ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Βρυξέλλες, 30.11.2022

COM(2022) 677 final

2022/0396(COD)

Πρόταση

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας, την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1020 και της οδηγίας (ΕΕ) 2019/904 και την κατάργηση της οδηγίας 94/62/ΕΚ

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

{SEC(2022) 425 final} - {SWD(2022) 384 final} - {SWD(2022) 385 final}

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

1.ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

•Αιτιολόγηση και στόχοι της πρότασης

Στα συμπεράσματα του Δεκεμβρίου 2020 4 , το Συμβούλιο εξέφρασε την ικανοποίησή του για την πρόθεση της Επιτροπής να εξασφαλίσει ότι όλες οι συσκευασίες θα είναι επαναχρησιμοποιήσιμες ή ανακυκλώσιμες με οικονομικά εφικτό τρόπο έως το 2030 και ότι θα μειωθούν οι συσκευασίες, οι υπερβολικές συσκευασίες και, κατά συνέπεια, τα απορρίμματα συσκευασίας. Στο ψήφισμα του Κοινοβουλίου, της 10ης Φεβρουαρίου 2021, σχετικά με το νέο σχέδιο δράσης για την κυκλική οικονομία 5 επαναλήφθηκε ο εν λόγω στόχος και κλήθηκε η Επιτροπή να υποβάλει νομοθετική πρόταση που περιλαμβάνει μέτρα και στόχους για τη μείωση των αποβλήτων, φιλόδοξες απαιτήσεις για τη μείωση των υπερβολικών συσκευασιών και μέτρα για τη βελτίωση της ανακυκλωσιμότητας και την ελαχιστοποίηση της πολυπλοκότητας των συσκευασιών, την αύξηση του ανακυκλωμένου περιεχομένου, τη σταδιακή εξάλειψη των επικίνδυνων και επιβλαβών ουσιών, και την προώθηση της επαναχρησιμοποίησης, χωρίς να υπονομεύονται τα πρότυπα για την ασφάλεια και την υγιεινή των τροφίμων.

•Συνέπεια με τις ισχύουσες διατάξεις στον τομέα πολιτικής

•Συνέπεια με άλλες πολιτικές της Ένωσης

2.ΝΟΜΙΚΗ ΒΑΣΗ, ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ

•Νομική βάση

Νομική βάση της παρούσας πρότασης αποτελεί το άρθρο 114 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ).

Σύμφωνα με τη νέα προσέγγιση για τα προϊόντα, που ανακοινώθηκε στην Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία1, και το σχέδιο δράσης για την κυκλική οικονομία, η πρόταση καλύπτει ολόκληρο τον κύκλο ζωής των συσκευασιών. Ακολουθεί την προσέγγιση της «παραδοσιακής» νομοθεσίας για την εσωτερική αγορά με τη δημιουργία εναρμονισμένων όρων για τη θέση των συσκευασιών σε κυκλοφορία στην αγορά. Ωστόσο, καθώς εξετάζει ολόκληρο τον κύκλο ζωής των συσκευασιών, αυτή η προσέγγιση της εσωτερικής αγοράς επεκτείνεται έως το στάδιο του τέλους του κύκλου ζωής, δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο μια πραγματική εσωτερική αγορά για τις συσκευασίες, χωρίς εμπόδια στην ελεύθερη κυκλοφορία και με ισότιμους όρους παραγωγής, εμπορίας και επεξεργασίας των αποβλήτων σε ολόκληρη την ΕΕ.

Το άρθρο 114 της ΣΛΕΕ αποτελεί τη νομική βάση της ισχύουσας οδηγίας 94/62/ΕΚ για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας. Το εν λόγω άρθρο παρέχει στην ΕΕ τη δυνατότητα να εναρμονίζει τους κανόνες και τα διοικητικά μέτρα σε όλα τα κράτη μέλη. Η εν λόγω νομική βάση θα επιτρέψει να αντιμετωπιστεί σειρά βασικών ζητημάτων της εσωτερικής αγοράς που εμποδίζουν την εναρμονισμένη εφαρμογή των κανόνων για τις συσκευασίες, μεταξύ άλλων: i) απαιτήσεις βιωσιμότητας, ii) εναρμονισμένα κριτήρια διαφοροποίησης των τελών βάσει οικολογικών κριτηρίων στο πλαίσιο των προγραμμάτων διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού, iii) εναρμονισμένες απαιτήσεις επισήμανσης και iv) απαιτήσεις σχετικά με το τέλος του κύκλου ζωής ώστε να ολοκληρώνεται αυτή η προσέγγιση του κύκλου ζωής.

Παρότι αφήνει τη θέσπιση λεπτομερών διοικητικών απαιτήσεων στα κράτη μέλη, η πρόταση ρυθμίζει τις πτυχές εκείνες όπου η εναρμόνιση θα αποτρέψει τη δημιουργία στρεβλώσεων της αγοράς και εμποδίων στην ελεύθερη κυκλοφορία. Μία από τις εν λόγω πτυχές είναι η διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού, στο πλαίσιο της οποίας η εναρμόνιση των κανόνων, συμπεριλαμβανομένων των κανόνων για την υποβολή εκθέσεων, θα άρει τα εμπόδια που προκαλεί, για τους οικονομικούς φορείς που πωλούν συσκευασίες σε διάφορα κράτη μέλη ή σε ολόκληρη την ΕΕ, η εφαρμογή διαφορετικών κανόνων στα διάφορα κράτη μέλη. Ομοίως, η θέσπιση κοινού πλαισίου για τα προγράμματα συλλογής συσκευασιών και τα προγράμματα παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής των συσκευασιών, καθώς και για τα συστήματα επαναχρησιμοποίησης, είναι απαραίτητη τόσο για την επίτευξη των περιβαλλοντικών στόχων όσο και για τη δημιουργία ισότιμων όρων για τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στις αντίστοιχες αγορές. Αυτό το κοινό πλαίσιο θα έχει σημαντικό αντίκτυπο στην ανακυκλωσιμότητα των συσκευασιών και στη διαθεσιμότητα δευτερογενών πρώτων υλών.

•Επικουρικότητα (σε περίπτωση μη αποκλειστικής αρμοδιότητας) 

•Αναλογικότητα

•Επιλογή της νομικής πράξης

Η ισχύουσα νομοθεσία, παρά τα συγκεκριμένα μέτρα που προβλέπει, δεν πέτυχε τους στόχους της ως προς το περιβάλλον και την εσωτερική αγορά. Οι αποκλίνουσες εθνικές προσεγγίσεις ως προς τη μεταφορά στο εθνικό δίκαιο και τα μονομερή μέτρα πολιτικής ορισμένων κρατών μελών για τις συσκευασίες έχουν ως αποτέλεσμα τη διαμόρφωση ανομοιογενών κανονιστικών πλαισίων. Η τάση αυτή προβλέπεται να συνεχιστεί, δεδομένων των προκλήσεων όσον αφορά τη βιωσιμότητα των συσκευασιών που περιγράφονται συνοπτικά στην έκθεση εκτίμησης επιπτώσεων, ιδίως δε των αυξανόμενων ποσοτήτων απορριμμάτων συσκευασίας, των εμποδίων για την κυκλικότητα των συσκευασιών και του χαμηλού βαθμού χρήσης ανακυκλωμένου περιεχομένου στις πλαστικές συσκευασίες. Οι αποκλίνοντες εθνικοί κανόνες μειώνουν την αποτελεσματικότητα της πολιτικής και υπονομεύουν την αποτελεσματική διαμόρφωση μιας κυκλικής οικονομίας.

Οι κανονιστικές ανεπάρκειες της ισχύουσας οδηγίας (π.χ. ανεπαρκής σχεδιασμός των βασικών απαιτήσεων για τις συσκευασίες και δυσκολίες στην επιβολή τους από τα κράτη μέλη) έχουν καταστήσει σαφή την ανάγκη εναρμόνισης και το ότι οι εναρμονισμένοι κανόνες θα πρέπει να έχουν τη μορφή κανονισμού και όχι αναθεώρησης της ισχύουσας οδηγίας. Για την περαιτέρω προώθηση της μετάβασης σε μια κυκλική οικονομία χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και την άρση των φραγμών για την εσωτερική αγορά, απαιτείται ένα νέο ολοκληρωμένο σύνολο κανονιστικών λύσεων που να περιλαμβάνει ειδικές απαιτήσεις για τις επιχειρήσεις. Η μετάβαση σε έναν κανονισμό που καθορίζει εναρμονισμένους κανόνες υποστηρίζεται σθεναρά από όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη του τομέα των επιχειρήσεων.

3.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΩΝ, ΤΩΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΕΩΝ ΜΕ ΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΚΤΙΜΗΣΕΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ

•Εκ των υστέρων αξιολογήσεις/έλεγχοι καταλληλότητας της ισχύουσας νομοθεσίας

Σε έλεγχο καταλληλότητας που διενεργήθηκε το 2014 17 διαπιστώθηκαν αδυναμίες όσον αφορά τις βασικές απαιτήσεις για τις συσκευασίες και συστήθηκε να καταστούν «πιο συγκεκριμένες και εύκολα εφαρμόσιμες», ενώ επισημάνθηκε ότι η ενίσχυση των βασικών απαιτήσεων θα αποτελέσει «βασικό μέσο για την επίτευξη καλύτερων περιβαλλοντικών επιδόσεων του τομέα των συσκευασιών». Ωστόσο, η τροποποίηση της οδηγίας 94/62/ΕΚ το 2018 δεν αντιμετώπισε άμεσα τις εν λόγω αδυναμίες, αλλά θέσπισε τρεις ρήτρες αναθεώρησης: 1) την εξέταση της σκοπιμότητας της ενίσχυσης των βασικών απαιτήσεων με σκοπό, μεταξύ άλλων, να βελτιωθεί η σχεδίαση για επαναχρησιμοποίηση και η προώθηση της ανακύκλωσης υψηλής ποιότητας, καθώς και να ενισχυθεί η επιβολή τους, 2) την εξέταση της σκοπιμότητας του καθορισμού ποσοτικών στόχων για την επαναχρησιμοποίηση των συσκευασιών και περαιτέρω μέτρων για την προώθηση της επαναχρησιμοποίησης των συσκευασιών και 3) την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των μέτρων που αποσκοπούν στη μείωση της κατανάλωσης λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς και την εξέταση άλλων πιθανών τρόπων επίτευξης του εν λόγω στόχου. Οι ρήτρες αναθεώρησης έδωσαν, επίσης, στην Επιτροπή την εντολή να υποβάλει νομοθετική πρόταση επί των εν λόγω ζητημάτων, εφόσον συντρέχει λόγος.

•Διαβουλεύσεις με τα ενδιαφερόμενα μέρη

•Συλλογή και χρήση εμπειρογνωσίας

•Εκτίμηση επιπτώσεων

1)Παραγωγή αυξανόμενης ποσότητας απορριμμάτων συσκευασίας 24 : η οδηγία 94/62/ΕΚ δεν μπόρεσε να αντιστρέψει αυτή την τάση, παρά τις ειδικές διατάξεις για την ελαχιστοποίηση των συσκευασιών. Η αυξητική τάση επιτάθηκε λόγω νέων καταναλωτικών συνηθειών (π.χ. κατανάλωση σε πακέτο ή στον δρόμο, αύξηση των διαδικτυακών πωλήσεων και των κατ’ οίκον παραδόσεων).

2)Εμπόδια στην ανακύκλωση και επαναχρησιμοποίηση των συσκευασιών: σε αυτά περιλαμβάνονται παράγοντες όπως η αυξημένη χρήση χαρακτηριστικών σχεδιασμού συσκευασίας που εμποδίζουν την ανακύκλωση, η αυξημένη διασταυρούμενη επιμόλυνση των λιπασματοποιήσιμων ροών ανακύκλωσης, η χρήση ενδεχομένως επικίνδυνων ουσιών σε συσκευασίες και η ασαφής επισήμανση για τη διαλογή των συσκευασιών. Ως εκ τούτου, δεν αποδίδεται ακόμη πλήρης προτεραιότητα στην επαναχρησιμοποίηση και την ανακύκλωση έναντι της ανάκτησης και της υγειονομικής ταφής.

3)Χαμηλή ποιότητα ανακύκλωσης των πλαστικών συσκευασιών και χρήση δευτερογενών πρώτων υλών: το γεγονός αυτό περιορίζει την ικανότητα της ΕΕ να μειώσει τη χρήση παρθένων υλών στις νέες συσκευασίες. Οι αδυναμίες και ανεπάρκειες της αγοράς στο υφιστάμενο κανονιστικό πλαίσιο εμποδίζουν την κερδοφορία των δραστηριοτήτων ανακύκλωσης και επηρεάζουν αρνητικά τις επενδύσεις στην τεχνολογία και στον υλικοτεχνικό εφοδιασμό που απαιτούνται για να διασφαλιστεί υψηλό επίπεδο ποιότητας όσον αφορά τη συλλογή, τη διαλογή και την ανακύκλωση των συσκευασιών.

Στην εκτίμηση επιπτώσεων συγκεντρώθηκαν όλα τα πιθανά μέτρα προς ανάλυση, βάσει τριών μελετών που εκπόνησε εξωτερική εταιρεία συμβούλων, εργαστηρίων ενδιαφερόμενων μερών, διαδικτυακής δημόσιας διαβούλευσης και στοχευμένων συνεντεύξεων. Τα ποικιλόμορφα, σύνθετα και συχνά αλληλένδετα μέτρα ομαδοποιήθηκαν σε τρεις επιλογές πολιτικής, οι οποίες συγκρίνονται με ένα σενάριο συνήθους πρακτικής. Η περιβαλλοντική αποτελεσματικότητα αλλά και η επιβάρυνση εφαρμογής και η παρεμβατικότητα των επιλογών βαίνει αυξανόμενη από την 1 προς την 3, ως εξής:

·Στην επιλογή 1 καθορίζονται μέτρα για την αύξηση της τυποποίησης και σαφέστερες βασικές απαιτήσεις οι οποίες συχνά αποτελούν προαπαιτούμενα για μέτρα άλλων ομάδων.

·Στην επιλογή 2 καθορίζονται υποχρεωτικοί στόχοι για τη μείωση των αποβλήτων, την επαναχρησιμοποίηση για ορισμένους τομείς και το ελάχιστο ανακυκλωμένο περιεχόμενο στις πλαστικές συσκευασίες, απαιτήσεις για τη διασφάλιση της πλήρους ανακυκλωσιμότητας έως το 2030 και εναρμονισμένοι κανόνες για τα προϊόντα.

·Η επιλογή 3 περιλαμβάνει υψηλότερους υποχρεωτικούς στόχους απ’ ό,τι η επιλογή 2 και συμπληρωματικές απαιτήσεις για τα προϊόντα.

Οι κύριες επιλογές πολιτικής για τους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων στα 27 κράτη μέλη της ΕΕ στους τρεις τομείς παρέμβασης είναι οι εθνικοί στόχοι μείωσης των αποβλήτων, οι στόχοι επαναχρησιμοποίησης για τους οικονομικούς φορείς σε ορισμένους τομείς, τα μέτρα για την αύξηση της ανακυκλωσιμότητας και οι στόχοι για το ανακυκλωμένο περιεχόμενο των πλαστικών συσκευασιών. Όσον αφορά τα υποστηρικτικά μέτρα, οι επιλογές πολιτικής που ξεχωρίζουν είναι τα υποχρεωτικά συστήματα παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής και οι κανόνες επισήμανσης για τη διευκόλυνση της διαλογής από τους καταναλωτές.

Τα μέτρα που περιλαμβάνονται σε κάθε επιλογή παρουσιάζονται στον ακόλουθο πίνακα. Για να καταστούν εμφανείς οι διασυνδέσεις μεταξύ τους, στα εναλλακτικά μέτρα έχει δοθεί ο ίδιος αριθμός, π.χ. M2b και M2c. Τα μέτρα που αφορούν τις κύριες επιλογές πολιτικής παρατίθενται με έντονη γραμματοσειρά.

•Καταλληλότητα και απλούστευση του κανονιστικού πλαισίου

•Θεμελιώδη δικαιώματα

4.ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ

Το περιλαμβανόμενο δημοσιονομικό δελτίο καταδεικνύει τις λεπτομερείς δημοσιονομικές επιπτώσεις και τους ανθρώπινους και διοικητικούς πόρους που απαιτούνται από την παρούσα πρόταση.

5.ΛΟΙΠΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

•Σχέδια εφαρμογής και ρυθμίσεις παρακολούθησης, αξιολόγησης και υποβολής εκθέσεων

• Αναλυτική επεξήγηση των επιμέρους διατάξεων της πρότασης

Στο άρθρο 1 καθορίζεται το αντικείμενο του παρόντος κανονισμού. Διευκρινίζεται ότι ο κανονισμός θεσπίζει απαιτήσεις για ολόκληρο τον κύκλο ζωής των συσκευασιών όσον αφορά την περιβαλλοντική βιωσιμότητα και την επισήμανσή τους ώστε να επιτρέπεται η θέση τους σε κυκλοφορία στην αγορά, καθώς και απαιτήσεις για τη διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού, τη συλλογή, την επεξεργασία και την ανακύκλωση των απορριμμάτων συσκευασίας. Διευκρινίζεται ότι ο παρών κανονισμός συμβάλλει στην αποτελεσματική λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και θέτει, ταυτόχρονα, περιβαλλοντικούς στόχους όσον αφορά την πρόληψη ή τη μείωση των αρνητικών επιπτώσεων των συσκευασιών και των απορριμμάτων συσκευασίας στο περιβάλλον και την υγεία του ανθρώπου. Με αυτόν τον τρόπο, συμβάλλει στη μετάβαση προς μια κυκλική οικονομία που συνάδει με την ιεραρχία των απορριμμάτων.

Το άρθρο 2 ορίζει ότι ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται σε όλες τις συσκευασίες, ανεξάρτητα από το υλικό που χρησιμοποιείται, καθώς και σε όλα τα απορρίμματα συσκευασίας.

Το άρθρο 3 περιλαμβάνει τους αναγκαίους ορισμούς για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού. Ορισμένοι από αυτούς τους ορισμούς προέρχονται από το νέο νομοθετικό πλαίσιο [κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 765/2008 και απόφαση 768/2008/ΕΚ], από την καταργηθείσα οδηγία για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας ή από την ισχύουσα νομοθεσία της Ένωσης (όπως η οδηγία-πλαίσιο για τα απόβλητα και ο κανονισμός για την εποπτεία της αγοράς). Εισάγεται ένα σύνολο νέων ορισμών, ιδίως με σκοπό την εφαρμογή των βασικών μέτρων της παρούσας πρωτοβουλίας με έμφαση στις ανακυκλώσιμες συσκευασίες, τη χρήση ανακυκλωμένου περιεχομένου στις πλαστικές συσκευασίες, τις επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες και την πρόληψη της δημιουργίας απορριμμάτων συσκευασίας.

Στο άρθρο 4 θεσπίζεται η αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας στην ενιαία αγορά συσκευασιών που συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις βιωσιμότητας και τις απαιτήσεις επισήμανσης που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό.

Το κεφάλαιο II περιλαμβάνει τις απαιτήσεις βιωσιμότητας των συσκευασιών.

Στο άρθρο 5 καθορίζονται απαιτήσεις για τις ουσίες που περιλαμβάνονται στις συσκευασίες, πιο συγκεκριμένα περιορισμός στο επίπεδο συγκέντρωσης μολύβδου, καδμίου, υδραργύρου και εξασθενούς χρωμίου. Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις για τη μείωση των επιπέδων του εν λόγω περιορισμού και για τη θέσπιση εξαιρέσεων από αυτόν.

Στο άρθρο 6 περιλαμβάνεται η υποχρέωση οι συσκευασίες να είναι ανακυκλώσιμες και καθορίζονται οι απαιτήσεις που θα πρέπει να πληρούνται στο πλαίσιο προσέγγισης δύο σταδίων. Από την 1/1/2030, οι συσκευασίες θα πρέπει να συμμορφώνονται με τα κριτήρια σχεδιασμού για ανακύκλωση ενώ, από την 1/1/2035, οι απαιτήσεις θα προσαρμοστούν περαιτέρω ώστε να εξασφαλιστεί, επίσης, η αποτελεσματική συλλογή, διαλογή και ανακύκλωση των ανακυκλώσιμων συσκευασιών («ανακύκλωση σε ευρεία κλίμακα»). Τα κριτήρια του σχεδιασμού για ανακύκλωση και η μέθοδος αξιολόγησης σχετικά με το εάν οι συσκευασίες ανακυκλώνονται σε ευρεία κλίμακα θα καθοριστούν σε κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που θα εκδώσει η Επιτροπή. Η εφαρμογή των εν λόγω διατάξεων σε διαφορετικά χρονικά στάδια είναι απαραίτητη ώστε να εκδοθούν οι αναγκαίες νομοθετικές πράξεις στις οποίες θα καθορίζονται λεπτομερώς οι απαιτήσεις ανακυκλωσιμότητας και προκειμένου να δοθεί στον κλάδο επαρκές χρονικό περιθώριο για να προσαρμοστεί στους νέους κανόνες. Η διάταξη αυτή ορίζει περαιτέρω τον κανόνα σύμφωνα με τον οποίο οι οικονομικές συνεισφορές που θα πρέπει να καταβάλλουν οι παραγωγοί για να συμμορφώνονται με τις υποχρεώσεις τους όσον αφορά τη διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού θα διαφοροποιούνται με βάση τις βαθμίδες επιδόσεων ανακυκλωσιμότητας βάσει των κριτηρίων σχεδιασμού για ανακύκλωση, ο οποίος θα επικαιροποιηθεί ώστε να συμπεριλάβει τα κατώτατα όρια ανακύκλωσης σε ευρεία κλίμακα που θα εφαρμοστούν από το 2035. Τέλος, καθορίζονται ειδικοί κανόνες για τις καινοτόμες συσκευασίες, σε σχέση με τις οποίες οι απαιτήσεις ανακυκλωσιμότητας απαιτείται να τεκμηριώνονται μόνο για 5 έτη από τη θέση τους σε κυκλοφορία στην αγορά για πρώτη φορά. Επιπλέον, οι στοιχειώδεις συσκευασίες που συνάδουν με τον ορισμό της στοιχειώδους συσκευασίας του άρθρου 4 σημείο 25 του κανονισμού (ΕΕ) 2019/6, καθώς και οι ευαίσθητες στην επαφή πλαστικές συσκευασίες ιατροτεχνολογικών προϊόντων που καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/745 και in vitro διαγνωστικών ιατροτεχνολογικών προϊόντων που καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/746 εξαιρούνται από τις απαιτήσεις ανακυκλωσιμότητας που καθορίζονται βάσει του άρθρου αυτού έως το 2034, προκειμένου να συνεκτιμηθούν παράμετροι που άπτονται της υγείας και της ασφάλειας του ανθρώπου και των ζώων.

Βάσει του άρθρου 7 απαιτείται, από την 1η Ιανουαρίου 2030, οι πλαστικές συσκευασίες να περιέχουν ορισμένη ελάχιστη ποσότητα ανακυκλωμένου περιεχομένου που ανακτάται από πλαστικά απορρίμματα μετά την κατανάλωση, ανά μονάδα πλαστικής συσκευασίας· ορισμένες ειδικές συσκευασίες έχουν εξαιρεθεί, όπου χρειάζεται. Οι εν λόγω ποσότητες θα αυξηθούν από την 1η Ιανουαρίου 2040 και οι παρεκκλίσεις θα πρέπει να αναθεωρηθούν. Η Επιτροπή θα εκδώσει εκτελεστική πράξη για τον καθορισμό της μεθόδου υπολογισμού και επαλήθευσης του ποσοστού ανακυκλωμένου περιεχομένου που ανακτάται από πλαστικά απορρίμματα μετά την κατανάλωση και του μορφοτύπου του σχετικού τεχνικού φακέλου. Η εν λόγω διάταξη αναθέτει, επίσης, στην Επιτροπή την εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις για την τροποποίηση του ελάχιστου ποσοστού ανακυκλωμένου περιεχομένου που ανακτάται από πλαστικά απορρίμματα μετά την κατανάλωση.

Στο άρθρο 8, σε συνδυασμό με τον ορισμό στο άρθρο 3, καθορίζονται οι προϋποθέσεις με βάση τις οποίες οι συσκευασίες θα θεωρούνται λιπασματοποιήσιμες και προβλέπεται ότι οι κάψουλες καφέ φίλτρου, οι αυτοκόλλητες ετικέτες που επικολλούνται σε οπωροκηπευτικά και οι πολύ λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς πρέπει να καταστούν λιπασματοποιήσιμες το αργότερο 24 μήνες μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού. Οι υπόλοιπες συσκευασίες, με εξαίρεση τις λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς, για τις οποίες παρασχέθηκε στα κράτη μέλη ένα περιθώριο ευελιξίας, πρέπει να είναι επιλέξιμες για ανακύκλωση υλικών. Επίσης, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις για την τροποποίηση του καταλόγου συσκευασιών που πρέπει να είναι λιπασματοποιήσιμες.

Βάσει του άρθρου 9 απαιτείται η ελαχιστοποίηση του βάρους και του όγκου των συσκευασιών, λαμβανομένης δεόντως υπόψη της ασφάλειας και της λειτουργικότητας των συσκευασιών. Η συμμόρφωση με αυτή την υποχρέωση αποδεικνύεται από τεχνικό φάκελο.

Στο άρθρο 10 καθορίζονται οι απαιτήσεις για τις επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες. Μία από τις απαιτήσεις είναι, για παράδειγμα, ότι οι συσκευασίες θα πρέπει να μελετώνται, να σχεδιάζονται και να τίθενται σε κυκλοφορία στην αγορά με στόχο την επαναχρησιμοποίησή ή την επαναπλήρωσή τους για έναν ορισμένο ανώτατο αριθμό φορών. Οι επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες πρέπει επίσης να αποτελούν μέρος συστήματος επαναχρησιμοποίησης που συμμορφώνεται με τις ελάχιστες προϋποθέσεις που καθορίζονται στο παράρτημα VI του παρόντος κανονισμού.

Στο κεφάλαιο III καθορίζονται οι απαιτήσεις επισήμανσης, σήμανσης και πληροφόρησης.

Βάσει του άρθρου 11 απαιτείται οι συσκευασίες να σημαίνονται με ετικέτα που περιλαμβάνει πληροφορίες σχετικά με τη σύνθεση των υλικών της προκειμένου να διευκολύνεται η διαλογή από τους καταναλωτές. Οι ίδιες ετικέτες τοποθετούνται σε δοχεία απορριμμάτων ώστε να εντοπίζουν εύκολα οι καταναλωτές την κατάλληλη οδό διάθεσης (άρθρο 12). Η εναρμονισμένη ετικέτα σχεδιάζεται με τρόπο ώστε να παρέχει, επίσης, πληροφορίες, που επιλέγει ο κατασκευαστής, σχετικά με το ανακυκλωμένο περιεχόμενο της πλαστικής συσκευασίας. Οι επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες φέρουν κωδικό QR ή άλλο είδος φορέα δεδομένων που παρέχει πρόσβαση στις σχετικές πληροφορίες, ώστε να διευκολύνεται η επαναχρησιμοποίησή τους. Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να καθορίσει, μέσω εκτελεστικών πράξεων, εναρμονισμένες απαιτήσεις επισήμανσης και μορφές για τις συσκευασίες και τα δοχεία απορριμμάτων καθώς και για τον προσδιορισμό της σύνθεσης των υλικών της συσκευασίας μέσω τεχνολογιών ψηφιακής σήμανσης.

Στο κεφάλαιο IV καθορίζονται οι υποχρεώσεις των οικονομικών φορέων, οι δε διατάξεις είναι κυρίως τυποποιημένες διατάξεις από την απόφαση 768/2008/ΕΚ 27 . Ωστόσο, αξίζει να αναφερθεί το άρθρο 14 και τα άρθρα 21-28.

Το άρθρο 14 επιβάλλει στους προμηθευτές συσκευασιών ή υλικού συσκευασίας να παρέχουν στον κατασκευαστή όλες τις πληροφορίες και την τεκμηρίωση που είναι απαραίτητες ώστε ο κατασκευαστής να αποδεικνύει τη συμμόρφωση των συσκευασιών.

Το άρθρο 21 ορίζει ότι οι οικονομικοί φορείς που προμηθεύουν προϊόντα στους τελικούς διανομείς ή τους τελικούς χρήστες σε ομαδοποιημένες συσκευασίες, συσκευασίες μεταφοράς ή συσκευασίες ηλεκτρονικού εμπορίου πρέπει να διασφαλίζουν ότι ο λόγος κενού χώρου προς συσκευασμένα προϊόντα στη συσκευασία δεν υπερβαίνει το 40 %.

Το άρθρο 22 ορίζει ότι οι οικονομικοί φορείς δεν θα πρέπει να θέτουν σε κυκλοφορία στην αγορά συσκευασίες με τις μορφές και για τους σκοπούς που απαριθμούνται στο παράρτημα V του κανονισμού. Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να τροποποιεί τον εν λόγω κατάλογο με την έκδοση κατ’ εξουσιοδότηση πράξης.

Τα άρθρα 23 και 24 επιβάλλουν στον οικονομικό φορέα που θέτει επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες σε κυκλοφορία στην αγορά να διασφαλίζει ότι εφαρμόζει σύστημα επαναχρησιμοποίησης για τις εν λόγω συσκευασίες. Οι οικονομικοί φορείς που χρησιμοποιούν επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες εφαρμόζουν ή συμμετέχουν επίσης σε σύστημα επαναχρησιμοποίησης των εν λόγω συσκευασιών. Οι απαιτήσεις για το σύστημα επαναχρησιμοποίησης και για την αποκατάσταση των επαναχρησιμοποιήσιμων συσκευασιών καθορίζονται στο παράρτημα VI του κανονισμού.

Το άρθρο 25 επιβάλλει στους οικονομικούς φορείς που προσφέρουν προϊόντα προς αγορά μέσω επαναπλήρωσης να παρέχουν ορισμένες πληροφορίες στους τελικούς χρήστες και να διασφαλίζουν τη συμμόρφωση των σταθμών επαναπλήρωσης προς τις απαιτήσεις που καθορίζονται στο μέρος Γ του παραρτήματος VI.

Στο άρθρο 26 καθορίζονται ορισμένοι στόχοι επαναχρησιμοποίησης και επαναπλήρωσης για διαφόρους τομείς και μορφές συσκευασιών. Επίσης, καθορίζονται εξαιρέσεις από την υποχρέωση επίτευξης των στόχων επαναχρησιμοποίησης και επαναπλήρωσης. Η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις για τον καθορισμό πιο ειδικών στόχων επαναχρησιμοποίησης και περαιτέρω εξαιρέσεων.

Τα άρθρα 27 και 28 καθορίζουν τους κανόνες για τον υπολογισμό της επίτευξης των διαφόρων στόχων επαναχρησιμοποίησης και επαναπλήρωσης που ορίζονται στο άρθρο 26 και για την υποβολή εκθέσεων σχετικά με τους εν λόγω στόχους προς την αρμόδια αρχή. Το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 2028, η Επιτροπή θα εκδώσει εκτελεστική πράξη για τον καθορισμό λεπτομερών κανόνων υπολογισμού και της μεθόδου αναφορικά με τους στόχους που ορίζονται στο άρθρο 26.

Στο κεφάλαιο V (άρθρο 29) ορίζεται ότι η ετήσια κατανάλωση λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς πρέπει να έχει μειωθεί κάτω από τις 40 σακούλες ανά άτομο το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 2025. Τα κράτη μέλη δύνανται να εξαιρούν από την υποχρέωση επίτευξης του στόχου τις πολύ λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς οι οποίες απαιτούνται για λόγους υγιεινής ή παρέχονται ως συσκευασία χύδην τροφίμων προς πώληση με σκοπό την αποφυγή σπατάλης τροφίμων.

Το κεφάλαιο VI σχετικά με τη συμμόρφωση των συσκευασιών περιλαμβάνει κυρίως τυποποιημένες διατάξεις από την απόφαση 768/2008/ΕΚ σχετικά με τον τρόπο αξιολόγησης της συμμόρφωσης των συσκευασιών. Αφορά:

—    τη χρήση αξιόπιστων, ορθών και αναπαραγώγιμων μεθόδων δοκιμών, μετρήσεων και υπολογισμών (άρθρο 30),

—     εναρμονισμένα πρότυπα που παρέχουν τεκμήριο συμμόρφωσης (άρθρο 31),

—    τη δυνατότητα της Επιτροπής να θεσπίζει κοινές τεχνικές προδιαγραφές όταν δεν υπάρχουν εναρμονισμένα πρότυπα (άρθρο 32),

—    τη διαδικασία αξιολόγησης της συμμόρφωσης (άρθρο 33), και

—    τη δήλωση συμμόρφωσης ΕΕ (άρθρο 34).

Το κεφάλαιο VII αφορά τη διαχείριση των συσκευασιών και των απορριμμάτων συσκευασίας.

Το άρθρο 35 επιβάλλει στα κράτη μέλη να ορίσουν αρμόδια αρχή για την εφαρμογή και την επιβολή των υποχρεώσεων που απορρέουν από τα άρθρα 26 έως 29 και το κεφάλαιο VII.

Το άρθρο 36 αφορά την έκθεση έγκαιρης προειδοποίησης που θα εκπονεί η Επιτροπή σε συνεργασία με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος σχετικά με την πρόοδο όσον αφορά την επίτευξη των στόχων που ορίζονται στα άρθρα 38 και 46.

Το άρθρο 37 επιβάλλει στα κράτη μέλη να προσθέσουν στα οικεία σχέδια διαχείρισης αποβλήτων κεφάλαιο σχετικά με τη διαχείριση των συσκευασιών και των απορριμμάτων συσκευασίας, όπως απαιτείται στο άρθρο 28 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ.

Το άρθρο 38 επιβάλλει σε κάθε κράτος μέλος να μειώσει σταδιακά τα κατά κεφαλήν παραγόμενα απορρίμματα συσκευασίας σε σύγκριση με τα κατά κεφαλήν παραγόμενα απορρίμματα συσκευασίας το 2018, κατά 5 % έως το 2030, 10 % έως το 2035 και 15 % έως το 2040. Τα κράτη μέλη εφαρμόζουν μέτρα, όπως οικονομικά μέσα και άλλα μέτρα, με σκοπό την παροχή κινήτρων για την εφαρμογή της ιεράρχησης των αποβλήτων, προκειμένου να αποτρέψουν την παραγωγή απορριμμάτων συσκευασίας και να ελαχιστοποιήσουν τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των συσκευασιών.

Το άρθρο 39 επιβάλλει στα κράτη μέλη να δημιουργήσουν μητρώο για την παρακολούθηση της συμμόρφωσης των παραγωγών συσκευασιών προς τις απαιτήσεις του κεφαλαίου VII. Οι παραγωγοί, οι οργανώσεις ευθύνης του παραγωγού σε περίπτωση που έχει οριστεί τέτοια οργάνωση από παραγωγό, ή ο διορισμένος αντιπρόσωπος για σκοπούς διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού θα καταχωρίζονται στο μητρώο του κράτους μέλους στο οποίο ο παραγωγός διαθέτει για πρώτη φορά τη συσκευασία. Οι παραγωγοί που δεν είναι καταχωρισμένοι δεν διαθέτουν συσκευασίες στην αγορά κράτους μέλους.

Στο άρθρο 40 ορίζεται ότι οι παραγωγοί που διαθέτουν για πρώτη φορά συσκευασία στην αγορά στο έδαφος κράτους μέλους θα έχουν διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού για τη συσκευασία τους σύμφωνα με το άρθρο 8 και το άρθρο 8α της οδηγίας 2008/98/ΕΚ.

Το άρθρο 41 αφορά τις οργανώσεις ευθύνης του παραγωγού. Σε περίπτωση που υπάρχουν περισσότερες από μία οργανώσεις ευθύνης του παραγωγού, πρέπει να διασφαλίζεται ότι αυτές εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους σε όλο το έδαφος του κράτους μέλους.

Το άρθρο 42 επιβάλλει στους παραγωγούς ή στην ορισμένη οργάνωση ευθύνης του παραγωγού να υποβάλλουν αίτηση αδειοδότησης από την αρμόδια αρχή.

Το άρθρο 43 επιβάλλει στα κράτη μέλη να διασφαλίζουν την εφαρμογή συστημάτων που επιτρέπουν την επιστροφή και/ή τη συλλογή όλων των συσκευασιών και των απορριμμάτων συσκευασίας από τους καταναλωτές, άλλους τελικούς χρήστες ή από τη ροή απορριμμάτων.

Το άρθρο 44 επιβάλλει να εφαρμόζεται σύστημα παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής για τις πλαστικές φιάλες ποτών μίας χρήσης με χωρητικότητα έως τριών λίτρων και τους περιέκτες ποτών μίας χρήσης από αλουμίνιο ή άλλα μέταλλα με χωρητικότητα έως τριών λίτρων. Στο εν λόγω άρθρο καθορίζονται, επίσης, εξαιρέσεις από αυτόν τον κανόνα. Το αργότερο την 1η Ιανουαρίου 2029, τα κράτη μέλη πρέπει να έχουν διασφαλίσει ότι όλα τα συστήματα παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής τηρούν τις ελάχιστες απαιτήσεις που καθορίζονται στο παράρτημα X. Επίσης, επιτρέπεται στα κράτη μέλη να συμπεριλαμβάνουν το γυαλί στα εν λόγω συστήματα και θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι τα συστήματα αυτά που αφορούν μορφές συσκευασιών μίας χρήσης, και ιδίως γυάλινες φιάλες ποτών μίας χρήσης, διατίθενται εξίσου για τις επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες, εφόσον αυτό είναι εφικτό από τεχνική και οικονομική άποψη.

Το άρθρο 45 επιβάλλει στα κράτη μέλη να λάβουν μέτρα με σκοπό την προώθηση της αύξησης των συστημάτων που επιτρέπουν την επαναχρησιμοποίηση. Τέτοια μέτρα μπορούν να είναι, για παράδειγμα, η χρήση συστημάτων παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής για συσκευασίες που δεν καλύπτονται από τα συστήματα που προβλέπονται στο άρθρο 44.

Στο άρθρο 46 καθορίζονται οι στόχοι ανακύκλωσης για τα απορρίμματα συσκευασίας που πρέπει να επιτύχουν τα κράτη μέλη το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 2025 και το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 2030, οι οποίοι είναι ίδιοι με τους στόχους της οδηγίας 94/62/ΕΚ. Σε περίπτωση που τα κράτη μέλη αναβάλουν τις προθεσμίες για την επίτευξη των στόχων του 2025, πρέπει να υποβάλουν σχέδιο εφαρμογής σύμφωνα με το παράρτημα XI. Η Επιτροπή μπορεί να ζητήσει από ένα κράτος μέλος να επανεξετάσει το σχέδιο εφαρμογής του.

Στα άρθρα 47 και 48 καθορίζονται οι κανόνες για τον υπολογισμό της επίτευξης των στόχων ανακύκλωσης που καθορίζονται στο άρθρο 46 παράγραφος 1.

Το άρθρο 49 επιβάλλει στους παραγωγούς ή τις οργανώσεις ευθύνης του παραγωγού να δημοσιοποιούν πληροφορίες σχετικά με την πρόληψη και τη διαχείριση των απορριμμάτων συσκευασίας για τις συσκευασίες που προμηθεύουν στο έδαφος κράτους μέλους.

Το άρθρο 50 αφορά την υποβολή εκθέσεων για κάθε ημερολογιακό έτος από τα κράτη μέλη στην Επιτροπή σχετικά με τα εξής:

—    την επίτευξη των στόχων ανακύκλωσης,

—    την κατανάλωση πολύ λεπτών, λεπτών και χοντρών πλαστικών σακουλών μεταφοράς,

—    το ποσοστό συλλογής συσκευασιών που καλύπτονται από την υποχρέωση δημιουργίας συστημάτων παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής, και

—    τις συσκευασίες που διατίθενται στην αγορά και τα ποσοστά ανακύκλωσης για τις μορφές / τους τύπους συσκευασίας που παρατίθενται στον πίνακα 3 του μέρους 3 του παραρτήματος II.

Στο άρθρο 51 καθορίζονται κανόνες για βάσεις δεδομένων σχετικά με τις συσκευασίες και σχετικά με τις πληροφορίες που αυτές πρέπει να περιλαμβάνουν.

Το κεφάλαιο VIII αφορά τις διαδικασίες διασφάλισης και βασίζεται σε τυποποιημένες διατάξεις.

Το κεφάλαιο IX (άρθρο 57) αφορά τις οικολογικές δημόσιες συμβάσεις και ειδικότερα τη δυνατότητα της Επιτροπής να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις για τη θέσπιση απαιτήσεων που θα ισχύουν για τις δημόσιες συμβάσεις (π.χ. τεχνικές προδιαγραφές, κριτήρια επιλογής, κριτήρια ανάθεσης κ.λπ.), με βάση τις απαιτήσεις βιωσιμότητας που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό.

Το κεφάλαιο X είναι τυποποιημένο κεφάλαιο με άρθρα σχετικά με τις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις (άρθρο 58) και τις εκτελεστικές πράξεις (άρθρο 59).

Στο κεφάλαιο XI παρατίθενται οι τροποποιήσεις στον κανονισμό (ΕΕ) 2019/1020 και στην οδηγία (ΕΕ) 2019/904.

Το κεφάλαιο XII είναι τυποποιημένο κεφάλαιο που περιλαμβάνει τις τελικές διατάξεις, με άρθρα σχετικά με τις κυρώσεις (άρθρο 62), τη διενέργεια αξιολόγησης του κανονισμού 8 έτη μετά την έκδοση (άρθρο 63), την κατάργηση και τις μεταβατικές διατάξεις (άρθρο 64).

2022/0396 (COD)

Πρόταση

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας, την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1020 και της οδηγίας (ΕΕ) 2019/904 και την κατάργηση της οδηγίας 94/62/ΕΚ

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 114,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής 28 ,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών 29 ,

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)Τα προϊόντα χρειάζονται συσκευασία προκειμένου να προστατεύονται και να μεταφέρονται εύκολα από τον τόπο παραγωγής τους στον τόπο χρήσης ή κατανάλωσής τους. Η αποτροπή της δημιουργίας φραγμών για την εσωτερική αγορά συσκευασιών είναι καίριας σημασίας για τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς προϊόντων. Οι κατακερματισμένοι κανόνες και οι ασαφείς απαιτήσεις δημιουργούν πρόσθετο κόστος για τους οικονομικούς φορείς.

(2)Επιπλέον, ο τομέας της συσκευασίας χρησιμοποιεί υψηλές ποσότητες παρθένων υλών (40 % των πλαστικών υλών και 50 % της χρήσης χαρτιού στην Ένωση προορίζονται για τις συσκευασίες) και αντιστοιχεί στο 36 % των στερεών αστικών αποβλήτων 30 . Τα υψηλά και σταθερά αυξανόμενα επίπεδα παραγόμενων συσκευασιών καθώς και τα χαμηλά επίπεδα επαναχρησιμοποίησης και η ανεπαρκής ανακύκλωση δημιουργούν σημαντικούς φραγμούς για την επίτευξη μιας κυκλικής οικονομίας χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Για τους λόγους αυτούς, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να θεσπίσει κανόνες για ολόκληρο τον κύκλο ζωής των συσκευασιών που συμβάλλουν στην αποτελεσματική λειτουργία της εσωτερικής αγοράς με την εναρμόνιση των εθνικών μέτρων και, παράλληλα, προλαμβάνουν και μειώνουν τις δυσμενείς επιπτώσεις των συσκευασιών και των απορριμμάτων συσκευασίας στο περιβάλλον και την υγεία του ανθρώπου. Η θέσπιση μέτρων που συνάδουν με την ιεράρχηση των αποβλήτων αναμένεται να συμβάλει στη μετάβαση σε μια κυκλική οικονομία.

(3)Στην οδηγία 94/62/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 31 θεσπίζονται απαιτήσεις για τα κράτη μέλη όσον αφορά τις συσκευασίες, όπως βασικές απαιτήσεις που σχετίζονται με τη σύνθεση των συσκευασιών και την επαναχρησιμοποιήσιμη και ανακτήσιμη φύση τους, καθώς και στόχοι ανάκτησης και ανακύκλωσης.

(4)Το 2014, στο πλαίσιο ελέγχου καταλληλότητας σχετικά με την οδηγία 94/62/ΕΚ 32 συστήθηκε η πραγματοποίηση προσαρμογών των βασικών απαιτήσεων προκειμένου να καταστούν «πιο συγκεκριμένες και εύκολα εφαρμόσιμες» και να ενισχυθούν, καθώς θεωρήθηκαν βασικό μέσο για τη βελτίωση των περιβαλλοντικών επιδόσεων των συσκευασιών.

(5)Σύμφωνα με την Πράσινη Συμφωνία 33 , το νέο σχέδιο δράσης για την κυκλική οικονομία 34  δεσμεύεται να ενισχύσει τις βασικές απαιτήσεις για τις συσκευασίες προκειμένου να καταστούν όλες οι συσκευασίες επαναχρησιμοποιήσιμες ή ανακυκλώσιμες έως το 2030 και να εξετάσει άλλα μέτρα για τη μείωση των (υπερβολικών) συσκευασιών και των απορριμμάτων συσκευασίας, την προώθηση του σχεδιασμού για την επαναχρησιμοποίηση και την ανακυκλωσιμότητα των συσκευασιών, τη μείωση της πολυπλοκότητας των υλικών συσκευασίας και τη θέσπιση απαιτήσεων για το ανακυκλωμένο περιεχόμενο στις πλαστικές συσκευασίες. Δεσμεύει την Επιτροπή να εξετάσει αν είναι εφικτή σε επίπεδο ΕΕ η επισήμανση που θα διευκολύνει τη χωριστή διαλογή των απορριμμάτων συσκευασίας στην πηγή.

(6)Οι πλαστικές συσκευασίες είναι το υλικό με την υψηλότερη ένταση άνθρακα και, όσον αφορά τη χρήση ορυκτών καυσίμων, η ανακύκλωση των πλαστικών απορριμμάτων είναι περίπου πέντε φορές καλύτερη σε σχέση με την αποτέφρωση με ανάκτηση ενέργειας 35 . Όπως αναφέρεται στην ευρωπαϊκή στρατηγική για τις πλαστικές ύλες 36 , το νέο σχέδιο δράσης για την κυκλική οικονομία δεσμεύεται να αυξήσει τη χρήση ανακυκλωμένων πλαστικών και να συμβάλει στην περισσότερο βιώσιμη χρήση των πλαστικών υλών. Ο προϋπολογισμός της Ένωσης και το σύστημα ιδίων πόρων συμβάλλουν στη μείωση της ρύπανσης από τα απορρίμματα πλαστικών συσκευασιών 37 . Με την απόφαση (ΕΕ, Ευρατόμ) 2020/2053 του Συμβουλίου, της 14ης Δεκεμβρίου 2020, για το σύστημα των ιδίων πόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης θεσπίστηκε, από την 1η Ιανουαρίου 2021, εθνική συνεισφορά ανάλογη προς την ποσότητα των απορριμμάτων πλαστικών συσκευασιών που δεν ανακυκλώνονται σε κάθε κράτος μέλος. Ο εν λόγω ίδιος πόρος είναι ένα από τα κίνητρα για τη μείωση της κατανάλωσης πλαστικών μίας χρήσης, την προώθηση της ανακύκλωσης και την τόνωση της κυκλικής οικονομίας.

(7)Στα συμπεράσματα του Δεκεμβρίου 2020 38 , το Συμβούλιο υπογράμμισε ότι η αναθεώρηση της οδηγίας 94/62/ΕΚ θα πρέπει να επικαιροποιήσει και να προβλέψει πιο συγκεκριμένες, αποτελεσματικές και ευεφάρμοστες διατάξεις για τη διευκόλυνση της διάθεσης βιώσιμων συσκευασιών στην εσωτερική αγορά και την ελαχιστοποίηση της πολυπλοκότητας των συσκευασιών, προκειμένου να προαχθούν οικονομικά εφικτές λύσεις, να βελτιωθεί η δυνατότητα επαναχρησιμοποίησης και ανακύκλωσης, να ελαχιστοποιηθούν οι ουσίες που προκαλούν ανησυχία στα υλικά συσκευασίας, ιδίως όσον αφορά τα υλικά συσκευασίας τροφίμων, και να προβλεφθεί η επισήμανση των συσκευασιών με εύληπτο τρόπο ώστε να πληροφορούνται οι καταναλωτές σχετικά με την ανακυκλωσιμότητά τους και πού πρέπει να απορρίπτονται τα απόβλητά τους για να διευκολύνεται η διαλογή και η ανακύκλωση.

(8)Στο ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 10ης Φεβρουαρίου 2021, σχετικά με το νέο σχέδιο δράσης για την κυκλική οικονομία 39 επαναλαμβάνεται ο στόχος να καταστούν όλες οι συσκευασίες επαναχρησιμοποιήσιμες ή ανακυκλώσιμες με οικονομικά βιώσιμο τρόπο έως το 2030, και καλείται η Επιτροπή να υποβάλει νομοθετική πρόταση, συμπεριλαμβανομένων μέτρων και στόχων για τη μείωση των αποβλήτων και φιλόδοξων βασικών απαιτήσεων —στο πλαίσιο της οδηγίας για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας— για τη μείωση των υπερβολικών συσκευασιών, μεταξύ άλλων στο ηλεκτρονικό εμπόριο, τη βελτίωση της ανακυκλωσιμότητας και την ελαχιστοποίηση της πολυπλοκότητας των συσκευασιών, την αύξηση του ανακυκλωμένου περιεχομένου, τη σταδιακή εξάλειψη των επικίνδυνων και επιβλαβών ουσιών και την προώθηση της επαναχρησιμοποίησης.

(9)Ο παρών κανονισμός συμπληρώνει τον κανονισμό [οικολογικός σχεδιασμός για βιώσιμα προϊόντα] 40 , στο πλαίσιο του οποίου οι συσκευασίες δεν αντιμετωπίζονται ως ειδική κατηγορία προϊόντων. Ωστόσο, θα πρέπει να υπενθυμιστεί ότι, όσον αφορά ειδικά προϊόντα, στις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που εκδίδονται βάσει του κανονισμού [οικολογικός σχεδιασμός για βιώσιμα προϊόντα] ενδέχεται να θεσπιστούν πρόσθετες ή πιο λεπτομερείς απαιτήσεις για τις συσκευασίες τους, ιδίως όσον αφορά την ελαχιστοποίηση των συσκευασιών σε περίπτωση που ο σχεδιασμός ή επανασχεδιασμός των προϊόντων μπορεί να οδηγήσει σε συσκευασίες με λιγότερες επιπτώσεις στο περιβάλλον.

(10)Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εφαρμόζεται σε όλες τις συσκευασίες που τίθενται σε κυκλοφορία στην αγορά της Ένωσης και σε όλα τα απορρίμματα συσκευασίας, ανεξάρτητα από τον τύπο συσκευασίας ή το υλικό που χρησιμοποιείται. Για λόγους νομικής σαφήνειας, ο ορισμός της συσκευασίας βάσει της προηγούμενης οδηγίας 94/62/ΕΚ θα πρέπει να αναδιατυπωθεί χωρίς να μεταβληθεί η ουσία του. Οι συσκευασίες προς πώληση, οι ομαδοποιημένες συσκευασίες και οι συσκευασίες μεταφοράς θα πρέπει να οριστούν χωριστά ώστε να αποφευχθεί η επανάληψη της ορολογίας. Συνεπώς, οι συσκευασίες προς πώληση αντιστοιχούν στις πρωτογενείς συσκευασίες, οι ομαδοποιημένες συσκευασίες στις δευτερογενείς συσκευασίες και οι συσκευασίες μεταφοράς στις τριτογενείς συσκευασίες.

(11)Αντικείμενο που αποτελεί αναπόσπαστο μέρος ενός προϊόντος και είναι απαραίτητο για να συγκρατεί, να υποστηρίζει ή να διατηρεί το εν λόγω προϊόν σε όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής του και του οποίου όλα τα στοιχεία προορίζονται να χρησιμοποιηθούν, να καταναλωθούν ή να απορριφθούν μαζί δεν θα πρέπει να θεωρείται συσκευασία, δεδομένου ότι η λειτουργικότητά του συνδέεται εγγενώς με το γεγονός ότι αποτελεί μέρος του προϊόντος. Εντούτοις, δεδομένης της συμπεριφοράς των καταναλωτών ως προς την απόρριψη των φακελίσκων τσαγιού ή καφέ και των μονάδων μίας μερίδας των συστημάτων παρασκευής καφέ ή τσαγιού, τα οποία στην πράξη απορρίπτονται μαζί με το κατάλοιπο του προϊόντος με αποτέλεσμα τη μόλυνση των ροών ανακύκλωσης και λιπασματοποίησης, τα συγκεκριμένα αντικείμενα θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως συσκευασίες. Αυτό συνάδει με τον στόχο της αύξησης της χωριστής συλλογής των βιολογικών αποβλήτων, όπως απαιτείται βάσει του άρθρου 22 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 41 . Επιπλέον, προκειμένου να διασφαλιστεί η συνοχή όσον αφορά τις οικονομικές και επιχειρησιακές υποχρεώσεις σχετικά με το τέλος του κύκλου ζωής, θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως συσκευασίες και όλες οι μονάδες μίας μερίδας των συστημάτων παρασκευής καφέ ή τσαγιού που είναι αναγκαίες για να συγκρατούν καφέ ή τσάι.

(12)Σύμφωνα με την ιεράρχηση των αποβλήτων που καθορίζεται στο άρθρο 4 παράγραφος 2 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ και σύμφωνα με την αντίληψη του κύκλου ζωής με σκοπό την επίτευξη του καλύτερου δυνατού αποτελέσματος από περιβαλλοντική άποψη, τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό αποσκοπούν στη μείωση της ποσότητας των συσκευασιών που διατίθενται στην αγορά, από άποψη όγκου και βάρους, καθώς και στην πρόληψη της παραγωγής απορριμμάτων συσκευασίας ιδίως μέσω της ελαχιστοποίησης των συσκευασιών, της αποφυγής της χρήσης συσκευασιών όταν δεν είναι απαραίτητο και της αύξησης της επαναχρησιμοποίησης των συσκευασιών. Επιπλέον, τα μέτρα αποσκοπούν στην αύξηση της χρήσης ανακυκλωμένου περιεχομένου στις συσκευασίες, ιδίως στις πλαστικές συσκευασίες στις οποίες η χρήση ανακυκλωμένου περιεχομένου είναι ιδιαίτερα χαμηλή, καθώς και στην αύξηση των ποσοστών ανακύκλωσης όλων των συσκευασιών και στην υψηλή ποιότητα των δευτερογενών πρώτων υλών που προκύπτουν και, ταυτόχρονα, στη μείωση άλλων μορφών ανάκτησης και τελικής διάθεσης.

(13)Οι συσκευασίες θα πρέπει να σχεδιάζονται, να κατασκευάζονται και να διατίθενται στο εμπόριο κατά τρόπο που να επιτρέπει την επαναχρησιμοποίηση ή την υψηλής ποιότητας ανακύκλωσή τους, και να περιορίζει στο ελάχιστο τις επιπτώσεις τους στο περιβάλλον καθ’ όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής τους και του κύκλου ζωής των προϊόντων για τα οποία σχεδιάστηκαν.

(14)Σύμφωνα με τους στόχους του σχεδίου δράσης για την κυκλική οικονομία 42 και της στρατηγικής για τη βιωσιμότητα των χημικών προϊόντων 43 και προκειμένου να διασφαλιστεί η ορθή διαχείριση των χημικών προϊόντων καθ’ όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής τους και η μετάβαση σε μια κυκλική οικονομία χωρίς τοξικές ουσίες, και λαμβανομένης υπόψη της σημασίας των συσκευασιών στην καθημερινή ζωή, είναι αναγκαίο ο παρών κανονισμός να επιληφθεί των επιπτώσεων στην υγεία του ανθρώπου και το περιβάλλον καθώς και στις γενικότερες επιδόσεις βιωσιμότητας, μεταξύ άλλων της κυκλικότητας, που προκύπτουν από τις επιπτώσεις των ουσιών που προκαλούν ανησυχία σε ολόκληρο τον κύκλο ζωής των συσκευασιών, από την κατασκευή μέχρι τη χρήση και το τέλος του κύκλου ζωής, συμπεριλαμβανομένης της διαχείρισης απορριμμάτων. 

(15)Λαμβανομένης υπόψη της επιστημονικής και τεχνολογικής προόδου, οι συσκευασίες θα πρέπει να σχεδιάζονται και να κατασκευάζονται κατά τρόπο τέτοιο ώστε να περιορίζεται η παρουσία ορισμένων βαρέων μετάλλων και άλλων ουσιών που προκαλούν ανησυχία. Όπως αναφέρεται στη στρατηγική για τη βιωσιμότητα των χημικών προϊόντων, οι ουσίες που προκαλούν ανησυχία πρέπει να ελαχιστοποιηθούν και να υποκατασταθούν στο μέτρο του δυνατού, και οι μη ουσιώδεις για την κοινωνία χρήσεις των πλέον επιβλαβών χημικών προϊόντων, ιδίως σε καταναλωτικά αγαθά, να καταργηθούν σταδιακά. Συνεπώς, οι ουσίες που προκαλούν ανησυχία ως συστατικά του υλικού συσκευασίας ή οποιουδήποτε στοιχείου της συσκευασίας θα πρέπει να ελαχιστοποιηθούν με στόχο να διασφαλιστεί ότι η συσκευασία, καθώς και τα υλικά που ανακυκλώνονται από τη συσκευασία, δεν έχουν δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία του ανθρώπου ή το περιβάλλον, καθ’ όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής τους.

(16)Σύμφωνα με το σχέδιο δράσης για μηδενική ρύπανση 44 , οι ενωσιακές πολιτικές θα πρέπει να βασίζονται στην αρχή της προληπτικής δράσης στην πηγή. Στη στρατηγική για τη βιωσιμότητα των χημικών προϊόντων, η Επιτροπή υπογραμμίζει ότι ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 45 και ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 46 θα πρέπει να ενισχυθούν ως θεμέλια της κανονιστικής ρύθμισης των χημικών προϊόντων στην Ένωση και θα πρέπει να συμπληρωθούν με συνεκτικές προσεγγίσεις για την αξιολόγηση και τη διαχείριση των χημικών προϊόντων στην υφιστάμενη τομεακή νομοθεσία. Ως εκ τούτου, οι ουσίες που περιέχονται στις συσκευασίες και στα στοιχεία συσκευασίας περιορίζονται στην πηγή και αντιμετωπίζονται πρωτίστως με βάση τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1907/2006 σύμφωνα με τους κανόνες και τις διαδικασίες που καθορίζονται στον τίτλο VIII του εν λόγω κανονισμού, με σκοπό την προστασία της υγείας του ανθρώπου και του περιβάλλοντος, σε όλα τα στάδια του κύκλου ζωής της ουσίας, συμπεριλαμβανομένου του σταδίου των αποβλήτων. Επομένως, θα πρέπει να υπενθυμιστεί ότι οι διατάξεις του εν λόγω κανονισμού εφαρμόζονται για τη θέσπιση ή την τροποποίηση περιορισμών σχετικά με τις ουσίες που παρασκευάζονται για χρήση ή που χρησιμοποιούνται στην παραγωγή συσκευασιών ή στοιχείων συσκευασίας, καθώς και στη θέση σε κυκλοφορία στην αγορά ουσιών που εμπεριέχονται σε συσκευασίες ή στοιχεία συσκευασίας. Όσον αφορά τις συσκευασίες που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1935/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 47 , θα πρέπει να υπενθυμιστεί ότι ο εν λόγω κανονισμός εφαρμόζεται με σκοπό να διασφαλιστεί υψηλό επίπεδο προστασίας των καταναλωτών συσκευασμένων τροφίμων. 

(17)Πέραν των περιορισμών που καθορίζονται στο παράρτημα XVII του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1907/2006 και των διατάξεων του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1935/2004, που εφαρμόζονται στις συσκευασίες που έρχονται σε επαφή με τρόφιμα, ενδείκνυται, για λόγους συνέπειας, να διατηρηθούν οι ισχύοντες περιορισμοί για τον μόλυβδο, το κάδμιο, τον υδράργυρο και το εξασθενές χρώμιο που εμπεριέχονται στις συσκευασίες ή σε στοιχεία συσκευασίας.

(18)Εξαιρέσεις στα επίπεδα συγκέντρωσης μολύβδου, καδμίου, υδραργύρου και εξασθενούς χρωμίου στις συσκευασίες ή σε στοιχεία συσκευασίας θεσπίζονται με την απόφαση 2001/171/ΕΚ της Επιτροπής 48 και την απόφαση 2009/292/ΕΚ της Επιτροπής 49 , που εκδόθηκαν σύμφωνα με την οδηγία 94/62/ΕΚ, και θα πρέπει να διατηρηθούν και στον παρόντα κανονισμό. Εντούτοις, για την τροποποίηση ή την κατάργησή τους, καθώς και για τον καθορισμό, κατά περίπτωση, περαιτέρω εξαιρέσεων από τα επίπεδα συγκέντρωσης μολύβδου, καδμίου, υδραργύρου και εξασθενούς χρωμίου στις συσκευασίες ή σε στοιχεία συσκευασίας, ή για την τροποποίηση της τιμής ορίου συγκέντρωσης των εν λόγω μετάλλων στον παρόντα κανονισμό με σκοπό την προσαρμογή της στην τεχνική και επιστημονική πρόοδο, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(19)Ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει να επιτρέπει τον περιορισμό ουσιών για λόγους χημικής ασφάλειας, ή για λόγους που σχετίζονται με την ασφάλεια των τροφίμων, με εξαίρεση τους περιορισμούς για τον μόλυβδο, το κάδμιο, τον υδράργυρο και το εξασθενές χρώμιο, οι οποίοι είχαν ήδη θεσπιστεί βάσει της οδηγίας 94/62/ΕΚ και οι οποίοι θα πρέπει να εξακολουθήσουν να καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό, δεδομένου ότι οι εν λόγω περιορισμοί άλλων ουσιών καλύπτονται από άλλες νομοθετικές πράξεις της Ένωσης. Ωστόσο, θα πρέπει να επιτρέπει, πρωτίστως για λόγους διαφορετικούς από τη χημική ασφάλεια ή την ασφάλεια των τροφίμων, τον περιορισμό των ουσιών που υπάρχουν στις συσκευασίες ή σε στοιχεία συσκευασίας ή που χρησιμοποιούνται στις διαδικασίες παραγωγής τους, οι οποίες έχουν αρνητικές επιπτώσεις στη βιωσιμότητα των συσκευασιών, ιδίως όσον αφορά την κυκλικότητά τους και, ειδικότερα, την επαναχρησιμοποίηση ή την ανακύκλωση.

(20)Ο σχεδιασμός των συσκευασιών με στόχο την ανακύκλωσή τους, αφού καταστούν απορρίμματα συσκευασίας, είναι ένα από τα πλέον αποδοτικά μέτρα για τη βελτίωση της κυκλικότητας των συσκευασιών και την αύξηση των ποσοστών ανακύκλωσης και της χρήσης ανακυκλωμένου περιεχομένου στις συσκευασίες. Έχουν θεσπιστεί κριτήρια σχεδιασμού συσκευασιών για ανακύκλωση για σειρά μορφών συσκευασιών στο πλαίσιο οικειοθελών προγραμμάτων του κλάδου ή από ορισμένα κράτη μέλη με σκοπό τη διαφοροποίηση των τελών διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού. Για την αποτροπή της δημιουργίας φραγμών για την εσωτερική αγορά και την εξασφάλιση ισότιμων όρων ανταγωνισμού για τον κλάδο, και με στόχο την προώθηση της βιωσιμότητας των συσκευασιών, είναι σημαντικό να καθοριστούν υποχρεωτικές απαιτήσεις όσον αφορά την ανακυκλωσιμότητα των συσκευασιών, με την εναρμόνιση των κριτηρίων και της μεθόδου αξιολόγησης της ανακυκλωσιμότητας των συσκευασιών βάσει μεθόδου σχεδιασμού για ανακύκλωση σε επίπεδο Ένωσης. Για να επιτευχθεί ο στόχος που καθορίζεται στο σχέδιο δράσης για την κυκλική οικονομία, δηλαδή ότι όλες οι συσκευασίες θα πρέπει να είναι ανακυκλώσιμες ή επαναχρησιμοποιήσιμες, με οικονομικά βιώσιμο τρόπο, έως το 2030, θα πρέπει να θεσπιστούν βαθμίδες επιδόσεων ανακυκλωσιμότητας των συσκευασιών βάσει κριτηρίων σχεδιασμού για ανακύκλωση για τις κατηγορίες συσκευασιών που απαριθμούνται στο παράρτημα II. Ωστόσο, οι συσκευασίες θα χρειάζεται να συμμορφώνονται με αυτές μόνο μετά την 1η Ιανουαρίου 2030, ώστε να δοθεί στους οικονομικούς φορείς το χρονικό περιθώριο να προσαρμοστούν.

(21)Δεδομένου ότι η αξιολόγηση του σχεδιασμού για ανακύκλωση δεν διασφαλίζει καθαυτή ότι οι συσκευασίες θα ανακυκλώνονται στην πράξη, είναι απαραίτητο να καθιερωθεί μια ενιαία μέθοδος και κριτήρια για την αξιολόγηση της ανακυκλωσιμότητας των συσκευασιών στην πράξη με βάση τις σύγχρονες διαδικασίες χωριστής συλλογής, διαλογής και ανακύκλωσης και τις υποδομές που πραγματικά διαθέτει η Ένωση. Η σχετική υποβολή εκθέσεων από τα κράτη μέλη και, κατά περίπτωση, από τους οικονομικούς φορείς θα πρέπει να υποστηρίζει τη θέσπιση κατώτατων ορίων ανακυκλωσιμότητας σε «ευρεία κλίμακα» και να επικαιροποιεί, επ’ αυτής της βάσης, τις βαθμίδες επιδόσεων ανακυκλωσιμότητας όσον αφορά τα συγκεκριμένα υλικά και τις κατηγορίες συσκευασιών.

(22)Για να θεσπιστούν εναρμονισμένοι κανόνες σχετικά με τον σχεδιασμό των συσκευασιών με σκοπό τη διασφάλιση της ανακυκλωσιμότητάς τους, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις για τον καθορισμό λεπτομερών κριτηρίων για τον σχεδιασμό των συσκευασιών για ανακύκλωση με βάση τα υλικά και τις κατηγορίες συσκευασιών, καθώς και για την αξιολόγηση της ανακυκλωσιμότητας των συσκευασιών σε ευρεία κλίμακα, συμπεριλαμβανομένων και κατηγοριών συσκευασιών που δεν παρατίθενται στον παρόντα κανονισμό. Προκειμένου να δοθεί στους οικονομικούς φορείς και στα κράτη μέλη επαρκές χρονικό περιθώριο ώστε να συλλέξουν και να υποβάλουν τα απαραίτητα δεδομένα για την καθιέρωση μεθόδων ανακύκλωσης «σε ευρεία κλίμακα», οι κατασκευαστές θα πρέπει να διασφαλίσουν ότι οι συσκευασίες ανακυκλώνονται σε ευρεία κλίμακα από το 2035. Με αυτό τον τρόπο αναμένεται να διασφαλιστεί ότι οι συσκευασίες συμμορφώνονται με τα κριτήρια σχεδιασμού για ανακύκλωση, καθώς και ότι ανακυκλώνονται στην πράξη με βάση τις σύγχρονες διαδικασίες χωριστής συλλογής, διαλογής και ανακύκλωσης.

(23)Για να τονωθεί η καινοτομία στον τομέα των συσκευασιών, είναι σκόπιμο να παρασχεθεί στις συσκευασίες εκείνες που παρουσιάζουν καινοτόμα χαρακτηριστικά τα οποία οδηγούν σε σημαντική βελτίωση της βασικής λειτουργίας των συσκευασιών και αποφέρουν αποδείξιμα περιβαλλοντικά οφέλη, περιορισμένο πρόσθετο χρονικό διάστημα πέντε ετών προκειμένου να συμμορφωθούν προς τις απαιτήσεις ανακυκλωσιμότητας. Τα καινοτόμα χαρακτηριστικά θα πρέπει να επεξηγούνται στον τεχνικό φάκελο που συνοδεύει τη συσκευασία.

(24)Για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας του ανθρώπου και των ζώων, λόγω της φύσης των συσκευασμένων προϊόντων και των σχετικών απαιτήσεων, είναι σκόπιμο οι απαιτήσεις ανακυκλωσιμότητας να μην εφαρμόζονται στη στοιχειώδη συσκευασία, όπως ορίζεται στο άρθρο 1 της οδηγίας 2001/83/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 50 και στο άρθρο 4 σημείο 25 του κανονισμού (ΕΕ) 2019/6 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 51 , η οποία βρίσκεται σε άμεση επαφή με το φάρμακο, ούτε στις ευαίσθητες στην επαφή πλαστικές συσκευασίες των ιατροτεχνολογικών προϊόντων που καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/745 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 52 και των in vitro διαγνωστικών ιατροτεχνολογικών προϊόντων που καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/746 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 53 . Οι εξαιρέσεις αυτές θα πρέπει να εφαρμόζονται έως την 1η Ιανουαρίου 2035.

(25)Ορισμένα κράτη μέλη λαμβάνουν μέτρα για να προωθήσουν την ανακυκλωσιμότητα των συσκευασιών μέσω της διαφοροποίησης των τελών διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού· οι πρωτοβουλίες αυτές σε εθνικό επίπεδο μπορεί να δημιουργήσουν κανονιστική αβεβαιότητα για τους οικονομικούς φορείς, ιδίως στην περίπτωση που προμηθεύουν συσκευασίες σε περισσότερα από ένα κράτη μέλη. Ταυτόχρονα, η διαφοροποίηση των τελών διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού είναι ένα αποτελεσματικό οικονομικό μέσο για την παροχή κινήτρων για τον σχεδιασμό πιο βιώσιμων συσκευασιών, που οδηγεί στη βελτίωση των ανακυκλώσιμων συσκευασιών και, παράλληλα, βελτιώνει τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Ως εκ τούτου, είναι αναγκαίο να εναρμονιστούν τα κριτήρια για τη διαφοροποίηση των τελών διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού βάσει της βαθμίδας επιδόσεων ανακυκλωσιμότητας που προκύπτει από την αξιολόγηση της ανακυκλωσιμότητας, χωρίς να καθορίζεται το πραγματικό ύψος των τελών αυτών. Καθότι τα κριτήρια θα πρέπει να σχετίζονται με τα κριτήρια ανακυκλωσιμότητας των συσκευασιών, είναι σκόπιμο να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει τέτοια εναρμονισμένα κριτήρια και, ταυτόχρονα, να θεσπίζει τα λεπτομερή κριτήρια σχεδιασμού για ανακύκλωση ανά κατηγορία συσκευασίας.

(26)Για να διασφαλιστεί η κυκλικότητα των συσκευασιών, οι συσκευασίες θα πρέπει να σχεδιάζονται και να κατασκευάζονται κατά τρόπο τέτοιο ώστε να παρέχεται η δυνατότητα αυξημένης υποκατάστασης των παρθένων υλικών με ανακυκλωμένα υλικά. Η αύξηση της χρήσης ανακυκλωμένων υλικών υποστηρίζει την ανάπτυξη της κυκλικής οικονομίας με εύρυθμα λειτουργούσες αγορές ανακυκλωμένων υλικών, μειώνει το κόστος, τις εξαρτήσεις και τις αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις που σχετίζονται με τη χρήση πρωτογενών πρώτων υλών και επιτρέπει χρήση των υλικών αποδοτικότερη ως προς τους πόρους. Όσον αφορά τα διάφορα υλικά συσκευασίας, η χαμηλότερη εισροή ανακυκλωμένων υλικών παρατηρείται στις πλαστικές συσκευασίες. Για την αντιμετώπιση των ανησυχιών αυτών με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, είναι απαραίτητο να αυξηθεί η χρήση ανακυκλωμένων πλαστικών υλών, με τη θέσπιση υποχρεωτικών στόχων για το ανακυκλωμένο περιεχόμενο στις πλαστικές συσκευασίες σε διάφορα επίπεδα, ανάλογα με την ευαισθησία κατά την επαφή 54 των διαφόρων εφαρμογών πλαστικών συσκευασιών, και με τη διασφάλιση ότι οι στόχοι θα καταστούν δεσμευτικοί έως το 2030. Για να διασφαλιστεί σταδιακά η κυκλικότητα των συσκευασιών, θα πρέπει να εφαρμοστούν αυξημένοι στόχοι από το 2040.

(27)Θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι το χαρτί που προκύπτει από τη διεργασία παραγωγής ξυλοπολτού δεν θεωρείται ότι περιλαμβάνεται στον ορισμό του πλαστικού υλικού του άρθρου 3 σημείο 43.

(28)Για να διασφαλιστεί υψηλό επίπεδο προστασίας της υγείας του ανθρώπου και των ζώων σύμφωνα με τις απαιτήσεις της ενωσιακής νομοθεσίας και προκειμένου να αποφευχθεί κάθε κίνδυνος για την ασφάλεια του εφοδιασμού και την ασφάλεια των φαρμάκων και των ιατροτεχνολογικών προϊόντων, είναι σκόπιμο να προβλεφθεί η εξαίρεση από την υποχρέωση ελάχιστου ανακυκλωμένου περιεχομένου στις πλαστικές συσκευασίες όσον αφορά τη στοιχειώδη συσκευασία, όπως ορίζεται στο άρθρο 1 σημείο 23 της οδηγίας 2001/83/ΕΚ και στο άρθρο 4 σημείο 25 του κανονισμού (ΕΕ) 2019/6, καθώς και τις ευαίσθητες στην επαφή πλαστικές συσκευασίες των ιατροτεχνολογικών προϊόντων που καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/745 και τις ευαίσθητες στην επαφή συσκευασίες των in vitro διαγνωστικών ιατροτεχνολογικών προϊόντων που καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/746. Η εξαίρεση αυτή θα πρέπει να εφαρμόζεται επίσης στην εξωτερική συσκευασία των φαρμακευτικών προϊόντων για ανθρώπινη και κτηνιατρική χρήση, όπως ορίζεται στο άρθρο 1 σημείο 24 της οδηγίας 2001/83/ΕΚ και στο άρθρο 4 σημείο 26 του κανονισμού (ΕΕ) 2019/6, σε περιπτώσεις που οι εν λόγω συσκευασίες πρέπει να συμμορφώνονται με ειδικές απαιτήσεις για τη διαφύλαξη της ποιότητας του φαρμάκου.

(29)Για την αποτροπή της δημιουργίας φραγμών για την εσωτερική αγορά και τη διασφάλιση της αποτελεσματικής εφαρμογής των υποχρεώσεων, οι οικονομικοί φορείς θα πρέπει να διασφαλίσουν ότι το πλαστικό μέρος κάθε μονάδας συσκευασίας περιέχει ορισμένο ελάχιστο ποσοστό ανακυκλωμένου περιεχομένου που έχει ανακτηθεί από πλαστικά απορρίμματα μετά την κατανάλωση.

(30)Θα πρέπει να παρασχεθεί κίνητρο στους οικονομικούς φορείς προκειμένου να αυξήσουν το ανακυκλωμένο περιεχόμενο στο πλαστικό μέρος της συσκευασίας. Το προσφορότερο μέσο για να επιτευχθεί η εν λόγω αύξηση είναι να διασφαλιστεί η διαφοροποίηση των τελών διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού ανάλογα με το ποσοστό ανακυκλωμένου περιεχομένου στη συσκευασία. Η διαφοροποίηση των τελών θα πρέπει να βασίζεται σε κοινούς κανόνες για τον υπολογισμό και την επαλήθευση του ανακυκλωμένου περιεχομένου στις συσκευασίες αυτές.

(31)Για να διασφαλιστούν ενιαίοι όροι εφαρμογής των κανόνων για τον υπολογισμό και την επαλήθευση, ανά μονάδα πλαστικών απορριμμάτων μετά την κατανάλωση στις συσκευασίες, του ποσοστού ανακυκλωμένου περιεχομένου που ανακτάται από πλαστικά απορρίμματα μετά την κατανάλωση, καθώς και για τον καθορισμό του μορφοτύπου του τεχνικού φακέλου, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει εκτελεστικές διατάξεις, σύμφωνα με το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 55 .

(32)Όσον αφορά τις πλαστικές συσκευασίες, με εξαίρεση όσες κατασκευάζονται από τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο (PET), θα απαιτείται, σε ικανό χρόνο πριν από την ημερομηνία εφαρμογής των σχετικών απαιτήσεων για το ανακυκλωμένο περιεχόμενο, να αξιολογείται εκ νέου η διαθεσιμότητα κατάλληλων τεχνολογιών ανακύκλωσης για τις εν λόγω πλαστικές συσκευασίες, μεταξύ άλλων ως προς την κατάσταση έγκρισης βάσει των συναφών ενωσιακών κανόνων, καθώς και η εγκατάσταση, σε πρακτικό επίπεδο, των εν λόγω τεχνολογιών. Βάσει της εν λόγω αξιολόγησης, ενδέχεται να υπάρξει ανάγκη πρόβλεψης παρεκκλίσεων από τις απαιτήσεις ανακυκλωμένου περιεχομένου για συγκεκριμένες συναφείς ευαίσθητες στην επαφή πλαστικές συσκευασίες, ή αναθεώρησης των παρεκκλίσεων. Για τον σκοπό αυτό, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία έκδοσης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης.

(33)Προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι κίνδυνοι που συνδέονται με ενδεχόμενη ανεπαρκή προσφορά συγκεκριμένων πλαστικών απορριμμάτων για ανακύκλωση, γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει σε υπερβολικές τιμές ή δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία, την ασφάλεια και το περιβάλλον, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης για την προσωρινή τροποποίηση των στόχων υποχρεωτικού ανακυκλωμένου περιεχομένου στις πλαστικές συσκευασίες. Κατά την αξιολόγηση της αιτιολόγησης των εν λόγω κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, η Επιτροπή θα πρέπει να αξιολογεί πλήρως αιτιολογημένες αιτήσεις από φυσικά και νομικά πρόσωπα.

(34)Όσον αφορά τα υλικά εκτός των πλαστικών υλικών, όπως το γυαλί ή το αλουμίνιο, η τάση αντικατάστασης των πρωτογενών πρώτων υλών με ανακυκλωμένα υλικά είναι εμφανής και αναμένεται να συνεχιστεί λόγω των εξελίξεων στο νομικό και οικονομικό περιβάλλον και των προσδοκιών των καταναλωτών. Ωστόσο, η Επιτροπή θα πρέπει να παρακολουθεί στενά τη χρήση ανακυκλωμένου περιεχομένου στα υλικά συσκευασίας εκτός των πλαστικών υλικών, και θα πρέπει να αξιολογεί κατά πόσον είναι σκόπιμη η πρόταση θέσπισης περαιτέρω μέτρων, συμπεριλαμβανομένου του καθορισμού στόχων, με σκοπό την αύξηση της χρήσης ανακυκλωμένου περιεχομένου στις συσκευασίες εκτός των πλαστικών συσκευασιών.

(35)Η ροή βιολογικών αποβλήτων μολύνεται συχνά με συμβατικά πλαστικά υλικά και οι ροές ανακύκλωσης υλικών μολύνονται συχνά με λιπασματοποιήσιμα πλαστικά υλικά. Αυτή η διασταυρούμενη μόλυνση έχει ως αποτέλεσμα σπατάλη πόρων και χαμηλή ποιότητα δευτερογενών πρώτων υλών και θα πρέπει να προλαμβάνεται στην πηγή. Δεδομένου ότι η ενδεδειγμένη οδός διάθεσης για τις λιπασματοποιήσιμες πλαστικές συσκευασίες προκαλεί ολοένα μεγαλύτερη σύγχυση στους καταναλωτές, δικαιολογείται και είναι αναγκαίο να θεσπιστούν σαφείς και κοινοί κανόνες σχετικά με τη χρήση των λιπασματοποιήσιμων πλαστικών συσκευασιών, καθιστώντας την υποχρεωτική μόνον όταν αποφέρει σαφές όφελος για το περιβάλλον ή την υγεία του ανθρώπου. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όταν η χρήση των λιπασματοποιήσιμων συσκευασιών συμβάλλει στη συλλογή ή τη διάθεση βιολογικών αποβλήτων.

(36)Όσον αφορά περιορισμένο αριθμό εφαρμογών συσκευασιών που κατασκευάζονται από βιοαποδομήσιμα πλαστικά πολυμερή, υπάρχει αποδείξιμο περιβαλλοντικό όφελος από τη χρήση λιπασματοποιήσιμων συσκευασιών, οι οποίες εισέρχονται σε εγκαταστάσεις λιπασματοποίησης, μεταξύ άλλων σε εγκαταστάσεις αναερόβιας χώνευσης υπό ελεγχόμενες συνθήκες. Επιπλέον, όταν ένα κράτος μέλος διαθέτει κατάλληλα προγράμματα συλλογής αποβλήτων και υποδομές επεξεργασίας αποβλήτων, θα πρέπει να υπάρχει περιορισμένη ευελιξία κατά τη λήψη της απόφασης για το αν πρέπει να καταστεί υποχρεωτική η χρήση λιπασματοποιήσιμων πλαστικών υλικών για τις λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς στο έδαφος του εν λόγω κράτους μέλους. Προκειμένου να αποφευχθεί η σύγχυση των καταναλωτών όσον αφορά την ορθή απόρριψη και λαμβανομένου υπόψη του περιβαλλοντικού οφέλους από την κυκλικότητα του άνθρακα, όλες οι άλλες πλαστικές συσκευασίες θα πρέπει να καταλήγουν σε ανακύκλωση υλικών και ο σχεδιασμός αυτών των συσκευασιών θα πρέπει να διασφαλίζει ότι δεν επηρεάζει την ανακυκλωσιμότητα των υπόλοιπων ροών αποβλήτων.

(37)Εφόσον δικαιολογείται και είναι σκόπιμο λόγω των τεχνολογικών και κανονιστικών εξελίξεων που επηρεάζουν την απόρριψη των λιπασματοποιήσιμων πλαστικών υλικών και υπό τους ειδικούς όρους που διασφαλίζουν την επωφελή χρήση των εν λόγω υλικών για το περιβάλλον και την υγεία του ανθρώπου, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης, προκειμένου να τροποποιεί ή να επεκτείνει τον κατάλογο λιπασματοποιήσιμων συσκευασιών.

(38)Για να διευκολυνθεί η αξιολόγηση της συμμόρφωσης με τις απαιτήσεις για τις λιπασματοποιήσιμες συσκευασίες, είναι απαραίτητο να προβλεφθεί τεκμήριο συμμόρφωσης για τις λιπασματοποιήσιμες συσκευασίες που συμμορφώνονται με τα εναρμονισμένα πρότυπα που εκδόθηκαν σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1025/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 56 , με σκοπό τη διατύπωση λεπτομερών τεχνικών προδιαγραφών των εν λόγω απαιτήσεων και προκειμένου να ληφθούν υπόψη, σύμφωνα με τις τελευταίες επιστημονικές και τεχνολογικές εξελίξεις, οι παράμετροι, μεταξύ άλλων οι χρόνοι λιπασματοποίησης και τα επιτρεπόμενα επίπεδα μόλυνσης, που αντικατοπτρίζουν τις πραγματικές συνθήκες στις εγκαταστάσεις επεξεργασίας βιολογικών αποβλήτων, μεταξύ άλλων στις διεργασίες αναερόβιας χώνευσης.

(39)Θα πρέπει να υπενθυμιστεί ότι όλες οι λιπασματοποιήσιμες συσκευασίες που συνιστούν υλικό που έρχεται σε επαφή με τρόφιμα πρέπει να πληρούν τις απαιτήσεις που καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1935/2004.

(40)Οι συσκευασίες θα πρέπει να σχεδιάζονται κατά τρόπο τέτοιο ώστε να ελαχιστοποιείται ο όγκος και το βάρος τους και, παράλληλα, να διατηρούν την ικανότητά τους να επιτελούν τις λειτουργίες τους ως συσκευασίες. Ο κατασκευαστής συσκευασιών θα πρέπει να αξιολογεί τη συσκευασία με βάση τα κριτήρια επιδόσεων που απαριθμούνται στο παράρτημα IV του παρόντος κανονισμού. Δεδομένου του στόχου του παρόντος κανονισμού για τη μείωση της παραγωγής συσκευασιών και απορριμμάτων συσκευασίας και τη βελτίωση της κυκλικότητας των συσκευασιών σε ολόκληρη την εσωτερική αγορά, είναι σκόπιμο τα υφιστάμενα κριτήρια να διευκρινιστούν περαιτέρω και να καταστούν πιο αυστηρά. Ως εκ τούτου, ο κατάλογος των κριτηρίων επιδόσεων συσκευασιών που απαριθμούνται στο ισχύον εναρμονισμένο πρότυπο EN 13428:2000 57 θα πρέπει να τροποποιηθεί. Παρότι η εμπορία και η αποδοχή από τους καταναλωτές εξακολουθούν να είναι σημαντικές για τον σχεδιασμό των συσκευασιών, δεν θα πρέπει να αποτελούν μέρος των κριτηρίων επιδόσεων και να δικαιολογούν καθαυτές την αύξηση του βάρους και του όγκου των συσκευασιών. Ωστόσο, αυτό δεν θα πρέπει να υποβαθμίζει τις προδιαγραφές για βιοτεχνικά και βιομηχανικά προϊόντα ή για τα τρόφιμα και τα γεωργικά προϊόντα που είναι καταχωρισμένα και προστατεύονται βάσει του συστήματος προστασίας γεωγραφικής ένδειξης της ΕΕ, στο πλαίσιο του στόχου της Ένωσης για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς και της παραδοσιακής τεχνογνωσίας. Από την άλλη πλευρά, η ανακυκλωσιμότητα, η χρήση ανακυκλωμένου περιεχομένου και η επαναχρησιμοποίηση μπορούν να δικαιολογήσουν την αύξηση του βάρους ή του όγκου των συσκευασιών και θα πρέπει να προστεθούν στα κριτήρια επιδόσεων. Συσκευασίες με διπλά τοιχώματα, διπλούς πυθμένες και άλλα χαρακτηριστικά που αποσκοπούν μόνο στην αύξηση του προσλαμβανόμενου όγκου του προϊόντος δεν θα πρέπει να τίθενται σε κυκλοφορία στην αγορά, διότι δεν πληρούν την απαίτηση περί ελαχιστοποίησης των συσκευασιών. Ο ίδιος κανόνας θα πρέπει να εφαρμόζεται και στις περιττές συσκευασίες, οι οποίες δεν είναι απαραίτητες για τη διασφάλιση της λειτουργικότητας της συσκευασίας.

(41)Για να διασφαλιστεί η συμμόρφωση με τις απαιτήσεις ελαχιστοποίησης των συσκευασιών, θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στον περιορισμό των συσκευασιών με κενό χώρο, των ομαδοποιημένων συσκευασιών και των συσκευασιών μεταφοράς, συμπεριλαμβανομένων των συσκευασιών του ηλεκτρονικού εμπορίου.

(42)Για να διευκολυνθεί η αξιολόγηση της συμμόρφωσης με τις απαιτήσεις για την ελαχιστοποίηση των συσκευασιών, είναι απαραίτητη η παροχή τεκμηρίου συμμόρφωσης για τις συσκευασίες που συμμορφώνονται με τα εναρμονισμένα πρότυπα που εκδόθηκαν σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1025/2012 με σκοπό τη διατύπωση λεπτομερών τεχνικών προδιαγραφών των εν λόγω απαιτήσεων και τον προσδιορισμό μετρήσιμων κριτηρίων σχεδιασμού, συμπεριλαμβανομένων, όπου αρμόζει, ορίων μέγιστου βάρους ή κενού χώρου για ειδικές μορφές συσκευασιών, καθώς και προκαθορισμένων, τυποποιημένων σχεδίων συσκευασίας που συμμορφώνονται με την απαίτηση ελαχιστοποίησης των συσκευασιών.

(43)Για την προαγωγή της κυκλικότητας και της βιώσιμης χρήσης των συσκευασιών, θα πρέπει να παρασχεθούν κίνητρα για τις επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες και τα συστήματα επαναχρησιμοποίησης. Για τον σκοπό αυτό, είναι απαραίτητο να αποσαφηνιστεί η έννοια της επαναχρησιμοποιήσιμης συσκευασίας και να διασφαλιστεί ότι συνδέεται όχι μόνο με τον σχεδιασμό της συσκευασίας, ο οποίος θα πρέπει να επιτρέπει μέγιστο αριθμό διαδρομών ή κύκλων επαναχρησιμοποίησης και την τήρηση των απαιτήσεων ασφάλειας, ποιότητας και υγιεινής κατά την εκκένωση, εκφόρτωση, επαναπλήρωση ή επαναφόρτωσή τους, αλλά και με την εφαρμογή συστημάτων επαναχρησιμοποίησης που πληρούν τις ελάχιστες απαιτήσεις που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό. Για να διευκολυνθεί η αξιολόγηση της συμμόρφωσης με τις απαιτήσεις για τις επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες, είναι απαραίτητη η πρόβλεψη τεκμηρίου συμμόρφωσης για τις συσκευασίες που συμμορφώνονται με τα εναρμονισμένα πρότυπα που εγκρίθηκαν σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1025/2012, με σκοπό τη διατύπωση λεπτομερών τεχνικών προδιαγραφών των εν λόγω απαιτήσεων και τον προσδιορισμό κριτηρίων και μορφών επαναχρησιμοποιήσιμων συσκευασιών, μεταξύ άλλων ελάχιστου αριθμού διαδρομών ή κύκλων επαναχρησιμοποίησης, τυποποιημένων σχεδίων και απαιτήσεων για συστήματα επαναχρησιμοποίησης, συμπεριλαμβανομένων απαιτήσεων υγιεινής.

(44)Είναι απαραίτητο οι καταναλωτές να ενημερώνονται και να τους παρέχεται η δυνατότητα ορθής απόρριψης των απορριμμάτων συσκευασίας, συμπεριλαμβανομένων των λιπασματοποιήσιμων λεπτών και πολύ λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς. Ο πλέον πρόσφορος τρόπος για να επιτευχθεί αυτό είναι να θεσπιστεί σύστημα εναρμονισμένης επισήμανσης με βάση τη σύνθεση των υλικών της συσκευασίας για τη διαλογή των απορριμμάτων και να συνδυαστεί αυτό με αντίστοιχες ετικέτες στα δοχεία απορριμμάτων.

(45)Προκειμένου να διευκολυνθούν οι καταναλωτές στη διαλογή και απόρριψη των απορριμμάτων συσκευασίας, θα πρέπει να θεσπιστεί σύστημα εναρμονισμένων συμβόλων και να απαιτηθεί να τοποθετούνται αυτά τόσο πάνω στις συσκευασίες όσο και πάνω στα δοχεία απορριμμάτων, ώστε να μπορούν οι καταναλωτές να αντιστοιχίζουν τα σύμβολα κατά την απόρριψη. Τα σύμβολα αναμένεται να επιτρέψουν την ορθή διαχείριση των απορριμμάτων, καθώς θα παρέχουν στους καταναλωτές πληροφορίες σχετικά με τις ιδιότητες λιπασματοποίησης των εν λόγω συσκευασιών, ιδίως προκειμένου να αποφεύγεται η σύγχυση των καταναλωτών ως προς το ότι οι λιπασματοποιήσιμες συσκευασίες δεν είναι καθαυτές κατάλληλες για οικιακή λιπασματοποίηση. Η προσέγγιση αυτή αναμένεται να βελτιώσει τη χωριστή διαλογή των απορριμμάτων συσκευασίας, με αποτέλεσμα υψηλότερη ποιότητα ανακύκλωσης των απορριμμάτων συσκευασίας, και να εισαγάγει ένα επίπεδο εναρμόνισης των συστημάτων συλλογής απορριμμάτων συσκευασίας στην εσωτερική αγορά. Επίσης, είναι αναγκαία η εναρμόνιση των συμβόλων που σχετίζονται με τα υποχρεωτικά συστήματα παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής. Δεδομένου ότι δεν συλλέγονται μέσω των συστημάτων συλλογής αστικών αποβλήτων, η χρήση των εν λόγω συμβόλων δεν θα πρέπει να είναι υποχρεωτική για τις συσκευασίες μεταφοράς, με εξαίρεση τις συσκευασίες του ηλεκτρονικού εμπορίου.

(46)Η επισήμανση ανακυκλωμένου περιεχόμενου στις συσκευασίες δεν θα πρέπει να είναι υποχρεωτική, δεδομένου ότι οι πληροφορίες αυτές δεν διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη διασφάλιση της ορθής επεξεργασίας των συσκευασιών κατά το τέλος του κύκλου ζωής. Ωστόσο, οι κατασκευαστές θα υποχρεούνται να εκπληρώνουν στόχους ανακυκλωμένου περιεχομένου βάσει του παρόντος κανονισμού και μπορεί να επιθυμούν να αναγράφουν τις εν λόγω πληροφορίες επάνω στις συσκευασίες τους για να ενημερώνουν σχετικά τους καταναλωτές. Προκειμένου να διασφαλιστεί η κοινοποίηση των εν λόγω πληροφοριών με εναρμονισμένο τρόπο σε ολόκληρη την Ένωση, θα πρέπει να εναρμονιστούν οι ετικέτες που υποδεικνύουν το ανακυκλωμένο περιεχόμενο.

(47)Για να ενημερώνονται οι τελικοί χρήστες σχετικά με τη δυνατότητα επαναχρησιμοποίησης, τη διαθεσιμότητα συστημάτων επαναχρησιμοποίησης και τη θέση των σημείων συλλογής των επαναχρησιμοποιήσιμων συσκευασιών, οι εν λόγω συσκευασίες θα πρέπει να φέρουν κωδικό QR ή άλλον φορέα δεδομένων που παρέχει αυτές τις πληροφορίες. Ο κωδικός QR θα πρέπει, επίσης, να διευκολύνει την παρακολούθηση και τον υπολογισμό των διαδρομών και των κύκλων επαναχρησιμοποίησης. Επιπλέον, οι επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες προς πώληση θα πρέπει να προσδιορίζονται με σαφήνεια στο σημείο πώλησης.

(48)Δεν θα πρέπει να υπάρχουν πολλαπλές ετικέτες στη συσκευασία. Για να αποφευχθεί αυτό, όταν άλλες νομοθετικές πράξεις της ΕΕ απαιτούν οι πληροφορίες επί του συσκευασμένου προϊόντος να διατίθενται ψηφιακά μέσω φορέα δεδομένων, οι πληροφορίες που απαιτούνται για τη συσκευασία βάσει του παρόντος κανονισμού και οι πληροφορίες που απαιτούνται για το συσκευασμένο προϊόν θα πρέπει να είναι προσβάσιμες μέσω του ίδιου φορέα δεδομένων. Ο εν λόγω φορέας δεδομένων θα πρέπει να συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού ή άλλης ισχύουσας νομοθεσίας της Ένωσης. Ειδικότερα, όταν το συσκευασμένο προϊόν καλύπτεται από τον κανονισμό [οικολογικός σχεδιασμός για βιώσιμα προϊόντα] ή άλλη νομοθεσία της Ένωσης βάσει της οποίας απαιτείται ψηφιακό διαβατήριο προϊόντος, το εν λόγω ψηφιακό διαβατήριο προϊόντος θα πρέπει να χρησιμοποιείται και για την παροχή των σχετικών πληροφοριών βάσει του παρόντος κανονισμού.

(49)Για να υποστηριχθεί η υλοποίηση των στόχων του παρόντος κανονισμού, οι καταναλωτές θα πρέπει να προστατεύονται από παραπλανητικές και συγκεχυμένες πληροφορίες σχετικά με τα χαρακτηριστικά των συσκευασιών και την κατάλληλη επεξεργασία τους κατά το τέλος του κύκλου ζωής τους, για τα οποία έχουν θεσπιστεί εναρμονισμένες ετικέτες βάσει του παρόντος κανονισμού. Θα πρέπει να είναι δυνατή η αναγνώριση των συσκευασιών που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού μέσω συμβόλου διαπίστευσης σε ολόκληρο το έδαφος στο οποίο εφαρμόζεται το εν λόγω σύστημα. Το εν λόγω σύμβολο θα πρέπει να είναι σαφές και προφανές για τους καταναλωτές και τους χρήστες όσον αφορά την ανακυκλωσιμότητα της συσκευασίας. Για τον σκοπό αυτό, θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι το σύμβολο «Green Dot», που χρησιμοποιείται σε ορισμένα κράτη μέλη για να υποδεικνύει ότι ο παραγωγός έχει πραγματοποιήσει οικονομική συνεισφορά σε εθνικό σύστημα ανάκτησης συσκευασιών 58 , θα μπορούσε να παραπλανήσει τους καταναλωτές ώστε να πιστέψουν ότι οι συσκευασίες που φέρουν αυτό το σύμβολο είναι πάντα ανακυκλώσιμες.

(50)Προκειμένου να διασφαλιστούν ενιαίοι όροι εφαρμογής των απαιτήσεων επισήμανσης, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 291 της Συνθήκης για την περαιτέρω βελτίωση της διαλογής απορριμμάτων, για τη θέσπιση όρων για τον προσδιορισμό της σύνθεσης των υλικών των συσκευασιών μέσω τεχνολογιών ψηφιακής σήμανσης, και για τον καθορισμό λεπτομερών εναρμονισμένων προδιαγραφών για τις απαιτήσεις επισήμανσης για τις συσκευασίες και τα δοχεία απορριμμάτων που θεσπίζονται βάσει του παρόντος κανονισμού. Κατά την ανάπτυξη των εν λόγω προδιαγραφών, η Επιτροπή θα πρέπει να λάβει υπόψη επιστημονικές ή άλλες διαθέσιμες τεχνικές πληροφορίες, συμπεριλαμβανομένων των σχετικών διεθνών προτύπων. Ενόψει του νέου συστήματος, η απόφαση 97/129/ΕΚ της Επιτροπής 59 θα πρέπει να καταργηθεί 42 μήνες μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού και το περιεχόμενό της θα πρέπει να ενσωματωθεί στην εν λόγω εκτελεστική πράξη.

(51)Οι οικονομικοί φορείς θα πρέπει να διασφαλίσουν ότι οι συσκευασίες συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού. Θα πρέπει να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα για να διασφαλίσουν την εν λόγω συμμόρφωση σε σχέση με τους αντίστοιχους ρόλους τους στην αλυσίδα εφοδιασμού προκειμένου να εξασφαλίσουν την ελεύθερη κυκλοφορία των συσκευασιών στην εσωτερική αγορά και να βελτιώσουν τη βιωσιμότητά τους.

(52)Ο κατασκευαστής, γνωρίζοντας λεπτομερώς τη διαδικασία σχεδιασμού και παραγωγής, βρίσκεται σε καλύτερη θέση για να διενεργεί τη διαδικασία αξιολόγησης της συμμόρφωσης που προβλέπεται στον παρόντα κανονισμό. Η εν λόγω αξιολόγηση της συμμόρφωσης θα πρέπει, συνεπώς, να παραμείνει αποκλειστικά υποχρέωση του κατασκευαστή.

(53)Θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι οι προμηθευτές συσκευασιών ή υλικών συσκευασίας παρέχουν στον κατασκευαστή όλες τις πληροφορίες και την τεκμηρίωση που είναι απαραίτητες ώστε ο κατασκευαστής να αποδεικνύει τη συμμόρφωση των συσκευασιών και των υλικών συσκευασίας. Αυτές οι πληροφορίες και η τεκμηρίωση θα πρέπει να παρέχονται είτε σε έντυπη είτε σε ηλεκτρονική μορφή.

(54)Για να διαφυλαχθεί η λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, είναι αναγκαίο να διασφαλιστεί ότι οι συσκευασίες από τρίτες χώρες που εισέρχονται στην αγορά της Ένωσης συμμορφώνονται με τον παρόντα κανονισμό, είτε εισάγονται ως αυτοτελείς συσκευασίες είτε σε συσκευασμένο προϊόν. Είναι ιδιαίτερα αναγκαίο να διασφαλίζεται ότι οι κατασκευαστές έχουν διενεργήσει τις κατάλληλες διαδικασίες αξιολόγησης της συμμόρφωσης όσον αφορά τις εν λόγω συσκευασίες. Ως εκ τούτου, οι εισαγωγείς θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι συσκευασίες που θέτουν σε κυκλοφορία στην αγορά συμμορφώνονται με τις εν λόγω απαιτήσεις και ότι ο φάκελος που καταρτίζουν οι κατασκευαστές είναι στη διάθεση των αρμόδιων εθνικών αρχών για έλεγχο.

(55)Όταν θέτει μια συσκευασία σε κυκλοφορία στην αγορά, κάθε εισαγωγέας θα πρέπει να αναγράφει στη συσκευασία το όνομα, την καταχωρισμένη εμπορική επωνυμία ή το καταχωρισμένο εμπορικό σήμα του, καθώς και την ταχυδρομική διεύθυνσή του και, εφόσον υπάρχουν, τα ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας με αυτόν. Θα πρέπει να προβλέπονται εξαιρέσεις όταν η συσκευασία δεν επιτρέπει την αναγραφή των ενδείξεων αυτών.

(56)Δεδομένου ότι ο διανομέας διαθέτει τη συσκευασία στην αγορά αφού αυτή τεθεί σε κυκλοφορία στην αγορά από τον κατασκευαστή ή τον εισαγωγέα, θα πρέπει να ενεργεί με τη δέουσα προσοχή σε σχέση με τις ισχύουσες απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού. Ο διανομέας θα πρέπει, επίσης, να διασφαλίζει ότι ο τρόπος με τον οποίο χειρίζεται τη συσκευασία δεν επηρεάζει αρνητικά τη συμμόρφωσή της με τις εν λόγω απαιτήσεις.

(57)Δεδομένου ότι οι διανομείς και οι εισαγωγείς βρίσκονται κοντά στην αγορά και διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη διασφάλιση της συμμόρφωσης των συσκευασιών, θα πρέπει να συμμετέχουν στα καθήκοντα εποπτείας της αγοράς που εκτελούνται από τις αρμόδιες εθνικές αρχές και θα πρέπει να είναι προετοιμασμένοι να συμμετέχουν ενεργά, παρέχοντας στις εν λόγω αρχές όλες τις αναγκαίες πληροφορίες που αφορούν το οικείο προϊόν.

(58)Κάθε εισαγωγέας ή διανομέας ο οποίος είτε θέτει σε κυκλοφορία στην αγορά συσκευασία υπό την επωνυμία ή το εμπορικό σήμα του είτε τροποποιεί τέτοιο προϊόν κατά τρόπο που ενδέχεται να επηρεάσει τη συμμόρφωση με τον παρόντα κανονισμό θα πρέπει να θεωρείται κατασκευαστής και θα πρέπει να αναλαμβάνει τις υποχρεώσεις του κατασκευαστή.

(59)Η διασφάλιση της ιχνηλασιμότητας των συσκευασιών σε ολόκληρη την αλυσίδα εφοδιασμού διευκολύνει το έργο των αρχών εποπτείας της αγοράς όσον αφορά τον εντοπισμό των οικονομικών φορέων που έθεσαν σε κυκλοφορία ή διέθεσαν στην αγορά μη συμμορφούμενες συσκευασίες. Ως εκ τούτου, οι οικονομικοί φορείς θα πρέπει να υποχρεούνται να φυλάσσουν για ορισμένο χρονικό διάστημα τις πληροφορίες σχετικά με τις συναλλαγές τους.

(60)Το πρόβλημα της παραγωγής υπερβολικών απορριμμάτων συσκευασίας δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί πλήρως με τον καθορισμό υποχρεώσεων για τον σχεδιασμό των συσκευασιών. Όσον αφορά ορισμένους τύπους συσκευασίας, θα πρέπει να καθοριστούν υποχρεώσεις ώστε οι οικονομικοί φορείς να μειώσουν τον κενό χώρο όταν χρησιμοποιούν τέτοιες συσκευασίες. Στην περίπτωση των ομαδοποιημένων συσκευασιών, των συσκευασιών μεταφοράς και των συσκευασιών ηλεκτρονικού εμπορίου που χρησιμοποιούνται για τον εφοδιασμό των τελικών διανομέων ή των τελικών χρηστών με προϊόντα, το ποσοστό του κενού χώρου δεν θα πρέπει να υπερβαίνει το 40 %. Σύμφωνα με την ιεράρχηση των αποβλήτων, θα πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα να εξαιρούνται από τη συγκεκριμένη υποχρέωση οι οικονομικοί φορείς που χρησιμοποιούν συσκευασίες προς πώληση ως συσκευασίες ηλεκτρονικού εμπορίου.

(61)Για να διασφαλιστεί υψηλό επίπεδο προστασίας του περιβάλλοντος στην εσωτερική αγορά και υψηλό επίπεδο υγιεινής και ασφάλειας των τροφίμων, και προκειμένου να διευκολυνθεί η επίτευξη των στόχων πρόληψης δημιουργίας απορριμμάτων συσκευασίας, δεν θα πρέπει να επιτρέπεται να τίθενται σε κυκλοφορία στην αγορά περιττές συσκευασίες ή συσκευασίες που μπορούν να αποφευχθούν. Ο κατάλογος τέτοιων μορφών συσκευασίας παρέχεται στο παράρτημα V του παρόντος κανονισμού. Για την προσαρμογή του καταλόγου στην τεχνική και επιστημονική πρόοδο, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει πράξεις για την τροποποίηση του καταλόγου, σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης.

(62)Για να επιτευχθεί ο στόχος της κυκλικότητας και της βιώσιμης χρήσης των συσκευασιών, είναι απαραίτητο να περιοριστεί ο κίνδυνος οι συσκευασίες που πωλούνται ως επαναχρησιμοποιήσιμες να μην επαναχρησιμοποιούνται στην πράξη και να διασφαλιστεί ότι οι καταναλωτές επιστρέφουν τις επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες. Ο προσφορότερος τρόπος για να επιτευχθεί αυτό είναι να υποχρεωθούν οι οικονομικοί φορείς που χρησιμοποιούν επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες να διασφαλίζουν ότι εφαρμόζεται σύστημα επαναχρησιμοποίησης, επιτρέποντας με αυτόν τον τρόπο την κυκλοφορία, την επιστροφή και την επαναχρησιμοποίηση των εν λόγω συσκευασιών. Για να εξασφαλιστούν τα μέγιστα οφέλη των εν λόγω συστημάτων, θα πρέπει να θεσπιστούν ελάχιστες απαιτήσεις για τα συστήματα ανοικτού βρόχου και κλειστού βρόχου. Η βεβαίωση της συμμόρφωσης των επαναχρησιμοποιήσιμων συσκευασιών με ένα υφιστάμενο σύστημα επαναχρησιμοποίησης θα πρέπει να αποτελεί, επίσης, μέρος του τεχνικού φακέλου των εν λόγω συσκευασιών.

(63)Οι επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες πρέπει να είναι ασφαλείς για τους χρήστες τους. Συνεπώς, οι οικονομικοί φορείς που προσφέρουν τα προϊόντα τους μέσα σε επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες πρέπει να διασφαλίζουν ότι, προτού η επαναχρησιμοποιήσιμη συσκευασία χρησιμοποιηθεί ξανά, υποβάλλεται σε διαδικασία αποκατάστασης, για την οποία θα πρέπει να θεσπιστούν απαιτήσεις.

(64)Οι επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες καθίστανται απορρίμματα, κατά την έννοια του άρθρου 3 σημείο 1 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ, όταν ο κάτοχός τους τις απορρίπτει, προτίθεται να τις απορρίψει ή υποχρεούται να τις απορρίψει. Οι επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες που βρίσκονται σε διαδικασία αποκατάστασης δεν θεωρούνται, κατά κανόνα, απορρίμματα.

(65)Για να παρασχεθούν κίνητρα για την πρόληψη δημιουργίας απορριμμάτων, θα πρέπει να οριστεί η νέα έννοια της «επαναπλήρωσης». Η επαναπλήρωση θα πρέπει να θεωρείται ειδικό μέτρο πρόληψης της δημιουργίας απορριμμάτων το οποίο προσμετράται και είναι αναγκαίο για την επίτευξη των στόχων επαναχρησιμοποίησης και επαναπλήρωσης. Ωστόσο, οι περιέκτες που αποτελούν ιδιοκτησία του καταναλωτή και επιτελούν λειτουργία συσκευασίας στο πλαίσιο επαναπλήρωσης, όπως τα επαναχρησιμοποιήσιμα κύπελλα, κούπες, φιάλες ή κουτιά, δεν αποτελούν συσκευασία κατά την έννοια του παρόντος κανονισμού.

(66)Όταν οι οικονομικοί φορείς παρέχουν τη δυνατότητα αγοράς προϊόντων μέσω επαναπλήρωσης, θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι σταθμοί επαναπλήρωσής τους πληρούν ορισμένες απαιτήσεις προκειμένου να διασφαλίζεται η υγεία και η ασφάλεια των καταναλωτών. Σε αυτό το πλαίσιο, όταν οι καταναλωτές χρησιμοποιούν τους δικούς τους περιέκτες, οι οικονομικοί φορείς θα πρέπει να τους ενημερώνουν σχετικά με τους όρους ασφαλούς επαναπλήρωσης και χρήσης των εν λόγω περιεκτών. Για να προωθήσουν την επαναπλήρωση, οι οικονομικοί φορείς δεν θα πρέπει να παρέχουν, στους σταθμούς επαναπλήρωσης, συσκευασίες δωρεάν ή εκτός συστήματος παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής.

(67)Για να μειωθεί το αυξανόμενο ποσοστό συσκευασιών μίας χρήσης και οι αυξανόμενες ποσότητες των παραγόμενων απορριμμάτων συσκευασίας, είναι αναγκαίο να θεσπιστούν ποσοτικοί στόχοι επαναχρησιμοποίησης και επαναπλήρωσης για τις συσκευασίες σε τομείς οι οποίοι θεωρούνται τομείς με τη μεγαλύτερη δυνατότητα μείωσης των απορριμμάτων συσκευασίας, δηλαδή τρόφιμα και ποτά «σε πακέτο», μεγάλες οικιακές ηλεκτρικές συσκευές και συσκευασίες μεταφοράς. Η ως άνω εκτίμηση βασίστηκε σε παράγοντες όπως τα υφιστάμενα συστήματα επαναχρησιμοποίησης, η αναγκαιότητα χρήσης των συσκευασιών και η δυνατότητα εκπλήρωσης των λειτουργικών απαιτήσεων από άποψη στεγανότητας, καθαριότητας, υγείας, υγιεινής και ασφάλειας. Επίσης, συνεκτιμήθηκαν οι διαφορές των προϊόντων και των συστημάτων παραγωγής και διανομής τους. Ο καθορισμός στόχων αναμένεται να υποστηρίξει την καινοτομία και να αυξήσει το ποσοστό των λύσεων επαναχρησιμοποίησης και επαναπλήρωσης. Η χρήση συσκευασιών μίας χρήσης για τα τρόφιμα και τα ποτά που γεμίζονται και καταναλώνονται εντός των εγκαταστάσεων του τομέα των ξενοδοχείων, της εστίασης και της τροφοδοσίας (HORECA) δεν θα πρέπει να επιτρέπεται.

(68)Για να αυξηθεί η αποτελεσματικότητά τους και να διασφαλιστεί η ισότιμη μεταχείριση των οικονομικών φορέων, οι στόχοι επαναχρησιμοποίησης και επαναπλήρωσης θα πρέπει να επιβληθούν στους οικονομικούς φορείς. Όσον αφορά στόχους για ποτά, αυτοί θα πρέπει να τεθούν επιπλέον και στους κατασκευαστές, δεδομένου ότι αυτοί οι παράγοντες μπορούν να ελέγχουν τη μορφή συσκευασίας των προϊόντων που προσφέρουν. Οι στόχοι θα πρέπει να υπολογιστούν ως ποσοστό πωλήσεων σε επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες στο πλαίσιο συστήματος επαναχρησιμοποίησης ή μέσω επαναπλήρωσης ή, σε περίπτωση συσκευασιών μεταφοράς, ως ποσοστό χρήσεων. Οι στόχοι θα πρέπει να είναι ουδέτεροι ως προς τα υλικά κατασκευής. Για να διασφαλιστούν ενιαίοι όροι εφαρμογής των στόχων επαναχρησιμοποίησης και επαναπλήρωσης, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία να εκδώσει εκτελεστική πράξη σύμφωνα με το άρθρο 291 της Συνθήκης σχετικά με τη μέθοδο υπολογισμού τους.

(69)Ορισμένες χρήσεις μορφών συσκευασιών μεταφοράς μίας χρήσης δεν είναι απαραίτητες, δεδομένου ότι υφίσταται ευρύ φάσμα επαναχρησιμοποιήσιμων εναλλακτικών λύσεων που λειτουργούν ικανοποιητικά. Για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική χρήση των εν λόγω εναλλακτικών λύσεων, είναι σκόπιμο να υποχρεούνται οι οικονομικοί φορείς, κατά τη μεταφορά προϊόντων μεταξύ διαφορετικών εγκαταστάσεων του ίδιου οικονομικού φορέα ή μεταξύ του οικονομικού φορέα και των συνδεδεμένων ή συνεργαζόμενων επιχειρήσεων, να χρησιμοποιούν μόνο επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες μεταφοράς όσον αφορά μορφές συσκευασίας όπως παλέτες, αναδιπλούμενα πλαστικά κουτιά, πλαστικά κιβώτια, εμπορευματοκιβώτια μεσαίας χωρητικότητας για χύδην φορτία, άκαμπτα και εύκαμπτα, ή βαρέλια. Η ίδια υποχρέωση θα πρέπει να ισχύει, για τους ίδιους λόγους, και για τους οικονομικούς φορείς που μεταφέρουν προϊόντα εντός ενός κράτους μέλους.

(70)Η επίτευξη των στόχων επαναχρησιμοποίησης και επαναπλήρωσης μπορεί να είναι δύσκολη για τους μικρότερους οικονομικούς φορείς. Ως εκ τούτου, ορισμένοι οικονομικοί φορείς θα πρέπει να εξαιρούνται από την υποχρέωση επίτευξης των στόχων επαναχρησιμοποίησης συσκευασιών, εφόσον διαθέτουν στην αγορά όγκο συσκευασιών μικρότερο από έναν συγκεκριμένο όγκο ή εμπίπτουν στον ορισμό της πολύ μικρής επιχείρησης βάσει της σύστασης 2003/361 της Επιτροπής 60 , ή εάν ο χώρος πωλήσεών τους, συμπεριλαμβανομένων όλων των χώρων αποθήκευσης και αποστολής, δεν υπερβαίνει ορισμένο όριο εμβαδού. Θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης προκειμένου να θέτει στόχους επαναχρησιμοποίησης και επαναπλήρωσης για άλλα προϊόντα, να θεσπίζει περαιτέρω εξαιρέσεις για άλλους οικονομικούς φορείς ή να εξαιρεί ειδικές μορφές συσκευασίας που καλύπτονται από τους στόχους επαναχρησιμοποίησης ή επαναπλήρωσης σε περίπτωση σοβαρών προβλημάτων υγιεινής ή ασφάλειας των τροφίμων ή περιβαλλοντικών ζητημάτων που εμποδίζουν την επίτευξη των εν λόγω στόχων.

(71)Για να καταστεί εφικτή η επαλήθευση της συμμόρφωσης με τους στόχους επαναχρησιμοποίησης και επαναπλήρωσης, είναι απαραίτητο οι αντίστοιχοι οικονομικοί φορείς να υποβάλλουν δεδομένα στις αρμόδιες αρχές. Οι οικονομικοί φορείς θα πρέπει να υποβάλλουν τα σχετικά δεδομένα για κάθε ημερολογιακό έτος, αρχής γενομένης από την 1η Ιανουαρίου 2030. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να θέτουν τα εν λόγω δεδομένα στη διάθεση του κοινού.

(72)Δεδομένων των σταθερών επιπέδων υψηλής κατανάλωσης, της μη αποδοτικής χρήσης πόρων και του κινδύνου ανεξέλεγκτης απόρριψης σε δημόσιους χώρους, που παρουσιάζουν οι πλαστικές σακούλες μεταφοράς, είναι σκόπιμο να διατηρηθούν οι διατάξεις που αποσκοπούν στην επίτευξη σταθερής μείωσης της κατανάλωσης πλαστικών σακουλών μεταφοράς, όπως είχαν ήδη θεσπιστεί με την οδηγία 94/62/ΕΚ, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία (ΕΕ) 2015/720 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 61 . Δεδομένων των υφιστάμενων αποκλινουσών προσεγγίσεων και των περιορισμένων απαιτήσεων υποβολής εκθέσεων σχετικά με τις πλαστικές σακούλες μεταφοράς, είναι δύσκολο να διαπιστωθεί κατά πόσον τα μέτρα μείωσης της κατανάλωσης που έλαβαν τα κράτη μέλη έχουν επιτύχει τον στόχο της «σταθερής» μείωσης της κατανάλωσης των εν λόγω σακουλών, ή έχουν αυξήσει την κατανάλωση άλλων ειδών πλαστικών σακουλών μεταφοράς. Συνεπώς, είναι απαραίτητο να εναρμονιστεί ο ορισμός της σταθερής μείωσης της κατανάλωσης και να τεθεί ένας κοινός στόχος, καθώς και να θεσπιστούν νέες απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων.

(73)Δεδομένων των αποτελεσμάτων της μελέτης αξιολόγησης για τις πλαστικές σακούλες μεταφοράς 62 , πρέπει να ληφθούν περαιτέρω μέτρα για τη μείωση της κατανάλωσης λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς και για την αξιολόγηση των πιθανών επιπτώσεων της υποκατάστασής τους με πολύ λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς και πιο χοντρές πλαστικές σακούλες μεταφοράς άνω των 50 μικρομέτρων.

(74)Τα μέτρα των κρατών μελών για την επίτευξη σταθερής μείωσης της κατανάλωσης λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς στο έδαφός τους μπορούν να περιλαμβάνουν τη χρήση εθνικών στόχων μείωσης και τη διατήρηση ή τη θέσπιση οικονομικών μέσων και περιορισμών της εμπορίας, υπό την προϋπόθεση ότι αυτοί οι περιορισμοί είναι αναλογικοί και δεν εισάγουν διακρίσεις. Τα μέτρα αυτά μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με τον περιβαλλοντικό αντίκτυπο της ανάκτησης ή διάθεσης των λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς, τις δυνατότητες λιπασματοποίησής τους, την ανθεκτικότητά τους ή τη συγκεκριμένη χρήση για την οποία προορίζονται.

(75)Για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική και εναρμονισμένη εφαρμογή των απαιτήσεων βιωσιμότητας που καθορίζονται βάσει του παρόντος κανονισμού, η συμμόρφωση με τις εν λόγω απαιτήσεις θα πρέπει να μετράται με αξιόπιστες, ακριβείς και αναπαραγώγιμες μεθόδους που λαμβάνουν υπόψη τις γενικώς αποδεκτές πλέον σύγχρονες μεθόδους.

(76)Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι δεν υπάρχουν φραγμοί στο εμπόριο στην εσωτερική αγορά, οι απαιτήσεις για τη βιωσιμότητα των συσκευασιών, μεταξύ άλλων για τις ουσίες που προκαλούν ανησυχία στις συσκευασίες, τις λιπασματοποιήσιμες συσκευασίες, την ελαχιστοποίηση των συσκευασιών, τις επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες και τα συστήματα επαναχρησιμοποίησης, θα πρέπει να εναρμονιστούν σε επίπεδο Ένωσης. Για να διευκολυνθεί η αξιολόγηση της συμμόρφωσης με τις εν λόγω απαιτήσεις, περιλαμβανομένων των μεθόδων δοκιμών, μέτρησης ή υπολογισμού, είναι απαραίτητη η πρόβλεψη τεκμηρίου συμμόρφωσης για τις συσκευασίες και τα συσκευασμένα προϊόντα που συμμορφώνονται με τα εναρμονισμένα πρότυπα που εγκρίθηκαν σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1025/2012, με σκοπό τη διατύπωση λεπτομερών τεχνικών προδιαγραφών των εν λόγω απαιτήσεων, ιδίως ότι ο κύκλος ζωής των συσκευασιών και των συσκευασμένων προϊόντων αντικατοπτρίζει τη συμπεριφορά του μέσου καταναλωτή και χαρακτηρίζεται από αυστηρότητα, ώστε να αποτρέπεται η εκούσια και ακούσια καταστρατήγηση.

(77)Ελλείψει εναρμονισμένων προτύπων, η προσφυγή σε κοινές τεχνικές προδιαγραφές θα πρέπει να χρησιμοποιείται ως εφεδρική λύση ώστε να διευκολύνεται η εκπλήρωση της υποχρέωσης συμμόρφωσης του κατασκευαστή με τις απαιτήσεις βιωσιμότητας, για παράδειγμα όταν υπάρχουν αδικαιολόγητες καθυστερήσεις στην κατάρτιση εναρμονισμένου προτύπου. Επιπλέον, θα πρέπει να υπάρχει δυνατότητα προσφυγής στη λύση αυτή όταν η Επιτροπή έχει περιορίσει ή αποσύρει τα στοιχεία αναφοράς των σχετικών εναρμονισμένων προτύπων σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1025/2012. Η συμμόρφωση με τις κοινές τεχνικές προδιαγραφές που θεσπίζονται από την Επιτροπή μέσω εκτελεστικών πράξεων θα πρέπει επίσης να παρέχει τεκμήριο συμμόρφωσης.

(78)Για να διασφαλιστούν ενιαίοι όροι εφαρμογής της προσφυγής στις κοινές τεχνικές προδιαγραφές, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 291 της Συνθήκης για τη θέσπιση, την τροποποίηση ή την κατάργηση κοινών τεχνικών προδιαγραφών για τις απαιτήσεις σχετικά με τη βιωσιμότητα, την επισήμανση και τα συστήματα επαναχρησιμοποίησης, καθώς και για τη θέσπιση μεθόδων δοκιμών, μέτρησης και υπολογισμού.

(79)Για να εξασφαλιστεί η συνεκτικότητα με άλλες νομοθετικές πράξεις της Ένωσης, η διαδικασία αξιολόγησης της συμμόρφωσης θα πρέπει να είναι η ενότητα εσωτερικού ελέγχου της παραγωγής που περιλαμβάνεται στον παρόντα κανονισμό με βάση τις ενότητες που περιλαμβάνονται στην απόφαση αριθ. 768/2008/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 63 .

(80)Η σήμανση CE στη συσκευασία δεν θα πρέπει να υποδεικνύει τη συμμόρφωση της συσκευασίας με τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού αλλά μόνο τη συμμόρφωση του συσκευασμένου προϊόντος με την ισχύουσα ενωσιακή νομοθεσία για τα προϊόντα, κατά περίπτωση. Πράγματι, η ενωσιακή νομοθεσία για τα προϊόντα συνήθως απαιτεί την τοποθέτηση της σήμανσης CE που αφορά το προϊόν είτε επί του ίδιου του προϊόντος είτε επί της συσκευασίας του. Η απαίτηση να τοποθετείται η σήμανση CE επί της συσκευασίας προκειμένου να αποδεικνύεται η συμμόρφωση με τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού μπορεί να προκαλέσει σύγχυση και παρανοήσεις ως προς το κατά πόσον η σήμανση αφορά την ίδια τη συσκευασία ή το συσκευασμένο προϊόν, και, τελικά, σε αβεβαιότητα σχετικά με την πραγματική ασφάλεια και συμμόρφωση των οικείων συσκευασμένων προϊόντων.

(81)Αντ’ αυτού, η συμμόρφωση της ίδιας της συσκευασίας με τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να αποδεικνύεται με τη δήλωση συμμόρφωσης ΕΕ.

(82)Οι κατασκευαστές θα πρέπει να συντάσσουν δήλωση συμμόρφωσης ΕΕ για να παρέχουν πληροφορίες σχετικά με τη συμμόρφωση των συσκευασιών με τον παρόντα κανονισμό. Οι κατασκευαστές μπορεί επίσης να υποχρεούνται από άλλες νομοθετικές πράξεις της Ένωσης να καταρτίζουν δήλωση συμμόρφωσης ΕΕ. Για να εξασφαλιστεί η αποτελεσματική πρόσβαση σε πληροφορίες για σκοπούς εποπτείας της αγοράς, θα πρέπει να συντάσσεται ενιαία δήλωση συμμόρφωσης ΕΕ όσον αφορά όλες τις νομικές πράξεις της Ένωσης. Για τη μείωση της διοικητικής επιβάρυνσης των οικονομικών φορέων, θα πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα η εν λόγω ενιαία δήλωση συμμόρφωσης ΕΕ να είναι φάκελος που περιλαμβάνει τις σχετικές επιμέρους δηλώσεις συμμόρφωσης.

(83)Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 765/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 64 παρέχει ένα πλαίσιο για την εποπτεία της αγοράς όσον αφορά τα προϊόντα και για τους ελέγχους των προϊόντων από τρίτες χώρες. Ο εν λόγω κανονισμός θα πρέπει να εφαρμόζεται στις συσκευασίες που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι συσκευασίες που επωφελούνται από την ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων στο εσωτερικό της Ένωσης πληρούν απαιτήσεις που εγγυώνται υψηλό επίπεδο προστασίας δημόσιων συμφερόντων, όπως είναι η ανθρώπινη υγεία, η ασφάλεια και το περιβάλλον.

(84)Η διαχείριση των αποβλήτων στην Ένωση θα πρέπει να βελτιωθεί με στόχο την προστασία, τη διατήρηση και τη βελτίωση της ποιότητας του περιβάλλοντος, την προστασία της υγείας του ανθρώπου, την εξασφάλιση της συνετής, αποδοτικής και ορθολογικής χρησιμοποίησης των φυσικών πόρων, την προαγωγή των αρχών της κυκλικής οικονομίας, την προώθηση της χρήσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, την αύξηση της ενεργειακής απόδοσης, τη μείωση της εξάρτησης της Ένωσης από εισαγόμενους πόρους, τη δημιουργία νέων οικονομικών ευκαιριών και τη συμβολή σε μακροπρόθεσμη ανταγωνιστικότητα. Η αποδοτικότερη χρήση των πόρων θα αποφέρει επίσης σημαντική καθαρή εξοικονόμηση για τις επιχειρήσεις, τις δημόσιες αρχές και τους καταναλωτές στην Ένωση, μειώνοντας ταυτόχρονα τις συνολικές ετήσιες εκπομπές αερίων θερμοκηπίου.

(85)Παρά τις απαιτήσεις και τους στόχους ελαχιστοποίησης των συσκευασιών που καθορίζονται στην οδηγία 94/62/ΕΚ, η παραγωγή απορριμμάτων συσκευασίας αυξάνεται σε απόλυτους όρους και κατά κεφαλήν, οι δε τάσεις υποδεικνύουν περαιτέρω απότομη μείωση της επαναχρησιμοποίησης και επαναπλήρωσης συσκευασιών, η οποία ενισχύεται από την αύξηση της κατανάλωσης σε πακέτο ή στον δρόμο και του ηλεκτρονικού εμπορίου. Καθώς τα προϊόντα, τα υλικά και τα πρότυπα κατανάλωσης έχουν εξελιχθεί, έχει σημειωθεί σημαντική αύξηση της χρήσης συσκευασιών μίας χρήσης, ιδίως των πλαστικών μίας χρήσης. Αυτό σχετίζεται με το περιβάλλον του εμπορίου λιανικής, με μεγαλύτερα δίκτυα διανομής, την κατασκευή και τη συσκευασία προϊόντων σε γραμμές συσκευασίας υψηλής ταχύτητας, που ασκούν συνδυαστικά πτωτική πίεση στην αγορά επαναχρησιμοποίησης και επαναπλήρωσης.

(86)Για την παρακολούθηση και την επαλήθευση της συμμόρφωσης των παραγωγών και των οργανώσεων ευθύνης του παραγωγού με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού οι οποίες σχετίζονται με τη συλλογή και την επεξεργασία απορριμμάτων από τα προϊόντα τους, είναι απαραίτητο τα κράτη μέλη να ορίσουν μία ή περισσότερες αρμόδιες αρχές.

(87)Για να εξασφαλιστεί καλύτερη, πιο έγκαιρη και πιο ομοιόμορφη εφαρμογή των υποχρεώσεων από τα κράτη μέλη και για να προληφθούν τυχόν αδυναμίες εφαρμογής, θα πρέπει να τηρείται σύστημα εκθέσεων έγκαιρης προειδοποίησης για τον εντοπισμό των ανεπαρκειών και για να καθίσταται δυνατή η ανάληψη δράσης πριν από τις προθεσμίες για την επίτευξη των στόχων. Η επέκταση του εν λόγω συστήματος, το οποίο, με βάση την οδηγία 94/62/ΕΚ, καλύπτει την επίτευξη των στόχων ανακύκλωσης, θα πρέπει να περιλαμβάνει, επίσης, στόχους μείωσης των απορριμμάτων συσκευασίας, τους οποίους τα κράτη μέλη θα πρέπει να επιτύχουν έως το 2030 και το 2035.

(88)Δεδομένου ότι η διαχείριση των συσκευασιών και των απορριμμάτων συσκευασίας είναι σημαντικό στοιχείο της διαχείρισης αποβλήτων εν γένει, τα κράτη μέλη θα πρέπει να αφιερώσουν χωριστό κεφάλαιο για αυτό το ζήτημα στα σχέδια διαχείρισης αποβλήτων που κατάρτισαν στο πλαίσιο της εκπλήρωσης της υποχρέωσης που καθορίζεται στην οδηγία 2008/98/ΕΚ. Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί στα μέτρα για την πρόληψη και την επαναχρησιμοποίηση των αποβλήτων.

(89)Ο παρών κανονισμός βασίζεται στους κανόνες και τις γενικές αρχές διαχείρισης αποβλήτων που καθορίζονται στην οδηγία 2008/98/ΕΚ.

(90)Η πρόληψη της δημιουργίας αποβλήτων αποτελεί τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο για τη βελτίωση της αποδοτικής χρήσης των πόρων και τη μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων των αποβλήτων. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό οι οικονομικοί φορείς να λάβουν κατάλληλα μέτρα για τη μείωση της παραγωγής απορριμμάτων, με εξάλειψη των υπερβολικών συσκευασιών, και για τον περιορισμό των χρήσεων ορισμένων μορφών συσκευασίας, με επέκταση της διάρκειας ζωής των συσκευασιών, επανασχεδιασμό των προϊόντων ώστε να καταστεί εφικτή η αποφυγή ή η μείωση της χρήσης συσκευασιών, συμπεριλαμβανομένων των πωλήσεων χύδην, και με στροφή από συσκευασίες μίας χρήσης σε επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες.

(91)Για να επιτευχθεί η φιλόδοξη και σταθερή μείωση της συνολικής παραγωγής απορριμμάτων συσκευασίας, θα πρέπει να καθοριστούν στόχοι για τη μείωση των κατά κεφαλήν απορριμμάτων συσκευασίας, οι οποίοι θα πρέπει να επιτευχθούν έως το 2030. Η επίτευξη στόχου μείωσης 5 % το 2030 σε σύγκριση με το 2018 αναμένεται να επιφέρει συνολική απόλυτη μείωση περίπου 19 % κατά μέσο όρο σε ολόκληρη τη Ένωση το 2030, σε σύγκριση με το σενάριο αναφοράς για το 2030. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να μειώσουν έως το 2035 την παραγωγή απορριμμάτων συσκευασίας κατά 10 %, σε σύγκριση με το 2018· εκτιμάται ότι η εν λόγω μείωση θα έχει ως αποτέλεσμα μείωση των απορριμμάτων συσκευασίας κατά 29 % σε σύγκριση με το σενάριο αναφοράς για το 2030. Για να εξασφαλιστεί η συνέχιση των προσπαθειών μείωσης και μετά το 2030, θα πρέπει να τεθεί, για το 2035, στόχος μείωσης 10 % από το 2018, δηλαδή μείωση 29 % σε σύγκριση με το σενάριο αναφοράς, και, για το 2040, θα πρέπει να καθοριστεί στόχος μείωσης 15 % από το 2018, δηλαδή μείωση 37 % σε σύγκριση με το σενάριο αναφοράς.

(92)Τα κράτη μέλη μπορούν να επιτύχουν αυτούς τους στόχους με οικονομικά μέσα και άλλα μέτρα με σκοπό την παροχή κινήτρων για την εφαρμογή της ιεράρχησης των αποβλήτων, μεταξύ αυτών μέτρα που θα εφαρμοστούν μέσω προγραμμάτων διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού, και με την προώθηση της δημιουργίας και αποτελεσματικής λειτουργίας συστημάτων επαναχρησιμοποίησης, καθώς και με την ενθάρρυνση των οικονομικών φορέων να παρέχουν στους τελικούς χρήστες περαιτέρω δυνατότητες επαναπλήρωσης. Τα μέτρα αυτά θα πρέπει να θεσπιστούν παράλληλα και συμπληρωματικά προς άλλα μέτρα βάσει του παρόντος κανονισμού που αποσκοπούν στη μείωση των συσκευασιών και των απορριμμάτων συσκευασίας, όπως απαιτήσεις για την ελαχιστοποίηση των συσκευασιών, στόχοι επαναχρησιμοποίησης και επαναπλήρωσης, οριακές τιμές όσον αφορά τον όγκο και μέτρα για την επίτευξη σταθερής μείωσης της κατανάλωσης λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς. Ένα κράτος μέλος μπορεί, εφόσον τηρεί τους γενικούς κανόνες που θεσπίζονται στη Συνθήκη και συμμορφώνεται με τις διατάξεις που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό, να θεσπίσει διατάξεις που υπερβαίνουν τους ελάχιστους στόχους που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό.

(93)Για την εφαρμογή της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει», είναι σκόπιμο να θεσπιστούν οι υποχρεώσεις διαχείρισης των απορριμμάτων συσκευασίας για τους παραγωγούς, στους οποίους περιλαμβάνεται κάθε κατασκευαστής, εισαγωγέας ή διανομέας ο οποίος, ανεξάρτητα από τη χρησιμοποιούμενη τεχνική πώλησης, συμπεριλαμβανομένης της εξ αποστάσεως σύμβασης όπως ορίζεται στο άρθρο 2 σημείο 7 της οδηγίας 2011/83/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 65 , διαθέτει για πρώτη συσκευασία στο έδαφος ενός κράτους μέλους σε επαγγελματική βάση και υπό τη δική του επωνυμία ή εμπορικό σήμα.

(94)Για να παρακολουθείται κατά πόσον οι παραγωγοί εκπληρώνουν τις οικονομικές και οργανωτικές υποχρεώσεις τους για διασφάλιση της διαχείρισης των απορριμμάτων από τις συσκευασίες που διαθέτουν για πρώτη φορά στην αγορά ενός κράτους μέλους, είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί ένα μητρώο, το οποίο θα διαχειρίζεται η αρμόδια αρχή κάθε κράτους μέλους και στο οποίο θα υποχρεούνται να καταχωρίζονται οι παραγωγοί.

(95)Οι απαιτήσεις καταχώρισης θα πρέπει να είναι εναρμονισμένες στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό σε ολόκληρη την Ένωση, ώστε να διευκολύνεται η καταχώριση, ιδίως όταν οι παραγωγοί διαθέτουν συσκευασίες σε διαφορετικά κράτη μέλη. Για να διασφαλιστούν ενιαίοι όροι εφαρμογής των απαιτήσεων καταχώρισης, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 291 της Συνθήκης για τη θέσπιση κοινού μορφοτύπου για την καταχώριση και την υποβολή δεδομένων στο μητρώο, με λεπτομερή αναφορά των δεδομένων που πρέπει να υποβάλλονται.

(96)Σύμφωνα με την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» που διατυπώνεται στο άρθρο 191 παράγραφος 2 της Συνθήκης, είναι σημαντικό οι παραγωγοί που διαθέτουν συσκευασίες και συσκευασμένα προϊόντα στην αγορά της Ένωσης να αναλάβουν την ευθύνη της διαχείρισής τους κατά το τέλος του κύκλου ζωής τους. Θα πρέπει να υπενθυμιστεί ότι πρέπει να θεσπιστούν προγράμματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού, όπως προβλέπεται στην οδηγία 94/62/ΕΚ, το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 2024, καθώς αυτά αποτελούν τα προσφορότερα μέσα για την επίτευξη του ως άνω στόχου και μπορούν να έχουν θετικό περιβαλλοντικό αντίκτυπο με τη μείωση της παραγωγής απορριμμάτων συσκευασίας και την αύξηση της συλλογής και της ανακύκλωσής τους. Τα εν λόγω προγράμματα παρουσιάζουν ευρείες αποκλίσεις ως προς τον τρόπο με τον οποίο έχουν διαμορφωθεί, την αποδοτικότητά τους και το εύρος της ευθύνης των παραγωγών. Συνεπώς, οι κανόνες σχετικά με τη διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού που ορίζονται στην οδηγία 2008/98/ΕΚ θα πρέπει να εφαρμόζονται κατά κανόνα στα προγράμματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού για τους παραγωγούς συσκευασιών και να συμπληρώνονται από περαιτέρω ειδικές διατάξεις, εφόσον απαιτείται και αρμόζει.

(97)Οι παραγωγοί θα πρέπει να είναι σε θέση να ασκούν τις εν λόγω υποχρεώσεις συλλογικά, μέσω οργανώσεων ευθύνης του παραγωγού που αναλαμβάνουν την ευθύνη για λογαριασμό τους. Οι παραγωγοί ή οι οργανώσεις ευθύνης του παραγωγού θα πρέπει να υπόκεινται σε αδειοδότηση από τα κράτη μέλη και θα πρέπει να τεκμηριώνουν, μεταξύ άλλων, ότι διαθέτουν τα οικονομικά μέσα για να καλύψουν το κόστος το οποίο συνεπάγεται η διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού. Τα κράτη μέλη, όταν θεσπίζουν διοικητικούς και διαδικαστικούς κανόνες αδειοδότησης παραγωγών για μεμονωμένους παραγωγούς και οργανώσεις ευθύνης του παραγωγού με σκοπό τη συλλογική συμμόρφωση, θα μπορούν να διαφοροποιούν τις διαδικασίες για τους μεμονωμένους παραγωγούς και τις οργανώσεις ευθύνης του παραγωγού ώστε να περιορίζεται ο διοικητικός φόρτος για τους μεμονωμένους παραγωγούς. Θα πρέπει να υπενθυμιστεί ότι τα κράτη μέλη μπορούν να αδειοδοτούν πολλαπλές οργανώσεις ευθύνης του παραγωγού, καθώς ο ανταγωνισμός μεταξύ τους μπορεί να αποφέρει μεγαλύτερα οφέλη για τους καταναλωτές. Επιπλέον, κατά τη θέσπιση μέτρων που διασφαλίζουν ότι θα συναφθούν συμφωνίες με διανομείς, δημόσιες αρχές ή τρίτους που δραστηριοποιούνται στη διαχείριση αποβλήτων, τα κράτη μέλη θα πρέπει να παρέχουν τη δυνατότητα σύναψης προκαταρκτικών, ή ανάλογων, συμφωνιών και να απαιτούν τη σύναψη δεσμευτικών συμφωνιών μόνο εντός εύλογου χρονικού πλαισίου μετά την αδειοδότηση.

(98)Ο κανονισμός (ΕΕ) 2022/2065 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 66 θεσπίζει κανόνες σχετικά με την ιχνηλασιμότητα των εμπόρων, οι οποίοι, ειδικότερα, περιλαμβάνουν υποχρεώσεις για τους παρόχους επιγραμμικών πλατφορμών που δίνουν στους καταναλωτές τη δυνατότητα να συνάπτουν εξ αποστάσεως συμβάσεις με παραγωγούς που προσφέρουν συσκευασίες σε καταναλωτές που βρίσκονται στην Ένωση. Για να αποφευχθεί ο παρασιτισμός από τις υποχρεώσεις διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού, θα πρέπει να προσδιορίζεται ο τρόπος με τον οποίο θα πρέπει οι εν λόγω πάροχοι να εκπληρώνουν τις εν λόγω υποχρεώσεις όσον αφορά τα μητρώα των παραγωγών συσκευασιών που θεσπίζονται δυνάμει του παρόντος κανονισμού. Σε αυτό το πλαίσιο, οι πάροχοι επιγραμμικών πλατφορμών που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του τμήματος 4 του κεφαλαίου 3 του κανονισμού (ΕΕ) 2022/2065, που παρέχουν στους καταναλωτές τη δυνατότητα να συνάπτουν εξ αποστάσεως συμβάσεις με παραγωγούς, θα πρέπει να λαμβάνουν από τους εν λόγω παραγωγούς πληροφορίες σχετικά με τη συμμόρφωσή τους με τους κανόνες διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό. Οι κανόνες για την ιχνηλασιμότητα των εμπόρων που πωλούν συσκευασίες μέσω του διαδικτύου υπόκεινται στους κανόνες επιβολής που καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΕ) 2022/2065.

(99)Τα κράτη μέλη θα πρέπει να προβλέπουν τα μέτρα για τη διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού βάσει του παρόντος κανονισμού, σύμφωνα με τις διατάξεις της οδηγίας 2008/98/ΕΚ και του παρόντος κανονισμού.

(100)Τα κράτη μέλη θα πρέπει να δημιουργήσουν συστήματα παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής για τα απορρίμματα συσκευασίας, ώστε αυτά να διοχετεύονται προς την καταλληλότερη εναλλακτική λύση διαχείρισης αποβλήτων, σύμφωνα με την ιεράρχηση των αποβλήτων. Τα συστήματα θα πρέπει να παρέχουν τη δυνατότητα συμμετοχής σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, ιδίως στους οικονομικούς φορείς και τις δημόσιες αρχές, και να καθιερώνονται αφού ληφθούν υπόψη το περιβάλλον και η υγεία, η ασφάλεια και η υγιεινή των καταναλωτών. Επίσης, τα συστήματα επιστροφής και συλλογής θα πρέπει να εφαρμόζονται για συσκευασίες εισαγόμενων προϊόντων, με βάση διατάξεις που δεν εισάγουν διακρίσεις.

(101)Τα κράτη μέλη θα πρέπει, επίσης, να λάβουν μέτρα για την προώθηση της ανακύκλωσης που πληροί τα πρότυπα ποιότητας για τη χρήση των ανακυκλωμένων υλικών στους σχετικούς τομείς. Η υποχρέωση αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική δεδομένου του ελάχιστου ποσοστού που έχει καθοριστεί όσον αφορά το ανακυκλωμένο περιεχόμενο στις πλαστικές συσκευασίες.

(102)Έχει αποδειχθεί ότι τα συστήματα παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής που λειτουργούν ικανοποιητικά διασφαλίζουν πολύ υψηλό ποσοστό συλλογής, ιδίως φιαλών και μεταλλικών κουτιών ποτών. Για την υποστήριξη της επίτευξης του στόχου χωριστής συλλογής των πλαστικών φιαλών ποτών μίας χρήσης που καθορίζεται στην οδηγία (ΕΕ) 2019/904 και για την περαιτέρω προώθηση των υψηλών ποσοστών συλλογής μεταλλικών περιεκτών ποτών, είναι σκόπιμο τα κράτη μέλη να θεσπίσουν συστήματα παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής. Τα συστήματα αυτά θα συμβάλουν στην αύξηση του εφοδιασμού δευτερογενών πρώτων υλών καλής ποιότητας, κατάλληλων για ανακύκλωση κλειστού βρόχου, και στη μείωση των απορριμμάτων περιεκτών ποτών.

(103)Τα συστήματα παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής θα πρέπει να είναι υποχρεωτικά για τις πλαστικές φιάλες ποτών μίας χρήσης και τους μεταλλικούς περιέκτες ποτών. Τα κράτη μέλη μπορούν, επίσης, να αποφασίσουν να συμπεριλάβουν και άλλες συσκευασίες στα εν λόγω συστήματα, ιδίως γυάλινες φιάλες μίας χρήσης, και θα πρέπει να διασφαλίσουν ότι τα συστήματα παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής για μορφές συσκευασίας μίας χρήσης, ιδίως γυάλινες φιάλες ποτών μίας χρήσης, διατίθενται εξίσου για τις επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες, εφόσον αυτό είναι εφικτό από τεχνική και οικονομική άποψη. Θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο θέσπισης συστημάτων παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής και για τις επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες. Στις περιπτώσεις αυτές, ένα κράτος μέλος θα πρέπει να μπορεί, εφόσον τηρεί τους γενικούς κανόνες που θεσπίζονται στη Συνθήκη και συμμορφώνεται με τις διατάξεις που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό, να θεσπίσει διατάξεις που υπερβαίνουν τις ελάχιστες απαιτήσεις που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό.

(104)Δεδομένης της φύσης των προϊόντων και των διαφορών μεταξύ των συστημάτων παραγωγής και διανομής τους, τα συστήματα παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής θα πρέπει, εντούτοις, να μην είναι υποχρεωτικά για τις συσκευασίες οίνου, αρωματισμένων αμπελοοινικών προϊόντων, αλκοολούχων ποτών και γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων που απαριθμούνται στο μέρος XVI του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 67 . Τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίζουν συστήματα παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής που καλύπτουν και άλλες συσκευασίες.

(105)Όλα τα συστήματα παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής θα πρέπει να συμμορφώνονται με τις ελάχιστες γενικές απαιτήσεις που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό. Οι εν λόγω απαιτήσεις θα συμβάλουν στην επίτευξη μεγαλύτερης συνοχής και υψηλότερων ποσοστών επιστροφής σε όλα τα κράτη μέλη. Θεσπίστηκαν με βάση τις απόψεις των ενδιαφερόμενων μερών, ανάλυση εμπειρογνωμόνων και τις βέλτιστες πρακτικές από τα υφιστάμενα συστήματα παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής. Οι απαιτήσεις έχουν σχεδιαστεί έτσι ώστε να δίνεται περιθώριο καινοτομίας και, ταυτόχρονα, να παρέχεται ένα επίπεδο ευελιξίας με σκοπό την προσαρμογή στις τοπικές συνθήκες.

(106)Τα κράτη μέλη και όλα τα σχετικά ενδιαφερόμενα μέρη που συμμετέχουν στη δημιουργία των συστημάτων παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής θα πρέπει να καταβάλλουν προσπάθειες για τη μέγιστη διαλειτουργικότητα των εν λόγω συστημάτων και να συνεργαστούν ώστε να διευκολύνουν την επιστροφή των συσκευασιών από τους καταναλωτές, ιδίως σε παραμεθόριες περιοχές, όπου έχει αποδειχθεί ότι η έλλειψη διαλειτουργικότητας προκαλεί χαμηλότερα ποσοστά επιστροφής.

(107)Τα κράτη μέλη που επιτυγχάνουν ποσοστό συλλογής 90 % για τους στοχευόμενους τύπους συσκευασίας χωρίς σύστημα παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής επί δύο συναπτά έτη πριν από την έναρξη ισχύος της παρούσας υποχρέωσης μπορούν να ζητήσουν να εξαιρεθούν από τη θέσπιση συστήματος παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής.

(108)Ως ειδικό μέτρο πρόληψης της παραγωγής απορριμμάτων συσκευασίας, τα κράτη μέλη θα πρέπει να προωθούν ενεργά τις λύσεις επαναχρησιμοποίησης και επαναπλήρωσης. Θα πρέπει να υποστηρίξουν τη θέσπιση συστημάτων επαναχρησιμοποίησης και επαναπλήρωσης και να παρακολουθούν τη λειτουργία και τη συμμόρφωσή τους με τα πρότυπα υγιεινής. Τα κράτη μέλη προτρέπονται να λάβουν και άλλα μέτρα, όπως η δημιουργία συστημάτων παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής που καλύπτουν μορφές επαναχρησιμοποιήσιμων συσκευασιών, η χρήση οικονομικών κινήτρων ή η θέσπιση απαιτήσεων για τους τελικούς διανομείς ώστε να διαθέτουν ορισμένο ποσοστό άλλων προϊόντων πέρα από εκείνα που καλύπτονται από τους στόχους επαναχρησιμοποίησης και επαναπλήρωσης σε επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες ή μέσω επαναπλήρωσης, υπό την προϋπόθεση ότι οι εν λόγω απαιτήσεις δεν θα οδηγήσουν στον κατακερματισμό της ενιαίας αγοράς και στη δημιουργία φραγμών για το εμπόριο.

(109)Η οδηγία 94/62/ΕΚ τροποποιήθηκε με την οδηγία (ΕΕ) 2018/852 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 68  που καθορίζει στόχους ανακύκλωσης για τα κράτη μέλη, οι οποίοι πρέπει να επιτευχθούν έως το 2025 και το 2030. Αυτοί οι στόχοι και οι κανόνες για τον υπολογισμό τους θα πρέπει να διατηρηθούν. Επιπλέον, θα πρέπει να καθοριστούν μέτρα για τη διευκόλυνση της επίτευξης των εν λόγω στόχων, όπως απαιτήσεις βιωσιμότητας για τις συσκευασίες, ιδίως δε διατάξεις σχετικά με την ανακυκλωσιμότητα των συσκευασιών. Για τον λόγο αυτό, δεν θα πρέπει να είναι δυνατή η αναβολή των προθεσμιών για την επίτευξη των στόχων ανακύκλωσης για το 2030.

(110)Σύμφωνα με την οδηγία 94/62/ΕΚ, η Επιτροπή πρέπει να επανεξετάζει τους στόχους ανακύκλωσης των συσκευασιών για το 2030, με σκοπό τη διατήρηση ή, ενδεχομένως, την ενίσχυσή τους. Ωστόσο, δεν είναι ακόμη σκόπιμο να τροποποιηθούν οι στόχοι που έχουν καθοριστεί για το 2030, δεδομένου ότι τα στοιχεία καταδεικνύουν ότι ορισμένα κράτη μέλη εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν δυσκολίες όσον αφορά την επίτευξη των υφιστάμενων στόχων. Για τον λόγο αυτό, θα πρέπει να θεσπιστούν μέτρα που ενθαρρύνουν τους κατασκευαστές να διαθέτουν στην αγορά περισσότερες ανακυκλώσιμες συσκευασίες και, ως εκ τούτου, βοηθούν τα κράτη μέλη να επιτύχουν τους στόχους ανακύκλωσης. Στο μέλλον αναμένεται να δηλώνεται στην Επιτροπή αύξηση των ανακυκλώσιμων συσκευασιών, σε συνδυασμό με αυξημένο επίπεδο λεπτομέρειας των δεδομένων για τις ροές συσκευασιών. Αυτό θα επιτρέψει στην Επιτροπή να επανεξετάζει τους στόχους, με προοπτική διατήρησης ή ενίσχυσής τους. Προκειμένου να λαμβάνεται υπόψη το αποτέλεσμα των μέτρων που αποσκοπούν στη βελτίωση της ανακυκλωσιμότητας των συσκευασιών, η επανεξέταση δεν θα πρέπει να διενεργείται πριν από την προβλεπόμενη γενική αξιολόγηση του κανονισμού, δηλαδή 8 έτη μετά την έναρξη ισχύος του. Κατά την επανεξέταση θα πρέπει επίσης να εξετάζεται το ενδεχόμενο θέσπισης νέων στόχων που προσδιορίζονται πιο λεπτομερειακά σε σχέση με τους υφιστάμενους στόχους.

(111)Ο υπολογισμός των στόχων ανακύκλωσης θα πρέπει να βασίζεται στο βάρος των απορριμμάτων συσκευασίας που καταλήγουν σε ανακύκλωση. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν την αξιοπιστία και την ορθότητα των δεδομένων που συγκεντρώνονται σχετικά με τα ανακυκλωμένα απορρίμματα συσκευασίας. Κατά γενικό κανόνα, η μέτρηση του βάρους των απορριμμάτων συσκευασίας που υπολογίζονται ως ανακυκλωμένα θα πρέπει να γίνεται στο σημείο εισόδου των απορριμμάτων συσκευασίας στην εργασία ανακύκλωσης. Ωστόσο, για τον περιορισμό του διοικητικού φόρτου θα πρέπει να επιτρέπεται στα κράτη μέλη, υπό αυστηρούς όρους και κατά παρέκκλιση από τον γενικό κανόνα, να υπολογίζουν το βάρος των ανακυκλωμένων απορριμμάτων συσκευασίας με βάση τη μέτρηση των εκροών όλων των εργασιών διαλογής, το οποίο θα διορθώνεται με βάση τα μέσα ποσοστά απωλειών που σημειώνονται προτού τα απορρίμματα εισέλθουν στις εργασίες ανακύκλωσης. Απώλειες υλικών που προκύπτουν πριν από την εισροή των απορριμμάτων στην εργασία ανακύκλωσης, για παράδειγμα λόγω διαλογής ή άλλων προκαταρκτικών εργασιών, δεν θα πρέπει να περιλαμβάνονται στις ποσότητες απορριμμάτων που δηλώνονται ως ανακυκλωμένα. Οι απώλειες αυτές μπορούν να καθοριστούν με βάση ηλεκτρονικά μητρώα, τεχνικές προδιαγραφές, λεπτομερείς κανόνες σχετικά με τον υπολογισμό των μέσων ποσοστών απωλειών για διάφορες ροές απορριμμάτων, ή με άλλα ισοδύναμα μέτρα. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να αναφέρουν τα εν λόγω μέτρα στις εκθέσεις ελέγχου ποιότητας που συνοδεύουν τα στοιχεία τα οποία υποβάλλουν στην Επιτροπή σχετικά με την ανακύκλωση των απορριμμάτων. Τα μέσα ποσοστά απωλειών θα πρέπει να προσδιορίζονται κατά προτίμηση σε επίπεδο μεμονωμένων εγκαταστάσεων διαλογής και να συνδέονται με τις διάφορες κύριες κατηγορίες απορριμμάτων, τις διάφορες πηγές (όπως οικιακά ή εμπορικά), τα διάφορα προγράμματα συλλογής και τους διάφορους τύπους εργασιών διαλογής. Τα μέσα ποσοστά απωλειών θα πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο σε περιπτώσεις όπου δεν είναι διαθέσιμα άλλα αξιόπιστα δεδομένα, ιδίως στο πλαίσιο της μεταφοράς και της εξαγωγής απορριμμάτων. Οι απώλειες βάρους υλικών ή ουσιών που οφείλονται σε φυσικές ή χημικές διεργασίες μετασχηματισμού που είναι εγγενείς στη διεργασία ανακύκλωσης, όπου τα απορρίμματα συσκευασιών μετατρέπονται σε καθαυτό προϊόντα, υλικά ή ουσίες, δεν θα πρέπει να αφαιρούνται από το βάρος των απορριμμάτων που δηλώνονται ως ανακυκλωμένα.

(112)Όταν ο υπολογισμός των ποσοστών ανακύκλωσης εφαρμόζεται στην αερόβια ή αναερόβια επεξεργασία βιοαποδομήσιμων απορριμμάτων συσκευασίας, οι ποσότητες απορριμμάτων που υφίστανται αερόβια ή αναερόβια επεξεργασία μπορούν να λογίζονται ως ανακυκλωμένες, με την προϋπόθεση το προϊόν της επεξεργασίας αυτής να προορίζεται για χρήση ως ανακυκλωμένο προϊόν, υλικό ή ουσία. Το προϊόν τέτοιου είδους επεξεργασίας είναι συνήθως λίπασμα ή χώνευμα, όμως μπορούν επίσης να συνυπολογίζονται και άλλα προϊόντα, με την προϋπόθεση ότι περιέχουν συγκρίσιμες ποσότητες ανακυκλωμένου περιεχομένου σε σχέση με την ποσότητα των επεξεργασμένων βιοαποδομήσιμων απορριμμάτων συσκευασίας. Σε άλλες περιπτώσεις, σύμφωνα με τον ορισμό της ανακύκλωσης, η επανεπεξεργασία βιοαποδομήσιμων απορριμμάτων συσκευασίας προς υλικά τα οποία προορίζονται να χρησιμοποιηθούν ως καύσιμα ή άλλο μέσο παραγωγής ενέργειας, τα οποία απορρίπτονται ή τα οποία προορίζονται να χρησιμοποιηθούν σε οποιαδήποτε άλλη εργασία που έχει τους ίδιους σκοπούς με την ανάκτηση αποβλήτων πλην της ανακύκλωσης, δεν θα πρέπει να προσμετρώνται στην επίτευξη των στόχων της ανακύκλωσης.

(113)Όταν υλικά απορριμμάτων συσκευασίας παύουν να είναι απόβλητα ως αποτέλεσμα προπαρασκευαστικής εργασίας πριν υποβληθούν σε επανεπεξεργασία, τα υλικά αυτά θα πρέπει να λογίζονται ως ανακυκλωμένα, υπό την προϋπόθεση ότι προορίζονται να μετατραπούν, με επακόλουθη επανεπεξεργασία, σε προϊόντα, υλικά ή ουσίες, είτε για τον αρχικό σκοπό τους είτε για άλλο σκοπό. Υλικά από αποχαρακτηρισμένα απόβλητα, τα οποία προορίζονται να χρησιμοποιηθούν ως καύσιμα ή άλλο μέσο παραγωγής ενέργειας και τα οποία χρησιμοποιούνται για επίχωση ή απορρίπτονται ή τα οποία προορίζονται για να χρησιμοποιηθούν σε οποιαδήποτε άλλη εργασία που έχει τους ίδιους σκοπούς με την ανάκτηση αποβλήτων πλην της ανακύκλωσης, δεν θα πρέπει να προσμετρώνται στην επίτευξη των στόχων της ανακύκλωσης.

(114)Θα πρέπει να παρασχεθεί στα κράτη μέλη η δυνατότητα να λάβουν υπόψη την ανακύκλωση των μετάλλων που διαχωρίζονται μετά την αποτέφρωση απορριμμάτων κατ’ αναλογία του μεριδίου των απορριμμάτων συσκευασίας που αποτεφρώνονται, με την προϋπόθεση ότι τα ανακυκλωμένα μέταλλα πληρούν συγκεκριμένα ποιοτικά κριτήρια, τα οποία προσδιορίζονται στην εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2019/1004 της Επιτροπής 69 για τη θέσπιση κανόνων με σκοπό τον υπολογισμό, την επαλήθευση και την υποβολή στοιχείων σχετικά με τα απόβλητα σύμφωνα με την οδηγία 2008/98/ΕΚ.

(115)Στην περίπτωση εξαγωγών απορριμμάτων συσκευασίας από την Ένωση για ανακύκλωση, εφαρμόζεται ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1013/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 70 .

(116)Δεδομένου ότι η επαναχρησιμοποίηση έχει ως αποτέλεσμα να μη διατίθενται νέες συσκευασίες στην αγορά, οι επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες προς πώληση που τίθενται σε κυκλοφορία στην αγορά για πρώτη φορά και οι ξύλινες συσκευασίες που επισκευάζονται για επαναχρησιμοποίηση θα πρέπει να συνυπολογίζονται για την επίτευξη των αντίστοιχων στόχων ανακύκλωσης συσκευασιών. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να χρησιμοποιούν αυτή τη δυνατότητα για τον υπολογισμό ενός προσαρμοσμένου επιπέδου των στόχων ανακύκλωσης, υπολογίζοντας έως 5 ποσοστιαίες μονάδες του μέσου μεριδίου, κατά τα τρία προηγούμενα έτη, των επαναχρησιμοποιήσιμων συσκευασιών προς πώληση που διατέθηκαν στην αγορά για πρώτη φορά και επαναχρησιμοποιήθηκαν στο πλαίσιο συστήματος επαναχρησιμοποίησης.

(117)Οι παραγωγοί και οι οργανώσεις ευθύνης του παραγωγού θα πρέπει να συμμετέχουν ενεργά στην παροχή πληροφοριών στους τελικούς χρήστες, ιδίως τους καταναλωτές, σχετικά με την πρόληψη και τη διαχείριση των απορριμμάτων συσκευασίας. Οι πληροφορίες αυτές θα πρέπει να περιλαμβάνουν τη διαθεσιμότητα συμφωνιών επαναχρησιμοποίησης για τις συσκευασίες, τη σημασία των ετικετών που είναι τοποθετημένες στις συσκευασίες και άλλες οδηγίες σχετικά με την απόρριψη των απορριμμάτων συσκευασίας. Οι παραγωγοί θα πρέπει, επίσης, να ενημερώνουν ότι οι τελικοί χρήστες διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη διασφάλιση της περιβαλλοντικά βέλτιστης διαχείρισης των απορριμμάτων συσκευασίας. Στο πλαίσιο της κοινοποίησης πληροφοριών σε όλους τους τελικούς χρήστες, καθώς και της υποβολής στοιχείων σχετικά με τις συσκευασίες, θα πρέπει να γίνεται χρήση των σύγχρονων τεχνολογιών πληροφοριών. Οι πληροφορίες θα πρέπει να παρέχονται είτε με κλασικά μέσα, όπως με αφίσες τόσο σε υπαίθριους όσο και σε εσωτερικούς χώρους και με εκστρατείες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είτε με πιο καινοτόμα μέσα, όπως η ηλεκτρονική πρόσβαση σε ιστοτόπους μέσω κωδικών QR που είναι τοποθετημένοι στη συσκευασία.

(118)Τα κράτη μέλη θα πρέπει να παρέχουν στην Επιτροπή, για κάθε ημερολογιακό έτος, πληροφορίες σχετικά με την επίτευξη των στόχων ανακύκλωσης. Για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των μέτρων που αποσκοπούν στη μείωση της κατανάλωσης λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς, θα πρέπει επίσης να υποβάλλονται στοιχεία σχετικά με την κατανάλωση πολύ λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς και χοντρών πλαστικών σακουλών μεταφοράς, ώστε να διαπιστώνεται εάν η κατανάλωση των εν λόγω σακουλών έχει αυξηθεί λόγω των μέτρων μείωσης που στοχεύουν στις λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς. Τα στοιχεία σχετικά με την ετήσια κατανάλωση πολύ χοντρών σακουλών μεταφοράς θα πρέπει να υποβάλλονται οικειοθελώς από τα κράτη μέλη. Για να μπορεί να διαπιστωθεί κατά πόσον τα υποχρεωτικά συστήματα παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής που θα δημιουργηθούν από τα κράτη μέλη είναι αποτελεσματικά ή εάν δικαιολογείται η θέσπιση από τα κράτη μέλη εξαιρέσεων από την υποχρέωση δημιουργίας τέτοιων συστημάτων, είναι σημαντικό να λαμβάνονται πληροφορίες σχετικά με το ποσοστό συλλογής τέτοιων συσκευασιών μέσω της υποβολής στοιχείων από τα κράτη μέλη.

(119)Για τη θέσπιση της μεθόδου αξιολόγησης της ανακυκλωσιμότητας σε ευρεία κλίμακα, τα κράτη μέλη θα πρέπει, επίσης, να υποβάλλουν στοιχεία για τα ποσοστά ανακύκλωσης των απορριμμάτων συσκευασίας ανά υλικό και τύπο συσκευασίας, τις ποσότητες απορριμμάτων συσκευασίας που συλλέγονται χωριστά για κάθε υλικό συσκευασίας, τις ποσότητες απορριμμάτων συσκευασίας που διατίθενται στην αγορά ανά υλικό και τύπο συσκευασίας, και τις εγκατεστημένες δυναμικότητες διαλογής και ανακύκλωσης. Τα στοιχεία θα πρέπει να υποβάλλονται σε ετήσια βάση.

(120)Τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποβάλλουν τα στοιχεία στην Επιτροπή ηλεκτρονικά και να της παρέχουν έκθεση ελέγχου ποιότητας. Επιπλέον, τα στοιχεία σχετικά με τους στόχους ανακύκλωσης θα πρέπει να συνοδεύονται από έκθεση στην οποία να περιγράφονται τα μέτρα που έχουν ληφθεί για τη θέσπιση αποτελεσματικού συστήματος ελέγχου ποιότητας και ιχνηλασιμότητας των απορριμμάτων συσκευασίας.

(121)Για να διασφαλιστούν ενιαίοι όροι εφαρμογής των υποχρεώσεων υποβολής εκθέσεων, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 291 της Συνθήκης, για τη θέσπιση κανόνων για τον υπολογισμό και την επαλήθευση των στοιχείων σχετικά με την επίτευξη των στόχων ανακύκλωσης, των ποσοστών χωριστής συλλογής συσκευασιών που καλύπτονται από το σύστημα παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής και των στοιχείων που είναι απαραίτητα για τη θέσπιση μεθόδου αξιολόγησης της ανακυκλωσιμότητας σε ευρεία κλίμακα. Η εν λόγω εκτελεστική πράξη θα πρέπει να περιλαμβάνει, επίσης, κανόνες για τον καθορισμό της ποσότητας των παραγόμενων απορριμμάτων συσκευασίας και να θεσπίζει τον μορφότυπο για την υποβολή στοιχείων. Επίσης, θα πρέπει να θεσπίζει τη μέθοδο υπολογισμού της ετήσιας κατανάλωσης λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς ανά άτομο και τον μορφότυπο για την υποβολή των εν λόγω στοιχείων, καθώς αυτό είναι απαραίτητο για την υποστήριξη της παρακολούθησης και της πλήρους εφαρμογής των ουσιαστικών απαιτήσεων που σχετίζονται με τις πλαστικές σακούλες μεταφοράς, ιδίως για τη διασφάλιση της αναλυτικής και υποχρεωτικής υποβολής στοιχείων για διάφορες κατηγορίες πλαστικών σακουλών μεταφοράς. Αυτή η εκτελεστική πράξη θα πρέπει να αντικαταστήσει τις αποφάσεις (ΕΕ) 2018/896 71 και 2005/270/ΕΚ 72 της Επιτροπής.

(122)Για να συμβάλουν στη δυνατότητα των ιδίων και της Επιτροπής να παρακολουθούν την εφαρμογή των στόχων που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό, τα κράτη μέλη θα πρέπει να δημιουργήσουν βάσεις δεδομένων για τις συσκευασίες και να διασφαλίσουν την εύρυθμη λειτουργία τους.

(123)Η αποτελεσματική επιβολή των απαιτήσεων βιωσιμότητας έχει ουσιαστική σημασία για τη διασφάλιση του ισότιμου ανταγωνισμού προκειμένου να διασφαλιστεί η επίτευξη των προσδοκώμενων οφελών και η συμβολή του παρόντος κανονισμού στην επίτευξη των στόχων της Ένωσης για το κλίμα, την ενέργεια και την κυκλικότητα. Ως εκ τούτου, ο κανονισμός (ΕΕ) 2019/1020 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 73 που καθορίζει οριζόντιο πλαίσιο για την εποπτεία της αγοράς και τον έλεγχο των προϊόντων που εισέρχονται στην αγορά της Ένωσης θα πρέπει να εφαρμόζεται στις συσκευασίες για τις οποίες καθορίζονται απαιτήσεις βιωσιμότητας δυνάμει του παρόντος κανονισμού.

(124)Οι συσκευασίες θα πρέπει να τίθενται σε κυκλοφορία στην αγορά μόνον εφόσον δεν παρουσιάζουν γνωστό κίνδυνο για το περιβάλλον και την υγεία του ανθρώπου. Για την καλύτερη εναρμόνιση με τον ειδικό χαρακτήρα των απαιτήσεων βιωσιμότητας και προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι προσπάθειες εποπτείας της αγοράς επικεντρώνονται στη μη συμμόρφωση με τις εν λόγω απαιτήσεις, ως συσκευασία που παρουσιάζει κίνδυνο θα πρέπει, για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, να ορίζεται κάθε συσκευασία η οποία, επειδή δεν συμμορφώνεται με απαίτηση βιωσιμότητας ή επειδή ένας υπεύθυνος οικονομικός φορέας δεν συμμορφώνεται με απαίτηση βιωσιμότητας, μπορεί να επηρεάσει αρνητικά το περιβάλλον ή άλλα δημόσια συμφέροντα που προστατεύονται από τις σχετικές απαιτήσεις.

(125)Θα πρέπει να προβλεφθεί διαδικασία βάσει της οποίας τα ενδιαφερόμενα μέρη θα ενημερώνονται για τα μέτρα που πρόκειται να ληφθούν όσον αφορά τις συσκευασίες που παρουσιάζουν κίνδυνο. Θα πρέπει επίσης να παρέχεται στις αρχές εποπτείας της αγοράς των κρατών μελών η δυνατότητα να ενεργούν σε πρώιμο στάδιο, σε συνεργασία με τους σχετικούς οικονομικούς φορείς, όσον αφορά τέτοιου είδους συσκευασίες. Για να διασφαλιστούν ενιαίοι όροι εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 291 της Συνθήκης προκειμένου να κρίνει αν τα εθνικά μέτρα σε σχέση με μη συμμορφούμενα προϊόντα είναι δικαιολογημένα ή όχι.

(126)Οι αρχές εποπτείας της αγοράς θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να απαιτούν από τους οικονομικούς φορείς να λαμβάνουν διορθωτικά μέτρα όταν διαπιστώνεται είτε ότι μια συσκευασία δεν συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις βιωσιμότητας και επισήμανσης είτε ότι ο οικονομικός φορέας έχει παραβιάσει άλλους κανόνες για τη διάθεση ή τη θέση σε κυκλοφορία συσκευασιών στην αγορά. Για να διασφαλιστούν ενιαίοι όροι εφαρμογής της απαίτησης λήψης διορθωτικών μέτρων εκ μέρους των οικονομικών φορέων, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 291 της Συνθήκης προκειμένου να κρίνει αν ένα εθνικό μέτρο είναι δικαιολογημένο ή όχι.

(127)Σε περίπτωση ανησυχιών για την ανθρώπινη υγεία, στο πλαίσιο της εποπτείας της αγοράς δεν αξιολογείται κίνδυνος για την υγεία του ανθρώπου ή των ζώων που προέρχεται από το υλικό συσκευασίας, αν έχει μεταφερθεί στο συσκευασμένο περιεχόμενο του υλικού συσκευασίας, αλλά ειδοποιούνται οι αρχές που είναι αρμόδιες για τον έλεγχο των κινδύνων και έχουν διοριστεί σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/625 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 74 , τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/745, τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/746, την οδηγία 2001/83/ΕΚ ή τον κανονισμό (ΕΕ) 2019/6.

(128)Οι δημόσιες συμβάσεις ανέρχονται στο 14 % του ΑΕΠ της Ένωσης. Προκειμένου να εξασφαλιστεί η συμβολή στην επίτευξη κλιματικής ουδετερότητας, στη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης και της αποδοτικής χρήσης των πόρων και στη μετάβαση σε μια κυκλική οικονομία που προστατεύει τη δημόσια υγεία και τη βιοποικιλότητα, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία έκδοσης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης, την οποία δύναται να ασκεί εφόσον απαιτείται, για να επιβάλει, κατά περίπτωση, στις αναθέτουσες αρχές και τους αναθέτοντες φορείς, όπως ορίζονται στην οδηγία 2014/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 75 και στην οδηγία 2014/25/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 76 , να εναρμονίζουν τις δημόσιες συμβάσεις τους με συγκεκριμένα κριτήρια ή στόχους για οικολογικές δημόσιες συμβάσεις. Σε σύγκριση με την οικειοθελή προσέγγιση, τα υποχρεωτικά κριτήρια ή στόχοι αναμένεται να διασφαλίσουν τη μεγιστοποίηση της αξιοποίησης των δημόσιων δαπανών για την τόνωση της ζήτησης για συσκευασίες με καλύτερες επιδόσεις. Τα κριτήρια θα πρέπει να χαρακτηρίζονται από διαφάνεια και αντικειμενικότητα και δεν θα πρέπει να εισάγουν διακρίσεις.

(129)Οι εκτελεστικές αρμοδιότητες που ανατίθενται στην Επιτροπή με τον παρόντα κανονισμό και οι οποίες δεν σχετίζονται με τη λήψη απόφασης σχετικά με το κατά πόσον τα μέτρα που λαμβάνουν τα κράτη μέλη ως προς τις μη συμμορφούμενες συσκευασίες είναι δικαιολογημένα ή όχι, θα πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

(130)Όταν πρόκειται για συσκευασία που εισέρχεται στην αγορά της Ένωσης, θα πρέπει να δίνεται προτεραιότητα στη συνεργασία εντός της αγοράς μεταξύ των αρχών εποπτείας της αγοράς και των οικονομικών φορέων. Συνεπώς, παρότι μπορεί να αφορούν οποιαδήποτε συσκευασία εισέρχεται στην αγορά της Ένωσης, οι παρεμβάσεις των αρχών που ορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 25 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1020 θα πρέπει να επικεντρώνονται πρωτίστως στις συσκευασίες που υπόκεινται σε μέτρα απαγόρευσης τα οποία έχουν λάβει οι αρχές εποπτείας της αγοράς. Σε περίπτωση που λάβουν τέτοια μέτρα απαγόρευσης και αυτά δεν περιορίζονται στο εθνικό έδαφος, οι αρχές εποπτείας της αγοράς θα πρέπει να κοινοποιούν στις αρχές που έχουν οριστεί για τους ελέγχους των συσκευασιών που εισέρχονται στην αγορά της Ένωσης τα απαραίτητα στοιχεία για την αναγνώριση των εν λόγω μη συμμορφούμενων συσκευασιών στα σύνορα, συμπεριλαμβανομένων πληροφοριών για τα συσκευασμένα προϊόντα και τους οικονομικούς φορείς, προκειμένου να καταστεί εφικτή η υιοθέτηση μιας προσέγγισης βάσει κινδύνου για τα προϊόντα που εισέρχονται στην αγορά της Ένωσης. Σε αυτές τις περιπτώσεις, τα τελωνεία θα επιδιώκουν την αναγνώριση και την παρακράτηση των εν λόγω συσκευασιών στα σύνορα.

(131)Για να βελτιστοποιηθεί και να ελαφρυνθεί η διαδικασία ελέγχου στα εξωτερικά σύνορα της Ένωσης, είναι απαραίτητο να εξασφαλιστεί η δυνατότητα αυτοματοποιημένης διαβίβασης δεδομένων μεταξύ του συστήματος πληροφοριών και επικοινωνίας για την εποπτεία της αγοράς (στο εξής: ICSMS) και των τελωνειακών συστημάτων. Θα πρέπει να διακριθούν δύο διαφορετικά είδη διαβιβάσεων δεδομένων, με βάση τους αντίστοιχους σκοπούς τους. Πρώτον, τα μέτρα απαγόρευσης που αποφασίζονται από τις αρχές εποπτείας της αγοράς μετά τον εντοπισμό μη συμμορφούμενων συσκευασιών θα πρέπει να κοινοποιούνται από το ICSMS στα τελωνεία για να χρησιμοποιηθούν από τις αρχές που έχουν οριστεί για τους ελέγχους στα εξωτερικά σύνορα, με σκοπό τον εντοπισμό συσκευασιών που ενδέχεται να εμπίπτουν σε ένα τέτοιο μέτρο απαγόρευσης. Για αυτές τις αρχικές διαβιβάσεις δεδομένων θα πρέπει να χρησιμοποιείται το περιβάλλον του ηλεκτρονικού συστήματος διαχείρισης τελωνειακών κινδύνων και ελέγχων (στο εξής: CRMS) που καθορίζεται στο άρθρο 36 του κανονισμού (ΕΕ) 2447/2015 της Επιτροπής 77 , με την επιφύλαξη μελλοντικών εξελίξεων του περιβάλλοντος διαχείρισης τελωνειακών κινδύνων. Δεύτερον, όταν οι τελωνειακές αρχές εντοπίζουν μη συμμορφούμενες συσκευασίες, θα πρέπει να πραγματοποιείται διαχείριση περιστατικού με σκοπό, μεταξύ άλλων, τη διαβίβαση της κοινοποίησης της αναστολής, του συμπεράσματος των αρχών εποπτείας της αγοράς και του αποτελέσματος των μέτρων που έλαβε το τελωνείο. Το περιβάλλον ενιαίας θυρίδας της ΕΕ για τα τελωνεία υποστηρίζει αυτές τις δεύτερες διαβιβάσεις δεδομένων μεταξύ του ICSMS και των εθνικών τελωνειακών συστημάτων.

(132)Για να διασφαλιστούν ενιαίοι όροι εφαρμογής της διασύνδεσης για την επικοινωνία μεταξύ των αρχών εποπτείας της αγοράς και των τελωνειακών αρχών, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 291 της Συνθήκης, για τον προσδιορισμό των διαδικαστικών κανόνων και των λεπτομερειών των ρυθμίσεων εφαρμογής, συμπεριλαμβανομένων των λειτουργιών, των στοιχείων δεδομένων και της επεξεργασίας δεδομένων, καθώς και των κανόνων για την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, την εμπιστευτικότητα και την ευθύνη επεξεργασίας για την εν λόγω διασύνδεση.

(133)Κατά την έκδοση κατʼ εξουσιοδότηση πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης, η Επιτροπή θα πρέπει να διεξάγει, κατά τις προπαρασκευαστικές της εργασίες, τις κατάλληλες διαβουλεύσεις, μεταξύ άλλων σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων, και οι διαβουλεύσεις αυτές να πραγματοποιούνται σύμφωνα με τις αρχές που ορίζονται στη διοργανική συμφωνία της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου 78 . Πιο συγκεκριμένα, προκειμένου να εξασφαλιστεί η ίση συμμετοχή στην προετοιμασία των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο λαμβάνουν όλα τα έγγραφα κατά τον ίδιο χρόνο με τους εμπειρογνώμονες των κρατών μελών, και οι εμπειρογνώμονές τους έχουν συστηματικά πρόσβαση στις συνεδριάσεις των ομάδων εμπειρογνωμόνων της Επιτροπής που ασχολούνται με την προετοιμασία κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων. Κατά την ανάπτυξη των εν λόγω κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, η Επιτροπή θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις επιστημονικές ή άλλες διαθέσιμες τεχνικές πληροφορίες, συμπεριλαμβανομένων των σχετικών διεθνών προτύπων.

(134)Για να διασφαλιστεί η δυνατότητα παρακολούθησης και επιβολής των απαιτήσεων που ορίζει για τα προϊόντα η οδηγία (ΕΕ) 2019/904, καθώς και το ότι αυτές υπόκεινται στη δέουσα εποπτεία της αγοράς, ο κανονισμός (ΕΕ) 2019/1020 θα πρέπει να τροποποιηθεί ώστε να συμπεριλάβει στο πεδίο εφαρμογής του την οδηγία (ΕΕ) 2019/904. Οι απαιτήσεις που σχετίζονται με το ανακυκλωμένο περιεχόμενο σε πλαστική ύλη για τις πλαστικές φιάλες ποτών θα πρέπει να απαλειφθούν από την οδηγία (ΕΕ) 2019/904 από την 1η Ιανουαρίου 2030, καθώς το συγκεκριμένο θέμα ρυθμίζεται αποκλειστικά από τον παρόντα κανονισμό. Επίσης, θα πρέπει να απαλειφθούν οι αντίστοιχες υποχρεώσεις υποβολής εκθέσεων.

(135)Για να ενισχυθεί η εμπιστοσύνη των πολιτών στις συσκευασίες που τίθενται σε κυκλοφορία στην αγορά, ιδίως όσον αφορά τη συμμόρφωση με τις απαιτήσεις βιωσιμότητας, οι οικονομικοί φορείς που διαθέτουν μη συμμορφούμενες συσκευασίες στην αγορά ή η οι οποίοι δεν συμμορφώνονται με τις υποχρεώσεις τους θα πρέπει να υπόκεινται σε κυρώσεις. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο τα κράτη μέλη να θεσπίσουν αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές κυρώσεις στην εθνική νομοθεσία οι οποίες θα επιβάλλονται στις περιπτώσεις μη συμμόρφωσης με τον παρόντα κανονισμό.

(136)Η Επιτροπή θα πρέπει να διενεργήσει αξιολόγηση του παρόντος κανονισμού. Σύμφωνα με την παράγραφο 22 της διοργανικής συμφωνίας για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου, η εν λόγω αξιολόγηση θα πρέπει να βασίζεται σε πέντε κριτήρια, και συγκεκριμένα την αποδοτικότητα, την αποτελεσματικότητα, τη συνάφεια, τη συνεκτικότητα και την προστιθέμενη αξία της ΕΕ, και θα πρέπει να αποτελεί τη βάση των εκτιμήσεων επιπτώσεων για ενδεχόμενα περαιτέρω μέτρα. Η Επιτροπή θα πρέπει να υποβάλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Συμβούλιο, στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και στην Επιτροπή των Περιφερειών έκθεση σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού και τον αντίκτυπό του στην περιβαλλοντική βιωσιμότητα των συσκευασιών και στη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς.

(137)Είναι αναγκαίο να δοθεί επαρκής χρόνος στους οικονομικούς φορείς για να συμμορφωθούν με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τον παρόντα κανονισμό και στα κράτη μέλη για να προετοιμάσουν τη διοικητική υποδομή που απαιτείται για την εφαρμογή του. Επομένως, η εφαρμογή του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να αναβληθεί μέχρι μια ημερομηνία που θα επιτρέπει ευλόγως την ολοκλήρωση των προετοιμασιών αυτών. Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί στη διευκόλυνση της συμμόρφωσης των ΜΜΕ με τις υποχρεώσεις τους και τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, μεταξύ άλλων μέσω καθοδήγησης που θα παρέχει η Επιτροπή για τη διευκόλυνση της συμμόρφωσης των οικονομικών φορέων, με έμφαση στις ΜΜΕ.

(138)Για την τήρηση των εν λόγω δεσμεύσεων και τη θέσπιση ενός φιλόδοξου αλλά εναρμονισμένου πλαισίου για τις συσκευασίες, είναι αναγκαίο να εκδοθεί κανονισμός για τη θέσπιση απαιτήσεων σχετικά με τις συσκευασίες καθ’ όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής τους. Συνεπώς, η οδηγία 94/62/ΕΚ θα πρέπει να καταργηθεί.

(139)Για να δοθεί στα κράτη μέλη η δυνατότητα να λάβουν τα αναγκαία διοικητικά μέτρα όσον αφορά την οργάνωση των διαδικασιών αδειοδότησης από τις αρμόδιες αρχές και, ταυτόχρονα, να διατηρηθεί η συνέχεια για τους οικονομικούς φορείς, η εφαρμογή της παρούσας οδηγίας θα πρέπει να αναβληθεί.

(140)Η οδηγία 94/62/ΕΚ θα πρέπει να καταργηθεί από την ημερομηνία εφαρμογής του παρόντος κανονισμού. Ωστόσο, για να διασφαλιστεί η ομαλή μετάβαση και η συνέχεια έως ότου η Επιτροπή θεσπίσει τους νέους κανόνες βάσει του παρόντος κανονισμού και προκειμένου να εξασφαλιστεί η συνέχεια στην εφαρμογή του συστήματος ιδίων πόρων της Ένωσης όσον αφορά τους ιδίους πόρους που βασίζονται στα μη ανακυκλούμενα απορρίμματα πλαστικών συσκευασιών, ορισμένες υποχρεώσεις βάσει της εν λόγω οδηγίας που σχετίζονται με την επισήμανση, τους στόχους ανακύκλωσης και τη διαβίβαση δεδομένων στην Επιτροπή θα πρέπει να παραμείνουν σε ισχύ για ορισμένο χρονικό διάστημα.

(141)Δεδομένου ότι οι στόχοι του παρόντος κανονισμού, δηλαδή η βελτίωση της περιβαλλοντικής βιωσιμότητας των συσκευασιών και η διασφάλιση της ελεύθερης κυκλοφορίας των συσκευασιών στην εσωτερική αγορά, δεν είναι δυνατό να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη, μπορούν όμως, λόγω της κλίμακάς τους και των αποτελεσμάτων τους, να επιτευχθούν μόνο σε ενωσιακό επίπεδο, η Ένωση μπορεί να λάβει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας όπως διατυπώνεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας όπως διατυπώνεται στο ίδιο άρθρο, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του εν λόγω στόχου,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Κεφάλαιο I
Γενικές διατάξεις

Άρθρο 1
Αντικείμενο

1.Ο παρών κανονισμός θεσπίζει απαιτήσεις για ολόκληρο τον κύκλο ζωής των συσκευασιών όσον αφορά την περιβαλλοντική βιωσιμότητα και την επισήμανση ώστε να επιτρέπεται η θέση τους σε κυκλοφορία στην αγορά, καθώς και για τη διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού, τη συλλογή, την επεξεργασία και την ανακύκλωση των απορριμμάτων συσκευασίας.

2.Ο παρών κανονισμός συμβάλλει στην αποτελεσματική λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, με την εναρμόνιση των εθνικών μέτρων για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας προκειμένου να αποτραπεί η δημιουργία φραγμών στο εμπόριο, η στρέβλωση και ο περιορισμός του ανταγωνισμού στο εσωτερικό της Ένωσης και, παράλληλα, να προληφθούν ή να μειωθούν οι αρνητικές επιπτώσεις των συσκευασιών και των απορριμμάτων συσκευασίας για το περιβάλλον και την υγεία του ανθρώπου, βάσει υψηλού επιπέδου προστασίας του περιβάλλοντος.

3.Ο παρών κανονισμός συμβάλλει στη μετάβαση σε μια κυκλική οικονομία, με τη θέσπιση μέτρων που συνάδουν με την ιεράρχηση των αποβλήτων, σύμφωνα με το άρθρο 4 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ.

Άρθρο 2 
Πεδίο εφαρμογής

1.Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται σε όλες τις συσκευασίες, ανεξάρτητα από το υλικό που χρησιμοποιείται, και σε όλα τα απορρίμματα συσκευασίας, είτε αυτά χρησιμοποιούνται είτε προκύπτουν από τη βιομηχανία, από άλλον τομέα μεταποίησης, από το εμπόριο λιανικής ή τον τομέα διανομής, από γραφεία, από υπηρεσίες ή από νοικοκυριά. 

2.Ο παρών κανονισμός ισχύει με την επιφύλαξη των κανονιστικών απαιτήσεων της Ένωσης για τις συσκευασίες, όπως οι απαιτήσεις ασφάλειας, ποιότητας, προστασίας της υγείας και της υγιεινής των συσκευασμένων προϊόντων ή οι απαιτήσεις περί μεταφοράς, και με την επιφύλαξη των διατάξεων της οδηγίας 2008/98/ΕΚ όσον αφορά τη διαχείριση επικίνδυνων αποβλήτων.

Άρθρο 3
Ορισμοί

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

1)«συσκευασία»: αντικείμενα κατασκευασμένα από οποιοδήποτε υλικό, τα οποία προορίζονται για τη συγκράτηση, την προστασία, τον χειρισμό, την παράδοση ή την παρουσίαση προϊόντων, και τα οποία μπορούν να διαφοροποιούνται σε διαφορετικές μορφές συσκευασίας με βάση τη λειτουργία, το υλικό και τον σχεδιασμό τους, όπως:

α)αντικείμενα που είναι αναγκαία για να συγκρατούν, να υποστηρίζουν ή να συντηρούν το προϊόν καθ’ όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής του, χωρίς να αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του προϊόντος, και τα οποία προορίζονται να χρησιμοποιηθούν, να καταναλωθούν ή να απορριφθούν μαζί με το προϊόν·

β)συστατικά στοιχεία και βοηθητικά στοιχεία αντικειμένου που αναφέρεται στο στοιχείο α), τα οποία είναι ενσωματωμένα στο αντικείμενο·

γ)βοηθητικά στοιχεία αντικειμένου που αναφέρεται στο στοιχείο α) τα οποία είναι απευθείας αναρτημένα ή προσδεδεμένα στο προϊόν και επιτελούν συσκευαστική λειτουργία χωρίς να αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του προϊόντος, και τα οποία προορίζονται να χρησιμοποιηθούν, να καταναλωθούν ή να απορριφθούν μαζί με το προϊόν·

δ)αντικείμενα που έχουν σχεδιαστεί και προορίζονται για να γεμίζονται στο σημείο πώλησης, εφόσον επιτελούν συσκευαστική λειτουργία·

ε)αντικείμενα μίας χρήσης που πωλούνται, γεμίζονται ή έχουν σχεδιαστεί και προορίζονται για να γεμίζονται στο σημείο πώλησης, εφόσον επιτελούν συσκευαστική λειτουργία·

στ)φακελάκια τσαγιού ή καφέ που είναι αναγκαία για να συγκρατούν προϊόν τσαγιού ή καφέ και προορίζονται να χρησιμοποιηθούν και να απορριφθούν μαζί με το προϊόν·

ζ)μονάδα μίας μερίδας για σύστημα παρασκευής καφέ ή τσαγιού, που είναι αναγκαία για να συγκρατεί προϊόν καφέ ή τσαγιού και προορίζεται να χρησιμοποιηθεί και να απορριφθεί μαζί με το προϊόν·

2)«συσκευασία προς πώληση»: συσκευασία σχεδιασμένη κατά τρόπο που να αποτελεί χωριστή μονάδα προς πώληση, αποτελούμενη από προϊόντα και συσκευασία, προς τον τελικό χρήστη ή τον καταναλωτή στο σημείο πώλησης·

3)«ομαδοποιημένη συσκευασία»: συσκευασία σχεδιασμένη κατά τρόπο τέτοιο ώστε να αποτελεί σύνολο ορισμένου αριθμού μονάδων προς πώληση στο σημείο πώλησης, είτε αυτές πωλούνται ως έχουν στον τελικό χρήστη είτε χρησιμεύουν μόνο για την πλήρωση των εκθετηρίων στο σημείο πώλησης είτε δημιουργούν μονάδα διατήρησης αποθέματος ή διανομής, και η οποία μπορεί να αφαιρεθεί από το προϊόν χωρίς να επηρεάζονται τα χαρακτηριστικά του·

4)«συσκευασία μεταφοράς»: συσκευασία σχεδιασμένη κατά τρόπο τέτοιο ώστε να διευκολύνει τον χειρισμό και τη μεταφορά αριθμού μονάδων προς πώληση ή ομαδοποιημένων συσκευασιών, συμπεριλαμβανομένων συσκευασιών ηλεκτρονικού εμπορίου αλλά εξαιρουμένων των εμπορευματοκιβωτίων οδικής, σιδηροδρομικής, θαλάσσιας και αεροπορικής μεταφοράς, προκειμένου να αποφεύγονται ο διά χειρός χειρισμός και οι βλάβες κατά τη μεταφορά·

5)«συσκευασία ηλεκτρονικού εμπορίου»: συσκευασία μεταφοράς που χρησιμοποιείται για την παράδοση προϊόντων στο πλαίσιο διαδικτυακών πωλήσεων ή με άλλες μεθόδους εξ αποστάσεως πωλήσεων στον τελικό χρήστη·

6)«διάθεση στην αγορά»: κάθε προσφορά συσκευασίας για διανομή, κατανάλωση ή χρήση στην αγορά της Ένωσης στο πλαίσιο εμπορικής δραστηριότητας, είτε έναντι αντιτίμου είτε δωρεάν·

7)«θέση σε κυκλοφορία στην αγορά»: η πρώτη φορά κατά την οποία μια συσκευασία διατίθεται στην αγορά της Ένωσης·

8)«οικονομικός φορέας»: κατασκευαστές, προμηθευτές συσκευασιών, εισαγωγείς, διανομείς, τελικοί διανομείς και πάροχοι υπηρεσιών διεκπεραίωσης παραγγελιών·

9)«κατασκευαστής»: κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που κατασκευάζει συσκευασία υπό τη δική του επωνυμία ή το δικό του εμπορικό σήμα, ή αναθέτει σε τρίτο τον σχεδιασμό ή την κατασκευή συσκευασίας, και χρησιμοποιεί την εν λόγω συσκευασία για τη συγκράτηση, την προστασία, τον χειρισμό, την παράδοση ή την παρουσίαση προϊόντων υπό τη δική του επωνυμία ή το δικό του εμπορικό σήμα, χωρίς αυτή να έχει τεθεί προηγουμένως σε κυκλοφορία στην αγορά·

10)«παραγωγός»: κάθε κατασκευαστής, εισαγωγέας ή διανομέας ο οποίος, ανεξάρτητα από τη χρησιμοποιούμενη τεχνική πώλησης, συμπεριλαμβανομένης της εξ αποστάσεως σύμβασης όπως ορίζεται στο άρθρο 2 σημείο 7 της οδηγίας 2011/83/ΕΕ, διαθέτει για πρώτη φορά συσκευασία στο έδαφος ενός κράτους μέλους σε επαγγελματική βάση και υπό τη δική του επωνυμία ή το δικό του εμπορικό σήμα·

11)«προμηθευτής»: κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που προμηθεύει συσκευασία ή υλικό συσκευασίας σε κατασκευαστή, ο οποίος χρησιμοποιεί αυτή τη συσκευασία για τη συγκράτηση, την προστασία, τον χειρισμό, την παράδοση ή την παρουσίαση προϊόντων υπό τη δική του επωνυμία ή το δικό του εμπορικό σήμα·

12)«εισαγωγέας»: κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο εγκατεστημένο στην Ένωση το οποίο θέτει συσκευασία, ή συσκευασμένο προϊόν, τρίτης χώρας σε κυκλοφορία στην αγορά της Ένωσης·

13)«διανομέας»: κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο στην αλυσίδα εφοδιασμού, διαφορετικό από τον κατασκευαστή ή τον εισαγωγέα, το οποίο διαθέτει συσκευασία, ή συσκευασμένο προϊόν, στην αγορά·

14)«εξουσιοδοτημένος αντιπρόσωπος»: κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, εγκατεστημένο στην Ένωση, που έχει λάβει γραπτή εντολή από τον κατασκευαστή να ενεργεί για λογαριασμό του για την εκτέλεση συγκεκριμένων καθηκόντων σχετικών με τις υποχρεώσεις που υπέχει ο κατασκευαστής βάσει του παρόντος κανονισμού·

15)«διορισμένος αντιπρόσωπος για σκοπούς διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού»: νομικό ή φυσικό πρόσωπο εγκατεστημένο σε κράτος μέλος στο οποίο ο παραγωγός διαθέτει για πρώτη φορά συσκευασία στην αγορά, διαφορετικό από το κράτος μέλος στο οποίο είναι εγκατεστημένος ο παραγωγός, και το οποίο διορίζεται από τον παραγωγό σύμφωνα με το άρθρο 8α παράγραφος 5 τρίτο εδάφιο της οδηγίας 2008/98/ΕΚ για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων του συγκεκριμένου παραγωγού βάσει του κεφαλαίου VII του παρόντος κανονισμού·

16)«τελικός διανομέας»: ο διανομέας που παραδίδει στον τελικό χρήστη συσκευασμένα προϊόντα ή προϊόντα που μπορούν να αγοραστούν μέσω επαναπλήρωσης·

17)«καταναλωτής»: φυσικό πρόσωπο που ενεργεί για σκοπούς που δεν εντάσσονται στην εμπορική, επιχειρηματική ή επαγγελματική του δραστηριότητα·

18)«τελικός χρήστης»: κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που κατοικεί ή είναι εγκατεστημένο στην Ένωση, στο οποίο διατέθηκε προϊόν, λόγω της ιδιότητάς του είτε ως καταναλωτή είτε ως επαγγελματία τελικού χρήστη στο πλαίσιο των βιομηχανικών ή επαγγελματικών δραστηριοτήτων του, και το οποίο δεν διαθέτει περαιτέρω πλέον το εν λόγω προϊόν στην αγορά με τη μορφή που το προμηθεύτηκε·

19)«σύνθετη συσκευασία»: μονάδα συσκευασίας που αποτελείται από δύο ή περισσότερα διαφορετικά υλικά, εξαιρουμένων των υλικών που χρησιμοποιούνται για τις ετικέτες, το κλείσιμο και τη σφράγιση, τα οποία δεν είναι δυνατόν να διαχωριστούν με το χέρι και, ως εκ τούτου, συνιστούν μια ενιαία ολοκληρωμένη μονάδα·

20)«απορρίμματα συσκευασίας»: κάθε συσκευασία ή υλικό συσκευασίας που εμπίπτει στον ορισμό των αποβλήτων του άρθρου 3 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ, εξαιρουμένων των καταλοίπων παραγωγής·

21)«πρόληψη δημιουργίας απορριμμάτων συσκευασίας»: μέτρα που λαμβάνονται προτού οποιαδήποτε συσκευασία ή υλικό συσκευασίας καταστούν απορρίμματα συσκευασίας και τα οποία μειώνουν την ποσότητα των απορριμμάτων συσκευασίας, ώστε να χρειάζονται λιγότερες ή καθόλου συσκευασίες για τη συγκράτηση, την προστασία, τον χειρισμό, την παράδοση ή την παρουσίαση των προϊόντων·

22)«επαναχρησιμοποίηση»: κάθε εργασία με την οποία επαναχρησιμοποιήσιμη συσκευασία χρησιμοποιείται εκ νέου για τον ίδιο σκοπό για τον οποίο σχεδιάστηκε·

23)«συσκευασία μίας χρήσης»: συσκευασία που δεν είναι επαναχρησιμοποιήσιμη·

24)«κύκλος επαναχρησιμοποίησης»: ο κύκλος που ολοκληρώνει επαναχρησιμοποιήσιμη συσκευασία από τη στιγμή που τίθεται σε κυκλοφορία στην αγορά μαζί με τα προϊόντα για τη συγκράτηση, την προστασία, τον χειρισμό, την παράδοση ή την παρουσίαση των οποίων προορίζεται, μέχρι τη στιγμή που είναι έτοιμη για επαναχρησιμοποίηση σε σύστημα επαναχρησιμοποίησης με σκοπό την εκ νέου διάθεσή της στους τελικούς χρήστες μαζί με τα προϊόντα·

25)«διαδρομή»: μεταφορά συσκευασίας, από την πλήρωση ή τη φόρτωση μέχρι την εκκένωση ή την εκφόρτωση, στο πλαίσιο κύκλου επαναχρησιμοποίησης ή μεμονωμένα·

26)«συστήματα επαναχρησιμοποίησης»: οργανωτικές, τεχνικές και/ή οικονομικές ρυθμίσεις, οι οποίες επιτρέπουν την επαναχρησιμοποίηση σε σύστημα κλειστού βρόχου ή ανοικτού βρόχου. Τα συστήματα παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής, όταν διασφαλίζουν ότι οι συσκευασίες συλλέγονται για επαναχρησιμοποίηση, θεωρούνται μέρος «συστήματος επαναχρησιμοποίησης»·

27)«αποκατάσταση»: εργασία αναγκαία για την επαναφορά επαναχρησιμοποιήσιμης συσκευασίας σε λειτουργική κατάσταση με σκοπό την επαναχρησιμοποίησή της·

28)«επαναπλήρωση»: εργασία με την οποία ο τελικός χρήστης γεμίζει τον δικό του περιέκτη, ο οποίος εκπληρώνει τη συσκευαστική λειτουργία, με ένα ή περισσότερα προϊόντα που παρέχονται από τον τελικό διανομέα στο πλαίσιο εμπορικής συναλλαγής·

29)«σταθμός επαναπλήρωσης»: χώρος όπου ο τελικός διανομέας παρέχει στους τελικούς χρήστες προϊόντα που μπορούν να αγοραστούν μέσω επαναπλήρωσης·

30)«τομέας ξενοδοχείων, εστίασης και τροφοδοσίας»: δραστηριότητες υπηρεσιών παροχής καταλύματος και υπηρεσιών εστίασης σύμφωνα με τη NACE αναθ. 2 – Στατιστική ταξινόμηση των οικονομικών δραστηριοτήτων 79 ·

31)«σχεδιασμός για ανακύκλωση»: ο σχεδιασμός συσκευασίας, συμπεριλαμβανομένων των μεμονωμένων συστατικών στοιχείων συσκευασίας, με σκοπό τη διασφάλιση της ανακυκλωσιμότητάς της με σύγχρονες διαδικασίες συλλογής, διαλογής και ανακύκλωσης·

32)«ανακυκλώνεται σε ευρεία κλίμακα»: συλλέγεται, διαλέγεται και ανακυκλώνεται μέσω εγκατεστημένων σύγχρονων υποδομών και διαδικασιών που καλύπτουν τουλάχιστον το 75 % του πληθυσμού της Ένωσης, συμπεριλαμβανομένων των απορριμμάτων συσκευασίας που εξάγονται από την Ένωση και πληρούν τις απαιτήσεις του άρθρου 47 παράγραφος 5·

33)«κατηγορία συσκευασίας»: ο συνδυασμός υλικού και συγκεκριμένου σχεδιασμού συσκευασίας που καθορίζει την ανακυκλωσιμότητα με τις σύγχρονες διαδικασίες συλλογής, διαλογής και ανακύκλωσης και ο οποίος αφορά τον καθορισμό των κριτηρίων σχεδιασμού για ανακύκλωση·

34)«ενσωματωμένο συστατικό στοιχείο»: συστατικό στοιχείο συσκευασίας που μπορεί να διακρίνεται από το κύριο σώμα της μονάδας συσκευασίας, και το οποίο μπορεί να είναι κατασκευασμένο από διαφορετικό υλικό, αλλά το οποίο αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της μονάδας συσκευασίας και των λειτουργιών της, δεν χρειάζεται να διαχωριστεί από την κύρια μονάδα συσκευασίας για να καταναλωθεί το προϊόν και απορρίπτεται συνήθως ταυτόχρονα με τη μονάδα συσκευασίας, αν και όχι απαραιτήτως στην ίδια οδό απόρριψης·

35)«χωριστό συστατικό στοιχείο»: συστατικό στοιχείο συσκευασίας που διακρίνεται από το κύριο σώμα της μονάδας συσκευασίας, το οποίο μπορεί να είναι κατασκευασμένο από διαφορετικό υλικό, πρέπει να αποσυναρμολογηθεί πλήρως και μονίμως από την κύρια συσκευασία για να καταστεί δυνατή η πρόσβαση στο προϊόν, και απορρίπτεται συνήθως πριν από τη μονάδα συσκευασίας και χωριστά από αυτήν·

36)«μονάδα συσκευασίας»: μονάδα ως σύνολο, συμπεριλαμβανομένων τυχόν ενσωματωμένων ή χωριστών συστατικών στοιχείων, που επιτελούν από κοινού συσκευαστική λειτουργία όπως συγκράτηση, προστασία, χειρισμός, παράδοση, αποθήκευση, μεταφορά ή παρουσίαση προϊόντων, και συμπεριλαμβανομένων ανεξάρτητων μονάδων ομαδοποιημένων συσκευασιών ή συσκευασιών μεταφοράς όταν αυτές απορρίπτονται πριν από το σημείο πώλησης·

37)«καινοτόμος συσκευασία»: μορφή συσκευασίας που κατασκευάζεται με τη χρήση νέων υλικών και σχεδιασμού ή διαδικασιών παραγωγής, με αποτέλεσμα τη σημαντική βελτίωση των λειτουργιών της συσκευασίας, όπως η συγκράτηση, η προστασία, ο χειρισμός, η παράδοση ή η παρουσίαση προϊόντων, καθώς και αποδείξιμα περιβαλλοντικά οφέλη, με εξαίρεση τις συσκευασίες που είναι αποτέλεσμα τροποποίησης υφιστάμενης συσκευασίας με αποκλειστικό σκοπό τη βελτίωση της παρουσίασης των προϊόντων και της εμπορίας·

38)«δευτερογενείς πρώτες ύλες»: ύλες που έχουν ληφθεί μέσω διαδικασιών ανακύκλωσης και μπορούν να υποκαταστήσουν τις πρωτογενείς πρώτες ύλες·

39)«πλαστικά απορρίμματα μετά την κατανάλωση»: πλαστικά απορρίμματα που παράγονται από πλαστικά προϊόντα που έχουν τεθεί σε κυκλοφορία στην αγορά·

40)«ευαίσθητη στην επαφή συσκευασία»: συσκευασία που προορίζεται για χρήση σε οποιαδήποτε συσκευαστική εφαρμογή που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 1831/2003, (ΕΚ) αριθ. 1935/2004, (ΕΚ) αριθ. 767/2009, (ΕΚ) αριθ. 1223/2009, (EE) 2017/745, (EE) 2017/746, (EE) 2019/4 και (EE) 2019/6, της οδηγίας 2001/83/ΕΚ ή της οδηγίας 2008/68/ΕΚ·

41)«λιπασματοποιήσιμη συσκευασία»: συσκευασία που μπορεί να υποστεί φυσική, χημική, θερμική ή βιολογική αποσύνθεση έτσι ώστε το μεγαλύτερο μέρος του τελικού λιπάσματος να αποσυντεθεί τελικά προς διοξείδιο του άνθρακα, ανόργανα άλατα, βιομάζα και νερό, σύμφωνα με το άρθρο 47 παράγραφος 4, και δεν εμποδίζει τη χωριστή συλλογή και τη διαδικασία ή δραστηριότητα λιπασματοποίησης στην οποία υποβάλλεται υπό βιομηχανικά ελεγχόμενες συνθήκες·

42)«πλαστικές φιάλες ποτών μίας χρήσης»: οι φιάλες ποτών που απαριθμούνται στο μέρος ΣΤ του παραρτήματος της οδηγίας (ΕΕ) 2019/904·

43)«πλαστικό υλικό»: πολυμερές, κατά την έννοια του άρθρου 3 σημείο 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1907/2006, στο οποίο μπορεί να έχουν προστεθεί πρόσθετα ή άλλες ουσίες, και το οποίο μπορεί να λειτουργήσει ως κύριο δομικό συστατικό της συσκευασίας, με εξαίρεση τα φυσικά πολυμερή που δεν έχουν τροποποιηθεί χημικώς·

44)«πλαστικές σακούλες μεταφοράς»: σακούλες μεταφοράς, με ή χωρίς λαβή, από πλαστικό υλικό, οι οποίες διατίθενται στους καταναλωτές στο σημείο πώλησης προϊόντων·

45)«λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς»: πλαστικές σακούλες μεταφοράς με πάχος τοιχώματος μικρότερο από 50 μικρόμετρα·

46)«πολύ λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς»: πλαστικές σακούλες μεταφοράς με πάχος τοιχώματος μικρότερο από 15 μικρόμετρα·

47)«χοντρές πλαστικές σακούλες μεταφοράς»: πλαστικές σακούλες μεταφοράς με πάχος τοιχώματος μεταξύ 50 και 99 μικρομέτρων·

48)«πολύ χοντρές πλαστικές σακούλες μεταφοράς»: πλαστικές σακούλες μεταφοράς με πάχος τοιχώματος μεγαλύτερο από 99 μικρόμετρα·

49)«δοχεία απορριμμάτων»: περιέκτες, κάδοι και σακούλες που χρησιμοποιούνται για την αποθήκευση και τη συλλογή απορριμμάτων·

50)«παρακρατούμενο ποσό»: σταθερό χρηματικό ποσό, που δεν αποτελεί μέρος της τιμής συσκευασμένου ή γεμισμένου προϊόντος, το οποίο καταβάλλεται από τον τελικό χρήστη κατά την αγορά τέτοιου συσκευασμένου ή γεμισμένου προϊόντος που καλύπτεται από σύστημα παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής ενός ορισμένου κράτους μέλους, και επιστρέφεται όταν ο τελικός χρήστης επιστρέψει τη συσκευασία για την οποία παρακρατήθηκε το ποσό σε σημείο συλλογής που έχει δημιουργηθεί για αυτόν τον σκοπό·

51)«σύστημα παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής»: σύστημα κατά το οποίο χρεώνεται παρακρατούμενο ποσό στον τελικό χρήστη κατά την αγορά συσκευασμένου ή γεμισμένου προϊόντος που καλύπτεται από το εν λόγω σύστημα, το οποίο ποσό επιστρέφεται στον τελικό χρήστη όταν αυτός επιστρέψει τη συσκευασία για την οποία αυτό παρακρατήθηκε σε σημείο συλλογής που έχει δημιουργηθεί για αυτόν τον σκοπό·

52)«τεχνική προδιαγραφή»: έγγραφο με το οποίο ορίζονται τα απαιτούμενα τεχνικά χαρακτηριστικά προϊόντος, διαδικασίας ή υπηρεσίας·

53)«εναρμονισμένο πρότυπο»: πρότυπο όπως ορίζεται στο άρθρο 2 σημείο 1) στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1025/2012·

54)«αξιολόγηση της συμμόρφωσης»: η διαδικασία με την οποία αποδεικνύεται κατά πόσο πληρούνται για ορισμένη συσκευασία οι απαιτήσεις βιωσιμότητας, ασφάλειας, επισήμανσης και πληροφόρησης του παρόντος κανονισμού·

55)«οργάνωση ευθύνης του παραγωγού»: νομική οντότητα που οργανώνει οικονομικά, ή οικονομικά και επιχειρησιακά, την εκπλήρωση των υποχρεώσεων διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού για λογαριασμό πολλών παραγωγών·

56)«κύκλος ζωής»: τα διαδοχικά και αλληλοσυνδεόμενα στάδια από τα οποία διέρχεται μια συσκευασία, από την αγορά των πρώτων υλών ή τη δημιουργία από φυσικούς πόρους έως την τελική διάθεση·

57)«συσκευασία που παρουσιάζει κίνδυνο»: συσκευασία η οποία, μη συμμορφούμενη με απαίτηση που ορίζεται στον παρόντα κανονισμό ή δυνάμει αυτού, εκτός από εκείνες που απαριθμούνται στο άρθρο 56 παράγραφος 1, μπορεί να επηρεάσει αρνητικά το περιβάλλον ή άλλο δημόσιο συμφέρον που προστατεύεται με την εν λόγω απαίτηση·

58)«συσκευασία που παρουσιάζει σοβαρό κίνδυνο»: συσκευασία που παρουσιάζει κίνδυνο για τον οποίο, βάσει αξιολόγησης, ο βαθμός της σχετικής μη συμμόρφωσης ή της σχετικής βλάβης θεωρείται ότι απαιτεί ταχεία παρέμβαση από τις αρχές εποπτείας της αγοράς, συμπεριλαμβανομένων των περιπτώσεων στις οποίες οι επιπτώσεις της μη συμμόρφωσης δεν είναι άμεσες·

59)«επιγραμμική πλατφόρμα»: επιγραμμική πλατφόρμα όπως ορίζεται στο άρθρο 3 στοιχείο θ) του κανονισμού (ΕΕ) 2022/2065·

60)«απόβλητα»: απόβλητα όπως ορίζονται στο άρθρο 3 σημείο 1 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ, με εξαίρεση τις επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες που προωθούνται προς αποκατάσταση·

ισχύουν οι ορισμοί των όρων «ουσία που προκαλεί ανησυχία» και «φορέας δεδομένων» που παρατίθενται στο άρθρο (2 σημεία 28 και 30) του κανονισμού [οικολογικός σχεδιασμός για βιώσιμα προϊόντα]·

ισχύουν οι ορισμοί των όρων «διαχείριση αποβλήτων», «συλλογή», «χωριστή συλλογή», «πρόγραμμα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού», «προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση» και «ανακύκλωση» που παρατίθενται στο άρθρο 3 σημεία 9, 10, 11, 21, 16 και 17 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ·

ισχύουν οι ορισμοί των όρων «εποπτεία της αγοράς», «αρχή εποπτείας της αγοράς», «πάροχος υπηρεσιών διεκπεραίωσης παραγγελιών», «διορθωτικό μέτρο», «ανάκληση», «απόσυρση» και «κίνδυνος» που παρατίθενται στο άρθρο 3 σημεία 3), 4), 11), 16), 22), 23) και 18) του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1020.

Στο παράρτημα I παρατίθεται ενδεικτικός κατάλογος των αντικειμένων που εμπίπτουν στον ορισμό της συσκευασίας στο σημείο 1).

Άρθρο 4
Ελεύθερη κυκλοφορία

1.Οι συσκευασίες τίθενται σε κυκλοφορία στην αγορά μόνον εφόσον συμμορφώνονται με τον παρόντα κανονισμό.

2.Τα κράτη μέλη δεν απαγορεύουν ούτε περιορίζουν ούτε εμποδίζουν τη θέση σε κυκλοφορία στην αγορά συσκευασίας που συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις βιωσιμότητας που καθορίζονται στα άρθρα 5 έως 10 του παρόντος κανονισμού.

3.Τα κράτη μέλη δεν απαγορεύουν ούτε περιορίζουν ούτε εμποδίζουν τη θέση σε κυκλοφορία στην αγορά συσκευασίας που συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις επισήμανσης και πληροφόρησης που καθορίζονται στο άρθρο 11 του παρόντος κανονισμού.

4.Σε περίπτωση που τα κράτη μέλη επιλέξουν να διατηρήσουν ή να θεσπίσουν εθνικές απαιτήσεις βιωσιμότητας ή απαιτήσεις πληροφόρησης συμπληρωματικά προς τις απαιτήσεις που θεσπίζονται στον παρόντα κανονισμό, οι εν λόγω απαιτήσεις δεν αντιβαίνουν στις απαιτήσεις που θεσπίζονται στον παρόντα κανονισμό και τα κράτη μέλη δεν απαγορεύουν ούτε περιορίζουν ούτε εμποδίζουν τη θέση σε κυκλοφορία στην αγορά, για λόγους μη συμμόρφωσης με τις εν λόγω εθνικές απαιτήσεις, συσκευασίας που συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού.

5.Πέραν των απαιτήσεων επισήμανσης που καθορίζονται στο άρθρο 11, τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέψουν περαιτέρω απαιτήσεις επισήμανσης με σκοπό τον προσδιορισμό του προγράμματος διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού ή συστήματος παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής, διαφορετικών από εκείνα που αναφέρονται στο άρθρο 44 παράγραφος 1.

6.Σε εμπορικές εκθέσεις, επιδείξεις ή παρόμοιες εκδηλώσεις, τα κράτη μέλη δεν εμποδίζουν την επίδειξη συσκευασίας που δεν συμμορφώνεται με τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού, υπό την προϋπόθεση ότι επισημαίνεται σαφώς με ευδιάκριτο σήμα ότι η εν λόγω συσκευασία δεν συμμορφώνεται με τον παρόντα κανονισμό και δεν προσφέρεται προς πώληση έως ότου επιτευχθεί η συμμόρφωσή της.

Κεφάλαιο II
Απαιτήσεις βιωσιμότητας

Άρθρο 5
Απαιτήσεις για ουσίες στις συσκευασίες

1.Οι συσκευασίες κατασκευάζονται κατά τρόπο ώστε η παρουσία και η συγκέντρωση ουσιών που προκαλούν ανησυχία ως συστατικών του υλικού συσκευασίας ή οποιουδήποτε συστατικού στοιχείου της συσκευασίας να ελαχιστοποιείται, μεταξύ άλλων όσον αφορά την παρουσία τους σε εκπομπές καθώς και τυχόν προϊόντα διαχείρισης αποβλήτων, όπως δευτερογενείς πρώτες ύλες, τέφρα ή άλλο υλικό για τελική διάθεση.

2.Με την επιφύλαξη των περιορισμών για τα χημικά προϊόντα, που καθορίζονται στο παράρτημα XVII του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1907/2006, ή, κατά περίπτωση, των περιορισμών και των ειδικών μέτρων για τις συσκευασίες που έρχονται σε επαφή με τρόφιμα, του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1935/2004, το άθροισμα των επιπέδων συγκέντρωσης μολύβδου, καδμίου, υδραργύρου και εξασθενούς χρωμίου που προκύπτει από ουσίες που υπάρχουν σε συσκευασίες ή συστατικά στοιχεία συσκευασιών δεν υπερβαίνει τα 100 mg/kg.

3.Η συμμόρφωση με τις απαιτήσεις που καθορίζονται στην παράγραφο 2 καταδεικνύεται στον τεχνικό φάκελο που καταρτίζεται σύμφωνα με το παράρτημα VII.

4.Οι απαιτήσεις ανακυκλωσιμότητας που θεσπίζονται σε κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που εκδίδονται σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 5 δεν περιορίζουν την παρουσία ουσιών σε συσκευασίες ή συστατικά στοιχεία συσκευασιών για λόγους που σχετίζονται πρωτίστως με τη χημική ασφάλεια. Οι εν λόγω απαιτήσεις αφορούν, κατά περίπτωση, ουσίες που προκαλούν ανησυχία, οι οποίες επηρεάζουν αρνητικά την επαναχρησιμοποίηση και την ανακύκλωση των υλικών στη συσκευασία στην οποία περιέχονται, και προσδιορίζουν, κατά περίπτωση, τις οικείες ειδικές ουσίες και τα κριτήρια και τους περιορισμούς που συνδέονται με αυτές.

5.Προκειμένου να λαμβάνεται υπόψη η επιστημονική και τεχνική πρόοδος, η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 58, για την τροποποίηση του παρόντος κανονισμού με σκοπό:

α)τη μείωση του αθροίσματος των επιπέδων συγκέντρωσης μολύβδου, καδμίου, υδραργύρου και εξασθενούς χρωμίου από ουσίες που υπάρχουν σε συσκευασία ή συστατικά στοιχεία συσκευασίας, που αναφέρονται στην παράγραφο 2·

β)τον καθορισμό των προϋποθέσεων υπό τις οποίες δεν εφαρμόζεται, στα ανακυκλωμένα υλικά και στους βρόχους προϊόντων που περιλαμβάνονται σε κλειστή και ελεγχόμενη αλυσίδα, το επίπεδο συγκέντρωσης που αναφέρεται στην παράγραφο 2, καθώς και τον καθορισμό των τύπων συσκευασίας που εξαιρούνται από τις απαιτήσεις που καθορίζονται στην εν λόγω παράγραφο. Οι εν λόγω κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις υπόκεινται σε χρονικό περιορισμό, προβλέπουν κατάλληλες απαιτήσεις σήμανσης και πληροφόρησης και περιλαμβάνουν απαιτήσεις τακτικής υποβολής εκθέσεων ώστε να διασφαλίζεται η τακτική επανεξέταση της εξαίρεσης.

Άρθρο 6
Ανακυκλώσιμες συσκευασίες

1.Όλες οι συσκευασίες είναι ανακυκλώσιμες.

2.Οι συσκευασίες θεωρούνται ανακυκλώσιμες όταν συμμορφώνονται με τα ακόλουθα:

α)έχουν σχεδιαστεί για ανακύκλωση·

β)συλλέγονται χωριστά, με τρόπο αποτελεσματικό και αποδοτικό, σύμφωνα με το άρθρο 43 παράγραφοι 1 και 2·

γ)υποβάλλονται σε διαλογή σε καθορισμένες ροές αποβλήτων, χωρίς να επηρεάζεται η ανακυκλωσιμότητα άλλων ροών αποβλήτων·

δ)μπορούν να ανακυκλωθούν κατά τρόπο ώστε οι δευτερογενείς πρώτες ύλες που προκύπτουν να είναι επαρκούς ποιότητας για να υποκαταστήσουν τις πρωτογενείς πρώτες ύλες·

ε)μπορούν να ανακυκλωθούν σε ευρεία κλίμακα.

Το στοιχείο α) εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2030 και το στοιχείο ε) εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2035.

3.Από την 1η Ιανουαρίου 2030, οι ανακυκλώσιμες συσκευασίες συμμορφώνονται με τα κριτήρια του σχεδιασμού για ανακύκλωση, όπως καθορίζονται στις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που εκδίδονται δυνάμει της παραγράφου 4 και, από την 1η Ιανουαρίου 2035, με τις απαιτήσεις ανακυκλωσιμότητας σε ευρεία κλίμακα που καθορίζονται στις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που εκδίδονται δυνάμει της παραγράφου 6. Όταν οι εν λόγω συσκευασίες συμμορφώνονται με τις εν λόγω κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, θεωρείται ότι συμμορφώνονται με την παράγραφο 2 στοιχεία α) και ε).

4.Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 58 για τη συμπλήρωση του παρόντος κανονισμού με σκοπό τη θέσπιση κριτηρίων σχεδιασμού για ανακύκλωση και βαθμίδων επιδόσεων ανακύκλωσης που βασίζονται στα κριτήρια και τις παραμέτρους που απαριθμούνται στον πίνακα 2 του παραρτήματος II για τις κατηγορίες συσκευασίας που απαριθμούνται στον πίνακα 1 του εν λόγω παραρτήματος, καθώς και κανόνων για τη διαφοροποίηση των οικονομικών συνεισφορών που πρέπει να καταβάλλουν οι παραγωγοί προκειμένου να συμμορφώνονται με τις υποχρεώσεις διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού που καθορίζονται στο άρθρο 40 παράγραφος 1, με βάση τη βαθμίδα επιδόσεων ανακύκλωσης των συσκευασιών και, όσον αφορά τις πλαστικές συσκευασίες, το ποσοστό ανακυκλωμένου περιεχομένου. Τα κριτήρια σχεδιασμού για ανακύκλωση λαμβάνουν υπόψη τις σύγχρονες διαδικασίες συλλογής, διαλογής και ανακύκλωσης και καλύπτουν όλα τα συστατικά στοιχεία των συσκευασιών.

Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 58 για την τροποποίηση του πίνακα 1 του παραρτήματος, με σκοπό την προσαρμογή του στις επιστημονικές και τεχνικές εξελίξεις όσον αφορά τον σχεδιασμό υλικών και προϊόντων και τις υποδομές συλλογής, διαλογής και ανακύκλωσης.

5.Από την 1η Ιανουαρίου 2030, οι συσκευασίες δεν θεωρούνται ανακυκλώσιμες εάν κατατάσσονται στη βαθμίδα επιδόσεων E βάσει των κριτηρίων σχεδιασμού για ανακύκλωση που θεσπίζονται στην κατ’ εξουσιοδότηση πράξη που εκδίδεται δυνάμει της παραγράφου 4 για την κατηγορία συσκευασίας στην οποία ανήκει η συσκευασία.

Τα κριτήρια αυτά βασίζονται τουλάχιστον στις παραμέτρους που απαριθμούνται στον πίνακα 2 του παραρτήματος II.

6.Η Επιτροπή θεσπίζει, για κάθε τύπο συσκευασίας που απαριθμείται στον πίνακα 1 του παραρτήματος II, τη μέθοδο με την οποία κρίνεται κατά πόσον η συσκευασία ανακυκλώνεται σε ευρεία κλίμακα. Η εν λόγω μέθοδος βασίζεται τουλάχιστον στα ακόλουθα στοιχεία:

α)τις ποσότητες συσκευασιών που τίθενται σε κυκλοφορία στην αγορά της Ένωσης συνολικά και κάθε κράτους μέλους·

β)τις ποσότητες των απορριμμάτων συσκευασίας που συλλέγονται χωριστά, ανά υλικό συσκευασίας που απαριθμείται στον πίνακα 1 του παραρτήματος II, στην Ένωση συνολικά και σε κάθε κράτος μέλος·

γ)τα ποσοστά ανακύκλωσης των απορριμμάτων συσκευασίας ανά τύπο συσκευασίας που απαριθμείται στον πίνακα 1 του παραρτήματος II, στην Ένωση συνολικά και σε κάθε κράτος μέλος ή, όταν δεν είναι διαθέσιμα τα εν λόγω δεδομένα για τα ποσοστά ανακύκλωσης των απορριμμάτων συσκευασίας ανά τύπο συσκευασίας, παραδοχές που βασίζονται στα μέσα ποσοστά απωλειών που αναφέρονται στο άρθρο 47 παράγραφος 3·

δ)τις εγκατεστημένες δυναμικότητες υποδομών για διαλογή και ανακύκλωση στην Ένωση συνολικά για κάθε τύπο συσκευασίας που απαριθμείται στον πίνακα 1 του παραρτήματος II.

7.Τα κριτήρια και οι απαιτήσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 3 προσδιορίζουν:

α)τον τρόπο διατύπωσης του αποτελέσματος της αξιολόγησης ανακυκλωσιμότητας σε βαθμίδες επιδόσεων ανακυκλωσιμότητας από A έως E, όπως περιγράφονται στον πίνακα 3 του παραρτήματος II, με βάση το ποσοστό της μονάδας συσκευασίας, σε βάρος, το οποίο είναι ανακυκλώσιμο σύμφωνα με την παράγραφο 1·

β)τα λεπτομερή κριτήρια σχεδιασμού για ανακύκλωση για κάθε υλικό και κατηγορία συσκευασίας που απαριθμείται στον πίνακα 1 του παραρτήματος II·

γ)περιγραφή, για κάθε κατηγορία συσκευασίας που απαριθμείται στον πίνακα 1 του παραρτήματος II, των προϋποθέσεων για τη συμμόρφωση με τις αντίστοιχες βαθμίδες επιδόσεων·

δ)τη διαφοροποίηση των οικονομικών συνεισφορών που πρέπει να καταβάλλουν οι παραγωγοί για να συμμορφώνονται με τις οικείες υποχρεώσεις διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού που αναφέρονται στο άρθρο 40, με βάση τη βαθμίδα επιδόσεων των συσκευασιών·

ε)τον τρόπο αξιολόγησης της ανακυκλωσιμότητας σε ευρεία κλίμακα για κάθε κατηγορία συσκευασίας που απαριθμείται στον πίνακα 1 του παραρτήματος II με σκοπό τον καθορισμό, από το 2035, επικαιροποιημένων βαθμίδων επιδόσεων ανακυκλωσιμότητας.

8.Η συμμόρφωση με τις απαιτήσεις που καθορίζονται στις παραγράφους 2 και 3 καταδεικνύεται στον τεχνικό φάκελο που αφορά τη συσκευασία, όπως καθορίζεται στο παράρτημα VII.

Σε περίπτωση που μια μονάδα συσκευασίας περιλαμβάνει ενσωματωμένα συστατικά στοιχεία, η αξιολόγηση της συμμόρφωσης με τα κριτήρια σχεδιασμού για ανακύκλωση και με τις απαιτήσεις ανακυκλωσιμότητας σε ευρεία κλίμακα περιλαμβάνει όλα τα ενσωματωμένα συστατικά στοιχεία.

Σε περίπτωση που μια μονάδα συσκευασίας περιλαμβάνει χωριστά συστατικά στοιχεία, η αξιολόγηση της συμμόρφωσης με τις απαιτήσεις σχεδιασμού για ανακύκλωση και με τις απαιτήσεις ανακυκλωσιμότητας σε ευρεία κλίμακα διενεργείται χωριστά για κάθε χωριστό συστατικό στοιχείο.

Όλα τα συστατικά στοιχεία μιας μονάδας συσκευασίας είναι συμβατά με τις σύγχρονες διαδικασίες συλλογής, διαλογής και ανακύκλωσης και δεν εμποδίζουν την ανακυκλωσιμότητα του κύριου σώματος της μονάδας συσκευασίας.

9.Από την 1η Ιανουαρίου 2030, και κατά παρέκκλιση από τις παραγράφους 2 και 3, οι καινοτόμες συσκευασίες μπορούν να τίθενται σε κυκλοφορία στην αγορά για μέγιστο χρονικό διάστημα 5 ετών μετά το τέλος του ημερολογιακού έτους κατά το οποίο τέθηκαν σε κυκλοφορία στην αγορά.

Σε περίπτωση χρήσης αυτής της παρέκκλισης, οι καινοτόμες συσκευασίες συνοδεύονται από τον τεχνικό φάκελο που αναφέρεται στο παράρτημα VII, ο οποίος καταδεικνύει την καινοτόμο φύση τους και τη συμμόρφωσή τους με τον ορισμό του άρθρου 3 σημείο 34 του παρόντος κανονισμού.

Μετά το χρονικό διάστημα που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο, οι εν λόγω συσκευασίες συνοδεύονται από τον τεχνικό φάκελο που αναφέρεται στην παράγραφο 8.

10.Μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2034, το παρόν άρθρο δεν εφαρμόζεται σε:

α)στοιχειώδεις συσκευασίες που ορίζονται στο άρθρο 1 σημείο 23 της οδηγίας 2001/83/ΕΚ και στο άρθρο 4 σημείο 25 του κανονισμού (ΕΕ) 2019/6·

β)ευαίσθητες στην επαφή πλαστικές συσκευασίες ιατροτεχνολογικών προϊόντων που καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/745·

γ)ευαίσθητες στην επαφή πλαστικές συσκευασίες in vitro διαγνωστικών ιατροτεχνολογικών προϊόντων που καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/746.

11.Οι οικονομικές συνεισφορές που πρέπει να καταβάλλουν οι παραγωγοί για να συμμορφώνονται με τις οικείες υποχρεώσεις διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού που αναφέρονται στο άρθρο 40 διαφοροποιούνται βάσει της βαθμίδας επιδόσεων ανακυκλωσιμότητας, όπως προσδιορίζεται σύμφωνα με τις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που αναφέρονται στις παραγράφους 4 και 6 του παρόντος άρθρου και, όσον αφορά τις πλαστικές συσκευασίες, σύμφωνα, επίσης, με το άρθρο 7 παράγραφος 6.

Άρθρο 7
Ελάχιστο ανακυκλωμένο περιεχόμενο στις πλαστικές συσκευασίες

1.Από την 1η Ιανουαρίου 2030, το πλαστικό μέρος των συσκευασιών περιέχει το ακόλουθο ελάχιστο ποσοστό ανακυκλωμένου περιεχομένου που ανακτάται από πλαστικά απορρίμματα μετά την κατανάλωση, ανά μονάδα συσκευασίας:

α)30 % για ευαίσθητες στην επαφή συσκευασίες που κατασκευάζονται από τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο (PET) ως κύριο συστατικό·

β)10 % για ευαίσθητες στην επαφή συσκευασίες που κατασκευάζονται από πλαστικά υλικά εκτός από PET, με εξαίρεση τις πλαστικές φιάλες ποτών μίας χρήσης·

γ)30 % για πλαστικές φιάλες ποτών μίας χρήσης·

δ)35 % για άλλες συσκευασίες εκτός από εκείνες που αναφέρονται στα στοιχεία α), β) και γ).

2.Από την 1η Ιανουαρίου 2040, το πλαστικό μέρος των συσκευασιών περιέχει το ακόλουθο ελάχιστο ποσοστό ανακυκλωμένου περιεχομένου που ανακτάται από πλαστικά απορρίμματα μετά την κατανάλωση, ανά μονάδα συσκευασίας:

α)50 % για ευαίσθητες στην επαφή πλαστικές συσκευασίες, με εξαίρεση τις πλαστικές φιάλες ποτών μίας χρήσης·

β)65 % για πλαστικές φιάλες ποτών μίας χρήσης·

γ)65 % για άλλες πλαστικές συσκευασίες εκτός από εκείνες που αναφέρονται στα στοιχεία α) και β).

3.Οι παράγραφοι 1 και 2 δεν εφαρμόζονται σε:

α)στοιχειώδεις συσκευασίες που ορίζονται στο άρθρο 1 σημείο 23 της οδηγίας 2001/83/ΕΚ και στο άρθρο 4 σημείο 25 του κανονισμού (ΕΕ) 2019/6·

β)ευαίσθητες στην επαφή πλαστικές συσκευασίες ιατροτεχνολογικών προϊόντων που καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/745·

γ)ευαίσθητες στην επαφή πλαστικές συσκευασίες in vitro διαγνωστικών ιατροτεχνολογικών προϊόντων που καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/746·

δ)εξωτερικές συσκευασίες που ορίζονται στο άρθρο 1 σημείο 24 της οδηγίας 2001/83/ΕΚ και στο άρθρο 4 σημείο 26 του κανονισμού (ΕΕ) 2019/6, σε περιπτώσεις που οι εν λόγω συσκευασίες πρέπει να συμμορφώνονται με ειδικές απαιτήσεις για τη διαφύλαξη της ποιότητας του φαρμάκου.

4.Οι παράγραφοι 1 και 2 δεν εφαρμόζονται σε λιπασματοποιήσιμες πλαστικές συσκευασίες. 

5.Η συμμόρφωση με τις απαιτήσεις που καθορίζονται στις παραγράφους 1 και 3 καταδεικνύεται στις τεχνικές πληροφορίες σχετικά με τη συσκευασία που αναφέρονται στο παράρτημα VII.

6.Το αργότερο την 1η Ιανουαρίου 2030, οι οικονομικές συνεισφορές που καταβάλλουν οι παραγωγοί για να συμμορφώνονται με τις οικείες υποχρεώσεις διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού που ορίζονται στο άρθρο 40 διαφοροποιούνται με βάση το ποσοστό ανακυκλωμένου περιεχομένου που χρησιμοποιείται στη συσκευασία.

7.Το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 2026, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τον καθορισμό των μεθόδων υπολογισμού και επαλήθευσης του ποσοστού ανακυκλωμένου περιεχομένου που ανακτάται από πλαστικά απορρίμματα μετά την κατανάλωση, ανά μονάδα πλαστικής συσκευασίας, καθώς και του μορφοτύπου του τεχνικού φακέλου που αναφέρεται στο παράρτημα VII. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που αναφέρεται στο άρθρο 59 παράγραφος 3.

8.Από την 1η Ιανουαρίου 2029, ο υπολογισμός και η επαλήθευση του ποσοστού ανακυκλωμένου περιεχομένου που περιέχεται στις συσκευασίες βάσει της παραγράφου 1 συμμορφώνονται με τους κανόνες που καθορίζονται στην εκτελεστική πράξη που αναφέρεται στην παράγραφο 7.

9.Το αργότερο την 1η Ιανουαρίου 2028, η Επιτροπή αξιολογεί την ανάγκη παρεκκλίσεων από το ελάχιστο ποσοστό που ορίζεται στην παράγραφο 1 στοιχεία β) και δ) για συγκεκριμένες πλαστικές συσκευασίες ή την ανάγκη επανεξέτασης της παρέκκλισης που ορίζεται στην παράγραφο 3 για συγκεκριμένες πλαστικές συσκευασίες.

Με βάση αυτήν την αξιολόγηση, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 58 για την τροποποίηση του παρόντος κανονισμού με σκοπό:

α)την πρόβλεψη παρεκκλίσεων από το πεδίο εφαρμογής, το χρονοδιάγραμμα εφαρμογής ή το επίπεδο του ελάχιστου ποσοστού που ορίζεται στην παράγραφο 1 στοιχεία β) και δ) για συγκεκριμένες πλαστικές συσκευασίες, και, κατά περίπτωση·

β)την αναθεώρηση των παρεκκλίσεων που θεσπίζονται στην παράγραφο 3·

όταν δεν υπάρχουν διαθέσιμες κατάλληλες τεχνολογίες ανακύκλωσης για την ανακύκλωση πλαστικών συσκευασιών, διότι τέτοιες τεχνολογίες δεν έχουν εγκριθεί βάσει των σχετικών κανόνων της Ένωσης ή δεν έχουν εγκατασταθεί επαρκώς σε πρακτικό επίπεδο.

10.Όταν δικαιολογείται από την έλλειψη διαθεσιμότητας ή τις υπερβολικές τιμές συγκεκριμένων ανακυκλωμένων πλαστικών που μπορεί να έχουν δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία του ανθρώπου ή των ζώων, την επισιτιστική ασφάλεια ή το περιβάλλον, δυσχεραίνοντας υπερβολικά τη συμμόρφωση με τα ελάχιστα ποσοστά ανακυκλωμένου περιεχομένου που ορίζονται στις παραγράφους 1 και 2, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξη σύμφωνα με το άρθρο 58 για την τροποποίηση των παραγράφων 1 και 2 με ανάλογη προσαρμογή των ελάχιστων ποσοστών. Κατά την αξιολόγηση της αιτιολόγησης της εν λόγω προσαρμογής, η Επιτροπή αξιολογεί αιτήματα φυσικών ή νομικών προσώπων που πρέπει να συνοδεύονται από συναφείς πληροφορίες και δεδομένα σχετικά με την κατάσταση της αγοράς για τα συγκεκριμένα πλαστικά απορρίμματα μετά την κατανάλωση και από βέλτιστα διαθέσιμα στοιχεία όσον αφορά τους σχετικούς κινδύνους για την υγεία του ανθρώπου ή των ζώων, την επισιτιστική ασφάλεια ή το περιβάλλον.

11.Το αργότερο στις [Υπηρεσία Εκδόσεων: να προστεθεί η ημερομηνία = 8 έτη μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού], η Επιτροπή επανεξετάζει την κατάσταση όσον αφορά τη χρήση ανακυκλωμένων υλικών συσκευασίας σε άλλες συσκευασίες εκτός από τις πλαστικές και, επ’ αυτής της βάσης, αξιολογεί τη σκοπιμότητα της θέσπισης μέτρων ή του καθορισμού στόχων για την αύξηση της χρήσης ανακυκλωμένου περιεχομένου στις εν λόγω άλλες συσκευασίες, και, εφόσον απαιτείται, υποβάλλει νομοθετική πρόταση.

Άρθρο 8
Λιπασματοποιήσιμες συσκευασίες

1.Το αργότερο στις [Υπηρεσία Εκδόσεων: να προστεθεί η ημερομηνία = 24 μήνες από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού], οι συσκευασίες που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 1 στοιχεία στ) και ζ), οι αυτοκόλλητες ετικέτες που επικολλούνται σε οπωροκηπευτικά και οι πολύ λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς καθίστανται λιπασματοποιήσιμες υπό βιομηχανικά ελεγχόμενες συνθήκες σε εγκαταστάσεις επεξεργασίας βιολογικών αποβλήτων.

2.Όταν υπάρχουν διαθέσιμα κατάλληλα προγράμματα συλλογής αποβλήτων και υποδομές επεξεργασίας αποβλήτων προκειμένου να διασφαλίζεται ότι οι συσκευασίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 εισέρχονται στη ροή διαχείρισης οργανικών αποβλήτων, τα κράτη μέλη εξουσιοδοτούνται να απαιτούν τη διάθεση λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς για πρώτη φορά στην αγορά τους μόνον εφόσον μπορεί να αποδειχθεί ότι οι εν λόγω λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς έχουν κατασκευαστεί εξ ολοκλήρου από βιοαποδομήσιμα πλαστικά πολυμερή, τα οποία είναι λιπασματοποιήσιμα υπό βιομηχανικά ελεγχόμενες συνθήκες.

3.Το αργότερο στις [Υπηρεσία Εκδόσεων: να προστεθεί η ημερομηνία = 24 μήνες από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού], συσκευασίες διαφορετικές από εκείνες που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2, συμπεριλαμβανομένων συσκευασιών που κατασκευάζονται από βιοαποδομήσιμα πλαστικά πολυμερή, παρέχουν τη δυνατότητα ανακύκλωσης του υλικού χωρίς να επηρεάζεται η ανακυκλωσιμότητα άλλων ροών αποβλήτων.

4.Η συμμόρφωση με τις απαιτήσεις που καθορίζονται στις παραγράφους 1 έως 3 καταδεικνύεται στις τεχνικές πληροφορίες σχετικά με τις συσκευασίες, που αναφέρονται στο παράρτημα VII.

5.Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 58 για την τροποποίηση των παραγράφων 1 και 2 του παρόντος άρθρου, με την προσθήκη άλλων τύπων συσκευασίας στους τύπους συσκευασίας που καλύπτονται από τις εν λόγω παραγράφους εφόσον δικαιολογείται και αρμόζει λόγω τεχνολογικών και κανονιστικών εξελίξεων που επηρεάζουν την απόρριψη λιπασματοποιήσιμων συσκευασιών και σύμφωνα με τις προϋποθέσεις που ορίζονται στο παράρτημα III.

Άρθρο 9
Ελαχιστοποίηση συσκευασιών

1.Οι συσκευασίες σχεδιάζονται κατά τρόπο ώστε το βάρος και ο όγκος τους να μειώνονται στο ελάχιστο που απαιτείται για να διασφαλίζεται η λειτουργικότητά τους, λαμβανομένου υπόψη του υλικού από το οποίο κατασκευάζονται.

2.Οι συσκευασίες που δεν απαιτείται να συμμορφώνονται με οποιοδήποτε από τα κριτήρια επιδόσεων που ορίζονται στο παράρτημα IV και οι συσκευασίες με χαρακτηριστικά που αποσκοπούν αποκλειστικά στην αύξηση του προσλαμβανόμενου όγκου του προϊόντος, μεταξύ άλλων διπλά τοιχώματα, διπλοί πυθμένες και περιττά στρώματα, δεν τίθενται σε κυκλοφορία στην αγορά εκτός εάν ο σχεδιασμός συσκευασίας υπόκειται σε γεωγραφικές ενδείξεις προέλευσης που προστατεύονται βάσει της ενωσιακής νομοθεσίας.

3.Ο κενός χώρος μειώνεται στο ελάχιστο που απαιτείται για να διασφαλίζεται η λειτουργικότητα της συσκευασίας, ως εξής:

α)για συσκευασίες προς πώληση, σε σχέση με τον συνολικό όγκο του συσκευασμένου προϊόντος και των χαρακτηριστικών του·

β)για ομαδοποιημένες συσκευασίες και συσκευασίες μεταφοράς, συμπεριλαμβανομένων συσκευασιών ηλεκτρονικού εμπορίου, σε σχέση με τον συνολικό όγκο των ομαδοποιημένων ή μεταφερόμενων προϊόντων και της αντίστοιχης συσκευασίας προς πώληση.

Για τους σκοπούς της αξιολόγησης της συμμόρφωσης με την παρούσα παράγραφο, ο χώρος που γεμίζεται με κομμάτια χαρτιού, μαξιλαράκια αέρα, αεροπλάστ, αφρώδη και σπογγώδη πληρωτικά, ξυλοβάμβακα, πολυστυρένιο, κομμάτια φελιζόλ («γαριδάκια συσκευασίας») ή άλλα υλικά πλήρωσης θεωρείται κενός χώρος.

4.Η συμμόρφωση με τις απαιτήσεις που καθορίζονται στις παραγράφους 1 και 2 καταδεικνύεται στον τεχνικό φάκελο που αναφέρεται στο παράρτημα VII, ο οποίος περιλαμβάνει τα ακόλουθα στοιχεία:

α)επεξήγηση των τεχνικών προδιαγραφών, προτύπων και συνθηκών που χρησιμοποιούνται για την αξιολόγηση της συσκευασίας με βάση τα κριτήρια επιδόσεων και τη μέθοδο που καθορίζονται στο παράρτημα IV·

β)προσδιορισμό των απαιτήσεων σχεδιασμού που δεν επιτρέπουν την περαιτέρω μείωση του βάρους ή του όγκου της συσκευασίας, για καθένα από τα εν λόγω κριτήρια επιδόσεων·

γ)τυχόν αποτελέσματα δοκιμών, μελέτες ή άλλες σχετικές πηγές που χρησιμοποιούνται για τον προσδιορισμό του ελάχιστου απαραίτητου όγκου ή βάρους της συσκευασίας.

Για επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες, κατά την αξιολόγηση της συμμόρφωσης με τις απαιτήσεις που ορίζονται στην παράγραφο 1 λαμβάνεται υπόψη η λειτουργία της επαναχρησιμοποιήσιμης συσκευασίας που αναφέρεται στο άρθρο 10.

Άρθρο 10
Επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες

1.Οι συσκευασίες θεωρούνται επαναχρησιμοποιήσιμες εφόσον πληρούν τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)έχουν μελετηθεί, σχεδιαστεί και τεθεί σε κυκλοφορία στην αγορά με σκοπό την επαναχρησιμοποίηση ή επαναπλήρωσή τους·

β)έχουν μελετηθεί και σχεδιαστεί προκειμένου να εκπληρώνουν όσο το δυνατόν περισσότερες διαδρομές ή κύκλους επαναχρησιμοποίησης υπό κανονικά προβλέψιμες συνθήκες χρήσης·

γ)μπορούν να εκκενωθούν ή να εκφορτωθούν χωρίς να υφίστανται βλάβη η οποία να αποτρέπει την επαναχρησιμοποίησή τους·

δ)μπορούν να εκκενωθούν, να εκφορτωθούν, να επαναπληρωθούν ή να επαναφορτωθούν ενώ παράλληλα διασφαλίζεται η συμμόρφωση με τις ισχύουσες απαιτήσεις ασφάλειας και υγιεινής·

ε)μπορούν να αποκατασταθούν σύμφωνα με το μέρος Β του παραρτήματος VI και, ταυτόχρονα, να διατηρούν την ικανότητά τους να επιτελούν την προβλεπόμενη λειτουργία τους·

στ)μπορούν να εκκενωθούν, να εκφορτωθούν, να επαναπληρωθούν ή να επαναφορτωθούν ενώ παράλληλα διατηρούν την ποιότητα και την ασφάλεια του συσκευασμένου προϊόντος και επιτρέπουν την τοποθέτηση επισήμανσης και την παροχή πληροφοριών σχετικά με τις ιδιότητες του εν λόγω προϊόντος και σχετικά με την ίδια τη συσκευασία, συμπεριλαμβανομένων τυχόν σχετικών οδηγιών και πληροφοριών για τη διασφάλιση της ασφάλειας, της κατάλληλης χρήσης, της ιχνηλασιμότητας και της διάρκειας ζωής του προϊόντος·

ζ)μπορούν να εκκενωθούν, να εκφορτωθούν, να επαναπληρωθούν ή να επαναφορτωθούν χωρίς κίνδυνο για την υγεία και την ασφάλεια των υπεύθυνων για τις εν λόγω ενέργειες·

η)πληρούν τις ειδικές απαιτήσεις για τις ανακυκλώσιμες συσκευασίες όταν καθίστανται απορρίμματα, που ορίζονται στο άρθρο 6.

2.Η συμμόρφωση με τις απαιτήσεις που καθορίζονται στην παράγραφο 1 καταδεικνύεται στις τεχνικές πληροφορίες που αφορούν τη συσκευασία οι οποίες αναφέρονται στο παράρτημα VII.

Κεφάλαιο III
Απαιτήσεις επισήμανσης, σήμανσης και πληροφόρησης

Άρθρο 11
Επισήμανση των συσκευασιών

1.Από τις [Υπηρεσία Εκδόσεων: να προστεθεί η ημερομηνία= 42 μήνες από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού], οι συσκευασίες σημαίνονται με ετικέτα που περιέχει πληροφορίες σχετικά με τη σύνθεση των υλικών τους. Η υποχρέωση αυτή δεν ισχύει για τις συσκευασίες μεταφοράς. Ωστόσο, ισχύει για τις συσκευασίες ηλεκτρονικού εμπορίου.

Οι συσκευασίες που υπόκεινται στα συστήματα παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής που αναφέρονται στο άρθρο 44 παράγραφος 1 σημαίνονται, πέραν της επισήμανσης που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο, με εναρμονισμένη ετικέτα που θεσπίζεται στη συναφή εκτελεστική πράξη η οποία εκδίδεται σύμφωνα με την παράγραφο 5.

2.Από τις [Υπηρεσία Εκδόσεων: να προστεθεί η ημερομηνία = 48 μήνες από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού], οι συσκευασίες φέρουν ετικέτα που υποδεικνύει τη δυνατότητα επαναχρησιμοποίησής τους και κωδικό QR ή άλλο είδος φορέα ψηφιακών δεδομένων που παρέχει περαιτέρω πληροφορίες σχετικά με τη δυνατότητα επαναχρησιμοποίησης της συσκευασίας, συμπεριλαμβανομένης της διαθεσιμότητας συστήματος επαναχρησιμοποίησης και σημείων συλλογής, και διευκολύνει την παρακολούθηση της συσκευασίας και τον υπολογισμό των διαδρομών και κύκλων επαναχρησιμοποίησης. Επιπλέον, οι επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες προς πώληση προσδιορίζονται με σαφήνεια και διακρίνονται από τις συσκευασίες μίας χρήσης στο σημείο πώλησης.

3.Όταν μια μονάδα συσκευασίας που καλύπτεται από το άρθρο 7 είναι σημασμένη με ετικέτα που περιέχει πληροφορίες σχετικά με το ποσοστό ανακυκλωμένου περιεχομένου, η εν λόγω ετικέτα συμμορφώνεται με τις προδιαγραφές που ορίζονται στη συναφή εκτελεστική πράξη η οποία εκδίδεται σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 5 και βασίζεται στη μέθοδο που προβλέπεται στο άρθρο 7 παράγραφος 7. Όταν μια μονάδα πλαστικής συσκευασίας είναι σημασμένη με ετικέτα που περιέχει πληροφορίες σχετικά με το ποσοστό περιεχομένου πλαστικού βιολογικής προέλευσης, η εν λόγω ετικέτα συμμορφώνεται με τις προδιαγραφές που ορίζονται στη συναφή εκτελεστική πράξη η οποία εκδίδεται σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 5.

4.Οι ετικέτες που αναφέρονται στις παραγράφους 1 έως 3 και ο κωδικός QR ή άλλο είδος φορέα ψηφιακών δεδομένων που αναφέρεται στην παράγραφο 2 τοποθετούνται, εκτυπώνονται ή χαράσσονται με τρόπο εμφανή, ευανάγνωστο και ανεξίτηλο πάνω στη συσκευασία. Όταν αυτό δεν είναι δυνατόν ή δεν δικαιολογείται λόγω της φύσης και του μεγέθους της συσκευασίας, τοποθετούνται στην ομαδοποιημένη συσκευασία.

Όταν βάσει της ενωσιακής νομοθεσίας απαιτείται οι πληροφορίες σχετικά με το συσκευασμένο προϊόν να παρέχονται μέσω φορέα δεδομένων, χρησιμοποιείται ενιαίος φορέας δεδομένων για την παροχή των πληροφοριών που απαιτούνται τόσο για το συσκευασμένο προϊόν όσο και για τη συσκευασία.

5.Το αργότερο στις [Υπηρεσία Εκδόσεων: να προστεθεί η ημερομηνία = 18 μήνες μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού], η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τη θέσπιση εναρμονισμένης ετικέτας και προδιαγραφών για τις απαιτήσεις επισήμανσης και τους μορφοτύπους επισήμανσης των συσκευασιών που αναφέρονται στις παραγράφους 1 έως 3 και για την επισήμανση των δοχείων απορριμμάτων που αναφέρονται στο άρθρο 12. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που αναφέρεται στο άρθρο 59 παράγραφος 3.

6.Το αργότερο στις [Υπηρεσία Εκδόσεων: να προστεθεί η ημερομηνία = 24 μήνες μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού], η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τον καθορισμό των μεθόδων προσδιορισμού της σύνθεσης των υλικών των συσκευασιών που αναφέρονται στην παράγραφο 1 μέσω τεχνολογιών ψηφιακής σήμανσης. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που αναφέρεται στο άρθρο 59 παράγραφος 3.

7.Με την επιφύλαξη των απαιτήσεων που αφορούν άλλες εναρμονισμένες ετικέτες της ΕΕ, οι οικονομικοί φορείς δεν παρέχουν ούτε παρουσιάζουν ετικέτες, σήματα, σύμβολα ή επιγραφές που ενδέχεται να παραπλανήσουν ή να προκαλέσουν σύγχυση στους καταναλωτές ή άλλους τελικούς χρήστες όσον αφορά τις απαιτήσεις βιωσιμότητας για τις συσκευασίες, άλλα χαρακτηριστικά των συσκευασιών ή τις επιλογές διαχείρισης των απορριμμάτων συσκευασίας, για τα οποία θεσπίζεται εναρμονισμένη επισήμανση με τον παρόντα κανονισμό.

8.Οι συσκευασίες που περιλαμβάνονται σε πρόγραμμα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού ή καλύπτονται από σύστημα παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής διαφορετικό από εκείνο που αναφέρεται στο άρθρο 44 παράγραφος 1 μπορούν να προσδιορίζονται μέσω αντίστοιχου συμβόλου, σε ολόκληρο το έδαφος στο οποίο εφαρμόζεται το εν λόγω πρόγραμμα ή σύστημα. Το εν λόγω σύμβολο είναι σαφές και προφανές και δεν παραπλανά τους καταναλωτές ή τους χρήστες όσον αφορά την ανακυκλωσιμότητα ή τη δυνατότητα επαναχρησιμοποίησης της συσκευασίας.

Άρθρο 12
Επισήμανση δοχείων απορριμμάτων για τη συλλογή απορριμμάτων συσκευασίας

Το αργότερο την 1η Ιανουαρίου 2028, ετικέτες που επιτρέπουν τη χωριστή συλλογή κάθε κλάσματος απορριμμάτων συσκευασίας με βάση το υλικό, που προορίζεται για απόρριψη σε χωριστά δοχεία, τοποθετούνται, εκτυπώνονται ή χαράσσονται με τρόπο εμφανή, ευανάγνωστο και ανεξίτηλο πάνω σε όλα τα δοχεία συλλογής απορριμμάτων συσκευασίας.

Κεφάλαιο IV
Υποχρεώσεις των οικονομικών φορέων εκτός των υποχρεώσεων των κεφαλαίων V και VII

Άρθρο 13
Υποχρεώσεις των κατασκευαστών

1.Όταν θέτουν συσκευασία σε κυκλοφορία στην αγορά, οι κατασκευαστές διασφαλίζουν ότι η συσκευασία συμμορφώνεται με τα ακόλουθα:

α)έχει σχεδιαστεί και κατασκευαστεί σύμφωνα με τις ισχύουσες απαιτήσεις που καθορίζονται στα άρθρα 5 έως 10·

β)φέρει επισήμανση σύμφωνα με τις ισχύουσες απαιτήσεις που ορίζονται στο άρθρο 11.

2.Προτού θέσουν συσκευασία σε κυκλοφορία στην αγορά, οι κατασκευαστές διενεργούν τη σχετική διαδικασία αξιολόγησης της συμμόρφωσης που αναφέρεται στο άρθρο 33, ή αναθέτουν αλλού τη διενέργειά της για λογαριασμό τους, και καταρτίζουν τον τεχνικό φάκελο που αναφέρεται στο παράρτημα VII.

Εφόσον η συμμόρφωση μιας συσκευασίας με τις ισχύουσες απαιτήσεις έχει αποδειχθεί με τη σχετική διαδικασία αξιολόγησης της συμμόρφωσης που αναφέρεται στο άρθρο 33, οι κατασκευαστές συντάσσουν δήλωση συμμόρφωσης ΕΕ σύμφωνα με το άρθρο 34.

3.Οι κατασκευαστές φυλάσσουν τον τεχνικό φάκελο που αναφέρεται στο παράρτημα VII και τη δήλωση συμμόρφωσης ΕΕ επί δέκα έτη από τη θέση της συσκευασίας σε κυκλοφορία στην αγορά.

4.Οι κατασκευαστές εξασφαλίζουν ότι εφαρμόζονται διαδικασίες ώστε να διατηρείται η συμμόρφωση της εν σειρά παραγωγής συσκευασιών προς τον παρόντα κανονισμό. Οι κατασκευαστές λαμβάνουν επαρκώς υπόψη τις αλλαγές στον σχεδιασμό ή τα χαρακτηριστικά συσκευασίας, καθώς και τις αλλαγές σε εναρμονισμένα πρότυπα, κοινές τεχνικές προδιαγραφές ή άλλες τεχνικές προδιαγραφές βάσει των οποίων δηλώνεται η συμμόρφωση ή με την εφαρμογή των οποίων επαληθεύεται η συμμόρφωση. Σε περίπτωση που οι κατασκευαστές διαπιστώσουν ότι ενδέχεται να επηρεάζεται η συμμόρφωση συσκευασίας, διενεργούν επαναξιολόγηση σύμφωνα με τη διαδικασία αξιολόγησης της συμμόρφωσης που καθορίζεται στο άρθρο 33 και στο παράρτημα VII, ή αναθέτουν αλλού τη διενέργειά της για λογαριασμό τους.

5.Οι κατασκευαστές διασφαλίζουν ότι η συσκευασία φέρει αριθμό τύπου, παρτίδας ή σειράς ή άλλο στοιχείο που επιτρέπει την ταυτοποίησή της ή, όταν δεν το επιτρέπει το μέγεθος ή η φύση της συσκευασίας, διασφαλίζουν ότι οι απαιτούμενες πληροφορίες παρέχονται σε έγγραφο που συνοδεύει το συσκευασμένο προϊόν.

6.Οι κατασκευαστές αναγράφουν πάνω στη συσκευασία ή σε κωδικό QR ή άλλο φορέα δεδομένων το όνομα, την καταχωρισμένη εμπορική επωνυμία ή το καταχωρισμένο εμπορικό σήμα τους, καθώς και την ταχυδρομική διεύθυνσή τους και, εφόσον υπάρχουν, τα ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας μαζί τους. Όταν αυτό δεν είναι δυνατόν, οι απαιτούμενες πληροφορίες παρέχονται ως μέρος των πληροφοριών που παρέχονται μέσω του κωδικού QR που αναφέρεται στο άρθρο 11 παράγραφος 2 ή του φορέα δεδομένων που αναφέρεται στο άρθρο 11 παράγραφος 4 ή σε έγγραφο που συνοδεύει το συσκευασμένο προϊόν. Η ταχυδρομική διεύθυνση αντιστοιχεί σε ένα μοναδικό σημείο επικοινωνίας με τον κατασκευαστή. Οι πληροφορίες αυτές είναι σαφείς, κατανοητές και ευανάγνωστες.

7.Οι κατασκευαστές εξασφαλίζουν ότι οι πληροφορίες που παρέχονται σύμφωνα με τις παραγράφους 5 και 6 είναι σαφείς, κατανοητές και ευανάγνωστες και δεν αντικαθιστούν, δεν αποκρύπτουν ούτε μπορούν να εκληφθούν ως πληροφορίες που απαιτούνται από άλλη νομοθεσία της Ένωσης σχετικά με την επισήμανση του συσκευασμένου προϊόντος.

8.Οι κατασκευαστές που θεωρούν ή έχουν λόγο να πιστεύουν ότι συσκευασία που έχουν θέσει σε κυκλοφορία στην αγορά δεν συμμορφώνεται με μία ή περισσότερες από τις ισχύουσες απαιτήσεις που ορίζονται στα άρθρα 5 έως 11 λαμβάνουν αμέσως τα διορθωτικά μέτρα που είναι αναγκαία για να εξασφαλίσουν τη συμμόρφωση, την απόσυρση ή την ανάκληση της εν λόγω συσκευασίας, κατά περίπτωση. Οι κατασκευαστές ενημερώνουν αμέσως την αρχή εποπτείας της αγοράς του κράτους μέλους στο οποίο διέθεσαν τη συσκευασία για την εικαζόμενη μη συμμόρφωση και για τυχόν διορθωτικά μέτρα που έλαβαν.

9.Οι κατασκευαστές, κατόπιν αιτιολογημένου αιτήματος που υποβάλλεται από εθνική αρχή, παρέχουν όλες τις πληροφορίες και την τεκμηρίωση που απαιτούνται για να αποδειχθεί η συμμόρφωση της συσκευασίας, συμπεριλαμβανομένου του τεχνικού φακέλου, σε γλώσσα ή γλώσσες εύκολα κατανοητές από την εν λόγω αρχή. Αυτές οι πληροφορίες και η τεκμηρίωση παρέχονται είτε σε έντυπη είτε σε ηλεκτρονική μορφή. Τα σχετικά έγγραφα τίθενται στη διάθεση της εθνικής αρχής εντός 10 ημερών από την παραλαβή του αιτήματος. Οι κατασκευαστές συνεργάζονται με την εθνική αρχή σχετικά με κάθε μέτρο που λαμβάνεται για την αποκατάσταση κάθε περίπτωσης μη συμμόρφωσης με τις απαιτήσεις που καθορίζονται στα άρθρα 5 έως 10.

Άρθρο 14
Υποχρεώσεις πληροφόρησης των προμηθευτών συσκευασιών ή υλικών συσκευασίας

1.Κάθε προμηθευτής συσκευασίας ή υλικών συσκευασίας παρέχει στον κατασκευαστή όλες τις πληροφορίες και την τεκμηρίωση που απαιτούνται ώστε ο κατασκευαστής να αποδείξει τη συμμόρφωση της συσκευασίας και των υλικών συσκευασίας με τον παρόντα κανονισμό, συμπεριλαμβανομένου του τεχνικού φακέλου που αναφέρεται στο παράρτημα VII και απαιτείται δυνάμει των άρθρων 5 έως 10, σε γλώσσα ή γλώσσες εύκολα κατανοητές από τον κατασκευαστή. Αυτές οι πληροφορίες και η τεκμηρίωση παρέχονται είτε σε έντυπη είτε σε ηλεκτρονική μορφή.

2.Κατά περίπτωση, η τεκμηρίωση και οι πληροφορίες που προβλέπονται στην ισχύουσα νομοθεσία για τις ευαίσθητες στην επαφή συσκευασίες συμπεριλαμβάνονται στις πληροφορίες και την τεκμηρίωση που πρέπει να παρέχονται στον κατασκευαστή δυνάμει της παραγράφου 1.

Άρθρο 15
Υποχρεώσεις του εξουσιοδοτημένου αντιπροσώπου

1.Ο κατασκευαστής μπορεί να διορίζει εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπο, με γραπτή εντολή.

Οι υποχρεώσεις του άρθρου 13 παράγραφος 1 και η υποχρέωση κατάρτισης τεχνικού φακέλου που αναφέρεται στο παράρτημα VII και απαιτείται δυνάμει των άρθρων 5 έως 10 δεν περιλαμβάνονται στην εντολή προς τον εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπο.

2.Ο εξουσιοδοτημένος αντιπρόσωπος ασκεί τα καθήκοντα που προσδιορίζονται στην εντολή την οποία λαμβάνει από τον κατασκευαστή. Η εντολή επιτρέπει στον εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπο τουλάχιστον τα ακόλουθα:

α)να θέτει τη δήλωση συμμόρφωσης ΕΕ και τον τεχνικό φάκελο στη διάθεση των εθνικών αρχών εποπτείας της αγοράς επί 10 έτη από τη θέση της συσκευασίας σε κυκλοφορία στην αγορά·

β)να συνεργάζεται με τις εθνικές αρχές, κατόπιν αιτήματός τους, σχετικά με τυχόν μέτρα που λαμβάνονται σε σχέση με περιπτώσεις μη συμμόρφωσης της συσκευασίας την οποία καλύπτει η εντολή του εξουσιοδοτημένου αντιπροσώπου·

γ)κατόπιν αιτιολογημένου αιτήματος που υποβάλλεται από εθνική αρχή, να παρέχει στην εν λόγω αρχή όλες τις πληροφορίες και την τεκμηρίωση που απαιτούνται για να αποδειχθεί η συμμόρφωση μιας συσκευασίας, σε γλώσσα ή γλώσσες εύκολα κατανοητές από την εν λόγω αρχή·

δ)κατόπιν αιτήματος που υποβάλλεται από αρμόδια εθνική αρχή, να καθιστά διαθέσιμα τα σχετικά έγγραφα εντός 10 ημερών από την παραλαβή του εν λόγω αιτήματος·

ε)να τερματίζει την εντολή, εάν ο κατασκευαστής ενεργεί κατά παράβαση των υποχρεώσεών του βάσει του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 16
Υποχρεώσεις των εισαγωγέων

1.Οι εισαγωγείς θέτουν σε κυκλοφορία στην αγορά μόνο συσκευασίες που συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις των άρθρων 5 έως 11.

2.Πριν από τη θέση συσκευασίας σε κυκλοφορία στην αγορά, οι εισαγωγείς εξασφαλίζουν τα ακόλουθα:

α)ο κατασκευαστής έχει διενεργήσει τη δέουσα διαδικασία αξιολόγησης συμμόρφωσης που αναφέρεται στο άρθρο 33 και έχει καταρτίσει τον τεχνικό φάκελο που αναφέρεται στο παράρτημα VII και απαιτείται δυνάμει των άρθρων 5 έως 10·

β)η συσκευασία φέρει επισήμανση σύμφωνα με το άρθρο 11·

γ)η συσκευασία συνοδεύεται από τα απαιτούμενα έγγραφα·

δ)ο κατασκευαστής έχει συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις που καθορίζονται στο άρθρο 13 παράγραφοι 5 και 6.

Όταν ο εισαγωγέας θεωρεί ή έχει λόγους να πιστεύει ότι συσκευασία δεν συμμορφώνεται με τις ισχύουσες απαιτήσεις που προβλέπονται στα άρθρα 5 έως 11, δεν θέτει τη συσκευασία σε κυκλοφορία στην αγορά έως ότου αποκατασταθεί η συμμόρφωση της εν λόγω συσκευασίας.

3.Οι εισαγωγείς αναγράφουν στη συσκευασία το όνομα και την καταχωρισμένη εμπορική επωνυμία ή το καταχωρισμένο εμπορικό σήμα τους, καθώς και την ταχυδρομική διεύθυνσή τους και, εφόσον υπάρχουν, τα ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας μαζί τους. Όταν αυτό δεν είναι δυνατό, οι απαιτούμενες πληροφορίες παρέχονται μέσω του φορέα δεδομένων ή σε έγγραφο που συνοδεύει το συσκευασμένο προϊόν. Τα στοιχεία επικοινωνίας είναι σαφή, κατανοητά και ευανάγνωστα.

4.Οι εισαγωγείς εξασφαλίζουν ότι οι πληροφορίες που παρέχονται σύμφωνα με την παράγραφο 3 είναι σαφείς, κατανοητές και ευανάγνωστες και δεν αντικαθιστούν, δεν αποκρύπτουν ούτε μπορούν να εκληφθούν ως πληροφορίες που απαιτούνται από άλλη νομοθεσία της Ένωσης σχετικά με την επισήμανση του συσκευασμένου προϊόντος.

5.Οι εισαγωγείς εξασφαλίζουν ότι, ενόσω η συσκευασία βρίσκεται υπό την ευθύνη τους, οι συνθήκες αποθήκευσης ή μεταφοράς της δεν θέτουν σε κίνδυνο τη συμμόρφωσή της με τις ισχύουσες απαιτήσεις των άρθρων 5 έως 11.

6.Οι εισαγωγείς που θεωρούν ή έχουν λόγο να πιστεύουν ότι συσκευασία που έχουν θέσει σε κυκλοφορία στην αγορά δεν συμμορφώνεται με τις ισχύουσες απαιτήσεις που ορίζονται στα άρθρα 5 έως 11, λαμβάνουν αμέσως τα διορθωτικά μέτρα που είναι αναγκαία για να εξασφαλίσουν τη συμμόρφωση, την απόσυρση ή την ανάκληση της συσκευασίας, κατά περίπτωση.

7.Οι εισαγωγείς ενημερώνουν αμέσως τις αρχές εποπτείας της αγοράς των κρατών μελών στις αγορές των οποίων έχουν διαθέσει τη συσκευασία για την εικαζόμενη μη συμμόρφωση και για τυχόν διορθωτικά μέτρα που έλαβαν.

8.Οι εισαγωγείς διατηρούν, επί 10 έτη από τη θέση της συσκευασίας σε κυκλοφορία στην αγορά, αντίγραφο της δήλωσης συμμόρφωσης ΕΕ στη διάθεση των αρχών εποπτείας της αγοράς και εξασφαλίζουν ότι ο τεχνικός φάκελος που αναφέρεται στο παράρτημα VII και απαιτείται δυνάμει των άρθρων 5 έως 10 μπορεί να τεθεί στη διάθεση των εν λόγω αρχών, κατόπιν αιτήματος.

9.Οι εισαγωγείς, κατόπιν αιτιολογημένου αιτήματος που υποβάλλεται από εθνική αρχή, παρέχουν στην εν λόγω αρχή όλες τις πληροφορίες και την τεκμηρίωση που απαιτούνται για να αποδειχθεί η συμμόρφωση μιας συσκευασίας, συμπεριλαμβανομένου του τεχνικού φακέλου, με τις ισχύουσες απαιτήσεις που προβλέπονται στα άρθρα 5 έως 11, σε γλώσσα ή γλώσσες εύκολα κατανοητές από την εν λόγω αρχή. Αυτές οι πληροφορίες και η τεκμηρίωση παρέχονται είτε σε έντυπη είτε σε ηλεκτρονική μορφή. Τα σχετικά έγγραφα τίθενται στη διάθεση της εθνικής αρχής εντός 10 ημερών από την παραλαβή του αιτήματος.

10.Οι εισαγωγείς συνεργάζονται με την αρμόδια εθνική αρχή σχετικά με κάθε μέτρο που λαμβάνεται για την αποκατάσταση κάθε περίπτωσης μη συμμόρφωσης με τις απαιτήσεις που καθορίζονται στα άρθρα 5 έως 11.

Άρθρο 17
Υποχρεώσεις των διανομέων

1.Όταν οι διανομείς διαθέτουν συσκευασία στην αγορά, ενεργούν με τη δέουσα προσοχή σε σχέση με τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού.

2.Προτού διαθέσουν μια συσκευασία στην αγορά, οι διανομείς οφείλουν να επαληθεύουν τα ακόλουθα:

α)ο παραγωγός, που υπόκειται στις υποχρεώσεις διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού για τη συσκευασία, είναι καταχωρισμένος στο μητρώο παραγωγών που αναφέρεται στο άρθρο 40·

β)η συσκευασία φέρει επισήμανση σύμφωνα με το άρθρο 11·

γ)ο κατασκευαστής και ο εισαγωγέας έχουν συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις που καθορίζονται στο άρθρο 13 παράγραφοι 5 και 6 και στο άρθρο 16 παράγραφος 3 αντίστοιχα.

3.Όταν ο διανομέας, προτού διαθέσει συσκευασία στην αγορά, θεωρεί ή έχει λόγο να πιστεύει ότι η συσκευασία δεν συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις που αναφέρονται στα άρθρα 5 έως 11 ή ότι ο κατασκευαστής δεν συμμορφώνεται με τις εν λόγω ισχύουσες απαιτήσεις, ο διανομέας δεν διαθέτει τη συσκευασία στην αγορά μέχρις ότου αποκατασταθεί η συμμόρφωσή της ή μέχρις ότου συμμορφωθεί ο κατασκευαστής.

Οι διανομείς εξασφαλίζουν ότι, ενόσω η συσκευασία βρίσκεται υπό την ευθύνη τους, οι συνθήκες αποθήκευσης ή μεταφοράς της δεν θέτουν σε κίνδυνο τη συμμόρφωσή της με τις απαιτήσεις των άρθρων 5 έως 11.

4.Οι διανομείς που θεωρούν ή έχουν λόγο να πιστεύουν ότι συσκευασία που έχουν διαθέσει στην αγορά με το συσκευασμένο προϊόν δεν συμμορφώνεται με τις ισχύουσες απαιτήσεις που ορίζονται στα άρθρα 5 έως 11, διασφαλίζουν ότι λαμβάνονται τα διορθωτικά μέτρα που είναι αναγκαία για να εξασφαλίσουν τη συμμόρφωση, την απόσυρση ή την ανάκληση της συσκευασίας, κατά περίπτωση.

Οι διανομείς ενημερώνουν αμέσως τις αρχές εποπτείας της αγοράς των κρατών μελών στις αγορές των οποίων έχουν διαθέσει τη συσκευασία για την εικαζόμενη μη συμμόρφωση και για τυχόν διορθωτικά μέτρα που έλαβαν.

5.Οι διανομείς, κατόπιν αιτιολογημένου αιτήματος που υποβάλλεται από εθνική αρχή, παρέχουν στην εν λόγω αρχή όλες τις πληροφορίες και την τεκμηρίωση στα οποία έχουν πρόσβαση και τα οποία χρησιμεύουν για να αποδειχθεί η συμμόρφωση μιας συσκευασίας με τις ισχύουσες απαιτήσεις που προβλέπονται στα άρθρα 5 έως 11, σε γλώσσα ή γλώσσες εύκολα κατανοητές από την εν λόγω αρχή. Αυτές οι πληροφορίες και η τεκμηρίωση παρέχονται σε έντυπη ή ηλεκτρονική μορφή.

Οι διανομείς συνεργάζονται με την εθνική αρχή σχετικά με κάθε μέτρο που λαμβάνεται για την αποκατάσταση κάθε περίπτωσης μη συμμόρφωσης με τις απαιτήσεις που καθορίζονται στα άρθρα 5 έως 11.

Άρθρο 18
Υποχρεώσεις των παρόχων υπηρεσιών διεκπεραίωσης παραγγελιών

Οι πάροχοι υπηρεσιών διεκπεραίωσης παραγγελιών διασφαλίζουν ότι οι συνθήκες κατά την αποθήκευση, τον χειρισμό και την πλήρωση των συσκευασιών, την αναγραφή της διεύθυνσης και την αποστολή των συσκευασιών τις οποίες διακινούν δεν θέτουν σε κίνδυνο τη συμμόρφωση των συσκευασιών με τις απαιτήσεις που καθορίζονται στα άρθρα 5 έως 11.

Άρθρο 19
Περίπτωση στην οποία οι υποχρεώσεις των κατασκευαστών εφαρμόζονται στους εισαγωγείς και τους διανομείς

Ο εισαγωγέας ή ο διανομέας θεωρείται κατασκευαστής για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού και υπόκειται στις υποχρεώσεις που προβλέπονται για τους κατασκευαστές σύμφωνα με το άρθρο 14, όταν θέτει συσκευασία σε κυκλοφορία στην αγορά υπό τη δική του επωνυμία ή το δικό του εμπορικό σήμα ή όταν τροποποιεί συσκευασία που έχει ήδη τεθεί σε κυκλοφορία στην αγορά με τρόπο που μπορεί να επηρεάσει τη συμμόρφωση με τις σχετικές απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 20
Ταυτοποίηση των οικονομικών φορέων

1.Οι οικονομικοί φορείς παρέχουν, κατόπιν αιτήματος, στις αρχές εποπτείας της αγοράς πληροφορίες σχετικά με τα ακόλουθα:

α)την ταυτότητα κάθε οικονομικού φορέα ο οποίος τους έχει προμηθεύσει συσκευασίες·

β)την ταυτότητα κάθε οικονομικού φορέα στον οποίο έχουν προμηθεύσει συσκευασίες.

2.Οι οικονομικοί φορείς οφείλουν να είναι σε θέση να παρέχουν τις πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 για 10 έτη από τη στιγμή που έχουν προμηθευτεί συσκευασίες και για 10 έτη από τη στιγμή που έχουν προμηθεύσει οι ίδιοι συσκευασίες.

Άρθρο 21
Υποχρέωση που σχετίζεται με τις υπερβολικές συσκευασίες

1.Οι οικονομικοί φορείς που προμηθεύουν προϊόντα σε τελικό διανομέα ή τελικό χρήστη μέσα σε ομαδοποιημένη συσκευασία, συσκευασία μεταφοράς ή συσκευασία ηλεκτρονικού εμπορίου διασφαλίζουν ότι η αναλογία του κενού χώρου δεν υπερβαίνει το 40 %.

2.Για τους σκοπούς του εν λόγω υπολογισμού:

α)ως κενός χώρος νοείται η διαφορά μεταξύ του συνολικού όγκου ομαδοποιημένης συσκευασίας, συσκευασίας μεταφοράς ή συσκευασίας ηλεκτρονικού εμπορίου και του όγκου της συσκευασίας προς πώληση που περιέχεται μέσα σε αυτήν·

β)ως αναλογία κενού χώρου νοείται η αναλογία του κενού χώρου, όπως ορίζεται στο στοιχείο α) της παρούσας παραγράφου, σε σχέση με τον συνολικό όγκο της ομαδοποιημένης συσκευασίας, της συσκευασίας μεταφοράς ή της συσκευασίας ηλεκτρονικού εμπορίου.

Ο χώρος που γεμίζεται με υλικά πλήρωσης όπως κομμάτια χαρτιού, μαξιλαράκια αέρα, αεροπλάστ, αφρώδη και σπογγώδη πληρωτικά, ξυλοβάμβακα, πολυστυρένιο ή κομμάτια φελιζόλ («γαριδάκια συσκευασίας») θεωρείται κενός χώρος.

3.Οι οικονομικοί φορείς που χρησιμοποιούν συσκευασίες προς πώληση ως συσκευασίες ηλεκτρονικού εμπορίου εξαιρούνται από την υποχρέωση της παραγράφου 1. Ωστόσο, εξασφαλίζουν ότι οι εν λόγω συσκευασίες προς πώληση συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις του άρθρου 9.

Άρθρο 22
Περιορισμοί στη χρήση ορισμένων μορφών συσκευασίας

1.Οι οικονομικοί φορείς δεν θέτουν σε κυκλοφορία στην αγορά συσκευασίες στις μορφές και για τους σκοπούς που απαριθμούνται στο παράρτημα V.

2.Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1, από την 1η Ιανουαρίου 2030 οι οικονομικοί φορείς δεν θέτουν σε κυκλοφορία στην αγορά συσκευασίες στις μορφές και για τους σκοπούς που απαριθμούνται στο παράρτημα V σημείο 3.

3.Τα κράτη μέλη μπορούν να απαλλάσσουν οικονομικούς φορείς από την υποχρέωση του παραρτήματος V σημείο 3 αν αυτοί εμπίπτουν στον ορισμό της πολύ μικρής επιχείρησης σύμφωνα με τους κανόνες που ορίζονται στη σύσταση 2003/361 της Επιτροπής, όπως ισχύουν στις [Υπηρεσία Εκδόσεων: να προστεθεί η ημερομηνία = η ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού], και όταν δεν είναι τεχνικά δυνατό να μη χρησιμοποιείται συσκευασία ή δεν είναι τεχνικά δυνατή η πρόσβαση σε υποδομές απαραίτητες για τη λειτουργία συστήματος επαναχρησιμοποίησης.

4.Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 58 για την τροποποίηση του παραρτήματος V με σκοπό την προσαρμογή στην τεχνική και επιστημονική πρόοδο, με στόχο τη μείωση των απορριμμάτων συσκευασίας. Κατά την έκδοση των εν λόγω κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, η Επιτροπή εξετάζει κατά πόσον οι περιορισμοί στη χρήση ειδικών μορφών συσκευασίας μπορούν να μειώσουν τα παραγόμενα απορρίμματα συσκευασίας, διασφαλίζοντας, παράλληλα, συνολικά θετικό περιβαλλοντικό αντίκτυπο, και λαμβάνει υπόψη τη διαθεσιμότητα εναλλακτικών λύσεων συσκευασίας που πληρούν τις απαιτήσεις που προβλέπονται στην ισχύουσα νομοθεσία για τις ευαίσθητες στην επαφή συσκευασίες, καθώς και την ικανότητά τους να προλαμβάνουν τη μικροβιακή μόλυνση του συσκευασμένου προϊόντος.

Άρθρο 23 
Υποχρεώσεις σε σχέση με τις επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες

1.Οι οικονομικοί φορείς που θέτουν επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες σε κυκλοφορία στην αγορά διασφαλίζουν ότι εφαρμόζεται σύστημα επαναχρησιμοποίησης των εν λόγω συσκευασιών, το οποίο πληροί τις απαιτήσεις που ορίζονται στο άρθρο 24 και στο παράρτημα VI.

2.Η περιγραφή της συμμόρφωσης του συστήματος με τις εν λόγω απαιτήσεις συντάσσεται ως τμήμα του τεχνικού φακέλου για τις επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες που πρέπει να παρέχεται δυνάμει του άρθρου 10 παράγραφος 2. Για τον σκοπό αυτόν, ο κατασκευαστής ζητά τις σχετικές γραπτές βεβαιώσεις από τους συμμετέχοντες στο σύστημα που αναφέρονται στο παράρτημα VI.

Άρθρο 24 
Υποχρέωση που σχετίζεται με τα συστήματα επαναχρησιμοποίησης

1.Οι οικονομικοί φορείς που χρησιμοποιούν επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες συμμετέχουν σε ένα ή περισσότερα συστήματα επαναχρησιμοποίησης και διασφαλίζουν ότι τα συστήματα αυτά, στα οποία εντάσσονται οι επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες, συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις που προβλέπονται στο μέρος Α του παραρτήματος VI.

2.Οι οικονομικοί φορείς που χρησιμοποιούν επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες αποκαθιστούν τις εν λόγω συσκευασίες σύμφωνα με το μέρος B του παραρτήματος VI, προτού τις προσφέρουν εκ νέου προς χρήση από τους τελικούς χρήστες.

Άρθρο 25
Υποχρεώσεις που σχετίζονται με την επαναπλήρωση

1.Όταν οικονομικοί φορείς παρέχουν τη δυνατότητα αγοράς προϊόντων μέσω επαναπλήρωσης, ενημερώνουν τους τελικούς χρήστες σχετικά με τα ακόλουθα:

α)τους τύπους περιεκτών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αγορά προϊόντων που προσφέρονται μέσω επαναπλήρωσης·

β)τα πρότυπα υγιεινής για την επαναπλήρωση·

γ)την ευθύνη του τελικού χρήστη σε σχέση με την υγεία και την ασφάλεια όσον αφορά τη χρήση των περιεκτών που αναφέρονται στο στοιχείο α).

Οι πληροφορίες αυτές επικαιροποιούνται ανά τακτά χρονικά διαστήματα και είτε παρουσιάζονται με σαφήνεια επιτόπου είτε παρέχονται με άλλον τρόπο στους τελικούς χρήστες.

2.Οι οικονομικοί φορείς που παρέχουν τη δυνατότητα επαναπλήρωσης εξασφαλίζουν ότι οι σταθμοί επαναπλήρωσης συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις που προβλέπονται στο μέρος Γ του παραρτήματος VI και με τις απαιτήσεις που τυχόν ορίζονται σε άλλη νομοθεσία της Ένωσης για την πώληση προϊόντων μέσω επαναπλήρωσης.

3.Οι οικονομικοί φορείς που παρέχουν τη δυνατότητα επαναπλήρωσης διασφαλίζουν ότι οι συσκευασίες που προσφέρονται στους τελικούς χρήστες στους σταθμούς επαναπλήρωσης δεν παρέχονται δωρεάν ούτε παρέχονται στο πλαίσιο συστήματος παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής. 

4.Οι οικονομικοί φορείς μπορούν να αρνηθούν την επαναπλήρωση περιέκτη που παρέχει ο τελικός χρήστης, αν ο τελικός χρήστης δεν τηρεί τις απαιτήσεις που κοινοποιούνται από τον οικονομικό φορέα σύμφωνα με την παράγραφο 1. 

Άρθρο 26
Στόχοι επαναχρησιμοποίησης και επαναπλήρωσης

1.Από την 1η Ιανουαρίου 2030, οι οικονομικοί φορείς που διαθέτουν τις μεγάλες οικιακές συσκευές που απαριθμούνται στο παράρτημα II σημείο 2 της οδηγίας 2012/19/ΕΕ στην αγορά για πρώτη φορά στο έδαφος κράτους μέλους εξασφαλίζουν ότι το 90 % των εν λόγω προϊόντων διατίθενται μέσα σε επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες μεταφοράς στο πλαίσιο συστήματος επαναχρησιμοποίησης.

2.Ο τελικός διανομέας που διαθέτει στην αγορά στο έδαφος κράτους μέλους σε συσκευασία προς πώληση κρύα ή ζεστά ποτά που γεμίζονται σε περιέκτη στο σημείο πώλησης «σε πακέτο» εξασφαλίζει ότι:

α)από την 1η Ιανουαρίου 2030, το 20 % των εν λόγω ποτών διατίθενται μέσα σε επαναχρησιμοποιήσιμη συσκευασία στο πλαίσιο συστήματος επαναχρησιμοποίησης ή με την παροχή δυνατότητας επαναπλήρωσης·

β)από την 1η Ιανουαρίου 2040, το 80 % των εν λόγω ποτών διατίθενται μέσα σε επαναχρησιμοποιήσιμη συσκευασία στο πλαίσιο συστήματος επαναχρησιμοποίησης ή με την παροχή δυνατότητας επαναπλήρωσης.

3.Τελικός διανομέας που ασκεί την επιχειρηματική του δραστηριότητα στον τομέα ξενοδοχείων, εστίασης και τροφοδοσίας και διαθέτει στην αγορά στο έδαφος κράτους μέλους, μέσα σε συσκευασία προς πώληση, προπαρασκευασμένα τρόφιμα «σε πακέτο» τα οποία προορίζονται για άμεση κατανάλωση χωρίς να απαιτείται καμία περαιτέρω παρασκευή και καταναλώνονται συνήθως μέσα από το δοχείο, εξασφαλίζει ότι:

α)από την 1η Ιανουαρίου 2030, το 10 % των εν λόγω προϊόντων διατίθενται μέσα σε επαναχρησιμοποιήσιμη συσκευασία στο πλαίσιο συστήματος επαναχρησιμοποίησης ή με την παροχή δυνατότητας επαναπλήρωσης·

β)από την 1η Ιανουαρίου 2040, το 40 % των εν λόγω προϊόντων διατίθενται μέσα σε επαναχρησιμοποιήσιμη συσκευασία στο πλαίσιο συστήματος επαναχρησιμοποίησης ή με την παροχή δυνατότητας επαναπλήρωσης.

4.Ο κατασκευαστής και ο τελικός διανομέας που διαθέτουν στην αγορά στο έδαφος κράτους μέλους σε συσκευασία προς πώληση αλκοολούχα ποτά σε μορφή μπίρας, ανθρακούχων αλκοολούχων ποτών, ποτών παρασκευαζόμενων με ζύμωση εκτός του οίνου, αρωματισμένων αμπελοοινικών προϊόντων και οίνου από φρούτα, προϊόντων που βασίζονται σε αλκοολούχα ποτά, οίνο ή άλλα ποτά παρασκευαζόμενα με ζύμωση αναμεμιγμένα με ποτά, σόδα, μηλίτη ή χυμό, εξασφαλίζουν ότι:

α)από την 1η Ιανουαρίου 2030, το 10 % των εν λόγω προϊόντων διατίθενται μέσα σε επαναχρησιμοποιήσιμη συσκευασία στο πλαίσιο συστήματος επαναχρησιμοποίησης ή με την παροχή δυνατότητας επαναπλήρωσης·

β)από την 1η Ιανουαρίου 2040, το 25 % των εν λόγω προϊόντων διατίθενται μέσα σε επαναχρησιμοποιήσιμη συσκευασία στο πλαίσιο συστήματος επαναχρησιμοποίησης ή με την παροχή δυνατότητας επαναπλήρωσης.

5.Ο κατασκευαστής και ο τελικός διανομέας που διαθέτουν στην αγορά στο έδαφος κράτους μέλους μέσα σε συσκευασία προς πώληση αλκοολούχα ποτά σε μορφή οίνου, με εξαίρεση τον αφρώδη οίνο, εξασφαλίζουν ότι:

α)από την 1η Ιανουαρίου 2030, το 5 % των εν λόγω προϊόντων διατίθενται μέσα σε επαναχρησιμοποιήσιμη συσκευασία στο πλαίσιο συστήματος επαναχρησιμοποίησης ή με την παροχή δυνατότητας επαναπλήρωσης·

β)από την 1η Ιανουαρίου 2040, το 15 % των εν λόγω προϊόντων διατίθενται μέσα σε επαναχρησιμοποιήσιμη συσκευασία στο πλαίσιο συστήματος επαναχρησιμοποίησης ή με την παροχή δυνατότητας επαναπλήρωσης.

6.Ο κατασκευαστής και ο τελικός διανομέας που διαθέτουν στην αγορά στο έδαφος κράτους μέλους μέσα σε συσκευασία προς πώληση μη αλκοολούχα ποτά σε μορφή νερού, νερού με προσθήκη ζάχαρης, νερού με άλλο γλυκαντικό, αρωματισμένου νερού, αναψυκτικών, αεριούχου λεμονάδας, παγωμένου τσαγιού και παρόμοιων ποτών που είναι έτοιμα προς άμεση κατανάλωση, φυσικού χυμού, χυμού ή μούστου φρούτων ή λαχανικών, και παχύρρευστων ποτών φρούτων (smoothies) χωρίς γάλα και μη αλκοολούχων ποτών που περιέχουν λιπαρές ουσίες γάλακτος, εξασφαλίζουν ότι:

α)από την 1η Ιανουαρίου 2030, το 10 % των εν λόγω προϊόντων διατίθενται μέσα σε επαναχρησιμοποιήσιμη συσκευασία στο πλαίσιο συστήματος επαναχρησιμοποίησης ή με την παροχή δυνατότητας επαναπλήρωσης·

β)από την 1η Ιανουαρίου 2040, το 25 % των εν λόγω προϊόντων διατίθενται μέσα σε επαναχρησιμοποιήσιμη συσκευασία στο πλαίσιο συστήματος επαναχρησιμοποίησης ή με την παροχή δυνατότητας επαναπλήρωσης.

7.Οι οικονομικοί φορείς που χρησιμοποιούν συσκευασίες μεταφοράς σε μορφή παλετών, πλαστικών κιβωτίων, αναδιπλούμενων πλαστικών κουτιών, κάδων και βαρελιών για τη μεταφορά ή τη συσκευασία προϊόντων σε συνθήκες διαφορετικές από εκείνες που προβλέπονται στις παραγράφους 12 και 13 εξασφαλίζουν ότι:

α)από την 1η Ιανουαρίου 2030, το 30 % των εν λόγω χρησιμοποιούμενων συσκευασιών είναι επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες στο πλαίσιο συστήματος επαναχρησιμοποίησης·

β)από την 1η Ιανουαρίου 2040, το 90 % των εν λόγω χρησιμοποιούμενων συσκευασιών είναι επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες στο πλαίσιο συστήματος επαναχρησιμοποίησης.

8.Οι οικονομικοί φορείς που χρησιμοποιούν συσκευασίες μεταφοράς για τη μεταφορά και την παράδοση μη εδώδιμων ειδών που διατίθενται στην αγορά για πρώτη φορά μέσω ηλεκτρονικού εμπορίου εξασφαλίζουν ότι:

α)από την 1η Ιανουαρίου 2030, το 10 % των εν λόγω χρησιμοποιούμενων συσκευασιών είναι επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες στο πλαίσιο συστήματος επαναχρησιμοποίησης·

β)από την 1η Ιανουαρίου 2040, το 50 % των εν λόγω χρησιμοποιούμενων συσκευασιών είναι επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες στο πλαίσιο συστήματος επαναχρησιμοποίησης.

9.Οι οικονομικοί φορείς που χρησιμοποιούν συσκευασίες μεταφοράς σε μορφή περιτύλιξης και ιμάντων παλετών για σταθεροποίηση και προστασία των προϊόντων που τοποθετούνται σε παλέτες κατά τη μεταφορά εξασφαλίζουν ότι:

α)από την 1η Ιανουαρίου 2030, το 10 % των εν λόγω χρησιμοποιούμενων συσκευασιών είναι επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες στο πλαίσιο συστήματος επαναχρησιμοποίησης·

β)από την 1η Ιανουαρίου 2040, το 30 % των εν λόγω συσκευασιών που χρησιμοποιούνται για μεταφορά είναι επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες στο πλαίσιο συστήματος επαναχρησιμοποίησης.

10.Οι οικονομικοί φορείς που χρησιμοποιούν ομαδοποιημένες συσκευασίες σε μορφή κουτιών, εξαιρουμένων των χαρτονένιων, που περιβάλλουν τη συσκευασία προς πώληση για την ομαδοποίηση ορισμένου αριθμού προϊόντων με σκοπό τη δημιουργία μονάδας διατήρησης αποθέματος εξασφαλίζουν ότι:

α)από την 1η Ιανουαρίου 2030, το 10 % των εν λόγω χρησιμοποιούμενων συσκευασιών είναι επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες στο πλαίσιο συστήματος επαναχρησιμοποίησης·

β)από την 1η Ιανουαρίου 2040, το 25 % των εν λόγω χρησιμοποιούμενων συσκευασιών είναι επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες στο πλαίσιο συστήματος επαναχρησιμοποίησης.

11.Οι στόχοι που ορίζονται στις παραγράφους 1 έως 10 υπολογίζονται για περίοδο ενός ημερολογιακού έτους.

12.Οι συσκευασίες μεταφοράς που χρησιμοποιούνται από οικονομικό φορέα είναι επαναχρησιμοποιήσιμες όταν χρησιμοποιούνται για τη μεταφορά προϊόντων:

α)μεταξύ διαφορετικών εγκαταστάσεων, στις οποίες ο φορέας ασκεί τη δραστηριότητά του· ή

β)μεταξύ οποιασδήποτε από τις εγκαταστάσεις στις οποίες ο φορέας ασκεί τη δραστηριότητά του και των εγκαταστάσεων οποιασδήποτε άλλης συνδεδεμένης ή συνεργαζόμενης επιχείρησης, όπως ορίζονται στο άρθρο 3 του παραρτήματος της σύστασης 2003/361 της Επιτροπής, όπως ισχύει στις [Υπηρεσία Εκδόσεων: να προστεθεί η ημερομηνία = η ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού].

Η υποχρέωση αυτή ισχύει για παλέτες, κουτιά, εξαιρουμένων των χαρτονένιων, δίσκους, πλαστικά κιβώτια, εμπορευματοκιβώτια μεσαίας χωρητικότητας για χύδην φορτία, βαρέλια και κάνιστρα, κάθε μεγέθους και υλικού, συμπεριλαμβανομένων των εύκαμπτων μορφών.

13.Οι οικονομικοί φορείς που παραδίδουν προϊόντα σε άλλον οικονομικό φορέα στο ίδιο κράτος μέλος χρησιμοποιούν μόνο επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες μεταφοράς για τον σκοπό της μεταφοράς των εν λόγω προϊόντων.

Η υποχρέωση αυτή ισχύει για παλέτες, κουτιά, εξαιρουμένων των χαρτονένιων, πλαστικά κιβώτια, εμπορευματοκιβώτια μεσαίας χωρητικότητας για χύδην φορτία και βαρέλια, κάθε μεγέθους και υλικού, συμπεριλαμβανομένων των εύκαμπτων μορφών.

14.Οι οικονομικοί φορείς εξαιρούνται από την υποχρέωση επίτευξης των στόχων των παραγράφων 2 έως 10 εάν, στη διάρκεια ενός ημερολογιακού έτους:

α)διέθεσαν έως 1 000 kg συσκευασιών στην αγορά· ή

β)εμπίπτουν στον ορισμό της πολύ μικρής επιχείρησης, σύμφωνα με τους κανόνες που ορίζονται στη σύσταση 2003/361 της Επιτροπής, όπως ισχύει στις [Υπηρεσία Εκδόσεων: να προστεθεί η ημερομηνία = η ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού].

15.Οι οικονομικοί φορείς εξαιρούνται από την υποχρέωση επίτευξης των στόχων των παραγράφων 2 έως 6 εάν, στη διάρκεια ενός ημερολογιακού έτους, διαθέτουν χώρο πωλήσεων εμβαδού έως 100 m2, συμπεριλαμβανομένων όλων των χώρων αποθήκευσης και αποστολής.

16.Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 58 για τη συμπλήρωση του παρόντος κανονισμού προκειμένου να θεσπίσει:

α)στόχους για άλλα προϊόντα εκτός από εκείνα που καλύπτονται από τις παραγράφους 1 έως 6 του παρόντος άρθρου και για άλλες μορφές συσκευασίας εκτός από εκείνες των παραγράφων 7 έως 10, με βάση τις θετικές εμπειρίες από τα μέτρα που λαμβάνουν τα κράτη μέλη βάσει του άρθρου 45 παράγραφος 2·

β)εξαιρέσεις για οικονομικούς φορείς συμπληρωματικά με εκείνες που απαριθμούνται στα στοιχεία α) έως γ) της παραγράφου 14 του παρόντος άρθρου·

γ)εξαιρέσεις για συγκεκριμένες μορφές συσκευασίας που καλύπτονται από τους στόχους που καθορίζονται στις παραγράφους 2 έως 6 του παρόντος άρθρου σε περίπτωση που ζητήματα υγιεινής, ασφάλειας των τροφίμων ή περιβαλλοντικά ζητήματα αποτρέπουν την επίτευξη των εν λόγω στόχων.

17.Το αργότερο στις [Υπηρεσία Εκδόσεων: να προστεθεί η ημερομηνία = 8 έτη μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού], η Επιτροπή εξετάζει την κατάσταση όσον αφορά την επαναχρησιμοποίηση των συσκευασιών και, επ’ αυτής της βάσης, αξιολογεί τη σκοπιμότητα της θέσπισης μέτρων, της αναθεώρησης των στόχων που ορίζονται στο παρόν άρθρο και της θέσπισης νέων στόχων για την επαναχρησιμοποίηση και την επαναπλήρωση των συσκευασιών και, εφόσον απαιτείται, υποβάλλει νομοθετική πρόταση.

Άρθρο 27
Κανόνες σχετικά με τον υπολογισμό της επίτευξης των στόχων επαναχρησιμοποίησης και επαναπλήρωσης

1.Προκειμένου να αποδείξει την επίτευξη των στόχων που ορίζονται στο άρθρο 26 παράγραφος 1, ο οικονομικός φορέας που διαθέτει τις μεγάλες οικιακές συσκευές που απαριθμούνται στο παράρτημα II σημείο 2 της οδηγίας 2012/19/ΕΕ για πρώτη φορά στην αγορά στο έδαφος κράτους μέλους υπολογίζει τα ακόλουθα:

α)τον αριθμό των μονάδων πωλήσεων των εν λόγω συσκευών μέσα σε επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες στο πλαίσιο συστήματος επαναχρησιμοποίησης που διατέθηκαν για πρώτη φορά στην αγορά στο έδαφος κράτους μέλους στη διάρκεια ενός ημερολογιακού έτους·

β)τον αριθμό των μονάδων πωλήσεων των εν λόγω συσκευών μέσα σε άλλες συσκευασίες εκτός από τις επαναχρησιμοποιήσιμες που αναφέρονται στο στοιχείο α) οι οποίες διατέθηκαν για πρώτη φορά στην αγορά στο έδαφος κράτους μέλους στη διάρκεια ενός ημερολογιακού έτους.

2.Προκειμένου να αποδείξει την επίτευξη των στόχων που ορίζονται στο άρθρο 26 παράγραφοι 2 έως 6, ο τελικός διανομέας, ή ο κατασκευαστής, κατά περίπτωση, που διαθέτει τα εν λόγω προϊόντα στην αγορά στο έδαφος κράτους μέλους υπολογίζει, για κάθε στόχο χωριστά, τα ακόλουθα:

α)τον αριθμό των μονάδων πωλήσεων ποτών και τροφίμων μέσα σε επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες στο πλαίσιο συστήματος επαναχρησιμοποίησης που διατέθηκαν στην αγορά στο έδαφος κράτους μέλους στη διάρκεια ενός ημερολογιακού έτους·

β)τον αριθμό των μονάδων πωλήσεων ποτών και τροφίμων που διατέθηκαν στην αγορά στο έδαφος κράτους μέλους στη διάρκεια ενός ημερολογιακού έτους μέσω επαναπλήρωσης·

γ)τον αριθμό των μονάδων πωλήσεων ποτών και τροφίμων που διατέθηκαν στην αγορά στο έδαφος κράτους μέλους με άλλα μέσα εκτός από εκείνα που αναφέρονται στα στοιχεία α) και β) στη διάρκεια ενός ημερολογιακού έτους.

3.Προκειμένου να αποδείξει την επίτευξη των στόχων που ορίζονται στο άρθρο 26 παράγραφοι 7 έως 10, ο οικονομικός φορέας που χρησιμοποιεί τις εν λόγω συσκευασίες υπολογίζει, για κάθε στόχο χωριστά, τα ακόλουθα:

α)τον αριθμό των ισοδύναμων μονάδων καθεμιάς από τις μορφές συσκευασίας που απαριθμούνται στο άρθρο 26 παράγραφοι 7 έως 10, οι οποίες συνιστούν επαναχρησιμοποιήσιμη συσκευασία στο πλαίσιο συστήματος επαναχρησιμοποίησης, τις οποίες χρησιμοποίησαν στη διάρκεια ενός ημερολογιακού έτους·

β)τον αριθμό των ισοδύναμων μονάδων καθεμιάς από τις μορφές συσκευασίας που απαριθμούνται στο άρθρο 26 παράγραφοι 7 έως 10, εκτός από εκείνες που αναφέρονται στο στοιχείο α), τις οποίες χρησιμοποίησαν στη διάρκεια ενός ημερολογιακού έτους.

4.Το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 2028, η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων και μεθόδων υπολογισμού αναφορικά με τους στόχους που ορίζονται στο άρθρο 26.

Η εκτελεστική πράξη εκδίδεται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που αναφέρεται στο άρθρο 59 παράγραφος 3.

Άρθρο 28
Υποβολή εκθέσεων στις αρμόδιες αρχές σχετικά με τους στόχους επαναχρησιμοποίησης και επαναπλήρωσης

1.Οι οικονομικοί φορείς που αναφέρονται στο άρθρο 26 παράγραφοι 1 έως 10 υποβάλλουν στην αρμόδια αρχή, που αναφέρεται στο άρθρο 35 του παρόντος κανονισμού, δεδομένα σχετικά με την επίτευξη των στόχων που ορίζονται στο άρθρο 26 για κάθε ημερολογιακό έτος.

2.Η έκθεση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 υποβάλλεται εντός έξι μηνών μετά τη λήξη του έτους αναφοράς για το οποίο συλλέγονται τα δεδομένα.

3.Η πρώτη περίοδος αναφοράς αφορά το ημερολογιακό έτος που ξεκινά την 1η Ιανουαρίου 2030.

4.Οι αρμόδιες αρχές δημιουργούν ηλεκτρονικά συστήματα μέσω των οποίων υποβάλλονται τα στοιχεία και προσδιορίζουν τους μορφοτύπους που πρέπει να χρησιμοποιούνται.

5.Οι αρμόδιες αρχές μπορούν να ζητούν τις συμπληρωματικές πληροφορίες που τυχόν απαιτούνται για να διασφαλιστεί η αξιοπιστία των υποβαλλόμενων δεδομένων.

6.Τα κράτη μέλη καθιστούν διαθέσιμα στο ευρύ κοινό τα αποτελέσματα των εκθέσεων που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

Κεφάλαιο V
Πλαστικές σακούλες μεταφοράς

Άρθρο 29
Πλαστικές σακούλες μεταφοράς

1.Τα κράτη μέλη λαμβάνουν μέτρα για τη σταθερή μείωση της κατανάλωσης λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς στο έδαφός τους.

Σταθερή μείωση επιτυγχάνεται όταν η ετήσια κατανάλωση δεν υπερβαίνει τις 40 λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς ανά άτομο, ή τον ισοδύναμο στόχο σε βάρος, το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 2025 και, στη συνέχεια, το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου κάθε επόμενου έτους.

2.Τα μέτρα που πρέπει να λάβουν τα κράτη μέλη για να επιτύχουν τον στόχο που ορίζεται στην παράγραφο 1 ενδέχεται να διαφέρουν ανάλογα με τον περιβαλλοντικό αντίκτυπο των λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς κατά την κατασκευή, την ανακύκλωση ή την απόρριψή τους, καθώς και τις ιδιότητες λιπασματοποίησης, την ανθεκτικότητα ή την ειδική προβλεπόμενη χρήση τους. Τα εν λόγω μέτρα μπορούν, κατά παρέκκλιση από το άρθρο 4, να περιλαμβάνουν περιορισμούς όσον αφορά την εμπορία, υπό την προϋπόθεση ότι είναι αναλογικά και δεν εισάγουν διακρίσεις.

3.Τα κράτη μέλη μπορούν να λάβουν μέτρα, όπως οικονομικά μέσα και εθνικούς στόχους μείωσης, όσον αφορά οποιοδήποτε είδος πλαστικών σακουλών μεταφοράς, ανεξάρτητα από το πάχος των τοιχωμάτων τους, σύμφωνα με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη Συνθήκη.

4.Τα κράτη μέλη δύνανται να εξαιρούν από τις υποχρεώσεις που ορίζονται στην παράγραφο 1 τις πολύ λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς οι οποίες είναι απαραίτητες για λόγους υγιεινής ή παρέχονται ως συσκευασία χύδην τροφίμων προς πώληση με σκοπό την αποφυγή σπατάλης τροφίμων.

Κεφάλαιο VI
Συμμόρφωση των συσκευασιών

Άρθρο 30
Μέθοδοι δοκιμής, μέτρησης και υπολογισμού

Για τους σκοπούς της συμμόρφωσης και της επαλήθευσης της συμμόρφωσης με τις απαιτήσεις που καθορίζονται στα άρθρα 5 έως 11 και 24 του παρόντος κανονισμού, οι δοκιμές, οι μετρήσεις και οι υπολογισμοί πραγματοποιούνται με τη χρήση αξιόπιστων, ορθών και αναπαραγώγιμων μεθόδων οι οποίες λαμβάνουν υπόψη τις γενικώς αποδεκτές σύγχρονες μεθόδους και των οποίων τα αποτελέσματα θεωρούνται χαμηλής αβεβαιότητας.

Άρθρο 31 
Τεκμήριο συμμόρφωσης

1.Οι μέθοδοι δοκιμής, μέτρησης ή υπολογισμού που αναφέρονται στο άρθρο 30 και συμμορφώνονται με εναρμονισμένα πρότυπα ή μέρη αυτών, τα στοιχεία αναφοράς των οποίων έχουν δημοσιευτεί στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τεκμαίρεται ότι συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις τις οποίες αφορούν τα εν λόγω πρότυπα ή τα μέρη αυτών και οι οποίες ορίζονται στο εν λόγω άρθρο.

2.Οι συσκευασίες που συμμορφώνονται με εναρμονισμένα πρότυπα ή μέρη αυτών, τα στοιχεία αναφοράς των οποίων έχουν δημοσιευτεί στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τεκμαίρεται ότι συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις των εν λόγω προτύπων ή μερών τους, όπως προβλέπονται στα άρθρα 5 έως 11 και 24.

Άρθρο 32
Κοινές τεχνικές προδιαγραφές

1.Οι συσκευασίες που συμμορφώνονται με τις κοινές τεχνικές προδιαγραφές που αναφέρονται στην παράγραφο 2, ή μέρη αυτών, τεκμαίρεται ότι συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις που ορίζονται στα άρθρα 5 έως 11 και 24, στον βαθμό που οι απαιτήσεις αυτές καλύπτονται από τις εν λόγω κοινές τεχνικές προδιαγραφές ή μέρη αυτών.

2.Η Επιτροπή δύναται, μέσω εκτελεστικών πράξεων, να θεσπίζει κοινές τεχνικές προδιαγραφές για τις απαιτήσεις που ορίζονται στα άρθρα 5 έως 11 και στο άρθρο 24, εφόσον πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)δεν υπάρχει εναρμονισμένο πρότυπο το οποίο να αφορά τις σχετικές απαιτήσεις, τα στοιχεία αναφοράς του οποίου να έχουν δημοσιευτεί στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ή το πρότυπο δεν ικανοποιεί τις απαιτήσεις που επιδιώκει να καλύψει·

β)η Επιτροπή έχει ζητήσει, δυνάμει του άρθρου 10 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1025/2012, από έναν ή περισσότερους ευρωπαϊκούς οργανισμούς τυποποίησης να καταρτίσουν ή να αναθεωρήσουν ένα εναρμονισμένο πρότυπο για τις απαιτήσεις που καθορίζονται στα άρθρα 5 έως 11 και στο άρθρο 24 και πληρούται οποιαδήποτε από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

i) το αίτημα δεν έχει γίνει δεκτό από κανέναν από τους ευρωπαϊκούς οργανισμούς τυποποίησης προς τους οποίους απευθυνόταν·

ii) το αίτημα έχει γίνει δεκτό από τουλάχιστον έναν από τους ευρωπαϊκούς οργανισμούς τυποποίησης προς τους οποίους απευθυνόταν, αλλά τα πρότυπα που ζητήθηκαν:

–δεν εγκρίθηκαν εντός της προθεσμίας που τάσσεται στο αίτημα,

–δεν συνάδουν με το αίτημα,

–δεν συμβαδίζουν απόλυτα με τις απαιτήσεις που επιδιώκουν να καλύψουν.

Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που αναφέρεται στο άρθρο 59 παράγραφος 3.

3.Όταν τα στοιχεία αναφοράς εναρμονισμένου προτύπου έχουν δημοσιευτεί στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Επιτροπή εξετάζει κατά πόσον οι εκτελεστικές πράξεις που αναφέρονται στην παράγραφο 2, ή μέρη αυτών, οι οποίες αφορούν τις ίδιες απαιτήσεις που καθορίζονται στα άρθρα 5 έως 11 και στο άρθρο 24, πρέπει να καταργηθούν ή να τροποποιηθούν.

Άρθρο 33
Διαδικασία αξιολόγησης της συμμόρφωσης

Η αξιολόγηση της συμμόρφωσης των συσκευασιών με τις απαιτήσεις που ορίζονται στα άρθρα 5 έως 11 διενεργείται σύμφωνα με τη διαδικασία που καθορίζεται στο παράρτημα VII.

Άρθρο 34
Δήλωση συμμόρφωσης ΕΕ

1.Η δήλωση συμμόρφωσης ΕΕ αναφέρει ότι πληρούνται αποδεδειγμένα οι απαιτήσεις που ορίζονται στα άρθρα 5 έως 11.

2.Η δήλωση συμμόρφωσης ΕΕ ακολουθεί το υπόδειγμα δομής που παρατίθεται στο παράρτημα VIII, περιέχει τα στοιχεία που προσδιορίζονται στην ενότητα που περιγράφεται στο παράρτημα VII και επικαιροποιείται διαρκώς. Μεταφράζεται στη γλώσσα ή τις γλώσσες που απαιτεί το κράτος μέλος στην αγορά του οποίου διατίθεται ή τίθεται σε κυκλοφορία η συσκευασία.

3.Όταν μια συσκευασία ή ένα συσκευασμένο προϊόν διέπονται από περισσότερες από μία πράξεις της Ένωσης βάσει των οποίων απαιτείται δήλωση συμμόρφωσης ΕΕ, καταρτίζεται ενιαία δήλωση συμμόρφωσης ΕΕ για όλες τις εν λόγω πράξεις της Ένωσης. Η δήλωση αυτή κατονομάζει τις εν λόγω πράξεις της Ένωσης και αναφέρει τα στοιχεία δημοσίευσής τους. Μπορεί να είναι φάκελος που περιλαμβάνει τις σχετικές επιμέρους δηλώσεις συμμόρφωσης ΕΕ.

4.Με την κατάρτιση της δήλωσης συμμόρφωσης ΕΕ, ο κατασκευαστής αναλαμβάνει την ευθύνη για τη συμμόρφωση της συσκευασίας με τις απαιτήσεις που ορίζει ο παρών κανονισμός.

Κεφάλαιο VII
Διαχείριση συσκευασιών και απορριμμάτων συσκευασίας

ΤΜΗΜΑ 1 – Γενικές διατάξεις

Άρθρο 35
Αρμόδια αρχή

1.Τα κράτη μέλη ορίζουν μία ή περισσότερες αρμόδιες αρχές υπεύθυνες για την εφαρμογή και επιβολή των υποχρεώσεων που ορίζονται στο παρόν κεφάλαιο και στο άρθρο 26 παράγραφοι 1 έως 10, στο άρθρο 27, στο άρθρο 28 και στο άρθρο 29.

2.Τα κράτη μέλη καθορίζουν τις λεπτομέρειες της οργάνωσης και λειτουργίας της ή των αρμόδιων αρχών, συμπεριλαμβανομένων διοικητικών και διαδικαστικών κανόνων που διέπουν:

α)την καταχώριση των παραγωγών σύμφωνα με το άρθρο 39·

β)την οργάνωση και παρακολούθηση των απαιτήσεων υποβολής εκθέσεων δυνάμει του άρθρου 39 παράγραφος 7·

γ)την εποπτεία της εφαρμογής των υποχρεώσεων διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού σύμφωνα με το άρθρο 40·

δ)τη διάθεση πληροφοριών σύμφωνα με το άρθρο 50.

3.Το αργότερο στις [Υπηρεσία Εκδόσεων: να προστεθεί η ημερομηνία = 3 μήνες μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού], τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τις ονομασίες και τις διευθύνσεις των αρμόδιων αρχών που ορίζονται σύμφωνα με την παράγραφο 1. Τα κράτη μέλη ενημερώνουν χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση την Επιτροπή σχετικά με κάθε μεταβολή των ονομασιών ή των διευθύνσεων των εν λόγω αρμόδιων αρχών.

Άρθρο 36
Έκθεση έγκαιρης προειδοποίησης

1.Η Επιτροπή, σε συνεργασία με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος, συντάσσει εκθέσεις σχετικά με την πρόοδο όσον αφορά την επίτευξη των στόχων που καθορίζονται στα άρθρα 38 και 46 το αργότερο τρία έτη πριν από κάθε προθεσμία που προβλέπεται στα εν λόγω άρθρα.

2.Οι εκθέσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

α)εκτίμηση της επίτευξης των στόχων από κάθε κράτος μέλος·

β)κατάλογο των κρατών μελών τα οποία υπάρχει κίνδυνος να μην επιτύχουν τους στόχους εντός των αντίστοιχων προθεσμιών, μαζί με τις κατάλληλες συστάσεις προς τα εν λόγω κράτη μέλη·

γ)παραδείγματα βέλτιστων πρακτικών οι οποίες χρησιμοποιούνται σε ολόκληρη την Ένωση και θα μπορούσαν να κατευθύνουν την πρόοδο προς την επίτευξη των στόχων.

Άρθρο 37
Σχέδια διαχείρισης αποβλήτων

Τα κράτη μέλη περιλαμβάνουν στα σχέδια διαχείρισης αποβλήτων που απαιτούνται σύμφωνα με το άρθρο 28 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ ειδικό κεφάλαιο για τη διαχείριση των συσκευασιών και των απορριμμάτων συσκευασίας, συμπεριλαμβανομένων των μέτρων που λαμβάνονται βάσει των άρθρων 38 και 45 του παρόντος κανονισμού.

ΤΜΗΜΑ 2 – Πρόληψη δημιουργίας απορριμμάτων

Άρθρο 38
Πρόληψη δημιουργίας απορριμμάτων συσκευασίας

1.Κάθε κράτος μέλος μειώνει τα παραγόμενα κατά κεφαλήν απορρίμματα συσκευασίας, σε σύγκριση με τα παραγόμενα κατά κεφαλήν απορρίμματα συσκευασίας το 2018, όπως αναφέρθηκαν στην Επιτροπή σύμφωνα με την απόφαση 2005/270/ΕΚ, κατά

α)5 % έως το 2030·

β)10 % έως το 2035·

γ)15 % έως το 2040.

2.Τα κράτη μέλη εφαρμόζουν μέτρα που αποσκοπούν στην πρόληψη της παραγωγής απορριμμάτων συσκευασίας και στην ελαχιστοποίηση του περιβαλλοντικού αντικτύπου των συσκευασιών.

3.Για τους σκοπούς της παραγράφου 2, τα κράτη μέλη δύνανται να χρησιμοποιούν οικονομικά μέσα και άλλα μέτρα με σκοπό την παροχή κινήτρων για την εφαρμογή της ιεράρχησης των αποβλήτων, όπως τα μέτρα που αναφέρονται στα παραρτήματα IV και IVα της οδηγίας 2008/98/ΕΚ, ή άλλα κατάλληλα μέσα και μέτρα, συμπεριλαμβανομένων κινήτρων μέσω προγραμμάτων διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού και απαιτήσεων για τους παραγωγούς ή τις οργανώσεις ευθύνης του παραγωγού ώστε να εκδώσουν σχέδια πρόληψης δημιουργίας απορριμμάτων. Τα μέτρα αυτά είναι αναλογικά, δεν εισάγουν διακρίσεις και σχεδιάζονται κατά τρόπο ώστε να αποφεύγονται φραγμοί στο εμπόριο ή στρεβλώσεις του ανταγωνισμού, σε συμμόρφωση με τη Συνθήκη.

4.Το αργότερο στις [Υπηρεσία Εκδόσεων: να προστεθεί η ημερομηνία = 8 έτη μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού], η Επιτροπή επανεξετάζει τους στόχους που ορίζονται στην παράγραφο 1. Για τον σκοπό αυτό, η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο, συνοδευόμενη από νομοθετική πρόταση, εφόσον κρίνεται σκόπιμο από την Επιτροπή.

5.Ένα κράτος μέλος μπορεί, εφόσον τηρεί τους γενικούς κανόνες που θεσπίζονται στη Συνθήκη και συμμορφώνεται με τις διατάξεις που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό, να θεσπίσει διατάξεις που υπερβαίνουν τις ελάχιστες απαιτήσεις που καθορίζονται στο παρόν άρθρο.

ΤΜΗΜΑ 3

Μητρώο παραγωγών και διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού

Άρθρο 39
Μητρώο παραγωγών

1.Τα κράτη μέλη δημιουργούν μητρώο το οποίο έχει ως σκοπό την παρακολούθηση της συμμόρφωσης των παραγωγών συσκευασιών με τις απαιτήσεις που καθορίζονται στο παρόν κεφάλαιο.

Το μητρώο παρέχει συνδέσμους προς τους ιστοτόπους άλλων εθνικών μητρώων παραγωγών ώστε να διευκολύνεται, σε όλα τα κράτη μέλη, η καταχώριση των παραγωγών ή των διορισμένων αντιπροσώπων για τη διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού.

2.Οι παραγωγοί υποχρεούνται να καταχωριστούν στο μητρώο που αναφέρεται στην παράγραφο 1. Για αυτόν τον σκοπό, υποβάλλουν αίτηση για καταχώριση σε κάθε κράτος μέλος στην αγορά του οποίου διαθέτουν συσκευασία για πρώτη φορά. Όταν ένας παραγωγός έχει ορίσει οργάνωση ευθύνης του παραγωγού, όπως αναφέρεται στο άρθρο 41 παράγραφος 1, η εν λόγω οργάνωση εκπληρώνει τις υποχρεώσεις που καθορίζονται στο παρόν άρθρο, εκτός εάν ορίζεται διαφορετικά από το κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται το μητρώο.

3.Οι υποχρεώσεις που καθορίζονται στο παρόν άρθρο μπορούν να εκπληρώνονται, για λογαριασμό του παραγωγού, από διορισμένο αντιπρόσωπο για σκοπούς διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού.

4.Οι παραγωγοί δεν διαθέτουν συσκευασίες στην αγορά εάν δεν είναι καταχωρισμένοι οι ίδιοι ή, κατά περίπτωση, οι οικείοι διορισμένοι αντιπρόσωποι για σκοπούς διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού, στο εν λόγω κράτος μέλος.

5.Η αίτηση καταχώρισης περιλαμβάνει τις πληροφορίες που πρέπει να παρέχονται σύμφωνα με το μέρος A του παραρτήματος IX. Τα κράτη μέλη μπορούν να ζητούν συμπληρωματικές πληροφορίες ή έγγραφα, αν αυτό είναι απαραίτητο για την αποτελεσματική χρήση του μητρώου.

6.Όταν διορισμένος αντιπρόσωπος για σκοπούς διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού αντιπροσωπεύει περισσότερους από έναν παραγωγούς, πέραν των πληροφοριών που πρέπει να παράσχει σύμφωνα με την παράγραφο 5, παρέχει το όνομα και τα στοιχεία επικοινωνίας καθενός από τους αντιπροσωπευόμενους παραγωγούς χωριστά.

7.Ο παραγωγός ή, κατά περίπτωση, ο διορισμένος από τον παραγωγό αντιπρόσωπος για σκοπούς διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού ή η οργάνωση ευθύνης του παραγωγού υποβάλλουν στην αρμόδια αρχή που είναι υπεύθυνη για το μητρώο, το αργότερο την 1η Μαρτίου για ολόκληρο το προηγούμενο ημερολογιακό έτος, τις πληροφορίες που αναφέρονται στο μέρος B του παραρτήματος IX.

8.Η αρμόδια αρχή που είναι υπεύθυνη για το μητρώο:

α)λαμβάνει αιτήσεις για την καταχώριση των παραγωγών που αναφέρεται στην παράγραφο 2 μέσω ενός ηλεκτρονικού συστήματος επεξεργασίας δεδομένων, οι λεπτομέρειες του οποίου είναι διαθέσιμες στον ιστότοπο των αρμόδιων αρχών·

β)προβαίνει σε καταχωρίσεις και παρέχει αριθμό καταχώρισης το αργότερο εντός δώδεκα εβδομάδων από τη στιγμή που θα παρασχεθούν όλες οι πληροφορίες που προβλέπονται στις παραγράφους 5 και 6·

γ)δύναται να καθορίζει τις λεπτομέρειες όσον αφορά τις απαιτήσεις και τη διαδικασία καταχώρισης χωρίς να προσθέτει ουσιαστικές απαιτήσεις σε αυτές που ορίζονται στις παραγράφους 5 και 6·

δ)δύναται να επιβάλλει αναλογικά τέλη βάσει κόστους στους παραγωγούς για την επεξεργασία των αιτήσεων που αναφέρονται στην παράγραφο 2·

ε)παραλαμβάνει και παρακολουθεί την υποβολή πληροφοριών που αναφέρεται στην παράγραφο 7.

9.Ο παραγωγός, ή, κατά περίπτωση, ο διορισμένος από τον παραγωγό αντιπρόσωπος για σκοπούς διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού ή η οργάνωση ευθύνης του παραγωγού κοινοποιεί χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην αρμόδια αρχή τυχόν αλλαγές στα στοιχεία που περιλαμβάνονται στην καταχώριση καθώς και τυχόν μόνιμη παύση της διάθεσης στην αγορά, στο έδαφος του κράτους μέλους, της συσκευασίας που αναφέρεται στην καταχώριση. Ο παραγωγός διαγράφεται από το μητρώο αν παύσει να υπάρχει.

10.Όταν τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στο μητρώο παραγωγών δεν είναι δημοσίως διαθέσιμα, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι παρέχεται δωρεάν πρόσβαση στα στοιχεία του μητρώου στους παρόχους επιγραμμικών πλατφορμών που δίνουν στους καταναλωτές τη δυνατότητα να συνάπτουν εξ αποστάσεως συμβάσεις με παραγωγούς.

11.Η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τον καθορισμό του μορφοτύπου για τις καταχωρίσεις και την υποβολή στοιχείων στο μητρώο και για τον προσδιορισμό του επιπέδου λεπτομέρειας των δεδομένων που πρέπει να υποβάλλονται καθώς και των τύπων συσκευασίας και των κατηγοριών υλικών που πρέπει να καλύπτονται από την υποβολή στοιχείων.

Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που αναφέρεται στο άρθρο 59 παράγραφος 3.

Άρθρο 40
Διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού

1.Οι παραγωγοί συσκευασιών έχουν διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού στο πλαίσιο των προγραμμάτων που θεσπίζονται σύμφωνα με τα άρθρα 8 και 8α της οδηγίας 2008/98/ΕΚ και με τον παρόν τμήμα, για τις συσκευασίες που διαθέτουν για πρώτη φορά στην αγορά στο έδαφος κράτους μέλους.

2.Ο παραγωγός διορίζει, με γραπτή εντολή, διορισμένο αντιπρόσωπο για σκοπούς διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού σε κάθε κράτος μέλος, εκτός από το κράτος μέλος στο οποίο είναι εγκατεστημένος, στην αγορά του οποίου διαθέτει συσκευασίες για πρώτη φορά.

3.Οι πάροχοι επιγραμμικών πλατφορμών που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του τμήματος 4 του κεφαλαίου 3 του κανονισμού (ΕΕ) 2022/2065, που παρέχουν στους καταναλωτές τη δυνατότητα να συνάπτουν εξ αποστάσεως συμβάσεις με παραγωγούς, λαμβάνουν τις ακόλουθες πληροφορίες από τους παραγωγούς που προσφέρουν συσκευασίες σε καταναλωτές που βρίσκονται στην Ένωση:

α)τις πληροφορίες σχετικά με την καταχώριση των παραγωγών, οι οποίες αναφέρονται στο άρθρο 39, στο κράτος μέλος στο οποίο βρίσκονται οι καταναλωτές και τον ή τους αριθμούς καταχώρισης του παραγωγού στο εν λόγω μητρώο·

β)αυτοπιστοποίηση από τον παραγωγό, με την οποία δεσμεύεται να παρέχει μόνο συσκευασίες για τις οποίες τηρούνται οι απαιτήσεις διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2 του παρόντος άρθρου στο κράτος μέλος στο οποίο βρίσκονται οι καταναλωτές.

Άρθρο 41
Οργάνωση ευθύνης του παραγωγού

1.Οι παραγωγοί δύνανται να αναθέσουν σε οργάνωση ευθύνης του παραγωγού, εξουσιοδοτημένη σύμφωνα με το άρθρο 42, την εκπλήρωση των υποχρεώσεων διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού για λογαριασμό τους. Τα κράτη μέλη δύνανται να θεσπίζουν μέτρα που καθιστούν υποχρεωτική την ανάθεση των υποχρεώσεων διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού σε οργάνωση ευθύνης του παραγωγού.

2.Όταν, στο έδαφος κράτους μέλους, υπάρχουν περισσότερες από μία οργανώσεις ευθύνης του παραγωγού εξουσιοδοτημένες να εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού για λογαριασμό παραγωγών, το κράτος μέλος διασφαλίζει ότι οι εν λόγω οργανώσεις καλύπτουν, όλες μαζί, το σύνολο του εδάφους του κράτους μέλους όσον αφορά τις δραστηριότητες που προβλέπονται στο άρθρο 42 παράγραφος 3, το άρθρο 43 και το άρθρο 44. Τα κράτη μέλη αναθέτουν στην αρμόδια αρχή, ή διορίζουν ανεξάρτητο τρίτο μέρος, να επιβλέπει τη συντονισμένη εκπλήρωση των υποχρεώσεων των εν λόγω οργανώσεων ευθύνης του παραγωγού.

3.Οι οργανώσεις ευθύνης του παραγωγού διασφαλίζουν την εμπιστευτικότητα των δεδομένων που έχουν στην κατοχή τους όσον αφορά αποκλειστικές πληροφορίες ή πληροφορίες που αντιστοιχίζονται άμεσα σε μεμονωμένους παραγωγούς ή στους διορισμένους αντιπροσώπους τους.

4.Εκτός από τις πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 8α παράγραφος 3 στοιχείο ε) της οδηγίας 2008/98/ΕΚ, οι οργανώσεις ευθύνης του παραγωγού δημοσιεύουν στους ιστοτόπους τους, τουλάχιστον κάθε έτος και υπό την επιφύλαξη του εμπορικού και βιομηχανικού απορρήτου, πληροφορίες σχετικά με την ποσότητα των συσκευασιών που διατέθηκαν για πρώτη φορά στην αγορά στο έδαφος κράτους μέλους και σχετικά με τα επίπεδα των υλικών που ανακτήθηκαν και ανακυκλώθηκαν σε σχέση με την ποσότητα των συσκευασιών για τις οποίες έχουν εκπληρώσει τις υποχρεώσεις διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού.

Άρθρο 42
Αδειοδότηση για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού

1.Ο παραγωγός, στην περίπτωση ατομικής εκπλήρωσης των υποχρεώσεων διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού, ή οι διορισμένες οργανώσεις ευθύνης του παραγωγού σε περίπτωση συλλογικής εκπλήρωσης των υποχρεώσεων διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού, υποβάλλουν αίτηση για αδειοδότηση από την αρμόδια αρχή.

2.Το κράτος μέλος θεσπίζει, στο πλαίσιο των μέτρων που λαμβάνει για τον καθορισμό των διοικητικών και διαδικαστικών κανόνων που αναφέρονται στο άρθρο 35, τις απαιτήσεις και τις λεπτομέρειες της διαδικασίας αδειοδότησης, οι οποίες μπορεί να είναι διαφορετικές για την ατομική ή τη συλλογική εκπλήρωση των υποχρεώσεων διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού, και τις μεθόδους για την επαλήθευση της συμμόρφωσης, συμπεριλαμβανομένων των πληροφοριών που πρέπει να παρέχονται από τους παραγωγούς ή τις οργανώσεις ευθύνης του παραγωγού για αυτόν τον σκοπό. Η διαδικασία αδειοδότησης περιλαμβάνει απαιτήσεις σχετικά με την επαλήθευση των ρυθμίσεων που εφαρμόζονται για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης με τις απαιτήσεις που ορίζονται στην παράγραφο 3 και χρονικά πλαίσια για την εν λόγω επαλήθευση, τα οποία δεν υπερβαίνουν τις δώδεκα εβδομάδες από την υποβολή πλήρους φακέλου αίτησης. Η εν λόγω επαλήθευση διενεργείται από ανεξάρτητο εμπειρογνώμονα, ο οποίος εκδίδει έκθεση επαλήθευσης σχετικά με το αποτέλεσμά της. Ο εμπειρογνώμονας είναι ανεξάρτητος από την αρμόδια αρχή και από τις οργανώσεις ευθύνης του παραγωγού ή τους παραγωγούς που έχουν αδειοδοτηθεί για ατομική εκπλήρωση.

3.Στα μέτρα που πρέπει να θεσπιστούν από τα κράτη μέλη σύμφωνα με την παράγραφο 2 περιλαμβάνονται μέτρα που εξασφαλίζουν τα ακόλουθα:

α)τη συμμόρφωση με τις απαιτήσεις που ορίζονται στο άρθρο 8α παράγραφος 3 στοιχεία α) έως δ) της οδηγίας 2008/98/ΕΚ·

β)την επάρκεια των μέτρων που εφαρμόζονται από τον παραγωγό ή την οργάνωση ευθύνης του παραγωγού ώστε να είναι δυνατή η δωρεάν επιστροφή ή συλλογή, σύμφωνα με το άρθρο 43 παράγραφοι 1 και 2 και το άρθρο 44, με συχνότητα ανάλογη προς την έκταση και τον όγκο που καλύπτονται, των απορριμμάτων συσκευασίας σε σχέση με την ποσότητα και τους τύπους των συσκευασιών που διατίθενται για πρώτη φορά στην αγορά στο έδαφος κράτους μέλους από τον εν λόγω παραγωγό ή παραγωγούς για λογαριασμό των οποίων ενεργεί η οργάνωση ευθύνης του παραγωγού·

γ)την εφαρμογή των αναγκαίων ρυθμίσεων, περιλαμβανομένων των προκαταρκτικών ρυθμίσεων, για αυτόν τον σκοπό, με διανομείς, δημόσιες αρχές ή τρίτους που διενεργούν διαχείριση αποβλήτων για λογαριασμό τους·

δ)την ύπαρξη της αναγκαίας δυναμικότητας διαλογής και ανακύκλωσης ώστε να εξασφαλίζεται ότι τα συλλεγόμενα απορρίμματα συσκευασίας υποβάλλονται, στη συνέχεια, σε προκαταρκτική επεξεργασία και ανακύκλωση·

ε)τη συμμόρφωση με την απαίτηση που ορίζεται στην παράγραφο 6.

4.Ο παραγωγός ή οι οργανώσεις ευθύνης του παραγωγού ενημερώνουν την αρμόδια αρχή, χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση, σχετικά με τυχόν αλλαγές στις πληροφορίες που περιέχονται στην αίτηση αδειοδότησης, αλλαγές που αφορούν τους όρους αδειοδότησης ή οριστική παύση δραστηριοτήτων.

5.Η αρμόδια αρχή μπορεί να αποφασίσει την ανάκληση της σχετικής αδειοδότησης, ιδίως αν ο παραγωγός ή η οργάνωση ευθύνης του παραγωγού δεν ικανοποιεί πλέον τις απαιτήσεις σχετικά με την οργάνωση της επεξεργασίας απορριμμάτων συσκευασίας ή δεν υποβάλλει εκθέσεις στην αρμόδια αρχή ή δεν κοινοποιήσει τυχόν αλλαγές που αφορούν τους όρους της αδειοδότησης ή έχει παύσει τις δραστηριότητές του/της.

6.Ο παραγωγός, σε περίπτωση ατομικής εκπλήρωσης των υποχρεώσεων διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού, και οι οργανώσεις ευθύνης του παραγωγού που ορίζονται σε περίπτωση συλλογικής εκπλήρωσης των υποχρεώσεων διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού, παρέχει/-ουν επαρκή εγγύηση για την κάλυψη του κόστους που σχετίζεται με τις δραστηριότητες διαχείρισης αποβλήτων που επιβαρύνει τον παραγωγό, ή την οργάνωση ευθύνης του παραγωγού, σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με τις υποχρεώσεις διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού, μεταξύ άλλων σε περίπτωσης μόνιμης παύσης των δραστηριοτήτων του/της ή πτώχευσης. Η εγγύηση αυτή μπορεί να λάβει τη μορφή ασφάλισης ανακύκλωσης ή δεσμευμένου τραπεζικού λογαριασμού ή συμμετοχής του παραγωγού στην οργάνωση ευθύνης του παραγωγού. Τα κράτη μέλη δύνανται να καθορίσουν συμπληρωματικές απαιτήσεις σχετικά με την εν λόγω εγγύηση.

ΤΜΗΜΑ 4

Συστήματα επιστροφής, συλλογής και παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής

Άρθρο 43
Συστήματα επιστροφής και συλλογής

1.Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν τη δημιουργία συστημάτων για την επιστροφή και χωριστή συλλογή όλων των απορριμμάτων συσκευασίας από τους τελικούς χρήστες ώστε να διασφαλίζεται ότι υποβάλλονται σε επεξεργασία σύμφωνα με τα άρθρα 4 και 13 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ και για τη διευκόλυνση της προετοιμασίας τους για επαναχρησιμοποίηση και υψηλής ποιότητας ανακύκλωση.

2.Τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέπουν παρεκκλίσεις από την παράγραφο 1, υπό την προϋπόθεση ότι η συλλογή συσκευασιών ή κλασμάτων απορριμμάτων συσκευασίας από κοινού ή από κοινού με άλλα απόβλητα δεν επηρεάζει τη δυνατότητα των εν λόγω συσκευασιών ή κλασμάτων απορριμμάτων συσκευασίας να υποβάλλονται σε προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση ή άλλες εργασίες ανάκτησης σύμφωνα με τα άρθρα 4 και 13 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ, και ότι παράγει αποτελέσματα από τις εν λόγω εργασίες τα οποία είναι συγκρίσιμης ποιότητας με τα αποτελέσματα που επιτυγχάνονται μέσω χωριστής συλλογής.

3.Τα συστήματα που αναφέρονται στην παράγραφο 1:

α)επιτρέπουν τη συμμετοχή των οικονομικών φορέων των οικείων τομέων, των αρμόδιων δημόσιων αρχών και τρίτων μερών που διενεργούν διαχείριση αποβλήτων για λογαριασμό τους·

β)καλύπτουν ολόκληρο το έδαφος του κράτους μέλους και όλα τα απορρίμματα συσκευασίας όλων των τύπων συσκευασιών και δραστηριοτήτων και λαμβάνουν υπόψη το μέγεθος του πληθυσμού, τον αναμενόμενο όγκο και την αναμενόμενη σύνθεση των απορριμμάτων συσκευασίας, καθώς και την προσβασιμότητα και εγγύτητα των τελικών χρηστών. Περιλαμβάνουν χωριστή συλλογή σε δημόσιους χώρους, εγκαταστάσεις επιχειρήσεων και κατοικημένες περιοχές·

γ)είναι ανοικτά σε εισαγόμενα προϊόντα, υπό όρους που δεν εισάγουν διακρίσεις όσον αφορά τις λεπτομερείς ρυθμίσεις που ισχύουν και τυχόν τέλη που επιβάλλονται για την πρόσβαση στα συστήματα, και σχεδιάζονται κατά τρόπο ώστε να αποφεύγονται φραγμοί στο εμπόριο ή στρεβλώσεις του ανταγωνισμού, σε συμμόρφωση προς τη Συνθήκη.

4.Τα κράτη μέλη λαμβάνουν μέτρα για την προώθηση της ανακύκλωσης των απορριμμάτων συσκευασίας που πληροί τα πρότυπα ποιότητας για τη χρήση ανακυκλωμένων υλικών στους σχετικούς τομείς.

5.Κατά παρέκκλιση από την υποχρέωση χωριστής συλλογής απορριμμάτων της παραγράφου 3, ορισμένοι τύποι απορριμμάτων συσκευασίας μπορούν να συλλέγονται από κοινού, όταν η εν λόγω συλλογή δεν επηρεάζει τη δυνατότητά τους να υποβάλλονται στις εργασίες ανακύκλωσης και τα αποτελέσματα των εν λόγω εργασιών είναι συγκρίσιμης ποιότητας με τα αποτελέσματα που επιτυγχάνονται μέσω χωριστής συλλογής.

Άρθρο 44
Συστήματα παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής

1.Το αργότερο την 1η Ιανουαρίου 2029, τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίσουν ότι εφαρμόζονται συστήματα παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής για:

α)πλαστικές φιάλες ποτών μίας χρήσης με χωρητικότητα έως τριών λίτρων· και

β)μεταλλικούς περιέκτες ποτών μίας χρήσης με χωρητικότητα έως τριών λίτρων.

2.Η υποχρέωση που ορίζεται στην παράγραφο 1 δεν ισχύει για συσκευασίες για:

α)οίνο, αρωματισμένα αμπελοοινικά προϊόντα και αλκοολούχα ποτά·

β)γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα που απαριθμούνται στο μέρος XVI του παραρτήματος Ι του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013.

3.Με την επιφύλαξη της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, ένα κράτος μέλος θα εξαιρείται από την υποχρέωση της παραγράφου 1 υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)το ποσοστό χωριστής συλλογής που απαιτείται βάσει του άρθρου 43 παράγραφοι 3 και 4 για την αντίστοιχη μορφή συσκευασίας, όπως δηλώνεται στην Επιτροπή βάσει του άρθρου 50 παράγραφος 1 στοιχείο γ), υπερβαίνει το 90 % κατά βάρος της εν λόγω συσκευασίας που έχει τεθεί σε κυκλοφορία στην αγορά στο έδαφος του εν λόγω κράτους μέλους κατά τα ημερολογιακά έτη 2026 και 2027. Σε περίπτωση που δεν έχει ακόμη υποβληθεί η σχετική έκθεση στην Επιτροπή, το κράτος μέλος παρέχει τεκμηριωμένη αιτιολόγηση, βάσει επικυρωμένων εθνικών στοιχείων, και περιγραφή των μέτρων που εφαρμόζονται, σχετικά με το ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις για την εξαίρεση που ορίζονται στην παρούσα παράγραφο·

β)το αργότερο 24 μήνες πριν από την προθεσμία που ορίζεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, το κράτος μέλος κοινοποιεί στην Επιτροπή το αίτημά του για εξαίρεση και υποβάλλει σχέδιο εφαρμογής στο οποίο παρουσιάζεται στρατηγική με συγκεκριμένα μέτρα, συμπεριλαμβανομένου χρονοδιαγράμματος, η οποία διασφαλίζει την επίτευξη του ποσοστού χωριστής συλλογής 90 % κατά βάρος για τη συσκευασία που αναφέρεται στην παράγραφο 1.

4.Εντός τριών μηνών από την παραλαβή του σχεδίου εφαρμογής που υποβάλλεται σύμφωνα με την παράγραφο 3 στοιχείο β), η Επιτροπή μπορεί να ζητήσει από ένα κράτος μέλος να επανεξετάσει το εν λόγω σχέδιο, αν η Επιτροπή θεωρεί ότι το σχέδιο δεν συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις που καθορίζονται στο στοιχείο γ) της εν λόγω παραγράφου. Το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος υποβάλλει αναθεωρημένο σχέδιο εντός 3 μηνών από την παραλαβή του αιτήματος της Επιτροπής.

5.Εάν το ποσοστό χωριστής ανακύκλωσης της συσκευασίας που αναφέρεται στην παράγραφο 1 μειωθεί στο οικείο κράτος μέλος και παραμείνει κάτω του 90 % κατά βάρος για συγκεκριμένη μορφή συσκευασίας που τίθεται σε κυκλοφορία στην αγορά επί τρία συναπτά ημερολογιακά έτη, η Επιτροπή ενημερώνει το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος ότι η εξαίρεση δεν ισχύει πλέον. Το σύστημα παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής δημιουργείται το αργότερο την 1η Ιανουαρίου του δεύτερου ημερολογιακού έτους μετά το έτος κατά το οποίο η Επιτροπή ενημέρωσε το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος ότι η εξαίρεση δεν ισχύει πλέον.

6.Τα κράτη μέλη καταβάλλουν κάθε προσπάθεια ώστε να δημιουργήσουν και να διατηρούν συστήματα παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής, ιδίως για γυάλινες φιάλες ποτών μίας χρήσης, συσκευασίες ποτών από χαρτόνι και επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες. Τα κράτη μέλη καταβάλλουν κάθε προσπάθεια ώστε να διασφαλίσουν ότι τα συστήματα παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής για μορφές συσκευασίας μίας χρήσης, ιδίως για γυάλινες φιάλες ποτών μίας χρήσης, διατίθενται εξίσου για τις επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες, εφόσον αυτό είναι εφικτό από τεχνική και οικονομική άποψη.

7.Ένα κράτος μέλος μπορεί, εφόσον τηρεί τους γενικούς κανόνες που θεσπίζονται στη Συνθήκη και συμμορφώνεται με τις διατάξεις που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό, να θεσπίσει διατάξεις που υπερβαίνουν τις ελάχιστες απαιτήσεις που καθορίζονται στο παρόν άρθρο.

8.Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι τα σημεία και οι δυνατότητες επιστροφής επαναχρησιμοποιήσιμων συσκευασιών παρόμοιου σκοπού και μορφής με εκείνα που ορίζονται στην παράγραφο 1 εξυπηρετούν εξίσου τους τελικούς χρήστες σε σύγκριση με τις δυνατότητες επιστροφής συσκευασιών μίας χρήσης στο πλαίσιο συστήματος παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής.

9.Το αργότερο την 1η Ιανουαρίου 2028, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι όλα τα συστήματα παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που δημιουργούνται βάσει της παραγράφου 5, πληρούν τα ελάχιστα κριτήρια που απαριθμούνται στο παράρτημα X.

ΤΜΗΜΑ 5

Επαναχρησιμοποίηση και επαναπλήρωση

Άρθρο 45
Επαναχρησιμοποίηση και επαναπλήρωση

1.Τα κράτη μέλη λαμβάνουν μέτρα για να προωθήσουν τη δημιουργία συστημάτων επαναχρησιμοποίησης των συσκευασιών και συστημάτων επαναπλήρωσης με τρόπο που δεν βλάπτει το περιβάλλον. Τα εν λόγω συστήματα συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις που ορίζονται στα άρθρα 24 και 25 και στο παράρτημα VI του παρόντος κανονισμού και δεν θέτουν σε κίνδυνο την υγιεινή των τροφίμων ή την ασφάλεια των καταναλωτών.

2.Τα μέτρα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 είναι δυνατόν να περιλαμβάνουν:

α)τη χρήση συστημάτων παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής που συμμορφώνονται με τις ελάχιστες απαιτήσεις του παραρτήματος X για τις επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες και για άλλες μορφές συσκευασίας εκτός από εκείνες που αναφέρονται στο άρθρο 44 παράγραφος 1·

β)τη χρήση οικονομικών κινήτρων, συμπεριλαμβανομένων απαιτήσεων για τους τελικούς διανομείς, για τη χρέωση της χρήσης συσκευασιών μίας χρήσης ή για την πληροφόρηση των καταναλωτών σχετικά με το κόστος των εν λόγω συσκευασιών στο σημείο πώλησης·

γ)απαιτήσεις σχετικά με τους τελικούς διανομείς προκειμένου να διαθέτουν, μέσα σε επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες στο πλαίσιο συστήματος επαναχρησιμοποίησης ή μέσω επαναπλήρωσης, ορισμένο ποσοστό προϊόντων διαφορετικών από εκείνα που καλύπτουν οι στόχοι που ορίζονται στο άρθρο 26, υπό την προϋπόθεση ότι αυτό δεν συνεπάγεται στρεβλώσεις της εσωτερικής αγοράς ή φραγμούς στο εμπόριο προϊόντων από άλλα κράτη μέλη.

ΤΜΗΜΑ 6

Στόχοι ανακύκλωσης και προώθηση της ανακύκλωσης

Άρθρο 46
Στόχοι ανακύκλωσης και προώθηση της ανακύκλωσης

1.Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να επιτύχουν τους ακόλουθους στόχους ανακύκλωσης που καλύπτουν ολόκληρο το έδαφός τους:

α)το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 2025, τουλάχιστον το 65 % κατά βάρος του συνόλου των παραγόμενων απορριμμάτων συσκευασίας·

β)το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 2025, τα ακόλουθα ελάχιστα ποσοστά κατά βάρος των ακόλουθων συγκεκριμένων υλικών που περιέχονται στα παραγόμενα απορρίμματα συσκευασίας:

i)50 % των πλαστικών·

ii)25 % του ξύλου·

iii)70 % των σιδηρούχων μετάλλων·

iv)50 % του αλουμινίου·

v)70 % του γυαλιού·

vi)75 % του χαρτιού και χαρτονιού·

γ)το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 2030, τουλάχιστον το 70 % κατά βάρος του συνόλου των παραγόμενων απορριμμάτων συσκευασίας·

δ)το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 2030, τα ακόλουθα ελάχιστα ποσοστά κατά βάρος των ακόλουθων συγκεκριμένων υλικών που περιέχονται στα παραγόμενα απορρίμματα συσκευασίας:

i)55 % των πλαστικών·

ii)30 % του ξύλου·

iii)80 % των σιδηρούχων μετάλλων·

iv)60 % του αλουμινίου·

v)75 % του γυαλιού·

vi)85 % του χαρτιού και χαρτονιού.

2.Με την επιφύλαξη της παραγράφου 1 στοιχείο α), ένα κράτος μέλος μπορεί να αναβάλει τις προθεσμίες που καθορίζονται στην παράγραφο 1 στοιχείο β) σημεία i) έως vi) κατά έως 5 έτη, υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)η παρέκκλιση από τους στόχους κατά την περίοδο της αναβολής δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 15 ποσοστιαίες μονάδες από έναν μεμονωμένο στόχο ή κατανεμημένη μεταξύ δύο στόχων·

β)ως αποτέλεσμα της παρέκκλισης από τους στόχους κατά την περίοδο της αναβολής, το ποσοστό ανακύκλωσης για έναν μεμονωμένο στόχο δεν μπορεί να είναι μικρότερο από 30 %·

γ)ως αποτέλεσμα της παρέκκλισης από τους στόχους κατά την περίοδο της αναβολής, το ποσοστό ανακύκλωσης για έναν μεμονωμένο στόχο που αναφέρεται στην παράγραφο 1 στοιχείο β) σημείο v) ή vi) δεν μπορεί να είναι μικρότερο από 60 %· και

δ)το αργότερο 24 μήνες πριν από την αντίστοιχη προθεσμία που ορίζεται στην παράγραφο 1 στοιχείο β) του παρόντος άρθρου, το κράτος μέλος ενημερώνει την Επιτροπή σχετικά με την πρόθεσή του να αναβάλει την προθεσμία και υποβάλλει στην Επιτροπή σχέδιο εφαρμογής σύμφωνα με το παράρτημα XI του παρόντος κανονισμού, το οποίο μπορεί να συνδυάζεται με σχέδιο εφαρμογής που υποβάλλεται δυνάμει του άρθρου 11 παράγραφος 3 στοιχείο β) της οδηγίας 2008/98/ΕΚ.

3.Εντός τριών μηνών από την παραλαβή του σχεδίου εφαρμογής που υποβάλλεται σύμφωνα με την παράγραφο 2 στοιχείο δ), η Επιτροπή μπορεί να ζητήσει από ένα κράτος μέλος να επανεξετάσει το εν λόγω σχέδιο, αν η Επιτροπή θεωρεί ότι το σχέδιο δεν συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις που καθορίζονται στο παράρτημα XI. Το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος υποβάλλει αναθεωρημένο σχέδιο εντός 3 μηνών από την παραλαβή του αιτήματος της Επιτροπής.

4.Το αργότερο στις [Υπηρεσία Εκδόσεων: να προστεθεί η ημερομηνία = 8 έτη μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού], η Επιτροπή επανεξετάζει τους στόχους που ορίζονται στην παράγραφο 1 στοιχεία γ) και δ), με σκοπό την αύξησή τους ή τον καθορισμό περαιτέρω στόχων. Για τον σκοπό αυτό, η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο, συνοδευόμενη από νομοθετική πρόταση, εφόσον κρίνεται σκόπιμο από την Επιτροπή.

5.Τα κράτη μέλη προάγουν, όπου ενδείκνυται, τη χρησιμοποίηση υλικών που προέρχονται από ανακυκλωμένα απορρίμματα συσκευασίας για την παραγωγή συσκευασιών και άλλων προϊόντων:

α)βελτιώνοντας τις συνθήκες της αγοράς για τα εν λόγω υλικά·

β)επανεξετάζοντας τους υφιστάμενους κανόνες που εμποδίζουν τη χρησιμοποίηση των υλικών αυτών.

6.Ένα κράτος μέλος μπορεί, εφόσον τηρεί τους γενικούς κανόνες που θεσπίζονται στη Συνθήκη και συμμορφώνεται με τις διατάξεις που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό, να θεσπίσει διατάξεις που υπερβαίνουν τις ελάχιστες απαιτήσεις που καθορίζονται στο παρόν άρθρο.

Άρθρο 47
Κανόνες σχετικά με τον υπολογισμό της επίτευξης των στόχων ανακύκλωσης

1.Ο υπολογισμός της επίτευξης των στόχων που καθορίζονται στο άρθρο 46 παράγραφος 1 πραγματοποιείται σύμφωνα με τους κανόνες που ορίζονται στο παρόν άρθρο.

2.Τα κράτη μέλη υπολογίζουν το βάρος των απορριμμάτων συσκευασίας που παράγονται σε ένα δεδομένο ημερολογιακό έτος. Ο υπολογισμός των απορριμμάτων συσκευασίας που παράγονται σε ένα κράτος μέλος πρέπει να είναι διεξοδικός.

3.Τα κράτη μέλη υπολογίζουν το βάρος των απορριμμάτων συσκευασίας που ανακυκλώνονται σε ένα δεδομένο ημερολογιακό έτος. Το βάρος των απορριμμάτων συσκευασίας που ανακυκλώθηκαν υπολογίζεται ως το βάρος των συσκευασιών που έχουν καταστεί απορρίμματα και που, αφού υποβλήθηκαν σε όλες τις αναγκαίες εργασίες ελέγχου και διαλογής και σε άλλες προπαρασκευαστικές εργασίες για την απομάκρυνση των αποβλήτων υλικών που δεν αποτελούν αντικείμενο της επακόλουθης επανεπεξεργασίας και για την εξασφάλιση υψηλής ποιότητας ανακύκλωσης, εισέρχονται σε εργασία ανακύκλωσης, μέσω της οποίας τα απόβλητα υλικά μετατρέπονται σε προϊόντα, υλικά ή ουσίες.

4.Οι σύνθετες συσκευασίες και άλλες συσκευασίες που αποτελούνται από περισσότερα του ενός υλικά υπολογίζονται και αναφέρονται ανά υλικό που περιέχεται στη συσκευασία. Τα κράτη μέλη μπορούν να παρεκκλίνουν από την απαίτηση αυτή, αν ένα δεδομένο υλικό συνιστά ασήμαντο μέρος της μονάδας συσκευασίας και σε καμία περίπτωση ποσοστό μεγαλύτερο του 5 % της συνολικής μάζας της μονάδας συσκευασίας.

5.Τα απορρίμματα συσκευασίας που εξάγονται εκτός της Ένωσης υπολογίζονται ως ανακυκλωμένα από το κράτος μέλος στο οποίο πραγματοποιήθηκε η συλλογή μόνο εάν, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1013/2006, ο εξαγωγέας μπορεί να αποδείξει ότι η αποστολή απορριμμάτων συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού και ότι η ανακύκλωση των απορριμμάτων συσκευασίας εκτός της Ένωσης πραγματοποιήθηκε υπό συνθήκες που είναι σε γενικές γραμμές ισοδύναμες με εκείνες που προβλέπονται στη σχετική ενωσιακή νομοθεσία.

6.Για τους σκοπούς της παραγράφου 3, το βάρος των ανακυκλωμένων απορριμμάτων συσκευασίας μετράται κατά την είσοδο των απορριμμάτων στην εργασία ανακύκλωσης.

Κατά παρέκκλιση από το πρώτο εδάφιο του παρόντος άρθρου, το βάρος των ανακυκλωμένων απορριμμάτων συσκευασίας μπορεί να μετράται στην έξοδο οποιωνδήποτε εργασιών διαλογής, υπό την προϋπόθεση ότι:

α)τα εν λόγω εξερχόμενα απορρίμματα υποβάλλονται στη συνέχεια σε ανακύκλωση·

β)το βάρος των υλικών ή ουσιών που αφαιρούνται μέσω περαιτέρω εργασιών οι οποίες προηγούνται της εργασίας ανακύκλωσης και δεν ανακυκλώνονται στη συνέχεια, δεν περιλαμβάνεται στο βάρος των απορριμμάτων που δηλώνονται ως ανακυκλωμένα.

7.Τα κράτη μέλη θεσπίζουν αποτελεσματικό σύστημα ελέγχου ποιότητας και ιχνηλασιμότητας των απορριμμάτων συσκευασίας ώστε να διασφαλίζεται ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις που ορίζονται στις παραγράφους 2 έως 7. Το εν λόγω σύστημα μπορεί να συνίσταται σε ηλεκτρονικά μητρώα που δημιουργούνται σύμφωνα με το άρθρο 35 παράγραφος 4 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ ή τεχνικές προδιαγραφές για τις απαιτήσεις ποιότητας των απορριμμάτων που υποβάλλονται σε διαλογή. Μπορεί, επίσης, να συνίσταται σε μέσα ποσοστά απωλειών για τα απορρίμματα που υποβάλλονται σε διαλογή, για διάφορους τύπους απορριμμάτων και διάφορες πρακτικές διαχείρισης αποβλήτων, υπό την προϋπόθεση ότι δεν είναι δυνατόν να εξασφαλιστούν αξιόπιστα στοιχεία με άλλον τρόπο. Τα μέσα ποσοστά απωλειών υπολογίζονται βάσει των κανόνων υπολογισμού που καθορίζονται στην κατ’ εξουσιοδότηση πράξη που εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 11α παράγραφος 10 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ.

8.Η ποσότητα βιοαποδομήσιμων απορριμμάτων συσκευασίας που υφίσταται αναερόβια ή αερόβια επεξεργασία μπορεί να λογίζεται ως ανακυκλωμένη όταν η εν λόγω επεξεργασία παράγει λίπασμα, χώνευμα ή άλλο υλικό με παρεμφερή ποσότητα ανακυκλωμένου περιεχομένου σε σχέση με την εισροή, το οποίο πρόκειται να χρησιμοποιηθεί ως ανακυκλωμένο προϊόν, υλικό ή ουσία. Όταν το προϊόν χρησιμοποιείται στο έδαφος, τα κράτη μέλη μπορούν να το υπολογίζουν ως ανακυκλωμένο μόνο αν αυτή η χρήση αποφέρει όφελος για τη γεωργία ή οικολογική βελτίωση.

9.Η ποσότητα υλικών απορριμμάτων συσκευασίας που παύουν να είναι απορρίμματα ως αποτέλεσμα προπαρασκευαστικής εργασίας πριν υποβληθούν σε επανεπεξεργασία, μπορεί να λογίζεται ως ανακυκλωμένη υπό την προϋπόθεση ότι τα υλικά αυτά προορίζονται να μετατραπούν με επακόλουθη επανεπεξεργασία σε προϊόντα, υλικά ή ουσίες που θα χρησιμοποιηθούν είτε για τον αρχικό είτε για άλλον σκοπό. Ωστόσο, τα υλικά από αποχαρακτηρισμένα απόβλητα που πρόκειται να χρησιμοποιηθούν ως καύσιμα ή ως άλλο μέσο παραγωγής ενέργειας ή να αποτεφρωθούν, να επιχωθούν ή να διατεθούν με υγειονομική ταφή δεν λογίζονται ως ανακυκλωμένα.

10.Τα κράτη μέλη μπορούν να λαμβάνουν υπόψη την ανακύκλωση των μετάλλων που διαχωρίζονται μετά την αποτέφρωση των απορριμμάτων κατ’ αναλογία του μεριδίου των απορριμμάτων συσκευασίας που αποτεφρώνονται, υπό την προϋπόθεση ότι τα ανακυκλωμένα μέταλλα πληρούν συγκεκριμένα ποιοτικά κριτήρια που θεσπίζονται στην εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2019/1004 της Επιτροπής.

11.Απορρίμματα συσκευασίας που αποστέλλονται σε άλλο κράτος μέλος για ανακύκλωση στο εν λόγω άλλο κράτος μέλος μπορούν να λογίζονται ως ανακυκλωμένα μόνο από το κράτος μέλος στο οποίο πραγματοποιήθηκε η συλλογή των εν λόγω απορριμμάτων συσκευασίας.

12.Τα απορρίμματα συσκευασίας που εξάγονται από την Ένωση λογίζονται ως ανακυκλωμένα από το κράτος μέλος στο οποίο πραγματοποιήθηκε η συλλογή μόνο εάν πληρούνται οι απαιτήσεις που ορίζονται στην παράγραφο 3 και εάν, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1013/2006, ο εξαγωγέας μπορεί να αποδείξει ότι η αποστολή απορριμμάτων συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις του εν λόγω κανονισμού, μεταξύ άλλων ότι η επεξεργασία των απορριμμάτων συσκευασίας εκτός της Ένωσης πραγματοποιήθηκε υπό συνθήκες που είναι σε γενικές γραμμές ισοδύναμες με τις απαιτήσεις που επιβάλλει το σχετικό περιβαλλοντικό δίκαιο της Ένωσης.

Άρθρο 48
Κανόνες σχετικά με τον υπολογισμό της επίτευξης των στόχων ανακύκλωσης με συμπερίληψη της επαναχρησιμοποίησης

1.Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν να επιτύχουν ένα προσαρμοσμένο επίπεδο των στόχων που αναφέρονται στο άρθρο 46 παράγραφος 1 για ένα δεδομένο έτος, λαμβάνοντας υπόψη το μέσο μερίδιο, κατά τα τρία προηγούμενα έτη, των επαναχρησιμοποιήσιμων συσκευασιών προς πώληση που τέθηκαν σε κυκλοφορία στην αγορά για πρώτη φορά και επαναχρησιμοποιήθηκαν, ως μέρος ενός συστήματος για την επαναχρησιμοποίηση των συσκευασιών.

Το προσαρμοσμένο επίπεδο υπολογίζεται αφαιρώντας:

α)από τους στόχους που ορίζονται στο άρθρο 46 παράγραφος 1 στοιχεία α) και γ), το ποσοστό των επαναχρησιμοποιήσιμων συσκευασιών προς πώληση, που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο, επί του συνόλου των συσκευασιών προς πώληση που διατέθηκαν στην αγορά· και

β)από τους στόχους που ορίζονται στο άρθρο 46 παράγραφος 1 στοιχεία β) και δ), το ποσοστό των επαναχρησιμοποιήσιμων συσκευασιών προς πώληση, που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο και αποτελούνται από το αντίστοιχο υλικό συσκευασίας, επί του συνόλου των συσκευασιών προς πώληση που αποτελούνται από το υλικό αυτό, οι οποίες τέθηκαν σε κυκλοφορία στην αγορά.

Για τον υπολογισμό του αντίστοιχου προσαρμοσμένου επιπέδου του στόχου λαμβάνονται υπόψη όχι περισσότερες από πέντε ποσοστιαίες μονάδες του μέσου ποσοστού των επαναχρησιμοποιήσιμων συσκευασιών προς πώληση.

2.Κατά τον υπολογισμό των στόχων που προβλέπονται στο άρθρο 46 παράγραφος 1 στοιχείο α), στο άρθρο 46 παράγραφος 1 στοιχείο β) σημείο ii), στο άρθρο 46 παράγραφος 1 στοιχείο γ) και στο άρθρο 46 παράγραφος 1 στοιχείο δ) σημείο ii), τα κράτη μέλη μπορούν να λαμβάνουν υπόψη τον όγκο των ξύλινων συσκευασιών που επισκευάζονται για επαναχρησιμοποίηση. 

ΤΜΗΜΑ 7

Παροχή πληροφοριών και υποβολή εκθέσεων

Άρθρο 49
Παροχή πληροφοριών σχετικά με την πρόληψη και τη διαχείριση των απορριμμάτων συσκευασίας

1.Εκτός από τις πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 8α παράγραφος 2 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ και στο άρθρο 11 του παρόντος κανονισμού, οι παραγωγοί ή, όταν έχουν διοριστεί σύμφωνα με το άρθρο 41 παράγραφος 1, οι οργανώσεις ευθύνης του παραγωγού καθιστούν διαθέσιμες στους τελικούς χρήστες, ιδίως δε στους καταναλωτές, τις ακόλουθες πληροφορίες όσον αφορά την πρόληψη και τη διαχείριση των απορριμμάτων συσκευασίας σε σχέση με τις συσκευασίες που προμηθεύουν οι παραγωγοί στο έδαφος ενός κράτους μέλους:

α)τον ρόλο των τελικών χρηστών όσον αφορά τη συμβολή στην πρόληψη της δημιουργίας απορριμμάτων, συμπεριλαμβανομένων τυχόν βέλτιστων πρακτικών·

β)τις διαθέσιμες ρυθμίσεις επαναχρησιμοποίησης συσκευασιών·

γ)τον ρόλο των τελικών χρηστών όσον αφορά τη συμβολή στη χωριστή συλλογή υλικών απορριμμάτων συσκευασίας, συμπεριλαμβανομένου του χειρισμού συσκευασιών που περιέχουν επικίνδυνα προϊόντα ή απόβλητα·

δ)τη σημασία των ετικετών και των συμβόλων που τοποθετούνται, αναγράφονται ή εκτυπώνονται στις συσκευασίες σύμφωνα με το άρθρο 11 ή υπάρχουν στα έγγραφα που συνοδεύουν το συσκευασμένο προϊόν·

ε)τον αντίκτυπο στο περιβάλλον και στην υγεία του ανθρώπου ή την ασφάλεια ανθρώπων σε περίπτωση ακατάλληλης απόρριψης απορριμμάτων συσκευασίας, όπως η ανεξέλεγκτη απόρριψη σε δημόσιους χώρους ή η απόρριψη μέσα σε μεικτά αστικά απόβλητα, και τον αρνητικό περιβαλλοντικό αντίκτυπο των συσκευασιών μίας χρήσης, ιδίως των πλαστικών σακουλών μεταφοράς·

στ)τις ιδιότητες λιπασματοποίησης και τις κατάλληλες επιλογές διαχείρισης αποβλήτων για τις λιπασματοποιήσιμες συσκευασίες.

2.Οι πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 είναι επίκαιρες και παρέχονται μέσω:

α)ιστοτόπου ή άλλου ηλεκτρονικού μέσου επικοινωνίας·

β)πληροφόρησης του κοινού·

γ)εκπαιδευτικών προγραμμάτων και εκστρατειών·

δ)σήμανσης σε γλώσσα ή γλώσσες εύκολα κατανοητές από τους χρήστες και τους καταναλωτές.

3.Όταν οι πληροφορίες παρέχονται δημόσια, διασφαλίζεται το απόρρητο των εμπορικά ευαίσθητων πληροφοριών σύμφωνα με το σχετικό ενωσιακό και εθνικό δίκαιο.

Άρθρο 50 
Υποβολή εκθέσεων στην Επιτροπή

1.Τα κράτη μέλη υποβάλλουν στην Επιτροπή τα ακόλουθα στοιχεία για κάθε ημερολογιακό έτος:

α)στοιχεία σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 46 παράγραφος 1 στοιχεία α) έως δ), καθώς και σχετικά με τις επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες·

β)ετήσια κατανάλωση πολύ λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς, λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς και χοντρών πλαστικών σακουλών μεταφοράς ανά άτομο, χωριστά για κάθε κατηγορία·

γ)το ποσοστό χωριστής συλλογής συσκευασιών που καλύπτονται από την υποχρέωση θέσπισης των συστημάτων παρακράτησης ποσού έναντι επιστροφής που ορίζονται στο άρθρο 44 παράγραφος 1·

τα κράτη μέλη μπορούν να παρέχουν στοιχεία σχετικά με την ετήσια κατανάλωση πολύ χοντρών πλαστικών σακουλών μεταφοράς ανά άτομο.

2.Τα κράτη μέλη υποβάλλουν για κάθε υλικό και τύπο συσκευασίας, όπως απαριθμούνται στον πίνακα 1 του παραρτήματος IX, και για κάθε ημερολογιακό έτος στοιχεία σχετικά με τα ακόλουθα:

α)τις ποσότητες των συσκευασιών που διατέθηκαν στην αγορά για κάθε τύπο και υλικό συσκευασίας που απαριθμείται στον πίνακα 1 του παραρτήματος IX·

β)τις ποσότητες των απορριμμάτων συσκευασίας που συλλέγονται χωριστά για κάθε υλικό συσκευασίας που απαριθμείται στον πίνακα 1 του παραρτήματος IX·

γ)τα ποσοστά ανακύκλωσης·

δ)τις εγκατεστημένες δυναμικότητες διαλογής και ανακύκλωσης για κάθε τύπο και υλικό συσκευασίας που απαριθμείται στον πίνακα 1 του παραρτήματος II.

3.Η πρώτη περίοδος αναφοράς καλύπτει:

α)όσον αφορά τις υποχρεώσεις που ορίζονται στην παράγραφο 1 στοιχεία α) και β) και στην παράγραφο 2, το πρώτο πλήρες ημερολογιακό έτος μετά την έναρξη ισχύος της εκτελεστικής πράξης που θεσπίζει τον μορφότυπο υποβολής εκθέσεων στην Επιτροπή, σύμφωνα με την παράγραφο 7·

β)όσον αφορά την υποχρέωση που ορίζεται στην παράγραφο 1 στοιχείο γ), το ημερολογιακό έτος που ξεκινά την 1η Ιανουαρίου 2028.

4.Τα κράτη μέλη καθιστούν τα στοιχεία που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2 διαθέσιμα ηλεκτρονικά, εντός 19 μηνών από το τέλος του έτους αναφοράς για το οποίο συλλέχθηκαν τα στοιχεία. Διαβιβάζουν τα στοιχεία ηλεκτρονικά, εντός 19 μηνών από το τέλος του έτους αναφοράς για το οποίο συλλέχθηκαν τα στοιχεία, με τον μορφότυπο που ορίζεται από την Επιτροπή σύμφωνα με την παράγραφο 7.

5.Τα στοιχεία που παρέχονται από τα κράτη μέλη σύμφωνα με το παρόν άρθρο συνοδεύονται από έκθεση ελέγχου ποιότητας. Η εν λόγω έκθεση ελέγχου ποιότητας υποβάλλεται με τον μορφότυπο που ορίζεται από την Επιτροπή σύμφωνα με την παράγραφο 7.

6.Τα στοιχεία που παρέχονται από τα κράτη μέλη σύμφωνα με το παρόν άρθρο συνοδεύονται από έκθεση σχετικά με τα μέτρα που λήφθηκαν δυνάμει του άρθρου 47 παράγραφοι 5 και 8, περιλαμβανομένων λεπτομερών πληροφοριών σχετικά με τα μέσα ποσοστά απωλειών, κατά περίπτωση.

7.Η Επιτροπή εκδίδει, το αργότερο στις [Υπηρεσία Εκδόσεων: να προστεθεί η ημερομηνία = 24 μήνες μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού], εκτελεστικές πράξεις για τη θέσπιση:

α)κανόνων για τον υπολογισμό, την επαλήθευση και την υποβολή στοιχείων σύμφωνα με την παράγραφο 1 στοιχεία α) και γ) και την παράγραφο 2, περιλαμβανομένων των μεθόδων προσδιορισμού των παραγόμενων απορριμμάτων συσκευασίας και του μορφοτύπου υποβολής εκθέσεων·

β)μεθόδων υπολογισμού της ετήσιας κατανάλωσης λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς ανά άτομο που αναφέρεται στην παράγραφο 1 στοιχείο β) και του μορφοτύπου υποβολής των σχετικών στοιχείων.

Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που αναφέρεται στο άρθρο 59 παράγραφος 3.

8.Τα κράτη μέλη ζητούν από όλους τους οικονομικούς φορείς που διαθέτουν συσκευασίες στην αγορά των κρατών μελών να παρέχουν στις αρμόδιες αρχές ορθά και αξιόπιστα στοιχεία που επιτρέπουν στα κράτη μέλη να εκπληρώνουν τις οικείες υποχρεώσεις υποβολής εκθέσεων βάσει του παρόντος άρθρου, λαμβάνοντας υπόψη, κατά περίπτωση, τα ιδιαίτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις όσον αφορά την παροχή λεπτομερών στοιχείων.

Άρθρο 51
Βάσεις δεδομένων για τις συσκευασίες

1.Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίζουν ότι δημιουργούνται κατά εναρμονισμένο τρόπο βάσεις δεδομένων για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας, όπου τυχόν δεν υπάρχουν ήδη.

2.Οι βάσεις δεδομένων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 περιλαμβάνουν τα εξής:

α)πληροφορίες ως προς την έκταση, τα χαρακτηριστικά και την εξέλιξη των ροών των συσκευασιών και των απορριμμάτων συσκευασίας σε κάθε κράτος μέλος·

β)πληροφορίες σχετικά με τον τοξικό ή επικίνδυνο χαρακτήρα των υλικών συσκευασίας και των συστατικών που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή τους·

γ)τα στοιχεία που απαριθμούνται στο παράρτημα XII.

Κεφάλαιο VIII
Διαδικασίες διασφάλισης

Άρθρο 52
Διαδικασία χειρισμού των συσκευασιών που παρουσιάζουν κίνδυνο σε εθνικό επίπεδο

1.Με την επιφύλαξη του άρθρου 19 του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1020, όταν οι αρχές εποπτείας της αγοράς κράτους μέλους έχουν επαρκείς λόγους να πιστεύουν ότι συσκευασία που καλύπτεται από τον παρόντα κανονισμό παρουσιάζει κίνδυνο για το περιβάλλον ή την υγεία του ανθρώπου, διενεργούν αξιολόγηση της οικείας συσκευασίας, η οποία καλύπτει όλες τις απαιτήσεις που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό και αφορούν τον κίνδυνο. Οι σχετικοί οικονομικοί φορείς συνεργάζονται κατά οποιονδήποτε αναγκαίο τρόπο με τις αρχές εποπτείας της αγοράς.

Εάν, κατά την εν λόγω αξιολόγηση, οι αρχές εποπτείας της αγοράς διαπιστώσουν ότι η συσκευασία δεν συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό, απαιτούν αμελλητί από τον σχετικό οικονομικό φορέα να λάβει κατάλληλα και αναλογικά διορθωτικά μέτρα, εντός εύλογου χρονικού διαστήματος που ορίζεται από τις αρχές εποπτείας της αγοράς και είναι ανάλογο προς τη φύση και, κατά περίπτωση, τον βαθμό της μη συμμόρφωσης, προκειμένου να εξασφαλιστεί η συμμόρφωση της συσκευασίας με τις εν λόγω απαιτήσεις.

2.Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1, σε περίπτωση ανησυχιών για την ύπαρξη κινδύνου για την υγεία του ανθρώπου που σχετίζονται με ευαίσθητη στην επαφή συσκευασία η οποία υπόκειται σε ειδική νομοθεσία που αποσκοπεί στην προστασία της υγείας του ανθρώπου, οι αρχές εποπτείας δεν αξιολογούν τον κίνδυνο για την υγεία του ανθρώπου ή των ζώων που προκύπτει από το υλικό της συσκευασίας, αν αυτό μεταφερθεί στο συσκευασμένο περιεχόμενο του υλικού συσκευασίας, αλλά ειδοποιούν τις αρχές που είναι αρμόδιες για τον έλεγχο των εν λόγω κινδύνων. Οι αρχές αυτές είναι οι αρμόδιες αρχές που αναφέρονται στον κανονισμό (ΕΕ) 2017/625, τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/745, τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/746, την οδηγία 2001/83/ΕΚ ή τον κανονισμό (ΕΕ) 2019/6.

3.Εάν οι αρχές εποπτείας της αγοράς θεωρούν ότι η μη συμμόρφωση δεν περιορίζεται στη δική τους εθνική επικράτεια, ενημερώνουν την Επιτροπή και τα άλλα κράτη μέλη για τα αποτελέσματα της αξιολόγησης και τα μέτρα που απαίτησαν να λάβει ο οικονομικός φορέας.

4.Ο οικονομικός φορέας μεριμνά ώστε να ληφθούν όλα τα ενδεδειγμένα διορθωτικά μέτρα για όλες τις σχετικές συσκευασίες που έχει διαθέσει στην αγορά σε ολόκληρη την Ένωση.

5.Εάν ο σχετικός οικονομικός φορέας δεν λάβει επαρκή διορθωτικά μέτρα εντός της περιόδου που αναφέρεται στην παράγραφο 1 δεύτερο εδάφιο ή εάν η μη συμμόρφωση εξακολουθήσει να υφίσταται, οι αρχές εποπτείας της αγοράς λαμβάνουν όλα τα κατάλληλα προσωρινά μέτρα για να απαγορεύσουν τη διάθεση της συσκευασίας στην εθνική τους αγορά, να αποσύρουν τη συσκευασία από την εν λόγω αγορά ή να την ανακαλέσουν.

Οι αρχές εποπτείας της αγοράς ενημερώνουν αμέσως την Επιτροπή και τα άλλα κράτη μέλη για τα μέτρα αυτά.

6.Η ενημέρωση προς την Επιτροπή και τα άλλα κράτη μέλη που αναφέρεται στην παράγραφο 4 κοινοποιείται μέσω του συστήματος πληροφοριών και επικοινωνίας που αναφέρεται στο άρθρο 34 του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1020 και περιλαμβάνει όλα τα διαθέσιμα στοιχεία, ιδίως τα δεδομένα που απαιτούνται για την ταυτοποίηση της μη συμμορφούμενης συσκευασίας, την προέλευσή της, τη φύση της εικαζόμενης μη συμμόρφωσης και του ενεχόμενου κινδύνου, τη φύση και τη διάρκεια των εθνικών μέτρων που ελήφθησαν, τα επιχειρήματα που προβάλλει ο σχετικός οικονομικός φορέας, καθώς και, κατά περίπτωση, τις πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 54 παράγραφος 1. Οι αρχές εποπτείας της αγοράς αναφέρουν επίσης αν η μη συμμόρφωση οφείλεται σε έναν από τους παρακάτω λόγους:

α)μη συμμόρφωση της συσκευασίας με τις απαιτήσεις βιωσιμότητας που ορίζονται στα άρθρα 5 έως 10 του παρόντος κανονισμού·

β)ελλείψεις στα εναρμονισμένα πρότυπα ή στις κοινές προδιαγραφές που αναφέρονται στα άρθρα 31 και 32 του παρόντος κανονισμού.

7.Τα κράτη μέλη, πλην του κράτους μέλους που κίνησε τη διαδικασία, ενημερώνουν αμέσως την Επιτροπή και τα άλλα κράτη μέλη για τα μέτρα που τυχόν έλαβαν και παρέχουν άλλες πρόσθετες πληροφορίες που τυχόν έχουν στη διάθεσή τους όσον αφορά τη μη συμμόρφωση της οικείας συσκευασίας, και, σε περίπτωση διαφωνίας με θεσπισθέν εθνικό μέτρο, τις αντιρρήσεις τους.

8.Εάν, εντός τριών μηνών από τη λήψη των κατά την παράγραφο 4 πληροφοριών, δεν έχει διατυπωθεί αντίρρηση από κράτος μέλος ή από την Επιτροπή σε σχέση με προσωρινό μέτρο που έχει λάβει κράτος μέλος, το μέτρο θεωρείται δικαιολογημένο.

Τα προσωρινά μέτρα μπορούν να προβλέπουν περίοδο μεγαλύτερη ή μικρότερη των τριών μηνών, προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη οι ιδιαιτερότητες των σχετικών απαιτήσεων.

9.Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι η συσκευασία αποσύρεται από την αγορά τους ή λαμβάνονται αμελλητί άλλα κατάλληλα περιοριστικά μέτρα όσον αφορά τη σχετική συσκευασία ή τον σχετικό κατασκευαστή.

Άρθρο 53
Διαδικασία διασφάλισης σε επίπεδο της Ένωσης

1.Εάν, κατά την ολοκλήρωση της διαδικασίας του άρθρου 52 παράγραφοι 3 και 4, διατυπωθούν αντιρρήσεις για μέτρο που έχει λάβει κράτος μέλος ή εάν η Επιτροπή θεωρήσει το εθνικό μέτρο αντίθετο με την ενωσιακή νομοθεσία, η Επιτροπή διαβουλεύεται αμελλητί με τα κράτη μέλη και τον σχετικό οικονομικό φορέα ή φορείς και διενεργεί αξιολόγηση του εθνικού μέτρου. Βάσει των αποτελεσμάτων αυτής της αξιολόγησης, η Επιτροπή αποφασίζει, μέσω εκτελεστικής πράξης, αν το εθνικό μέτρο είναι δικαιολογημένο.

Η εν λόγω εκτελεστική πράξη εκδίδεται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που αναφέρεται στο άρθρο 59 παράγραφος 3.

2.Η Επιτροπή απευθύνει την απόφασή της σε όλα τα κράτη μέλη και την ανακοινώνει χωρίς καθυστέρηση σε αυτά και στον σχετικό οικονομικό φορέα ή φορείς.

Εάν το εθνικό μέτρο θεωρηθεί δικαιολογημένο, όλα τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίσουν την απόσυρση της μη συμμορφούμενης συσκευασίας από την αγορά τους και ενημερώνουν την Επιτροπή σχετικά.

Εάν το εθνικό μέτρο δεν θεωρηθεί δικαιολογημένο, το οικείο κράτος μέλος ανακαλεί το μέτρο.

3.Εάν το εθνικό μέτρο θεωρηθεί δικαιολογημένο και η μη συμμόρφωση της συσκευασίας αποδοθεί σε ελλείψεις των εναρμονισμένων προτύπων που αναφέρονται στο άρθρο 31 του παρόντος κανονισμού, η Επιτροπή εφαρμόζει τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 11 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1025/2012.

4.Εάν το εθνικό μέτρο θεωρηθεί δικαιολογημένο και η μη συμμόρφωση της συσκευασίας αποδοθεί σε ελλείψεις των κοινών τεχνικών προδιαγραφών που αναφέρονται στο άρθρο 32, η Επιτροπή τροποποιεί ή καταργεί αμελλητί τις σχετικές κοινές τεχνικές προδιαγραφές.

Άρθρο 54
Συμμορφούμενες συσκευασίες που παρουσιάζουν κίνδυνο

1.Όταν κράτος μέλος διαπιστώσει, αφού έχει διενεργήσει αξιολόγηση δυνάμει του άρθρου 52, ότι μια συσκευασία συνιστά κίνδυνο για το περιβάλλον ή την υγεία του ανθρώπου παρότι συμμορφώνεται με τις ισχύουσες απαιτήσεις που ορίζονται στα άρθρα 5 έως 11, απαιτεί αμελλητί από τον σχετικό οικονομικό φορέα να λάβει, εντός εύλογου χρονικού διαστήματος που ορίζεται από τις αρχές εποπτείας της αγοράς και είναι ανάλογο προς τη φύση και, κατά περίπτωση, τον βαθμό του κινδύνου, όλα τα ενδεδειγμένα μέτρα για να διασφαλίσει ότι η συγκεκριμένη συσκευασία, όταν τεθεί σε κυκλοφορία στην αγορά, δεν θα ενέχει πλέον τον εν λόγω κίνδυνο, ή για να αποσύρει τη συσκευασία από την αγορά ή για να την ανακαλέσει.

2.Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1, σε περίπτωση ανησυχιών για την ύπαρξη κινδύνου για την υγεία του ανθρώπου που σχετίζονται με ευαίσθητη στην επαφή συσκευασία η οποία υπόκειται σε ειδική νομοθεσία που αποσκοπεί στην προστασία της υγείας του ανθρώπου, οι αρχές εποπτείας δεν αξιολογούν τον κίνδυνο για την υγεία του ανθρώπου ή των ζώων που προέρχεται από το υλικό της συσκευασίας, αν αυτό μεταφερθεί στο συσκευασμένο περιεχόμενο του υλικού συσκευασίας, αλλά ειδοποιούν τις αρχές που είναι αρμόδιες για τον έλεγχο των εν λόγω κινδύνων. Οι αρχές αυτές είναι οι αρμόδιες αρχές που αναφέρονται στον κανονισμό (ΕΕ) 2017/625, τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/745, τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/746, την οδηγία 2001/83/ΕΚ ή τον κανονισμό (ΕΕ) 2019/6.

3.Ο οικονομικός φορέας διασφαλίζει ότι λαμβάνονται διορθωτικά μέτρα για όλες τις σχετικές συσκευασίες που έχει διαθέσει στην αγορά σε ολόκληρη την Ένωση.

4.Το κράτος μέλος ενημερώνει αμελλητί την Επιτροπή και τα άλλα κράτη μέλη σχετικά με τις διαπιστώσεις του και τα επακόλουθα μέτρα δυνάμει της παραγράφου 1. Στην πληροφόρηση που παρέχει περιλαμβάνονται όλα τα διαθέσιμα στοιχεία, ιδίως τα στοιχεία που είναι αναγκαία για την ταυτοποίηση της σχετικής συσκευασίας, την προέλευση και την αλυσίδα εφοδιασμού της συσκευασίας, τη φύση του σχετικού κινδύνου, και τη φύση και τη διάρκεια των εθνικών μέτρων που ελήφθησαν.

5.Η Επιτροπή διαβουλεύεται αμελλητί με τα κράτη μέλη και τον σχετικό οικονομικό φορέα ή φορείς και διενεργεί αξιολόγηση των εθνικών μέτρων που ελήφθησαν. Βάσει των αποτελεσμάτων αυτής της αξιολόγησης, η Επιτροπή αποφασίζει αν το εθνικό μέτρο είναι δικαιολογημένο και, εφόσον απαιτείται, προτείνει κατάλληλα μέτρα.

Η εν λόγω εκτελεστική πράξη εκδίδεται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που αναφέρεται στο άρθρο 59 παράγραφος 3.

Για δεόντως αιτιολογημένους επιτακτικούς λόγους επείγουσας ανάγκης σχετικά με την προστασία του περιβάλλοντος ή της υγείας του ανθρώπου, η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστική πράξη που έχει άμεση εφαρμογή, σύμφωνα με τη διαδικασία στην οποία παραπέμπει το άρθρο 58 παράγραφος 4.

Η Επιτροπή απευθύνει την απόφασή της σε όλα τα κράτη μέλη και την ανακοινώνει αμέσως σε αυτά και στον σχετικό οικονομικό φορέα ή φορείς.

Άρθρο 55
Έλεγχοι στις συσκευασίες που εισέρχονται στην αγορά της Ένωσης

1.Οι αρχές εποπτείας της αγοράς ανακοινώνουν αμελλητί στις αρχές που ορίζονται βάσει του άρθρου 25 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1020 τα μέτρα που αναφέρονται στο άρθρο 52 παράγραφος 4 του παρόντος κανονισμού, σε περίπτωση που η μη συμμόρφωση δεν περιορίζεται στο εθνικό έδαφός τους. Η ανακοίνωση αυτή περιλαμβάνει όλες τις σχετικές πληροφορίες, ιδίως τα στοιχεία που είναι αναγκαία για την ταυτοποίηση της μη συμμορφούμενης συσκευασίας στην οποία εφαρμόζονται τα μέτρα και, σε περίπτωση συσκευασμένου προϊόντος, του ίδιου του προϊόντος.

2.Η ανακοίνωση πληροφοριών που αναφέρεται στην παράγραφο 1 πραγματοποιείται μέσω της εισαγωγής των πληροφοριών στο σχετικό περιβάλλον διαχείρισης τελωνειακών κινδύνων.

3.Η Επιτροπή θα αναπτύξει σύστημα διασύνδεσης για την αυτοματοποίηση της ανακοίνωσης που αναφέρεται στην παράγραφο 1 από το σύστημα πληροφοριών και επικοινωνίας που αναφέρεται στο άρθρο 52 παράγραφος 5 στο περιβάλλον που αναφέρεται στην παράγραφο 3. Η εν λόγω διασύνδεση θα τεθεί σε λειτουργία το αργότερο δύο έτη από την ημερομηνία έκδοσης της εκτελεστικής πράξης που αναφέρεται στην παράγραφο 5.

4.Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τον καθορισμό των διαδικαστικών κανόνων και των λεπτομερειών των ρυθμίσεων εφαρμογής της παραγράφου 4, συμπεριλαμβανομένων των λειτουργιών, των στοιχείων δεδομένων και της επεξεργασίας δεδομένων, καθώς και των κανόνων για την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, την εμπιστευτικότητα και την ευθύνη επεξεργασίας για τη διασύνδεση που αναφέρεται στην παράγραφο 4. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης δυνάμει του άρθρου 59 παράγραφος 3.

Άρθρο 56
Τυπική μη συμμόρφωση

1.Όταν κράτος μέλος διαπιστώνει οτιδήποτε από τα παρακάτω, απαιτεί από τον σχετικό οικονομικό φορέα να θέσει τέλος στην αντίστοιχη μη συμμόρφωση:

α)δεν έχει καταρτιστεί δήλωση συμμόρφωσης ΕΕ·

β)η δήλωση συμμόρφωσης ΕΕ δεν έχει καταρτιστεί ορθά·

γ)ο κωδικός QR ή ο φορέας δεδομένων που αναφέρονται στο άρθρο 11 δεν παρέχει τη δυνατότητα πρόσβασης στις απαιτούμενες πληροφορίες σύμφωνα με το εν λόγω άρθρο·

δ)ο τεχνικός φάκελος που αναφέρεται στο παράρτημα VII δεν είναι διαθέσιμος, δεν είναι πλήρης ή περιέχει σφάλματα·

ε)οι πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 13 παράγραφος 6 ή στο άρθρο 16 παράγραφος 3 λείπουν, είναι λανθασμένες ή είναι ελλιπείς·

στ)δεν πληρούται οποιαδήποτε άλλη από τις διοικητικές απαιτήσεις που ορίζονται στο άρθρο 13 ή στο άρθρο 16·

ζ)δεν πληρούνται οι απαιτήσεις για τους περιορισμούς στις χρήσεις ορισμένων μορφών συσκευασίας και για τις υπερβολικές συσκευασίες που ορίζονται στα άρθρα 21 και 22·

η)όσον αφορά τις επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες, δεν πληρούνται οι απαιτήσεις για τη δημιουργία, τη λειτουργία και τη συμμετοχή στο σύστημα επαναχρησιμοποίησης που αναφέρεται στο άρθρο 24·

θ)όσον αφορά την επαναπλήρωση, δεν πληρούνται οι απαιτήσεις πληροφόρησης που ορίζονται στο άρθρο 25 παράγραφοι 1 και 2·

ι)δεν πληρούνται οι απαιτήσεις για τους σταθμούς επαναπλήρωσης που ορίζονται στο άρθρο 25 παράγραφος 3·

ια)δεν επιτυγχάνονται οι στόχοι επαναχρησιμοποίησης και επαναπλήρωσης του άρθρου 26.

2.Εάν η μη συμμόρφωση της παραγράφου 1 στοιχεία α) έως στ) εξακολουθήσει να υφίσταται, το οικείο κράτος μέλος λαμβάνει όλα τα δέοντα μέτρα για να απαγορεύσει τη διάθεση της συσκευασίας στην αγορά ή να εξασφαλίσει ότι αυτή ανακαλείται ή αποσύρεται από την αγορά.

3.Εάν η μη συμμόρφωση της παραγράφου 1 στοιχεία ζ) έως ια) εξακολουθήσει να υφίσταται, τα κράτη μέλη εφαρμόζουν τους κανόνες σχετικά με τις κυρώσεις που ισχύουν για τις παραβάσεις του παρόντος κανονισμού, οι οποίοι θεσπίζονται από τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 62.

Κεφάλαιο IX
Οικολογικές δημόσιες συμβάσεις

Άρθρο 57
Οικολογικές δημόσιες συμβάσεις

1.Οι αναθέτουσες αρχές, όπως ορίζονται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 της οδηγίας 2014/24/ΕΕ ή στο άρθρο 3 παράγραφος 1 της οδηγίας 2014/25/ΕΕ, ή οι αναθέτοντες φορείς, όπως ορίζονται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 της οδηγίας 2014/25/ΕΕ, κατά την ανάθεση οποιωνδήποτε δημόσιων συμβάσεων για συσκευασίες ή συσκευασμένα προϊόντα ή για υπηρεσίες στο πλαίσιο των οποίων χρησιμοποιούνται συσκευασίες ή συσκευασμένα προϊόντα σε περιπτώσεις που καλύπτονται από τις εν λόγω οδηγίες, εφαρμόζουν τα κριτήρια οικολογικών δημόσιων συμβάσεων που θα αναπτυχθούν σε κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις δυνάμει της παραγράφου 3.

2.Η υποχρέωση που ορίζεται στην παράγραφο 1 εφαρμόζεται σε οποιαδήποτε διαδικασία δημόσιων συμβάσεων που διεξάγουν αναθέτουσες αρχές ή αναθέτοντες φορείς για την ανάθεση δημόσιων συμβάσεων για συσκευασίες ή συσκευασμένα προϊόντα ή για υπηρεσίες στο πλαίσιο των οποίων χρησιμοποιούνται συσκευασίες ή συσκευασμένα προϊόντα, η οποία κινείται 12 μήνες ή περισσότερο μετά την έναρξη ισχύος της αντίστοιχης κατ’ εξουσιοδότηση πράξης που θα εκδοθεί δυνάμει της παραγράφου 3.

3.Η Επιτροπή εκδίδει, το αργότερο στις [Υπηρεσία Εκδόσεων: να προστεθεί η ημερομηνία = 60 μήνες μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού], κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 58, για τη συμπλήρωση του παρόντος κανονισμού με τη θέσπιση ελάχιστων υποχρεωτικών κριτηρίων οικολογικών δημόσιων συμβάσεων με βάση τις απαιτήσεις που ορίζονται στα άρθρα 5 έως 10 και τα ακόλουθα στοιχεία:

α)την αξία και τον όγκο των δημόσιων συμβάσεων που ανατίθενται για τις συσκευασίες ή τα συσκευασμένα προϊόντα ή για τις υπηρεσίες ή τα έργα στο πλαίσιο των οποίων χρησιμοποιούνται συσκευασίες ή συσκευασμένα προϊόντα·

β)την ανάγκη να εξασφαλιστεί επαρκής ζήτηση για συσκευασίες ή συσκευασμένα προϊόντα που είναι πιο βιώσιμα από περιβαλλοντική άποψη·

γ)την οικονομική σκοπιμότητα για τις αναθέτουσες αρχές ή τους αναθέτοντες φορείς ώστε να αγοράζουν συσκευασίες ή συσκευασμένα προϊόντα που είναι πιο βιώσιμα από περιβαλλοντική άποψη, χωρίς να επιβαρύνονται με δυσανάλογο κόστος.

Τα εν λόγω κριτήρια οικολογικών δημόσιων συμβάσεων θα αναπτυχθούν σύμφωνα με τις αρχές που περιλαμβάνονται στην οδηγία 2014/24/ΕΕ και στην οδηγία 2014/25/ΕΕ και σύμφωνα με την αρχή βάσει της οποίας η συσκευασία που θα επιλεχθεί με βάση τα εν λόγω κριτήρια διευκολύνει την επίτευξη των στόχων του παρόντος κανονισμού.

Κεφάλαιο X
Κατ’ εξουσιοδότηση αρμοδιότητες και διαδικασία επιτροπής

Άρθρο 58
Άσκηση της εξουσιοδότησης

1.Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις υπό τους όρους του παρόντος άρθρου.

2.Η εξουσία έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που προβλέπεται στο άρθρο 5 παράγραφος 5, στο άρθρο 6 παράγραφοι 4 και 6, στο άρθρο 7 παράγραφοι 9, 10 και 11, στο άρθρο 8 παράγραφος 5, στο άρθρο 22 παράγραφος 4, στο άρθρο 26 παράγραφος 16 και στο άρθρο 57 παράγραφος 3 ανατίθεται στην Επιτροπή για δέκα έτη από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού. Η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση σχετικά με τις εξουσίες που της έχουν ανατεθεί το αργότερο εννέα μήνες πριν από τη λήξη της πενταετούς περιόδου. Η εξουσιοδότηση ανανεώνεται σιωπηρά για περιόδους ίδιας διάρκειας, εκτός αν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο προβάλουν αντιρρήσεις το αργότερο εντός 3 μηνών πριν από τη λήξη της κάθε περιόδου.

3.Η εξουσιοδότηση που προβλέπεται στο άρθρο 5 παράγραφος 5, το άρθρο 6 παράγραφοι 4 και 6, το άρθρο 7 παράγραφοι 9, 10 και 11, το άρθρο 8 παράγραφος 5, το άρθρο 22 παράγραφος 4, το άρθρο 26 παράγραφος 16 και το άρθρο 57 παράγραφος 3 μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο. Η απόφαση ανάκλησης τερματίζει την εξουσιοδότηση που προσδιορίζεται στην εν λόγω απόφαση. Αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσης της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που ορίζεται σε αυτήν. Δεν θίγει το κύρος των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που ισχύουν ήδη.

4.Πριν εκδώσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, η Επιτροπή διεξάγει διαβουλεύσεις με εμπειρογνώμονες που ορίζουν τα κράτη μέλη σύμφωνα με τις αρχές της διοργανικής συμφωνίας της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου.

5.Μόλις εκδώσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, η Επιτροπή την κοινοποιεί ταυτόχρονα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

6.Οιαδήποτε κατ’ εξουσιοδότηση πράξη εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 5 παράγραφος 5, του άρθρου 6 παράγραφοι 4 και 6, του άρθρου 7 παράγραφοι 9, 10 και 11, του άρθρου 8 παράγραφος 5, του άρθρου 22 παράγραφος 4, του άρθρου 26 παράγραφος 16 και του άρθρου 57 παράγραφος 3 τίθεται σε ισχύ μόνον εφόσον δεν έχουν αντιταχθεί σε αυτή ούτε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ούτε το Συμβούλιο εντός δύο μηνών από την κοινοποίηση της πράξης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ή εφόσον, πριν από την παρέλευση της εν λόγω χρονικής περιόδου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έχουν αμφότερα ενημερώσει την Επιτροπή ότι δεν θα προβάλουν αντίρρηση. Η προθεσμία αυτή παρατείνεται κατά δύο μήνες κατόπιν πρωτοβουλίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.

Άρθρο 59
Διαδικασία επιτροπής

1.Η Επιτροπή επικουρείται από την επιτροπή που αναφέρεται στο άρθρο 39 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ. Η εν λόγω επιτροπή αποτελεί επιτροπή κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

2.Όταν γίνεται παραπομπή στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

3.Όταν γίνεται παραπομπή στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

Εάν η επιτροπή δεν διατυπώσει γνώμη, η Επιτροπή δεν εκδίδει το σχέδιο εκτελεστικής πράξης περί εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που προβλέπεται στο άρθρο 72 και εφαρμόζεται το άρθρο 5 παράγραφος 4 τρίτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

4.Όταν γίνεται παραπομπή στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 8 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011, σε συνδυασμό με το άρθρο 5 του εν λόγω κανονισμού.

Κεφάλαιο XI
Τροποποιήσεις

Άρθρο 60
Τροποποιήσεις στον κανονισμό (ΕΕ) 2019/1020

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2019/1020 τροποποιείται ως εξής:

α)το παράρτημα Ι τροποποιείται ως εξής:

i)το σημείο 9 απαλείφεται·

ii)προστίθενται τα ακόλουθα σημεία:

«X [Υπηρεσία Εκδόσεων: να προστεθεί ο επόμενος αριθμός στη σειρά] Οδηγία (ΕΕ) 2019/904 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Ιουνίου 2019, σχετικά με τη μείωση των επιπτώσεων ορισμένων πλαστικών προϊόντων στο περιβάλλον (ΕΕ L 155 της 12.6.2019, σ. 1)·

X [Υπηρεσία Εκδόσεων: να προστεθεί ο επόμενος αριθμός στη σειρά] Κανονισμός (ΕΕ) …/… για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας, την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) 2019/1020 και την κατάργηση της οδηγίας 94/62/ΕΚ [τα στοιχεία της έκδοσης στην ΕΕ θα συμπληρωθούν από την Υπηρεσία Εκδόσεων]»·

β) στο παράρτημα II, το σημείο 8 απαλείφεται.

Άρθρο 61
Τροποποιήσεις στην οδηγία (ΕΕ) 2019/904

Η οδηγία (ΕΕ) 2019/904 τροποποιείται ως εξής:

α)στο άρθρο 6 παράγραφος 5, το στοιχείο β) απαλείφεται·

β)στο άρθρο 13 παράγραφος 1, το στοιχείο ε) απαλείφεται·

γ)το άρθρο 13 παράγραφος 3 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο: «3. Η Επιτροπή εξετάζει τα δεδομένα και τις πληροφορίες που υποβάλλονται σύμφωνα με το παρόν άρθρο και δημοσιεύει έκθεση σχετικά με τα αποτελέσματα της εξέτασής της. Η έκθεση αξιολογεί την οργάνωση της συλλογής των δεδομένων και των πληροφοριών, τις πηγές τους και τη μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε στα κράτη μέλη, καθώς και την πληρότητα, την αξιοπιστία, την έγκαιρη υποβολή και τη συνέπεια αυτών. Η αξιολόγηση μπορεί να περιλαμβάνει ειδικές συστάσεις για βελτίωση. Η έκθεση συντάσσεται μετά την πρώτη υποβολή των δεδομένων και των πληροφοριών από τα κράτη μέλη και, στη συνέχεια, κάθε τέσσερα έτη.»

Κεφάλαιο XII
Τελικές διατάξεις

Άρθρο 62
Κυρώσεις

1.Το αργότερο στις [Υπηρεσία Εκδόσεων: να προστεθεί η ημερομηνία = 24 μήνες μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού], τα κράτη μέλη θεσπίζουν τους κανόνες σχετικά με τις κυρώσεις για τις περιπτώσεις παραβίασης του παρόντος κανονισμού και λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα ώστε να διασφαλίζουν την εφαρμογή τους. Οι προβλεπόμενες κυρώσεις είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές. Η μη συμμόρφωση με τις απαιτήσεις των άρθρων 21 έως 26 επισύρει την επιβολή διοικητικού προστίμου στον σχετικό οικονομικό φορέα.

2.Όταν το νομικό σύστημα του κράτους μέλους δεν προβλέπει επιβολή διοικητικών προστίμων, η παράγραφος 1 μπορεί να εφαρμόζεται κατά τρόπο ώστε η διαδικασία επιβολής προστίμου να κινείται από τη σχετική εποπτική αρχή και να επιβάλλεται από τα αρμόδια εθνικά δικαστήρια, ενώ ταυτόχρονα διασφαλίζεται ότι τα εν λόγω ένδικα μέσα είναι αποτελεσματικά και έχουν ισοδύναμο αποτέλεσμα με τα διοικητικά πρόστιμα που αναφέρονται στην εν λόγω παράγραφο. Σε κάθε περίπτωση, τα πρόστιμα που επιβάλλονται είναι επίσης αποτελεσματικά, αναλογικά και αποτρεπτικά.

3.Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή, το αργότερο στις [Υπηρεσία Εκδόσεων: να προστεθεί η ημερομηνία = 1 έτος από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού], τους εν λόγω κανόνες και τα εν λόγω μέτρα και της κοινοποιούν, χωρίς καθυστέρηση, οποιαδήποτε επακόλουθη τροποποίηση τα επηρεάζει.

Άρθρο 63
Αξιολόγηση

Το αργότερο στις [Υπηρεσία Εκδόσεων: να προστεθεί η ημερομηνία = 8 έτη μετά την ημερομηνία εφαρμογής του παρόντος κανονισμού], η Επιτροπή διενεργεί αξιολόγηση του παρόντος κανονισμού και της συμβολής του στη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και στη βελτίωση της περιβαλλοντικής βιωσιμότητας των συσκευασιών. Η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση με τα κυριότερα πορίσματα της εν λόγω αξιολόγησης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών. Τα κράτη μέλη παρέχουν στην Επιτροπή όλες τις αναγκαίες πληροφορίες για την εκπόνηση της εν λόγω έκθεσης.

Άρθρο 64
Κατάργηση και μεταβατικές διατάξεις

Η οδηγία 94/62/ΕΚ καταργείται από τις [Υπηρεσία Εκδόσεων: να προστεθεί η ημερομηνία = 12 μήνες μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού].

Ωστόσο, εφαρμόζονται οι ακόλουθες μεταβατικές διατάξεις:

α)το άρθρο 8 παράγραφος 2 της οδηγίας 94/62/ΕΚ εξακολουθεί να εφαρμόζεται έως τις [Υπηρεσία Εκδόσεων: να προστεθεί η ημερομηνία = 42 μήνες από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού]·

β)το άρθρο 5 παράγραφοι 2 και 3, το άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχεία δ) και ε) και το άρθρο 6α της οδηγίας 94/62/ΕΚ εξακολουθούν να εφαρμόζονται έως τις [Υπηρεσία Εκδόσεων: να προστεθεί η ημερομηνία = η τελευταία ημέρα του ημερολογιακού έτους που έπεται 36 μηνών από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού]·

γ)το άρθρο 12 παράγραφος 3 στοιχεία α), β) και γ) και το άρθρο 12 παράγραφος 4 της οδηγίας 94/62/ΕΚ εξακολουθούν να εφαρμόζονται έως τις [Υπηρεσία Εκδόσεων: να προστεθεί η ημερομηνία = η τελευταία ημέρα του ημερολογιακού έτους που έπεται 36 μηνών από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού], με εξαίρεση όσο αφορούν τη διαβίβαση δεδομένων στην Επιτροπή, η οποία εξακολουθεί να εφαρμόζεται έως τις [Υπηρεσία Εκδόσεων: να προστεθεί η ημερομηνία = η τελευταία ημέρα του ημερολογιακού έτους που έπεται 54 μηνών από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού].

Οι αναφορές στην καταργούμενη οδηγία νοούνται ως αναφορές στον παρόντα κανονισμό και διαβάζονται σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας του παραρτήματος XΙΙΙ.

Άρθρο 65
Έναρξη ισχύος και εφαρμογή

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εφαρμόζεται από την/τις [Υπηρεσία Εκδόσεων: να προστεθεί η ημερομηνία = 12 μήνες μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού].

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες,

ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ

1.ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ/ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ 

1.1.Τίτλος της πρότασης/πρωτοβουλίας

1.2.Σχετικοί τομείς πολιτικής 

1.3.Η πρόταση/πρωτοβουλία αφορά: 

 νέα δράση 

 νέα δράση έπειτα από δοκιμαστικό σχέδιο / προπαρασκευαστική ενέργεια 80  

 την παράταση υφιστάμενης δράσης 

 συγχώνευση ή αναπροσανατολισμό μίας ή περισσότερων δράσεων προς άλλη/νέα δράση 

1.4.Στόχοι

1.4.1.Γενικοί στόχοι

1.4.2.Ειδικοί στόχοι

1.4.3.Αναμενόμενα αποτελέσματα και επιπτώσεις

1.4.4.Δείκτες επιδόσεων

1.5.Αιτιολόγηση των προτάσεων/πρωτοβουλιών

1.5.1.Βραχυπρόθεσμη ή μακροπρόθεσμη κάλυψη αναγκών, συμπεριλαμβανομένου λεπτομερούς χρονοδιαγράμματος για τη σταδιακή υλοποίηση της πρωτοβουλίας

1.5.2.Προστιθέμενη αξία της ενωσιακής παρέμβασης (που μπορεί να προκύπτει από διάφορους παράγοντες, π.χ. οφέλη από τον συντονισμό, ασφάλεια δικαίου, μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα ή συμπληρωματικότητα). Για τους σκοπούς του παρόντος σημείου «προστιθέμενη αξία της ενωσιακής παρέμβασης» είναι η αξία που απορρέει από την ενωσιακή παρέμβαση και η οποία προστίθεται στην αξία που θα είχε δημιουργηθεί αν τα κράτη μέλη ενεργούσαν μεμονωμένα.

1.5.3.Διδάγματα από ανάλογες εμπειρίες του παρελθόντος

1.5.4.Συμβατότητα με το πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο και ενδεχόμενες συνέργειες με άλλα κατάλληλα μέσα

1.5.5.Αξιολόγηση των διάφορων διαθέσιμων επιλογών χρηματοδότησης, συμπεριλαμβανομένων των δυνατοτήτων ανακατανομής

1.6.Διάρκεια και δημοσιονομικές επιπτώσεις της πρότασης/πρωτοβουλίας

 περιορισμένη διάρκεια

–    με ισχύ από [ΗΗ/MM]ΕΕΕΕ έως [ΗΗ/MM]ΕΕΕΕ

–    Δημοσιονομικές επιπτώσεις από το ΕΕΕΕ έως το ΕΕΕΕ για πιστώσεις αναλήψεων υποχρεώσεων και από το ΕΕΕΕ έως το ΕΕΕΕ για πιστώσεις πληρωμών.

 απεριόριστη διάρκεια

–Περίοδος σταδιακής εφαρμογής από το 2023 έως το 2027

–και στη συνέχεια πλήρης εφαρμογή.

1.7.Προβλεπόμενοι τρόποι διαχείρισης 81  

 Άμεση διαχείριση από την Επιτροπή

– από τις υπηρεσίες της, συμπεριλαμβανομένου του προσωπικού της στις αντιπροσωπείες της Ένωσης,

–    από τους εκτελεστικούς οργανισμούς

 Επιμερισμένη διαχείριση με τα κράτη μέλη

 Έμμεση διαχείριση με ανάθεση καθηκόντων εκτέλεσης του προϋπολογισμού:

– σε τρίτες χώρες ή οργανισμούς που αυτές έχουν ορίσει

– σε διεθνείς οργανισμούς και στις οργανώσεις τους (να προσδιοριστούν)

– στην ΕΤΕπ και στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Επενδύσεων

– στους οργανισμούς που αναφέρονται στα άρθρα 70 και 71 του δημοσιονομικού κανονισμού

– σε οργανισμούς δημοσίου δικαίου

– σε οργανισμούς που διέπονται από ιδιωτικό δίκαιο και έχουν αποστολή δημόσιας υπηρεσίας, στον βαθμό που παρέχουν επαρκείς οικονομικές εγγυήσεις

– σε οργανισμούς που διέπονται από το ιδιωτικό δίκαιο κράτους μέλους, στους οποίους έχει ανατεθεί η εκτέλεση σύμπραξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και οι οποίοι παρέχουν επαρκείς οικονομικές εγγυήσεις

– σε πρόσωπα επιφορτισμένα με την εφαρμογή συγκεκριμένων δράσεων στην ΚΕΠΠΑ βάσει του τίτλου V της ΣΕΕ και τα οποία προσδιορίζονται στην αντίστοιχη βασική πράξη

2.ΜΕΤΡΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ 

2.1.Κανόνες παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων 

Να προσδιοριστούν η συχνότητα και οι όροι.

2.2.Συστήματα διαχείρισης και ελέγχου 

2.2.1.Αιτιολόγηση των τρόπων διαχείρισης, των μηχανισμών εκτέλεσης της χρηματοδότησης, των όρων πληρωμής και της προτεινόμενης στρατηγικής ελέγχου

2.2.2.Πληροφορίες σχετικά με τους κινδύνους που έχουν εντοπιστεί και τα συστήματα εσωτερικού ελέγχου που έχουν δημιουργηθεί για τον μετριασμό τους

2.2.3.Εκτίμηση και αιτιολόγηση της οικονομικής αποδοτικότητας των ελέγχων (λόγος του κόστους του ελέγχου προς την αξία των σχετικών κονδυλίων που αποτελούν αντικείμενο διαχείρισης) και αξιολόγηση του εκτιμώμενου επιπέδου κινδύνου σφάλματος (κατά την πληρωμή και κατά το κλείσιμο) 

2.3.Μέτρα για την πρόληψη περιπτώσεων απάτης και παρατυπίας 

Να προσδιοριστούν τα ισχύοντα ή τα προβλεπόμενα μέτρα πρόληψης και προστασίας, π.χ. στη στρατηγική για την καταπολέμηση της απάτης.

3.ΕΚΤΙΜΩΜΕΝΕΣ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ/ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ 

3.1.Τομείς του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου και γραμμές δαπανών του προϋπολογισμού που επηρεάζονται 

·Υφιστάμενες γραμμές του προϋπολογισμού

Κατά σειρά τομέων του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου και γραμμών του προϋπολογισμού. 

·Νέες γραμμές του προϋπολογισμού των οποίων έχει ζητηθεί η δημιουργία

3.2.Εκτιμώμενες δημοσιονομικές επιπτώσεις της πρότασης στις πιστώσεις 

3.2.1.Συνοπτική παρουσίαση των εκτιμώμενων επιπτώσεων στις επιχειρησιακές πιστώσεις 

–    Η πρόταση/πρωτοβουλία δεν συνεπάγεται τη χρησιμοποίηση επιχειρησιακών πιστώσεων

–    Η πρόταση/πρωτοβουλία συνεπάγεται τη χρησιμοποίηση επιχειρησιακών πιστώσεων, όπως εξηγείται κατωτέρω:

σε εκατ. EUR (με τρία δεκαδικά ψηφία)

Τομέας του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου

1

Ενιαία αγορά, καινοτομία και ψηφιακή οικονομία

ΓΔ: ESTAT				2023	2024	2025	2026	2027 και εξής	ΣΥΝΟΛΟ
□ Επιχειρησιακές πιστώσεις
03 02 05 Πρόγραμμα για την ενιαία αγορά — Παραγωγή και διάχυση υψηλής ποιότητας στατιστικών για την Ευρώπη	Αναλήψεις υποχρεώσεων	(1)		0,090	0,090	0,090	0,125	0,140	0,535
	Πληρωμές	(2)		0,090	0,090	0,090	0,125	0,140	0,535
ΣΥΝΟΛΟ πιστώσεων για τη ΓΔ ESTAT	Αναλήψεις υποχρεώσεων	= (1)		0,090	0,090	0,090	0,125	0,140	0,535
	Πληρωμές	= (2)		0,090	0,090	0,090	0,125	0,140	0,535

Για τη στήριξη της συλλογής στοιχείων στον τομέα των συσκευασιών και των απορριμμάτων συσκευασίας χρειάζονται συμβάσεις παροχής υπηρεσιών για τη μεθοδολογία και την επικύρωση, οι οποίες θα αυξηθούν σε όγκο το 2026 και το 2027 λόγω της νέας υποχρέωσης υποβολής εκθέσεων. Το αναμενόμενο αποτέλεσμα των εν λόγω μέτρων είναι η βελτίωση της ποιότητας των στοιχείων, από την οποία θα επωφεληθεί όχι μόνο ο κλάδος συσκευασίας, απορριμμάτων συσκευασίας και πλαστικών σακουλών μεταφοράς αλλά και ο ίδιος πόρος πλαστικών υλών.

ΓΔ: ENV				2023	2024	2025	2026	2027 και εξής	ΣΥΝΟΛΟ
□ Επιχειρησιακές πιστώσεις
09 02 02 Κυκλική οικονομία και ποιότητα ζωής	Αναλήψεις υποχρεώσεων	(1)		0,500	0,500	0,500	0,200	0,400	2,100
	Πληρωμές	(2)		0,500	0,500	0,500	0,200	0,400	2,100
ΣΥΝΟΛΟ πιστώσεων για τη ΓΔ ENV	Αναλήψεις υποχρεώσεων	= (1)		0,500	0,500	0,500	0,200	0,400	2,100
	Πληρωμές	= (2)		0,500	0,500	0,500	0,200	0,400	2,100

Οι δαπάνες της ΓΔ ENV προκύπτουν από τις ανάγκες δημόσιων συμβάσεων για τη συλλογή δεδομένων και την ανάλυση της ανακυκλωσιμότητας των τύπων συσκευασίας, για τον καθορισμό μεθόδου για το ανακυκλωμένο περιεχόμενο στις πλαστικές συσκευασίες, κ.λπ. (2,1 εκατ. EUR κατ’ εκτίμηση για την περίοδο 2023-2027).

□ ΣΥΝΟΛΟ επιχειρησιακών πιστώσεων			2023	2024	2025	2026	2027	ΣΥΝΟΛΟ
	Αναλήψεις υποχρεώσεων	(4)	0,590	0,590	0,590	0,325	0,540	2,635
	Πληρωμές	(5)	0,590	0,590	0,590	0,325	0,540	2,635
ΣΥΝΟΛΟ πιστώσεων του ΤΟΜΕΑ 1 έως 3 του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου	Αναλήψεις υποχρεώσεων	= 4	0,590	0,590	0,590	0,325	0,540	2,635
	Πληρωμές	= 5	0,590	0,590	0,590	0,325	0,540	2,635

Τομέας του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου

7

«Διοικητικές δαπάνες»

Αυτό το τμήμα πρέπει να συμπληρωθεί με «στοιχεία διοικητικού χαρακτήρα του προϋπολογισμού» τα οποία θα εισαχθούν, πρώτα, στο παράρτημα του νομοθετικού δημοσιονομικού δελτίου (παράρτημα V του εσωτερικού κανονισμού), που τηλεφορτώνεται στο DECIDE για διυπηρεσιακή διαβούλευση.

σε εκατ. EUR (με τρία δεκαδικά ψηφία)

Απαιτούνται 3 θέσεις AD (υφιστάμενο προσωπικό) για τη διαπραγμάτευση και τη γενική εφαρμογή του κανονισμού, καθώς και τις διάφορες προπαρασκευαστικές εργασίες και την κατάρτιση παράγωγου δικαίου, με βάση τις προθεσμίες που προτείνονται στον κανονισμό για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας.

Απαιτούνται 4 επιπλέον συμβασιούχοι υπάλληλοι (2 ΑΕΕ και 2 ΣΥ) για την εκτέλεση των τεχνικών εργασιών, μεταξύ άλλων για τα εξής:

— Συνεχής παρακολούθηση των τεχνικών και οικονομικών εξελίξεων που σχετίζονται με τη διαθεσιμότητα συσκευασιών και υλικών,

— Υποχρεώσεις υποβολής εκθέσεων για τους στόχους ανακύκλωσης, τη συλλογή ορισμένων μορφών συσκευασίας και την κατανάλωση πλαστικών σακουλών μεταφοράς,

— Απαιτήσεις ανακυκλωσιμότητας για ορισμένες κατηγορίες συσκευασίας,

— Εναρμονισμένοι κανόνες υποβολής εκθέσεων για προγράμματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού,

— Εναρμονισμένοι κανόνες υπολογισμού και επαλήθευσης για το ανακυκλωμένο περιεχόμενο συσκευασιών,

— Επανεξέταση των στόχων ανακυκλωμένου περιεχομένου λαμβανομένων υπόψη των τεχνικών και οικονομικών εξελίξεων,

— Εναρμονισμένοι κανόνες για τις απαιτήσεις και τους μορφότυπους επισήμανσης για την εκ μέρους των καταναλωτών διαλογή, τις επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες, το ανακυκλωμένο περιεχόμενο, τις λιπασματοποιήσιμες συσκευασίες και έναν κωδικό QR και άλλους φορείς ψηφιακών δεδομένων,

— Επανεξέταση των εξαιρέσεων σχετικά με τις ουσίες που προκαλούν ανησυχία στις συσκευασίες,

— Θέσπιση ελάχιστων υποχρεωτικών κριτηρίων οικολογικών δημόσιων συμβάσεων·

				2023	2024	2025	2026	2027 και εξής		ΣΥΝΟΛΟ
ΓΔ: ESTAT
□ Ανθρώπινοι πόροι				0,157	0,157	0,242	0,242	0,242	1,040
□ Άλλες διοικητικές δαπάνες
ΣΥΝΟΛΟ ΓΔ ESTAT	Πιστώσεις			0,157	0,157	0,242	0,242	0,242	1,040

Η ESTAT χρησιμοποιεί, επί του παρόντος, μισή θέση AD για επικύρωση και μεθοδολογική καθοδήγηση σχετικά με τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας και τις λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς. Για την αξιολόγηση των πολυάριθμων προκλήσεων που σχετίζονται με τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας και την κατανάλωση λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς, απαιτούνται ποιοτικά στατιστικά στοιχεία που βασίζονται σε διεξοδικά και συγκρίσιμα μέτρα σε όλες τις χώρες. Για παράδειγμα, η μέτρηση των επαναχρησιμοποιήσιμων συσκευασιών σε συστήματα ανοικτού βρόχου παρουσιάζει διάφορες τεχνικές προκλήσεις. Για την ανάπτυξη καλύτερης μεθοδολογικής καθοδήγησης, τεχνικής υποστήριξης και παρακολούθησης με τα κράτη μέλη, απαιτείται επιπλέον μισή θέση AD από το 2023.

Για την ανάπτυξη και εφαρμογή μεθόδων για την πρόσθετη υποχρέωση υποβολής εκθέσεων για την ανακυκλωσιμότητα για το 2028, απαιτείται μία θέση ΣΥ από το 2025 και μετά.

ΣΥΝΟΛΟ πιστώσεων του ΤΟΜΕΑ 7 του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου

(Σύνολο αναλήψεων υποχρεώσεων = Σύνολο πληρωμών)

1,285

1,373

1,458

1,543

1,543

7,202

σε εκατ. EUR (με τρία δεκαδικά ψηφία)

3.2.2.Εκτιμώμενο αποτέλεσμα που χρηματοδοτείται με επιχειρησιακές πιστώσεις 

Πιστώσεις αναλήψεων υποχρεώσεων σε εκατ. EUR (με τρία δεκαδικά ψηφία)

3.2.3.Εκτιμώμενες επιπτώσεις στις διοικητικές πιστώσεις COM 

3.2.3.1.Συνοπτική παρουσίαση των εκτιμώμενων επιπτώσεων στις διοικητικές πιστώσεις

–     Η πρόταση/πρωτοβουλία δεν συνεπάγεται τη χρησιμοποίηση πιστώσεων διοικητικού χαρακτήρα

– Η πρόταση/πρωτοβουλία συνεπάγεται τη χρησιμοποίηση πιστώσεων διοικητικού χαρακτήρα, όπως εξηγείται κατωτέρω:

3.2.3.2.

σε εκατ. EUR (με τρία δεκαδικά ψηφία)

ΤΟΜΕΑΣ 7 του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου
Ανθρώπινοι πόροι	0,801	0,889	0,974	1,059	1,059	4,782
Άλλες διοικητικές δαπάνες	0,480	0,480	0,480	0,480	0,480	2,400
Μερικό σύνολο του ΤΟΜΕΑ 7 του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου	1,285	1,373	1,458	1,543	1,543	7,202

Εκτός του ΤΟΜΕΑ 7 87   του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου	Α/A	Α/A	Α/A	Α/A	Α/A	Α/A
Ανθρώπινοι πόροι
Άλλες δαπάνες διοικητικού χαρακτήρα
Μερικό σύνολο του εκτός του ΤΟΜΕΑ 7 του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου	Α/A	Α/A	Α/A	Α/A	Α/A	Α/A

ΣΥΝΟΛΟ

1,285

1,373

1,458

1,543

1,543

7,202

Οι απαιτούμενες πιστώσεις για ανθρώπινους πόρους και άλλες δαπάνες διοικητικού χαρακτήρα θα καλυφθούν από τις πιστώσεις της ΓΔ που έχουν ήδη διατεθεί για τη διαχείριση της δράσης και/ή έχουν ανακατανεμηθεί στο εσωτερικό της ΓΔ, οι οποίες θα συμπληρωθούν, αν χρειαστεί, με τυχόν πρόσθετα κονδύλια που μπορεί να χορηγηθούν στην αρμόδια για τη διαχείριση ΓΔ στο πλαίσιο της ετήσιας διαδικασίας κατανομής και λαμβανομένων υπόψη των υφιστάμενων δημοσιονομικών περιορισμών.

3.2.3.3.Εκτιμώμενες ανάγκες σε ανθρώπινους πόρους

–    Η πρόταση/πρωτοβουλία δεν συνεπάγεται τη χρησιμοποίηση ανθρώπινων πόρων.

–    Η πρόταση/πρωτοβουλία συνεπάγεται τη χρησιμοποίηση ανθρώπινων πόρων, όπως εξηγείται κατωτέρω:

Εκτίμηση η οποία πρέπει να εκφράζεται σε μονάδες ισοδυνάμων πλήρους απασχόλησης

XX είναι ο σχετικός τομέας πολιτικής ή ο σχετικός τίτλος του προϋπολογισμού.

Οι ανάγκες σε ανθρώπινους πόρους θα καλυφθούν από το προσωπικό της ΓΔ που έχει ήδη διατεθεί για τη διαχείριση της δράσης και/ή έχει ανακατανεμηθεί στο εσωτερικό της ΓΔ, το οποίο θα συμπληρωθεί, αν χρειαστεί, με τυχόν πρόσθετους πόρους που μπορεί να διατεθούν στην αρμόδια για τη διαχείριση ΓΔ στο πλαίσιο της ετήσιας διαδικασίας κατανομής και λαμβανομένων υπόψη των υφιστάμενων δημοσιονομικών περιορισμών.

Περιγραφή των προς εκτέλεση καθηκόντων:

3.2.4.Συμβατότητα με το ισχύον πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο 

Η πρόταση/πρωτοβουλία:

–    μπορεί να χρηματοδοτηθεί εξ ολοκλήρου με ανακατανομή εντός του οικείου τομέα του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου (ΠΔΠ).

–    συνεπάγεται τη χρησιμοποίηση του αδιάθετου περιθωρίου στο πλαίσιο του αντίστοιχου τομέα του ΠΔΠ και/ή τη χρήση ειδικών μηχανισμών, όπως ορίζεται στον κανονισμό για το ΠΔΠ.

–    συνεπάγεται την αναθεώρηση του ΠΔΠ.

3.2.5.Συμμετοχή τρίτων στη χρηματοδότηση 

Η πρόταση/πρωτοβουλία:

–    δεν προβλέπει συγχρηματοδότηση από τρίτους

–    προβλέπει τη συγχρηματοδότηση από τρίτους που εκτιμάται κατωτέρω:

Πιστώσεις σε εκατ. EUR (με τρία δεκαδικά ψηφία)

3.3.Εκτιμώμενες επιπτώσεις στα έσοδα 

–    Η πρόταση/πρωτοβουλία δεν έχει δημοσιονομικές επιπτώσεις στα έσοδα.

–    Η πρόταση/πρωτοβουλία έχει τις δημοσιονομικές επιπτώσεις που περιγράφονται κατωτέρω:

–    στους ιδίους πόρους

–    στα λοιπά έσοδα

–Να αναφερθεί αν τα έσοδα προορίζονται για γραμμές δαπανών     

σε εκατ. EUR (με τρία δεκαδικά ψηφία)

Ως προς τα έσοδα «για ειδικό προορισμό», να προσδιοριστούν οι γραμμές δαπανών του προϋπολογισμού που επηρεάζονται.

Άλλες παρατηρήσεις (π.χ. μέθοδος/τύπος για τον υπολογισμό των επιπτώσεων στα έσοδα ή τυχόν άλλες πληροφορίες).

(1)    https://ec.europa.eu/eurostat/web/waste/data/database

(2)    Transparency Market Research (2018) Packaging Market - Europe Industry Analysis, Size, Share, Growth, Trends and Forecast, 2018 – 2026, December 2018.

(3)     https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/?uri=CELEX%3A52020DC0102

(4)     https://data.consilium.europa.eu/doc/document/ST-13852-2020-INIT/el/pdf  

(5)     https://www.europarl.europa.eu/doceo/document/TA-9-2021-0040_EL.html  

(6)    Το ευρωπαϊκό θεματολόγιο δεξιοτήτων είναι ένα πενταετές σχέδιο που αποσκοπεί να βοηθήσει τα άτομα και τις επιχειρήσεις να αναπτύξουν περισσότερες και καλύτερες δεξιότητες στο πλαίσιο των πράσινων μεταβάσεων https://ec.europa.eu/social/BlobServlet?docId=22832&langId=el .

(7)    Ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών «Η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία» [COM(2019) 640 final]. https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/?uri=COM%3A2019%3A640%3AFIN .

(8)    ΕΕ L 312 της 22.11.2008, σ. 3.

(9)    ΕΕ L 155 της 12.6.2019, σ. 1.

(10)    ΕΕ L 424 της 15.12.2020, σ. 1.

(11)    ΕΕ L 396 της 30.12.2006, σ. 1.

(12)    https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/?uri=CELEX%3A52021PC0709

(13)    https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/?uri=celex%3A52022PC0142

(14)     https://ec.europa.eu/environment/topics/plastics/bio-based-biodegradable-and-compostable-plastics_el

(15)    SWD(2015)111 final. https://ec.europa.eu/transparency/documents-register/detail?ref=SWD(2015)111&lang=el

(16)    COM(2017) 312 final.

(17)    Ευρωπαϊκή Επιτροπή (2014), Ex-post evaluation of Five Waste Stream Directives [SWD(2014) 209].

(18)    https://op.europa.eu/en/publication-detail/-/publication/05a3dace-8378-11ea-bf12-01aa75ed71a1

(19)    https://ec.europa.eu/info/law/better-regulation/have-your-say/initiatives/12263-Reducing-packaging-waste-review-of-rules_el

(20)    Μείωση των απορριμμάτων συσκευασίας – δημόσια διαβούλευση. https://ec.europa.eu/info/law/better-regulation/have-your-say/initiatives/12263-Reducing-packaging-waste-review-of-rules/public-consultation_el  

(21)    Με τίτλο «Assessment of options for reinforcing the Packaging and Packaging Waste Directive’s essential requirements and other measures to reduce the generation of packaging waste» και «Support to the finalisation of the legal proposal and the impact assessment for the review of the Packaging Directive, with new and updated policy measures and information for legislative drafting».

(22)     Scoping study to assess the feasibility of further EU measures on waste prevention and implementation of the Plastic Bags Directive. Part II, Implementation of Plastic Bags Directive - Υπηρεσία Εκδόσεων της ΕΕ (europa.eu) .

(23)     Relevance of biodegradable and compostable consumer plastic products and packaging in a circular economy - Υπηρεσία Εκδόσεων της ΕΕ (europa.eu) .

(24)    Η συνολική παραγωγή απορριμμάτων συσκευασίας στην ΕΕ αυξήθηκε από 66 εκατ. τόνους το 2009 σε 78,5 εκατ. τόνους το 2019 (αύξηση 19 %, υψηλότερη από το ΑΕΕ). Η ετήσια παραγωγή απορριμμάτων συσκευασίας το 2018 υπολογίστηκε σε 173 kg κατά κεφαλήν στην ΕΕ, αύξηση 27 kg σε σύγκριση με το 2009.

(25)    Απόφαση 2005/270/ΕΚ της Επιτροπής, της 22ας Μαρτίου 2005,για τον καθορισμό των πινάκων του συστήματος βάσεων δεδομένων σύμφωνα με την οδηγία 94/62/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας, όπως τροποποιήθηκε τελευταία με την εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2019/665 της Επιτροπής, της 17ης Απριλίου 2019 (ενοποιημένη έκδοση ΕΕ L 112 της 26.4.2019, σ. 26).

(26)    Εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2018/896 της Επιτροπής, της 19ης Ιουνίου 2018, για τον καθορισμό της μεθόδου υπολογισμού της ετήσιας κατανάλωσης λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς και για την τροποποίηση της απόφασης 2005/270/ΕΚ (ΕΕ L 160 της 25.6.2018, σ. 6).

(27)

   Απόφαση αριθ. 768/2008/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Ιουλίου 2008, για κοινό πλαίσιο εμπορίας των προϊόντων και για την κατάργηση της απόφασης 93/465/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 218 της 13.8.2008, σ. 82).

(28)    ΕΕ C […] της […], σ. […].

(29)    ΕΕ C […] της […], σ. […].

(30)    Eurostat, Packaging waste statistics: https://ec.europa.eu/eurostat/statistics-explained/index.php?title=Packaging_waste_statistics

(31)    Οδηγία 94/62/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1994, για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας (ΕΕ L 365 της 31.12.1994, σ. 10).

(32)    Ευρωπαϊκή Επιτροπή (2014), «Ex-post evaluation of Five Waste Stream Directives» [SWD(2014) 209].

(33)     https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/?uri=COM%3A2019%3A640%3AFIN .

(34)     https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/?uri=COM:2020:98:FIN&WT.mc_id=Twitter .

(35)    Amadei A., Ardente F., Garcia-Gutierrez P., Klenert D., Nessi S., Tonini D., Tosches D., Saveyn H. (2022), Environmental and economic assessment of plastic waste recycling, Mechanical, physical and chemical recycling technologies (υπό δημοσίευση).

(36)    Ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών, «Ευρωπαϊκή στρατηγική για τις πλαστικές ύλες σε μια κυκλική οικονομία» [(COM)2018 28 final].

(37)    Απόφαση (ΕΕ, Ευρατόμ) 2020/2053 του Συμβουλίου, της 14ης Δεκεμβρίου 2020, για το σύστημα των ιδίων πόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και για την κατάργηση της απόφασης 2014/335/ΕΕ, Ευρατόμ COM (ΕΕ L 424 της 15.12.2020, σ. 1).

(38)     https://data.consilium.europa.eu/doc/document/ST-13852-2020-INIT/el/pdf

(39)     https://www.europarl.europa.eu/doceo/document/TA-9-2021-0040_EL.html  

(40)    https://ec.europa.eu/info/energy-climate-change-environment/standards-tools-and-labels/products-labelling-rules-and-requirements/sustainable-products/ecodesign-sustainable-products_el

(41)    Οδηγία 2008/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Νοεμβρίου 2008, για τα απόβλητα και την κατάργηση ορισμένων οδηγιών (ΕΕ L 312 της 22.11.2008, σ. 3).

(42)    Ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών με τίτλο «Ένα νέο σχέδιο δράσης για την κυκλική οικονομία — Για μια πιο καθαρή και πιο ανταγωνιστική Ευρώπη» [COM(2020) 98 final].

(43)    Ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών με τίτλο «Στρατηγική για τη βιωσιμότητα των χημικών προϊόντων — Για ένα περιβάλλον χωρίς τοξικές ουσίες» [COM(2020) 667 final].

(44)    Ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών, «Πορεία προς έναν υγιή πλανήτη για όλους — Σχέδιο δράσης της ΕΕ για μηδενική ρύπανση των υδάτων, του αέρα, και του εδάφους» [COM(2021) 400 final].

(45)    Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2006, για την καταχώριση, την αξιολόγηση, την αδειοδότηση και τους περιορισμούς των χημικών προϊόντων (REACH) και για την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων καθώς και για την τροποποίηση της οδηγίας 1999/45/ΕΚ και για κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 793/93 του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1488/94 της Επιτροπής καθώς και της οδηγίας 76/769/ΕΟΚ του Συμβουλίου και των οδηγιών της Επιτροπής 91/155/ΕΟΚ, 93/67/ΕΟΚ, 93/105/ΕΚ και 2000/21/ΕΚ (ΕΕ L 396 της 30.12.2006, σ. 1).

(46)    Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1272/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, για την ταξινόμηση, την επισήμανση και τη συσκευασία των ουσιών και των μειγμάτων, την τροποποίηση και την κατάργηση των οδηγιών 67/548/ΕΟΚ και 1999/45/ΕΚ και την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1907/2006 (ΕΕ L 353 της 31.12.2008, σ. 1).

(47)    Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1935/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Οκτωβρίου 2004, σχετικά με τα υλικά και αντικείμενα που προορίζονται να έρθουν σε επαφή με τρόφιμα και με την κατάργηση των οδηγιών 80/590/ΕΟΚ και 89/109/ΕΟΚ (ΕΕ L 338 της 13.11.2004, σ. 4).

(48)    Απόφαση 2001/171/ΕΚ της Επιτροπής, της 19ης Φεβρουαρίου 2001, για τον καθορισμό των όρων παρέκκλισης όσον αφορά τις γυάλινες συσκευασίες σε σχέση με τα επίπεδα συγκέντρωσης βαρέων μετάλλων που θεσπίζονται στην οδηγία 94/62/ΕΚ σχετικά με τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας (ΕΕ L 62 της 2.3.2001, σ. 20).

(49)    Απόφαση 2009/292/ΕΚ της Επιτροπής, της 24ης Μαρτίου 2009, σχετικά με τη θέσπιση των όρων παρέκκλισης για τις πλαστικές παλέτες και τα πλαστικά κιβώτια όσον αφορά τα επίπεδα συγκέντρωσης βαρέων μετάλλων που καθορίζει η οδηγία 94/62/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τις συσκευασίες και τα απόβλητα συσκευασιών (ΕΕ L 79 της 25.3.2009, σ. 44).

(50)    Οδηγία 2001/83/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Νοεμβρίου 2001, περί κοινοτικού κώδικος για τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση (ΕΕ L 311 της 28.11.2001, σ. 67).

(51)    Κανονισμός (ΕΕ) 2019/6 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2018, για τα κτηνιατρικά φάρμακα και για την κατάργηση της οδηγίας 2001/82/ΕΚ (ΕΕ L 4 της 7.1.2019, σ. 43).

(52)    Κανονισμός (ΕΕ) 2017/745 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 2017, για τα ιατροτεχνολογικά προϊόντα, για την τροποποίηση της οδηγίας 2001/83/ΕΚ, του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002 και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1223/2009 και για την κατάργηση των οδηγιών του Συμβουλίου 90/385/ΕΟΚ και 93/42/ΕΟΚ (ΕΕ L 117 της 5.5.2017, σ. 1).

(53)    Κανονισμός (ΕΕ) 2017/746 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 2017, για τα in vitro διαγνωστικά ιατροτεχνολογικά προϊόντα και για την κατάργηση της οδηγίας 98/79/ΕΚ και της απόφασης 2010/227/ΕΕ της Επιτροπής (ΕΕ L 117 της 5.5.2017, σ. 176).

(54)    Ως ευαίσθητες στην επαφή συσκευασίες καλούνται οι πλαστικές συσκευασίες προϊόντων που καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1831/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Σεπτεμβρίου 2003, για τις πρόσθετες ύλες που χρησιμοποιούνται στη διατροφή των ζώων (ΕΕ L 268 της 18.10.2003, σ. 29), τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1935/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Οκτωβρίου 2004, σχετικά με τα υλικά και αντικείμενα που προορίζονται να έρθουν σε επαφή με τρόφιμα (ΕΕ L 338 της 13.11.2004, σ. 4), τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 767/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2009, για τη διάθεση στην αγορά και τη χρήση ζωοτροφών, την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1831/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, και την κατάργηση των οδηγιών 79/373/ΕΟΚ του Συμβουλίου, 80/511/ΕΟΚ της Επιτροπής, 82/471/ΕΟΚ του Συμβουλίου, 83/228/ΕΚ του Συμβουλίου, 93/74/ΕΟΚ του Συμβουλίου, 93/113/ΕΚ του Συμβουλίου, 96/25/ΕΚ του Συμβουλίου, και της απόφασης 2004/217/ΕΚ της Επιτροπής (ΕΕ L 229 της 1.9.2009, σ. 1), τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1223/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για τα καλλυντικά προϊόντα (αναδιατύπωση) (ΕΕ L 342 της 22.12.2009, σ. 59), τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/745 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 2017, για τα ιατροτεχνολογικά προϊόντα, για την τροποποίηση της οδηγίας 2001/83/ΕΚ, του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002 και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1223/2009 και για την κατάργηση των οδηγιών του Συμβουλίου 90/385/ΕΟΚ και 93/42/ΕΟΚ (ΕΕ L 117 της 5.5.2017, σ. 1), τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/746 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 2017, για τα in vitro διαγνωστικά ιατροτεχνολογικά προϊόντα και για την κατάργηση της οδηγίας 98/79/ΕΚ και της απόφασης 2010/227/ΕΕ της Επιτροπής (ΕΕ L 117της 5.5.2017, σ. 176), τον κανονισμό (ΕΕ) 2019/4 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2018, σχετικά με την παρασκευή, τη διάθεση στην αγορά και τη χρήση φαρμακούχων ζωοτροφών, την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 183/2005 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και την κατάργηση της οδηγίας 90/167/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 4 της 7.1.2019, σ. 1), τον κανονισμό (ΕΕ) 2019/6 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2018, για τα κτηνιατρικά φάρμακα και για την κατάργηση της οδηγίας 2001/82/ΕΚ (ΕΕ L 4 της 7.1.2019, σ. 43), την οδηγία 2001/83/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Νοεμβρίου 2001, περί κοινοτικού κώδικος για τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση (ΕΕ L 311 της 28.11.2001, σ. 67) και την οδηγία 2008/68/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Σεπτεμβρίου 2008, σχετικά με τις εσωτερικές μεταφορές επικίνδυνων εμπορευμάτων (ΕΕ L 260 της 30.9.2008, σ. 13).

(55)    Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (ΕΕ L 55 της 28.2.2011, σ. 13).

(56)    Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1025/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012, σχετικά με την ευρωπαϊκή τυποποίηση, την τροποποίηση των οδηγιών του Συμβουλίου 89/686/ΕΟΚ και 93/15/ΕΟΚ και των οδηγιών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 94/9/ΕΚ, 94/25/ΕΚ, 95/16/ΕΚ, 97/23/ΕΚ, 98/34/ΕΚ, 2004/22/ΕΚ, 2007/23/ΕΚ, 2009/23/ΕΚ και 2009/105/ΕΚ και την κατάργηση της απόφασης 87/95/ΕΟΚ του Συμβουλίου και της απόφασης αριθ. 1673/2006/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 316 της 14.11.2012, σ. 12).

(57)    Συσκευασία – Ειδικές απαιτήσεις κατά την κατασκευή και τη σύνθεση – Πρόληψη με μείωση στην πηγή.

(58)    https://www.pro-e.org/the-green-dot-trademark.

(59)    Απόφαση 97/129/ΕΚ της Επιτροπής, της 28ης Ιανουαρίου 1997, για τον καθορισμό συστήματος αναγνώρισης των υλικών συσκευασίας σύμφωνα με την οδηγία 94/62/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασιών (ΕΕ L 50 της 20.2.1997, σ. 28).

(60)    Σύσταση της Επιτροπής, της 6ης Μαΐου 2003, σχετικά με τον ορισμό των πολύ μικρών, των μικρών και των μεσαίων επιχειρήσεων [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό Ε(2003) 1422] (ΕΕ L 124 της 20.5.2003, σ. 36).

(61)

   Οδηγία (ΕΕ) 2015/720 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2015, σχετικά με την τροποποίηση της οδηγίας 94/62/ΕΚ με σκοπό τη μείωση της κατανάλωσης λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς (ΕΕ L 115 της 6.5.2015, σ. 11).

(62)    Scoping study to assess the feasibility of further EU measures on waste prevention and implementation of the Plastic Bags Directive. Part II, Implementation of the Plastic Bags Directive, Eunomia (2021), δημοσιεύτηκε από την Υπηρεσία Εκδόσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, 2022.

(63)    Απόφαση αριθ. 768/2008/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Ιουλίου 2008, για κοινό πλαίσιο εμπορίας των προϊόντων και για την κατάργηση της απόφασης 93/465/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 218 της 13.8.2008, σ. 82).

(64)    Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 765/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Ιουλίου 2008, για τον καθορισμό των απαιτήσεων διαπίστευσης και εποπτείας της αγοράς όσον αφορά την εμπορία των προϊόντων και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 339/93 του Συμβουλίου (ΕΕ L 218 της 13.8.2008, σ. 30).

(65)    Οδηγία 2011/83/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2011, σχετικά με τα δικαιώματα των καταναλωτών, την τροποποίηση της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου και της οδηγίας 1999/44/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και την κατάργηση της οδηγίας 85/577/ΕΟΚ του Συμβουλίου και της οδηγίας 97/7/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 304 της 22.11.2011, σ. 64).

(66)    Κανονισμός (ΕΕ) 2022/2065 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Οκτωβρίου 2022, σχετικά με την ενιαία αγορά ψηφιακών υπηρεσιών και την τροποποίηση της οδηγίας 2000/31/ΕΚ (πράξη για τις ψηφιακές υπηρεσίες) (ΕΕ L 277 της 27.10.2022, σ. 1).

(67)    Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των αγορών γεωργικών προϊόντων και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 922/72, (ΕΟΚ) αριθ. 234/79, (ΕΚ) αριθ. 1037/2001 και (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου (ΕΕ L 347 της 20.12.2013, σ. 671).

(68)    Οδηγία (ΕΕ) 2018/852 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2018, για τροποποίηση της οδηγίας 94/62/ΕΚ για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας (ΕΕ L 150 της 14.6.2018, σ. 141).

(69)    Εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2019/1004 της Επιτροπής, της 7ης Ιουνίου 2019, για τη θέσπιση κανόνων με σκοπό τον υπολογισμό, την επαλήθευση και την υποβολή στοιχείων σχετικά με τα απόβλητα σύμφωνα με την οδηγία 2008/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και για την κατάργηση της εκτελεστικής απόφασης C(2012) 2384 της Επιτροπής (ΕΕ L 163 της 20.6.2019, σ. 66).

(70)    Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1013/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2006, για τις μεταφορές αποβλήτων (ΕΕ L 190 της 12.7.2006, σ. 1).

(71)

   Εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2018/896 της Επιτροπής, της 19ης Ιουνίου 2018, για τον καθορισμό της μεθόδου υπολογισμού της ετήσιας κατανάλωσης λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς και για την τροποποίηση της απόφασης 2005/270/ΕΚ (ΕΕ L 160 της 25.6.2018, σ. 6).

(72)    Απόφαση 2005/270/ΕΚ της Επιτροπής, της 22ας Μαρτίου 2005, για τον καθορισμό των πινάκων του συστήματος βάσεων δεδομένων σύμφωνα με την οδηγία 94/62/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας (ΕΕ L 86 της 5.4.2005, σ. 6).

(73)    Κανονισμός (ΕΕ) 2019/1020 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2019, για την εποπτεία της αγοράς και τη συμμόρφωση των προϊόντων και για την κατάργηση της οδηγίας 2004/42/ΕΚ και των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 765/2008 και (ΕΕ) αριθ. 305/2011 (ΕΕ L 169 της 25.6.2019, σ. 1).

(74)    Κανονισμός (EE) 2017/625 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2017, για τους επίσημους ελέγχους και τις άλλες επίσημες δραστηριότητες που διενεργούνται με σκοπό την εξασφάλιση της εφαρμογής της νομοθεσίας για τα τρόφιμα και τις ζωοτροφές και των κανόνων για την υγεία και την καλή μεταχείριση των ζώων, την υγεία των φυτών και τα φυτοπροστατευτικά προϊόντα, για την τροποποίηση των κανονισμών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 999/2001, (ΕΚ) αριθ. 396/2005, (ΕΚ) αριθ. 1069/2009, (ΕΚ) αριθ. 1107/2009, (ΕΕ) αριθ. 1151/2012, (EE) αριθ. 652/2014, (ΕΕ) 2016/429 και (ΕΕ) 2016/2031, των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 1/2005 και (ΕΚ) αριθ. 1099/2009 και των οδηγιών του Συμβουλίου 98/58/ΕΚ, 1999/74/ΕΚ, 2007/43/ΕΚ, 2008/119/ΕΚ και 2008/120/ΕΚ και για την κατάργηση των κανονισμών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 854/2004 και (ΕΚ) αριθ. 882/2004, των οδηγιών του Συμβουλίου 89/608/ΕΟΚ, 89/662/ΕΟΚ, 90/425/ΕΟΚ, 91/496/ΕΟΚ, 96/23/ΕΚ, 96/93/ΕΚ και 97/78/ΕΚ και της απόφασης 92/438/ΕΟΚ του Συμβουλίου (κανονισμός για τους επίσημους ελέγχους) (ΕΕ L 95 της 7.4.2017, σ. 1).

(75)    Οδηγία 2014/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με τις διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων και την κατάργηση της οδηγίας 2004/18/ΕΚ (ΕΕ L 94 της 28.3.2014, σ. 65).

(76)    Οδηγία 2014/25/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με τις διαδικασίες σύναψης συμβάσεων φορέων που δραστηριοποιούνται στους τομείς του ύδατος, της ενέργειας, των μεταφορών και των ταχυδρομικών υπηρεσιών και την κατάργηση της οδηγίας 2004/17/ΕΚ (ΕΕ L 94 της 28.3.2014, σ. 243).

(77)    Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2015/2447 της Επιτροπής, της 24ης Νοεμβρίου 2015, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής ορισμένων διατάξεων του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 952/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη θέσπιση του ενωσιακού τελωνειακού κώδικα (ΕΕ L 343 της 29.12.2015, σ. 558).

(78)    ΕΕ L 123 της 12.5.2016, σ. 1.

(79)     NACE Rev. 2 - Statistical classification of economic activities - Products Manuals and Guidelines - Eurostat (europa.eu) ·  Accommodation and food service statistics - NACE Rev. 2 - Statistics Explained (europa.eu) .

(80)    Όπως αναφέρεται στο άρθρο 58 παράγραφος 2 στοιχείο α) ή β) του δημοσιονομικού κανονισμού.

(81)    Οι λεπτομέρειες σχετικά με τους τρόπους διαχείρισης, καθώς και οι παραπομπές στον δημοσιονομικό κανονισμό είναι διαθέσιμες στον ιστότοπο BudgWeb: https://myintracomm.ec.europa.eu/budgweb/EN/man/budgmanag/Pages/budgmanag.aspx  

(82)    ΔΠ = Διαχωριζόμενες πιστώσεις / ΜΔΠ = Μη διαχωριζόμενες πιστώσεις.

(83)    ΕΖΕΣ: Ευρωπαϊκή Ζώνη Ελεύθερων Συναλλαγών.

(84)    Υποψήφιες χώρες και, κατά περίπτωση, δυνάμει υποψήφια μέλη της ΕΕ από τα Δυτικά Βαλκάνια.

(85)    Τα αποτελέσματα είναι τα προϊόντα και οι υπηρεσίες που θα παρασχεθούν (π.χ.: αριθμός ανταλλαγών φοιτητών που θα χρηματοδοτηθούν, αριθμός χλμ. οδών που θα κατασκευαστούν κ.λπ).

(86)    Όπως περιγράφεται στο σημείο 1.4.2. «Ειδικοί στόχοι …»

(87)    Τεχνική και/ή διοικητική βοήθεια και δαπάνες στήριξης της εφαρμογής προγραμμάτων και/ή δράσεων της ΕΕ (πρώην γραμμές «BA»), έμμεση έρευνα, άμεση έρευνα.

(88)    Επιμέρους ανώτατο όριο εξωτερικού προσωπικού που καλύπτεται από επιχειρησιακές πιστώσεις (πρώην γραμμές «BA»).

(89)    Το έτος N είναι το έτος έναρξης εφαρμογής της πρότασης/πρωτοβουλίας. Να αντικατασταθεί το «N» με το αναμενόμενο πρώτο έτος εφαρμογής (για παράδειγμα: 2021). Το ίδιο και για τα επόμενα έτη.

(90)    Όσον αφορά τους παραδοσιακούς ιδίους πόρους (δασμούς, εισφορές ζάχαρης), τα αναγραφόμενα ποσά πρέπει να είναι καθαρά ποσά, δηλ. τα ακαθάριστα ποσά μετά την αφαίρεση του 20 % για έξοδα είσπραξης.