61981J0069

Κράτη μέλη — Υποχρεώσεις — Εκτέλεση οδηγιών — Παράβαση — Δικαιολογία — Μή δεκτή

( Συνθήκη ΕΟΚ άρθρο 169 )

Ένα Κράτος μέλος δέν δύναται νά επικαλεσθεί διατάξεις , τήν ακολουθουμένη πρακτική ή καταστάσεις τής εσωτερικής εννόμου τάξεώς του γιά νά δικαιολογήσει τήν μή τήρηση τών υποχρεώσεων πού απορρέουν από τίς κοινοτικές οδηγίες .

Στήν υπόθεση 69/81 ,

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ , εκπροσωπουμένη από τόν νομικό της σύμβουλο Rene-Christian Beraud , μέ αντίκλητο τόν Oreste Montalto , μέλος τής νομικής της υπηρεσίας , κτίριο Jean Monnet , Kirchberg , Λουξεμβούργο ,

προσφεύγουσα ,

κατά

ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΟΥ ΒΕΛΓΙΟΥ , εκπροσωπουμένου από τόν Robert Hoebaer , διευθυντού τού υπουργείου εξωτερικών , εξωτερικού εμπορίου καί συνεργασίας γιά τήν ανάπτυξη , μέ τόπο επιδόσεων στό Λουξεμβούργο τήν εδρα τής πρεσβείας τού Βελγίου ,

καθ’ ου ,

πού έχει ως αντικείμενο αίτηση περί αναγνωρίσεως τής παραβάσεως τών υποχρεώσεων τού Βασιλείου τού Βελγίου πού υπέχει εκ τής συνθήκης , η οποία προκύπτει από τήν μή εφαρμογή , εντός τής ταχθείσης προθεσμίας , τής οδηγίας 75/442 τού Συμβουλίου , τής 15ης Ιουλίου 1975 , περί στερεών αποβλήτων ( ΕΕ ειδ . έκδ . 15/001 , σ . 86 επ .),

1 Μέ δικόγραφο , πού κατέθεσε στήν γραμματεία τού Δικαστηρίου τήν 3η Απριλίου 1981 , η Επιτροπή τών Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ήσκησε , δυνάμει τού άρθρου 169 τής συνθήκης ΕΟΚ , προσφυγή μέ τήν οποία ζητείται νά αναγνωρισθεί οτι τό Βασίλειο τού Βελγίου , παραλείποντας νά θεσπίσει , εντός τής ταχθείσης προθεσμίας , τίς αναγκαίες διατάξεις πρός συμμόρφωσή του πρός τήν οδηγία 75/442 τού Συμβουλίου , τής 15ης Ιουλίου 1975 , περί στερεών αποβλήτων ( ΕΕ ειδ . έκδ . 15/001 , σ . 86 επ .), παρέβη τίς υποχρεώσεις πού υπέχει εκ τού άρθρου 189 εδάφιο 3 τής συνθήκης .

2 Δυνάμει τού άρθρου 13 τής οδηγίας , τά Κράτη μέλη υπεχρεούντο νά θέσουν εν ισχύι τά αναγκαία πρός συμμόρφωσή τους μέτρα εντός προθεσμίας εικοσιτεσσάρων μηνών από τής κοινοποιήσεώς της , η οποία εξέπνευσε , εν προκειμένω , τήν 18η Ιουλίου 1977 .

3 Η βελγική κυβέρνηση διευκρίνισε οτι η οδηγία απετέλεσε ήδη αντικείμενο ορισμένων επί μέρους μέτρων εκτελέσεως . Δέν αμφισβητεί , πάντως , οτι τό Βασίλειο τού Βελγίου δέν εξεπλήρωσε τήν υποχρέωση εφαρμογής τής οδηγίας στό σύνολό της , εντός τής προβλεπομένης προθεσμίας .

4 Η βελγική κυβέρνηση δικαιολογεί κυρίως τήν παράλειψή της λόγω τού οτι ευρίσκονται εν εξελίξει σημαντικές θεσμικές μεταρρυθμίσεις οι οποίες , ιδίως στόν τομέα τής οδηγίας γιά τήν οποία πρόκειται , κατανέμουν εξουσίες καί αρμοδιότητες μεταξύ εθνικών καί περιφερειακών οργάνων . Γιά οσο χρονικό διάστημα τά νέα όργανα δέν θά ειναι ακόμα σέ θέση νά ασκήσουν τίς εξουσίες τους , η οδηγία δέν θά καταστεί δυνατόν νά εφαρμοσθεί στό σύνολό της .

5 Άν καί οι εν λόγω περιστάσεις δύνανται νά εξηγήσουν τήν δυσχέρεια εφαρμογής τής οδηγίας , δέν αίρουν πάντως τήν παράβαση , η οποία αποδίδεται στό Βασίλειο τού Βελγίου . Κατά τήν παγία νομολογία τού Δικαστηρίου , ενα Κράτος μέλος δέν δύναται νά επικαλεσθεί διατάξεις , πρακτική ή καταστάσεις τής εσωτερικής εννόμου τάξεως γιά νά δικαιολογήσει τήν μή τήρηση υποχρεώσεων πού απορρέουν από κοινοτικές οδηγίες .

6 Πρέπει , εξ άλλου , νά σημειωθεί οτι προκειμένου νά ληφθεί υπ’ όψη η προβαλλομένη από τήν κυβέρνησή του εξαιρετική κατάσταση ο υπουργός δημοσίας υγείας καί περιβάλλοντος τού Βελγίου εζήτησε από τήν Επιτροπή , τήν 14η Νοεμβρίου 1979 , σέ απάντηση τής διαβιβασθείσης αιτιολογημένης γνώμης , πού προβλέπεται στό άρθρο 169 εδάφιο 1 τής συνθήκης , νά χορηγήσει στό Βασίλειο τού Βελγίου πρόσθετη προθεσμία ενός έτους γιά νά λάβει τά αναγκαία πρός εκτέλεση τής οδηγίας μέτρα εσωτερικού δικαίου , τά οποία έπρεπε νά έχουν τεθεί εν ισχύι από τόν Ιούλιο 1977 , καί οτι στήν πραγματικότητα μόλις τήν 3η Απριλίου 1981 προσέφυγε η Επιτροπή στό Δικαστήριο , κατ’ εφαρμογήν τού άρθρου 169 εδάφιο 2 τής συνθήκης .

7 Πρέπει , επομένως , νά αναγνωρισθεί οτι τό Βασίλειο τού Βελγίου , μή θεσπίζοντας εντός τής ταχθείσης προθεσμίας τίς αναγκαίες διατάξεις πρός συμμόρφωσή του πρός τήν οδηγία 75/442 τού Συμβουλίου , τής 15ης Ιουλίου 1975 , παρέβη τίς υποχρεώσεις πού υπέχει εκ τής συνθήκης .

Επί τών δικαστικών εξόδων

8 Κατά τό άρθρο 69 παράγραφος 2 τού κανονισμού διαδικασίας , ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στά δικαστικά έξοδα , εφ’ οσον υπήρχε σχετικό αίτημα . Δεδομένου οτι τό καθ’ ου ηττήθη , πρέπει νά καταδικασθεί στά δικαστικά έξοδα .

Διά ταύτα

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

κρίνει καί αποφασίζει :

1 ) Τό Βασίλειο τού Βελγίου , μή θεσπίζοντας , εντός τής ταχθείσης προθεσμίας , τίς αναγκαίες διατάξεις πρός συμμόρφωσή του πρός τήν οδηγία 75/442 τού Συμβουλίου , τής 15ης Ιουλίου 1975 , περί στερεών αποβλήτων ( ΕΕ ειδ . έκδ . 15/001 , σ . 86 επ .), παρέβη τίς υποχρεώσεις πού υπέχει εκ τής συνθήκης .

2)Καταδικάζει τό καθ’ ου διά δικαστικά έξοδα .