 Κατόπιν της γνωστοποιήσεως αυτής η προσφεύγουσα άσκησε την παρούσα προσφυγή.

5 Με χωριστό δικόγραφο που περιήλθε στη γραμματεία του Δικαστηρίου στις 9 Νοεμβρίου 1987, η Επιτροπή πρόβαλε, δυνάμει του άρθρου 91 του κανονισμού διαδικασίας, ένσταση απαραδέκτου και ζήτησε από το Δικαστήριο να αποφανθεί επ' αυτής χωρίς να εισέλθει στην ουσία.

6 Για να στηρίξει την ένστασή της, η Επιτροπή, υποστηριζόμενη σε όλα τα σημεία από τη Γαλλική Δημοκρατία - στην οποία επετράπη να παρέμβει υπέρ των αιτημάτων της Επιτροπής - ισχυρίζεται ουσιαστικά ότι η προσφυγή είναι απαράδεκτη καθόσον στηρίζεται στο άρθρο 173, δεύτερο εδάφιο, επειδή η προσφεύγουσα δεν προσδιορίζει την πράξη της Επιτροπής της οποίας ζητεί την ακύρωση. Η προσφυγή είναι απαράδεκτη και καθόσον στηρίζεται στο άρθρο 175, τρίτο εδάφιο, το γράμμα του οποίου αποκλείει τη δυνατότητα ασκήσεως από ιδιώτη προσφυγής κατά παραλείψεως λόγω μη εφαρμογής της διαδικασίας του άρθρου 169 κατά κράτους μέλους.

7 Η προσφεύγουσα επαφίεται στην κρίση του Δικαστηρίου όσον αφορά το παραδεκτό της προσφυγής της βάσει του άρθρου 173, δεύτερο εδάφιο, και εμμένει στο ότι η προσφυγή της είναι παραδεκτή βάσει του άρθρου 175, τρίτο εδάφιο, της Συνθήκης.

8 Στην έκθεση για την επ' ακροατηρίου συζήτηση αναπτύσσονται διεξοδικώς τα πραγματικά περιστατικά της υποθέσεως, η εξέλιξη της διαδικασίας, οι ισχυρισμοί και τα επιχειρήματα των διαδίκων. Τα στοιχεία αυτά της δικογραφίας δεν επαναλαμβάνονται κατωτέρω παρά μόνον καθόσον απαιτείται για τη συλλογιστική του Δικαστηρίου.

9 Φαίνεται ότι η προσφεύγουσα δεν προσδιόρισε καν την πράξη της Επιτροπής κατά της οποίας στρέφεται η προσφυγή. Κατά συνέπεια, η προσφυγή είναι απαράδεκτη καθόσον στηρίζεται στο άρθρο 173, δεύτερο εδάφιο, της Συνθήκης.

10 Καθόσον η προσφυγή βασίζεται στο άρθρο 175, τρίτο εδάφιο της Συνθήκης, έχει ως αντικείμενο να αναγνωριστεί ότι η Επιτροπή, παραλείποντας να κινήσει κατά της Γαλλικής Δημοκρατίας διαδικασία για τη διαπίστωση παραβάσεως, παρέλειψε να αποφασίσει, κατά παράβαση της Συνθήκης.

11 Από την οικονομία, όμως, του άρθρου 169 της Συνθήκης προκύπτει ότι η Επιτροπή δεν είναι υποχρεωμένη να κινήσει διαδικασία κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, αλλά ότι αντίθετα διαθέτει διακριτική ευχέρεια που αποκλείει το δικαίωμα των ιδιωτών να απαιτήσουν από το όργανο αυτό να λάβει συγκεκριμένη θέση.

12 Πράγματι, η Επιτροπή, μόνο αν κρίνει ότι το συγκεκριμένο κράτος μέλος παρέβη κάποια από τις υποχρεώσεις του, εκδίδει αιτιολογημένη γνώμη. Εξάλλου, σε περίπτωση που το κράτος αυτό δεν συμμορφωθεί με τη γνώμη αυτή μέσα στην ταχθείσα προθεσμία, το όργανο έχει εν πάση περιπτώσει την ευχέρεια, όχι όμως την υποχρέωση, να προσφύγει στο Δικαστήριο ζητώντας να διαπιστωθεί η φερόμενη παράβαση.

13 Πρέπει, εξάλλου, να σημειωθεί ότι η προσφεύγουσα, ζητώντας από την Επιτροπή να κινήσει διαδικασία κατ' εφαρμογή του άρθρου 169 ζητεί, στην πραγματικότητα, τη θέσπιση πράξεων που δεν θα την αφορούσαν άμεσα και ατομικά κατά την έννοια του άρθρου 173, δεύτερο εδάφιο, και τις οποίες, εν πάση περιπτώσει, δεν θα μπορούσε να προσβάλει με προσφυγή ακυρώσεως.

14 Κατά συνέπεια, η προσφεύγουσα δεν μπορεί να αιτιάται την Επιτροπή ότι παρέλειψε να κινήσει κατά της Γαλλικής Δημοκρατίας τη διαδικασία του άρθρου 169 της Συνθήκης.

15 'Αρα ότι η προσφυγή είναι απαράδεκτη στο σύνολό της.

Επί των δικαστικών εξόδων

16 Κατά το άρθρο 69, παράγραφος 2, του κανονισμού διαδικασίας, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα.

17 Επειδή η προσφεύγουσα ηττήθηκε, πρέπει να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα.

18 Επειδή σχετικό αίτημα υπέβαλε μόνον η Επιτροπή, η καταδίκη αυτή πρέπει να περιοριστεί στα δικαστικά έξοδα, στα οποία υποβλήθηκε το όργανο αυτό.

Για τους λόγους αυτούς

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (δεύτερο τμήμα)

αποφασίζει:

1) Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)Καταδικάζει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα της Επιτροπής.

3) Η Γαλλική Δημοκρατία φέρει τα δικά της δικαστικά έξοδα.