(1)

Η εξασφάλιση δίκαιης και αποτελεσματικής φορολογίας στην εσωτερική αγορά και η καταπολέμηση της φοροαποφυγής και της φοροδιαφυγής εξακολουθούν να αποτελούν υψηλές πολιτικές προτεραιότητες στην Ένωση. Μολονότι κατά τα τελευταία έτη έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος στον τομέα αυτόν, ιδίως με την έκδοση της οδηγίας (ΕΕ) 2016/1164 (10) του Συμβουλίου για την καταπολέμηση της φοροαποφυγής και την επέκταση του πεδίου εφαρμογής της οδηγίας 2011/16/ΕΕ του Συμβουλίου (11) για τη διοικητική συνεργασία, απαιτούνται περαιτέρω μέτρα για την καταπολέμηση ειδικά προσδιορισμένων πρακτικών φοροαποφυγής και φοροδιαφυγής, οι οποίες δεν καλύπτονται πλήρως από το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο της Ένωσης. Ειδικότερα, οι πολυεθνικοί όμιλοι δημιουργούν συχνά επιχειρήσεις που δεν έχουν ελάχιστη υπόσταση, με σκοπό τη μείωση της συνολικής φορολογικής τους υποχρέωσης, μεταξύ άλλων με τη μετατόπιση των κερδών από ορισμένα κράτη μέλη με υψηλή φορολογία στα οποία ασκούν οικονομική δραστηριότητα και δημιουργούν αξία για την επιχειρηματική τους δραστηριότητα. Η παρούσα πρόταση συμπληρώνει την πρόοδο που έχει επιτευχθεί ως προς την εταιρική διαφάνεια μέσω απαιτήσεων σχετικά με τις πληροφορίες για τους πραγματικούς δικαιούχους που θεσπίστηκαν με το πλαίσιο για την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, οι οποίες αφορούν καταστάσεις στις οποίες οι επιχειρήσεις δημιουργούνται για να αποκρύψουν την πραγματική ιδιοκτησία, είτε των ίδιων των επιχειρήσεων είτε των περιουσιακών στοιχείων που διαχειρίζονται και κατέχουν, όπως ακίνητα ή περιουσιακά στοιχεία υψηλής αξίας.

(1)

Η εξασφάλιση δίκαιης και αποτελεσματικής φορολογίας στην εσωτερική αγορά και η καταπολέμηση της φοροαποφυγής και της φοροδιαφυγής εξακολουθούν να αποτελούν υψηλές πολιτικές προτεραιότητες στην Ένωση. Μολονότι κατά τα τελευταία έτη έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος στον τομέα αυτόν, ιδίως με την έκδοση της οδηγίας (ΕΕ) 2016/1164 του Συμβουλίου (10) για την καταπολέμηση της φοροαποφυγής και την επέκταση του πεδίου εφαρμογής της οδηγίας 2011/16/ΕΕ του Συμβουλίου (11) για τη διοικητική συνεργασία στον τομέα της φορολογίας , απαιτούνται περαιτέρω μέτρα για την καταπολέμηση ειδικά προσδιορισμένων πρακτικών φοροαποφυγής και φοροδιαφυγής, περιλαμβανομένης της κατάχρησης εικονικών οντοτήτων, οι οποίες δεν καλύπτονται πλήρως από το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο της Ένωσης. Εν προκειμένω, οι αποκαλύψεις των εγγράφων «Pandora Papers» αναφέρονται στη δημιουργία εικονικών εταιρειών με σκοπό τη μεταφορά χρημάτων μεταξύ τραπεζικών λογαριασμών, με αποτέλεσμα την αποφυγή των φόρων και τη διάπραξη οικονομικών εγκλημάτων, συμπεριλαμβανομένης της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, και την καταστρατήγηση των κυρώσεων της Ένωσης προς τους Ρώσους ολιγάρχες. Ειδικότερα, οι πολυεθνικοί όμιλοι δημιουργούν συχνά επιχειρήσεις που δεν έχουν ελάχιστη οικονομική υπόσταση, με σκοπό τη μείωση της συνολικής φορολογικής τους υποχρέωσης, μεταξύ άλλων με τη μετατόπιση των κερδών από ορισμένα κράτη μέλη με υψηλή φορολογία στα οποία ασκούν οικονομική δραστηριότητα και δημιουργούν αξία για την επιχειρηματική τους δραστηριότητα. Η παρούσα πρόταση συμπληρώνει την πρόοδο που έχει επιτευχθεί ως προς την εταιρική διαφάνεια μέσω απαιτήσεων σχετικά με τις πληροφορίες για τους πραγματικούς δικαιούχους που θεσπίστηκαν με το πλαίσιο για την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, οι οποίες αφορούν καταστάσεις στις οποίες οι επιχειρήσεις δημιουργούνται για να αποκρύψουν την πραγματική ιδιοκτησία, είτε των ίδιων των επιχειρήσεων είτε των περιουσιακών στοιχείων που διαχειρίζονται και κατέχουν, όπως ακίνητα ή περιουσιακά στοιχεία υψηλής αξίας.

(1α)

Μπορεί να υπάρχουν βάσιμοι λόγοι για τη χρήση εταιρειών με ελάχιστη οικονομική υπόσταση. Για τον λόγο αυτό, είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ένα αναλογικό νομικό πλαίσιο που θα διασφαλίζει τη θέση των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων που χρησιμοποιούν νομικές δομές για να προωθήσουν τις επενδύσεις, να συμμορφωθούν με την εθνική νομοθεσία ή να αναπτύσσουν δραστηριότητα σε διαφορετικές εθνικές αγορές, ενώ, ταυτόχρονα, θα θεσπίζει συγκεκριμένη νομοθεσία σχετικά με την κατάχρηση εικονικών οντοτήτων για την αποφυγή της φορολόγησης. Η ποιότητα και η πληρότητα των δεδομένων έχουν, συνεπώς, ουσιαστική σημασία προκειμένου να αποκομιστούν τα μέγιστα οφέλη από την παρούσα οδηγία.

(1β)

Η έλλειψη ενός διεθνούς μέσου σχετικά με την κατάχρηση εικονικών οντοτήτων για φορολογικούς σκοπούς δημιουργεί σημαντικό κενό στις παγκόσμιες προσπάθειες για την καταπολέμηση της φορολογικής απάτης και φοροδιαφυγής και του επιθετικού φορολογικού σχεδιασμού. Επιπλέον, δημιουργεί άνισους όρους ανταγωνισμού μεταξύ των επιχειρήσεων. Η απουσία αυτού του μέσου επιβεβαιώνει τη σημασία των νομικών προτύπων που ορίζονται στην παρούσα οδηγία. Είναι σημαντικό να διασφαλιστούν από απόψεως φορολόγησης η αναλογικότητα και η αποτελεσματικότητα των υποχρεώσεων που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία με παράλληλη διαφύλαξη της ανταγωνιστικότητας των ενωσιακών επιχειρήσεων.

(1γ)

Η κατάχρηση εικονικών οντοτήτων για φορολογικούς σκοπούς οδηγεί σε μείωση της φορολογικής υποχρέωσης και σε απώλεια φορολογικών εσόδων εντός της Ένωσης. Κατά συνέπεια, είναι σημαντικό η παρούσα οδηγία να καθορίσει φιλόδοξα και αναλογικά πρότυπα για τον καθορισμό κοινών ελάχιστων απαιτήσεων υπόστασης, για τη βελτίωση της ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των εθνικών φορολογικών διοικήσεων και για την αποθάρρυνση της χρήσης εικονικών οντοτήτων που προωθούνται από ορισμένους ενδιάμεσους φορείς.

(2)

Είναι γενικά γνωστό ότι επιχειρήσεις που δεν έχουν ελάχιστη υπόσταση μπορούν να συσταθούν σε κράτος μέλος με κύριο στόχο την αποκόμιση φορολογικού πλεονεκτήματος, με τη διάβρωση ιδίως της φορολογικής βάσης άλλου κράτους μέλους. Μολονότι ορισμένα κράτη μέλη έχουν αναπτύξει νομοθετικό ή διοικητικό πλαίσιο για την προστασία της φορολογικής τους βάσης από σχήματα αυτού του είδους, οι σχετικοί κανόνες έχουν συχνά περιορισμένο αποτέλεσμα, δεδομένου ότι εφαρμόζονται μόνο στο έδαφος ενός και μόνο κράτους μέλους και δεν καλύπτουν με αποτελεσματικό τρόπο καταστάσεις στις οποίες εμπλέκονται περισσότερα του ενός κράτη μέλη. Επιπλέον, οι εθνικοί κανόνες που εφαρμόζονται στον συγκεκριμένο τομέα διαφέρουν σημαντικά στο εσωτερικό της Ένωσης, ενώ ορισμένα κράτη μέλη δεν διαθέτουν καθόλου κανόνες για την καταπολέμηση της κατάχρησης επιχειρήσεων που έχουν μηδενική ή ελάχιστη υπόσταση για φορολογικούς σκοπούς.

(2)

Είναι γενικά γνωστό ότι επιχειρήσεις που δεν έχουν ελάχιστη υπόσταση μπορούν να συσταθούν σε κράτος μέλος με κύριο στόχο την αποκόμιση φορολογικού πλεονεκτήματος, με τη διάβρωση ιδίως της φορολογικής βάσης άλλου κράτους μέλους , γεγονός που δημιουργεί μια ευκαιρία για επιθετικό φορολογικό σχεδιασμό . Μολονότι ορισμένα κράτη μέλη έχουν αναπτύξει νομοθετικό ή διοικητικό πλαίσιο για την προστασία της φορολογικής τους βάσης από σχήματα αυτού του είδους, οι σχετικοί κανόνες έχουν συχνά περιορισμένο αποτέλεσμα, δεδομένου ότι εφαρμόζονται μόνο στο έδαφος ενός και μόνο κράτους μέλους και δεν καλύπτουν με αποτελεσματικό τρόπο καταστάσεις στις οποίες εμπλέκονται περισσότερα του ενός κράτη μέλη. Επιπλέον, οι εθνικοί κανόνες που εφαρμόζονται στον συγκεκριμένο τομέα διαφέρουν σημαντικά στο εσωτερικό της Ένωσης, ενώ ορισμένα κράτη μέλη δεν διαθέτουν καθόλου κανόνες για την καταπολέμηση της κατάχρησης επιχειρήσεων που έχουν μηδενική ή ελάχιστη υπόσταση για φορολογικούς σκοπούς. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να δημιουργηθεί μια ενωσιακή νομική προσέγγιση με σκοπό τη διασφάλιση ενός πλαισίου για την εξασφάλιση της ακεραιότητας της εσωτερικής αγοράς, με πλήρη σεβασμό των υψηλότερων δυνατών προτύπων προσβασιμότητας, απλότητας και διαφάνειας.

(3)

Είναι αναγκαία η θέσπιση κοινού πλαισίου για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας των κρατών μελών έναντι πρακτικών φοροαποφυγής και φοροδιαφυγής που συνδέονται με τη χρησιμοποίηση επιχειρήσεων οι οποίες δεν ασκούν οικονομική δραστηριότητα, ακόμη και αν υποτίθεται ότι ασκούν οικονομική δραστηριότητα και, επομένως, έχουν μηδενική ή ελάχιστη υπόσταση για φορολογικούς σκοπούς. Με τη θέσπιση του πλαισίου αυτού θα διασφαλιστεί ότι οι επιχειρήσεις που στερούνται ελάχιστης υπόστασης δεν χρησιμοποιούνται ως μέσα φοροδιαφυγής ή φοροαποφυγής. Επειδή οι εν λόγω επιχειρήσεις μπορεί να είναι εγκατεστημένες σε ένα κράτος μέλος, αλλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη διάβρωση της φορολογικής βάσης άλλου κράτους μέλους, έχει καίρια σημασία να συμφωνηθεί ένα κοινό σύνολο κανόνων τόσο για τον προσδιορισμό του τι θα πρέπει να θεωρείται ανεπαρκής υπόσταση για φορολογικούς σκοπούς στην εσωτερική αγορά όσο και για την οριοθέτηση των ειδικών φορολογικών συνεπειών που συνδέονται με την εν λόγω ανεπαρκή υπόσταση. Σε περίπτωση που διαπιστώνεται ότι μια επιχείρηση έχει επαρκή υπόσταση βάσει της παρούσας οδηγίας, η διαπίστωση αυτή δεν θα πρέπει να εμποδίζει τα κράτη μέλη να εξακολουθούν να εφαρμόζουν κανόνες για την καταπολέμηση της φοροαποφυγής και της φοροδιαφυγής, υπό την προϋπόθεση ότι οι κανόνες αυτοί συνάδουν με το δίκαιο της Ένωσης.

(3)

Είναι αναγκαία η θέσπιση κοινού πλαισίου για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας των κρατών μελών έναντι πρακτικών φοροαποφυγής και φοροδιαφυγής που συνδέονται με τη χρησιμοποίηση επιχειρήσεων οι οποίες δεν ασκούν οικονομική δραστηριότητα, ακόμη και αν υποτίθεται ότι ασκούν οικονομική δραστηριότητα και, επομένως, έχουν μηδενική ή ελάχιστη υπόσταση για φορολογικούς σκοπούς. Με τη θέσπιση του πλαισίου αυτού θα διασφαλιστεί ότι οι επιχειρήσεις που στερούνται ελάχιστης υπόστασης δεν χρησιμοποιούνται ως μέσα φοροδιαφυγής ή φοροαποφυγής. Επειδή οι εν λόγω επιχειρήσεις μπορεί να είναι εγκατεστημένες σε ένα κράτος μέλος, αλλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη διάβρωση της φορολογικής βάσης άλλου κράτους μέλους, έχει καίρια σημασία να συμφωνηθεί ένα κοινό σύνολο κανόνων τόσο για τον προσδιορισμό του τι θα πρέπει να θεωρείται ανεπαρκής υπόσταση για φορολογικούς σκοπούς στην εσωτερική αγορά όσο και για την οριοθέτηση των ειδικών φορολογικών συνεπειών που συνδέονται με την εν λόγω ανεπαρκή υπόσταση. Σε περίπτωση που διαπιστώνεται ότι μια επιχείρηση έχει επαρκή υπόσταση βάσει της παρούσας οδηγίας, η διαπίστωση αυτή δεν θα πρέπει να εμποδίζει τα κράτη μέλη να εξακολουθούν να εφαρμόζουν αυστηρότερους κανόνες ελάχιστης υπόστασης και άλλους κανόνες για την καταπολέμηση της φοροαποφυγής και της φοροδιαφυγής, υπό την προϋπόθεση ότι οι κανόνες αυτοί συνάδουν με το δίκαιο της Ένωσης.

(3α)

Για την επίτευξη των στόχων της παρούσας οδηγίας, η αύξηση της ικανότητας των φορολογικών διοικήσεων και η βελτίωση της ανταλλαγής πληροφοριών σε ολόκληρη την Ένωση είναι υψίστης σημασίας. Πρέπει τα κράτη μέλη να ανταλλάσσουν τις πληροφορίες στις οποίες έχουν πρόσβαση, να εφαρμόζουν συστήματα που υποστηρίζουν την ανταλλαγή των εν λόγω πληροφοριών και, τέλος, να επιβάλλουν τις προτεινόμενες κυρώσεις κατά των οντοτήτων που δεν συμμορφώνονται. Προς υποστήριξη της παρούσας οδηγίας, η Επιτροπή θα πρέπει να προτείνει συγκεκριμένες δραστηριότητες στο πλαίσιο του προγράμματος Fiscalis.

(4)

Για την εξασφάλιση ολοκληρωμένης προσέγγισης, οι κανόνες θα πρέπει να εφαρμόζονται σε όλες τις επιχειρήσεις στην Ένωση οι οποίες υπόκεινται σε φόρο σε ένα κράτος μέλος, ανεξάρτητα από τη νομική μορφή και το καθεστώς τους, εφόσον έχουν τη φορολογική κατοικία τους σε κράτος μέλος και είναι επιλέξιμες για τη χορήγηση πιστοποιητικού φορολογικής κατοικίας στο εν λόγω κράτος μέλος.

(4)

Για την εξασφάλιση ολοκληρωμένης και αναλογικής προσέγγισης, οι κανόνες θα πρέπει να εφαρμόζονται στις επιχειρήσεις στην Ένωση οι οποίες υπόκεινται σε φόρο σε ένα κράτος μέλος, ανεξάρτητα από τη νομική μορφή και το καθεστώς τους, εφόσον έχουν τη φορολογική κατοικία τους σε κράτος μέλος και είναι επιλέξιμες για τη χορήγηση πιστοποιητικού φορολογικής κατοικίας στο εν λόγω κράτος μέλος. Το εν λόγω ευρύ πεδίο εφαρμογής περιορίζεται από μια σειρά προτύπων για την οικονομική δραστηριότητα των επιχειρήσεων οι οποίες περιλαμβάνονται στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας.

(5)

Για τη διασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς, της αναλογικότητας και της αποτελεσματικότητας των δυνητικών κανόνων, θα ήταν επιθυμητό το πεδίο εφαρμογής τους να περιοριστεί στις επιχειρήσεις που ενέχουν κίνδυνο να διαπιστωθεί ότι στερούνται ελάχιστης υπόστασης και χρησιμοποιούνται με κύριο σκοπό την αποκόμιση φορολογικού πλεονεκτήματος. Επομένως, θα ήταν σημαντικό να θεσπιστεί ένα κριτήριο πύλης, υπό τη μορφή μιας σειράς τριών σωρευτικών, ενδεικτικών προϋποθέσεων, προκειμένου να συναχθεί ποιες επιχειρήσεις ενέχουν επαρκή βαθμό κινδύνου, όπως προαναφέρθηκε, ώστε να δικαιολογείται η υπαγωγή τους σε υποχρεώσεις υποβολής στοιχείων. Η πρώτη προϋπόθεση θα πρέπει να καθιστά εφικτό τον προσδιορισμό των επιχειρήσεων που υποτίθεται ότι ασκούν κυρίως γεωγραφικά κινητές οικονομικές δραστηριότητες, δεδομένου ότι είναι συνήθως δυσκολότερο να προσδιοριστεί ο τόπος στον οποίο ασκούνται πράγματι δραστηριότητες αυτού του είδους. Τέτοιες δραστηριότητες δημιουργούν συνήθως σημαντικές παθητικές εισοδηματικές ροές. Ως εκ τούτου, οι επιχειρήσεις των οποίων το εισόδημα συνίσταται κατά κύριο λόγο σε παθητικές εισοδηματικές ροές πληρούν την προϋπόθεση αυτή. Θα πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη ότι οι οντότητες που κατέχουν περιουσιακά στοιχεία για ιδιωτική χρήση, όπως ακίνητα, θαλαμηγούς, αεριωθούμενα σκάφη, έργα τέχνης ή μόνο μετοχικούς τίτλους, ενδέχεται να μην έχουν εισόδημα για μεγαλύτερες χρονικές περιόδους, αλλά να εξακολουθούν να παρέχουν τη δυνατότητα σημαντικών φορολογικών οφελών μέσω της κατοχής των εν λόγω περιουσιακών στοιχείων. Δεδομένου ότι οι αμιγώς εγχώριες καταστάσεις δεν θα έθεταν σε κίνδυνο την άρτια λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και θα αντιμετωπίζονταν καλύτερα σε εθνικό επίπεδο, η δεύτερη προϋπόθεση θα πρέπει να επικεντρώνεται στις επιχειρήσεις που ασκούν διασυνοριακές δραστηριότητες. Η άσκηση διασυνοριακών δραστηριοτήτων θα πρέπει να διαπιστώνεται λαμβανομένης υπόψη, αφενός, της φύσης των συναλλαγών της επιχείρησης, ημεδαπής ή αλλοδαπής, και, αφετέρου, των περιουσιακών της στοιχείων, δεδομένου ότι οι οντότητες που κατέχουν περιουσιακά στοιχεία μόνο για ιδιωτική , μη επιχειρηματική χρήση ενδέχεται να μην εκτελούν συναλλαγές για σημαντικό χρονικό διάστημα. Επιπλέον, η τρίτη προϋπόθεση θα πρέπει να επισημαίνει τις επιχειρήσεις που δεν διαθέτουν ίδιους πόρους ή δεν διαθέτουν επαρκείς ίδιους πόρους για την άσκηση βασικών δραστηριοτήτων διαχείρισης. Στο πλαίσιο αυτό, οι επιχειρήσεις που δεν διαθέτουν επαρκείς ίδιους πόρους τείνουν να προσλαμβάνουν τρίτους παρόχους υπηρεσιών διοίκησης, διαχείρισης, αλληλογραφίας και συμμόρφωσης προς τις κείμενες διατάξεις ή να συνάπτουν σχετικές συμφωνίες με συνδεδεμένες επιχειρήσεις για την παροχή των εν λόγω υπηρεσιών προκειμένου να δημιουργήσουν και να διατηρήσουν νομική και φορολογική παρουσία. Η εξωτερική ανάθεση ορισμένων μόνο επικουρικών υπηρεσιών, όπως οι υπηρεσίες τήρησης λογιστικών βιβλίων και μόνο , ενώ οι βασικές δραστηριότητες παραμένουν στην επιχείρηση, δεν θα αρκούσε από μόνη της για την εκπλήρωση αυτής της προϋπόθεσης από μια επιχείρηση. Μολονότι οι εν λόγω πάροχοι υπηρεσιών ενδέχεται να υπάγονται σε ρυθμιστικό πλαίσιο για άλλους, μη φορολογικούς σκοπούς, οι υποχρεώσεις τους για αυτούς τους άλλους σκοπούς δεν μπορούν πάντοτε να μετριάσουν τον κίνδυνο να καταστήσουν δυνατή τη σύσταση και τη διατήρηση επιχειρήσεων που χρησιμοποιούνται καταχρηστικά για πρακτικές φοροαποφυγής και φοροδιαφυγής.

(5)

Για τη διασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς, της αναλογικότητας και της αποτελεσματικότητας των δυνητικών κανόνων, θα ήταν επιθυμητό το πεδίο εφαρμογής τους να περιοριστεί στις επιχειρήσεις που ενέχουν κίνδυνο να διαπιστωθεί ότι στερούνται ελάχιστης υπόστασης και χρησιμοποιούνται κυρίως για την αποκόμιση φορολογικού πλεονεκτήματος. Επομένως, θα ήταν σημαντικό να θεσπιστεί ένα κριτήριο πύλης, υπό τη μορφή μιας σειράς τριών σωρευτικών, ενδεικτικών προϋποθέσεων, προκειμένου να συναχθεί ποιες επιχειρήσεις ενέχουν επαρκή βαθμό κινδύνου, όπως προαναφέρθηκε, ώστε να δικαιολογείται η υπαγωγή τους σε υποχρεώσεις υποβολής στοιχείων . Οι επιχειρήσεις θα πρέπει να διενεργούν οι ίδιες τη δοκιμή της πύλης με τη μορφή αυτοαξιολόγησης . Η πρώτη προϋπόθεση θα πρέπει να καθιστά εφικτό τον προσδιορισμό των επιχειρήσεων που υποτίθεται ότι ασκούν κυρίως γεωγραφικά κινητές οικονομικές δραστηριότητες, δεδομένου ότι είναι συνήθως δυσκολότερο να προσδιοριστεί ο τόπος στον οποίο ασκούνται πράγματι δραστηριότητες αυτού του είδους. Τέτοιες δραστηριότητες δημιουργούν συνήθως σημαντικές παθητικές εισοδηματικές ροές. Ως εκ τούτου, οι επιχειρήσεις των οποίων το εισόδημα συνίσταται κατά κύριο λόγο σε παθητικές εισοδηματικές ροές πληρούν την προϋπόθεση αυτή. Θα πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη ότι οι οντότητες που κατέχουν περιουσιακά στοιχεία για ιδιωτική χρήση, όπως ακίνητα, θαλαμηγούς, αεριωθούμενα σκάφη, έργα τέχνης ή μόνο μετοχικούς τίτλους, ενδέχεται να μην έχουν εισόδημα για μεγαλύτερες χρονικές περιόδους, αλλά να εξακολουθούν να παρέχουν τη δυνατότητα σημαντικών φορολογικών οφελών μέσω της κατοχής των εν λόγω περιουσιακών στοιχείων. Δεδομένου ότι οι αμιγώς εγχώριες καταστάσεις δεν θα έθεταν σε κίνδυνο την άρτια λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και θα αντιμετωπίζονταν καλύτερα σε εθνικό επίπεδο, η δεύτερη προϋπόθεση θα πρέπει να επικεντρώνεται στις επιχειρήσεις που ασκούν διασυνοριακές δραστηριότητες. Η άσκηση διασυνοριακών δραστηριοτήτων θα πρέπει να διαπιστώνεται λαμβανομένης υπόψη, αφενός, της φύσης των συναλλαγών της επιχείρησης, ημεδαπής ή αλλοδαπής, και, αφετέρου, των περιουσιακών της στοιχείων, δεδομένου ότι οι οντότητες που κατέχουν περιουσιακά στοιχεία μόνο για ιδιωτική χρήση ενδέχεται να μην εκτελούν συναλλαγές για σημαντικό χρονικό διάστημα. Επιπλέον, η τρίτη προϋπόθεση θα πρέπει να επισημαίνει τις επιχειρήσεις που δεν διαθέτουν ίδιους πόρους ή δεν διαθέτουν επαρκείς ίδιους πόρους για την άσκηση βασικών δραστηριοτήτων διαχείρισης. Στο πλαίσιο αυτό, οι επιχειρήσεις που δεν διαθέτουν επαρκείς ίδιους πόρους τείνουν να προσλαμβάνουν τρίτους παρόχους υπηρεσιών διοίκησης, διαχείρισης, αλληλογραφίας και συμμόρφωσης προς τις κείμενες διατάξεις ή να συνάπτουν σχετικές συμφωνίες με συνδεδεμένες επιχειρήσεις για την παροχή των εν λόγω υπηρεσιών προκειμένου να δημιουργήσουν και να διατηρήσουν νομική και φορολογική παρουσία. Η εξωτερική ανάθεση ορισμένων μόνο επικουρικών υπηρεσιών, όπως οι υπηρεσίες τήρησης λογιστικών βιβλίων, ενώ οι βασικές δραστηριότητες παραμένουν στην επιχείρηση, δεν θα αρκούσε από μόνη της για την εκπλήρωση αυτής της προϋπόθεσης από μια επιχείρηση. Μολονότι οι εν λόγω πάροχοι υπηρεσιών ενδέχεται να υπάγονται σε ρυθμιστικό πλαίσιο για άλλους, μη φορολογικούς σκοπούς, οι υποχρεώσεις τους για αυτούς τους άλλους σκοπούς δεν μπορούν πάντοτε να μετριάσουν τον κίνδυνο να καταστήσουν δυνατή τη σύσταση και τη διατήρηση επιχειρήσεων που χρησιμοποιούνται καταχρηστικά για πρακτικές φοροαποφυγής και φοροδιαφυγής.

(6)

Θα ήταν δίκαιο να εξαιρεθούν από τους προβλεπόμενους κανόνες οι επιχειρήσεις των οποίων οι δραστηριότητες υπόκεινται σε επαρκές επίπεδο διαφάνειας και, ως εκ τούτου, δεν παρουσιάζουν κίνδυνο έλλειψης υπόστασης για φορολογικούς σκοπούς. Οι εταιρείες των οποίων μια κινητή αξία έχει γίνει δεκτή προς διαπραγμάτευση ή είναι εισηγμένη σε ρυθμιζόμενη αγορά ή σε πολυμερή μηχανισμό διαπραγμάτευσης, καθώς και ορισμένες χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις που υπάγονται σε αυστηρό ρυθμιστικό πλαίσιο στην Ένωση, άμεσα ή έμμεσα, και υπόκεινται σε αυξημένες απαιτήσεις διαφάνειας και σε αυξημένη εποπτεία, θα πρέπει επίσης να εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας. Ομοίως, αμιγείς επιχειρήσεις συμμετοχών που βρίσκονται στην ίδια περιοχή δικαιοδοσίας με τη λειτουργική θυγατρική και τον πραγματικό ή τους πραγματικούς δικαιούχους τους δεν είναι πιθανόν να εξυπηρετούν τον σκοπό της αποκόμισης φορολογικού πλεονεκτήματος. Παρόμοια είναι και η περίπτωση των ελεγχόμενων επιχειρήσεων συμμετοχών που βρίσκονται στην ίδια δικαιοδοσία με τον μέτοχό τους ή την τελική μητρική οντότητα. Σε αυτή τη βάση, θα πρέπει επίσης να εξαιρούνται. Οι επιχειρήσεις που προσλαμβάνουν επαρκή αριθμό ατόμων, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, με σκοπό την άσκηση των δραστηριοτήτων τους, θα πρέπει επίσης να θεωρείται ότι δεν στερούνται ελάχιστης υπόστασης. Παρότι αναμένεται ευλόγως να μην πληρούν το κριτήριο της πύλης, θα πρέπει να εξαιρούνται ρητώς για λόγους ασφάλειας δικαίου.

(6)

Είναι δίκαιο και αναλογικό να εξαιρεθούν από τους προβλεπόμενους κανόνες οι επιχειρήσεις των οποίων οι δραστηριότητες υπόκεινται σε επαρκές επίπεδο διαφάνειας και φορολογικής εποπτείας και, ως εκ τούτου, δεν παρουσιάζουν κίνδυνο έλλειψης υπόστασης για φορολογικούς σκοπούς. Οι εταιρείες των οποίων μια κινητή αξία έχει γίνει δεκτή προς διαπραγμάτευση ή είναι εισηγμένη σε ρυθμιζόμενη αγορά ή σε πολυμερή μηχανισμό διαπραγμάτευσης, καθώς και ορισμένες χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις που υπάγονται σε αυστηρό ρυθμιστικό πλαίσιο στην Ένωση, άμεσα ή έμμεσα, και υπόκεινται σε αυξημένες απαιτήσεις διαφάνειας και σε αυξημένη εποπτεία, θα πρέπει επίσης να εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας. Ομοίως, αμιγείς επιχειρήσεις συμμετοχών που βρίσκονται στην ίδια περιοχή δικαιοδοσίας με τη λειτουργική θυγατρική και τον πραγματικό ή τους πραγματικούς δικαιούχους τους δεν είναι πιθανόν να εξυπηρετούν τον σκοπό της αποκόμισης φορολογικού πλεονεκτήματος. Παρόμοια είναι και η περίπτωση των ελεγχόμενων επιχειρήσεων συμμετοχών που βρίσκονται στην ίδια δικαιοδοσία με τον μέτοχό τους ή την τελική μητρική οντότητα. Σε αυτή τη βάση, θα πρέπει επίσης να εξαιρούνται. Η εξαίρεση αυτή ισχύει ρητώς για επιχειρήσεις που υπόκεινται σε ρυθμίσεις ή παρουσιάζουν μικρή πιθανότητα να μην έχουν υπόσταση. Η εξαίρεση θα πρέπει να εξετάζεται ανά οντότητα και να μην επεκτείνεται ώστε να καλύπτει ολόκληρο τον όμιλο.

(8)

Για την ευχερέστερη εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, οι επιχειρήσεις που ενέχουν κίνδυνο να διαπιστωθεί ότι στερούνται υπόστασης και χρησιμοποιούνται με κύριο σκοπό την αποκόμιση φορολογικού πλεονεκτήματος θα πρέπει να δηλώνουν, στην ετήσια φορολογική τους δήλωση, ότι διαθέτουν ελάχιστο επίπεδο πόρων, όπως εργαζομένους και χώρους στο κράτος μέλος φορολογικής κατοικίας και να προσκομίζουν σχετικά αποδεικτικά έγγραφα. Μολονότι αναγνωρίζεται το γεγονός ότι διαφορετικές δραστηριότητες ενδέχεται να απαιτούν διαφορετικό επίπεδο ή είδος πόρων, αναμένεται σε κάθε περίπτωση να υπάρχει κοινό ελάχιστο επίπεδο πόρων. Η αξιολόγηση αυτή θα πρέπει να αποσκοπεί αποκλειστικά στον προσδιορισμό της υπόστασης των επιχειρήσεων για φορολογικούς σκοπούς και δεν αμφισβητεί τον ρόλο που διαδραματίζουν οι «πάροχοι υπηρεσιών καταπιστευτικής διαχείρισης και εταιρικών υπηρεσιών», όπως ορίζονται στην οδηγία (ΕΕ) 2015/849 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (12), στον εντοπισμό της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, των βασικών αδικημάτων της και της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας. Αντιστρόφως, η απουσία ελάχιστου επιπέδου πόρων μπορεί να θεωρηθεί ότι υποδηλώνει έλλειψη υπόστασης, εάν μια επιχείρηση ενέχει ήδη τον κίνδυνο να διαπιστωθεί ότι στερείται υπόστασης για φορολογικούς σκοπούς. Για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης με τα σχετικά διεθνή πρότυπα, το κοινό ελάχιστο επίπεδο θα πρέπει να βασίζεται στα υφιστάμενα ενωσιακά και διεθνή πρότυπα σχετικά με την ουσιαστική οικονομική δραστηριότητα στο πλαίσιο προτιμησιακών φορολογικών καθεστώτων ή, εν απουσία φορολογίας των εταιρειών (13), σύμφωνα με την ανάλυση που εκπονήθηκε στο πλαίσιο του φόρουμ σχετικά με επιζήμιες φορολογικές πρακτικές. Είναι αναγκαίο να προβλέπεται η υποβολή αποδεικτικών εγγράφων μαζί με τη φορολογική δήλωση προς επίρρωση της δήλωσης της επιχείρησης ότι διαθέτει ελάχιστο επίπεδο πόρων. Τα στοιχεία αυτά είναι επίσης αναγκαία προκειμένου η διοίκηση να έχει τη δυνατότητα να διαμορφώσει άποψη με βάση τα πραγματικά περιστατικά και τις περιστάσεις της επιχείρησης και να αποφασίσει αν θα κινήσει διαδικασία ελέγχου.

(8)

Για την ευχερέστερη εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, οι επιχειρήσεις οι οποίες περιλαμβάνονται στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας και ενέχουν κίνδυνο να διαπιστωθεί ότι στερούνται υπόστασης και χρησιμοποιούνται με κύριο σκοπό την αποκόμιση φορολογικού πλεονεκτήματος θα πρέπει να δηλώνουν, στην ετήσια φορολογική τους δήλωση, ότι διαθέτουν ελάχιστο επίπεδο πόρων, συγκεκριμένα εργαζομένους και χώρους στο κράτος μέλος φορολογικής κατοικίας και να προσκομίζουν σχετικά αποδεικτικά έγγραφα . Οι απαιτήσεις σχετικά με τους χώρους σε ένα κράτος μέλος θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη την αυξανόμενη επικράτηση της τηλεργασίας, λόγω της οποίας οι νόμιμες επιχειρήσεις περιορίζουν σταδιακά τους χώρους τους και αποφεύγουν να διατηρούν χώρους για αποκλειστική χρήση . Μολονότι αναγνωρίζεται το γεγονός ότι διαφορετικές δραστηριότητες ενδέχεται να απαιτούν διαφορετικό επίπεδο ή είδος πόρων, αναμένεται σε κάθε περίπτωση να υπάρχει κοινό ελάχιστο επίπεδο πόρων. Η αξιολόγηση αυτή θα πρέπει να αποσκοπεί αποκλειστικά στον προσδιορισμό της υπόστασης των επιχειρήσεων για φορολογικούς σκοπούς και δεν αμφισβητεί τον ρόλο που διαδραματίζουν οι «πάροχοι υπηρεσιών καταπιστευτικής διαχείρισης και εταιρικών υπηρεσιών», όπως ορίζονται στην οδηγία (ΕΕ) 2015/849 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (12), στον εντοπισμό της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, των βασικών αδικημάτων της και της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας. Αντιστρόφως, η απουσία ελάχιστου επιπέδου πόρων μπορεί να θεωρηθεί ότι υποδηλώνει έλλειψη υπόστασης, εάν μια επιχείρηση ενέχει ήδη τον κίνδυνο να διαπιστωθεί ότι στερείται υπόστασης για φορολογικούς σκοπούς. Για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης με τα σχετικά διεθνή πρότυπα, το κοινό ελάχιστο επίπεδο θα πρέπει να βασίζεται στα υφιστάμενα ενωσιακά και διεθνή πρότυπα σχετικά με την ουσιαστική οικονομική δραστηριότητα στο πλαίσιο προτιμησιακών φορολογικών καθεστώτων ή, εν απουσία φορολογίας των εταιρειών (13), σύμφωνα με την ανάλυση που εκπονήθηκε στο πλαίσιο του φόρουμ σχετικά με επιζήμιες φορολογικές πρακτικές. Είναι αναγκαίο να προβλέπεται η υποβολή αποδεικτικών εγγράφων μαζί με τη φορολογική δήλωση προς επίρρωση της δήλωσης της επιχείρησης ότι διαθέτει ελάχιστο επίπεδο πόρων. Τα στοιχεία αυτά είναι επίσης αναγκαία προκειμένου η διοίκηση να έχει τη δυνατότητα να διαμορφώσει άποψη με βάση τα πραγματικά περιστατικά και τις περιστάσεις της επιχείρησης και να αποφασίσει αν θα κινήσει διαδικασία ελέγχου.

(9)

Για σκοπούς φορολογικής ασφάλειας, επιβάλλεται να θεσπιστούν κοινοί κανόνες σχετικά με το περιεχόμενο των δηλώσεων των επιχειρήσεων. Για τις επιχειρήσεις που πληρούν το κριτήριο της πύλης και, κατά συνέπεια, υπόκεινται σε απαιτήσεις υποβολής στοιχείων, θα πρέπει να τεκμαίρεται ότι δεν έχουν επαρκή υπόσταση για φορολογικούς σκοπούς, εάν δηλώνουν επίσης ότι δεν διαθέτουν ένα ή περισσότερα από τα στοιχεία που διαμορφώνουν σωρευτικά ελάχιστο επίπεδο υπόστασης ή εάν δεν παρέχουν τα απαιτούμενα αποδεικτικά στοιχεία. Αντιθέτως, για τις επιχειρήσεις που δηλώνουν ότι διαθέτουν όλα τα στοιχεία του ελάχιστου επιπέδου υπόστασης και παρέχουν τα απαιτούμενα αποδεικτικά έγγραφα θα πρέπει να τεκμαίρεται ότι έχουν ελάχιστη υπόσταση για φορολογικούς σκοπούς και δεν θα πρέπει να υπόκεινται σε περαιτέρω υποχρεώσεις και συνέπειες βάσει της παρούσας οδηγίας. Ωστόσο, η απαλλαγή αυτή δεν θα πρέπει να θίγει τυχόν εφαρμοστές νομοθετικές διατάξεις και το δικαίωμα της διοίκησης να διενεργεί έλεγχο, μεταξύ άλλων με βάση τα αποδεικτικά έγγραφα , και να καταλήγει , ενδεχομένως, σε διαφορετικό συμπέρασμα .

(9)

Για σκοπούς φορολογικής ασφάλειας και σταθερότητας , επιβάλλεται να θεσπιστούν κοινοί κανόνες σχετικά με το περιεχόμενο των δηλώσεων των επιχειρήσεων. Για τις επιχειρήσεις που πληρούν το κριτήριο της πύλης και, κατά συνέπεια, υπόκεινται σε απαιτήσεις υποβολής στοιχείων, θα πρέπει να τεκμαίρεται ότι δεν έχουν επαρκή υπόσταση για φορολογικούς σκοπούς, εάν δηλώνουν επίσης ότι δεν διαθέτουν ένα ή περισσότερα από τα στοιχεία που διαμορφώνουν σωρευτικά ελάχιστο επίπεδο υπόστασης ή εάν δεν παρέχουν τα απαιτούμενα αποδεικτικά στοιχεία. Αντιθέτως, για τις επιχειρήσεις που δηλώνουν ότι διαθέτουν όλα τα στοιχεία του ελάχιστου επιπέδου υπόστασης και παρέχουν τα απαιτούμενα αποδεικτικά έγγραφα θα πρέπει να τεκμαίρεται ότι έχουν ελάχιστη υπόσταση για φορολογικούς σκοπούς και δεν θα πρέπει να υπόκεινται σε περαιτέρω υποχρεώσεις και συνέπειες βάσει της παρούσας οδηγίας. Ωστόσο, η απαλλαγή αυτή δεν θα πρέπει να θίγει τυχόν εφαρμοστές νομοθετικές διατάξεις και το δικαίωμα της διοίκησης να διενεργεί έλεγχο, μεταξύ άλλων με βάση τα αποδεικτικά έγγραφα . Προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα στα κράτη μέλη να κατανέμουν αποτελεσματικά τους πόρους των φορολογικών διοικήσεων, τα κράτη μέλη θα πρέπει να είναι σε θέση να καθορίζουν μια περίοδο κατά την οποία η επιχείρηση τεκμαίρεται ότι έχει ελάχιστη υπόσταση, υπό τον όρο ότι οι πραγματικές και νομικές περιστάσεις της επιχείρησης παραμένουν αμετάβλητες κατά τη διάρκεια της εν λόγω περιόδου.

(10)

Γίνεται δεκτό ότι το αν μια επιχείρηση ασκεί πράγματι οικονομικές δραστηριότητες για φορολογικούς σκοπούς ή εξυπηρετεί κυρίως σκοπούς φοροαποφυγής ή φοροδιαφυγής αποτελεί εντέλει ζήτημα πραγματικών περιστατικών και περιστάσεων. Αυτό θα πρέπει να αξιολογείται βάσει κατά περίπτωση εξέτασης για την εκάστοτε επιχείρηση. Ως εκ τούτου, οι επιχειρήσεις για τις οποίες τεκμαίρεται ότι δεν έχουν ελάχιστη υπόσταση για φορολογικούς σκοπούς θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να αποδείξουν το αντίθετο, συμπεριλαμβανομένης της απόδειξης ότι δεν εξυπηρετούν πρωτίστως φορολογικούς σκοπούς, και να ανατρέψουν το τεκμήριο αυτό. Μετά την εκπλήρωση των υποχρεώσεων υποβολής στοιχείων που υπέχουν βάσει της παρούσας οδηγίας, θα πρέπει να παρέχουν πρόσθετες πληροφορίες στη διοίκηση του κράτους μέλους στο οποίο έχουν τη φορολογική κατοικία τους. Παρότι μπορούν να παρέχουν οποιεσδήποτε πρόσθετες πληροφορίες κρίνουν κατάλληλες, είναι σημαντικό να καθοριστούν κοινές απαιτήσεις σχετικά με το τι μπορεί να συνιστά κατάλληλο πρόσθετο αποδεικτικό στοιχείο και θα πρέπει, συνεπώς, να απαιτείται σε όλες τις περιπτώσεις. Όταν το κράτος μέλος, βάσει των εν λόγω πρόσθετων αποδεικτικών στοιχείων, θεωρεί ότι μια επιχείρηση έχει ανατρέψει το τεκμήριο έλλειψης υπόστασης με ικανοποιητικό τρόπο, θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να εκδώσει απόφαση με την οποία πιστοποιείται ότι η επιχείρηση έχει ελάχιστη υπόσταση για φορολογικούς σκοπούς σύμφωνα με την παρούσα οδηγία. Η απόφαση αυτή μπορεί να παραμείνει σε ισχύ για την περίοδο κατά την οποία οι πραγματικές και νομικές περιστάσεις της επιχείρησης παραμένουν αμετάβλητες και έως έξι έτη κατ’ ανώτατο όριο από τον χρόνο έκδοσης της απόφασης. Αυτή η διάρκεια ισχύος καθιστά εφικτό τον περιορισμό των πόρων που διατίθενται σε περιπτώσεις για τις οποίες έχει αποδειχθεί ότι δεν πρόκειται για εικονικές επιχειρήσεις για τους σκοπούς της οδηγίας.

(10)

Η αξιολόγηση του αν μια επιχείρηση ασκεί πράγματι οικονομικές δραστηριότητες συναφείς με φορολογικούς σκοπούς ή εξυπηρετεί κυρίως σκοπούς φοροαποφυγής ή φοροδιαφυγής αποτελεί εντέλει ζήτημα πραγματικών περιστατικών και περιστάσεων. Αυτό θα πρέπει να αξιολογείται βάσει κατά περίπτωση εξέτασης για την εκάστοτε επιχείρηση. Ως εκ τούτου, οι επιχειρήσεις για τις οποίες τεκμαίρεται ότι δεν έχουν ελάχιστη υπόσταση για φορολογικούς σκοπούς θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να αποδείξουν το αντίθετο, συμπεριλαμβανομένης της απόδειξης ότι δεν εξυπηρετούν πρωτίστως φορολογικούς σκοπούς, και να ανατρέψουν το τεκμήριο αυτό. Μετά την εκπλήρωση των υποχρεώσεων υποβολής στοιχείων που υπέχουν βάσει της παρούσας οδηγίας, θα πρέπει να παρέχουν τις αναγκαίες πληροφορίες στη διοίκηση του κράτους μέλους στο οποίο έχουν τη φορολογική κατοικία τους. Παρότι μπορούν να παρέχουν οποιεσδήποτε πρόσθετες πληροφορίες κρίνουν κατάλληλες, είναι σημαντικό να καθοριστούν κοινές απαιτήσεις σχετικά με το τι μπορεί να συνιστά κατάλληλο πρόσθετο αποδεικτικό στοιχείο και θα πρέπει, συνεπώς, να απαιτείται σε όλες τις περιπτώσεις. Όταν το κράτος μέλος, βάσει των εν λόγω πρόσθετων αποδεικτικών στοιχείων, θεωρεί ότι μια επιχείρηση έχει ανατρέψει το τεκμήριο έλλειψης υπόστασης με ικανοποιητικό τρόπο, θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να εκδώσει απόφαση με την οποία πιστοποιείται ότι η επιχείρηση έχει ελάχιστη υπόσταση για φορολογικούς σκοπούς σύμφωνα με την παρούσα οδηγία. Η απόφαση αυτή μπορεί να παραμείνει σε ισχύ για την περίοδο κατά την οποία οι πραγματικές και νομικές περιστάσεις της επιχείρησης παραμένουν αμετάβλητες και έως πέντε έτη κατ’ ανώτατο όριο από τον χρόνο έκδοσης της απόφασης. Αυτή η διάρκεια ισχύος καθιστά εφικτό τον περιορισμό των πόρων που διατίθενται σε περιπτώσεις για τις οποίες έχει αποδειχθεί ότι δεν πρόκειται για εικονικές επιχειρήσεις για τους σκοπούς της οδηγίας.

(11)

Δεδομένου ότι στόχος της παρούσας οδηγίας είναι η πρόληψη της φοροαποφυγής και φοροδιαφυγής που αναμένεται να αυξηθούν μέσω των ενεργειών επιχειρήσεων που δεν έχουν ελάχιστη υπόσταση, και προκειμένου να διασφαλιστεί η φορολογική ασφάλεια και να ενισχυθεί η εύρυθμη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, είναι υψίστης σημασίας να προβλέπεται η δυνατότητα απαλλαγών για τις επιχειρήσεις που πληρούν το κριτήριο της πύλης, αλλά η παρεμβολή των οποίων δεν έχει πραγματικό ευνοϊκό αντίκτυπο στη συνολική φορολογική θέση του ομίλου της επιχείρησης ή του πραγματικού/-ών δικαιούχου/-ων. Για τον λόγο αυτόν, επιχειρήσεις αυτού του είδους θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να ζητούν από τη διοίκηση του κράτους μέλους στο οποίο έχουν τη φορολογική κατοικία τους να εκδώσει απόφαση με την οποία απαλλάσσονται εξ ολοκλήρου και εκ των προτέρων από τη συμμόρφωσή τους με τους προτεινόμενους κανόνες. Η εν λόγω απαλλαγή θα πρέπει επίσης να είναι χρονικά περιορισμένη, ώστε η διοίκηση να έχει τη δυνατότητα να επαληθεύει σε τακτική βάση ότι εξακολουθούν να ισχύουν οι πραγματικές και νομικές περιστάσεις που δικαιολογούν την απόφαση απαλλαγής. Παράλληλα, η ενδεχόμενη παράταση της διάρκειας ισχύος της απόφασης αυτής θα εξασφαλίζει τη δυνατότητα περιορισμού των πόρων που διατίθενται σε περιπτώσεις που θα πρέπει να εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας.

(11)

Δεδομένου ότι στόχος της παρούσας οδηγίας είναι η πρόληψη της φοροαποφυγής και φοροδιαφυγής μέσω των ενεργειών επιχειρήσεων που δεν έχουν ελάχιστη υπόσταση, και προκειμένου να διασφαλιστεί η φορολογική ασφάλεια και να ενισχυθεί η εύρυθμη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, είναι υψίστης σημασίας να προβλέπεται η δυνατότητα απαλλαγών για τις επιχειρήσεις που πληρούν το κριτήριο της πύλης, αλλά η παρεμβολή των οποίων δεν έχει πραγματικό ευνοϊκό αντίκτυπο στη συνολική φορολογική θέση του ομίλου της επιχείρησης ή του πραγματικού/-ών δικαιούχου/-ων. Για τον λόγο αυτόν, επιχειρήσεις αυτού του είδους θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να ζητούν από τη διοίκηση του κράτους μέλους στο οποίο έχουν τη φορολογική κατοικία τους να εκδώσει απόφαση με την οποία απαλλάσσονται εξ ολοκλήρου και εκ των προτέρων από τη συμμόρφωσή τους με τους προτεινόμενους κανόνες , χωρίς να απαιτείται από την επιχείρηση να εφαρμόσει το «κριτήριο της υπόστασης», εάν μπορεί να αποδείξει την έλλειψη φορολογικής ελάφρυνσης για την ενδιαφερόμενη οντότητα . Η εν λόγω απαλλαγή θα πρέπει επίσης να είναι χρονικά περιορισμένη, ώστε η διοίκηση να έχει τη δυνατότητα να επαληθεύει σε τακτική βάση ότι εξακολουθούν να ισχύουν οι πραγματικές και νομικές περιστάσεις που δικαιολογούν την απόφαση απαλλαγής. Παράλληλα, η ενδεχόμενη παράταση της διάρκειας ισχύος της απόφασης αυτής θα εξασφαλίζει τη δυνατότητα περιορισμού των πόρων που διατίθενται σε περιπτώσεις που θα πρέπει να εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας.

(13)

Για τη διασφάλιση της αποτελεσματικότητας του προτεινόμενου πλαισίου, είναι αναγκαίο να καθοριστούν οι κατάλληλες φορολογικές συνέπειες για τις επιχειρήσεις που δεν έχουν ελάχιστη υπόσταση για φορολογικούς σκοπούς. Οι επιχειρήσεις που πληρούν το κριτήριο της πύλης και για τις οποίες τεκμαίρεται ότι στερούνται υπόστασης για φορολογικούς σκοπούς, ενώ δεν έχουν παράσχει, επιπλέον, αποδεικτικά στοιχεία περί του αντιθέτου ή αποδεικτικά στοιχεία ότι δεν εξυπηρετούν τον σκοπό της αποκόμισης φορολογικού πλεονεκτήματος, δεν θα πρέπει να επιτρέπεται να επωφελούνται από τις διατάξεις συμφωνιών και συμβάσεων που προβλέπουν την εξάλειψη της διπλής φορολογίας εισοδήματος και, κατά περίπτωση, κεφαλαίου, στις οποίες το κράτος μέλος της φορολογικής κατοικίας τους είναι συμβαλλόμενο μέρος, καθώς και από οποιεσδήποτε άλλες συμφωνίες, συμπεριλαμβανομένων των διατάξεων που περιλαμβάνονται σε διεθνείς συμφωνίες για την προώθηση και την προστασία των επενδύσεων, με ισοδύναμο σκοπό ή αποτέλεσμα. Δεν θα πρέπει να επιτρέπεται στις επιχειρήσεις αυτού του είδους να επωφελούνται από τις διατάξεις της οδηγίας 2011/96/ΕΕ του Συμβουλίου (14) και της οδηγίας 2003/49/ΕΚ του Συμβουλίου (15). Για τον σκοπό αυτόν, οι εν λόγω επιχειρήσεις δεν θα πρέπει να δικαιούνται πιστοποιητικό φορολογικής κατοικίας στον βαθμό που αυτό χρησιμεύει για την αποκόμιση των εν λόγω οφελών. Επομένως, το κράτος μέλος στο οποίο η επιχείρηση έχει τη φορολογική κατοικία της θα πρέπει να αρνείται να εκδώσει πιστοποιητικό φορολογικής κατοικίας . Διαζευκτικά, το εν λόγω κράτος μέλος θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να εκδίδει το εν λόγω πιστοποιητικό αναφέροντας, μέσω προειδοποίησης, ότι δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται από την επιχείρηση για την αποκόμιση φορολογικών οφελών όπως επισημαίνεται ανωτέρω . Αυτή η άρνηση έκδοσης πιστοποιητικού φορολογικής κατοικίας ή, διαζευκτικά, η έκδοση ειδικού πιστοποιητικού φορολογικής κατοικίας, δεν θα πρέπει να κωλύει την εφαρμογή των εθνικών κανόνων του κράτους μέλους της επιχείρησης όσον αφορά τη φορολογική κατοικία και τις σχετικές υποχρεώσεις που συνδέονται με αυτήν. Απεναντίας, θα εξυπηρετεί τους σκοπούς της γνωστοποίησης σε άλλα κράτη μέλη, και σε τρίτες χώρες, ότι δεν θα πρέπει να χορηγηθεί καμία ελάφρυνση ή επιστροφή όσον αφορά συναλλαγές στις οποίες εμπλέκεται η εν λόγω επιχείρηση βάσει τυχόν σύμβασης με το κράτος μέλος της επιχείρησης ή οδηγιών της Ένωσης, κατά περίπτωση.

(13)

Για τη διασφάλιση της αποτελεσματικότητας του προτεινόμενου πλαισίου, είναι αναγκαίο να καθοριστούν οι κατάλληλες φορολογικές συνέπειες για τις επιχειρήσεις που δεν έχουν ελάχιστη υπόσταση για φορολογικούς σκοπούς. Οι επιχειρήσεις που πληρούν το κριτήριο της πύλης και για τις οποίες τεκμαίρεται ότι στερούνται υπόστασης για φορολογικούς σκοπούς, ενώ δεν έχουν παράσχει, επιπλέον, αποδεικτικά στοιχεία περί του αντιθέτου ή αποδεικτικά στοιχεία ότι δεν εξυπηρετούν τον σκοπό της αποκόμισης φορολογικού πλεονεκτήματος, δεν θα πρέπει να επιτρέπεται να επωφελούνται από τις διατάξεις συμφωνιών και συμβάσεων που προβλέπουν την εξάλειψη της διπλής φορολογίας εισοδήματος και, κατά περίπτωση, κεφαλαίου, στις οποίες το κράτος μέλος της φορολογικής κατοικίας τους είναι συμβαλλόμενο μέρος, καθώς και από οποιεσδήποτε άλλες συμφωνίες, συμπεριλαμβανομένων των διατάξεων που περιλαμβάνονται σε διεθνείς συμφωνίες για την προώθηση και την προστασία των επενδύσεων, με ισοδύναμο σκοπό ή αποτέλεσμα. Δεν θα πρέπει να επιτρέπεται στις επιχειρήσεις αυτού του είδους να επωφελούνται από τις διατάξεις της οδηγίας 2011/96/ΕΕ του Συμβουλίου (14) και της οδηγίας 2003/49/ΕΚ του Συμβουλίου (15). Για τον σκοπό αυτόν, οι εν λόγω επιχειρήσεις δεν θα πρέπει να δικαιούνται πιστοποιητικό φορολογικής κατοικίας στον βαθμό που αυτό χρησιμεύει για την αποκόμιση των εν λόγω οφελών. Επομένως, το κράτος μέλος στο οποίο η επιχείρηση έχει τη φορολογική κατοικία της θα πρέπει να αρνείται να εκδώσει πιστοποιητικό φορολογικής κατοικίας και να εκδίδει δήλωση που αναφέρει τους λόγους στους οποίους βασίστηκε η απόφαση . Αυτή η άρνηση έκδοσης πιστοποιητικού φορολογικής κατοικίας δεν θα πρέπει να κωλύει την εφαρμογή των εθνικών κανόνων του κράτους μέλους της επιχείρησης όσον αφορά τη φορολογική κατοικία και τις σχετικές υποχρεώσεις που συνδέονται με αυτήν. Απεναντίας, θα εξυπηρετεί τους σκοπούς της γνωστοποίησης σε άλλα κράτη μέλη, και σε τρίτες χώρες, ότι δεν θα πρέπει να χορηγηθεί καμία ελάφρυνση ή επιστροφή όσον αφορά συναλλαγές στις οποίες εμπλέκεται η εν λόγω επιχείρηση βάσει τυχόν σύμβασης με το κράτος μέλος της επιχείρησης ή οδηγιών της Ένωσης, κατά περίπτωση.

(13α)

Η Επιτροπή και τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι εν λόγω φορολογικές συνέπειες διασυνδέονται με συνέπεια με τις υφιστάμενες διμερείς φορολογικές συμφωνίες οι οποίες έχουν συναφθεί μεταξύ κρατών μελών και τρίτων χωρών.

(15)

Επομένως, η οδηγία 2011/16/ΕΕ θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(15)

Δεδομένου ότι η οδηγία 2011/16/ΕΕ σχετικά με τη διοικητική συνεργασία θέσπισε τους κανόνες και τις διαδικασίες για τη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών όσον αφορά την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ φορολογικών διοικήσεων, συγκεκριμένα την αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών για φορολογικούς σκοπούς, επομένως, αυτή η οδηγία θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως ώστε να επιτρέπει στα κράτη μέλη να ανταλλάσσουν αυτόματα τις πληροφορίες τις οποίες λαμβάνουν στο πλαίσιο της παρούσας οδηγίας .

(16)

Για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας, τα κράτη μέλη θα πρέπει να θεσπίσουν κυρώσεις για την παραβίαση των εθνικών κανόνων μεταφοράς της παρούσας οδηγίας στο εθνικό δίκαιο. Οι εν λόγω κυρώσεις θα πρέπει να είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές. Για τη διασφάλιση της φορολογικής ασφάλειας και ελάχιστου επιπέδου συντονισμού σε όλα τα κράτη μέλη, είναι αναγκαίο να καθοριστεί ελάχιστη χρηματική ποινή, λαμβανομένης επίσης υπόψη της κατάστασης της εκάστοτε επιχείρησης. Οι προβλεπόμενοι κανόνες βασίζονται στην αυτοαξιολόγηση των επιχειρήσεων όσον αφορά το αν πληρούν ή όχι τα κριτήρια της πύλης. Για να επιτευχθεί η αποτελεσματικότητα των διατάξεων, με την παροχή κινήτρων επαρκούς επιπέδου συμμόρφωσης σε ολόκληρη την Ένωση, και λαμβανομένου υπόψη ότι μια εικονική επιχείρηση σε ένα κράτος μέλος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη διάβρωση της φορολογικής βάσης άλλου κράτους μέλους, είναι σημαντικό κάθε κράτος μέλος να έχει το δικαίωμα να ζητά από άλλο κράτος μέλος τη διενέργεια φορολογικών ελέγχων σε επιχειρήσεις που ενέχουν κίνδυνο να μην πληρούν την ελάχιστη υπόσταση, όπως ορίζεται στην παρούσα οδηγία. Επομένως, για να ενισχυθεί η αποτελεσματικότητα, είναι σημαντικό το κράτος μέλος στο οποίο υποβάλλεται το αίτημα να έχει την υποχρέωση να διενεργεί τον εν λόγω έλεγχο και να κοινοποιεί τις πληροφορίες σχετικά με το αποτέλεσμα, ακόμη και όταν δεν διαπιστώνεται η ύπαρξη «εικονικής» οντότητας.

(16)

Για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας, τα κράτη μέλη θα πρέπει να θεσπίσουν κυρώσεις για την παραβίαση των εθνικών κανόνων μεταφοράς της παρούσας οδηγίας στο εθνικό δίκαιο. Οι εν λόγω κυρώσεις θα πρέπει να είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές. Για τη διασφάλιση της φορολογικής ασφάλειας και ελάχιστου επιπέδου συντονισμού σε όλα τα κράτη μέλη, είναι αναγκαίο να καθοριστεί ελάχιστη χρηματική ποινή, λαμβανομένης επίσης υπόψη της κατάστασης της εκάστοτε επιχείρησης. Οι προβλεπόμενοι κανόνες βασίζονται σε αυτοαξιολόγηση που διενεργείται από τις επιχειρήσεις ώστε να καθοριστεί το αν πληρούν ή όχι τα κριτήρια της πύλης. Για να επιτευχθεί η αποτελεσματικότητα των διατάξεων, με την παροχή κινήτρων επαρκούς επιπέδου συμμόρφωσης σε ολόκληρη την Ένωση, και λαμβανομένου υπόψη ότι μια εικονική επιχείρηση σε ένα κράτος μέλος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη διάβρωση της φορολογικής βάσης άλλου κράτους μέλους, είναι σημαντικό κάθε κράτος μέλος να έχει το δικαίωμα να ζητά από άλλο κράτος μέλος τη διενέργεια κοινών φορολογικών ελέγχων σε επιχειρήσεις που ενέχουν κίνδυνο να μην πληρούν την ελάχιστη υπόσταση, όπως ορίζεται στην παρούσα οδηγία. Οι κοινοί έλεγχοι επιτρέπουν τη συγκέντρωση εμπειρογνωσίας, διασφαλίζοντας έτσι τον πλήρη προσδιορισμό των γεγονότων και προωθώντας την αποδοχή των αποτελεσμάτων του ελέγχου. Η οδηγία (ΕΕ) 2021/514 του Συμβουλίου  (16) δημιούργησε ένα ενιαίο πλαίσιο για τους κοινούς ελέγχους και, ως εκ τούτου, θα πρέπει να χρησιμοποιούνται στις κατάλληλες περιπτώσεις.

(18)

Για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των προτεινόμενων νέων κανόνων, η Επιτροπή θα πρέπει να διενεργήσει αξιολόγηση με βάση τις πληροφορίες που παρέχονται από τα κράτη μέλη καθώς και άλλα διαθέσιμα στοιχεία. Η έκθεση της Επιτροπής θα πρέπει να δημοσιευθεί.

(18)

Για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των προτεινόμενων νέων κανόνων, καθώς και του αντίκτυπου στα φορολογικά έσοδα των κρατών μελών και στις δυνατότητες των φορολογικών διοικήσεων, η Επιτροπή θα πρέπει να διενεργήσει αξιολόγηση με βάση τις πληροφορίες που παρέχονται από τα κράτη μέλη καθώς και άλλα διαθέσιμα στοιχεία. Η έκθεση της Επιτροπής θα πρέπει να δημοσιευθεί και, κατά περίπτωση, να συνοδεύεται από επανεξέταση με σκοπό την αύξηση της αποτελεσματικότητας της παρούσας οδηγίας και από νομοθετική πρόταση για την τροποποίηση της παρούσας οδηγίας .

(5)

«πραγματικός δικαιούχος»: ο πραγματικός δικαιούχος όπως ορίζεται στο άρθρο  3 σημείο  6 της οδηγίας (ΕΕ) 2015/849 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου ·

(5)

«πραγματικός δικαιούχος»: ο πραγματικός δικαιούχος όπως ορίζεται στο άρθρο 2 σημείο 22 της [να προστεθούν τα στοιχεία αναφοράς — πρόταση κανονισμού σχετικά με την πρόληψη της χρησιμοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες ή για τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας — COM(2021)0420] ·

(6α) «

α)

άνω του 75 % των εσόδων της επιχείρησης κατά τα προηγούμενα δύο φορολογικά έτη συνιστά σχετικό εισόδημα·

α)

άνω του 65 % των εσόδων της επιχείρησης κατά τα προηγούμενα δύο φορολογικά έτη συνιστά σχετικό εισόδημα·

i)

άνω του 60 % της λογιστικής αξίας των στοιχείων ενεργητικού της επιχείρησης που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 4 στοιχεία ε) και στ) βρισκόταν εκτός του κράτους μέλους της επιχείρησης κατά τα προηγούμενα δύο φορολογικά έτη·

i)

άνω του 55 % της λογιστικής αξίας των στοιχείων ενεργητικού της επιχείρησης που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 4 στοιχεία ε) και στ) βρισκόταν εκτός του κράτους μέλους της επιχείρησης κατά τα προηγούμενα δύο φορολογικά έτη·

ii)

τουλάχιστον το 60 % του σχετικού εισοδήματος της επιχείρησης αποκτάται ή καταβάλλεται μέσω διασυνοριακών συναλλαγών·

ii)

άνω του 55 % του σχετικού εισοδήματος της επιχείρησης αποκτάται ή καταβάλλεται μέσω διασυνοριακών συναλλαγών·

γ)

κατά τα προηγούμενα δύο φορολογικά έτη, η επιχείρηση ανέθεσε σε εξωτερικούς συνεργάτες τη διαχείριση των καθημερινών πράξεων και τη λήψη αποφάσεων σχετικά με σημαντικά καθήκοντα.

γ)

κατά τα προηγούμενα δύο φορολογικά έτη, η επιχείρηση ανέθεσε σε εξωτερικούς συνεργάτες τη διαχείριση των καθημερινών πράξεων και τη λήψη αποφάσεων σχετικά με σημαντικά καθήκοντα σε τρίτο .

ε)

επιχειρήσεις με τουλάχιστον πέντε δικούς τους υπαλλήλους σε ισοδύναμα πλήρους απασχόλησης ή μέλη του προσωπικού που ασκούν αποκλειστικά τις δραστηριότητες που παράγουν το σχετικό εισόδημα.

α)

η επιχείρηση έχει στην κυριότητά της χώρους στο κράτος μέλος ή χώρους που είναι διαθέσιμοι για την αποκλειστική χρήση της επιχείρησης·

α)

η επιχείρηση έχει στην κυριότητά της χώρους στο κράτος μέλος, χώρους που είναι διαθέσιμοι για την αποκλειστική χρήση της επιχείρησης ή χώρους τους οποίους μοιράζεται με οντότητες του ίδιου ομίλου ·

β)

η επιχείρηση διαθέτει τουλάχιστον έναν ενεργό τραπεζικό λογαριασμό στο όνομά της στην Ένωση·

β)

η επιχείρηση διαθέτει τουλάχιστον έναν ενεργό τραπεζικό λογαριασμό ή λογαριασμό ηλεκτρονικού χρήματος στο όνομά της στην Ένωση , μέσω του οποίου λαμβάνεται το σχετικό εισόδημα ·

(2)

διαθέτουν τα κατάλληλα προσόντα και έχουν την εξουσιοδότηση να λαμβάνουν αποφάσεις σε σχέση με τις δραστηριότητες που παράγουν σχετικό εισόδημα για την επιχείρηση ή σε σχέση με τα περιουσιακά στοιχεία της επιχείρησης·

(2)

έχουν την εξουσιοδότηση να λαμβάνουν αποφάσεις σε σχέση με τις δραστηριότητες που παράγουν σχετικό εισόδημα για την επιχείρηση ή σε σχέση με τα περιουσιακά στοιχεία της επιχείρησης·

(3)

(4)

ii)

η πλειονότητα των υπαλλήλων της επιχείρησης σε ισοδύναμα πλήρους απασχόλησης έχουν τη φορολογική κατοικία τους στο κράτος μέλος της επιχείρησης ή όχι σε μεγαλύτερη απόσταση από το εν λόγω κράτος μέλος, στον βαθμό που η απόσταση αυτή είναι συμβατή με την ορθή εκτέλεση των καθηκόντων τους, και οι εν λόγω υπάλληλοι διαθέτουν τα κατάλληλα προσόντα για την άσκηση των δραστηριοτήτων που παράγουν σχετικό εισόδημα για την επιχείρηση.

ii)

η πλειονότητα των υπαλλήλων της επιχείρησης σε ισοδύναμα πλήρους απασχόλησης έχουν τη συνήθη διαμονή τους όπως ορίζεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 593/2008 στο κράτος μέλος της επιχείρησης ή όχι σε μεγαλύτερη απόσταση από το εν λόγω κράτος μέλος, στον βαθμό που η απόσταση αυτή είναι συμβατή με την ορθή εκτέλεση των καθηκόντων τους, και οι εν λόγω υπάλληλοι διαθέτουν τα κατάλληλα προσόντα για την άσκηση των δραστηριοτήτων που παράγουν σχετικό εισόδημα για την επιχείρηση.

ζα)

επισκόπηση της δομής της επιχείρησης και των συνδεδεμένων επιχειρήσεων και τυχόν σημαντικών ρυθμίσεων εξωτερικής ανάθεσης, περιλαμβανομένου του σκεπτικού πίσω από τη δομή, που περιγράφεται στο πλαίσιο τυποποιημένου μορφότυπου·

ζβ)

συνοπτική έκθεση των αποδεικτικών εγγράφων τα οποία υποβάλλονται δυνάμει της παρούσας παραγράφου, η οποία περιλαμβάνει συγκεκριμένα:

α)

έγγραφο το οποίο δίνει τη δυνατότητα να εξακριβωθεί το εμπορικό σκεπτικό στο οποίο βασίζεται η εγκατάσταση της επιχείρησης·

α)

έγγραφο το οποίο δίνει τη δυνατότητα να εξακριβωθεί το επιχειρηματικό σκεπτικό στο οποίο βασίζεται η εγκατάσταση της επιχείρησης στο κράτος μέλος όπου πραγματοποιείται η δραστηριότητα ·

β)

πληροφορίες σχετικά με το προφίλ των υπαλλήλων, συμπεριλαμβανομένου του επιπέδου της πείρας τους, της εξουσίας λήψης αποφάσεων που διαθέτουν όσον αφορά τη συνολική οργάνωση, του ρόλου και της θέσης τους στο οργανόγραμμα, του είδους της σύμβασης εργασίας τους, των επαγγελματικών προσόντων τους και της διάρκειας της απασχόλησής τους·

β)

πληροφορίες σχετικά με το προφίλ των υπαλλήλων πλήρους απασχόλησης , μερικής απασχόλησης και των ελεύθερων επαγγελματιών, συγκεκριμένα το επίπεδο της πείρας τους, την εξουσία λήψης αποφάσεων που διαθέτουν όσον αφορά τη συνολική οργάνωση, τον ρόλο και τη θέση τους στο οργανόγραμμα, το είδος της σύμβασης εργασίας τους, τα επαγγελματικά προσόντα τους και τη διάρκεια της απασχόλησής τους , με εξασφάλιση υψηλών επιπέδων προστασίας δεδομένων και ιδιωτικότητας ·

α)

απορρίπτει αίτηση χορήγησης πιστοποιητικού φορολογικής κατοικίας στην επιχείρηση για χρήση εκτός της δικαιοδοσίας του εν λόγω κράτους μέλους·

β)

χορηγεί πιστοποιητικό φορολογικής κατοικίας το οποίο ορίζει ότι η επιχείρηση δεν έχει το δικαίωμα να αποκομίζει τα οφέλη συμφωνιών και συμβάσεων που προβλέπουν την εξάλειψη της διπλής φορολογίας εισοδήματος και, κατά περίπτωση, κεφαλαίου, καθώς και τα οφέλη διεθνών συμφωνιών με παρόμοιο σκοπό ή αποτέλεσμα, ούτε τα οφέλη των άρθρων 4, 5 και 6 της οδηγίας 2011/96/ΕΕ και του άρθρου 1 της οδηγίας 2003/49/ΕΚ.

β)

τον αριθμό ΦΠΑ, εάν υπάρχει, της επιχείρησης που υποχρεούται να υποβάλλει στοιχεία σύμφωνα με το άρθρο 6 της οδηγίας [Υπηρεσία Εκδόσεων]:

β)

σε περίπτωση έλλειψης ΑΦΜ, τον αριθμό ΦΠΑ, εάν υπάρχει, της επιχείρησης που υποχρεούται να υποβάλλει στοιχεία σύμφωνα με το άρθρο 6 της οδηγίας [Υπηρεσία Εκδόσεων]·

ζ)

σύνοψη των αποδεικτικών στοιχείων που προσκόμισε η επιχείρηση σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 2.

ζ)

σύνοψη της δήλωσης και, κατά περίπτωση, των αποδεικτικών στοιχείων που προσκόμισε η επιχείρηση σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 2.

στ)

τον αριθμό των ελέγχων σε επιχειρήσεις που πληρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 6 παράγραφος 1·

στ)

τον αριθμό των ελέγχων σε επιχειρήσεις που πληρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 6 παράγραφος 1 , χωρισμένο σε κοινούς ελέγχους και τακτικούς ελέγχους ·