ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ 9ΗΣ ΙΟΥΝΙΟΥ 1982. - ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΚΑΤΑ ΜΕΓΑΛΟΥ ΔΟΥΚΑΤΟΥ ΤΟΥ ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟΥ. - ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΚΡΑΤΟΥΣ - ΙΣΟΤΗΣ ΑΜΟΙΒΩΝ. - ΥΠΟΘΕΣΗ 58/81.
Συλλογή της Νομολογίας του Δικαστηρίου 1982 σελίδα 02175
Περίληψη
Διάδικοι
Αντικείμενο της υπόθεσης
Σκεπτικό της απόφασης
Απόφαση για τα δικαστικά έξοδα
Διατακτικό
Κράτη μέλη — Υποχρεώσεις — Εκτέλεση τών οδηγιών — Παράβαση — Δικαιολογία — Δέν επιτρέπεται
( Συνθήκη ΕΟΚ , άρθρο 169 )
Ένα Κράτος μέλος δέν δύναται νά επικαλεσθεί διατάξεις , τήν ακολουθουμένη πρακτική ή καταστάσεις τής εσωτερικής εννόμου τάξεώς του , γιά νά δικαιολογήσει τήν μή τήρηση τών υποχρεώσεων πού απορρέουν από τίς κοινοτικές οδηγίες .
Στήν υπόθεση 58/81 ,
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ , εκπροσωπουμένη από τόν νομικό της σύμβουλο , Jean Amphoux , μέ αντίκλητο στό Λουξεμβούργο τόν Oreste Montalto , μέλος τής νομικής της υπηρεσίας , κτίριο Jean Monnet , Kirchberg , Λουξεμβούργο ,
προσφεύγουσα ,
κατά
ΜΕΓΑΛΟΥ ΔΟΥΚΑΤΟΥ ΤΟΥ ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟΥ , εκπροσωπουμένου από τόν Pierre Neyens , διευθυντή τού γραφείου τού Υπουργού Δημοσίας Διοικήσεως , επικουρούμενο από τόν Paul Beghin , δικηγόρο Λουξεμβούργου ,
καθ’ ου ,
πού έχει ως αντικείμενο νά αναγνωρισθεί οτι τό Μέγα Δουκάτο τού Λουξεμβούργου , μή θεσπίζοντας εντός τής προθεσμίας πού προβλέπει τό άρθρο 8 , παρά γραφος 1 , τής οδηγίας 75/117/ΕΟΚ , τής 10ης Φεβρουαρίου 1975 , περί προσεγγίσεως τών νομοθεσιών τών Κρατών μελών πού αφορούν τήν εφαρμογή τής αρχής τής ισότητος τών αμοιβών μεταξύ εργαζομένων ανδρών καί γυναικών , τά αναγκαία μέτρα πρός κατάργηση τών διακρίσεων ως πρός τούς ορους χορηγήσεως τού επιδόματος αρχηγού οικογενείας στούς δημοσίους υπαλλήλους , παρέβη τίς υποχρεώσεις πού υπέχει εκ τής συνθήκης ΕΟΚ ,
1 Μέ δικόγραφο πού κατετέθη στήν γραμματεία τού Δικαστηρίου στίς 16 Μαρτίου 1981 , η Επιτροπή τών Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ήσκησε , δυνάμει τού άρθρου 169 τής συνθήκης ΕΟΚ , προσφυγή μέ τήν οποία ζητεί νά αναγνωρισθεί οτι τό Μέγα Δουκάτο τού Λουξεμβούργου , μή θεσπίζοντας εντός τής προθεσμίας τού άρθρου 8 , παράγραφος 1 , τής οδηγίας 75/117/ΕΟΚ , τής 10ης Φεβρουαρίου 1975 , περί προσεγγίσεως τών νομοθεσιών τών Κρατών μελών πού αφορούν τήν εφαρμογή τής αρχής τής ισότητος τών αμοιβών μεταξύ εργαζομένων ανδρών καί γυναικών , ( ΕΕ ειδ . έκδ . 05/002 , σ . 42 ) τά αναγκαία μέτρα πρός κατάργηση τών διακρίσεων ως πρός τούς ορους χορηγήσεως τού επιδόματος αρχηγού οικογενείας στούς δημοσίους υπαλλήλους , παρέβη τίς υποχρεώσεις πού υπέχει εκ τής συνθήκης ΕΟΚ .
2 Δυνάμει τού άρθρου 8 τής οδηγίας , τά Κράτη μέλη ώφειλαν νά θέσουν σέ ισχύ τά αναγκαία μέτρα γιά τήν συμμόρφωσή τους πρός αυτήν εντός προθεσμίας ενός έτους από τής κοινοποιήσεώς της , η προθεσμία αυτή έληξε στίς 12 Φεβρουαρίου 1976 .
3 Τό Μέγα Δουκάτο τού Λουξεμβούργου δέν αμφισβήτησε τήν προβαλλομένη παράβαση , αλλά περιωρίσθη νά εκθέσει οτι η καθυστέρηση πού εσημειώθη σχετικά μέ τήν λήψη τών αναγκαίων μέτρων συμμορφώσεως πρός τήν εν λόγω οδηγία απέρρεε , αφ’ ενός μέν , από τήν ανάγκη θεσπίσεως νομοθετικής πράξεως , αφ’ ετέρου δέ , από τό οτι η εφαρμογή τής οδηγίας προϋπέθετε μελέτη τών συνεπειών της εξ επόψεως προϋπολογισμού . Επί πλέον , απαιτούσε τροποποίηση τών διατάξεων περί μερικής απασχολήσεως , γεγονός πού συνεπάγεται διαπραγματεύσεις μέ τούς εκπροσώπους τών δημοσίων υπαλλήλων .
4 Κατά παγία νομολογία τού Δικαστηρίου , ενα Κράτος μέλος δέν δύναται νά επικαλεσθεί διατάξεις , τήν ακολουθουμένη πρακτική ή καταστάσεις τής εσωτερικής εννόμου τάξεώς του γιά νά δικαιολογήσει τήν μή τήρηση τών υποχρεώσεων πού απορρέουν από τίς κοινοτικές οδηγίες .
5 Πρέπει λοιπόν νά αναγνωρισθεί οτι τό Μέγα Δουκάτο τού Λουξεμβούργου , μή θεσπίζοντας εντός τής προθεσμίας πού προβλέπει τό άρθρο 8 , παράγραφος 1 , τής οδηγίας 75/117 , τής 10ης Φεβρουαρίου 1975 , τά αναγκαία μέτρα γιά τήν κατάργηση τών διακρίσεων ως πρός τούς ορους χορηγήσεως τού επιδόματος αρχηγού οικογενείας στούς δημοσίους υπαλλήλους , παρέβη τίς υποχρεώσεις πού υπέχει εκ τής συνθήκης ΕΟΚ .
Επί τών δικαστικών εξόδων
6 Κατά τό άρθρο 69 , παράγραφος 2 , τού κανονισμού διαδικασίας , ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στά δικαστικά έξοδα , εφ’ οσον υπήρχε σχετικό αίτημα .
7 Επειδή τό Μέγα Δουκάτο τού Λουξεμβούργου ηττήθη , πρέπει νά καταδικασθεί στά δικαστικά έξοδα .
Διά ταύτα
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
κρίνει καί αποφασίζει :
1 ) Παραλείποντας νά λάβει , εντός τής προθεσμίας τού άρθρου 8 , παράγραφος 1 , τής οδηγίας 75/117 , τής 10ης Φεβρουαρίου 1975 , τά αναγκαία μέτρα γιά τήν κατάργηση τών διακρίσεων , ως πρός τούς ορους χορηγήσεως τού επιδόματος αρχηγού οικογενείας στούς δημοσίους υπαλλήλους , τό Μέγα Δουκάτο τού Λουξεμβούργου παρέβη τίς υποχρεώσεις πού υπέχει δυνάμει τής συνθήκης ΕΟΚ .
2)Καταδικάζει τό Μέγα Δουκάτο τού Λουξεμβούργου στά δικαστικά έξοδα .