1

Με δικόγραφο που κατέθεσε στη γραμματεία του Δικαστηρίου στις 6 Μαρτίου 1986, ο Giovanni Sergio, υπάλληλος με βαθμό Β 2 της Επιτροπής, άσκησε προσφυγή με την οποία ζητεί, κυρίως, να ακυρωθεί η απόφαση του προϊσταμένου του τμήματος προσλήψεων της 12ης Δεκεμβρίου 1985 και, ως εκ τούτου, να συμμετάσχει στο πρόγραμμα επιμόρφωσης των υποψηφίων του εσωτερικού διαγωνισμού COM/Α/8/84 βάσει τίτλων και εξετάσεων για την κατάρτιση εφεδρικού πίνακα προσλήψεων, πρόγραμμα που αρχίζει στις 17 Μαρτίου 1986.

2

Με αίτηση λήψεως ασφαλιστικών μέτρων που υπέβαλε την ίδια ημέρα, ο αιτών ζητεί, σύμφωνα με το άρθρο 91, παράγραφος 4, του κανονισμού υπηρεσιακής κατάστασης των υπαλλήλων, να ανασταλεί η εκτέλεση της σχετικής απόφασης και να συμμετάσχει μέχρι να εκδοθεί οριστική απόφαση στο παραπάνω πρόγραμμα επιμόρφωσης.

3

Η αίτηση λήψεως ασφαλιστικών μέτρων επιδόθηκε στην Επιτροπή η οποία υπέβαλε τις γραπτές παρατηρήσεις της. Δεδομένου ότι οι γραπτές παρατηρήσεις περιέχουν όλα τα αναγκαία στοιχεία για να εκδοθεί απόφαση επί της αιτήσεως λήψεως ασφαλιστικών μέτρων δεν κρίθηκε αναγκαίο να κληθούν οι διάδικοι να αναπτύξουν προφορικώς τις απόψεις τους.

4

Ο αιτών, υπάλληλος της Επιτροπής από τις 9 Δεκεμβρίου 1967 υπέβαλε, τον Ιούνιο 1984, αίτηση συμμετοχής στον εσωτερικό διαγωνισμό COM/A/8/84 βάσει τίτλων και εξετάσεων για την κατάρτιση εφεδρικού πίνακα προσλήψεων υπαλλήλων διοικήσεως ( σταδιοδρομία A 7/6 ). Αφού η συμμετοχή του αιτούντος στις εξετάσεις έγινε δεκτή, πληροφορήθηκε με έγγραφο της 12ης Δεκεμβρίου 1985 του προϊσταμένου. του τμήματος « προσλήψεων » ότι η εξεταστική επιτροπή έκρινε ότι δεν μπορούσε να συμμετάσχει στην επόμενη φάση της διαδικασίας, δηλαδή στο πρόγραμμα επιμόρφωσης. Πράγματι, η εξεταστική επιτροπή σχημάτισε μια συνολική κρίση ως προς κάθε υποψήφιο και έκανε δεκτούς, κατόπιν συγκριτικής εξετάσεως, τους υποψήφιους που έκρινε ως περισσότερο ικανούς.

5

Ο αιτών, θεωρώντας ότι η απόφαση αυτή πάσχει από έλλειψη αιτιολογίας και ότι αντίκειται στο άρθρο 25 του κανονισμού υπηρεσιακής κατάστασης των υπαλλήλων, άσκησε την κύρια προσφυγή και υπέβαλε την υπό κρίση αίτηση λήψεως ασφαλιστικών μέτρων.

6

Σύμφωνα με το άρθρο 83, παράγραφος 2, του κανονισμού διαδικασίας, στον αιτούντα διάδικο εναπόκειται να προσδιορίσει τα περιστατικά από τα οποία προκύπτει το επείγον της υποθέσεως καθώς και τους πραγματικούς και νομικούς ισχυρισμούς που δικαιολογούν, εκ πρώτης όψεως, τη λήψη του προσωρινού μέτρου το οποίο ζητείται.

7

Σχετικά, ο αιτών παραπέμπει στους λόγους που αναφέρει στην κύρια προσφυγή του, τονίζοντας, εξάλλου, ότι υφίσταται επείγον κατά την έννοια της προαναφερθείσας διάταξης καθόσον η εξεταστική επιτροπή σχεδιάζει να διοργανώσει, την 17η Μαρτίου 1986, μαθήματα θεωρητικής επιμόρφωσης και πρακτικής εξάσκησης, και τα δύο υποχρεωτικά και κοινά, για όλους τους υποψήφιους που καλούνται να συμμετάσχουν. Στο τέλος της περιόδου, θα πρέπει κάθε υποψήφιος να υποστηρίζει ενώπιον της εξεταστικής επιτροπής έκθεση που θα έχει προηγουμένως καταθέσει και η οποία θα αναφέρεται τόσο στην πρακτική εξάσκηση όσο και στα διάφορα μαθήματα επιμόρφωσης που θα έχει παρακολουθήσει. Όμως, η παρεμπόδιση του αιτούντος να συμμετάσχει στο παραπάνω πρόγραμμα επιμόρφωσης καταλήγει, στην πραγματικότητα, σε παρεμπόδιση του να συμμετάσχει στην προφορική εξέταση που προβλέπεται στην προκήρυξη του διαγωνισμού.

8

Η Επιτροπή, στις γραπτές της παρατηρήσεις, ζητεί να απορριφθεί η αίτηση λήψεως ασφαλιστικών μέτρων. Εν προκειμένω, τονίζει ότι ο αιτών δεν θα υποστεί ανεπανόρθωτη ζημία στην περίπτωση που η απόφαση ως προς την ουσία εκδοθεί μετά το πέρας της θεωρητικής επιμόρφωσης και της πρακτικής άσκησης. Πράγματι, αν το Δικαστήριο, κάνοντας δεκτή την κύρια προσφυγή, ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση, η Επιτροπή οφείλει να κινήσει εκ νέου τη διαδικασία του διαγωνισμού και η εξεταστική επιτροπή να ξαναρχίσει τις εργασίες της ως προς αυτόν προκειμένου να εκτελέσει την απόφαση αυτή. Ως εκ τούτου, το εν λόγω πρόγραμμα επιμόρφωσης μπορεί να διοργανωθεί για ένα μόνο πρόσωπο. Εξάλλου, η Επιτροπή τονίζει ότι δεν είναι δυνατό να γίνει δεκτό ως προσωρινό ένα μέτρο που καθιστά την κύρια προσφυγή άνευ αντικειμένου.

9

Προκειμένου να επιλυθεί το πρόβλημα που ανέκυψε από την αίτηση λήψεως ασφαλιστικών μέτρων, πρέπει να γίνει δεκτό ότι από τις προαναφερθείσες παρατηρήσεις της Επιτροπής συνάγεται ότι ο αιτών δεν υφίσταται ανεπανόρθωτη ζημία σε περίπτωση που η απόφαση ως προς την ουσία εκδοθεί μετά το πέρας του προγράμματος επιμόρφωσης. Πράγματι η Επιτροπή δήλωσε ότι είναι έτοιμη να κινήσει εκ νέου τη διαδικασία του διαγωνισμού ως προς τον αιτούντα, στην περίπτωση που δικαιωνόταν στην κύρια προσφυγή. Υπό τις συνθήκες αυτές, ο προσφεύγων δεν προσδιόρισε τα περιστατικά από τα οποία αποδεικνύεται το επείγον της αίτησης του για τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων.

10

Από τις προηγούμενες σκέψεις συνάγεται ότι η αίτηση λήψεως ασφαλιστικών μέτρων πρέπει να απορριφθεί.

Για τους λόγους αυτούς

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ,

κρίνοντας επί προσωρινών μέτρων,

αφού άκουσε το γενικό εισαγγελέα,

διατάσσει: