Υπόθεση 276/85

Γεώργιος Κλαδάκης

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Υπάλληλος — Αναθεώρηση της κατατάξεως»

Έκθεση για την επ' ακροατηρίου συζήτηση

Προτάσεις του γενικού εισαγγελέα José Luís da Cruz Vilaça της 10ης Δεκεμβρίου 1986   501

Απόφαση του Δικαστηρίου ( τρίτο τμήμα ) της 4ης Φεβρουαρίου 1987   508

Περίληψη της απόφασης

1. Υπάλληλοι – Προσφυγή – Προθεσμία – Αφετηρία – Ημερομηνία κοινοποιήσεως της απόφασης επί της ενστάσεως – Υπολογισμός

   (Κανονισμός υπηρεσιακής κατάστασης των υπαλλήλων, άρθρο 91, παράγραφος 3 κανονισμός διαδικασίας, άρθρα 80, παράγραφος 1, και 81, παράγραφος 1 )

2. Διαδικασία – Προθεσμία για την άσκηση προσφυγής – Απώλεια του δικαιώματος – Τυχαίο συμβάν ή ανωτέρα βία – Όρια

   (Οργανισμός τον Δικαστηρίου ΕΟΚ, άρθρο 42, δεύτερη παράγραφος )

1.  Βάσει των άρθρων 80, παράγραφος 1, και 81, παράγραφος 1, του κανονισμού διαδικασίας, η τρίμηνη προθεσμία που προβλέπει το άρθρο 91, παράγραφος 3, του κανονισμού υπηρεσιακής καταστάσεως για την άσκηση προσφυγής κατά της αποφάσεως επί της διοικητικής ενστάσεως αρχίζει να τρέχει, σε περίπτωση κοινοποιήσεως της απόφασης αυτής, από την επομένη της κοινοποιήσεως ανεξαρτήτως της ώρας της κοινοποιήσεως και εκπνέει, εφόσον εκφράζεται σε ημερολογιακούς μήνες, στο τέλος της ημέρας του τρίτου μήνα που είναι αντίστοιχη κατ' αριθμό με την ημέρα ενάρξεως της προθεσμίας, δηλαδή την ημέρα της κοινοποιήσεως.

2.  Η αυστηρή εφαρμογή των κοινοτικών κανόνων περί δικονομικών προθεσμιών ανταποκρίνεται στην αρχή της ασφάλειας του δικαίου και στην ανάγκη να αποφεύγεται κάθε αυθαίρετη διάκριση ή μεταχείριση κατά την απονομή της δικαιοσύνης. Κατά συνέπεια δεν χωρεί παρέκκλιση από την εφαρμογή των εν λόγω κανόνων παρά μόνο εφόσον συντρέχουν οι εντελώς εξαιρετικές περιπτώσεις του τυχαίου γεγονότος και της ανωτέρας βίας, σύμφωνα με το άρθρο 42, δεύτερη παράγραφος, του οργανισμού του Δικαστηρίου ΕΟΚ. Δεν μπορεί να θεωρηθεί ως τυχαίο συμβάν ή περίπτωση ανωτέρας βίας το γεγονός ότι δεν υπήρχε αυθεντικό κείμενο του κανονισμού υπηρεσιακής καταστάσεως στη γλώσσα του υπαλλήλου τη στιγμή που ο εν λόγω κανονισμός είχε εκδοθεί σε όλες τις άλλες επίσημες γλώσσες της Κοινότητας, από τις οποίες ο ενδιαφερόμενος θα έπρεπε να γνωρίζει τουλάχιστον μία κατά ικανοποιητικό τρόπο.