Στρασβούργο, 18.4.2023

COM(2023) 229 final

2023/0113(COD)

Πρόταση

ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

για την τροποποίηση της οδηγίας 2014/59/ΕΕ και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 806/2014 όσον αφορά ορισμένες πτυχές της ελάχιστης απαίτησης ιδίων κεφαλαίων και επιλέξιμων υποχρεώσεων

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)


ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

1.ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

•Αιτιολόγηση και στόχοι της πρότασης

Οι προτεινόμενες τροποποιήσεις της οδηγίας 2014/59/ΕΕ 1 (στο εξής: οδηγία για την ανάκαμψη και την εξυγίανση των τραπεζών ή οδηγία BRRD) και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 806/2014 2 (στο εξής: κανονισμός για τον Ενιαίο Μηχανισμό Εξυγίανσης ή κανονισμός SRMR) αποτελούν μέρος της δέσμης νομοθετικών μέτρων για τη διαχείριση κρίσεων και την ασφάλιση των καταθέσεων, η οποία περιλαμβάνει επίσης πρόσθετες τροποποιήσεις των εν λόγω πράξεων και της οδηγίας 2014/49/ΕΕ 3 (στο εξής: οδηγία για τα συστήματα εγγύησης των καταθέσεων ή οδηγία ΟΣΕΚ).

Μολονότι το πλαίσιο διαχείρισης κρίσεων της ΕΕ είναι εδραιωμένο, από τα πρόσφατα επεισόδια πτώχευσης τραπεζών αναδείχθηκε η ανάγκη βελτιώσεων. Σκοπός της μεταρρύθμισης του πλαισίου για τη διαχείριση τραπεζικών κρίσεων και την ασφάλιση των καταθέσεων είναι να αξιοποιήσει τους στόχους του πλαισίου και να εξασφαλίσει την υιοθέτηση πιο συνεκτικής προσέγγισης όσον αφορά την εξυγίανση, ώστε κάθε τράπεζα που βρίσκεται σε κρίση να μπορεί να εξέλθει από την αγορά με συντεταγμένο τρόπο, διαφυλάσσοντας παράλληλα τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα και τα χρήματα των φορολογουμένων και διασφαλίζοντας την εμπιστοσύνη των καταθετών. Ειδικότερα, το υφιστάμενο πλαίσιο εξυγίανσης για τις μικρότερες και μεσαίες τράπεζες πρέπει να ενισχυθεί όσον αφορά τον σχεδιασμό, την υλοποίηση και, κυρίως, τα κίνητρα για την εφαρμογή του, ώστε να είναι δυνατή η εφαρμογή του στις εν λόγω τράπεζες με πιο αξιόπιστο τρόπο.

Στον απόηχο της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης και της κρίσης δημόσιου χρέους, η ΕΕ έλαβε αποφασιστικά μέτρα, σύμφωνα με τις διεθνείς εκκλήσεις για μεταρρυθμίσεις, με στόχο τη δημιουργία ασφαλέστερου χρηματοπιστωτικού τομέα για την ενιαία αγορά της ΕΕ. Αυτό περιλάμβανε τον εφοδιασμό των αρχών με τα εργαλεία και τις εξουσίες για τον χειρισμό της πτώχευσης οποιασδήποτε τράπεζας με συντεταγμένο τρόπο, διαφυλάσσοντας παράλληλα τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, τα δημόσια οικονομικά και την προστασία των καταθετών.

Το πλαίσιο της ΕΕ μεταρρυθμίστηκε σε μεγάλο βαθμό με βάση παγκόσμια πρότυπα που συμφωνήθηκαν με τους διεθνείς εταίρους της ΕΕ. Αποτελείται από τέσσερα νομοθετικά κείμενα της ΕΕ, τα οποία εκδόθηκαν το 2013 και το 2014 και λειτουργούν από κοινού με τη σχετική εθνική νομοθεσία: πρόκειται για έναν κανονισμό και μια οδηγία σχετικά με τις απαιτήσεις προληπτικής εποπτείας και την εποπτεία των ιδρυμάτων [κανονισμός για τις κεφαλαιακές απαιτήσεις (στο εξής: κανονισμός ΚΚΑ 4 ) και οδηγία για τις κεφαλαιακές απαιτήσεις (στο εξής: οδηγία ΟΚΑ 5 )], την οδηγία BRRD και τον κανονισμό SRMR αντίστοιχα.

Η δέσμη τραπεζικών μέτρων του 2019 αναθεώρησε τη νομοθεσία συμπεριλαμβάνοντας μέτρα για την υλοποίηση των δεσμεύσεων που ανέλαβε η ΕΕ σε διεθνή φόρουμ 6 όσον αφορά τη λήψη περαιτέρω μέτρων με σκοπό την ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης, παρέχοντας αξιόπιστα μέτρα μείωσης των κινδύνων για τον μετριασμό των απειλών κατά της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας. Οι κύριες αναθεωρήσεις αφορούσαν i) την εφαρμογή στην ΕΕ των διεθνών «όρων λειτουργίας της συνολικής ικανότητας απορρόφησης ζημιών (TLAC)», που δημοσιεύθηκαν από το Συμβούλιο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας στις 9 Νοεμβρίου 2015 (στο εξής: πρότυπο TLAC) 7 , για τις συστημικά σημαντικές τράπεζες σε παγκόσμιο επίπεδο, οι οποίες αναφέρονται στη νομοθεσία της ΕΕ ως παγκοσμίως συστημικά σημαντικά ιδρύματα· και ii) την τροποποίηση της ελάχιστης απαίτησης ιδίων κεφαλαίων και επιλέξιμων υποχρεώσεων (στο εξής: MREL), που προβλέπεται στην οδηγία BRRD και στον κανονισμό SRMR.

Στόχος των μεταρρυθμίσεων αυτών ήταν να διασφαλιστεί ότι η απορρόφηση των ζημιών και η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, όταν οι εν λόγω τράπεζες καθίστανται οικονομικά μη βιώσιμες και τίθενται στη συνέχεια υπό καθεστώς εξυγίανσης, θα πραγματοποιούνται με ιδιωτικά μέσα. Στην αναθεώρηση αποσαφηνίστηκε επίσης η εφαρμογή της MREL σε επίπεδο θυγατρικών εντός των τραπεζικών ομίλων, με την εισαγωγή της έννοιας της «εσωτερικής MREL» σύμφωνα με παρόμοια έννοια που περιλαμβάνεται στο πρότυπο TLAC. Σκοπός των απαιτήσεων αυτών είναι να διασφαλιστεί ότι εφαρμόζονται εσωτερικές ρυθμίσεις μεταξύ των οντοτήτων του ομίλου για τη μεταφορά των ζημιών από τις οντότητες του ομίλου στην οντότητα εξυγίανσης, δηλαδή συνήθως στη μητρική επιχείρηση, χωρίς να τίθενται οι οντότητες του ομίλου υπό καθεστώς επίσημης εξυγίανσης, ενέργεια που θα μπορούσε δυνητικά να προκαλέσει διαταραχές στην αγορά. Για την εφαρμογή του μηχανισμού αυτού, οι οντότητες του ομίλου υποχρεούνται, βάσει της απόφασης των αρχών εξυγίανσης, να εκδίδουν επιλέξιμες υποχρεώσεις, οι οποίες θα πρέπει να αναλαμβάνονται άμεσα ή έμμεσα από την οντότητα εξυγίανσης.

Το πλαίσιο της MREL της ΕΕ τροποποιήθηκε περαιτέρω με τον κανονισμό (ΕΕ) 2022/2036 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 8 , ο οποίος θέσπισε μεθόδους για την έμμεση ανάληψη μέσων που είναι επιλέξιμα για την εκπλήρωση της εσωτερικής MREL. Βάσει τεχνικής αξιολόγησης από την ΕΑΤ δυνάμει εντολής που προβλέπεται στο άρθρο 45στ παράγραφος 6 της οδηγίας BRRD, ο κανονισμός θέσπισε μηχανισμό αφαιρέσεων για τις έμμεσες αναλήψεις μέσων για την εκπλήρωση της εσωτερικής MREL μέσω ενδιάμεσων οντοτήτων σε μια αλυσίδα ιδιοκτησίας (δηλαδή μεταξύ της τελικής θυγατρικής και της οντότητας εξυγίανσης), με σκοπό τη διασφάλιση της αποτελεσματικής εφαρμογής των εσωτερικών μεταφορών ζημιών στο πλαίσιο της MREL. Στο πλαίσιο του μηχανισμού αυτού, ο οποίος αναφέρεται ως προσέγγιση της πλήρους αφαίρεσης με βάση τις συμμετοχές, οι ενδιάμεσες οντότητες υποχρεούνται να αφαιρούν από τη δική τους ικανότητα εσωτερικής MREL τις συμμετοχές σε επιλέξιμα μέσα για την εκπλήρωση της εσωτερικής MREL που εκδίδονται από άλλες οντότητες που ανήκουν στον ίδιο όμιλο εξυγίανσης. Το κείμενο διευκρινίζει επίσης ότι οι ενδιάμεσες οντότητες που συμμορφώνονται με την εσωτερική MREL σε ενοποιημένη βάση απαλλάσσονται από την υποχρέωση αφαίρεσης των συμμετοχών τους σε μέσα τα οποία εκδίδονται από τις οντότητες που περιλαμβάνονται στην ενοποίηση. Η προσέγγιση αυτή προτιμάται έναντι μιας προσέγγισης της αφαίρεσης βάσει απαιτήσεων, σύμφωνα με την οποία το ποσό των απαιτούμενων αφαιρέσεων από τις ενδιάμεσες οντότητες θα περιορίζεται από ανώτατο όριο που αντιστοιχεί στο επίπεδο της εσωτερικής MREL της εκδίδουσας οντότητας που ανήκει στον ίδιο όμιλο εξυγίανσης.

Με τον κανονισμό (ΕΕ) 2022/2036 ανατέθηκε επίσης στην Επιτροπή να επανεξετάσει την εφαρμογή της προσέγγισης αφαιρέσεων για την έμμεση ανάληψη επιλέξιμων πόρων για την εκπλήρωση της εσωτερικής MREL μεταξύ των διαφόρων τύπων δομών τραπεζικών ομίλων, να αξιολογήσει οποιεσδήποτε πιθανές ακούσιες συνέπειες του νέου μηχανισμού αφαιρέσεων και να εξασφαλίσει αναλογική αντιμετώπιση και ίσους όρους ανταγωνισμού, ιδίως όσον αφορά τις αλυσίδες ιδιοκτησίας που περιλαμβάνουν εταιρεία εκμετάλλευσης μεταξύ μητρικής εταιρείας συμμετοχών και των θυγατρικών της (στο εξής: δομές HoldCo, σε αντίθεση με τις «δομές OpCo», στις οποίες η μητρική οντότητα δεν είναι εταιρεία συμμετοχών). Ζητήθηκε από την Επιτροπή να αξιολογήσει: i) τη δυνατότητα να επιτρέπεται η συμμόρφωση με την εσωτερική MREL σε ενοποιημένη βάση σε πρόσθετες περιπτώσεις· ii) την αντιμετώπιση των οντοτήτων των οποίων το σχέδιο εξυγίανσης προβλέπει ότι πρέπει να εκκαθαριστούν υπό κανονικές διαδικασίες αφερεγγυότητας (στο εξής: οντότητες εκκαθάρισης)· και iii) τη σκοπιμότητα του περιορισμού των αφαιρέσεων σε ποσό ισοδύναμο με την εσωτερική MREL της εκδίδουσας οντότητας.

Βάσει, αφενός, ανάλυσης του μηχανισμού αφαιρέσεων που θεσπίστηκε με τον κανονισμό και, αφετέρου, ποσοτικής εκτίμησης των επιπτώσεων με τη χρήση στοιχείων που παρείχε το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης, η Επιτροπή διαπίστωσε ότι είναι αναγκαίες και κατάλληλες στοχευμένες τροποποιήσεις της οδηγίας BRRD και του κανονισμού SRMR όσον αφορά το πεδίο εφαρμογής των απαιτήσεων εσωτερικής MREL και τη μεταχείριση των οντοτήτων εκκαθάρισης.

Οι προτεινόμενες τροποποιήσεις θα συμβάλουν στη δυνατότητα εξυγίανσης των τραπεζών με τη βελτίωση της λειτουργίας και της αναλογικότητας του μηχανισμού αφαιρέσεων και θα διασφαλίσουν ότι δεν δημιουργεί ζητήματα ίσων όρων ανταγωνισμού μεταξύ διαφόρων δομών τραπεζικών ομίλων.

Δεδομένου ότι οι αντίστοιχες διατάξεις ισχύουν ήδη και θα τεθούν σε εφαρμογή στην ΕΕ την 1η Ιανουαρίου 2024, οι προτεινόμενες τροποποιήσεις πρέπει να πραγματοποιηθούν εγκαίρως. Η ανάγκη ταχείας έγκρισης ενισχύεται περαιτέρω από το γεγονός ότι οι τραπεζικοί όμιλοι χρειάζονται σαφήνεια σχετικά με τον μηχανισμό αφαιρέσεων για να αποφασίσουν τον βέλτιστο τρόπο προκαθορισμού της δικής τους ικανότητας εσωτερικής MREL ενόψει της γενικής προθεσμίας συμμόρφωσης με την MREL, η οποία ορίστηκε επίσης για την 1η Ιανουαρίου 2024.

•Συνέπεια με τις ισχύουσες διατάξεις στον τομέα πολιτικής

Η πρόταση περιλαμβάνει τροποποιήσεις της ισχύουσας νομοθεσίας, σε συνέχεια εντολής προς την Επιτροπή να αξιολογήσει τη λειτουργία του μηχανισμού αφαιρέσεων που προβλέπεται στον κανονισμό (ΕΕ) 2022/2036, καθιστώντας την απολύτως συνεπή με τις ισχύουσες διατάξεις πολιτικής στον τομέα της διαχείρισης τραπεζικών κρίσεων.

Η στοχευμένη επανεξέταση του κανονισμού SRMR αποσκοπεί στη βελτίωση της λειτουργίας και της αναλογικότητας του μηχανισμού αφαιρέσεων και θα διασφαλίσει ότι δεν δημιουργεί ζητήματα ίσων όρων ανταγωνισμού μεταξύ των διαφόρων δομών τραπεζικών ομίλων.

•Συνέπεια με άλλες πολιτικές της Ένωσης

Η πρόταση βασίζεται στις μεταρρυθμίσεις που πραγματοποιήθηκαν στον απόηχο της χρηματοπιστωτικής κρίσης και οδήγησαν στη δημιουργία της τραπεζικής ένωσης και του ενιαίου εγχειριδίου κανόνων για όλες τις τράπεζες της ΕΕ.

Η πρόταση συμβάλλει στην ενίσχυση της νομοθεσίας της ΕΕ για το χρηματοπιστωτικό σύστημα που εγκρίθηκε την τελευταία δεκαετία με σκοπό την αύξηση της ανθεκτικότητας του χρηματοπιστωτικού τομέα και τη διασφάλιση της διαχείρισης των πτωχεύσεων τραπεζών με συντεταγμένο τρόπο. Στόχος είναι η ενίσχυση του τραπεζικού συστήματος και, εντέλει, η προώθηση της βιώσιμης χρηματοδότησης της οικονομικής δραστηριότητας στην ΕΕ. Συνάδει πλήρως με τους θεμελιώδεις στόχους της ΕΕ για την προώθηση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, τη μείωση της προσφυγής στα χρήματα των φορολογουμένων κατά την εξυγίανση των τραπεζών και τη διατήρηση της εμπιστοσύνης των καταθετών. Οι στόχοι αυτοί ευνοούν την επίτευξη υψηλού επιπέδου ανταγωνιστικότητας και προστασίας των καταναλωτών.

2.ΝΟΜΙΚΗ ΒΑΣΗ, ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ

•Νομική βάση

Η πρόταση βασίζεται στο άρθρο 114 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), δηλαδή στην ίδια νομική βάση που έχουν οι νομοθετικές πράξεις που τροποποιούνται.

•Επικουρικότητα (σε περίπτωση μη αποκλειστικής αρμοδιότητας)

Σκοπός της πρότασης είναι η συμπλήρωση και η τροποποίηση της ήδη υφιστάμενης νομοθεσίας της ΕΕ (της οδηγίας BRRD και του κανονισμού SRMR), η οποία μπορεί, συνεπώς, να επιτευχθεί καλύτερα σε επίπεδο ΕΕ απ’ ό,τι στο πλαίσιο διαφόρων εθνικών πρωτοβουλιών. Η ικανότητα των κρατών μελών να θεσπίζουν εθνικά μέτρα είναι περιορισμένη, δεδομένου ότι η οδηγία BRRD και ο κανονισμός SRMR ρυθμίζουν ήδη τα εν λόγω ζητήματα, οι δε αλλαγές σε εθνικό επίπεδο θα έρχονταν σε σύγκρουση με το ισχύον δίκαιο της Ένωσης.

Οι προτεινόμενες τροποποιήσεις είναι σε συμφωνία με την εντολή που ορίζεται στον κανονισμό (ΕΕ) 2022/2036, σύμφωνα με την οποία η Επιτροπή υποχρεούται να επανεξετάσει την εφαρμογή του πλαισίου. Οι αλλαγές αυτές θα προαγάγουν περαιτέρω την ομοιόμορφη εφαρμογή των απαιτήσεων προληπτικής εποπτείας, τη σύγκλιση των πρακτικών μεταξύ των αρχών εξυγίανσης και την εξασφάλιση ίσων όρων ανταγωνισμού στο σύνολο της ενιαίας αγοράς τραπεζικών υπηρεσιών. Οι στόχοι της πρότασης δεν είναι δυνατόν να επιτευχθούν σε επαρκή βαθμό αποκλειστικά από τα κράτη μέλη. Εάν η ΕΕ έπαυε να ρυθμίζει τις πτυχές αυτές, η εσωτερική αγορά τραπεζικών υπηρεσιών θα υπόκειτο σε διαφορετικά σύνολα κανόνων, με αποτέλεσμα τον κατακερματισμό και την υπονόμευση του πρόσφατα εκπονηθέντος ενιαίου εγχειριδίου κανόνων για τον εν λόγω τομέα.

•Αναλογικότητα

Η δράση της ΕΕ είναι αναγκαία για την επίτευξη του στόχου της βελτίωσης της εφαρμογής των υφιστάμενων κανόνων της ΕΕ όσον αφορά την εξασφάλιση της δυνατότητας εξυγίανσης των τραπεζικών ομίλων και την αντιμετώπιση ζητημάτων ίσων όρων ανταγωνισμού. Οι προτεινόμενες τροποποιήσεις δεν υπερβαίνουν την αντιμετώπιση επιλεγμένων διατάξεων του πλαισίου προληπτικής εποπτείας της ΕΕ για τα ιδρύματα οι οποίες στοχεύουν αποκλειστικά σε μέτρα που αποσκοπούν στη διασφάλιση της ομαλής μεταφοράς ζημιών και κεφαλαίου εντός των ομίλων εξυγίανσης κατά τον χρόνο της εξυγίανσης, μέσω κατάλληλων κανόνων για τα επιλέξιμα μέσα για την εκπλήρωση της εσωτερικής MREL σε πολύπλοκες περιπτώσεις όπως οι αλυσιδωτές δομές. Επιπλέον, οι προτεινόμενες τροποποιήσεις περιορίζονται σε ζητήματα που δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν εντός του υφιστάμενου περιθωρίου διακριτικής ευχέρειας που προβλέπουν οι ισχύοντες κανόνες.

•Επιλογή της νομικής πράξης

Τα μέτρα θα εφαρμοστούν με την τροποποίηση της οδηγίας BRRD και του κανονισμού SRMR μέσω οδηγίας. Τα προτεινόμενα μέτρα αφορούν ή αναπτύσσουν περαιτέρω ήδη υφιστάμενες διατάξεις στο πλαίσιο των εν λόγω μέσων σε σχέση με την ικανότητα απορρόφησης ζημιών και την ικανότητα ανακεφαλαιοποίησης των ιδρυμάτων και των οντοτήτων.

Μια συγκεκριμένη πρόταση σχετικά με στοχευμένες τροποποιήσεις του πλαισίου MREL δικαιολογείται λόγω του επείγοντος χαρακτήρα θέσπισης εναρμονισμένων κανόνων της ΕΕ πριν από την ημερομηνία εφαρμογής, της 1ης Ιανουαρίου 2024, της ειδικής αντιμετώπισης του κανονισμού ΚΚΑ για την έμμεση ανάληψη επιλέξιμων πόρων για την εσωτερική MREL.

Λόγω του περιορισμένου αριθμού των προτεινόμενων τροποποιήσεων, για να διασφαλιστεί η διεξαγωγή ουσιαστικής συζήτησης κατά τη συννομοθετική διαδικασία και η πλήρης ευθυγράμμιση των τελικών τροποποιήσεων με την οδηγία BRRD και τον κανονισμό SRMR, οι τροποποιήσεις και των δύο πράξεων περιλαμβάνονται σε ενιαία πρόταση.

3.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΩΝ, ΤΩΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΕΩΝ ΜΕ ΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΚΤΙΜΗΣΕΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ

•Εκ των υστέρων αξιολογήσεις / έλεγχοι καταλληλότητας της ισχύουσας νομοθεσίας

Η παρούσα πρωτοβουλία ανταποκρίνεται στην εντολή που ανατέθηκε στην Επιτροπή με τον κανονισμό (ΕΕ) 2022/2036 για την επανεξέταση και την αξιολόγηση της λειτουργίας ενός μηχανισμού αφαιρέσεων και την έκδοση, κατά περίπτωση, νομοθετικής πρότασης για την αντιμετώπιση τυχόν ελλείψεων που εντοπίζονται 9 .

Η επανεξέταση βασίζεται σε ανάλυση που περιλαμβάνει ποσοτική εκτίμηση των επιπτώσεων, με εστίαση στους ίσους όρους ανταγωνισμού μεταξύ των διαφόρων τύπων δομών τραπεζικών ομίλων. Αξιολόγησε τα αποτελέσματα των ισχυόντων κανόνων και ανέλυσε πιθανές τροποποιήσεις σχετικά με τα εξής: i) τη δυνατότητα να επιτρέπεται σε οντότητες που δεν είναι οι ίδιες οντότητες εξυγίανσης να συμμορφώνονται με την ελάχιστη απαίτηση ιδίων κεφαλαίων και επιλέξιμων υποχρεώσεων σε ενοποιημένη βάση· ii) την αντιμετώπιση —σύμφωνα με τους κανόνες που διέπουν την ελάχιστη απαίτηση ιδίων κεφαλαίων και επιλέξιμων υποχρεώσεων— των οντοτήτων των οποίων το σχέδιο εξυγίανσης προβλέπει ότι πρέπει να εκκαθαριστούν υπό κανονικές διαδικασίες αφερεγγυότητας· και iii) τη σκοπιμότητα του περιορισμού του ποσού των απαιτούμενων αφαιρέσεων σύμφωνα με τους υφιστάμενους κανόνες.

•Διαβουλεύσεις με τα ενδιαφερόμενα μέρη

Το προσωπικό της Επιτροπής ζήτησε τη γνώμη των κρατών μελών σχετικά με το αποτέλεσμα της ανάλυσης, την ποσοτική εκτίμηση των επιπτώσεων του μηχανισμού αφαιρέσεων και τις προτεινόμενες τροποποιήσεις, μέσω της ομάδας εμπειρογνωμόνων της Επιτροπής για θέματα τραπεζών, πληρωμών και ασφαλίσεων.

Τα αποτελέσματα των διαβουλεύσεων αυτών τροφοδότησαν την κατάρτιση της παρούσας πρότασης. Παρείχαν σαφή αποδεικτικά στοιχεία για την ανάγκη επικαιροποίησης και συμπλήρωσης των ισχυόντων κανόνων προκειμένου να επιτευχθούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο οι στόχοι του πλαισίου, εξασφαλίζοντας παράλληλα αναλογικότητα και ίσους όρους ανταγωνισμού.

•Συλλογή και χρήση εμπειρογνωσίας

Η Επιτροπή επικουρήθηκε στο έργο της από το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης με τη διαβίβαση στοιχείων, τα οποία συλλέχθηκαν σε ad hoc βάση μέσω εθελοντικής διαδικασίας απευθείας από τραπεζικούς ομίλους που υπόκεινται στους ισχύοντες κανόνες. Τα στοιχεία αυτά κοινοποιήθηκαν στην Επιτροπή σε συγκεντρωτική και ανωνυμοποιημένη βάση. Το δείγμα απαρτιζόταν από δέκα ενδιάμεσες οντότητες, εγκατεστημένες σε έξι κράτη μέλη, οι οποίες υπόκεινται στον μηχανισμό αφαιρέσεων σύμφωνα με τους ισχύοντες κανόνες. Το δείγμα ήταν ομοιόμορφα κατανεμημένο μεταξύ των οντοτήτων που αποτελούσαν μέρος δομών HoldCo και OpCo και, στις περισσότερες περιπτώσεις, βασίστηκε σε στοιχεία από την 31η Δεκεμβρίου 2021.

Κράτος μέλος

Αριθμός ενδιάμεσων οντοτήτων που αποτελούν μέρος δομής HoldCo

Αριθμός ενδιάμεσων οντοτήτων που αποτελούν μέρος δομής OpCo

Αυστρία

1

Βέλγιο

1

1

Κροατία

1

Γαλλία

3

Ιρλανδία

2

Κάτω Χώρες

1

Σύνολο

5

5

Πηγή: Προσωπικό της Επιτροπής, βάσει στοιχείων που διαβιβάστηκαν από το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης, στις 31 Δεκεμβρίου 2021.

Τα εν λόγω ποσοτικά στοιχεία χρησιμοποιήθηκαν για να αξιολογηθεί ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί το πλαίσιο αφαιρέσεων βάσει των υφιστάμενων κανόνων, να εντοπιστούν πιθανές ελλείψεις και ζητήματα ίσων όρων ανταγωνισμού σε σχέση με την εφαρμογή του πλαισίου και να δοκιμαστούν πιθανές τροποποιήσεις για την αντιμετώπισή τους.

•Εκτίμηση επιπτώσεων

Η πρόταση έχει υποβληθεί σε ανάλυση που περιλαμβάνει ποσοτική εκτίμηση επιπτώσεων, η οποία λαμβάνει υπόψη τόσο τις παρατηρήσεις που ελήφθησαν από τα ενδιαφερόμενα μέρη όσο και την ανάγκη να εξεταστούν διάφορες παράμετροι που προσδιορίζονται στην εντολή που δόθηκε στην Επιτροπή δυνάμει του κανονισμού (ΕΕ) 2022/2036.

Αξιολόγηση του μηχανισμού αφαιρέσεων για την εσωτερική MREL

Η Επιτροπή αξιολόγησε την πιθανή ύπαρξη ζητημάτων ίσων όρων ανταγωνισμού μεταξύ των διαφόρων δομών τραπεζικών ομίλων στο πλαίσιο του ισχύοντος μηχανισμού αφαιρέσεων.

Σύμφωνα με την ανάλυση, τα ανοίγματα των ενδιάμεσων οντοτήτων που θα υπόκεινται σε αφαίρεση στο πλαίσιο μιας προσέγγιση της πλήρους αφαίρεσης με βάση τις συμμετοχές αντιστοιχούν, συνολικά, στο 24,1 % του συνολικού ποσού ανοίγματος σε κίνδυνο και στο 4,3 % του μέτρου συνολικού ανοίγματος των ενδιάμεσων οντοτήτων. Ωστόσο, οι ενδιάμεσες οντότητες που αποτελούν μέρος δομών HoldCo τείνουν να επηρεάζονται περισσότερο, συνολικά, σε σύγκριση με τις ενδιάμεσες οντότητες που αποτελούν μέρος δομών OpCo: οι αφαιρέσεις θα αντιστοιχούσαν σε ποσοστό έως και 28,1 % έναντι 14,3 % του συνολικού ποσού ανοίγματος σε κίνδυνο και σε ποσοστό έως και 5 % έναντι 2,7 % του μέτρου συνολικού ανοίγματος των ενδιάμεσων οντοτήτων. Οι διαφορές αυτές μπορούν να εξηγηθούν από τα υψηλότερα ποσά ενδοομιλικών ανοιγμάτων στο επίπεδο των ενδιάμεσων οντοτήτων στην περίπτωση των δομών HoldCo, που αντιστοιχούν σε υψηλότερα σχετικά ποσά αφαιρέσεων (πίνακας 1). Αυτό επιβεβαιώνεται και κατά την εξέταση των μέσων τιμών σε επίπεδο τράπεζας. Ενώ οι αφαιρέσεις αντιστοιχούν κατά μέσο όρο στο 12,3 % του συνολικού ποσού ανοίγματος σε κίνδυνο όλων των ενδιάμεσων οντοτήτων στο πλαίσιο μιας προσέγγισης της πλήρους αφαίρεσης με βάση τις συμμετοχές, το ποσοστό αυτό ανέρχεται στο 14,7 % του συνολικού ποσού ανοίγματος σε κίνδυνο για τις ενδιάμεσες οντότητες που αποτελούν μέρος δομών HoldCo έναντι 7,5 % του συνολικού ποσού ανοίγματος σε κίνδυνο για εκείνες που αποτελούν μέρος δομών OpCo (πίνακας 2).

Ωστόσο, αυτή η διαρθρωτική διαφορά δεν αποτυπώνεται κατά την εξέταση της κατάστασης φερεγγυότητας των ενδιάμεσων οντοτήτων, δεδομένου ότι οι ενδιάμεσες οντότητες που αποτελούν μέρος δομών HoldCo και OpCo βρίσκονται αντιμέτωπες και στις δύο περιπτώσεις με σημαντική μείωση του πλεονάσματος της MREL τους μετά τη θέσπιση μηχανισμού αφαιρέσεων. Ειδικότερα, μία ενδιάμεση οντότητα που αποτελεί μέρος δομής HoldCo παρουσιάζει έλλειμμα συνολικού ποσού ανοίγματος σε κίνδυνο 2,6 % έναντι της οικείας MREL και της συνδυασμένης απαίτησης αποθέματος ασφαλείας με προσέγγιση της πλήρους αφαίρεσης με βάση τις συμμετοχές και άλλες τέσσερις ενδιάμεσες οντότητες εξακολουθούν να έχουν μέσο πλεόνασμα MREL 5,2 % του συνολικού ποσού ανοίγματος σε κίνδυνο, ενώ όλες ήταν πλεονασματικές (κατά μέσο όρο 6,4 % του συνολικού ποσού ανοίγματος σε κίνδυνο) χωρίς αφαιρέσεις. Για τις ενδιάμεσες οντότητες που αποτελούν μέρος δομών OpCo, το μέσο πλεόνασμα MREL έναντι της MREL και της συνδυασμένης απαίτησης αποθέματος ασφαλείας από 5,3 % σε 1,7 % του συνολικού ποσού ανοίγματος σε κίνδυνο, ενώ δύο οντότητες που παρουσίαζαν ήδη έλλειμμα χωρίς αφαιρέσεις εμφανίζουν άνοδο μέσης υστέρησης από 2,4 % σε 6,1 % του συνολικού ποσού ανοίγματος σε κίνδυνο (πίνακας 3).

Η επιλογή της προσέγγισης της αφαίρεσης (δηλαδή με βάση τις συμμετοχές έναντι της αφαίρεσης με βάση τις απαιτήσεις) αλλάζει το μέγεθος του αντικτύπου, αλλά όχι το σχετικά υψηλότερο ποσό αφαίρεσης μεταξύ των δύο τύπων δομών.

Ωστόσο, το αποτέλεσμα αυτών των αλλαγών θα είναι διαφορετικό για τις ενδιάμεσες οντότητες που αποτελούν μέρος δομών HoldCo, δεδομένου ότι κάθε έλλειμμα επηρεάζει άμεσα την ικανότητα MREL της μητρικής οντότητας εξυγίανσης (μέσω πρόσθετων εκδόσεων μειωμένης εξασφάλισης στην αγορά). Στην πραγματικότητα, οι δομές HoldCo μπορούν να χρηματοδοτούν τις εν λόγω εκδόσεις μόνο μέσω δανεισμού μειωμένης εξασφάλισης διαρθρωτικού χαρακτήρα, λαμβανομένου υπόψη ότι μπορεί συνήθως να μην διαθέτουν άλλες πηγές χρηματοδότησης. Αυτό το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό ενισχύεται από το γεγονός ότι, κατά γενικό κανόνα, η τράπεζα εκμετάλλευσης που βρίσκεται κάτω από τη δομή HoldCo συγκεντρώνει σε κεντρικό επίπεδο τα ανοίγματα έναντι του υπόλοιπου ομίλου. Αντιθέτως, στις δομές OpCo, η οντότητα εξυγίανσης μπορεί να ανακατανέμει άλλες πηγές χρηματοδότησης για τη χρηματοδότηση της εσωτερικής MREL των ενδιάμεσων οντοτήτων της.

Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή έκρινε ότι οι ενδιάμεσες οντότητες που αποτελούν μέρος των δομών HoldCo ενδέχεται να επηρεάζονται σε διαφορετικό βαθμό από άλλες δομές, λόγω του ποσοστού των ενδοομιλικών ανοιγμάτων (που μπορεί να διαφέρουν σε συνάρτηση με την εκάστοτε τράπεζα) και των συνεπειών ενός ελλείμματος στο επίπεδο της ενδιάμεσης οντότητας. Η παρατήρηση αυτή θα μπορούσε να δικαιολογήσει την ανάγκη να διερευνηθούν πιθανοί τρόποι για την ενίσχυση του αναλογικού χαρακτήρα του ισχύοντος πλαισίου.

Αξιολογήθηκαν τρεις πιθανές επιλογές πολιτικής.

i)Παροχή της δυνατότητας συμμόρφωσης των ενδιάμεσων οντοτήτων με την MREL σε ενοποιημένη βάση

Οι ισχύοντες κανόνες δεν επιβάλλουν αφαίρεση στο επίπεδο της ενδιάμεσης οντότητας όταν αυτή συμμορφώνεται ήδη με την εσωτερική MREL σε ενοποιημένη βάση, σε σχέση με τις συμμετοχές της σε μέσα που εκδίδονται από οντότητες στην περίμετρο ενοποίησης. Αυτό δικαιολογείται από το γεγονός ότι η ενοποίηση αυξάνει το επίπεδο της απαίτησης για την αποτύπωση των ανοιγμάτων (εκτός υποομίλου) όλων των οντοτήτων εντός της περιμέτρου ενοποίησης. Απαιτεί από τις ενδιάμεσες οντότητες να διαθέτουν επαρκή ικανότητα εσωτερικής MREL, ώστε να εξασφαλίζεται η δυνατότητα ανάντη ροής των ζημιών τους, καθώς και των ζημιών των ενοποιημένων οντοτήτων, προς την οντότητα εξυγίανσης με αποτελεσματικό τρόπο.

Η οδηγία BRRD προβλέπει μόνο δύο ειδικές περιπτώσεις στις οποίες η εκπλήρωση της εσωτερικής MREL είναι δυνατή από οντότητα που δεν είναι οντότητα εξυγίανσης σε ενοποιημένη βάση: εάν υπάρχουν εξαιρέσεις από την εσωτερική MREL (άρθρο 45στ παράγραφος 4 της οδηγίας BRRD) και στην περίπτωση μητρικών επιχειρήσεων ομίλων τρίτων χωρών στην Ένωση (άρθρο 45στ παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο).

Ωστόσο, μια ενοποιημένη απαίτηση μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμη για την αποτύπωση ορισμένων ιδιαιτεροτήτων των τραπεζικών δομών, για παράδειγμα όταν μια ενδιάμεση οντότητα συγκεντρώνει, εκ φύσεως, σε κεντρικό επίπεδο τα ενδοομιλικά ανοίγματα και, στην περίπτωση των δομών HoldCo, διοχετεύει πόρους για την εκπλήρωση της εσωτερικής MREL που έχει προκαθορίσει η οντότητα εξυγίανσης. Ο καθορισμός της εσωτερικής MREL σε ατομική βάση για ορισμένες ενδιάμεσες οντότητες, όπως εκείνες που αποτελούν μέρος δομών HoldCo ή ορισμένων δομών OpCo, στη δεύτερη περίπτωση, όπου οι απαιτήσεις προληπτικής εποπτείας καθορίζονται σε ενοποιημένη βάση, μπορεί να δημιουργήσει τεχνητά κενά μεταξύ των απαιτήσεων, αντίστοιχα, της οντότητας εξυγίανσης και της ενδιάμεσης οντότητας, η οποία υπόκειται σε αφαιρέσεις. Στο πλαίσιο αυτό, ο καθορισμός της εσωτερικής MREL σε ενοποιημένη βάση στο επίπεδο της ενδιάμεσης οντότητας θα καταργούσε την υποχρέωση της ενδιάμεσης οντότητας να αφαιρεί τα ανοίγματα τα οποία συνδέονται με οντότητες που αποτελούν μέρος του υποομίλου της, διότι η ενοποίηση θα είχε αποτέλεσμα παρόμοιο με εκείνο των αφαιρέσεων.

Με βάση τα στοιχεία που αναλύθηκαν, η ενοποίηση αυξάνει σημαντικά τα ποσά ανοίγματος των ενδιάμεσων οντοτήτων βάσει των οποίων υπολογίζεται η εσωτερική MREL (συνολικά, +23 % του συνολικού ποσού ανοίγματος σε κίνδυνο και +52 % του μέτρου συνολικού ανοίγματος, πίνακας 1).

Ο αντίκτυπος στην MREL και τη φερεγγυότητα δεν είναι σαφής σε όλους τους τομείς και φαίνεται να επηρεάζεται από ειδικές ανά τράπεζα παραμέτρους, οι οποίες μπορούν να καταστήσουν την ενοποίηση περισσότερο ή λιγότερο επωφελή από την άποψη των αλυσιδωτών δομών. Στην πραγματικότητα, σε σύγκριση με τη διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασης (χωρίς αφαιρέσεις), τα πλεονάσματα έναντι της MREL των ενδιάμεσων οντοτήτων που αποτελούν μέρος δομών HoldCo μειώνονται κατά 25 %-40 % λόγω ενοποίησης (από 9,4 % σε 7,3 % του συνολικού ποσού ανοίγματος σε κίνδυνο), ενώ τα πλεονάσματα των ενδιάμεσων οντοτήτων που αποτελούν μέρος δομών OpCo φαίνεται να μειώνονται πολύ περισσότερο (από 7,5 % σε 2,7 % του συνολικού ποσού ανοίγματος σε κίνδυνο).

Για τις δομές HoldCo, η εφαρμογή της ενοποίησης έχει, κατά μέσο όρο, μικρότερο αντίκτυπο στα πλεονάσματα της MREL απ’ ό,τι οι μειώσεις στο πλαίσιο της προσέγγισης της πλήρους αφαίρεσης με βάση τις συμμετοχές, αλλά εξακολουθεί να είναι πιο επιβαρυντική από την αφαίρεση στο πλαίσιο μιας προσέγγισης βάσει απαιτήσεων.

Τα στοιχεία δείχνουν επίσης ότι, εάν ληφθεί υπόψη η διαφορά μεταξύ μιας προσέγγισης της πλήρους αφαίρεσης με βάση τις συμμετοχές και της ενοποίησης, μία ενδιάμεση οντότητα που αποτελεί μέρος δομής HoldCo έχει έλλειμμα έναντι της MREL και της συνδυασμένης απαίτησης αποθέματος ασφαλείας της, αλλά το έλλειμμα αυτό εξαφανίζεται με την ενοποίηση. Επιπλέον, η υστέρηση έναντι της MREL των ενδιάμεσων οντοτήτων που αποτελούν μέρος δομών OpCo που παρουσιάζουν ήδη έλλειμμα είτε αυξάνεται είτε μειώνεται ανάλογα με την εκάστοτε περίπτωση (πίνακας 3).

Συνολικά, η ενοποίηση θα μπορούσε να είναι επωφελής για τις ενδιάμεσες οντότητες που αποτελούν μέρος δομών HoldCo. Η απουσία σαφών επιπτώσεων στις δομές OpCo, παρά τη γενική μείωση των πλεονασμάτων χωρίς σημαντικό αντίκτυπο στις τράπεζες που παρουσιάζουν ήδη έλλειμμα, μπορεί να εξηγηθεί από την οργάνωση αυτών των ομίλων, στους οποίους η ενοποίηση στο επίπεδο μιας ενδιάμεσης οντότητας μπορεί να μην είναι κατ’ ανάγκη συναφής σε όλες τις περιπτώσεις. Επομένως, όταν η ενοποίηση εφαρμόζεται αδιακρίτως, μπορεί να έχει σημαντικότερες αρνητικές επιπτώσεις στις τράπεζες που αποτελούν μέρος δομών OpCo απ’ ό,τι οι αφαιρέσεις στο πλαίσιο της προσέγγισης της πλήρους αφαίρεσης με βάση τις συμμετοχές. Ωστόσο, η ενοποίηση μπορεί να αποτελέσει μέσο αντιμετώπισης της κατάστασης των δομών HoldCo και των δομών OpCo, όταν οι απαιτήσεις προληπτικής εποπτείας καθορίζονται ήδη σε ενοποιημένη βάση στο επίπεδο της ενδιάμεσης οντότητας.

ii)Εξαίρεση των οντοτήτων εκκαθάρισης από το πεδίο εφαρμογής του μηχανισμού αφαιρέσεων

Σύμφωνα με το ισχύον πλαίσιο, οι οντότητες εκκαθάρισης υπόκεινται σε απαίτηση εσωτερικής MREL και, ως εκ τούτου, αποτυπώνονται επίσης στον μηχανισμό αφαιρέσεων όταν αποτελούν μέρος αλυσιδωτής δομής. Το μέτρο αυτό μπορεί να είναι υπερβολικά συνετό, δεδομένου ότι δεν αναμένεται (υπό την προϋπόθεση ότι η στρατηγική επιλέγεται με ακρίβεια) απομείωση ή μετατροπή των μέσων της οντότητας εκκαθάρισης και ανάντη ροή των ζημιών προς την οντότητα εξυγίανσης, μέσω της ενδιάμεσης οντότητας, σε περίπτωση πτώχευσης. Επιπλέον, ο αντίκτυπος της συμπερίληψης των οντοτήτων εκκαθάρισης στις αφαιρέσεις των αλυσιδωτών δομών μπορεί να είναι σημαντικός για τις ενδιάμεσες οντότητες σε ομίλους με πολλές θυγατρικές που προορίζονται για εκκαθάριση, ιδίως λόγω της προσέγγισης της αφαίρεσης με βάση τις συμμετοχές, η οποία απαιτεί την αφαίρεση του συνόλου των ιδίων κεφαλαίων και των επιλέξιμων υποχρεώσεων της τελικής θυγατρικής που κατέχει η ενδιάμεση οντότητα.

Η εξαίρεση των οντοτήτων εκκαθάρισης από το πεδίο εφαρμογής των αφαιρέσεων στο πλαίσιο της προσέγγισης των αλυσιδωτών δομών θα ήταν πιο αναλογική, λαμβανομένου υπόψη ότι δεν χρειάζεται κατάντη ροή πόρων για την ανακεφαλαιοποίηση της οντότητας σε περίπτωση πτώχευσης. Ως εκ τούτου, τα ανοίγματα των ενδιάμεσων οντοτήτων έναντι οντοτήτων εκκαθάρισης δεν θα πρέπει να αφαιρούνται, αλλά να σταθμίζονται ως προς τον κίνδυνο σύμφωνα με τους ισχύοντες κανόνες, οι οποίοι απαιτούν από την ενδιάμεση οντότητα να διατηρεί ίδια κεφάλαια και επιλέξιμες υποχρεώσεις για την κάλυψη πιθανών ζημιών από τα εν λόγω ανοίγματα, αλλά σε μικρότερο βαθμό σε σύγκριση με την πλήρη αφαίρεση. Σε περιπτώσεις σημαντικών ανοιγμάτων έναντι οντοτήτων εκκαθάρισης, η κατάσταση αυτή μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα των ενδιάμεσων οντοτήτων όσον αφορά τη μεταφορά του συνόλου των ζημιών στην οντότητα εξυγίανσης. Ωστόσο, τα διαθέσιμα στοιχεία δείχνουν ότι το ποσοστό των ανοιγμάτων έναντι οντοτήτων εκκαθάρισης είναι πολύ χαμηλό, ιδίως στις δομές OpCo 10 (συνολικά, 0,3 % του συνολικού ποσού ανοίγματος σε κίνδυνο, πίνακας 1, και 0,6 % του συνολικού ποσού ανοίγματος σε κίνδυνο κατά μέσο όρο, πίνακας 2), ελαχιστοποιώντας με τον τρόπο αυτό τους εντοπισθέντες κινδύνους.

Συνολικά, τα στοιχεία δείχνουν ότι τα ανοίγματα των ενδιάμεσων οντοτήτων σε οντότητες εκκαθάρισης αντιπροσωπεύουν συνολικά το 2 % του συνολικού ποσού ανοίγματος σε κίνδυνο και το 0,3 % του μέτρου συνολικού ανοίγματος των ενδιάμεσων οντοτήτων. Ωστόσο, οι αναλογίες αυτές διαφέρουν εάν ληφθεί υπόψη ο τύπος δομής του ομίλου: έως και 2,6 % του συνολικού ποσού ανοίγματος σε κίνδυνο και 0,3 % του μέτρου συνολικού ανοίγματος για δομές HoldCo έναντι 0,3 % του συνολικού ποσού ανοίγματος σε κίνδυνο και 0,1 % του μέτρου συνολικού ανοίγματος για δομές OpCo (πίνακας 1).

Το ποσό των ανοιγμάτων (συνολικό ποσό ανοίγματος σε κίνδυνο/μέτρο συνολικού ανοίγματος) στο πλαίσιο μιας προσέγγισης της πλήρους αφαίρεσης με βάση τις συμμετοχές χωρίς οντότητες εκκαθάρισης είναι εκ φύσεως υψηλότερο απ’ ό,τι στο πλαίσιο μιας προσέγγισης βάσει συμμετοχών, η οποία περιλαμβάνει αφαίρεση των ανοιγμάτων έναντι οντοτήτων εκκαθάρισης, αλλά παραμένει κάτω από τα επίπεδα που θα επιτυγχάνονταν εάν οι αφαιρέσεις είχαν ανώτατο όριο στο πλαίσιο μιας προσέγγισης της αφαίρεσης βάσει απαιτήσεων.

Στην πραγματικότητα, η άρση των ανοιγμάτων έναντι οντοτήτων εκκαθάρισης από τις αφαιρέσεις έχει θετική επίδραση στο συνολικό ποσό των αφαιρέσεων από τις ενδιάμεσες οντότητες συνολικά, αλλά το αποτέλεσμα αυτό δεν φθάνει στο ίδιο επίπεδο με τις αφαιρέσεις στο πλαίσιο μιας προσέγγισης βάσει απαιτήσεων. Όσον αφορά τις δομές HoldCo, οι αφαιρέσεις στο πλαίσιο μιας προσέγγισης της πλήρους αφαίρεσης με βάση τις συμμετοχές θα αντιστοιχούσαν στο 14,7 % του συνολικού ποσού ανοίγματος σε κίνδυνο, μειωμένες στο 13,2 % του συνολικού ποσού ανοίγματος σε κίνδυνο, εάν εξαιρεθούν τα ανοίγματα έναντι οντοτήτων εκκαθάρισης, αλλά θα εξακολουθούσαν να υπερβαίνουν το ποσοστό του 11,1 % του συνολικού ποσού ανοίγματος σε κίνδυνο που επιτυγχάνεται για τις αφαιρέσεις στο πλαίσιο μιας προσέγγισης βάσει απαιτήσεων. Η κατάταξη και οι αναλογίες είναι παρόμοιες και για τις δομές OpCo (7,5 %, 6,9 % και 6 % αντίστοιχα). Συνολικά, σχεδόν το ήμισυ της απόστασης μεταξύ των δύο προσεγγίσεων καλύπτεται με την άρση των ανοιγμάτων έναντι οντοτήτων εκκαθάρισης.

Ωστόσο, η άρση των ανοιγμάτων έναντι οντοτήτων εκκαθάρισης θα είχε διαφορετικές επιπτώσεις στο είδος των μέσων που επηρεάζονται από τις αφαιρέσεις, καθώς και στην MREL και στις κεφαλαιακές θέσεις μετά τις αφαιρέσεις.

Ο αριθμός των ενδιάμεσων οντοτήτων που αποτελούν μέρος δομών HoldCo οι οποίες υπόκεινται σε αφαίρεση που επηρεάζει στοιχεία εκτός των επιλέξιμων υποχρεώσεων (κατηγορία 2, πρόσθετα στοιχεία της κατηγορίας 1, κοινές μετοχές της κατηγορίας 1) μειώνεται όταν εξαιρούνται οι οντότητες εκκαθάρισης, ενώ τα αποτελέσματα φαίνονται λιγότερο σημαντικά για τις δομές OpCo, δεδομένου ότι όλες οι ενδιάμεσες οντότητες που αφαιρούν επί του παρόντος από μια κατηγορία ιδίων κεφαλαίων θα συνέχιζαν να αφαιρούν (με σχετικά παρόμοια ποσά) από τις ίδιες αυτές κατηγορίες. Αυτό εξηγείται επίσης από το περιορισμένο ποσοστό ανοιγμάτων έναντι οντοτήτων εκκαθάρισης γι’ αυτό το είδος ενδιάμεσων οντοτήτων (πίνακας 2).

Λαμβανομένων υπόψη των επιπτώσεων στην MREL και στους δείκτες κεφαλαίου, η άρση των ανοιγμάτων έναντι οντοτήτων εκκαθάρισης βελτιώνει την κατάσταση για ορισμένες ενδιάμεσες οντότητες που παρουσίαζαν έλλειμμα σε σχέση με διάφορες απαιτήσεις, λόγω της προσέγγισης της πλήρους αφαίρεσης με βάση τις συμμετοχές, με την εξάλειψη ή τη μείωση των εν λόγω ελλείψεων, ιδίως σε μία δομή HoldCo και σε δύο δομές OpCo 11 . Επιπλέον, η άρση των ανοιγμάτων έναντι οντοτήτων εκκαθάρισης οδηγεί ενίοτε σε χαμηλότερο έλλειμμα σε σύγκριση με την προσέγγιση της αφαίρεσης βάσει απαιτήσεων 12 . Ωστόσο, το αποτέλεσμα φαίνεται περιορισμένο κατά την εξέταση των πλεονασμάτων: τα ποσοστά αυτά είναι υψηλότερα στο πλαίσιο μιας προσέγγισης της αφαίρεσης βάσει απαιτήσεων από την προσέγγιση της πλήρους αφαίρεσης με βάση τις συμμετοχές, με ή χωρίς οντότητες εκκαθάρισης, κατά περίπου 20 %-25 %, αλλά μόνο έναντι των συνολικών απαιτήσεων MREL, στοιχεία που δείχνουν ότι η επιλογή της προσέγγισης της αφαίρεσης δεν επηρεάζει πραγματικά τους δείκτες των κοινών μετοχών της κατηγορίας 1, της κατηγορίας 1 ή των συνολικών κεφαλαιακών απαιτήσεων (πίνακας 3).

Στο πλαίσιο αυτό, η εξαίρεση των οντοτήτων εκκαθάρισης από το πεδίο εφαρμογής του μηχανισμού αφαιρέσεων θα βελτίωνε την αναλογικότητα της απαίτησης, αντικατοπτρίζοντας καλύτερα τον αντίκτυπο των αφαιρέσεων, χωρίς να επηρεάζεται η προληπτική ορθότητα της προσέγγισης και χωρίς να μεταβάλλεται ουσιαστικά η ισορροπία που επιτυγχάνεται με τον κανονισμό. Οι επιπτώσεις δεν φαίνεται να είναι μεροληπτικές έναντι μίας συγκεκριμένης δομής ομίλου, λαμβανομένων επίσης υπόψη των διαφορετικών ποσοστών που αντιπροσωπεύουν τα ανοίγματα αυτά στις δομές HoldCo και OpCo αντίστοιχα.

Ως εκ τούτου, η εν λόγω τροποποίηση θα μπορούσε να ισχύει για όλους τους ομίλους, ωστόσο επισημαίνεται ότι καθίσταται άνευ αντικειμένου σε περίπτωση που μια ενδιάμεση οντότητα συμμορφώνεται με την εσωτερική MREL σε ενοποιημένη βάση (λόγω της απουσίας αφαιρέσεων στην προκειμένη περίπτωση).

iii)Εφαρμογή ανώτατου ορίου στο επίπεδο των αφαιρέσεων (προσέγγιση της αφαίρεσης βάσει απαιτήσεων)

Η εσωτερική MREL διασφαλίζει ότι οι ζημίες σε επίπεδο θυγατρικής σε όμιλο εξυγίανσης μπορούν να μεταφερθούν επαρκώς στην οντότητα εξυγίανσης χωρίς να τεθεί η θυγατρική σε καθεστώς εξυγίανσης. Η θέσπιση μηχανισμού αφαιρέσεων αποσκοπεί στην ενίσχυση αυτής της εσωτερικής απορρόφησης ζημιών με τη διασφάλιση ότι οι ζημίες δεν παραμένουν εγκλωβισμένες στο επίπεδο μιας ενδιάμεσης οντότητας, θέτοντας με τον τρόπο αυτό σε κίνδυνο την εκτέλεση της στρατηγικής του ομίλου.

Μια προσέγγιση βάσει απαιτήσεων μπορεί να αποδυναμώσει τη δυνατότητα εξυγίανσης του ομίλου, δεδομένου ότι η επιβολή ανώτατου ορίου στην αφαίρεση που αντιστοιχεί στην απαίτηση εσωτερικής MREL (και όχι στην ικανότητα) μπορεί να εμποδίσει τις ενδιάμεσες οντότητες να μετακυλίσουν δεόντως το σύνολο των ζημιών στην οντότητα εξυγίανσης, δημιουργώντας πιθανούς φραγμούς στο επίπεδο της ενδιάμεσης οντότητας, καθώς το ποσό του κεφαλαίου και των επιλέξιμων υποχρεώσεων που η αρχή εξυγίανσης θα απομείωνε ή θα μετέτρεπε σε περίπτωση πτώχευσης μιας θυγατρικής δεν θα περιοριζόταν από το ποσό της αντίστοιχης απαίτησης εσωτερικής MREL. Ως εκ τούτου, θα οδηγούσε σε λιγότερο προληπτικά ορθό αποτέλεσμα.

Η αφαίρεση βάσει απαιτήσεων μπορεί επίσης να επηρεάσει τη συγκρισιμότητα μεταξύ άμεσων και έμμεσων εκδόσεων μέσων από τη θυγατρική προς την οντότητα εξυγίανσης, δημιουργώντας ενδεχομένως ζητήματα ίσων όρων ανταγωνισμού μεταξύ των τραπεζών σε συνάρτηση με την οργανωτική δομή τους και αντιβαίνοντας στον αρχικό στόχο που επιδίωκαν οι συννομοθέτες ώστε να μην προτιμάται μία μορφή έκδοσης έναντι κάποιας άλλης. Τέλος, η προσέγγιση της αφαίρεσης βάσει απαιτήσεων δεν μπορεί να αποτρέψει πλήρως τον διπλό υπολογισμό της ικανότητας εσωτερικής MREL στο επίπεδο της ενδιάμεσης οντότητας.

Προτιμώμενη επιλογή

Λαμβανομένων υπόψη των αποτελεσμάτων των διαφόρων επιλογών πολιτικής, η ανάλυση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι θα πρέπει να διατηρηθεί η προσέγγιση της πλήρους αφαίρεσης με βάση τις συμμετοχές που υιοθετήθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 2022/2036. Η τροποποίηση της προσέγγισης με την εισαγωγή περιορισμών στο ποσό των αφαιρέσεων που αντιστοιχούν στην απαίτηση εσωτερικής MREL των εκδιδουσών θυγατρικών θα είχε ως αποτέλεσμα τη λειτουργία ενός λιγότερο ορθού από άποψη προληπτικής εποπτείας μηχανισμό και θα μείωνε την αποτελεσματικότητα και την αποδοτικότητα του μηχανισμού αφαιρέσεων, προκαλώντας με τον τρόπο αυτό κινδύνους δημιουργίας φραγμών κατά την ανάντη ροή των ζημιών εντός ενός ομίλου. Θα αποδυνάμωνε επίσης τη συνοχή του πλαισίου, δεδομένου ότι η εν λόγω αλλαγή θα συνιστούσε σημαντική απόκλιση από την πολιτική συμφωνία που επιτεύχθηκε από τους συννομοθέτες το 2019, όπως αντικατοπτρίζεται στην εντολή που ανατέθηκε στην ΕΑΤ, βάσει του άρθρου 45στ παράγραφος 6 της οδηγίας BRRD, με σκοπό να διασφαλιστεί ότι η άμεση και η έμμεση ανάληψη πόρων για την εκπλήρωση της εσωτερικής MREL δεν θα πρέπει να οδηγούν σε διαφορετικό αποτέλεσμα.

Ωστόσο, η αξιολόγηση καταλήγει επίσης στο συμπέρασμα ότι είναι σκόπιμη και αναγκαία η οριακή προσαρμογή του μηχανισμού για την αντιμετώπιση των ανησυχιών που εκφράστηκαν σχετικά με τον αντίκτυπο μιας προσέγγισης της πλήρους αφαίρεσης με βάση τις συμμετοχές σε ορισμένες δομές ομίλων, κατά τρόπο που θα αύξανε την αναλογικότητα και δεν θα έθετε σε κίνδυνο τη μεταφορά ζημιών και κεφαλαίου εντός ενός ομίλου εξυγίανσης. Σύμφωνα με τις επιλογές που αξιολογήθηκαν στο πλαίσιο της εκτίμηση επιπτώσεων, οι τροποποιήσεις που θα μπορούσαν να επιτύχουν καλύτερα τους στόχους αυτούς και να βελτιώσουν τη συνοχή με το πλαίσιο εξυγίανσης συνίστανται στα εξής: i) επιτρέπουν σε ορισμένες ενδιάμεσες οντότητες, δηλαδή σε ενδιάμεσες οντότητες που αποτελούν μέρος δομών HoldCo και OpCo, όπου οι απαιτήσεις προληπτικής εποπτείας καθορίζονται ήδη σε ενοποιημένη βάση, να συμμορφώνονται με την εσωτερική MREL σε ενοποιημένη βάση, με την επιφύλαξη της απόφασης της αρχής εξυγίανσης· και ii) εξαιρέσουν τις εκδόσεις των οντοτήτων εκκαθάρισης από το πεδίο εφαρμογής του μηχανισμού αφαιρέσεων.



Πίνακας 1: Ποσά ανοίγματος

Πηγή: Προσωπικό της Επιτροπής, βάσει στοιχείων που διαβιβάστηκαν από το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης, στις 31 Δεκεμβρίου 2021.

Πίνακας 2: Αφαιρέσεις

Πηγή: Προσωπικό της Επιτροπής, βάσει στοιχείων που διαβιβάστηκαν από το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης, στις 31 Δεκεμβρίου 2021.



Πίνακας 3: Αντίκτυπος στην MREL και στην κατάσταση φερεγγυότητας

Πηγή: Προσωπικό της Επιτροπής, βάσει στοιχείων που διαβιβάστηκαν από το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης, στις 31 Δεκεμβρίου 2021.

Άλλες παράμετροι που αφορούν τις οντότητες εκκαθάρισης

Για τη διασφάλιση της συνοχής με το υπόλοιπο πλαίσιο, η εξαίρεση των οντοτήτων εκκαθάρισης από το πεδίο εφαρμογής του μηχανισμού αφαιρέσεων για την έμμεση ανάληψη μέσων για την εκπλήρωση της εσωτερικής MREL πρέπει να εξεταστεί στο ευρύτερο πλαίσιο των σχετικών διατάξεων της οδηγίας BRRD και του κανονισμού SRMR που εφαρμόζονται στις εν λόγω οντότητες.

Σύμφωνα με τους ισχύοντες κανόνες της οδηγίας BRRD και του κανονισμού SRMR, οι αρχές εξυγίανσης υποχρεούνται να εκδίδουν αποφάσεις MREL για όλα τα ιδρύματα και τις οντότητες που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των εν λόγω πράξεων, συμπεριλαμβανομένων των οντοτήτων εκκαθάρισης. Η βαθμονόμηση της απαίτησης είναι αναλογική, ώστε να λαμβάνεται υπόψη το γεγονός ότι οι εν λόγω οντότητες θα μπορούσαν να εκκαθαριστούν υπό κανονικές διαδικασίες αφερεγγυότητας και, συνεπώς, η απαίτηση περιορίζεται, στις περισσότερες περιπτώσεις και με την επιφύλαξη της απόφασης της αρχής εξυγίανσης, στις απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων της εν λόγω οντότητας (το ποσό απορρόφησης ζημιών — άρθρο 45γ παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο της οδηγίας BRRD και άρθρο 12δ παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο του κανονισμού SRMR). Μοναδική περίπτωση εξαίρεσης από την εν λόγω κατάσταση θα προέκυπτε σε περιπτώσεις στις οποίες η αρχή εξυγίανσης κρίνει ότι η MREL θα πρέπει να υπερβαίνει το ποσό απορρόφησης ζημιών, ιδίως λόγω του πιθανού αντίκτυπου στη χρηματοπιστωτική σταθερότητα και του κινδύνου μετάδοσης στο χρηματοπιστωτικό σύστημα (άρθρο 45γ παράγραφος 2 τρίτο εδάφιο της οδηγίας BRRD και άρθρο 12δ παράγραφος 2 τρίτο εδάφιο του κανονισμού SRMR).

Ο υφιστάμενος τρόπος καθορισμού της MREL για τις οντότητες εκκαθάρισης επιβαρύνει σημαντικά τόσο τις αρχές εξυγίανσης, όσον αφορά την έκδοση αποφάσεων MREL σε τακτική βάση λόγω της σύνδεσης με τον σχεδιασμό της εξυγίανσης, όσο και τις τράπεζες, όσον αφορά τη διασφάλιση της παρακολούθησης και της συμμόρφωσης με άλλες σχετικές απαιτήσεις, όπως το καθεστώς προηγούμενης έγκρισης για την ανάκληση, την εξόφληση, την αποπληρωμή ή την επαναγορά επιλέξιμων υποχρεώσεων που προβλέπεται στο άρθρο 77 παράγραφος 2 και το άρθρο 78α του κανονισμού ΚΚΑ. Στην πράξη, ωστόσο, η απόφαση αυτή αλλάζει ελάχιστα όσον αφορά τη διάρθρωση των υποχρεώσεων που χρησιμοποιούνται για τη συμμόρφωση με την MREL, διότι η οντότητα εκκαθάρισης πρέπει ήδη να συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων της χρησιμοποιώντας μέσα ιδίων κεφαλαίων (εφόσον η οντότητα υπόκειται σε απαιτήσεις προληπτικής εποπτείας σε ατομική βάση). Η έλλειψη προστιθέμενης αξίας αυτών των αποφάσεων MREL, όταν αντικατοπτρίζουν τις υφιστάμενες απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων, φαίνεται να απαιτεί αλλαγή στη νομοθεσία που θα καταργήσει την υποχρέωση των αρχών εξυγίανσης να καθορίζουν την MREL για τις οντότητες εκκαθάρισης, σε ειδικές περιστάσεις.

Όταν η αρχή εξυγίανσης θεωρεί ότι μια οντότητα που ανήκει σε όμιλο εξυγίανσης πληροί τις προϋποθέσεις για να χαρακτηριστεί οντότητα εκκαθάρισης, η εξαίρεση των οντοτήτων εκκαθάρισης από το πεδίο εφαρμογής του μηχανισμού αφαιρέσεων για την εσωτερική MREL θα μπορούσε να επιτευχθεί έμμεσα με την απουσία απαίτησης MREL στο επίπεδο της εν λόγω οντότητας (δεδομένου ότι δεν θα είχε τη δυνατότητα να υπαχθεί σε καθεστώς έμμεσης έκδοσης πόρων που χρησιμοποιούνται για τη συμμόρφωση με απαίτηση εσωτερικής MREL), διασφαλίζοντας τη συνοχή μεταξύ των προτάσεων.

Παρόμοιο σκεπτικό ισχύει και για την εφαρμογή του καθεστώτος προηγούμενης έγκρισης για την ανάκληση, την εξόφληση, την αποπληρωμή ή την επαναγορά επιλέξιμων υποχρεώσεων, σε περίπτωση που η απουσία απαίτησης MREL εξαιρεί εκ φύσεως τις οντότητες εκκαθάρισης από το πεδίο εφαρμογής του καθεστώτος προηγούμενης άδειας (δεδομένου ότι η οντότητα εκκαθάρισης δεν θα είχε επιλέξιμες υποχρεώσεις στον ισολογισμό της, ακόμη και αν ορισμένες υποχρεώσεις πληρούσαν τις απαιτήσεις επιλεξιμότητας).

Ωστόσο, για τις οντότητες εκκαθάρισης για τις οποίες η MREL έχει καθοριστεί σε επίπεδο που υπερβαίνει το ποσό απορρόφησης ζημιών (δηλαδή των απαιτήσεων ιδίων κεφαλαίων), θα πρέπει να εξακολουθήσουν να ισχύουν οι υφιστάμενοι κανόνες σχετικά με την έκδοση της απόφασης MREL, την προηγούμενη έγκριση για την ανάκληση, την εξόφληση, την αποπληρωμή ή την επαναγορά επιλέξιμων υποχρεώσεων και τη συμπερίληψη στο πεδίο εφαρμογής των αλυσιδωτών δομών.

•Καταλληλότητα και απλούστευση του κανονιστικού πλαισίου

Η επανεξέταση στοχεύει σε ειδικές διατάξεις σχετικά με τη θέση σε λειτουργία του πλαισίου της εσωτερικής MREL, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή σε ζητήματα ίσων όρων ανταγωνισμού μεταξύ των διαφόρων δομών τραπεζικών ομίλων, καθώς και στη μείωση της διοικητικής επιβάρυνσης για ορισμένες οντότητες για τις οποίες οι αρχές εξυγίανσης θεωρούν ότι θα μπορούσαν να εκκαθαριστούν με αξιόπιστο τρόπο υπό διαδικασίες αφερεγγυότητας σε περίπτωση πτώχευσης.

Η προτεινόμενη μεταρρύθμιση αναμένεται να αποφέρει οφέλη όσον αφορά την αποτελεσματικότητα του πλαισίου, τη νομική σαφήνεια και τη βελτίωση της αναλογικότητας των απαιτήσεων.

Η μεταρρύθμιση είναι τεχνολογικά ουδέτερη και δεν επηρεάζει την ψηφιακή ετοιμότητα.

•Θεμελιώδη δικαιώματα

Η ΕΕ δεσμεύεται να εφαρμόζει υψηλά πρότυπα προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων και έχει υπογράψει ευρύ φάσμα συμβάσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Στο πλαίσιο αυτό, η πρόταση συμμορφώνεται με τα λόγω δικαιώματα, όπως αναφέρονται στις κύριες συμβάσεις των Ηνωμένων Εθνών για τα ανθρώπινα δικαιώματα, στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο οποίος αποτελεί αναπόσπαστο μέρος των Συνθηκών της ΕΕ, και στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).

4.ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ

Η πρόταση δεν έχει επιπτώσεις στον προϋπολογισμό της ΕΕ.

5.ΛΟΙΠΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

•Σχέδια εφαρμογής και ρυθμίσεις παρακολούθησης, αξιολόγησης και υποβολής εκθέσεων

Με την πρόταση απαιτείται από τα κράτη μέλη να μεταφέρουν τις τροποποιήσεις της οδηγίας BRRD στο εθνικό τους δίκαιο εντός έξι μηνών από την έναρξη ισχύος της τροποποιητικής οδηγίας. Ταυτόχρονα θα πρέπει να τεθούν σε εφαρμογή και οι τροποποιήσεις του κανονισμού SRMR.

Οι αλλαγές που εισάγονται στο άρθρο 45θ παράγραφος 4 θα πρέπει να ενισχύουν την υποβολή εκθέσεων στις αρχές εξυγίανσης από οντότητες εκκαθάρισης των οποίων η MREL υπερβαίνει το απαιτούμενο ποσό για την απορρόφηση ζημιών και, συνεπώς, θα εξακολουθήσουν να υπόκεινται σε απόφαση MREL, η οποία θα καλύπτει το ποσό και τη σύνθεση της δικής τους ικανότητας MREL.

6.ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ ΤΩΝ ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

MREL για τις οντότητες εκκαθάρισης

Στο άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο 83αα) της οδηγίας BRRD και στο άρθρο 3 παράγραφος 1 στοιχείο 24αα) του κανονισμού SRMR προστίθεται νέος ορισμός, σύμφωνα με τον οποίο οι αναφορές σε «οντότητες εκκαθάρισης» θα πρέπει να νοούνται ως αναφορές σε οντότητες των οποίων το σχέδιο εξυγίανσης προβλέπει την αντίστοιχη εκκαθάριση με συντεταγμένο τρόπο, σύμφωνα με το εφαρμοστέο εθνικό δίκαιο σε περίπτωση πτώχευσης.

Για να επιτευχθεί μείωση της κανονιστικής επιβάρυνσης, με την παράλληλη εξασφάλιση της δυνατότητας των αρχών εξυγίανσης να εξακολουθούν να καθορίζουν την MREL για τις οντότητες εκκαθάρισης σε ορισμένες εξαιρετικές περιπτώσεις, το δεύτερο και το τρίτο εδάφιο του άρθρου 45γ παράγραφος 2 αντικαθίστανται από νέα παράγραφο 2α, η οποία προβλέπει τον νέο γενικό κανόνα ότι οι αρχές εξυγίανσης δεν θα πρέπει να καθορίζουν την MREL για τις οντότητες εκκαθάρισης. Παρόμοιες τροποποιήσεις εισάγονται στο άρθρο 12δ του κανονισμού SRMR, με την απαλοιφή του δεύτερου και του τρίτου εδαφίου της παραγράφου 2 και την προσθήκη νέας παραγράφου 2α.

Η δυνατότητα της αρχής εξυγίανσης να καθορίζει μια MREL, δηλαδή να καθορίζει απαίτηση πάνω από το ποσό απορρόφησης ζημιών, διατηρείται όπου κρίνεται αναγκαίο για την προστασία της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας ή για τον περιορισμό της δυνητικής μετάδοσης στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, που αποτελούν τα υφιστάμενα κριτήρια στην ισχύουσα νομοθεσία.

Όταν η αρχή εξυγίανσης θεωρεί ότι μια οντότητα που ανήκει σε όμιλο εξυγίανσης πληροί τις προϋποθέσεις για να χαρακτηριστεί οντότητα εκκαθάρισης, η ενοποίηση που πραγματοποιείται για τους σκοπούς της εξωτερικής MREL, η οποία εφαρμόζεται στην οντότητα εξυγίανσης που είναι επικεφαλής του εν λόγω ομίλου εξυγίανσης, θα πρέπει να περιλαμβάνει την οντότητα εκκαθάρισης, κατά τη συνήθη πρακτική μέχρι σήμερα.

Εφαρμογή του καθεστώτος προηγούμενης άδειας σε οντότητες εκκαθάρισης

Οι οντότητες που προορίζονται για εκκαθάριση εμπίπτουν επί του παρόντος στο πεδίο εφαρμογής του καθεστώτος προηγούμενης άδειας που προβλέπεται στο άρθρο 78α του κανονισμού ΚΚΑ, δυνάμει των διασταυρούμενων παραπομπών στο άρθρο 45β παράγραφος 1 και το άρθρο 45στ παράγραφος 2 της οδηγίας BRRD και στο άρθρο 12γ παράγραφος 1 και το άρθρο 12ζ παράγραφος 1 του κανονισμού SRMR, στα κοινά κριτήρια επιλεξιμότητας που ορίζονται στα άρθρα 72α έως 72γ του κανονισμού ΚΚΑ. Ωστόσο, οι διαδικαστικές υποχρεώσεις που δημιουργούνται με τη διάταξη αυτή είναι δυσανάλογες για την πλειονότητα των οντοτήτων εκκαθάρισης, δεδομένου ότι δεν αναμένεται να διαθέτουν ικανότητα απορρόφησης των ζημιών πάνω από τις απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων τους. Σ’ ένα τέτοιο σενάριο, δεν υπάρχει το σκεπτικό στο οποίο βασίζονται οι κανόνες για τη χορήγηση προηγούμενης άδειας —που εξουσιοδοτεί τις αρχές εξυγίανσης να παρακολουθούν τις δράσεις που οδηγούν σε μείωση του αποθέματος επιλέξιμων υποχρεώσεων. Επιπλέον, υπάρχει ήδη χωριστό καθεστώς προηγούμενης άδειας για την πρόωρη εξόφληση των μέσων ιδίων κεφαλαίων (άρθρο 78 του κανονισμού ΚΚΑ), το οποίο θα εξακολουθήσει να εφαρμόζεται σε όλα τα ιδρύματα.

Για τη μείωση της κανονιστικής επιβάρυνσης για τις οντότητες εκκαθάρισης που πρέπει να υποβάλλουν αίτηση προηγούμενης άδειας για τη μείωση των μέσων επιλέξιμων υποχρεώσεων, καθώς και για τις αρχές που πρέπει να αξιολογούν τις εν λόγω αιτήσεις, το άρθρο 45γ παράγραφος 2α της οδηγίας BRRD και το άρθρο 12δ παράγραφος 2α του κανονισμού SRMR προβλέπουν ρητά ότι το καθεστώς προηγούμενης άδειας, σύμφωνα με το άρθρο 77 παράγραφος 2 και το άρθρο 78α του κανονισμού ΚΚΑ, δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται σε οντότητες εκκαθάρισης για τις οποίες η αρχή εξυγίανσης δεν έχει καθορίσει MREL. Αυτή θα ήταν ούτως ή άλλως η φυσική συνέπεια της κατάργησης των αποφάσεων MREL για τις εν λόγω οντότητες εκκαθάρισης, δεδομένου ότι η απουσία απόφασης MREL σημαίνει ότι οι οντότητες αυτές δεν έχουν πλέον επιλέξιμες υποχρεώσεις στον ισολογισμό τους, καθώς δεν υπόκεινται πλέον σε απαίτηση MREL.

Όσον αφορά τις οντότητες εκκαθάρισης για τις οποίες έχει εκδοθεί απόφαση MREL που υπερβαίνει το ποσό απορρόφησης ζημιών από την αρχή εξυγίανσης, θα εξακολουθήσουν να εφαρμόζονται το άρθρο 77 παράγραφος 2 και το άρθρο 78α του κανονισμού ΚΚΑ.

Οντότητες εκκαθάρισης στο πλαίσιο αλυσιδωτών δομών

Η ανάλυση που διενεργήθηκε στο πλαίσιο της εντολής επανεξέτασης, η οποία θεσπίστηκε με το άρθρο 129 της οδηγίας BRRD, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι είναι σκόπιμο να εξαιρεθούν οι οντότητες εκκαθάρισης από το πεδίο εφαρμογής των κανόνων των αλυσιδωτών δομών, και ειδικότερα, να μην απαιτείται πλέον να αφαιρούνται από την ενδιάμεση οντότητα τα μέσα ιδίων κεφαλαίων και άλλες υποχρεώσεις που εκδίδονται από οντότητες εκκαθάρισης χωρίς απόφαση MREL που κατέχει η ενδιάμεση οντότητα. Αυτό θα ισχύει όταν η αρχή εξυγίανσης έχει κρίνει, στο πλαίσιο του σχεδιασμού της εξυγίανσης, ότι μια οντότητα που ανήκει σε όμιλο εξυγίανσης πληροί τις προϋποθέσεις για να χαρακτηριστεί οντότητα εκκαθάρισης.

Σε ένα τέτοιο σενάριο, η οντότητα εκκαθάρισης δεν υποχρεούται πλέον να συμμορφώνεται με την MREL και, ως εκ τούτου, δεν υπάρχει έμμεση ανάληψη επιλέξιμων πόρων για την εκπλήρωση της εσωτερικής MREL μέσω της αλυσίδας που σχηματίζεται από την οντότητα εξυγίανσης, την ενδιάμεση οντότητα και την οντότητα εκκαθάρισης. Σε περίπτωση πτώχευσης, η στρατηγική εξυγίανσης δεν προβλέπει τη στήριξη της οντότητας εκκαθάρισης από την οντότητα εξυγίανσης, που σημαίνει ότι δεν θα ήταν αναμενόμενη ούτε η ανάντη ροή των ζημιών από την οντότητα εκκαθάρισης προς την οντότητα εξυγίανσης, μέσω της ενδιάμεσης οντότητας, ούτε η κατάντη ροή κεφαλαίων προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Ως εκ τούτου, το νέο άρθρο 45γ παράγραφος 2α της οδηγίας BRRD και το άρθρο 12δ παράγραφος 2α του κανονισμού SRMR προβλέπουν ρητά ότι οι συμμετοχές σε μέσα ιδίων κεφαλαίων ή σε υποχρεώσεις που εκδίδονται από οντότητες εκκαθάρισης, οι οποίες δεν θα υπόκεινται πλέον σε απόφαση MREL, δεν θα πρέπει να αφαιρούνται από την ενδιάμεση μητρική εταιρεία σύμφωνα με τους κανόνες αφαίρεσης των αλυσιδωτών δομών. Κατά συνέπεια, οι ενδιάμεσες οντότητες που κατέχουν μέσα ιδίων κεφαλαίων και υποχρεώσεις που εκδίδονται από οντότητες εκκαθάρισης θα πρέπει να εφαρμόζουν συντελεστές στάθμισης κινδύνου στα εν λόγω ανοίγματα και να τους συμπεριλαμβάνουν στο μέτρο συνολικού ανοίγματός τους. Δεδομένου ότι τα ανοίγματα αυτά θα ληφθούν υπόψη κατά τον υπολογισμό του συνολικού ποσού ανοίγματος σε κίνδυνο και του μέτρου συνολικού ανοίγματος της ενδιάμεσης οντότητας, διασφαλίζεται με τον τρόπο αυτό ότι η ενδιάμεση οντότητα θα υποχρεούται να κατέχει ορισμένο ποσό εσωτερικής MREL που θα αντικατοπτρίζει τα εν λόγω ανοίγματα έναντι των οντοτήτων εκκαθάρισης.

Ωστόσο, οι οντότητες εκκαθάρισης για τις οποίες οι αρχές εξυγίανσης ασκούν τη διακριτική τους ευχέρεια καθορισμού της MREL σε ποσό που υπερβαίνει τις απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων θα εξακολουθούσαν να εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των κανόνων αφαίρεσης των αλυσιδωτών δομών.

Υποβολή εκθέσεων για τις οντότητες εκκαθάρισης

Σύμφωνα με το ισχύον άρθρο 45θ παράγραφος 4, οι οντότητες εκκαθάρισης δεν υποχρεούνται να αναφέρουν την οικεία MREL στην αρχή εξυγίανσης, ούτε να τις δημοσιοποιούν, ανεξάρτητα από τη βαθμονόμηση της οικείας MREL.

Η διάταξη αυτή θέτει ένα ζήτημα για τις αρχές εξυγίανσης σε περιπτώσεις στις οποίες πρέπει να αξιολογήσουν αν θα κρινόταν σκόπιμη η αλλαγή στρατηγικής ή αν η βαθμονόμηση της MREL θα πρέπει να αυξηθεί σε επίπεδο που υπερβαίνει το ποσό απορρόφησης ζημιών. Για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος, οι αρχές εξυγίανσης ζητούν επί του παρόντος από τις εν λόγω τράπεζες απλουστευμένη υποβολή εκθέσεων, λιγότερο πολύπλοκη και λεπτομερή απ’ ό,τι απαιτείται σύμφωνα με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2021/763 13  της Επιτροπής δυνάμει του άρθρου 45θ της οδηγίας BRRD.

Ως εκ τούτου, το άρθρο 45θ τροποποιείται ώστε να εισαχθεί καθεστώς εκ του νόμου υπαγορευόμενης υποβολής εκθέσεων στο νομικό κείμενο για τις οντότητες εκκαθάρισης για τις οποίες έχει εκδοθεί απόφαση MREL (δηλαδή όταν η MREL υπερβαίνει το ποσό απορρόφησης ζημιών).

Όσον αφορά τις οντότητες εκκαθάρισης για τις οποίες δεν έχει καθοριστεί MREL, διατηρείται η υφιστάμενη κατάσταση και δεν υπάρχουν ειδικές υποχρεώσεις υποβολής εκθέσεων ή δημοσιοποίησης της MREL. Δεδομένου ότι η υποβολή εκθέσεων για τους σκοπούς του σχεδιασμού της εξυγίανσης παραμένει αμετάβλητη και, ως εκ τούτου, θα εξακολουθήσει να ισχύει για όλες τις οντότητες εκκαθάρισης, οι αρχές εξυγίανσης θα εξακολουθούν να έχουν τη δυνατότητα να λαμβάνουν τις σχετικές πληροφορίες, π.χ. για τους σκοπούς της λήψης απόφασης σχετικά με το ενδεχόμενη αλλαγής της προβλεπόμενης στρατηγικής για την οικεία οντότητα ή την αντίστοιχη βαθμονόμηση της MREL.

Ενοποιημένη εσωτερική MREL

Η ανάλυση που διενήργησε η Επιτροπή σύμφωνα με τη ρήτρα επανεξέτασης, η οποία θεσπίστηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 2022/2036, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι είναι σκόπιμο να επιτρέπεται σε ορισμένες ενδιάμεσες οντότητες, που αποτελούν μέρος δομών HoldCo ή OpCo, να συμμορφώνονται με την εσωτερική MREL σε ενοποιημένη βάση.

Εκτός από τα οφέλη για την αναλογικότητα των κανόνων αφαίρεσης των αλυσιδωτών δομών και την ελαχιστοποίηση τυχόν διαφορών ως προς τους ίσους όρους ανταγωνισμού μεταξύ των διαφόρων ειδών δομών τραπεζικών ομίλων, η επέκταση της δυνατότητας συμμόρφωσης με την εσωτερική MREL σε ενοποιημένη βάση θεωρείται επίσης χρήσιμη για τους ακόλουθους λόγους:

·διευκολύνει τη βαθμονόμηση της εσωτερικής MREL για τις θυγατρικές οντότητες που δεν είναι οντότητες εξυγίανσης και καθορίζουν τις οικείες απαιτήσεις πρόσθετων ιδίων κεφαλαίων (άρθρο 104α της οδηγίας ΟΚΑ) και τη συνδυασμένη απαίτηση αποθέματος ασφαλείας (άρθρο 128 σημείο 6 της οδηγίας ΟΚΑ) μόνο σε ενοποιημένη βάση·

·αποσαφηνίζει την εφαρμογή της εξουσίας απαγόρευσης ορισμένων διανομών άνω του μέγιστου διανεμητέου ποσού που συνδέεται με την ελάχιστη απαίτηση για ίδια κεφάλαια και επιλέξιμες υποχρεώσεις (στο εξής: M-MDA — άρθρο 16α της οδηγίας BRRD και άρθρο 10α του κανονισμού SRMR) σε σχέση με τις θυγατρικές των οποίων το συνδυασμένο απόθεμα ασφαλείας έχει καθοριστεί σε ενοποιημένο επίπεδο·

·διασφαλίζει ότι η θυγατρική διαθέτει επαρκή εσωτερική προκαθορισμένη ικανότητα ώστε, σε περίπτωση πτώχευσης, να έχει τη δυνατότητα να απορροφήσει τις ζημίες της και να αποκαταστήσει τη συμμόρφωση με τις απαιτήσεις ενοποιημένων ιδίων κεφαλαίων της.

Ως εκ τούτου, το άρθρο 45στ παράγραφος 1 της οδηγίας BRRD και το άρθρο 12ζ παράγραφος 1 του κανονισμού SRMR τροποποιούνται ώστε να παρέχεται στην αρχή εξυγίανσης η διακριτική ευχέρεια να καθορίζει την εσωτερική MREL σε ενοποιημένη βάση σε μια θυγατρική οντότητας εξυγίανσης. Η δυνατότητα αυτή είναι διαθέσιμη ανεξάρτητα από τον τύπο δομής του τραπεζικού ομίλου στον οποίο ανήκει η εν λόγω ενδιάμεση οντότητα.

Η δυνατότητα αυτή υπόκειται σε τρεις σημαντικές διασφαλίσεις. Πρώτον, για τις δομές HoldCo, η ενδιάμεση οντότητα θα πρέπει να είναι το μόνο άμεσο θυγατρικό ίδρυμα ή οντότητα που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας BRRD ή του κανονισμού SRMR, κατά περίπτωση, μιας οντότητας εξυγίανσης που είναι μητρική χρηματοδοτική εταιρεία συμμετοχών εγκατεστημένη στην Ένωση ή μητρική μεικτή χρηματοοικονομική εταιρεία συμμετοχών εγκατεστημένη στην Ένωση. Με τον τρόπο αυτό διασφαλίζεται ότι η δυνατότητα είναι διαθέσιμη μόνο στις δομές HoldCo των οποίων η ενδιάμεση οντότητα συγκεντρώνει σε κεντρικό επίπεδο τα ενδοομιλικά ανοίγματα. Εναλλακτικά, για άλλους τύπους δομών τραπεζικών ομίλων, η πρόσθετη απαίτηση ιδίων κεφαλαίων και η συνδυασμένη απαίτηση αποθέματος ασφαλείας που εφαρμόζονται στη θυγατρική που δεν είναι οντότητα εξυγίανσης πρέπει να έχουν καθοριστεί από την αρμόδια αρχή στην ίδια βάση ενοποίησης. Δεύτερον, τόσο η οντότητα εξυγίανσης όσο και η ενδιάμεση οντότητα θα πρέπει να είναι εγκατεστημένες στο ίδιο κράτος μέλος και να ανήκουν στον ίδιο όμιλο εξυγίανσης. Τρίτον, η αρχή εξυγίανσης πρέπει να έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η συμμόρφωση με την εσωτερική MREL σε ενοποιημένη βάση δεν επηρεάζει αρνητικά με σημαντικό τρόπο τη δυνατότητα εξυγίανσης του ομίλου εξυγίανσης στον οποίο ανήκει η θυγατρική, ούτε την άσκηση των εξουσιών απομείωσης και μετατροπής στην εν λόγω θυγατρική ή σε άλλες οντότητες του ίδιου ομίλου εξυγίανσης. Η τελευταία προϋπόθεση θα επέτρεπε, για παράδειγμα, στην αρχή εξυγίανσης να μην καθορίζει την εσωτερική MREL σε ενοποιημένη βάση στις περιπτώσεις στις οποίες οι συγκεκριμένες απαιτήσεις που ισχύουν για τη θυγατρική θα ήταν υψηλότερες.

Ο καθορισμός της εσωτερικής MREL σε ενοποιημένη βάση αίρει τη δυνατότητα της αρχής εξυγίανσης να καθορίζει την εσωτερική MREL σε ατομική βάση για την ίδια την οντότητα. Αυτό συνάδει με τις αλλαγές που εισήχθησαν στο πλαίσιο της MREL με την οδηγία BRRD II και τον κανονισμό SRMR II, βάσει των οποίων δεν επιτρέπεται πλέον ο καθορισμός της MREL σε πολλαπλή βάση σε σχέση με την ίδια οντότητα. Η διάταξη αυτή δεν θα πρέπει να θεωρείται εξαίρεση προς όφελος της οικείας οντότητας, διότι θα εξακολουθήσει να απαιτείται η συμμόρφωση με την MREL, σε διαφορετική, ωστόσο, βάση.

Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι η δυνατότητα που εισάγεται πλέον στο άρθρο 45στ παράγραφος 1 της οδηγίας BRRD και στο άρθρο 12ζ παράγραφος 1 του κανονισμού SRMR δεν συνεπάγεται τη χορήγηση εξαιρέσεων από την εσωτερική MREL στις θυγατρικές της οικείας οντότητας. Εξαιρέσεις από την εσωτερική MREL θα πρέπει να είναι δυνατές μόνο σε περίπτωση που πληρούνται οι υφιστάμενες προϋποθέσεις του άρθρου 45στ παράγραφοι 3 ή 4 της οδηγίας BRRD και του άρθρου 12η του κανονισμού SRMR.

Όσον αφορά τα μέσα που μπορεί να χρησιμοποιήσει η θυγατρική που δεν είναι οντότητα εξυγίανσης για τη συμμόρφωση με τη δική της ενοποιημένη εσωτερική MREL, ισχύουν οι γενικοί κανόνες συμμόρφωσης με τις ενοποιημένες απαιτήσεις και τα κριτήρια επιλεξιμότητας του άρθρου 45στ της οδηγίας BRRD και του άρθρου 12ζ του κανονισμού SRMR. Επιπλέον, στο άρθρο 45στ της οδηγίας BRRD και στο άρθρο 12ζ του κανονισμού SRMR εισάγεται νέα παράγραφος 2α ώστε να αποσαφηνιστεί ότι σε περίπτωση που οι θυγατρικές οι οποίες περιλαμβάνονται στο πεδίο εφαρμογής της ενοποίησης οποιασδήποτε οντότητας που υποχρεούται να συμμορφώνεται με την ενοποιημένη εσωτερική MREL, έχουν εκδώσει επιλέξιμες υποχρεώσεις σε άλλες οντότητες του ίδιου ομίλου εξυγίανσης, αλλά εκτός του εν λόγω πεδίου εφαρμογής της ενοποίησης, ή σε υφιστάμενο μέτοχο που δεν ανήκει στον ίδιο όμιλο εξυγίανσης, οι εν λόγω υποχρεώσεις περιλαμβάνονται στο ποσό των ιδίων κεφαλαίων και των επιλέξιμων υποχρεώσεων της ενδιάμεσης οντότητας, εντός ορισμένων ορίων. Η διάταξη αυτή θα παρέχει τη δυνατότητα συνυπολογισμού των άμεσων εκδόσεων επιλέξιμων πόρων για την εκπλήρωση της εσωτερικής MREL μεταξύ της τελικής θυγατρικής και της οντότητας εξυγίανσης, με σκοπό τη συμμόρφωση της ενοποιημένης εσωτερικής MREL της ενδιάμεσης οντότητας. Αυτός ο νέος κανόνας εξασφαλίζει την ευθυγράμμιση με τον υπολογισμό των ιδίων κεφαλαίων σε ενοποιημένη βάση και είναι παρόμοιος με τον κανόνα του άρθρου 45β παράγραφος 3 της οδηγίας BRRD και του άρθρου 12γ παράγραφος 3 του κανονισμού SRMR που εφαρμόζεται στην εξωτερική MREL των οντοτήτων εξυγίανσης. Ομοίως, οι περιορισμοί που προβλέπονται στις τροποποιήσεις αυτές διασφαλίζουν ότι η πλεονάζουσα ικανότητα των θυγατρικών των εν λόγω ενδιάμεσων οντοτήτων δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη συμμόρφωση με την αντίστοιχη ενοποιημένη εσωτερική MREL.

2023/0113 (COD)

Πρόταση

ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

για την τροποποίηση της οδηγίας 2014/59/ΕΕ και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 806/2014 όσον αφορά ορισμένες πτυχές της ελάχιστης απαίτησης ιδίων κεφαλαίων και επιλέξιμων υποχρεώσεων

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 114,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας 14 ,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής 15 ,

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)Η οδηγία (ΕΕ) 2019/879 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 16 και ο κανονισμός (ΕΕ) 2019/877 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 17 τροποποίησαν την ελάχιστη απαίτηση ιδίων κεφαλαίων και επιλέξιμων υποχρεώσεων (στο εξής: MREL), η οποία προβλέπεται στην οδηγία 2014/59/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 18 , καθώς και στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 806/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 19 , και εφαρμόζεται σε πιστωτικά ιδρύματα και επιχειρήσεις επενδύσεων (στο εξής: ιδρύματα) που είναι εγκατεστημένα στην Ένωση, αλλά και σε κάθε άλλη οντότητα η οποία εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2014/59/ΕΕ ή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 806/2014 (στο εξής: οντότητες). Οι εν λόγω τροποποιήσεις προέβλεπαν ότι η εκπλήρωση της εσωτερικής MREL, δηλαδή της MREL που εφαρμόζεται σε ιδρύματα και οντότητες που είναι θυγατρικές οντοτήτων εξυγίανσης αλλά δεν είναι οι ίδιες οντότητες εξυγίανσης, είναι δυνατή από τις εν λόγω οντότητες με τη χρήση μέσων που έχει εκδώσει και αγοράσει η οντότητα εξυγίανσης, είτε άμεσα είτε έμμεσα μέσω άλλων οντοτήτων του ίδιου ομίλου εξυγίανσης.

(2)Το ενωσιακό πλαίσιο της MREL τροποποιήθηκε περαιτέρω με τον κανονισμό (ΕΕ) 2022/2036 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 20 , ο οποίος εισήγαγε ειδικούς κανόνες αφαιρέσεων στην περίπτωση της έμμεσης ανάληψης μέσων που είναι επιλέξιμα για την εκπλήρωση της εσωτερικής MREL. Ο εν λόγω κανονισμός εισήγαγε στην οδηγία 2014/59/ΕΕ την απαίτηση επανεξέτασης από την Επιτροπή του αντίκτυπου που έχει η έμμεση ανάληψη μέσων που είναι επιλέξιμα για την εκπλήρωση της MREL στους ίσους όρους ανταγωνισμού μεταξύ των διαφόρων τύπων δομών τραπεζικών ομίλων, συμπεριλαμβανομένων των περιπτώσεων στις οποίες οι τραπεζικοί όμιλοι διαθέτουν εταιρεία εκμετάλλευσης ανάμεσα στην εταιρεία συμμετοχών που έχει προσδιοριστεί ως οντότητα εξυγίανσης και στις θυγατρικές της. Ζητήθηκε από την Επιτροπή να αξιολογήσει αν οι οντότητες που δεν είναι οι ίδιες οντότητες εξυγίανσης θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα συμμόρφωσης με την MREL σε ενοποιημένη βάση. Επιπλέον, ζητήθηκε από την Επιτροπή να αξιολογήσει, βάσει των κανόνων που διέπουν την MREL, την αντιμετώπιση των οντοτήτων των οποίων το σχέδιο εξυγίανσης προβλέπει ότι οι πρέπει να εκκαθαρίζονται υπό κανονικές διαδικασίες αφερεγγυότητας (στο εξής: οντότητες εκκαθάρισης). Τέλος, ζητήθηκε από την Επιτροπή να αξιολογήσει τη σκοπιμότητα του περιορισμού του ποσού των απαιτούμενων αφαιρέσεων δυνάμει του άρθρου 72ε παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 21 .

(3)Κατά την επανεξέταση της Επιτροπής, διαπιστώθηκε ότι θα ήταν σκόπιμο και αναλογικό προς τους στόχους που επιδιώκονται με τους εσωτερικούς κανόνες MREL να επιτρέπεται στις αρχές εξυγίανσης να καθορίζουν την εσωτερική MREL σε ενοποιημένη βάση για ευρύτερο φάσμα οντοτήτων από το φάσμα που προκύπτει από την εφαρμογή της οδηγίας 2014/59/ΕΕ και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 806/2014, σε περίπτωση που το εν λόγω ευρύτερο φάσμα καλύπτει ιδρύματα και οντότητες που δεν είναι τα ίδια οντότητες εξυγίανσης, αλλά είναι θυγατρικές οντοτήτων εξυγίανσης και ελέγχουν τα ίδια θυγατρικές που υπόκεινται στην MREL (στο εξής: ενδιάμεσες οντότητες). Τούτο ισχύει ιδίως για τους τραπεζικούς ομίλους των οποίων επικεφαλής είναι εταιρεία συμμετοχών. Στις περιπτώσεις αυτές, οι ενδιάμεσες οντότητες συγκεντρώνουν, εκ φύσεως, σε κεντρικό επίπεδο τα ενδοομιλικά ανοίγματα και διοχετεύουν τους επιλέξιμους πόρους για την εκπλήρωση της εσωτερικής MREL που έχει προκαθορίσει η οντότητα εξυγίανσης. Λόγω της δομής αυτής, οι εν λόγω ενδιάμεσες οντότητες θα επηρεαστούν δυσανάλογα από τους κανόνες αφαίρεσης. Η Επιτροπή κατέληξε επίσης στο συμπέρασμα ότι το πλαίσιο της MREL θα ήταν πιο αναλογικό με την εξαίρεση των εκδόσεων των οντοτήτων εκκαθάρισης από το πεδίο εφαρμογής των ανοιγμάτων που υποχρεούται να αφαιρέσει μια ενδιάμεση οντότητα σύμφωνα με τον μηχανισμό αφαιρέσεων για την έμμεση ανάληψη επιλέξιμων πόρων για την εσωτερική MREL. Η οντότητα εκκαθάρισης δεν θα πρέπει να υποστηρίζεται από την οντότητα εξυγίανσης σε περίπτωση πτώχευσης, αίροντας με τον τρόπο αυτό την ανάγκη διαφύλαξης τυχόν μηχανισμών μεταφοράς ζημιών και κεφαλαίου εντός των ομίλων εξυγίανσης, που ήταν και ο σκοπός των κανόνων αφαίρεσης που θεσπίστηκαν με τον κανονισμό (ΕΕ) 2022/2036. Αντιθέτως, οι υπόλοιπες οντότητες του ομίλου εξυγίανσης θα πρέπει να υποστηρίζονται από την οντότητα εξυγίανσης σε περίπτωση δυσχερειών ή πτώχευσης. Συνεπώς, οι αναγκαίοι πόροι της MREL θα πρέπει να υπάρχουν σε όλα τα επίπεδα του ομίλου εξυγίανσης και η διαθεσιμότητά τους για την απορρόφηση ζημιών και την ανακεφαλαιοποίηση θα πρέπει να διασφαλίζεται μέσω του μηχανισμού αφαιρέσεων. Επομένως, η επανεξέταση της Επιτροπής κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι ενδιάμεσες οντότητες θα πρέπει να συνεχίσουν να αφαιρούν το πλήρες ποσό των συμμετοχών τους σε πόρους που είναι επιλέξιμοι για την εκπλήρωση της εσωτερικής MREL και έχουν εκδοθεί από άλλες οντότητες που δεν είναι οντότητες εκκαθάρισης στον ίδιο όμιλο εξυγίανσης.

(4)Σύμφωνα με το άρθρο 45στ της οδηγίας 2014/59/ΕΕ και το άρθρο 12ζ του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 806/2014, τα ιδρύματα και οι οντότητες πρέπει να συμμορφώνονται με την εσωτερική MREL σε ατομική βάση. Η συμμόρφωση σε ενοποιημένη βάση επιτρέπεται μόνο σε δύο συγκεκριμένες περιπτώσεις: για μητρικές επιχειρήσεις της Ένωσης που δεν είναι οντότητες εξυγίανσης και είναι θυγατρικές οντοτήτων τρίτων χωρών, καθώς και για μητρικές επιχειρήσεις ιδρυμάτων ή οντοτήτων που εξαιρούνται από την εσωτερική MREL. Σύμφωνα με το άρθρο 72ε παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, όταν μια ενδιάμεση οντότητα συμμορφώνεται με την οικεία MREL σε ενοποιημένη βάση, η εν λόγω οντότητα δεν υποχρεούται να αφαιρεί τις συμμετοχές σε πόρους που είναι επιλέξιμοι για την εκπλήρωση της εσωτερικής MREL άλλων οντοτήτων που ανήκουν στον ίδιο όμιλο εξυγίανσης και περιλαμβάνονται στην περίμετρο ενοποίησής της, δεδομένου ότι η συμμόρφωση με την εσωτερική MREL σε ενοποιημένη βάση επιτυγχάνει παρόμοιο αποτέλεσμα. Η επανεξέταση που διενήργησε η Επιτροπή κατέδειξε ότι οι ενδιάμεσες οντότητες τραπεζικών ομίλων με επικεφαλής εταιρεία συμμετοχών θα πρέπει επίσης να έχουν τη δυνατότητα συμμόρφωσης με την εσωτερική MREL σε ενοποιημένη βάση. Επιπλέον, η επανεξέταση κατέδειξε ότι, όταν η ενδιάμεση οντότητα υπόκειται σε απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων ή σε συνδυασμένη απαίτηση αποθέματος ασφαλείας σε ενοποιημένη βάση, η συμμόρφωση με την εσωτερική MREL σε ατομική βάση θα μπορούσε να ενέχει τον κίνδυνο οι επιλέξιμοι πόροι για την εκπλήρωση της εσωτερικής MREL, οι οποίοι προκαθορίζονται στο επίπεδο της ενδιάμεσης οντότητας, να μην επαρκούν για την αποκατάσταση της συμμόρφωσης με την εφαρμοστέα απαίτηση ενοποιημένων ιδίων κεφαλαίων μετά την απομείωση και τη μετατροπή των εν λόγω επιλέξιμων πόρων για την εκπλήρωση της εσωτερικής MREL. Επιπροσθέτως, θα απουσίαζε ένα βασικό στοιχείο από τον υπολογισμό της MREL για το οικείο ίδρυμα ή την οικεία οντότητα, σε περίπτωση που η απαίτηση ιδίων κεφαλαίων ή η συνδυασμένη απαίτηση αποθέματος ασφαλείας καθοριζόταν σε διαφορετικό επίπεδο ενοποίησης, δυσχεραίνοντας έτσι τον υπολογισμό της απαίτησης. Δυσχεραίνεται επίσης η άσκηση της εξουσίας των αρχών εξυγίανσης να απαγορεύουν, σύμφωνα με το άρθρο 16α της οδηγίας 2014/59/ΕΕ και το άρθρο 10α του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 806/2014, ορισμένες διανομές άνω του μέγιστου διανεμητέου ποσού που συνδέεται με την MREL σε σχέση με την επιμέρους θυγατρική, σε περίπτωση που το βασικό μετρικό μέγεθος, η συνδυασμένη απαίτηση αποθέματος ασφαλείας, δεν καθορίζεται στην ίδια βάση με την εσωτερική MREL. Για τους λόγους αυτούς, η δυνατότητα συμμόρφωσης με την εσωτερική MREL σε ενοποιημένη βάση θα πρέπει να είναι διαθέσιμη και για άλλους τύπους δομών τραπεζικών ομίλων, σε περίπτωση που η ενδιάμεση οντότητα υπόκειται σε απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων ή σε συνδυασμένη απαίτηση αποθέματος ασφαλείας σε ενοποιημένη βάση.

(5)Για να διασφαλιστεί ότι η δυνατότητα συμμόρφωσης με την MREL σε ενοποιημένη βάση είναι διαθέσιμη μόνο στις σχετικές περιπτώσεις που προσδιορίζονται στην επανεξέταση της Επιτροπής και δεν οδηγεί σε έλλειψη επιλέξιμων πόρων για την εκπλήρωση της εσωτερικής MREL σε ολόκληρο τον όμιλο εξυγίανσης, η εξουσία καθορισμού της εσωτερικής MREL σε ενοποιημένη βάση για τις ενδιάμεσες οντότητες θα πρέπει να αποτελεί διακριτική εξουσία της αρχής εξυγίανσης και θα πρέπει να υπόκειται σε ορισμένες προϋποθέσεις. Η ενδιάμεση οντότητα θα πρέπει να είναι η μόνη άμεση θυγατρική, δηλαδή ίδρυμα ή οντότητα, μιας οντότητας εξυγίανσης η οποία είναι μητρική χρηματοδοτική εταιρεία συμμετοχών εγκατεστημένη στην Ένωση ή μητρική μεικτή χρηματοοικονομική εταιρεία συμμετοχών εγκατεστημένη στην Ένωση, είναι εγκατεστημένη στο ίδιο κράτος μέλος και ανήκει στον ίδιο όμιλο εξυγίανσης. Εναλλακτικά, η σχετική ενδιάμεση οντότητα θα πρέπει να συμμορφώνεται με την πρόσθετη απαίτηση ιδίων κεφαλαίων ή με τη συνδυασμένη απαίτηση αποθέματος ασφαλείας βάσει της ενοποιημένης κατάστασής της. Και στις δύο περιπτώσεις, ωστόσο, η συμμόρφωση με την εσωτερική MREL σε ενοποιημένη βάση δεν θα πρέπει, κατά την αξιολόγηση της αρχής εξυγίανσης, να επηρεάζει αρνητικά με σημαντικό τρόπο τη δυνατότητα εξυγίανσης του οικείου ομίλου εξυγίανσης, ούτε την άσκηση από την αρχή εξυγίανσης της εξουσίας απομείωσης ή μετατροπής των σχετικών κεφαλαιακών μέσων και επιλέξιμων υποχρεώσεων της οικείας ενδιάμεσης οντότητας ή άλλων οντοτήτων του ομίλου εξυγίανσης.

(6)Σύμφωνα με το άρθρο 45στ παράγραφος 2 της οδηγίας 2014/59/ΕΕ και το άρθρο 12ζ παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 806/2014, οι ενδιάμεσες οντότητες δύναται να συμμορφώνονται με την ενοποιημένη εσωτερική MREL χρησιμοποιώντας ίδια κεφάλαια και επιλέξιμες υποχρεώσεις. Για την πλήρη εξασφάλιση της δυνατότητας συμμόρφωσης με την MREL σε ενοποιημένη βάση, είναι αναγκαίο να διασφαλιστεί ότι οι επιλέξιμες υποχρεώσεις των ενδιάμεσων οντοτήτων υπολογίζονται κατά τρόπο παρόμοιο με τον υπολογισμό των ιδίων κεφαλαίων. Επομένως, τα κριτήρια επιλεξιμότητας για τις επιλέξιμες υποχρεώσεις που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη συμμόρφωση με την εσωτερική MREL σε ενοποιημένη βάση θα πρέπει να ευθυγραμμίζονται με τους κανόνες υπολογισμού των ενοποιημένων ιδίων κεφαλαίων που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 575/2013. Για τη διασφάλιση της συνέπειας με τους υφιστάμενους κανόνες για την εξωτερική MREL, η εν λόγω ευθυγράμμιση θα πρέπει να αντικατοπτρίζει επίσης τους υφιστάμενους κανόνες που προβλέπονται στο άρθρο 45β παράγραφος 3 της οδηγίας 2014/59/ΕΕ και στο άρθρο 12δ παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 806/2014 για τον υπολογισμό των επιλέξιμων υποχρεώσεων που μπορούν να χρησιμοποιούν οι οντότητες εξυγίανσης για τη συμμόρφωση με τη δική τους ενοποιημένη MREL. Ειδικότερα, είναι αναγκαίο να διασφαλιστεί ότι οι επιλέξιμες υποχρεώσεις που εκδίδονται από τις θυγατρικές της οντότητας που υπόκειται σε ενοποιημένη εσωτερική MREL και βρίσκονται στην κατοχή άλλων οντοτήτων του ίδιου ομίλου εξυγίανσης, αλλά εκτός του πεδίου εφαρμογής της ενοποίησης, συμπεριλαμβανομένης της οντότητας εξυγίανσης, ή στην κατοχή υφιστάμενων μετόχων που δεν ανήκουν στον ίδιο όμιλο εξυγίανσης, συνυπολογίζονται στα ίδια κεφάλαια και τις επιλέξιμες υποχρεώσεις της οντότητας που υπόκειται σε ενοποιημένη εσωτερική MREL.

(7)Όσον αφορά τις οντότητες εκκαθάρισης, η MREL περιορίζεται κατά κανόνα στο ποσό που είναι αναγκαίο για την απορρόφηση των ζημιών, το οποίο αντιστοιχεί στις απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων. Στις περιπτώσεις αυτές, η MREL δεν συνεπάγεται για την οντότητα εκκαθάρισης πρόσθετη απαίτηση που να συνδέεται άμεσα με το πλαίσιο εξυγίανσης. Αυτό σημαίνει ότι μια οντότητα εκκαθάρισης μπορεί να συμμορφώνεται πλήρως με την MREL εάν πληροί τις απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων και ότι μια απόφαση της αρχής εξυγίανσης ειδικά για τον καθορισμό της MREL δεν συμβάλλει με ουσιαστικό τρόπο στη δυνατότητα εξυγίανσης των οντοτήτων εκκαθάρισης. Μια τέτοια απόφαση συνεπάγεται πολλές διαδικαστικές υποχρεώσεις για τις αρχές εξυγίανσης και για τις οντότητες εκκαθάρισης, χωρίς αντίστοιχο όφελος όσον αφορά τη βελτίωση της δυνατότητας εξυγίανσης. Για τον λόγο αυτό, οι αρχές εξυγίανσης δεν θα πρέπει να καθορίζουν MREL για τις οντότητες εκκαθάρισης.

(8)Όταν η αρχή εξυγίανσης θεωρεί ότι μια οντότητα που ανήκει σε όμιλο εξυγίανσης πληροί τις προϋποθέσεις για να χαρακτηριστεί οντότητα εκκαθάρισης, οι ενδιάμεσες οντότητες δεν θα πρέπει να υποχρεούνται να αφαιρούν από τη δική τους ικανότητα εσωτερικής MREL τις συμμετοχές τους σε ίδια κεφάλαια ή άλλες υποχρεώσεις που θα πληρούσαν τις προϋποθέσεις συμμόρφωσης με την εσωτερική MREL και οι οποίες εκδίδονται από οντότητες εκκαθάρισης. Σε μια τέτοια περίπτωση, η οντότητα εκκαθάρισης δεν υποχρεούται πλέον να συμμορφώνεται με την MREL και, ως εκ τούτου, δεν υπάρχει έμμεση ανάληψη επιλέξιμων πόρων για την εσωτερική MREL μέσω της αλυσίδας που σχηματίζεται από την οντότητα εξυγίανσης, την ενδιάμεση οντότητα και την οντότητα εκκαθάρισης. Σε περίπτωση πτώχευσης, η στρατηγική εξυγίανσης δεν προβλέπει τη στήριξη της οντότητας εκκαθάρισης από την οντότητα εξυγίανσης. Αυτό σημαίνει ότι δεν αναμένεται ούτε η ανάντη ροή των ζημιών από την οντότητα εκκαθάρισης προς την οντότητα εξυγίανσης, μέσω της ενδιάμεσης οντότητας, ούτε η κατάντη ροή κεφαλαίων προς την αντίθετη κατεύθυνση. Επομένως, η εν λόγω προσαρμογή στο εύρος των συμμετοχών που πρέπει να αφαιρεθούν στο πλαίσιο της έμμεσης ανάληψης επιλέξιμων πόρων για την εκπλήρωση της εσωτερικής MREL δεν επηρεάζει την προληπτική ορθότητα του πλαισίου.

(9)Κύριος στόχος του καθεστώτος άδειας για τη μείωση των μέσων επιλέξιμων υποχρεώσεων του άρθρου 77 παράγραφος 2 και του άρθρου 78α του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, που εφαρμόζεται επίσης στα ιδρύματα και τις οντότητες που υπόκεινται στην MREL και στις υποχρεώσεις που εκδίδονται για τη συμμόρφωση με την MREL, είναι η παροχή της δυνατότητας στις αρχές εξυγίανσης να παρακολουθούν τις ενέργειες που οδηγούν σε μείωση του αποθέματος επιλέξιμων υποχρεώσεων και η απαγόρευση οποιασδήποτε ενέργειας που θα ισοδυναμούσε με μείωση πέραν του επιπέδου που θεωρείται επαρκές από τις αρχές εξυγίανσης. Εάν η αρχή εξυγίανσης δεν έχει εκδώσει απόφαση καθορισμού της MREL όσον αφορά ένα ίδρυμα ή μια οντότητα, ο στόχος αυτός δεν είναι συναφής. Επιπλέον, τα ιδρύματα ή οι οντότητες που δεν υπόκεινται σε απόφαση καθορισμού της MREL δεν παρουσιάζουν επιλέξιμες υποχρεώσεις στον ισολογισμό τους. Επομένως, τα ιδρύματα ή οι οντότητες για τις οποίες δεν έχουν εκδοθεί αποφάσεις καθορισμού της MREL δεν θα πρέπει να υποχρεούνται να λαμβάνουν την προηγούμενη άδεια της αρχής εξυγίανσης για την εξάσκηση της ανάκλησης, της εξόφλησης, της αποπληρωμής ή της επαναγοράς υποχρεώσεων που θα πληρούσαν τις απαιτήσεις επιλεξιμότητας για τη MREL.

(10)Υπάρχουν οντότητες εκκαθάρισης για τις οποίες η MREL υπερβαίνει πράγματι το ποσό των απαιτήσεων ιδίων κεφαλαίων, οπότε, στην περίπτωση αυτή, οι αρχές εξυγίανσης θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα καθορισμού της MREL. Η εν λόγω MREL θα πρέπει να ορίζεται σε ποσό που υπερβαίνει το ποσό για την απορρόφηση των ζημιών, σε περίπτωση που οι αρχές εξυγίανσης θεωρούν ότι το ποσό αυτό είναι αναγκαίο για την προστασία της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας ή για την αντιμετώπιση του κινδύνου μετάδοσης στο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Στις περιπτώσεις αυτές, η οντότητα εκκαθάρισης θα πρέπει να συμμορφώνεται με την MREL και δεν θα πρέπει να εξαιρείται από το καθεστώς προηγούμενης άδειας που προβλέπεται στο άρθρο 77 παράγραφος 2 και στο άρθρο 78α του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013. Κάθε ενδιάμεση οντότητα που ανήκει στον ίδιο όμιλο εξυγίανσης με την οικεία οντότητα εκκαθάρισης θα πρέπει να εξακολουθήσει να υποχρεούται να αφαιρεί από τη δική της ικανότητα εσωτερικής MREL τις συμμετοχές της σε επιλέξιμους πόρους για την εκπλήρωση της εσωτερικής MREL που εκδίδει η εν λόγω οντότητα εκκαθάρισης. Επιπλέον, δεδομένου ότι οι διαδικασίες εκκαθάρισης πραγματοποιούνται στο επίπεδο της νομικής οντότητας, οι οντότητες εκκαθάρισης που εξακολουθούν να υπόκεινται στην MREL θα πρέπει να συμμορφώνονται με την απαίτηση μόνο σε ατομική βάση. Τέλος, ορισμένες απαιτήσεις επιλεξιμότητας που αφορούν την κυριότητα της οικείας υποχρέωσης είναι άνευ σημασίας, δεδομένου ότι δεν είναι αναγκαία η διασφάλιση της μεταφοράς ζημιών και κεφαλαίου από την οντότητα εκκαθάρισης προς οντότητα εξυγίανσης και, κατά συνέπεια, δεν θα πρέπει να εφαρμόζονται.

(11)Σύμφωνα με το άρθρο 45θ της οδηγίας 2014/59/ΕΕ, τα ιδρύματα και οι οντότητες πρέπει να αναφέρουν στις οικείες αρμόδιες αρχές και αρχές εξυγίανσης τα επίπεδα των επιλέξιμων υποχρεώσεων και των υποχρεώσεων υποκείμενων σε αναδιάρθρωση παθητικού, καθώς και τη σύνθεση των εν λόγω υποχρεώσεων, και να δημοσιοποιούν τις εν λόγω πληροφορίες, μαζί με το επίπεδο της οικείας MREL, σε τακτική βάση. Όσον αφορά τις οντότητες εκκαθάρισης, δεν απαιτείται η εν λόγω υποβολή εκθέσεων ή δημοσιοποίηση. Ωστόσο, για την εξασφάλιση της διαφανούς εφαρμογής της MREL, οι εν λόγω υποχρεώσεις υποβολής εκθέσεων και δημοσιοποίησης θα πρέπει να ισχύουν και για τις οντότητες εκκαθάρισης για τις οποίες η αρχή εξυγίανσης κρίνει ότι η MREL θα πρέπει να είναι υψηλότερη από το ποσό που επαρκεί για την απορρόφηση των ζημιών. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, η αρχή εξυγίανσης θα πρέπει να διασφαλίζει ότι οι εν λόγω υποχρεώσεις δεν υπερβαίνουν τα αναγκαία επίπεδα για την παρακολούθηση της συμμόρφωσης με την MREL.

(12)Συνεπώς, η οδηγία 2014/59/ΕΕ και ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 806/2014 θα πρέπει να τροποποιηθούν αναλόγως.

(13)Για λόγους συνέπειας, τα εθνικά μέτρα για τη μεταφορά των τροποποιήσεων της οδηγίας 2014/59/ΕΕ και των τροποποιήσεων του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 806/2014 θα πρέπει να αρχίσουν να εφαρμόζονται από την ίδια ημερομηνία.

(14)Δεδομένου ότι ο στόχος της παρούσας οδηγίας, δηλαδή η προσαρμογή της αντιμετώπισης των οντοτήτων εκκαθάρισης στο πλαίσιο της MREL και οι δυνατότητες συμμόρφωσης με την εσωτερική MREL, σε ενοποιημένη βάση, δεν μπορεί να επιτευχθεί επαρκώς από τα κράτη μέλη, μπορεί όμως να επιτευχθεί καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης με τροποποίηση των κανόνων που έχουν θεσπιστεί ήδη σε ενωσιακό επίπεδο, η Ένωση δύναται να λάβει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας όπως ορίζεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, που διατυπώνεται στο ίδιο άρθρο, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία για την επίτευξη αυτών των στόχων,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

Άρθρο 1

Τροποποιήσεις της οδηγίας 2014/59/ΕΕ

Η οδηγία 2014/59/ΕΕ τροποποιείται ως εξής:

1)στο άρθρο 2 παράγραφος 1, προστίθεται το ακόλουθο στοιχείο 83αα):

«83αα) “οντότητα εκκαθάρισης”: νομικό πρόσωπο εγκατεστημένο στην Ένωση για το οποίο το σχέδιο εξυγίανσης του ομίλου ή, για οντότητες που δεν ανήκουν σε όμιλο, το σχέδιο εξυγίανσης προβλέπει ότι η οντότητα εκκαθαρίζεται με συντεταγμένο τρόπο σύμφωνα με το εφαρμοστέο εθνικό δίκαιο·»·

2)το άρθρο 45γ τροποποιείται ως εξής:

α)στην παράγραφο 2, το δεύτερο και το τρίτο εδάφιο απαλείφονται·

β)προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος 2α:

«2α. Οι αρχές εξυγίανσης δεν καθορίζουν την απαίτηση που αναφέρεται στο άρθρο 45 παράγραφος 1 για τις οντότητες εκκαθάρισης.

Κατά παρέκκλιση από το πρώτο εδάφιο, και εφόσον είναι αναγκαίο για τους στόχους της προστασίας της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας ή του περιορισμού πιθανής μετάδοσης στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, οι αρχές εξυγίανσης μπορούν κατ’ εξαίρεση να καθορίζουν την απαίτηση που αναφέρεται στο άρθρο 45 παράγραφος 1 για τις οντότητες εκκαθάρισης, σε μεμονωμένη βάση, στο ποσό που επαρκεί για την απορρόφηση ζημιών σύμφωνα με την παράγραφο 2 στοιχείο α) του παρόντος άρθρου, προσαυξημένη στο ποσό που είναι αναγκαίο για την επίτευξη των εν λόγω στόχων. Στις περιπτώσεις αυτές, οι οντότητες εκκαθάρισης πληρούν την απαίτηση που αναφέρεται στο άρθρο 45 παράγραφος 1 χρησιμοποιώντας ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα:

α)ίδια κεφάλαια·

β)υποχρεώσεις που πληρούν τα κριτήρια επιλεξιμότητας που αναφέρονται στο άρθρο 72α του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, με εξαίρεση το άρθρο 72β παράγραφος 2 στοιχεία β) και δ) του εν λόγω κανονισμού·

γ)υποχρεώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 45β παράγραφος 2.

Το άρθρο 77 παράγραφος 2 και το άρθρο 78α του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 δεν εφαρμόζονται σε οντότητες εκκαθάρισης για τις οποίες η αρχή εξυγίανσης δεν έχει καθορίσει την απαίτηση που αναφέρεται στο άρθρο 45 παράγραφος 1 της παρούσας οδηγίας.

Οι συμμετοχές σε μέσα ιδίων κεφαλαίων ή σε υποχρεώσεις που εκδίδονται από θυγατρικές που είναι οντότητες εκκαθάρισης για τις οποίες η αρχή εξυγίανσης δεν έχει καθορίσει την απαίτηση που αναφέρεται στο άρθρο 45 παράγραφος 1, δεν αφαιρούνται δυνάμει του άρθρου 72ε παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013.»·

3)το άρθρο 45στ τροποποιείται ως εξής:

α)στην παράγραφο 1, προστίθεται το ακόλουθο τέταρτο εδάφιο:

«Κατά παρέκκλιση από το πρώτο και το δεύτερο εδάφιο, οι αρχές εξυγίανσης μπορούν να αποφασίσουν να καθορίσουν την απαίτηση που προβλέπεται στο άρθρο 45γ σε ενοποιημένη βάση για μια θυγατρική, όπως αναφέρεται στην παρούσα παράγραφο, εάν πληρούνται όλες οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)η θυγατρική πληροί μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

i)η θυγατρική ανήκει άμεσα στην οντότητα εξυγίανσης και:

—η οντότητα εξυγίανσης είναι μητρική χρηματοδοτική εταιρεία συμμετοχών εγκατεστημένη στην Ένωση ή μητρική μεικτή χρηματοοικονομική εταιρεία συμμετοχών εγκατεστημένη στην Ένωση,

—τόσο η θυγατρική όσο και η οντότητα εξυγίανσης είναι εγκατεστημένες στο ίδιο κράτος μέλος και ανήκουν στον ίδιο όμιλο εξυγίανσης,

—η οντότητα εξυγίανσης δεν κατέχει άμεσα κανένα θυγατρικό ίδρυμα ή οντότητα, όπως αναφέρεται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 στοιχεία β), γ) ή δ), εκτός από την οικεία θυγατρική·

ii)η θυγατρική υπόκειται στην απαίτηση που αναφέρεται στο άρθρο 104α της οδηγίας 2013/36/ΕΕ ή στη συνδυασμένη απαίτηση αποθέματος ασφαλείας σε ενοποιημένη βάση·

β)η συμμόρφωση με την απαίτηση του άρθρου 45γ σε ενοποιημένη βάση δεν επηρεάζει αρνητικά και με σημαντικό τρόπο τη δυνατότητα εξυγίανσης του ομίλου εξυγίανσης ή την απομείωση ή τη μετατροπή, σύμφωνα με το άρθρο 59, των σχετικών κεφαλαιακών μέσων και επιλέξιμων υποχρεώσεων της οικείας θυγατρικής ή άλλων οντοτήτων του ομίλου εξυγίανσης.»·

β)προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος 2α:

«2α. Όταν μια οντότητα, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1, συμμορφώνεται με την απαίτηση που αναφέρεται στο άρθρο 45 παράγραφος 1 σε ενοποιημένη βάση, το ποσό των ιδίων κεφαλαίων και επιλέξιμων υποχρεώσεων της εν λόγω οντότητας περιλαμβάνει τις ακόλουθες υποχρεώσεις που εκδίδονται σύμφωνα με την παράγραφο 2 στοιχείο α) του παρόντος άρθρου από θυγατρική εγκατεστημένη στην Ένωση που περιλαμβάνεται στην ενοποίηση της εν λόγω οντότητας:

α)υποχρεώσεις που εκδίδονται και αγοράζονται από την οντότητα εξυγίανσης, είτε άμεσα είτε έμμεσα μέσω άλλων οντοτήτων του ίδιου ομίλου εξυγίανσης που δεν περιλαμβάνονται στην ενοποίηση της οντότητας η οποία συμμορφώνεται με την απαίτηση που αναφέρεται στο άρθρο 45 παράγραφος 1 σε ενοποιημένη βάση·

β)υποχρεώσεις που εκδίδονται σε υφιστάμενο μέτοχο που δεν ανήκει στον ίδιο όμιλο εξυγίανσης.

Οι υποχρεώσεις που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο στοιχεία α) και β) δεν υπερβαίνουν το ποσό που καθορίζεται αφαιρώντας από το ποσό της απαίτησης που αναφέρεται στο άρθρο 45 παράγραφος 1, το οποίο εφαρμόζεται στη θυγατρική που περιλαμβάνεται στην ενοποίηση, το άθροισμα όλων των ακόλουθων στοιχείων:

α)τις υποχρεώσεις που εκδίδονται και αγοράζονται από την οντότητα που συμμορφώνεται με την απαίτηση που αναφέρεται στο άρθρο 45 παράγραφος 1 σε ενοποιημένη βάση, είτε άμεσα είτε έμμεσα μέσω άλλων οντοτήτων του ίδιου ομίλου εξυγίανσης που περιλαμβάνονται στην ενοποίηση της εν λόγω οντότητας·

β)το ποσό των ιδίων κεφαλαίων που εκδίδονται σύμφωνα με την παράγραφο 2 στοιχείο β) του παρόντος άρθρου.»·

4)στο άρθρο 45δ, η παράγραφος 4 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«4. Οι παράγραφοι 1 και 3 δεν εφαρμόζονται σε οντότητες εκκαθάρισης, εκτός εάν η αρχή εξυγίανσης έχει καθορίσει την απαίτηση για την εν λόγω οντότητα που αναφέρεται στο άρθρο 45 παράγραφος 1, σύμφωνα με το άρθρο 45γ παράγραφος 2α δεύτερο εδάφιο. Στην περίπτωση αυτή, η αρχή εξυγίανσης καθορίζει το περιεχόμενο και τη συχνότητα των υποχρεώσεων υποβολής εκθέσεων και δημοσιοποίησης που αναφέρονται στις παραγράφους 5 και 6 του παρόντος άρθρου για την εν λόγω οντότητα. Η αρχή εξυγίανσης γνωστοποιεί τις εν λόγω υποχρεώσεις υποβολής εκθέσεων και δημοσιοποίησης στην οικεία οντότητα εκκαθάρισης. Οι εν λόγω υποχρεώσεις υποβολής εκθέσεων και δημοσιοποίησης δεν υπερβαίνουν τα αναγκαία όρια παρακολούθησης της συμμόρφωσης με την απαίτηση που καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 45γ παράγραφος 2α δεύτερο εδάφιο.».

Άρθρο 2

Τροποποιήσεις του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 806/2014

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 806/2014 τροποποιείται ως εξής:

5)στο άρθρο 3 παράγραφος 1, προστίθεται το ακόλουθο στοιχείο 24αα):

«24αα) “οντότητα εκκαθάρισης”: νομικό πρόσωπο εγκατεστημένο σε συμμετέχον κράτος μέλος για το οποίο το σχέδιο εξυγίανσης του ομίλου ή, για οντότητες που δεν ανήκουν σε όμιλο, το σχέδιο εξυγίανσης προβλέπει ότι η οντότητα εκκαθαρίζεται με συντεταγμένο τρόπο σύμφωνα με το εφαρμοστέο εθνικό δίκαιο·»·

6)το άρθρο 12δ τροποποιείται ως εξής:

α)στην παράγραφο 2, το δεύτερο και το τρίτο εδάφιο απαλείφονται·

β)προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος 2α:

«2α. Το Συμβούλιο Εξυγίανσης δεν καθορίζει την απαίτηση που αναφέρεται στο άρθρο 12α παράγραφος 1 για τις οντότητες εκκαθάρισης.

Κατά παρέκκλιση από το πρώτο εδάφιο, και εφόσον είναι αναγκαίο για τους στόχους της προστασίας της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας ή του περιορισμού πιθανής μετάδοσης στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, το Συμβούλιο Εξυγίανσης μπορεί κατ’ εξαίρεση να καθορίζει την απαίτηση που αναφέρεται στο άρθρο 12α παράγραφος 1 για τις οντότητες εκκαθάρισης, σε μεμονωμένη βάση, στο ποσό που επαρκεί για την απορρόφηση ζημιών σύμφωνα με την παράγραφο 2 στοιχείο α) του παρόντος άρθρου, προσαυξημένη στο ποσό που είναι αναγκαίο για την επίτευξη των εν λόγω στόχων. Στις περιπτώσεις αυτές, οι οντότητες εκκαθάρισης πληρούν την απαίτηση που αναφέρεται στο άρθρο 12α παράγραφος 1 χρησιμοποιώντας ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα:

α)ίδια κεφάλαια·

β)υποχρεώσεις που πληρούν τα κριτήρια επιλεξιμότητας που αναφέρονται στο άρθρο 72α του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, με εξαίρεση το άρθρο 72β παράγραφος 2 στοιχεία β) και δ) του εν λόγω κανονισμού·

γ)τις υποχρεώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 12γ παράγραφος 2.

Το άρθρο 77 παράγραφος 2 και το άρθρο 78α του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 δεν εφαρμόζονται σε οντότητες εκκαθάρισης για τις οποίες η αρχή εξυγίανσης δεν έχει καθορίσει την απαίτηση που αναφέρεται στο άρθρο 12α παράγραφος 1 του παρόντος κανονισμού.

Οι συμμετοχές σε μέσα ιδίων κεφαλαίων ή σε υποχρεώσεις που εκδίδονται από θυγατρικές που είναι οντότητες εκκαθάρισης, για τις οποίες η αρχή εξυγίανσης δεν έχει καθορίσει την απαίτηση που αναφέρεται στο άρθρο 12α παράγραφος 1, δεν αφαιρούνται δυνάμει του άρθρου 72ε παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013.»·

7)το άρθρο 12ζ τροποποιείται ως εξής:

α)στην παράγραφο 1, προστίθεται το ακόλουθο τέταρτο εδάφιο:

«Κατά παρέκκλιση από το πρώτο και το δεύτερο εδάφιο, το Συμβούλιο Εξυγίανσης μπορεί να αποφασίσει να καθορίσει την απαίτηση που προβλέπεται στο άρθρο 12δ σε ενοποιημένη βάση για μια θυγατρική, όπως αναφέρεται στην παρούσα παράγραφο, όταν πληρούνται όλες οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)η θυγατρική πληροί μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

i)η θυγατρική ανήκει άμεσα στην οντότητα εξυγίανσης και:

—η οντότητα εξυγίανσης είναι μητρική χρηματοδοτική εταιρεία συμμετοχών εγκατεστημένη στην Ένωση ή μητρική μεικτή χρηματοοικονομική εταιρεία συμμετοχών εγκατεστημένη στην Ένωση,

—η θυγατρική και η οντότητα εξυγίανσης είναι εγκατεστημένες στο ίδιο συμμετέχον κράτος μέλος και ανήκουν στον ίδιο όμιλο εξυγίανσης,

—η οντότητα εξυγίανσης δεν κατέχει άμεσα καμία θυγατρική, όπως αναφέρεται στο άρθρο 2, εκτός από την οικεία θυγατρική·

ii)η θυγατρική υπόκειται στην απαίτηση που αναφέρεται στο άρθρο 104α της οδηγίας 2013/36/ΕΕ ή στη συνδυασμένη απαίτηση αποθέματος ασφαλείας σε ενοποιημένη βάση·

β)η συμμόρφωση με την απαίτηση του άρθρου 12δ σε ενοποιημένη βάση δεν επηρεάζει αρνητικά και με σημαντικό τρόπο τη δυνατότητα εξυγίανσης του ομίλου εξυγίανσης ή την απομείωση ή τη μετατροπή, σύμφωνα με το άρθρο 21, των σχετικών κεφαλαιακών μέσων και επιλέξιμων υποχρεώσεων της οικείας θυγατρικής ή άλλων οντοτήτων του ομίλου εξυγίανσης.»·

β)προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος 2α:

«2α. Όταν μια οντότητα, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1, συμμορφώνεται με την απαίτηση που αναφέρεται στο άρθρο 12α παράγραφος 1 σε ενοποιημένη βάση, το ποσό των ιδίων κεφαλαίων και επιλέξιμων υποχρεώσεων της εν λόγω οντότητας περιλαμβάνει τις ακόλουθες υποχρεώσεις που εκδίδονται σύμφωνα με την παράγραφο 2 στοιχείο α) του παρόντος άρθρου από θυγατρική εγκατεστημένη στην Ένωση που περιλαμβάνεται στην ενοποίηση της εν λόγω οντότητας:

α)υποχρεώσεις που εκδίδονται και αγοράζονται από την οντότητα εξυγίανσης, είτε άμεσα είτε έμμεσα μέσω άλλων οντοτήτων του ίδιου ομίλου εξυγίανσης που δεν περιλαμβάνονται στην ενοποίηση της οντότητας η οποία συμμορφώνεται με την απαίτηση που αναφέρεται στο άρθρο 12α παράγραφος 1 σε ενοποιημένη βάση·

β)υποχρεώσεις που εκδίδονται σε υφιστάμενο μέτοχο που δεν ανήκει στον ίδιο όμιλο εξυγίανσης.

Οι υποχρεώσεις που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο στοιχεία α) και β) δεν υπερβαίνουν το ποσό που καθορίζεται αφαιρώντας από το ποσό της απαίτησης που αναφέρεται στο άρθρο 45 παράγραφος 1, το οποίο εφαρμόζεται στη θυγατρική που περιλαμβάνεται στην ενοποίηση, το άθροισμα όλων των ακόλουθων στοιχείων:

α)τις υποχρεώσεις που εκδίδονται και αγοράζονται από την οντότητα που συμμορφώνεται με την απαίτηση που αναφέρεται στο άρθρο 12α παράγραφος 1 σε ενοποιημένη βάση, είτε άμεσα είτε έμμεσα μέσω άλλων οντοτήτων του ίδιου ομίλου εξυγίανσης που περιλαμβάνονται στην ενοποίηση της εν λόγω οντότητας·

β)το ποσό των ιδίων κεφαλαίων που εκδίδονται σύμφωνα με την παράγραφο 2 στοιχείο β) του παρόντος άρθρου.».

Άρθρο 3

Μεταφορά στο εθνικό δίκαιο

Τα κράτη μέλη εγκρίνουν και δημοσιεύουν, το αργότερο έως τη(ν) ... [Υπηρεσία Εκδόσεων: να προστεθεί ημερομηνία που αντιστοιχεί σε 6 μήνες από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας τροποποιητικής οδηγίας], τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που είναι αναγκαίες για τη συμμόρφωση με το άρθρο 1. Ανακοινώνουν αμέσως στην Επιτροπή το κείμενο των εν λόγω διατάξεων.

Τα κράτη μέλη εφαρμόζουν τις διατάξεις αυτές από τη(ν) ... [Υπηρεσία Εκδόσεων: να προστεθεί ημερομηνία που αντιστοιχεί στην επόμενη ημέρα από την ημέρα μεταφοράς της παρούσας τροποποιητικής οδηγίας στο εθνικό δίκαιο].

Οι διατάξεις αυτές, όταν θεσπίζονται από τα κράτη μέλη, περιέχουν αναφορά στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από την αναφορά αυτή κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Ο τρόπος της αναφοράς αποφασίζεται από τα κράτη μέλη.

Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή το κείμενο των ουσιωδών διατάξεων εθνικού δικαίου τις οποίες θεσπίζουν στον τομέα που διέπεται από το άρθρο 1.

Άρθρο 4

Έναρξη ισχύος και εφαρμογή

Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το άρθρο 2 εφαρμόζεται από τη(ν) ... [Υπηρεσία Εκδόσεων: να προστεθεί ημερομηνία που αντιστοιχεί στην επόμενη ημέρα από την ημέρα μεταφοράς της παρούσας τροποποιητικής οδηγίας στο εθνικό δίκαιο].

Το άρθρο 2 είναι δεσμευτικό ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Άρθρο 5

Αποδέκτες

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Στρασβούργο,

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο    Για το Συμβούλιο

Η Πρόεδρος    Ο Πρόεδρος

(1)    Οδηγία 2014/59/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014, για τη θέσπιση πλαισίου για την ανάκαμψη και την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων επενδύσεων και για την τροποποίηση της οδηγίας 82/891/ΕΟΚ του Συμβουλίου, και των οδηγιών 2001/24/ΕΚ, 2002/47/ΕΚ, 2004/25/ΕΚ, 2005/56/ΕΚ, 2007/36/ΕΚ, 2011/35/ΕΕ, 2012/30/ΕΕ και 2013/36/ΕΕ, καθώς και των κανονισμών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 και (ΕΕ) αριθ. 648/2012 (ΕΕ L 173 της 12.6.2014, σ. 190).
(2)    Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 806/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 2014, περί θεσπίσεως ενιαίων κανόνων και διαδικασίας για την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και ορισμένων επιχειρήσεων επενδύσεων στο πλαίσιο ενός Ενιαίου Μηχανισμού Εξυγίανσης και ενός Ενιαίου Ταμείου Εξυγίανσης και τροποποιήσεως του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 (ΕΕ L 225 της 30.7.2014, σ. 1).
(3)    Οδηγία 2014/49/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Απριλίου 2014, περί των συστημάτων εγγύησης των καταθέσεων (ΕΕ L 173 της 12.6.2014, σ. 149).
(4)    Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 575/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με τις απαιτήσεις προληπτικής εποπτείας για πιστωτικά ιδρύματα και επιχειρήσεις επενδύσεων και την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 (ΕΕ L 176 της 27.6.2013, σ. 1).
(5)    Οδηγία 2013/36/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με την πρόσβαση στη δραστηριότητα πιστωτικών ιδρυμάτων και την προληπτική εποπτεία πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων επενδύσεων, για την τροποποίηση της οδηγίας 2002/87/ΕΚ και για την κατάργηση των οδηγιών 2006/48/ΕΚ και 2006/49/ΕΚ (ΕΕ L 176 της 27.6.2013, σ. 338).
(6)    Συμβούλιο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (επικαιροποιημένη έκδοση 2014), Key Attributes of Effective Resolution Regimes for Financial Institutions .
(7)    Συμβούλιο χρηματοπιστωτικής σταθερότητας (2015), Principles on Loss-absorbing and Recapitalisation Capacity of Globally Systemically Important Banks (G-SIBs) in Resolution, Total Loss-absorbing Capacity (TLAC) Term Sheet .
(8)    Κανονισμός (ΕΕ) 2022/2036 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Οκτωβρίου 2022, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 και της οδηγίας 2014/59/ΕΕ όσον αφορά την προληπτική αντιμετώπιση παγκόσμιων συστημικώς σημαντικών ιδρυμάτων με στρατηγική εξυγίανσης πολλαπλών σημείων έναρξης και μεθόδους για την έμμεση ανάληψη μέσων που είναι επιλέξιμα για την εκπλήρωση της ελάχιστης απαίτησης ιδίων κεφαλαίων και επιλέξιμων υποχρεώσεων (ΕΕ L 275 της 25.10.2022, σ. 1).
(9)    Το παρόν κεφάλαιο της αιτιολογικής έκθεσης εκπληρώνει την υποχρέωση της Επιτροπής να υποβάλει έκθεση στο Συμβούλιο και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με το αποτέλεσμα της επανεξέτασης που διενεργήθηκε σύμφωνα με τη ρήτρα επανεξέτασης που εισήχθη στο άρθρο 129 της οδηγίας BRRD με τον κανονισμό (ΕΕ) 2022/2036.
(10)    Τα στοιχεία δείχνουν ότι το ποσοστό είναι ελαφρώς υψηλότερο για τις δομές HoldCo, αλλά η εφαρμογή της ενοποίησης θα αναιρούσε την ανάγκη αφαίρεσης και θα καθιστούσε άνευ σημασίας την εν λόγω προσαρμογή που συνδέεται με τις οντότητες εκκαθάρισης.
(11)    Ειδικότερα, δύο ενδιάμεσες οντότητες είχαν έλλειμμα έναντι της συνολικής τους MREL, λόγω των αφαιρέσεων που θα μειώνονταν από 3,8 % σε 2,1 % του συνολικού ποσού ανοίγματος σε κίνδυνο (– 45 %), τρεις ενδιάμεσες οντότητες είχαν έλλειμμα έναντι της συνολικής τους MREL + συνδυασμένης απαίτησης αποθέματος ασφαλείας, λόγω των αφαιρέσεων που θα μειώνονταν από 4,2 % σε 3,2 % του συνολικού ποσού ανοίγματος σε κίνδυνο (– 24 %), και μία ενδιάμεση οντότητα είχε έλλειμμα στην κατηγορία 1 και στις συνολικές κεφαλαιακές απαιτήσεις της που θα μειώνονταν στο 0.
(12)    Για παράδειγμα, σε περίπτωση αφαίρεσης των συμμετοχών οντοτήτων εκκαθάρισης σε μέσα εσωτερικής MREL στο πλαίσιο μιας προσέγγισης βάσει απαιτήσεων, ενώ οι συμμετοχές αυτές δεν θα αφαιρούνταν βάσει του σεναρίου αυτού, με αποτέλεσμα την εμφάνιση χαμηλότερου ελλείμματος.
(13)    Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2021/763 της Επιτροπής, της 23ης Απριλίου 2021, σχετικά με τη θέσπιση εκτελεστικών τεχνικών προτύπων για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και της οδηγίας 2014/59/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά την υποβολή εποπτικών αναφορών και τη δημοσιοποίηση της ελάχιστης απαίτησης ιδίων κεφαλαίων και επιλέξιμων υποχρεώσεων (ΕΕ L 168 της 12.5.2021, σ. 1).
(14)    ΕΕ C [...] της [...], σ. [...].
(15)    ΕΕ C [...] της [...], σ. [...].
(16)    Οδηγία (ΕΕ) 2019/879 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Μαΐου 2019, για την τροποποίηση της οδηγίας 2014/59/ΕΕ σχετικά με την ικανότητα απορρόφησης των ζημιών και ανακεφαλαιοποίησης των πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων επενδύσεων και της οδηγίας 98/26/ΕΚ (ΕΕ L 150 της 7.6.2019, σ. 296).
(17)    Κανονισμός (ΕΕ) 2019/877 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Μαΐου 2019, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 806/2014 όσον αφορά την ικανότητα απορρόφησης ζημιών και ανακεφαλαιοποίησης των πιστωτικών ιδρυμάτων και των επιχειρήσεων επενδύσεων (ΕΕ L 150 της 7.6.2019, σ. 226).
(18)    Οδηγία 2014/59/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014, για τη θέσπιση πλαισίου για την ανάκαμψη και την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων επενδύσεων και για την τροποποίηση της οδηγίας 82/891/ΕΟΚ του Συμβουλίου, και των οδηγιών 2001/24/ΕΚ, 2002/47/ΕΚ, 2004/25/ΕΚ, 2005/56/ΕΚ, 2007/36/ΕΚ, 2011/35/ΕΕ, 2012/30/ΕΕ και 2013/36/ΕΕ, καθώς και των κανονισμών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 και (ΕΕ) αριθ. 648/2012 (ΕΕ L 173 της 12.6.2014, σ. 190).
(19)    Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 806/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 2014, περί θεσπίσεως ενιαίων κανόνων και διαδικασίας για την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και ορισμένων επιχειρήσεων επενδύσεων στο πλαίσιο ενός Ενιαίου Μηχανισμού Εξυγίανσης και ενός Ενιαίου Ταμείου Εξυγίανσης και τροποποιήσεως του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 (ΕΕ L 225 της 30.7.2014, σ. 1).
(20)    Κανονισμός (ΕΕ) 2022/2036 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Οκτωβρίου 2022, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 και της οδηγίας 2014/59/ΕΕ όσον αφορά την προληπτική αντιμετώπιση παγκόσμιων συστημικώς σημαντικών ιδρυμάτων με στρατηγική εξυγίανσης πολλαπλών σημείων έναρξης και μεθόδους για την έμμεση ανάληψη μέσων που είναι επιλέξιμα για την εκπλήρωση της ελάχιστης απαίτησης ιδίων κεφαλαίων και επιλέξιμων υποχρεώσεων (ΕΕ L 275 της 25.10.2022, σ. 1).
(21)    Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 575/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με τις απαιτήσεις προληπτικής εποπτείας για πιστωτικά ιδρύματα και επιχειρήσεις επενδύσεων και την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 (ΕΕ L 176 της 27.6.2013, σ. 1).