ΈΚΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠ' ΑΚΡΟΑΤΗΡΊΟΥ ΣΥΖΉΤΗΣΗ

στην υπόθεση 204/85 ( *1 )

Ι — Περιστατικά

Η Ανδρονίκη Βλάχου διορίστηκε δόκιμος υπάλληλος στο βαθμό LA 6 ως μεταφράστρια με^ απόφαση της ΑΔΑ του Ελεγκτικού Συνεδρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, της 28ης Φεβρουαρίου 1984.

Έκθεση κρίσεως κατά το πέρας της δοκιμασίας συντάχθηκε σύμφωνα με το άρθρο 34 του κανονισμού υπηρεσιακής καταστάσεως των υπαλλήλων στις 26 Οκτωβρίου 1984.

Γραπτές παρατηρήσεις διατύπωσε η Βλάχου επί της εν λόγω εκθέσεως στις 5 Νοεμβρίου 1984.

Στις 26 Νοεμβρίου 1984, ο γραμματέας του Ελεγκτικού Συνεδρίου υπεύθυνος για τη διοίκηση του προσωπικού αποφάσισε, κατά την άσκηση των καθηκόντων που του έχουν ανατεθεί από την ΑΔΑ, με την απόφαση αριθ. 84-15 να μονιμοποιήσει τη Βλάχου με το βαθμό LA 6.

Διοικητική ένσταση κατά της αποφάσεως αυτής υποβλήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 1985 από τη Βασιλική Στρογγυλή, μεταφράστρια με το βαθμό LA 7 στο Ελεγκτικό Συνέδριο. Δεδομένου ότι η ένσταση αυτή απορρίφθηκε από τον πρόεδρο του Ελεγκτικού Συνεδρίου στις 21 Ιουνίου 1985, η Στρογγυλή άσκησε προσφυγή στις 3 Ιουλίου 1985.

Προβάλλει ότι η απόφαση μονιμοποιήσεως της Βλάχου:

1)

αντίκειται στα άρθρα 27 και 34, παράγραφος 2, του κανονισμού υπηρεσιακής καταστάσεως

και

2)

φέρει το στίγμα υπερβάσεως και καταχρήσεως εξουσίας, καθότι ελήφθη χωρίς να ληφθεί υπόψη η ύπαρξη αρνητικής εκθέσεως κρίσεως κατά το πέρας της δοκιμασίας.

Με Διάταξη της 31ης Ιανουαρίου 1986, επετράπη στη Βλάχου να παρέμβει στην υπόθεση προς υποστήριξη των αιτημάτων του καθού.

Κατόπιν εκθέσεως του εισηγητή δικαστή, μετ' ακρόαση του γενικού εισαγγελέα, το Δικαστήριο ( πρώτο τμήμα ) αποφάσισε να προχωρήσει στην προφορική διαδικασία χωρίς προηγούμενη διεξαγωγή αποδείξεων και να περιορίσει τη συζήτηση, κατά τη διαδικασία αυτή, στο ζήτημα του παραδεκτού της προσφυγής.

II — Αιτήματα των διαδίκων

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

« 1)

να κρίνει την παρούσα προσφυγή παραδεκτή και βάσιμη·

2)

πριν αποφανθεί οριστικά να διατάξει την αντίδικο να προσκομίσει:

την έκθεση κρίσεως κατά το πέρας της δοκιμασίας της Βλάχου·

το “ υπηρεσιακό σημείωμα για τον προσωπικό φάκελο της Βλάχου” της 16ης Νοεμβρίου 1984 του προέδρου του Ελεγκτικού Συνεδρίου·

τα στοιχεία ταυτότητος “ των εκτός του Ελεγκτικού Συνεδρίου προσώπων” που εξέτασαν τις μεταφράσεις κατά τη διάρκεια της δοκιμασίας'

3)

να ακυρώσει:

α)

Την απόφαση της 6ης Νοεμβρίου 1984 του Jean-Aimé Stoli, γραμματέα του Ελεγκτικού Συνεδρίου υπεύθυνου για θέματα προσωπικού, με την οποία μονιμοποιείται στη θέση την οποία κατέχει η Ανδρονίκη Βλάχου, μόνιμη υπάλληλος με το βαθμό LÁ 6, τοποθε-. τημένη στον τομέα προεδρία·

β)

εν ανάγκη, την απόφαση με την οποία το Ελεγκτικό Συνέδριο απέρριψε ρητώς τη διοικητική ένσταση που είχε υποβάλει η προσφεύγουσα, βάσει του άρθρου 90, παράγραφος 2, του κανονισμού υπηρεσιακής κατάστασης, στις 26 Φεβρουαρίου 1985·

4)

να καταδικάσει το καθού στα έξοδα της δίκης κατ' εφαρμογή του άρθρου 69, παράγραφος 2, του κανονισμού διαδικασίας καθώς και στα αναγκαία έξοδα στα οποία θα υποβληθεί η προσφεύγουσα για τη δίκη και, ειδικότερα, τα έξοδα του διορισμού αντικλήτου, τα έξοδα διακινήσεως και διαμονής και την αμοιβή δικηγόρου κατ' εφαρμογή του άρθρου 73 β) του ίδιου κανονισμού. »

Το καθού ζητεί από το Δικαστήριο:

« 1)

να κρίνει την προσφυγή στην υπόθεση 204/85 απαράδεκτη, άλλως αβάσιμη·

2)

να καταδικάσει την προσφεύγουσα στο σύνολο των δικαστικών εξόδων. »

Η παρεμβοάνουοα ζητεί από το Δικαστήριο:

« 1)

να κρίνει την προσφυγή στην υπόθεση 204/85 απαράδεκτη, άλλως αβάσιμη,

2)

να καταδικάσει την προσφεύγουσα σε όλα τα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων και των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η παρεμβαίνουσα. »

III — Λόγοι και επιχειρήματα των διαδίκων ως προς το παραδεκτό της προσφυγής

Το ΕΑεγκτικό Σννέδρω, υποστηριζόμενο από την παρεμβαίνουοα, επικαλείται κατ' ουσία, την έλλειψη εννόμου συμφέροντος, κατά το μέρος που η προσφεύγουσα δεν μπορεί να προβάλλει καμία αιτίαση που την αφορά ατομικά.

Κατά πάγια νομολογία, η προσφυγή δεν είναι παραδεκτή, παρά μόνο αν η προσβαλλόμενη πράξη μπορεί να θίξει απευθείας μια ορισμένη νομική κατάσταση και, επιπλέον, αν το έννομο συμφέρον είναι γεγεννημένο και ενεστώς. Όμως, η προσφεύγουσα προσπαθεί να δικαιολογήσει την προσφυγή της με έμμεσο έννομο συμφέρον, ενδεχόμενο, μελλοντικό και υποθετικό. Κατά το μέτρο που η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η μονιμοποίηση της Βλάχου στο βαθμό LA 6 μειώνει τις πιθανότητες της για προαγωγή από το LA 7 στο LA 6, πρέπει να παρατηρηθεί, αφενός, ότι μια τέτοια προαγωγή υπάγεται εν πάση περιπτώσει στη διακριτική εξουσία της Α ΔΑ και, αφετέρου, ότι κατά την ημερομηνία της ασκήσεως της προσφυγής δύο θέσεις του βαθμού LA 6 ήταν ακόμη κενές στο Ελεγκτικό Συνέδριο. Εξάλλου, κάθε έννομο συμφέρον που στηρίζεται στη μείωση των πιθανοτήτων προαγωγής στο βαθμό LA 6 εξαφανίστηκε εφόσον η προαγωγή της Στρογγυλή στο βαθμό LA 6 έγινε στις 21 Νοεμβρίου 1985.

Κατά το μέτρο που η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η μονιμοποίηση της Βλάχου την υποχρεώνει να υποστεί τον « αθέμιτο ανταγωνισμό » της προσφεύγουσας στα πλαίσια μελλοντικού διαγωνισμού για την πλήρωση θέσεως βαθμού LA 5/LA 4, πρέπει να παρατηρηθεί ότι η ενδεχόμενη ζημία εξαρτάται από την — υποθετική — συμμετοχή τόσο της προσφεύγουσας όσο και της Βλάχου στο διαγωνισμό αυτό και ότι, ακόμη και αν ακυρωθεί η μονιμοποίηση της Βλάχου, η προσφεύγουσα δεν θα είχε με κανένα τρόπο τη βεβαιότητα επιτυχίας σε τέτοιο διαγωνισμό ούτε τη βεβαιότητα ότι θα διοριστεί στη θέση.

Ως προς τα δικαστικά έξοδα, το Ελεγκτικό Συνέδριο υποστηρίζει ότι η προσφυγή που άσκησε η Στρογγυλή είναι προφανώς απαράδεκτη και ότι η προσφεύγουσα έπρεπε, κατά συνέπεια, να φέρει τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το καθού με προσφυγή που δεν έχει καμιά πιθανότητα επιτυχίας.

Η προσφεΰγονοα υποστηρίζει ότι το έννομο συμφέρον της απορρέει:

1)

από το συμφέρον της, ως υπαλλήλου, να επαγρυπνεί ώστε τα κοινοτικά όργανα να έχουν υπηρεσίες με υπαλλήλους ικανούς και επιδεικνύοντες καλή συμπεριφορά·

2)

από το συμφέρον της που συνίσταται στο ότι η ορθή λειτουργία του ελληνικού μεταφραστικού τμήματος και το περιβάλλον της εργασίας στα πλαίσια του τμήματος αυτού να μην διαταράσσονται από την παρουσία προσώπου που δεν διαθέτει τα αναγκαία προσόντα και ικανότητα για την άσκηση των καθηκόντων που του έχουν ανατεθεί·

3)

από το συμφέρον της να μην μειωθούν οι πιθανότητες της για προαγωγή στο βαθμό LA 6, συμφέρον το οποίο πρέπει να εκτιμηθεί κατά την ημερομηνία ασκήσεως της προσφυγής, και από το συμφέρον της να μην υποστεί τον « αθέμιτο ανταγωνισμό » της Βλάχου σε ενδεχόμενους διαγωνισμούς για θέση της σταδιοδρομίας LA 5/LA 4.

G.Bosco

εισηγητής δικαστής


( *1 ) Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική.


ΑΠΌΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΊΟΥ (πρώτο τμήμα)

της 21ης Ιανουαρίου 1987 ( *1 )

Στην υπόθεση 204/85,

Βασιλική Στρογγυλή, κάτοικος Bertrange ( Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου ), 244, rue de Luxembourg, επικουρούμενη και εκπροσωπούμενη από τον Jean-Noël Louis, δικηγόρο Βρυξελλών, με αντίκλητο στο Λουξεμβούργο τον Nicolas Decker, 16, avenue Marie-Thérèse,

προσφεύγουσα,

κατά

Ελεγκτικού Συνεδρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, εκπροσωπούμενου από το γραμματέα του Jean-Aimé Stoli και τον Michael Becker, επικουρούμενους από τη Luciette Defalque, δικηγόρο Βρυξελλών, με τόπο επιδόσεων στο Λουξεμβούργο την έδρα του Ελεγκτικού Συνεδρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, 29, rue Aldringen,

καθού,

υποστηριζόμενου από την

Ανδρονίκη Βλάχου, εκπροσωπούμενη από τον Victor Biel, δικηγόρο Λουξεμβούργου, με αντίκλητο στο Λουξεμβούργο τον εντολέα της, 18 A, rue des Glacis,

παρεμβαίνουσα,

που έχει ως αντικείμενο την ακύρωση της αποφάσεως, της 26ης Νοεμβρίου 1984, του γραμματέα του Ελεγκτικού Συνεδρίου υπεύθυνου για τη διοίκηση του προσωπικού, περί μονιμοποιήσεως της Ανδρονίκης Βλάχου, δοκίμου υπαλλήλου με βαθμό LA 6 που υπηρετεί στον « τομέα προεδρία »,

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ( πρώτο τμήμα )

συγκείμενο από τους F. Schockweiler, πρόεδρο τμήματος, G. Bosco και R. Joliét, δικαστές,

γενικός εισαγγελέας: C Ο. Lenz

γραμματέας: J. Α. Pompe, βοηθός γραμματέας

αφού έλαβε υπόψη την έκθεση για την επ' ακροατηρίου συζήτηση και κατόπιν της προφορικής διαδικασίας της 8ης Οκτωβρίου 1986,

αφού άκουσε το γενικό εισαγγελέα που ανέπτυξε τις προτάσεις του κατά τη δημόσια συνεδρίαση της 23ης Οκτωβρίου 1986,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

1

Με δικόγραφο που κατέθεσε στη γραμματεία του Δικαστηρίου στις 3 Ιουλίου 1985 η Βασιλική Στρογγυλή, υπάλληλος κατά το χρόνο εκείνο με βαθμό LA 7 στο Ελεγκτικό Συνέδριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, άσκησε προσφυγή που έχει ως αντικείμενο την ακύρωση της αποφάσεως της 26ης Νοεμβρίου 1984 του γραμματέα του Ελεγκτικού Συνεδρίου με την οποία μονιμοποιήθηκε η Ανδρονίκη Βλάχου, δόκιμος υπάλληλος με βαθμό LA 6 που υπηρετούσε στον « τομέα προεδρία ».

2

Στην έκθεση για την επ' ακροατηρίου συζήτηση, αναπτύσσονται διεξοδικώς τα πραγματικά περιστατικά, η διαδικασία, οι λόγοι και τα επιχειρήματα των διαδίκων. Τα στοιχεία αυτά της δικογραφίας δεν επαναλαμβάνονται πιο κάτω παρά μόνο καθόσον απαιτείται για να σχηματίσει κρίση το Δικαστήριο.

3

Η Στρογγυλή υποστηρίζει ότι η απόφαση μονιμοποιήσεως της Βλάχου αντίκειται στα άρθρα 27 και 34 του κανονισμού της υπηρεσιακής καταστάσεως των υπαλλήλων ( στο εξής: κανονισμός υπηρεσιακής καταστάσεως ), διότι εκδόθηκε αν και είχε αποδειχτεί ότι η Βλάχου δεν είχε επαρκή προσόντα για να μονιμοποιηθεί, επίσης δε φέρει το στίγμα καταχρήσεως εξουσίας, καθόσον μια τέτοια απόφαση δεν λαμβάνει υπόψη το συμφέρον της υπηρεσίας.

4

Το Ελεγκτικό Συνέδριο, καθού, υποστηριζόμενο ως προς τα αιτήματα του από τη Βλάχου, ως παρεμβαίνουσα, αμφισβητεί κατά πρώτο το παραδεκτό της προσφυγής για το λόγο ότι, μεταξύ άλλων, η Στρογγυλή δεν προβάλλει καμία βλαπτική πράξη που να τη ζημιώνει προσωπικά και δεν μπορεί να δικαιολογήσει την προσφυγή της βάσει εννόμου συμφέροντος γεγεννημένου και ενεστώτος και επαρκώς συγκεκριμένου.

5

Η Στρογγυλή απαντά ότι το συμφέρον της να ασκήσει προσφυγή κατά της αποφάσεως μονιμοποιήσεως της Βλάχου προκύπτει:

α)

από το συμφέρον της, ως υπαλλήλου, να επαγρυπνεί ώστε τα κοινοτικά όργανα να έχουν υπηρεσίες με υπαλλήλους ικανούς και επιδεικνύοντες καλή συμπεριφορά·

β)

από το συμφέρον της που συνίσταται στο ότι η εύρυθμη λειτουργία του ελληνικού μεταφραστικού τμήματος και το περιβάλλον της εργασίας στα πλαίσια του τμήματος αυτού να μη διαταράσσονται από την παρουσία προσώπου που δεν διαθέτει τα αναγκαία προσόντα και ικανότητα για την άσκηση των καθηκόντων που του έχουν ανατεθεί·

γ)

από το συμφέρον της να μη μειωθούν οι πιθανότητες της για προαγωγή στο βαθμό LA 6, συμφέρον το οποίο πρέπει να εκτιμηθεί κατά την ημερομηνία ασκήσεως της προσφυγής, και από το συμφέρον της να μην υποστεί τον « αθέμιτο ανταγωνισμό » της Βλάχου σε ενδεχόμενους διαγωνισμούς για θέση της σταδιοδρομίας LA 5/LA 4.

6

Κατόπιν της προβολής ενστάσεως απαραδέκτου από το Ελεγκτικό Συνέδριο, πρέπει να εξακριβωθεί αν η προσφυγή πληροί ή όχι τις προϋποθέσεις του παραδεκτού που ορίζει ο κανονισμός υπηρεσιακής καταστάσεως. Πρέπει σχετικά να υπενθυμιστεί ότι, κατά το άρθρο 91, παράγραφος 1, του κανονισμού υπηρεσιακής καταστάσεως, είναι παραδεκτές μόνο οι προσφυγές που ασκούνται κατά « βλαπτικής πράξης » εις βάρος του προσφεύγοντος και ότι, σύμφωνα με πάγια νομολογία του Δικαστηρίου ( βλέπε αποφάσεις της 1ης Ιουλίου 1964, Pistoj, 26/63, Rec. σ. 673, και της 1ης Φεβρουαρίου 1979, Deshormes, 17/78, Rec. σ. 189), μπορούν να θεωρηθούν ως βλαπτικές πράξεις μόνο εκείνες που θίγουν απευθείας και αμέσως τη νομική κατάσταση των ενδιαφερομένων.

7

Κανένα από τα προβαλλόμενα από τη Στρογγυλή περιστατικά δεν επιτρέπει να θεωρηθεί ότι η μονιμοποίηση της Βλάχου συνιστά βλαπτική πράξη εις βάρος της προσφεύγουσας.

8

Πράγματι, τα αναφερθέντα συμφέροντα υπό στοιχεία α ) και β ) δεν είναι συμφέροντα που αναγνωρίζονται ως προς τους μονίμους και μη μονίμους υπαλλήλους θεωρούμενους ατομικά, αλλά ίδια συμφέροντα της διοίκησης, στην οποία ανήκει η διασφάλιση της οργανώσεως και της εύρυθμης λειτουργίας των υπηρεσιών.

9

Κατά τη νομολογία του Δικαστηρίου ( απόφαση της 30ής Ιουνίου 1983, Schloh, 85/82, Συλλογή σ. 2105 ), τέτοια συμφέροντα, τα οποία δεν λαμβάνουν υπόψη οποιαδήποτε βλάβη της νομικής καταστάσεως εκείνων που τα επικαλούνται, δεν μπορούν να στηρίξουν το παραδεκτό προσφυγής, δεδομένου ότι ένας μόνιμος ή μη μόνιμος υπάλληλος « δεν νομιμοποιείται να προσφεύγει υπέρ του νόμου ή των κοινοτικών οργάνων και δεν μπορεί να προβάλει, προς στήριξη προσφυγής ακύρωσης διορισμού, παρά μόνο αιτιάσεις που τον αφορούν ατομικά ».

10

Ως προς το συμφέρον που αναφέρθηκε παραπάνω υπό στοιχείο γ ), πρέπει επίσης να αποκλειστεί ότι η μονιμοποίηση της Βλάχου συνιστά βλαπτική πράξη κατά της Στρογγυλή, η οποία δεν είχε συμμετάσχει στο διαγωνισμό βάσει του οποίου η Βλάχου διορίστηκε δόκιμη υπάλληλος και ότι δεν μπορούσε να προαχθεί στο βαθμό LA 6 κατά την ημερομηνία κατά την οποία η Βλάχου μονιμοποιήθηκε στο βαθμό αυτό.

11

Το συμφέρον που επικαλείται η Στρογγυλή να μη μειωθούν οι πιθανότητες προαγωγής της στο βαθμό LA 6 κατόπιν του διορισμού της Βλάχου και να μην υποστεί « τον αθέμιτο » ανταγωνισμό της σε διαγωνισμούς που θα διοργανωθούν στο μέλλον για θέσεις της σταδιοδρομίας LA 5/LA 4 εντός του Ελεγκτικού Συνεδρίου είναι στην πραγματικότητα ένα μελλοντικό και υποθετικό συμφέρον, το οποίο δεν καλύπτει, ως τέτοιο, τις απαιτήσεις που ρητώς αναφέρονται στη νομολογία του Δικαστηρίου.

12

Ενόψει των προηγουμένων σκέψεων πρέπει να απορριφθεί η προσφυγή ως απαράδεκτη λόγω ελλείψεως βλαπτικής πράξεως εις βάρος της προσφεύγουσας.

Επί των δικαστικών εξόδων

13

Κατά το άρθρο 70 του κανονισμού διαδικασίας, προκειμένου περί προσφυγών υπαλλήλων τα όργανα φέρουν τα έξοδα τους υπό την επιφύλαξη του δευτέρου εδαφίου της παραγράφου 3 του άρθρου 69. Κατά τη διάταξη αυτή το Δικαστήριο μπορεί να καταδικάσει το διάδικο να καταβάλει στον αντίδικο τα έξοδα στα οποία αναγκάστηκε να υποβληθεί και τα οποία το Δικαστήριο κρίνει ότι προκλήθηκαν χωρίς εύλογη αιτία ή κακοβούλως.

14

Το Ελεγκτικό Συνέδριο ζήτησε ρητά την καταδίκη της προσφεύγουσας στα δικαστικά έξοδα με την αιτιολογία ότι η προσφεύγουσα άσκησε προσφυγή, αν και το καθού της επέστησε πολλές φορές την προσοχή, εγγράφως και προφορικά, επί της πραγματικής και νομικής καταστάσεως που οδηγεί στο να θεωρηθεί η προσφυγή της ως προφανώς απαράδεκτη.

15

Λαμβάνοντας υπόψη ότι η Στρογγυλή άσκησε προσφυγή, αν και εύκολα μπορούσε να προβλέψει ότι σύμφωνα με τον κανονισμό υπηρεσιακής καταστάσεως και την πάγια νομολογία του Δικαστηρίου η προσφυγή αυτή θα κρινόταν ως απαράδεκτη, πρέπει να καταδικαστεί στα έξοδα του καθού.

16

Δεδομένου ότι η προσφεύγουσα ηττήθηκε, πρέπει να καταδικαστεί επίσης στα έξοδα της παρεμβαίνουσας.

 

Για τους λόγους αυτούς

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (πρώτο τμήμα)

αποφασίζει:

 

1)

Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

 

2)

Καταδικάζει την προσφεύγουσα στα έξοδα του καθού και της παρεμβαίνουσας.

 

Schockweiler

Bosco

Joliét

Δημοσιεύτηκε σε δημόσια συνεδρίαση στο Λουξεμβούργο στις 21 Ιανουαρίου 1987.

Ο γραμματέας

Ρ. Heim

Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος

F. Schockweiler


( *1 ) Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική.